 |
นี่จขกท นะคะ....
เราเป็นคนตรงๆค่ะ คิดอะไรก็พูดไป จากคห7 ไม่ได้รบกวนใครค่ะ เพราะ ณ สถานการณ์คนที่อยู่นั้นมีแค่สามีและพี่สามีค่ะ แต่เหมือนสามีก็เห็นด้วยกะเราก็เลยเงียบๆแถมแอบอมยิ้มเล็กน้อย
ในร้านไม่มีคนอื่นค่ะ ดังนันไม่ต้องกลัวเด็กจะกรี๊ดใส่ใคร และถ้ามีคนอื่นเยอะ เราจะลงโทษไม่ใช้วิธีตามใจเพื่อให้เงียบค่ะ เราเองเป็นคนไม่ชอบคะยั้นคะยอให้เด็กกิน กินเท่าไหนเท่านั้น และให้กินเอง ปกติลูกเรากินเก่ง กินเยอะกว่าเด็กทั่วไปมากค่ะ และเธอก็ตักข้าวกินได้เองแต่เล็ก แต่ถ้ามีของอย่างอื่น(ที่น่ากินกว่าข้าว) มานำเสนอให้ก่อน ลูกเราก็ไม่กินข้าวค่ะ
เราเคยพูดดีๆหลายที เพราะอยากให้ได้รับสารมีประโยชน์ ย่าก็ว่ากินอะไรก็ได้เหมือนกันนั่นแหละ เขาถือคติว่าขอให้ได้กินเถอะ กินอะไรก็เหมือนกัน T_T
นี่ยังไม่ได้เล่าถึงที่มาอีกมากมาย เช่น การชอบลากลูกเราออกจากโต๊ะอาหารไปนั่งกินไปดูการ์ตูนไปบนห้องนอน(ทั้งๆที่เราก็นั่งอยู่และเพิ่งสั่งให้ลูกมานั่งที่โต๊ะ), การเปิดดีวีดีให้ดูทั้งวัน รวมถึงนั่งดูดีวีดีตลอดทางตอนนั่งอยู่ในรถ,การเอาท๊อฟฟี่ป้อนตั้งแต่อายุ 11 เดือนจนเกือบติดคอลูกเรา, การเอาอาหารแปลกๆให้ลูกเรากินตั้งแต่เป็นเด็กอ่อน,การเอาไอติมให้กินทั้งที่แพ้นมวัว และอื่นๆอีกมากมายที่ทำให้เสียนิสัยซึ่งสาธยายตรงนี้ไม่หมด ถ้าเปรียบเป็นละครก็คงเหมือนที่พวกแม่ของนางอิจฉาเลี้ยงลูกให้เสียคนยังไงยังงั้นเลยค่ะ ประมาณว่าอวยทุกเรื่อง หลานดีหลานเก่งหลานสวยกว่าใคร อยากทำอะไรต้องได้ ทุกอย่างเป็นของหนู
แกมีดุบ้าง แต่ถ้าหลานเริ่มร้องปุ๊บ แกรีบโอ๋เลยค่ะ ลูกเราจากเด็กที่ไม่เคยร้อง เลี้ยงง่าย กลายเป็นเด็กที่ร้องไห้แบบเล่นละครได้แล้ว เด็กก็เรียนรู้แหละค่ะว่าทำไงถึงได้สิ่งที่ต้องการ :(
ส่วนสามีกะพี่น้องสามี ย่าไม่ได้เลี้ยงค่ะ แกเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวซึ่งต้องทำงานหนัก ไม่มีโอกาสได้เลี้ยงลูก สามีบอกว่าโดนทิ้งอยู่กะพี่เลี้ยงตลอด แม่ไม่เคยเลี้ยง นมไม่เคยได้กิน ดังนั้นแกจึงเลี้ยงลูกไม่เป็นเลย ซึ่งเราก็พยายามเข้าใจจุดนี้นะคะ
ทั้งหมดเคยห้ามและพูดด้วยดีๆแล้ว แกก็ยังเถียง กระทั่งเรื่องดูทีวีแล้วสมาธิสั้นแกก็เถียงว่าไม่จริง เพราะหลานอีกคนดูทั้งวันไม่เห็นเป็น (2 ขวบแรกเราไม่ให้ดูเลย พอ2-3 ขวบพอเราเริ่มปล่อยให้ดูได้ ย่าเล่นเปิดดีวีดีให้ดูทั้งวัน แล้วชอบเรียกให้ไปนั่งอยู่ด้วย คืออยากอยู่กะหลานแต่ขี้เกียจเลี้ยงอะ) แล้วไงล่ะตอนนี้ลูกเราไปโรงเรียนครูบอกว่าอยู่นิ่งไม่ได้เลย สมาธิน้อยกว่าทุกคนในห้อง
แกอยากให้ลูกติดแกที่หนึ่งจริงๆค่ะ(ติดนะคะเรื่องรักแกเข้าใจอยู่แล้วว่าเด็กต้องรักพ่อแม่) ตั้งแต่เล็กแล้วชอบอุ้มแล้วถามคนโน้นคนนี้ว่าเอาใครๆ เอาย่าหรือเอาแม่
-_-" ถ้าเด็กไม่เอาเราแล้วเกาะอยู่กะแก แกจะดีใจมากเป็นพิเศษค่ะ
คห 43 กะแม่เรา เราไม่ต้องพูดถึงขั้นนี้ค่ะ เพราะพูดด้วยง่ายๆแม่เราก็เข้าใจและเลี้ยงไปในแนวทางเดียวกัน แม่เราก็ไม่ให้ตามใจเด็กค่ะ พยายามช่วยฝึกลูกเราให้เป็นวินัยด้วยซ้ำ บอกเขาไม่รักยายไม่เป็นไรยังไงยายก็รักเขา แต่ยายอยากให้คนอื่นรักเขาด้วย
คือ เราก็คงไม่ได้ขอโทษแล้วละค่ะ เพราะหลังจากนั้นเหตุการณ์ก็กลับมาเป็นปกติ ก็ยังกินข้าวอยู่ด้วยกันดีอยู่ คงไม่อยากไปขุดเรื่องขึ้นมาอีก
แต่ เราไม่สบายใจเอง และรู้ว่าต่อไปคงมีอีกและไม่อยากทำแบบนั้นแล้ว เลยมาขอวิธีจากในนี้ว่า ถ้ามีเหตุการณ์อย่างนี้อีก จะทำไงอะคะ (ไม้อ่อนก็ไม่ฟัง ไม้แข็ง ก็เหมือนก้าวร้าว)
ปล.เรากะแม่สามี ปกติก็รักกันดีค่ะ แต่พอมีหลานก็ทะเลาะกันเรื่องพวกนี้แหละค่ะ
| จากคุณ |
:
Rada Nene  
|
| เขียนเมื่อ |
:
10 ก.ย. 55 16:11:26
|
|
|
|
|
???แอบรู้สึกว่า..แรงไปกับแม่สามีหรือเปล่า???
