ความคิดเห็นที่ 1 โห  น่าสงสารจังเลยค่ะ ถ้าไม่เหลือบ่ากว่าแรง (จริงๆ) เลี้ยงก็ถือว่าได้บุญนะคะ บางคนเอาตัวอย่าง ที่แย่ ๆ มายึดติดในใจ ว่าโตมาเด็กจะมีปัญหา ลูกก็ไม่ใช่ลูกตัวเอง แต่จริง ๆ ก็มีหลาย ๆ ตัวอย่างที่ดี ๆ ก็มีเหมือนกัน เด็กหลาย ๆ คนรู้ตัวว่า ไม่ใช่ลูกเขาจริง ๆ ก็จะค่อนข้างถ่อมตัว (ก้มหน้าก้มตารับชะตากรรม ไม่เรียกร้องอะไรมาก) อะไรงี้ มีหลายเคสนะ ไม่ใช่ว่าเอาเด็กมาเลี้ยงแล้วเด็กต้องโตมาแย่ เสมอไป ตัวอย่างจากห้องนี้ก็มีนะ ที่ตอนเด็ก ต้องอยู่กับทางโน้นที ทางนี้ที พ่อแม่ไม่สนใจ เอาไปฝากญาติ โยนกันไปมา ไปอยู่บ้านญาติก็โดนแกล้งสารพัด  พอเด็กโต ถ้าเด็กรักดี พอที่จะทำงานหาเงินเองได้ เขาก็พยายามช่วยเหลือตัวเองอย่างเต็มที่ ถ้าเด็กรักดีจริงจะพยายามถีบตัวเองขึ้นมา พยายามที่จะให้ตัวเองอยู่ได้ด้วยตัวเอง (ดีกว่าจะไปอยู่บ้านญาติแล้วโดนเขาข่มหัว หรือแกล้ง อะไรงี้  แต่ก็อะนะ ถ้าเด็กไม่รักดี ก็อาจจะแย่ไปเลย แต่ก็เข้าใจ จขกท นะ  เด็กถ้ายังเด็ก ยังพอน่าจะสอนได้ แต่นั่นก็หมายถึง ภาระทั้งหมดทั้งปวง ที่จะต้องรับผิดชอบเหมือนกัน จากคุณ : Freedom of Life เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 13:01:18

ความคิดเห็นที่ 2 มารออ่านนะะ แค่นี้ใจเราก็อ่อนยวบยาบไปแล้วละค่ะ จากคุณ : ฟ้าสวยมาก เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 13:02:00

ความคิดเห็นที่ 3 เข้ามาใจอ่อนยวบด้วยคน  สงสารเด็กจังเค้าเหมือนผ้าขาว จากคุณ : titleinlove เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 13:12:48

ความคิดเห็นที่ 4 เราๆคนนอกฟังยังสงสารอยากเอามาเลี้ยง ผู้เกี่ยวข้องกับเด็กคนนี้ทุกคน คงมีสักคนที่สามารถหยิบยื่นตรงนี้ได้ ยังอ่านไม่จบ แต่แอบลุ้นว่าคงเป็นจขกทเจ้าของเรื่องค่ะ ^^ จากคุณ : My Sea Lion เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 13:17:16

ความคิดเห็นที่ 5 เด็กก็คือผ้าขาว...เค้าไม่รู้เรื่องอะไรด้วยเลย จากคุณ : aompo501 เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 13:18:39

ความคิดเห็นที่ 7 น่าสงสารจังเลยค่ะ T_T จากคุณ : อีกหนึ่งมุมมอง เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 13:22:20

ความคิดเห็นที่ 8 เค้าได้เกิดมาแล้ว มีความคิดมีหัวใจ รักได้ เสียใจได้ สิ่งที่เด็กน้อยต้องการมากที่สุดคือความรัก รองลงมาคือการชี้นำเค้าให้ไปในทางที่ดี ทิฐิ ไม่ทำให้อะไรดีขึ้นมาค่ะ คนที่โตๆกันแล้วต้องปรับตัวปรับแนวคิด คงต้องเลือกว่า จะความสุขและภูมิใจที่ได้เลี้ยงให้เค้าเป็นคนดีไม่ทำผิดซ้ำๆแบบคุณพ่อ หรือ คอยนึกเสียใจตลอดไปที่ปล่อยทิ้งให้เค้าได้เจอความทุกข์ เอาใจช่วยคุณนะคะ จากคุณ : แม่ลูกแฝด เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 13:22:47 A:1.2.156.205 X: TicketID:373362

ความคิดเห็นที่ 9 โถ เด็กหนอเด็ก คงจะไม่มีใคร ชีวิตเค้ามีแต่พ่อคนเดียว น่าสงสารจริง เค้าไม่รู้เรื่องอะไรด้วยหรอกค่ะ ยังไงเค้าก้อเกิดมาแล้ว ถ้าเราเลี้ยงเค้าด้วยความรัก ตามความสามารถที่เรามี เค้าคงโตเป็นผู้ใหญ่ที่มีคุณภาพได้นะค่ะ ยังไงก้อเอาใจช่วยค่ะ   เราเคยผ่านช่วงเวลาที่ไม่อยากรับรู้ว่าแม่ มีน้องอีกคน ที่คนละพ่อกับเรา ไม่อยากนับเป็นน้อง แต่สุดท้ายก้อต้องช่วยกันเลี้ยงเพราะน้องไม่มีใคร ยังไงพี่น้องกันค่ะ  ตอนนี้ก้อรักกันดีพี่น้องสามคน จากคุณ : สาวน้อยร้อยกว่าโล เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 13:25:06

ความคิดเห็นที่ 10 จากทั้งหมดที่เล่ามา เจ้าของกระทู้ขอใช้คำว่า "เข้าใจ" หัวอกลูกที่ถูกพ่อทิ้ง รู้ว่าพ่อรักแต่ไม่รู้ด้วยความจำเป็นอะบางอย่างเค้าต้องทิ้งเราไป บอกได้เลยว่าสงสารเด็กคนนี้มาก จะยังไงก็แล้วแต่ ณ วันนี้เค้าคือ "น้อง" ความรู้สึกคืออยากช่วย คนเรามีหัวใจหมาแมวเอามันไปทิ้งมันยังเศร้าแล้วนี่่คนทั้งคน ตื่นมาไม่เจอพ่อ(คือเด็กมีแต่พ่อคนเดียวเท่าที่ทราบน้องเค้าจำแม่เค้าไม่ได้)อยู่ท่ามกลางเงื่อนไขและความไม่เต็มใจของหลายๆคนที่ให้ที่พักอาศัย คงไม่ได้ร้ายกาจหรือเลวร้ายแต่ก็ห่างจากคำว่าอยู่แบบมีความสุข เจ้าของกระทู้ตั้งใจที่จะเอาน้องมาเลี้ยงเอง อย่างน้อยอาจไม่สุขสบายที่สุดแต่นี่เป็นพี่สาวแท้ๆย่อมรักเค้าและหวังดีกับเค้ามากกว่าภรรยาของอาซึ่งมันก็ถูกแล้วที่เค้าต้องรักลูกเค้ามากกว่า ทางแฟนกับแม่เจ้าของกระทู้ไม่มีปัญหากับความคิดนี้ แต่คงเอามาเลี้ยงที่้บ้านไม่ได้เพราะเป็นบ้านแม่แค่แม่โอเคที่พี่จะช่วยน้องก็นับว่าใจดีและใจกว้างมากแล้วค่ะ ทีนี้ประเด็นคืออาทางต่างจังหวัดต้องค้านและคงเสียใจมากถ้าเจ้าของกระทู้ไม่เชื่อฟัง จริงๆอาก็มีพูดมาแล้วว่าอย่ายุ่ง เดี๋ยวจะเป็นภาระ เพราะถ้าพ่อรู้ว่าเด็กปลอดภัยมีคนดูแลก็จะไปเจ้าชู้หาเรื่องใหม่ๆมาีอีกและก็เป็นไปได้ที่อยู่ดีๆก็อาจจะทิ้งไปอีกถ้าไม่มีเงินและหยุดส่งเสียไปเลยดื้อๆ ซึ่งก็จริงค่ะ แต่เจ้าของกระทู้เองตั้งใจจะช่วยเด็กคือยอมรับความเสี่ยงที่จะต้องเลี้ยงเค้าเองจนโตคนเดียว(น้องสาวคงช่วยด้่วย) ประเมินกำลังตัวเองก็เลี้ยงได้แต่คงต้องตัดหลายอย่างในชีวิตออกไป เช่นแพลนเที่ยวเมืองนอก, การกินอยู่เวลาไปเที่ยว, เงินช๊อปที่เคยจัดสรรไว้ทุกเดือน สรุปคือเรื่องไร้สาระในชีวิตต่างๆที่เมื่อก่อนทำได้ไม่เดือนร้อนเพราะไม่มีภาระอะไร ทั้งหมดก็ต้องระงับไปแต่ถ้าถามว่าเดือดร้อนมั๊ยคำตอบก็คือไม่ค่ะ อยากช่วยเด็กมากกว่า ส่วนแฟนก็รับทราบและยินดีที่จะช่วยน้องเค้าเช่นกัน แต่เรื่องที่หนักใจมากคืออาผู้หญิงที่อยู่ต่างจังหวัดและคำคัดค้ายมากมายเท่าที่ได้ยินตอนนี้ อารักเจ้าของกระทู้มาก มากจนห่วงไปหมดกลัวเด็กจะมาทำให้สิ่งดีๆในชีวิตของเจ้าของกระทู้เสียไป เจ้าของกระทู้มีชีวิตการทำงานและมีคนรักที่ดี มีแผนมีเป้าหมายในชีวิตและมันก็เป็นไปได้ด้วยดี แต่การเลี้ยงเด็กหนึ่งคนไม่ใช่เรื่องง่ายนี่คือที่อาเป็นห่วงและรับไม่ได้เอาเลยจริงๆ ผู้ใหญ่ติติงว่าลูกของคนอื่นไปเอามาเป็นภาระต่อไปจะมาเลี้ยงเราเหรอไม่ใช่ลูกเราเอง จะเอาอนาคตไปเสี่ยงทำไม เจ้าของกระทู้รับฟังและแคร์จิตใจผู้ใหญ่ทุกคน แต่วันนี้ที่คิดคือ เด็กผู้ชายคนนี้คือ "น้อง" ไม่ใช่คนอื่น และพ่อก็ทำภาระให้คนอื่นๆเดือนร้อนมามากแล้ววันนี้ลูกๆโตหทดแล้วอะไรที่พ่อทำมันก็เป็นหน้าที่ลูกที่ต้องสะสาง เพราะแม่ก็ไม่อยู่ในฐานะภรรยาแล้วและอาๆก็เหนื่อยมาเยอะแล้ว ผู้ใหญ่บอกว่าต่อไปถ้าพ่อเป็นอะไรไปหรือเด็กไร้ญาติไม่มีใครจริงๆค่อยไปช่วย แต่ความรู้สึกคือ ถ้าคิดจะช่้วยต้องช่วยตอนนี้เพราะถ้ารอเวลานั้นเท่ากับปล่อยให้เด็กมีบาดแผล เหมือน "ทิ้งน้อง" โดนคนอื่นตีโดนคนอื่นว่า อยู่ในฐานะเด็กฝากเลี้ยงและคนอาศัยรอเวลาพ่อกลับมาหา ทั้งที่จริงๆมีพี่สาวอยู่อีกทั้งคนที่ช่วยเค้าได้ อาจไม่ได้ให้สิ่งที่ดีที่สุดเหมือนคนอื่นๆเค้าแต่คิดว่าจะทำให้ดีที่สุด ช่วยคนอื่นๆยังช่วยมาเยอะนี่น้องเราเองจะช่วยไม่ได้เชียวเหรอ ตอนนี้เรื่องที่เครียดที่สุดคือเรื่องอาจะทำยังไงดีให้บัวไม่ช้ำน้ำไม่ขุ่น มีคนเกี่ยวข้องที่ต้องใส่ใจหลายคน ตัวเจ้าของกระทู้เองตั้งใจว่าเดือนหน้าจะลงไปหาน้องไปเจอไปทำความรู้จัก ไปให้รู้ว่าเค้ายังมีพี่อยู่ไม่ได้มีแค่พ่อ กะว่าจะไปมาหาสู่ปิดเทอมพามาเที่ยวกรุงเทพฯทำความรู้จักคุ้นเคยกัน อบรมสั่งสอนตามที่พี่ควรทำ ขอเวลาประมาณ 2 ปีคอนโดที่ซื้อไว้ก็เสร็จค่อยขอน้องจากพ่อมาเลี้ยงเอง เรื่องเวลามันจะช้าไปมั๊ยและถ้าอาไม่ยอมจริงๆรับไม่ได้จริงๆจะทำยังไง ขอคำแนะนำจากเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ประสบการณ์จากหลายๆท่าน น่าจะเป็นประโยชน์และให้เรื่องคลี่คลายได้ รบกวนด้วยค่ะ จากคุณ : ป้าอ้วนชวนเที่ยว เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 13:26:12

ความคิดเห็นที่ 11 ถ้าคุณอยู่ในฐานะที่จะรับเค้ามาเลี้ยงได้, แฟนคุณเห็นด้วยและเต็มใจ เราคิดว่าก็เป็นการช่วยอนาคตของเด็กคนหนึ่งอย่างมาก อย่างน้อยๆ คุณก็อยู่ไกล้พ่อมากกว่า พ่อคงมาหาน้องได้บ่อยข้ึน แต่การเลี้ยงเด็กนั้นก็ต้องทำใจ แรกสุดคือคุณต้องรักเค้าอย่างไม่มีข้อแม้ คือถ้าดีก็รัก เลวก็รัก อย่างที่คนที่เป็นแม่ทุกๆคนเป็น และไม่หวังอะไรตอบแทน เราอ่านแล้วสงสารเด็กเหลือเกิน การโตมาอย่างไม่มีความมั่นคง ระแวงคนที่เรารักจะทิ้งเราไปเมื่อไหร่ก็ได้นั้นช่างเศร้าจริงๆ จากคุณ : earth after rain เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 13:29:02

ความคิดเห็นที่ 12 โพสต์ชนกับจขกท ฟังดูคุณค่อนข้างตั้งใจแล้วว่าจะรับน้องมาเลี้ยง เราชื่นชมน้ำใจคุณจริงๆ เราคิดว่าไปรับมาได้ยิ่งเร็วยิ่งดีค่ะ เราคิดว่าพ่อคุณควรจะช่วยเรื่องการเงินต่อค่ะ เพราะอย่างน้อยจะได้เตือนเค้าว่ายังมีลูกต้องรับผิดชอบอีกคน แต่คุณอาจจะเอาเงินนั้นฝากธนาคารเก็บให้น้อง แต่อันนี้ คงต้องคิดนานหน่อยว่าจะคุยตกลงกันยังไงดี ส่วนว่าพ่อจะไปเจ้าชู้ต่อ อันนี้เราว่าคุณคงบังคับเค้าไม่ได้ และความสุขของน้องชายน่าจะสำคัญกว่า เรื่องคุณอา คุณคงต้องไปคุยแบบเปิดอก ขอร้องว่าคุณรักและเคารพคุณอา และเข้าใจว่าคุณอาเตือนเพราะหวังดีต่อคุณล้วนๆ แต่คุณไม่สามารถนิ่งดูดายได้กับเรื่องนี้ บอกคุณอาว่าคุณและน้องอีกสองคนจะช่วยกันดูแลน้องชาย ไม่ใช่คุณคนเดียว  คุณซาบซึ้งในน้ำใจของคุณอามากที่ให้โอกาสและเลี้ยงคุณมาจนประสบความสำเร็จ และทราบว่าคุณอาก็ต้องเสียสละเพื่อคุณไม่น้อย ตอนนี้คุณเลยอยากหยิบยื่นโอกาสนี้ให้น้องชายบ้าง หวังว่าคุณอาคงเข้าใจ ขอให้โชคดีนะคะ เราเป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : earth after rain เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 13:44:57

ความคิดเห็นที่ 13 อ่านแ้ล้วสงสารเด็กค่ะ จริงอยู่ทางร่างกายเค้าไม่มีบาดแผล มีอาหารให้กิน มีที่ให้อยู่อาศัย  แต่ตอนนี้เค้ามีบาดแผลทางจิตใจ ช่วงวัย 2-3 ขวบ เค้าควรจะมีความสุข ซุกซนตามประสาเด็ก แต่เค้ากลับกลายเป็นเด็กไม่ร่าเริง จะทำอะไรก็กลัวผิด กลัวว่าจะโดนทิ้ง เป็นต้นเหตุให้เด็กอาจมีอาการเก็บกดได้ในอนาคตได้ ตัวเราเองมีลูก 3 คน คนโต 6 ขวบ คนกลาง 4 ขวบ และอยู่ในท้อง 7 เดือนครึ่ง   วันดีคืนดี  น้องสามีมาสารภาพว่าไปทำผู้หญิงท้อง หลานชายอายุ 4 เดือนแล้ว  พามาให้ดู ใจเรามันคิดไปถึงอนาคตเด็กคนนี้เลยว่าเค้าจะเป็นอย่างไร  น้องชายสามีก็ยังเด็กแถมอยู่ต่างประเทศ กลับมาปีละเดือน นิสัยเจ้าชู้และยังไม่มีทีท่าว่าจะคิดเรื่องสร้างครอบครัว ตัวแฟนน้องชายก็ไม่มีรายได้ และดูเป็นความรักแบบประเภทชั่วข้ามคืน แต่พลาด เลยต้องมายื้อๆกันไป เราบอกสามีเลยว่า หลานอ่ะ เราเลี้ยงได้นะ  สามีเราถามว่า เลี้ยงไหวหรอ เราบอกเลยว่า เห็นแล้วสงสาร ในขณะที่ลูกเรามีพ่อแม่ครบ มีความสุข ได้นอนกอดพ่อแม่ทุกวัน แต่หลานกลับต้องไปอยู่ห้องเช่าเล็กๆ แม่ก็ไม่ค่อยสนใจ เลี้ยงแบบตามมีตามเกิด ถึงรายได้เราจะไม่เยอะ แต่เราก็รับเ้ค้ามา คิดซะว่าประหยัดขึ้นนิดหน่อย แต่มีความสุขกับการเป็นผู้ให้ค่ะ ถ้า จขกท คิดจะช่วย และไม่ลำบากจนเกินไป เราคิดว่าพามาอยู่ด้วยตอนวัยนี้น่าจะดีกว่า ไม่จำเป็นต้องรอจนคอนโดเสร็จก็ได้ค่ะ เด็กไม่สนใจหรอกว่าเค้าจะได้นอนสบายไหม อยู่ห้องดีๆ มีของเล่นเยอะๆ ตอนนี้ที่เด็กขาด คือ ความรักความอบอุ่นค่ะ จากคุณ : GiibKae กิ๊บเก๋ เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 13:46:44

ความคิดเห็นที่ 14 ขออนุโมทนากับกุศลครั้งใหญ่ที่จขกท.และแฟนกำลังจะทำเพื่อช่วยเหลือ ชีวิตน้อยๆ นี้ด้วยนะคะ เราเห็นด้วยทุกประการกับสารพัดปัญหาที่คุณอาจจะต้องเจอ เป็นเราเองถ้า อยู่ดีๆ มีน้องคนละแม่โผล่มาจากไหนไม่รู้นี่ เรายังไม่รู้เลยว่าจะใจกว้างใจดี ได้แบบจขกท.มั๊ย เพราะมันเหมือนกับจขกท.กำลังจะเริ่มสร้างครอบครัว แต่ โอกาสที่จะมีลูกเองเร็วๆนี้นี่ท่าจะยากเพราะค่าใช้จ่ายอาจจะหนักเกินไป ถ้าจขกท.แน่ใจแล้วที่จะทำ ก็ควรทำแต่เนิ่นๆ ค่ะ ยังไม่อยากให้น้องต้องมา ซึมซับพฤติกรรมก้าวร้าวจากการถูกเลี้ยงดูด้วยความรังเกียจ อย่างน้อยเราว่า เด็กดีก็เลี้ยงง่ายกว่าเด็กที่ฝังใจกับความทุกข์และเจ็บปวดจนแสดงออกแย่ๆ อะค่ะ ขออวยพรให้เด็กเข้าใจ และเติบโตมาเป็นสิ่งดีๆในชีวิตเพื่อตอบแทนน้ำใจอัน ยิ่งใหญ่ของคุณในครั้งนี้นะคะ จากคุณ : สตอร์เบอร์รี่ราดครีม เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 13:49:27

ความคิดเห็นที่ 15 ขอเสริมนิดนึงนะคะ ถ้าวันนึง จขกท มีลูกของตัวเองแล้วจะมีปัญหาอื่นๆตามมามั๊ยค่ะ ไม่ว่าจะเป็นปัญหาน้องกับลูก เรื่องภาระต่างๆที่มากขึ้น และเรื่องอื่นๆ อยากให้คิดให้รอบคอบค่ะ จากคุณ : kalonteam9 เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 14:01:53

ความคิดเห็นที่ 16 ขอให้เรื่องดีๆ เกิดขึ้นกับคนที่คิดแลทำดีๆ นะคะ ดีใจแทนน้อง จขกท. ที่จะได้รับความอบอุ่นคะ สู้ๆนะคะ จากคุณ : อยากกลับบ้าน เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 14:09:30

ความคิดเห็นที่ 17 ไปรับน้องมาเลี้ยง เร็วเท่าไหร่ยิ่งดีค่ะ มีปัญหาอะไร ไว้แก้ปัญหาเฉพาะหน้าเอาค่ะ สงสารน้อง เท่าที่อ่านเรื่องที่ จขกท โพส คุณเป็นคนที่มีความคิดที่ดี รู้จักวางแผน คาดว่าถ้า คุณ จขกท นำน้องมาเลี้ยง เด็กคนนี้ โตขึ้นจะเป็นเด็กดี มีอนาคตแน่นอน ฟันธงค่ะ . จากคุณ : 18 นะไม่ใช่อายุแต่เป็นมงกุฏ เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 14:09:52

ความคิดเห็นที่ 18 อ่านแล้วน้ำตาซึม รู้สึกสงสารน้อง จขกท มากเลย เราเป็นคนนึงที่พ่อแม่แยกทางกันตั้งแต่เด็ก ๆ แล้วพ่อเป็นบ้าใครเข้าใกล้เราไม่ได้เลย หวงมาก ช่วงนั้นประมาณ3 ขวบ แต่เราจำได้แบบลาง ๆ เรายังรู้สึกว่าเราภาวะจิตใจไม่คงที่ รู้สึกขาด แต่สุดท้ายแม่เราก็ไปขโมยเรามา จากคุณ : N^^เดีย&ปุยฝ้าย** เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 14:18:17

ความคิดเห็นที่ 19 เราอ่านแล้วอยากด่าญาติคุณมากเลยอะค่ะ คือคิดกันแบบนี้ไง เด็กกำพร้าเต็มบ้านเต็มเมือง และคนที่พยายามมีลูกก็พยายามกันต่อไป ไม่มองทางเลือกอื่นบ้าง จขกท คิดดีแล้วค่ะ เอาน้องมาเลี้ยง เเต่ต้องให้พ่อคุณออกให้มากที่สุด กันไปมีสาวใหม่ และสมควรรับผิดชอบในฐานะพ่อบ้าง คือขอคิดยาวๆ ว่าถ้าต่อไปจขกทแต่งงานมีลูก น้องชายจะช่วยเลี้ยงลูกให้ได้ด้วยนะคะ ที่สำคัญพ่อคุณท่าทางไม่เต็มใจเลี้ยงน้องเท่าไหร่เลย ให้ความรักกับเขามากๆนะคะ เราไม่รักเด็ก แต่ได้ฟังเเล้วยังสงสารเลย จากคุณ : darkheart เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 14:20:21

ความคิดเห็นที่ 20 ขอบคุณทุกคนนะคะ ตอนนี้ถ้าจะรับน้องมาอยู่ด้วยจะติดปัญหาเรื่องที่อยู่ เพราะเจ้าของกระทู้ยังอยู่กับแม่ค่ะบ้านที่อยู่เป็นบ้านของแม่ที่ผ่อนร่วมกับอา เจ้าของกระทู้กำลังจะสร้างบ้านในอีก 3-4 ปีข้างหน้าเพราะมีที่ดินของแม่แฟนยกให้แต่อยู่ค่อนข้างไกล ตอนแรกกะว่าจะแต่งงานและไปๆมาๆระหว่างบ้านแฟนและบ้านแม่ รอเก็บเงินทีเดียวสร้างบ้านเลยจะได้ไม่ต้องเป็นหนี้ แต่พอมามีเรื่องเด็กก็เลยคิดว่าเจ้าของกระทู้จะซื้อคอนโดย่านรังสิตเอาไว้อยู่ (ซื้อด้วยเงิน+เงินกู้ธนาคาร ของเจ้าของกระทู้คนเดียว ส่วนแฟนก็เก็บเงินสร้างบ้านไป) คอนโดกลางๆมีสัดส่วนน่าจะโอเค ประหยัดๆและผ่อนเอาแต่กว่าจะสร้างเสร็จอีก 2 ปีค่ะ นี่ก็เป็นอีกเรื่องว่าจะยังไงดี ถ้าเอามาตอนนี้เด็กเองก็ยังไม่สนิทกับเจ้าของกระทู้ยังไม่รู้เลยว่าเป็นพี่และเรื่องที่อยู่จะยังไงดีอยากให้น้องมีคุณภาพชีวิตดีๆ เลยคิดเองว่าทางที่ดีที่สุดคือคอยไปหาไปดูแล ปิดเทอมก็พามาเที่ยวให้อาและภรรยาทราบว่าเจตนาเราคือจะรับน้องกลับมาไม่ได้ฝากเค้าไว้ถาวร และในขณะเดียวกันก็คงค่อยๆให้อาทำใจ แต่เรื่องนี้ยากและหนักมากๆทำอะไรรุนแรงกลายเป็นปีกกล้าขาแข็ง ตอนนี้เจ้าของกระทู้เลยตัดสินใจว่าจะกลับต่างจังหวัดลางานไปซัก 2 วัน ไปหาน้องไปดูลาดเลา พรุ่งนี้จะไปจองตั๋วแล้วค่ะ จากคุณ : ป้าอ้วนชวนเที่ยว เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 14:25:48

ความคิดเห็นที่ 21 เพิ่มเติมอีกนิด ....คือพ่อเจ้าของกระทู้ข้อเสียก็คือเจ้าชู้มากและใช้เงินค่อนข้างเยอะเนื่องจากแกหาเงินได้เยอะ แต่หมดไปกับผู้หญิง ส่วนข้อดีที่ทำให้ยังรักพ่อทั้งๆที่พ่อทำไม่ดีไว้มากมายคือพ่อรักลูกค่ะ ถ้าเค้าได้เงินมาลูกได้ก่อนแต่อนุภรรยาก็ได้ด้วยนะคนที่ไม่เคยได้คือแม่เจ้าของกระทู้ค่ะ ^^ การศึกษาอะไรที่ลูกอยากได้ถ้ามีเงินก็ได้ทุกอย่าง แต่ได้ไม่ตลอดไงคะ ขาดๆเกินๆ ทั้งชีวิตเกิดมาจนโตไม่ว่าพ่อจะมีเงินหรือไม่มีพ่อไม่เคยด่าหรือตีลูก ไม่เคยขอเงินลูก แต่สิ่งไม่ดีที่พ่อทำและเจ้าของกระทู้ฝังใจคือ ถ้าพ่อไม่มีเงิน....พ่อจะทิ้งไปเลยไม่ติดต่อเพราะพ่อรู้ว่าอาทั้งสองคนและแม่ต้องไม่ทิ้งเจ้าของกระทู้และน้องแน่ๆ นั่นแหละค่ะคือสิ่งที่อาผู้หญิงของเจ้าของกระทู้กลัวซ้ำรอยเค้าลำบากมามากและแค้นพ่อมาก เลยห้ามและขัดขวางมากในสิ่งที่เจ้าของกระทู้จะทำ เจ้าของกระทู้ไม่โกรธอาเพราะเข้าใจเพียงแต่พยายามคิดหาวิธีที่ทำให้อาไม่เสียใจว่าไม่แคร์ความรู้สึกเค้า ซึ่งยังคิดไม่ออกและกังวลมากค่ะ แก้ไขเมื่อ 01 ก.ย. 55 14:37:10 จากคุณ : ป้าอ้วนชวนเที่ยว เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 14:36:21

ความคิดเห็นที่ 22 บุญ ส่งต่อให้คนรุ่นต่อไปค่ะ คุณโตมาได้ ด้วยบุญของอา ซึ่งเป็นน้องของพ่อ แล้วจะเป็นไรไปคะ ถ้าจะส่งต่อบุญนั้น ไปให้น้องชายแท้ๆ ถึงแม้จะคนละแม่ก็ตาม... ด้วยการเลี้ยงเค้า จากคุณ : yanang (yanang) เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 14:41:06

ความคิดเห็นที่ 23 kalonteam9 : เรื่องลูกก็คงยังไม่คิดค่ะ เจ้าของกระทู้บอกแฟนให้ลองเข้ามาอ่านกระทู้เหมือนกัน หลายๆประเด็นที่แม่ๆในนี้ทักอาจเป็นสิ่งที่ต้องเจอในอนาคต ตัวเจ้าของกระทู้รับได้ค่ะแต่ก็อยากให้แฟนรับทราบและเข้าใจและก็ขอบคุณเค้ามากๆที่เข้าใจค่ะ จากคุณ : ป้าอ้วนชวนเที่ยว เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 14:55:27

ความคิดเห็นที่ 24 ตอบ จขกท. ค่ะ เราเองเคยได้ยินคนที่รู้จักมาเล่าให้ฟังในเรื่องที่คล้ายๆกับ จขกท. เหมือนกันค่ะ แล้วก็เลยมีปัญหาหลายๆอย่างตามมา ก็แค่กลัวว่าวันนึง ลูกของ จขกท.เค้าอยากจะมาเกิด เราแค่กลัวปัญหาจะเกิดตามมาเท่านั้นค่ะ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ก็คงได้แค่แสดงความคิดเห็นตามความคิดค่ะ เพราะการสินใจต่างๆ อยู่ที่ตัวคุณ จขกท. เองค่ะ แต่ตัวเรา อาจจะแปลกตรงที่แสดงความคิดเห็นไม่เหมือนคนอื่นเค้า จากคุณ : kalonteam9 เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 15:14:48

ความคิดเห็นที่ 25 หาทาง พาเร็วๆ ดีกว่า ค่ะ นิสัยเค้าจะได้ตามที่เราอบรม เด็กๆ มีวัยเชื่อฟัง ไม่นานนัก พอถึงวัยนึง เค้าจะคิดเอง ตอนนั้น จะอบรมลำบาก หาทางโน้มน้าวแม่ได้มั้ยคะ แบบว่า ถือว่า ทำบุญ ซัก 2 ปี เป็น เรา  น้องเราทั้งคน ทิ้งไม่ลงหรอกค่ะ หรือเช่า ห้องเล็ก อยู่กันพลางๆ ผลัดกันกับน้องสาว ก็ได้ เรื่องพ่อ จะไปก่อ ช่างเค้าเถอะค่ะ ชาติที่แล้วคงติดหนี้กันมา เราทำดีย่อมต้องได้ดี ช่วยน้องเถอะนะคะ จากคุณ : แอนมนพั๊นซ์ เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 15:18:21

ความคิดเห็นที่ 26 @kalonteam9---เจ้าของกระทู้ขอบคุณมากๆค่ะ เจ้าของกระทู้เชื่อและคิดว่าเป็นประเด็นที่ต้องเคลียร์ให้ชัดๆเพราะการแก้ปัญหาวันนี้อาจไปเป็นปัญหาในอนาคตและเลี่ยงไม่ได้ที่จะเจอ ถ้าไม่มาโพสกระทู้บางแง่มุมเราก็ลืมคิดไป แต่ประเด็นนี้ก็คิดไว้แล้วเช่นกันค่ะ ขอบคุณจากใจอีกทีค่ะ ^^ จากคุณ : ป้าอ้วนชวนเที่ยว เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 15:20:50

ความคิดเห็นที่ 27 แม่ๆคิดว่ายังไงดีค่ะ ควรคุยกับแม่ขอให้ช่วยน้องซัก 2 ปี คือถ้าได้แบบนี้จะดีมาก แต่ก็ลังเลว่าแค่นี้แม่ก็ถือว่าแฟร์แล้วสำหรับเจ้าของกระทู้ ถ้าไปขอให้น้องมาอยู่ด้วยจะไปบังคับจิตใจเค้ามากไปมั๊ย คือแม่ไม่ขัดขวางแต่ก็ออกตัวว่าขอไม่ยุ่งเกี่ยวกับเด็กคนนี้เช่นกันค่ะ เดิมก็เลยคิดว่าไม่กวนแม่แต่เด็กก็ต้องอยู่ที่โน่นอีก 2 ปีค่ะถึงจะไปรับมาได้เพราะต้องรอคอนโดเสร็จ จากคุณ : ป้าอ้วนชวนเที่ยว เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 15:27:49

ความคิดเห็นที่ 28 ขอชมเชยน้ำใจของจขกท.คุณเป็นคนที่มีน้ำใจงามมากๆ และเห็นด้วยกับความคิดเห็นที่ 22 ค่ะ อยากให้รีบไปรับน้องมาอยู่ด้วยเร็วที่สุด สงสารน้องมากเลย เพราะเด็กช่วงวัยนี้เค้าเริ่มรู้จักคิด ไม่อยากให้น้องได้รับความรู้สึกที่ว่าไม่มีใครต้องการเค้า สิ่งเหล่านี้จะติดตัวเค้าไปตลอด จนทำให้เด็กกลายเป็นเด็กเก็บกด มีกำแพงกั้นระหว่างเค้ากับคนอื่น ส่วนเรื่องที่เค้ายังไม่สนิทกับจขกท.นั้น คิดว่าไม่น่าเป็นห่วง เพราะเด็กจะปรับตัวได้เร็วมาก ยิ่งอยู่กับคนที่รักเค้า เค้ารับรู้ความรู้สึกนั้นได้ค่ะ จากคุณ : เต้าหู้ กะ ปูหนีบ เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 15:28:09

ความคิดเห็นที่ 29 จขกท คิดถูกแล้วค่ะ น้ำใจงามมากกก ถ้าเราเจอเหตุการณ์แบบจขกท เราก็ต้องช่วยน้องคนนี้ไว้ก่อนเหมือนกัน ณ ตอนนี้ ขนาดน้องเราแท้ๆถ้าเราไม่ช่วย แล้วใครจะช่วยล่ะ?? ขอให้บุญกุศลครั้งนี้ส่งผลให้จขกทเจริญยิ่งขึ้นเรื่อยๆนะคะ ในสังคมทุกวันนี้หายากมากกคนแบบนี้ ^^ จากคุณ : yokii (lostway) เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 15:50:01

ความคิดเห็นที่ 30 โอเคค่ะ ดูจากความเห็นของแม่ๆในห้องนี้เจ้าของกระทู้น่าจะมาถูกทางแล้ว พรุ่งนี้หาตั๋วเครื่องบินราคาถูกลงใต้ค่ะ(ลางานนานไม่ได้)กลางเดือนหน้าไปเจอน้องก่อนค่ะแล้วว่ากันอีกที ขอบคุณสำหรับทุกๆความเห็นและกำลังใจค่ะ เรื่องบางเรื่องก็อยากฟังประสบการณ์จากคนที่เป็นแม่ คนที่เลี้ยงเด็กมาจริงๆ เจ้าของกระทู้คิดเยอะค่ะเพราะมีผู้ใหญ่หลายคนที่ต้องแคร์ สิ่งที่ถูกก็รู้ว่าควรทำยังไงแต่โลกนี้ทุกอย่างไม่ได้ง่ายอย่างใจคิด คนที่มีบุญคุณที่เลี้ยงเรามาก็ต้องดูแลต้องถนอมความรู้สึก ไม่อย่างนั้นมันก็ไม่เรียกว่าทำดีเพราะกลายเป็นไปทำร้ายผู้มีพระคุณ ซึ่งยากมากและทุกข์ใจอยู่มาก ส่วนเด็กก็ไม่ใช่ตุ๊กตาจะเอาน้องมาก็ต้องพร้อม ไม่พร้อมที่สุดแต่ก็ต้องแข็งแรงพอที่จะดูแลเค้าได้ สถานที่อยู่ก็ต้องคำนึงถึงสถานที่เรียนและสถานที่ทำงานของคนที่จะเลี้ยงเค้า (คือเจ้าของกระทู้เอง) ใจหน่ะอยากเอามาวันนี้เลยด้วยซ้ำค่ะ แต่สิ่งที่อยากทำ สิ่งที่ทำได้ และสิ่งที่ควรทำ มันไม่ทับกันเสมอไป ตอนนี้เลยทุกข์ใจเพราะกำลังหาสิ่งที่พอดีสำหรับทุกคนและต้องดีพอสำหรับน้องชายด้วยค่ะ จากคุณ : ป้าอ้วนชวนเที่ยว เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 16:20:08

ความคิดเห็นที่ 31 เกิดในที่ ที่ดี นั้นดีแน่ เกิดในที่ ที่แย่ ก็ดีได้ เกิดที่ดี แล้วแย่ มีถมไป เกิดที่ไหน ก็ดีได้ ถ้าใฝ่ดี กลอนฝากน้องค่า จากอดีตเด็กที่พ่อไข่ทิ้ง แล้วฝากบ้านโน้นนี้ เช่นกัน  รู้เลยว่า เวลาได้ยินคำขู่แบบนั้น มันเจ็บขนาดไหน ทั้งที่ไม่รู้ความหมายของมันเลยด้วยซ้ำ น้องโชคดีที่มีพี่สาวน่ารัก ขอให้น้องคิดดี ใฝ่ดี ดั่งใจพี่สาวค่า จากคุณ : นนนี่จ๊ะจ๋า เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 19:56:02

ความคิดเห็นที่ 32 ไปพามาเลยครับ เอามาเลี้ยง แล้วก็ไม่ต้องโกหกอะไรน้อง บอกน้องไปตรงๆ เลยว่าคุณเป็นพี่  ให้เค้าเรียกว่าพี่ ไม่ต้องทำเป็นว่าเค้าเป็นลูกหรืออะไร  เพราะพอเค้ารู้สถานะตัวเอง เค้าจะเจียมเนื้อเจียมตัวเองแหละ เลี้ยงเค้าอย่างน้อง แต่กอดเค้าบ่อยๆ ให้ความรักความสนใจแต่อย่าตามใจเกิน เรื่องวันนึงคุณจะมีลูกเองก็ไม่ต้องไปวิตก  บางความเห็นก็บอกตรงๆ ว่าอ่านแล้วรับไม่ได้ กลัวโน่นกลัวนี่ ให้เหตุผลอ่านแล้วเห็นแก่ตัวเกินไป นี่น้องคุณนะ ไม่ใช่ไปเก็บจากที่ไหนมา ส่วนเรื่องถ้าแม่ เรื่องอาคุณจะไม่ยอมรับ เพราะต้องอยู่บ้านเดียวกัน คุณบอกเค้าไปว่ายังไงน้องก็สายเลือดเดียวกัน เด็กเกิดมาไม่ได้มีความผิดอะไร ดังนั้นการปล่อยให้เค้าไปถูกรังแก อดๆ อยากๆ เป็นส่วนเกินในบ้านอาชาย คุณในฐานะพี่สาวทนไม่ได้  ต้องให้เค้าเข้าใจด้วย อาๆ คุณยังเลี้ยงส่งเสียคุณมาจนได้ดีได้ นอกจากจะตอบแทนคุณอา เราก็อยากส่งเสียเลี้ยงน้องเราให้ได้ดีแบบเดียวกัน ให้เหตุผลไปประมาณนี้เค้าจะได้เอาอะไรมาอ้างไม่ได้ อนาคตเด็กทั้งคน  ผมเอาใจช่วยให้ทำในสิ่งที่ถูกครับ ปล ถ้าจะเอาน้องมาแล้วมีปัญหากับคุณอา คุณแม่ รบกวนมาตั้งกระทู้ใหม่ และหลังไมค์บอกผมด้วยนะครับ แก้ไขเมื่อ 01 ก.ย. 55 20:06:14 จากคุณ : ประกอบ เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 20:02:16

ความคิดเห็นที่ 33 บ้านเราเคยรับเลี้ยงเหมือนกรณีนี้เลยค่ะ 2 คน ต่างแค่เป็นลูกอากง(พ่อของพ่อ) สรุปคือเด็ก 2 คนมีศักดิ์เป็นน้องพ่อเราค่ะ แม่เราก็เลี้ยงจนเค้าโตค่ะ จนโตเค้าก็เป็นเด็กน่ารักค่ะ แต่พอโตแม่เราให้เข้า รร กินนอนค่ะเพราะแม่อายุเยอะแล้วเลยเริ่มเหนื่อย ค่าเรียน2คนก็ตกปีละ3แสน ดีที่มีคนช่วยออกค่าใช้จ่าย พอโตขึ้น แม่จริงๆเค้าได้สามีใหม่เป็นต่างชาติและเค้าเลยมารับไปอยู่ด้วยหลังจากห่างกันเป็นสิบปี ทุกวันนี้มาไทยก็มาค้างที่บ้านเป็นเดือน มาเล่น ซื้อของฝากมาให้ตลอดค่ะ เด็กก็คือเด็กจริงๆค่ะ สงสารเค้าเถอะค่ะ เค้าไม่รู้เรื่องอะไรหรอกว่าทำไมผู้ใหญ่ไม่ต้องการเค้า เค้าแค่ต้องการความรักจริงๆค่ะ จากคุณ : BigSom เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 22:14:41

ความคิดเห็นที่ 34 ขอเพิ่มอีก คห ว่าเห็นด้วยตามคุณประกอบนะคะ จากที่มีประสบการณ์ตรง บอกไปตรงๆเลยค่ะ เด็กเค้าเข้าใจ แต่กอดเค้าให้ความรักเค้าบ้างนะคะ แต่อย่าตามใจ แม่เรากับเราก็สอน ทำผิดก็มีดุค่ะ (แต่ไม่เคยตี) อย่าปล่อยตามใจเหมือนหลายๆกระทู้ที่มาตั้งนะคะ ว่าสงสารเด็กเลยปล่อยตามใจจนโตมาเสียคน ใช้เมตตาธรรมในการเลี้ยงดูเค้านะคะ ถือเป็นการทำบุญครั้งใหญ่ค่ะ มีอะไรหลังไมมาต่อจากคุณประกอบนะคะ เล็กๆน้อยๆช่วยได้เราจะช่วยค่ะ เห็นที่น้องเค้าพูดแล้วสงสาร เค้าดูขาดความรักจริงๆและพยายามเรียกร้องอยู่จากพ่อคุณ แต่สุดท้ายก็ต้องโดนพาไปฝากบ้าน ตจว อยู่ดี T T จากคุณ : BigSom เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 22:21:38

ความคิดเห็นที่ 35 ชื่นชมค่ะ อ่านแล้วน้ำตาไหล คิดถูกแล้วค่ะ น้องเราทั้งคน เป็นกำลังใจนะคะ..... จากคุณ : twas เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 22:28:15

ความคิดเห็นที่ 36 ตอนนี้เด็กคนนี้น่าสงสารมากเลย เป็นบุญของน้องเขามากหาก จขกท.รับมาอุปการะ จากคุณ : babysang เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 00:28:10

ความคิดเห็นที่ 37 เรามีลูกชาย 3 ขวบ อ่านถึงประโยคที่น้องเค้าพูดตอนกลัวจะโดนพ่อทิ้งแล้วน้ำตาคลออ่ะค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้จขกท. ทำสิ่งดีๆเพื่อเด้กคนหนึงซื่งใสบริสุทธิ์มากๆเถอะค่ะ หัวใจของเด็ก เป็นอะไรที่มันเปราะบางมาก อยากให้คนๆหนึ่ง ชีวิตหนึ่ง โตมาอย่างน้อยก็ได้รับความรัก ความอบอุ่น จากคนที่เต็มใจเลี้ยงเค้าขึ้นมา ขอให้บุญกุศลนี้ ทำได้น้องเค้าเติบโตมาเป็นเด็กดี เป็นคนดี กตัญญูรู้คุณ และสร้างแต่ความเจริญสุขให้กับคุณจขกท.นะคะ จากคุณ : -jj- เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 00:47:49

ความคิดเห็นที่ 38 น้องอายุ 2 - 3 ขวบนี่อายุเท่าลูกเราเลยค่ะ   เด็กวัยนี้ต้องการความอบอุ่นมาก และยังไม่ประสีประสา  ช่วงวัยนี้เป็นช่วงวัยแห่งการเรียนรู้ เด็กจะซึมซับทุกอย่าง ....ไปรับน้องมาอยู่ด้วยกันเถอะค่ะ   เราเดาเอานะว่าหากแม่ของจขกท.ได้เจอหน้าน้องและได้รับทราบความเป็นอยู่ของน้อง  คุณแม่ของจขกท.จะใจอ่อน เด็กเล็กๆแบบนี้ต้องการความรัก อ้อมกอด และความมั่นคงทางด้านอารมณ์และจิตใจ   หากเป็นไปได้อยากให้คุยกับแม่ก่อนนะคะ  แล้วค่อยคุยกับพ่อ ขอให้พ่อช่วยเหลือเรื่องค่าใช้จ่ายด้วย...(ซักนิดก็ยังดี)  แล้วเอาเงินนั้นฝากธนาคารไว้ให้น้อง   การที่จะรอเวลา 2 - 3 ปี เราว่ามันนานเกินไปค่ะ  เด็กยิ่งโตจะยิ่งยากกว่าเดิม หนำซ้ำเราก็ไม่รู้ว่าน้องจะเจอสภาพแวดล้อมแบบไหนบ้าง ณ ตอนนี้ หากรอเวลาเกรงว่าจะไม่ทันการ(หรือเปล่า) การเลี้ยงน้อง...หรือเลี้ยงเด็กซักคน ไม่ได้แค่ให้กินข้าวให้อิ่ม มีที่ให้นอนก็เพียงพอแล้ว   แต่ยังมีรายละเอียดอีกเยอะพอสมควรค่ะ เช่นเรื่องความรัก การกอดกัน หอมแก้มกัน.....สู้ๆ ค่ะ จากคุณ : occ26 เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 00:49:21

ความคิดเห็นที่ 39 อ่านแล้วน้ำตาซึม สงสารเด็ก ตอนนี้ยังเป็นผ้าขาวอยู่ แต่อีก 2 ปีไม่รู้สภาพจิตใจจะเป็นอย่างไร ถึงตอนนั้น เด็กอาจจะไม่น่ารักแล้ว อาจจะกลายเป็นเด็กดื้อ เด็กแข็งกระด้าง แล้วเจ้าของกระทู้จะว่าอย่างไรคะ  น้องเค้าไม่ผิด แต่โดมาในสภาพแวดล้อมที่ไม่มีความสุข เอาเด็กมาเลี้ยง ต้องทำใจนะคะ เด็กจะมีดื้อ จะมี terrible two ขอให้เตรียมใจไว้เลย มันคงไม่เหมือนในนิยายที่ทุกฝ่ายมีความสุข ต้องใช้ความอดทน ใจเย็นอย่างสูงในการเลี้ยง  ที่เราเป็นห่วงก็คือตรงนี้ค่ะ ถ้าเอาเค้ามาเลี้ยง แล้วเค้าดื้อ เค้าวีน เราจะใจเย็นได้แค่ไหน จากคุณ : Lily of the Valley เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 08:09:50

ความคิดเห็นที่ 40 สงสารน้องค่ะ เราอายุ 23 ตอนเรียนแรกๆ อยู่บ้านญาติ คล้ายๆ กับน้องชายเจ้าของกระทู้เลยค่ะ แต่เราโตกว่านั้นเยอะ แม่เราก็ให้เงินส่งเสียทางบ้านญาติเราเยอะพอสมควร แต่น้าสะใภ้เรา เค้าก็ชอบบ่นเรื่องค่าใช้จ่ายในบ้านค่ะ หรือไม่ก็พูดอะไรไม่นึกถึงใจเราเลย บางทีก็ด่ากับลูกลั่นบ้าน เราโตกว่าน้องชายเจ้าของกระทู้เรายังรู้สึกแย่จนไม่อยากทนเลย รับน้องมาอยู่ด้วยเถอะค่ะ สงสารน้อง ต้องอยู่ในบ้านที่ไม่รักเขา น่าเห็นใจนะ จากคุณ : แมวแว่น เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 08:23:22

ความคิดเห็นที่ 41 เข้ามาชื่นชมจขกท.ค่ะ สงสารน้องจัง มีบ้านไว้ซุกหัวนอนแค่นั้นเอง อาผู้หญิงเค้ารังเกียจรังงอน ปัดให้อาผู้ชายแบบนี้ อย่าให้อยู่กับเค้าเลยค่ะ เด็กตัวเท่านี้ต้องมาทุกข์ใจแล้ว  พามาเร็วๆเลยนะคะ อาจะเคืองพ่อยังไงก็ขอให้อาเห็นแก่เด็กเถอะ ไม่ได้รู้เรื่องอะไรกะเค้าด้วยเลย ว่าแต่ว่าเอาน้องมาแล้ว คุยกะพ่อจริงๆจังๆนะคะว่า ถ้าจะไปเมียอีก ให้คิดดีๆก่อนจะมีลูก ถ้ามีแล้วไม่พร้อมที่จะเลี้ยง คนที่ลำบากที่สุดคือเด็ก เพราะเค้ายังดูแลตัวเองไม่ได้ จากคุณ : cognac & tobacco เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 10:07:49

ความคิดเห็นที่ 42 การสร้างให้คนเกิดมาไม่ยากคะ แต่การสร้างคนให้เป็นคนดีนั้นยากนัก ถ้า จขกท มั่นใจว่าจะดูแลน้องได้ มีเวลาในการอบรมเลี้ยงดู คงเป็นบุญที่ยิ่งใหญ่ แต่ถ้าไม่มีเวลาให้เค้าต้องให้ึนอื่นช่วยดู อบรมไม่ได้ ก็คิดว่าอย่าเอาปัญหามาใส่ตัวเองเลย เราอ่านเราก็สงสารเด็กนะคะ แต่ควรดูความสามารถตัวเองก่อน เลือกลูก คิดว่ามีคงไม่มีปัญหา (ยกเว้นเรื่องเงิน) เพราะเด็กที่คุณเอามาเลี้ยงคือน้องไม่ได้มาเลี้ยงเป็นลูก ยังงัยถ้าได้ทางออกก็มาเล่าสู่กันฟังด้วยนะคะเรื่องแม่ บอกแม่ไปว่าเหมือนคุณที่ได้รับความรักจากอา แล้วเด็กคนนี้มีเลือดพ่ออยู่ครึ่งนึง ถ้าจะช่วยเค้ามันผิดเหรอคะ ลองให้แม่คิดดู จากคุณ : Many Name เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 11:16:11

ความคิดเห็นที่ 43 เข้ามาขอบคุณทุกๆคนด้วยใจจริงค่ะ จะพยายามแก้ปัญหาโดยคิดถึงน้องให้มากที่สุดค่ะ แค่บอกทางต่างจังหวัดว่าจะไปพบน้องก็เริ่มมีปฏิกิริยากันพอสมควรแล้ว แรงที่สุดคือ พอเริ่มยืนเองได้แทนที่จะช่วยอาให้สุขสบายบ้างกลับไปช่วยคนอื่น (อาร่วมกับแม่้ใช้หนี้แทนพ่อมาเยอะค่ะ ทุกวันนี้ก็ส่งเงินให้อาทุกเดือนแต่ไม่มากค่ะ อาไม่ลำบากเพราะเป็นข้าราชการแต่ก็ห่างกับคำว่าสุขสบาย ถ้าไม่ใช้หนี้แทนพ่อก็คงมีเงินเยอะ) แต่เจ้าของกระทู้ไม่เคยคิดทิ้งอานะคะ บ้านที่จะสร้างก็มีห้องให้อา+ให้แม่ แต่ตอนนี้ถ้าไปเอาน้องมาก็คงให้อาคืนอย่างที่ตั้งใจไม่ได้ เดิมทีสิ้นปีนี้วางแผนจะซื้อตั๋วไปเที่ยวเมืองนอกแถวเอเชียใกล้ๆเป็นของขวัญให้อาแต่คงต้องเปลี่ยนแผนเป็นพาเที่ยวตลาดน้ำแทน (จริงๆก็ทราบว่าอาไม่ได้อยากได้อะไรตอบแทน แต่ตอนนี้คงน้อยใจมาก) ความตั้งใจที่ว่าจะไปเยี่ยมน้องก็เจอทัดทานเงียบๆโดยการบอกว่า จะไปต่างจังหวัดวันไหนให้บอก อาจะขอไปเที่ยวด้วยไปพักรีสอร์ทแถวเขื่อนกันดีกว่า อาอยากพักบ้าง แต่รู้กันว่าเอาน้องไปด้วยไม่ได้เพราอาประกาศแล้วว่าไม่ขอเจอ และเจ้าของกระทู้ลางานไปต่างจังหวัดได้แค่ 2 วัน จะทั้งพาอาไปเที่ยวและไปดูน้องด้วยคงไม่ไหว บอกตรงๆว่าเครียดและหนักใจมาก มากจริงๆค่ะ ตอนนี้ยังคิดไม่ออก แต่ความตั้งใจถ้าตั้งใจแล้วคงไม่เปลี่ยน วันนี้ก็ไปจองคอนโดมาแล้วอีก 10 วันเซ็นสัญญา พยายามไปทีละนิด ตั้งใจจะทำดีอุปสรรคทีี่มีคงจะค่อยๆแก้ไปได้ ขอบคุณทุกคนจริงๆค่ะ ขอบคุณทั้งคนที่ไม่รู้จักและคนใกล้ตัวที่คอยเข้าใจและส่งกำลังใจมา ไว้ถ้าไปเจอน้องแล้วและมีปัญหาคงได้เข้ามารบกวนกันอีกค่ะ จากคุณ : ป้า (ป้าอ้วนชวนเที่ยว) เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 22:57:47

ความคิดเห็นที่ 44 เข้ามาให้กำลังใจ จขกท. ค่ะ ว่าสิ่งที่คิดและสิ่งจะทำนั้นดีที่สุดแล้ว ขอให้อุปสรรคต่างๆผ่านพ้นไปด้วยดี ให้คุณอาผู้หญิงใจอ่อนในเร็ววัน ขอให้น้องชาย จขกท. เป็นเด็กดี เลี้ยงง่ายไม่ดื้อ ไม่ซน(แต่เด็กต้องมีบ้างนะ) ป.ล. ถ้าอาผู้หญิงเจอน้องเค้า อาจจะรักและสงสารเด็กด้วยก็เป็นได้นะจ้ะ จากคุณ : mickymackynetty เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 55 15:30:21

ความคิดเห็นที่ 45 เข้ามาเห็นด้วยอีกเสียงค่ะ ว่าควรรับน้องมาอยู่ด้วย เพราะเด็กก็เป็นน้องของคุณเองแม้ว่าจะต่างมารดา   เด็กเป็นเหมือนผ้าขาวค่ะ ดีไม่ดีอยู่ที่การเลี้ยงดู และเห็นด้วยตามที่คุณประกอบว่า บอกความจริงเค้าไปว่าคุณเป็นพี่ แล้วเลี้ยงเค้าด้วยความรัก และจากที่คุณเขียนมาทั้งหมด ดิฉันคิดว่าคุณเองก็มีคำตอบอยู่ในใจอยู่แล้ว เพียงแค่ว่าอยากหาคนมาช่วยเสริมความคิดเท่านั้นเอง ดังนั้นทำอย่างที่คุณคิดเถอะค่ะ  ไปรับน้องมาอยู่ด้วยกัน   เพราะดิฉันเชื่อว่าถ้าคุณไม่ได้ไปรับเค้ามาในวันนี้  เรื่องนี้มันก็จะยังคงติดอยู่ในใจคุณตลอดไปอย่างแน่นอนค่ะ จากคุณ : Bunjo_Benjie เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 00:23:41

ความคิดเห็นที่ 46 อันดับแรก ขออนุโมทนากับ จขกท. เป็นบุญของเด็ก แต่ขอออกความเห็นส่วนตัวนิดหนึ่งค่ะ ถ้าคุณจะอุปการะเค้า คุณก็ทำในส่วนของคุณ ไม่ควรให้อา ให้แม่คุณเดือดเนื้อร้อนใจ เพราะที่ผ่านมา แม่ จขกท. ก็เจ็บช้ำน้ำใจมากพอแล้ว อาของจขกท. ก็เดือดร้อนเพราะคนต้นเรื่องมากพอแล้ว สมควรที่เธอทั้งสอง (แม่ และ อา) จะมีความสุขตามฐานานุรูปของเธอ ให้เธอได้พักผ่อน ใช้เงิน ใช้ทองที่เธอประหยัดบ้างเถอะค่ะ จากคุณ : แม่รอหนูอยู่นะ เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 12:42:27 A:223.27.233.126 X: TicketID:294838