ความคิดเห็นที่ 1 ใจเย็นๆค่ะ... จุดนี้ เราว่าแม่มือใหม่ต้องผ่านมาแล้วทุกคนเพราะเราก็เคย.. สถานการณ์เหมือนกันเด๊ะ ค่อยๆฝึกไปค่ะ ทำได้แน่นอน อย่าไปเครียด จากคุณ : ชีวิตวันวัน เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 06:46:02

ความคิดเห็นที่ 2 ก่อนจะวางต้องรอให้น้องหลับลึกก่อนค่ะ ถ้าหลับไม่ลึกน้องก็จะตื่น สังเกตุไม่ยาก ลองยกแขนดู ถ้าปล่อยแขนแล้วร่วงพล๊อยก็สามารถวางนอนได้ จากคุณ : Ms...plum เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 07:06:10

ความคิดเห็นที่ 3 ใจเย็นค่ะ ไม่ใช่รักไม่พอค่ะ แต่เป็นการเรียนรู้ใหม่ของแม่ เหนื่อยก็หลับตาพักไปด้วย อย่าเครียด ร้องไห้นานนะ เดี๋ยวน้ำนมหด เหมือนคห.1 ค่ะ แม่มือใหม่ผ่านจุดนี้มาแล้วทั้งนั้น จากคุณ : Bluefriday เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 07:18:05

ความคิดเห็นที่ 4 ลูกเราก็เดือนกว่าๆ  ขอเป็นกังใจให้นะคะ สู้ๆค่ะ จากคุณ : สาวน้อยสวยสุด เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 07:23:51

ความคิดเห็นที่ 5 ต้องอดทนเยอะๆนะคะ  เป็นช่วงที่ทั้งคุณแม่และคุณลูกต้องเรียนรู้ซึ่งกันและกันค่ะ แรกๆก็เป็นแบบนี้ อีกหน่อยพอรู้ใจกันแล้วก็จะดีขึ้นค่ะ ตอนลูกเล็กเราก็เสียน้ำตาไปเยอะเหมือนกัน เข้าใจดีเลยค่ะ แต่พอผ่านจุดนั้นมาได้ มันน่าภูมิใจมากเลยล่ะ สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : Lovely_Win เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 07:30:14

ความคิดเห็นที่ 6 ผ่านจุดนั้นมาหมาดๆค่ะ ตอนนี้สามเดือนกว่า เลี้ยงง่ายขึ้นพอควร หรือเหนื่อยจนชินก็ไม่รู้ เวลาลูกร้อง ใจเย็นๆค่ะ ตั้งสติ หาสาเหตุว่าเค้าร้องทำไม เด็กร้องมีสาเหตุไม่กี่อย่าง หิว ปวดท้อง แฉะ ง่วง ไม่สบายตัว มดแมงกัด พอเราตอบสนองสิ่งลูกต้องการเค้าก็จะเลิกร้อง สิ่งที่ยากคือ เราไม่รู้ว่าลูกร้องจะเอาอะไร เด็กพูดไม่ได้ ร้องอย่างเดียว อย่าคิดว่าทำไมลูกเราเป็นอย่างนี้ ร้องตลอด วางไม่ได้ เดี๋ยวอ้วก เดี๋ยวร้อง มันยิ่งเครียดค่ะ คิดซะว่า เด็กอ่อนบ้านไหนๆมันก็อย่างนี้แหละ เดี๋ยวก็ค่อยๆดีขึ้น ช่่วงนี้ ระหว่างที่ยังอ้อน ถ้าแม่อุ้มจนเครียด อารมณ์ขึ้น ส่งไม้ผลัดให้พ่อ ย่า ยายหรือพี่เลี้ยงเลยค่ะ เราพักซักสิบนาที มันจะดีขึ้นเยอะเลยค่ะ จากคุณ : มังกรเผือก เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 07:38:38

ความคิดเห็นที่ 7 สู้ๆนะคะ ของเรานี่น้องร้องยาวเลย ร้องไม่เอาอะไรทั้งนั้น พอสามเดือนเค้าก็ หยุดร้องเองค่ะ เหนื่อยมาก ท้อมาก สามี นี่พอเห็นลูกร้องวิ่งหนีเลย คือช่วยไม่ไหว เค้าสงสารลูก เราก็แบกอยู่คนเดียว พอสามเดือนกว่า เลี้ยงง่ายมาก ทีนี้ สามี เป็นคนดูแลเยอะกว่าเราอีกค่ะ จากคุณ : A perfect girl is not real เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 07:51:17

ความคิดเห็นที่ 8 ลูกอายุเท่ากันเลยค่ะ เจอมาเหมือนกันค่ะ เข้าใจเลยว่าเครียด เราไม่มีใครช่วยเลี้ยงด้วย ต้องอดทนมากๆจริงๆค่ะ ร้องไห้จนเหนื่อยไปกับลูก เราเชื่อว่าคุณรักลูกไม่ต่างจากแม่ท่านอื่นๆ ไม่อย่างงั้นไม่ยอมทำจนเหนื่อยอย่างงี้หรอกค่ะ อย่าคิดมาก พรุ่งนี้และวันต่อๆไป ทุกอย่างจะต้องดีขึ้นค่ะ สู้ไปด้วยกันนะคะ จากคุณ : wipwee เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 08:01:05

ความคิดเห็นที่ 9 เวลาลูกร้องให้ท่อง บท กาเหว่าครับ เพื่อลดความกดดันของ ตัวแม่เอง จากคุณ : ชื่ออะไรดี เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 08:19:27

ความคิดเห็นที่ 10 แก้ไขเมื่อ 17 ก.ย. 55 08:21:20 จากคุณ : ชื่ออะไรดี เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 08:20:50

ความคิดเห็นที่ 11 แรกเกิดถึงขวบปีนี่ เป็นอะไรที่พิสูจน์ความอดทนของพ่อแม่มือใหม่ได้เป็นอย่างดี เมื่อวานร้องแบบนี้ จับตบตูดก็หลับ แต่วันนี้อุ้มก็แล้ว ตบตูดก็แล้ว ยิ่งทำยิ่งร้อง ปวดท้องรึเปล่า อิ่มจนจุกไปไหม รึกินยังไม่อิ่ม ผ้าอ้อมก็เพิ่งเปลี่ยนยังไม่ทันได้ฉี่ด้วยซ้ำ มดก็ไม่มี แล้วเป็นอะไรล่ะลูก แม่ก็มือใหม่ แผลก็ยังไม่หายดี อุ้มก็หลับปุ๋ย แต่พอวางปุ๊บเหมือนเราเอานอนบนถ่านไฟยังไงยังงั้น ร้องจ๊ากทันทีทันใด พออุ้มก็เงียบ สุดท้ายเลยร้่องด้วยกันทั้งแม่ทั้งลูก แม่ก็ไม่เข้าใจ เพราะก็ทำทุกอย่างแล้ว ยังจะร้่องทำไมอีกล่ะลูกเอ๊ย แต่ประสบการณ์มันจะค่อยๆสอนเราเองค่ะ การเลี้ยงเด็กอ่อนไม่มีบทตายตัวนะ เมื่อวานนี้ทำแบบนี้ได้ผล แต่วันนี้ใม่ได้ผล ต้องพลิกตำราใหม่ ลูกคนแรกนี่คือเลี้ยงกันแบบลองผิดลองถูกกันเลยทีเดียว ปู่ย่าตายายก็คอยจะงัดข้อกับเรา ทำไมไม่ทำแบบนั้นล่ะ แบบนี้ไม่ดี บลาๆๆ แม่ก็ยิ่งเครียด หรือเราจะเลี้ยงลูกไม่เอาไหนจริงๆ ลูกถึงได้งอแงแบบนี้ แต่พอเวลาผ่านพ้นมาได้สักระยะหนึ่ง รู้มือกันแล้ว ก็สบายขึ้นมาหน่อย ลูกหลับนานขึ้น แม่ก็เริ่มผ่อนคลาย พอได้หลับได้นอนนานขึ้น จิตใจก็ผ่องใส. สามเดือนสบายมาหน่อย หกเดือนเริ่มหลงและหวงลูก ไม่รู้ใครติดใคร พอขวบปีเริ่มหัดเดินยิ่งมีความสุข. ยิ่งลูกยิ้มทีใจแม่ก็อ่่อนไปเยอะดอกไม้บานน่ารักเนาะ สองซี่เล็กๆนั้นดูแล้วก็ให้นึกเอ็นดู ลูกคนเล็กเราจะห้าขวบแล้ว กลายเป็นว่าเรามานั่งนึกย้อนถึงวันเวลาเก่าๆตอนเค้าเล็กๆ อยากอุ้มก็อุ้มไม่ไหว เค้าตัวโตเกินกว่าจะอุ้มได้แล้ว ลูกห้าขวบแม่ก็แก่ตัวลงไปอีกห้าปี กำลังวังชาก็ถดถอยลงไปเรื่อยๆ(แหม พูดยังกะอายุซักแปดสิบห้าเลยนะ ทั้งๆที่ก็แค่แปดสิบสี่เอง = =!) พล่ามมาซะยาวเลย ถือว่าเล่าสู่กันฟังเนาะ สู้ๆแล้วกันนะคะคุณแม่ เดี๋ยวพอปรับตัวได้ก็จะดีขึ้นค่ะ ^_______^ จากคุณ : แม่น้องเบนส์ เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 08:48:24

ความคิดเห็นที่ 12 เป็นแบบนี้จริงๆค่ะ ยิ่งเราเครียดจะยิ่งแย่ เราก็เคยเป็น แต่ไม่เกี่ยวกับรักลูกไม่พอค่ะ เดี๋ยวจะปรับตัวได้ทั้งแม่และลูก สุ้ๆ นะคะ จากคุณ : แอนมนพั๊นซ์ เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 09:07:07

ความคิดเห็นที่ 13 ช่วงนั้นเราก็ลำบากเหมือนกันค่ะ ใจเย็นๆนะคะ สู้ๆค่ะ มันจะผ่านไปอย่างรวดเร็ว ลูกเราตอนเด็กเลี้ยงยากมาก ทั้งร้อง ทั้งโคลิก พอเค้าเริ่มเคลื่อนไหวด้วยตัวของเค้าเองได้ เค้าจะค่อยๆร้องไห้น้อยลง ลูกเรา 6 เดือนก็ดีขึ้นมากเลยค่ะ  พอคลานได้แล้วก็ซนอย่างเดียว ตอนนี้ 2.3 ขวบ ซนมาก จากคุณ : ohioh เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 09:20:47

ความคิดเห็นที่ 14 ใจเย็นๆ ค่า ทุกคนก็ผ่านจุดนี้มากันหมดแหละค่ะ พอพ้น 3 เดือนไปจะดีขึ้นเยอะค่ะ บางครั้งการได้พักซัก ชม. นึง หรือครึ่ง ชม. มันก็ทำให้เรามีแรงสู้ต่อ ในช่วงนั้น แค่เราได้ออกไปเซเว่นอีเลเว่น เราก็มีความสุขมากกเลยคุณเอ้ยย เหมือนชีวิตมีสีสัน คิดแล้วตลกตัวเองชะมัด จากคุณ : สาวน้อยน่ารักผู้พิทักษ์คุณธรรม เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 09:25:51

ความคิดเห็นที่ 15 อย่าไปเครียดครับ  เป็นเรื่องปกติ เด็กวัยนี้ยังไม่รู้เรื่องครับ  เขาพึ่งออกจากท้องแม่ แล้วท้องแม่เป็นที่คับแคบเขาสามารถสับผัสถึงความร้อนความอบอุ่นได้ แต่พอออกมามันจะไม่เหมือนกันถึงจะห่มผ้าให้ เขาต้องการให้เราอุ้มเพราะมันอุ่นและที่ไม่ได้สัมผัสมันเย็นจะแตกต่างกันครับ ส่วนเรื่องเขาเรอที่ผมทำคือ ถ้าเขากินนม 4 ออนซ์ จะแบ่งเป็น 2 ส่วน เมื่อหมดส่วนแรกจะอุ้มเรอหลังจากนั้นถึงให้กินต่อ ส่วนเรื่องการนอนจะอยู่กับเขากอดเขา  กกเขาจนหลับแล้วถึงเปลี่ยนเป็น เอามือมาวางที่ตนขาจนหลับสนิท พยายามทำแล้วเราจะมีความภูมิใจ ความสุข ที่เราได้ทำให้เขา เรื่องลูกงอแงบางครั้งเขาอาจจะปวดท้องอึก็ได้ลองดูว่าเขาตดไหม ถ้าตดบ่อยยิ่งต้องคุยและทำให้ท้องเขาอุ่นหลังขากเขาอึแล้วจะสบายหลับปุ๋ยเลยครับ จากคุณ : peach pitchaya เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 09:28:54

ความคิดเห็นที่ 16 ใจเย็นๆ ค่ะ เป็นช่วงที่เด็กและแม่ต้องปรับตัวทั้งคู่ อดทนนะคะ ลูกน้อยเพิ่งออกมาสัมผัสโลกได้แค่ 1 เดือน (คิดดูนะเค้าอยู่อย่างอบอุ่น ไร้การรบกวนในท้องเราตั้ง 9 เดือนนะ) เค้าคงไม่ชินน่ะค่ะ ลูกเราตอน 1 เดือนแรก ตั้งกะ 5 ทุ่มยัน 6 โมงเช้าค่ะ ไม่หลับไม่นอน ต้องอุ้มเดิน ร้องเพลงกล่อม นั่งกกกันทั้งคืน ตอนนี้จะ 4 ขวบละ ยังนอนยากเหมือนเดิม แต่แม่ก้อรักที่ซู๊ด จากคุณ : janienui (JanieNui) เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 09:37:29

ความคิดเห็นที่ 17 อดทนไว้นะคะ  อีกหน่อยก็จะดีขึ้นเองค่ะ  เราเองก็ผ่านจุดนั้นมาแล้วค่ะ  ตอนนี้เจ้าตัวเล็กอายุ 10 เดือนแล้ว  เป็นกำลังใจให้คุณแม่นะคะ สู้ๆค่ะ จากคุณ : ซอมภอ เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 09:57:01

ความคิดเห็นที่ 18 เป็นปกตินะครับว่าลูกจะนอนไม่เป็นเวลาในเดือนแรก แต่เดียวเขาก็ปรับตัวได้เองครับต้องอดทนหน่อยครับ ตอนลูกผมเล็ก ๆ ผมก็ต้องลุกขึ้นมาอุ้มกล่อมลูกนอน ปากก็ร้องเพลงเบา ๆ (ร้องเพลงสาวเชียงใหม่) สักเป๊ปเดียวก็หลับ ก็อุ้มต่อจนหลับสนิทแล้วพาไปนอนที่ สาเหตุที่ลูกไม่หลับอาจจะเกิดจากเช่นใส่แพนเปอร์หรือเปล่าครับ มันอาจจะทำให้ไม่สบายตัว ตอนลูกผม 1 เดือน ผมไม่ใส่เลยนะครับ ผ้าอ้อมล้วน  ๆ ฉี่ อึ ก็เปลี่ยน (เวลาฉี่จะรู้ได้เพราะว่าเค้าจะร้อง) ผ้านี่กองเต็มตระกร้าเลย คุณแม่มือใหม่ลองดูนะครับ อีกอย่างถ้ายังร้องไม่หยุด ผมมีอีกวิธี คือ วิธีโบราณหน่อยแต่ก็ช่วยได้ครับ ลองจุดธูปไหว้พระบอกพระในบ้าน หรือเจ้าที่เจ้าทาง ใช้ช่วยดูแลลูกให้หน่อย จากคุณ : เดินนอกกรอบ เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 10:06:37

ความคิดเห็นที่ 19 ลองนอนให้นมไหมค่ะ ลูกจะหลับได้ง่าย พอลูกหลับค่อยดึงนมออกแต่แบบนี้ลูกจะติดนมหน่อยค่ะ แต่คุณแม่จะไม่เหนื่อยเท่าไร ของเราแม่หลับก่อนลูกเพราะอิ:-)่วงนอนมาก ตอนแรกถ้าลูกตื่นก็ลุกให้นมดึกๆมาเริ่มไม่ไหวนั่งสัปงก โชคดีพี่สะใภ้แนะนำให้เรานอนให้นมลูกเลยเอามาทำบ้าง ตอนนี้ก็สบายขึ้นเยอะค่ะ สู้ๆๆๆนะค่ะเป็นกำลังใจให้ บางครั้งก็เหนื่อยบ้าง สุขบ้างปนกันค่ะ จากคุณ : น้ำท่วมปาก พูดไม่ออก เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 10:09:55

ความคิดเห็นที่ 20 อย่าเครียดนะค่ะ เดี๋ยวน้องก็จะเลี้ยงง่ายขึ้น จากคุณ : Nit MaZii ณ บ้านลูกหมู Slim เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 10:48:27

ความคิดเห็นที่ 21 ห่อตัวเลยค่ะ ให้แน่นสักหน่อย ตอนแรกเราก็ไม่ยอมห่อตัวลูกเพราะหมอบอกจะขัดขวางพัฒนาการเด็ก แต่คุณป้าบังคับให้ทำก็ดีขึ้นเยอะเลยค่ะ แล้วจัดที่นอนให้เป็นท่ากึ่งนั่งกึ่งนอน กอดลูกไว้แนบอกหลับค่ะ แต่ต้องระวังอย่าให้อะไรอุดจมูกลูก ให้นมในท่านอนก็ดีค่ะ อย่างที่ข้างบนบอก มันต้องหลายๆวิธีสลับกันค่ะ เวลาจะวางลูกอย่าเอาออกจากอกแล้ววาง ให้กอดแนบอก มือประคองที่ต้นคอกับช้อนข้อพับเข่าลูก โน้มตัวจนหลังลูกถึงที่นอน จัดท่านอนให้เรียบร้อย ค่อยๆปล่อยมือแล้วถึงยกตัวขึ้นมา แล้วเดินย่องๆๆๆ เอื้อมมือจับลูกบิดประตู เด็กจะตื่นขึ้นมาร้องตอนนี้พอดีเชียวค่ะ 555 ล้อเล่นนะคะ แต่เวลาเราวางลูกแบบนี้มีเปอร์เซนต์สำเร็จมากกว่าค่ะ อย่าให้ลูกนอนแบบเงียบสงัดเกินไปนะคะ คือคุณแม่ก็ทำอะไรไปตามปกติ ระวังแค่อย่าให้มีเสียงดังแรงๆปังขึ้นมาโดยกระทันหันก็พอ ไม่งั้นต่อไปเสียงอะไรนิดเดียวลูกจะตื่นตลอด ไม่ต้องคิดมากเรื่องรักลูกน้อยไปหรอกค่ะ เราว่าคุณแม่เกือบทุกท่านผ่านความรู้สึกแบบนี้มาแล้วทั้งนั้น ค่อยๆปรับตัวไปนะคะ จากคุณ : หนูไพลิน เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 11:24:04 A:49.48.209.119 X: TicketID:363431

ความคิดเห็นที่ 22 อิอิ เี่ราก็ผ่านจุดนั้นมาแล้้ว ตอนนี้ลูกใกล้ 6 เดือนแล้ว เลี้ยงง่ายมาก สบาย อดทนไว้ มือใหม่ก็งี้แหละ ลูกก็คงคิดเนอะว่า ทำมัยแม่ไม่ทำอย่างนั้น หรือทำอย่างนี้ อิอิ ต้องปรับตัวกันทั้งแม่ทั้งลูกค่ะ จากคุณ : ม่าม้าน้องหงส์ (Pucka) เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 11:28:24

ความคิดเห็นที่ 23 เป็นธรรมดาครับ ลองได้เห็นรอยยิ้มของลูกสิครับ ทั้งน้ำตาและรอยยิ้มมาพร้อมกันครับ จากคุณ : Subject เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 12:38:34

ความคิดเห็นที่ 24 ลูกน้อยกลอยใจอายุได้ 23 วันค่ะ กำลังอยู่ในจุดนี้เลยค่ะ เข้าใจอารมณ์สุดๆ ตอนนี้นอนหลับปุ๋ยอยู่ข้างๆเนี่ยค่ะ กสางวันหลับหัวบี้หัวแบน. ปลุกเท่าไหร่ก็ไม่ยอมลุกมากินนม นมคัดปวดแล้วปวดอีก. กลางคืนตาใสแจ๋ว กินนมจนแสบนมไปหมด แถมยังเจออาการซึมเศร้าด้วยนะคะ อะไรนิดหน่อยก็เป็นดาราเจ้าน้ำตา กับข้าวก็กินแต่ไก่ผัดขิง ผมก็ไม่ได้สระ ออกไปไหนก็ไม่ได้จนกว่าจะครบเดือน วัน วัน สาละวนอยู่แต่กับลูกน้อยกลอยใจ เฮ้อ...เมื่อไหร่จะผ่านจุดนี้ไปได้ซะที. อิอิ...เข้ามาอยู่เป็นเพื่อนนะคะ. ไม่ได้ช่วยอะไรเล๊ย. จะบอกว่าไม่ต้องร้องไห้ค่ะเราก็เป็น...สู้ สู้...ค่ะ จากคุณ : น้องtarmauy เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 13:47:38

ความคิดเห็นที่ 25 ของเราเป็นแบบนี้จนอายุได้ 3 เดือน ช่วง 1 - 3 เดือน ไม่ได้นอนสบายเลย  ต้องอุ้มลูกวางตักแล้วนั่งหลับพิงฝา  ทุกวันๆ จนหลังแข็งไปหมด  กว่าจะ้เลี้ยงง่ายนู่นเข้าเดือนที่ 5 -6 แล้วมันก็ผ่านไปค่ะ ตอนนี้ 1 ขวบแระ สู้ๆจร้า จากคุณ : mickymackynetty เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 15:34:29

ความคิดเห็นที่ 26 ยังมีเรื่องที่ต้องเผชิญกว่านี้อีกเยอะคะ สู้ๆนะคะ จากคุณ : mominam เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 55 10:44:00

ความคิดเห็นที่ 27 ลูกเราใก้ลจะสองเดือนแล้ว ก่อนหน้านี้ก็ทำเอาแม่น้ำตาตกไปหลายครั้ง ยิ่งช่วงแรกๆที่อุ้มกันทั้งคืนจนสว่างเราเคยกล่อมลูกด้วยเพลงค่าน้ำนม กล่อมไปร้องไปเองเลยคะ ทุกวันนี้คืนไหนที่น้องงอแงมากๆเราจะรีบดูแพมเพิสก่อน บางครั้งก็ทามหาหิงส์ ดูว่าหิวมั้ย บางครั้งก็ให้นมท่านอนคะ จนป่านนี้แล้วหัวนมเราเจ็บตั้งแต่คลอดยังไม่หายเลยคะ ถ้าสุดท้ายยังงอแงอยู่ เราเปิดไดร์เป่าผมสักพักคะ เค้าบอกกันว่าเสียงเหมือนอยู่ในท้องแม่ พอเค้าเคลิ้มๆเราก็พยายามวางช้าๆแล้วก็ตบก้นต่อ บางครั้งก็จับหน้าอกเค้าไว้ จากที่เคยให้ลูกนอนเตียงเด็กแรกๆแต่ตอนนี้นอนบนเตียงด้วยกันหมดคะ พอเค้าร้องเอ๊ะๆเมื่อไหร่ เราก็ตบก้นเลย สู้ๆนะคะ ลูกวัยใก้ลเคียงกันเลยคะ จากคุณ : anatomee เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 55 17:54:21