แค่อยากปลอบใจตัวเอง....T_T
|
 |
ตอนนี้ตั้งท้องที่ 2 ได้จะ 4 เดือนแล้ว ลูกคนชายคนโตก็อายุ 2.2 ขวบ กำลังน่ารักและซนมากๆ
แต่สามีกับแย่ลง อย่าเรียกว่าแย่เลยดีกว่า เพราะมันแย่ยิ่งกว่าแย่ เพราะเราเลิกกันแล้ว สาเหตุมาจากสามีทำร้ายร่างกายเรา มันไม่ได้ถึงขนาดซ้อมจนน่วม แต่ขึ้นชื่อว่าทำร้ายร่างกาย มีครั้งที่ 1 มันก็คงมีครั้งอื่นๆตามมา
ตอนตกลงเลิกกัน เราไม่ได้ขออะไรสามีมากเลย เราขอเค้าว่าช่วยทำสัญญาให้เราฉบับนึงได้มั้ย(ไม่ได้จดทะเบียนสมรส แต่อยู่กินกันคนภายนอกรับรู้หมด แล้วลูกก็ใช้นามสกุลสามี) เนื้อหาในสัญญามีอยู่ว่า เราขอค่าเลี้ยงดูของลูกชายคนโต เดือนละ 4,000 บาท และถ้าเราคลอดลูกคนที่ 2 แล้ว เราจะลดให่ลูกคนโตเหลือเดือนละ 2,500 (ไม่รวมค่ารักษาพยาบาล และ ค่าเล่าเรียน โดยจะออกค่าใช้จ่ายส่วนนี้คนละครึ่งกับเรา )ส่วนลูกคนที่ 2 ให้สามีเอาไปเลี้ยง (โดยสามีดูแลทุกอย่างของลูกคนที่ 2 หมด) ง่ายๆคือแยกกันเลี้ยงลูก ทั้งเราและสามีสามารถเจอลูกได้ตามต้องการ
แต่คำตอบที่สามีให้เรามาคือ ไม่ทำสัญญาอะไรทั้งนั้น ปากก็บอกว่ายังไงก็ให้ ไม่ต้องทำสัญญา ตัวเราไม่ยอม เราบอกให้แม่สามีคุยให้ที แม่สามีบอกว่าไม่ต้องทำสัญญาหรอก บ้านก็รู้จักก็มาทวงเอาก็ได้ถ้าเกิดเมื่อไหร่สามีไม่ให้
แล้วลองไปคิดดูสิ ถ้าสามีไม่ให้ทุกเดือน เราต้องทวงทุกเดือนใช่มั้ย เราบอกแม่สามีและสามีว่ายังไงเราก็ไม่ยอม ต้องทำสัญญาให้เรา คำตอบที่ได้คือ อยากได้ไปฟ้องเอาแล้วกัน
เราเครียดมาก เครียดเพราะรู้อนาคตเลยจริงๆว่า สามีไม่ให้ค่าดูแลลูกแน่ๆ แถมลูกในท้องคงไม่ต่างกัน
วันนี้เราโทรหาสามีบอกว่าพรุ่งนี้หมอนัดตรวจครรภ์เธอต้องโอนเงินค่าหมอครึ่งนึงมาให้ฉันด้วยนะ สิ่งที่สามีทำกลับมาคือตัดสายโทรศัพท์ และไม่รับสายอีกเลย
ตอนนี้ใจมันเจ็บจี้ดมากๆ โทรไประบายให้แม่ตัวเองฟัง แม่บอกว่าก็ก้มหน้าก้มตาทำงานหาเงิน แล้วเลี้ยงลูกไปเองนั่นแหล่ะ คิดซ่ะว่าเราทำกรรมไว้ ถ้ามันคิดได้ง่ายแบบนั้นมันก็คงดี เพราะเราแค้นสุดแค้น เราบอกแม่เรา เราจะไม่เอาลูกไปบ้านสามีแล้ว จะหาคนดูเอง (ตอนกลางวันเรากับแม่เราไปทำงาน ลูกคนโตอยู่กับแม่สามี ตอนเย็นแม่เรากับเราเลิกงานก็จะไปรับกลับทุกวัน) แม่เราบอกว่าให้แม่สามีเลี้ยงลูกให้เราไปจนกว่าแม่สามีจะไปเมืองนอก (ปลายปี ไปเลี้ยงหลาน ลูกของลูกสาว) แม่เราบอกว่าในเมื่อสามีไม่จ่ายค่าเลี้ยงดูอะไรเลยก็ทำตามนี้แหล่ะ
แม่บอกว่าใจเย็นๆ ยังไงเค้าก็ตั้งใจเหมือนเราอยู่แล้ว ที่จะไม่ให้บ้านสามีและสามีได้อยู่ใกล้ลูกเรา เพียงแต่ตอนนี้แม่เราบอกว่า คนเลี้ยงลูกยังไม่มี แล้วก็หาได้ยาก คนที่ไว้ใจได้รักลูกเราไม่ตีมันมีน้อย
เราเจ็บๆๆๆๆๆๆ แต่ก็บอกตัวเองว่าเพื่อลูกๆ ต้องทนได้แค่ไม่กี่เดือน
ตอนนี้มีแต่เรื่องคิดไปคิดมาเต็มสมองไปหมด แต่ละอย่างเป็นเรื่องปลอบใจตัวเองทั้งนั้น ร้องไห้ไป ทำงานไป นั่งลูบท้องไปร้องไห้ไป
ไม่เคยคิดว่าคนรักกัน จะทำร้ายจิตใจกันได้มากมายขนาดนี้ ไม่คิดว่าพ่อของลูกจะไม่มีสำนึกความเป็นพ่อคนเลย
กรรมของเรา แม่บอกให้คิดแบบนี้.........
| จากคุณ |
:
mommy42children  
|
| เขียนเมื่อ |
:
30 ส.ค. 55 16:42:41
|
|
|
|
