ความคิดเห็นที่ 1 ความรักคือการเสียสละค่ะ ใครคนใดคนหนึ่งต้องเสียสละ แต่จะให้ดี เจอกันครึ่งทางค่ะ เพือนเรามีลูกสามีเงินเดือนแสนกว่า ตัวเองเงินเดือนหกหมื่น เลยเสียสละออกมาเลี้ยงลูกเอง ประมาณครึ่งปีสามีทิ้งไปมีคนใหม่ จากคุณ : skyim เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 55 18:23:42

ความคิดเห็นที่ 2 ตอนแต่งงานกัน ไม่ได้อยากใช้ชีวิตคู่ด้วยกันหรือ เรื่องพ่อแม่ คุณมีพี่น้องไหม ไปอยู่ค่อนโลก ถึงตัวห่าง แต่ก็เห็นหน้าคุย skype กันได้ ไปอยู่ด้วยกัน ลองหางานอดิเรกที่ชอบทำจะดีไหม ถือเป็นช่วงปลดปล่อย ถ้าคุณมีความสามารถจริง ๆ กลับมาเมืองไทยด้วยอายุขณะนั้น ยังไงก็หางานได้แน่ เรื่องเงินดูก็ไม่น่าจะมีอะไร ถ้าสามี support แน่ ๆ ก็ลองพิจารณาดูนะ จากคุณ : rain&ant เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 55 18:38:54

ความคิดเห็นที่ 3 สามีไปแบบ expat หรือเปล่าคะ ถ้าไปแบบนั้น..เราก็จะไปด้วยค่ะ ถือว่าเปิดโอกาสให้กับตัวเองด้วย บินกลับบ้านทุกปี ก็ได้.... หางานทำ+เรียนต่อ อาจจะไม่ต้องเป็นป.โท แต่เป็นพวก certificate ก็ได้ ประสบการณ์มีอยู่แล้วเป็นทุน ต่อยอดจากประสบการณ์เมืองนอกอีก เราว่ากลับมาหางานไม่ยากหรอกค่ะ จากคุณ : twas เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 55 18:49:40

ความคิดเห็นที่ 4 ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ @skyyim เราก็แอบบกังวลแบบที่คุณบอกหล่ะค่ะ ว่าสุดท้ายเค้าอาจทิ้งเราก็ได้ T T อันนี้เลวร้ายสุดอ่ะค่ะ @rain&ant เรามีพี่อีก 2 คนค่ะ แต่เราเป็นประเภทเข้าข้างตัวเองค่ะ ว่าเราดูแลพ่อแม่ได้ดีที่สุด ตอนแต่งงานก็คิดว่าเจอกันเสาร์ อาทิตย์ก็น่าจะok ค่ะ แต่เอาเข้าจริงเค้าเริ่มไม่ไหวค่ะ บอกว่าเหงา @ twas ใช่ค่ะ บริษัทมีตั๋วเครื่องบิน 2 ที่ไปกลับเมืองไทยปีละครั้งค่ะ แต่เราไม่แน่ใจว่าอีก 3. ปี เราจะหางานดีๆ แบบนี้ไม่ได้้แล้วค่ะ จากคุณ : จขกท เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 55 18:58:11 A:110.49.250.5 X: TicketID:375636

ความคิดเห็นที่ 5 เราเคยอยู่ที่นั่นค่ะ คงจะต้องดูว่าอยู่ที่ไหนเพราะประเทศมันใหญ่มาก แต่ละที่อยู่ยากง่ายไม่เท่ากัน คนไทยมีทุกที่จะมากหรือน้อยต่างกัน แต่ที่แน่ๆจะเหงามากอย่างน้อยในช่วงแรก จนกว่าจะลงตัวว่าเราจะทำอะไร และมีกลุ่มเพื่อนบ้าง ถ้าคุณไป spouse visa จะทำงานไม่ได้นะคะ แต่น่าจะมีวิธีอื่น ลองถามที่ห้องไกลบ้านดูค่ะ สำหรับเราเราว่าเป็นประสบการณ์ที่ดีค่ะ มันยากในช่วงแรก พออยู่ชินแล้วกับมาเมืองไทยก็จะไม่ชินกับเมืองไทย ต้องปรับตัวอีก ถ้าคุณหางานบริษัททำที่นั่นได้กลับมาหางานไม่ยากหรอกค่ะ เป็นข้อได้เปรียบซะอีก จากคุณ : ezri เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 55 19:02:43

ความคิดเห็นที่ 6 ขอถามตรงๆ อย่าโกรธนะคะ คุณรักชีวิตครอบครัว หรือรักความก้าวหน้าทางการงานมากกว่ากันคะ? ถ้าอนาคตคุณมีลูก คุณจะฝากลูกให้โตในเนอสเซอรี่ไหมคะ เพราะเงินเดือนคุณเยอะ จ่ายเนอสฯ ไหว? เราก็เคยยืนทางแยกที่ต้องเลือกแบบคุณระหว่างความก้าวหน้าทางการงาน, เรียนต่อ หรือเป็นแม่บ้านในต่างแดน สุดท้ายทุกวันนี้ก็มาเป็นแม่บ้านต่างแดน พร้อมทั้งศึกษาต่อด้วย เพียงแต่เปลี่ยนประเทศปลายทางที่จะเรียนต่อเท่านั้น เพราะปรึกษาพ่อแม่แล้ว พร้อมกับคิดว่างานเมื่อไหร่ก็หาได้ แต่คู่ชีวิตไม่ได้หาได้ตลอดเหมือนกับงาน ก็เหงาบ้าง แต่ก็มีความสุขอีกรูปแบบหนึ่งมาเติมเต็มค่ะ จากคุณ : ChiBoo เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 55 19:17:15

ความคิดเห็นที่ 7 ถ้าแต่งงานแล้ว ชีวิตครอบครัวก็สำคัญมากกว่างานนะ เราก็เป็นคนนึง ที่ลาออกจากการเป็นข้าราชการที่มั่นคง เพื่อมาเติมเต็มครอบครัว ซึ่งพบว่ามันคุ้มมากที่ตัดสินใจเช่นนั่น จากคุณ : ภานรินทร์ เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 55 19:28:15

ความคิดเห็นที่ 8 ตอนนี้สามี ยังอยากอยู่กันแบบครอบครัว ถ้าวันไหนเค้าไม่อยากขึ้นมาล่ะก็...จะเป็นไง จากคุณ : รักเมียที่สุด เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 55 19:36:24 A:101.109.230.152 X: TicketID:340847

ความคิดเห็นที่ 9 เป็นเราจะไปค่ะ เลือกเค้าแล้วนี่ค่ะ :) จากคุณ : นางร้ายของเจสัน เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 55 19:43:33

ความคิดเห็นที่ 10 ชีวิตคนไม่แน่นอน ยิ่งยุคสมัยนี้ด้วยแล้ว ถ้าไป คุณเงินเดือนขนาดนี้ ความสามารถก็คงเยอะ กะแค่ต่างภาษามันไม่ยากหรอก จะยากก็ต่อเมื่อคุณต้องเสี่ยงดวงเอาเอง ดวงดีสามีอุปถัมส์ได้ตลอด ไม่เจอหญิงที่ใช่กว่าที่โน่นแล้วชิ่งตอนหลัง ไม่มีอะไรจีรังและยั่งยืนบนโลกใบนี้ เป็นนนนี่ นนนี่ไปค่ะ ลาออกจากงาน ตามไปอยู่ด้วย แล้วก็เรียนภาษา หางานทำ หาเพื่อนฝรั่ง หาสังคมของเค้า ส่วนฝาชีถ้าดีได้ตลอดจนมีลูกก็อยู่ไป ถ้าดีแตกคุณยังพึ่งตัวเองได้ ส่วนจะกลับมาไทยภายหลังหางาน หรือทำธุรกิจก็ว่าไป ได้ประสบการณ์ต่างแดน เปิดโลกกว้างดีออก แถมลูกเกิดที่โน่นได้สิทธิ์พิเศษด้วยไม่ใช่รึ โอกาสดีมากมาย ไปเพื่อตัวเองค่ะ ไม่ใช่แค่ผู้ชายคนนึง รักแท้อยู่ยันแก่โดยไม่มีอะไรมาแผ้วพาน โห มีน้อยมั่กๆๆ จากคุณ : นนนี่จ๊ะจ๋า เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 55 19:54:54

ความคิดเห็นที่ 11 อยู่กันเป็นครอบครัวดีกว่าค่ะ ดิฉันแยกกันอยู่กับสามี เจอกันเสาร์-อาทิตย์ ก็ยังรู้สึกไม่พอ ยังดิ้นรนที่จะอยู่ด้วยกันอยู่ ถึงจุดจุดนี้เรื่องต่างๆก็ไม่สำคัญเท่าการเป็นครอบครัวแล้วค่ะ (ดิฉันมีลูกสาว 1 คนค่ะ) จากคุณ : ดวงเด่นเดือน (ดวงเด่นเดือน) เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 55 20:05:00

ความคิดเห็นที่ 12 ถ้าต้องเลิกกับสามี คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ ที่ถามเพราะการที่คุณคิดว่าเจอสามีเฉพาะเสาร์ทิตย์ก็ได้ เราว่ามันไม่ใช่อ่ะค่ะ ถ้าเจอกันแค่นี้ เป็นแค่แฟนไม่ดีกว่าหรอคะ ขนาดอยู่ด้วยกันผู้ชายยังนอกใจเลย นี่ถ้าคุณปล่อยเค้าอยู่คนเดียวไปเรื่อยๆ สักวันเค้าจะเลิกทางเดินอีกทางเองค่ะ เพราะเค้าเหงา ความเหงามันน่ากลัวนะคะสำหรับผู้ชาย ทนเหงาได้ไม่นานหรอก มันให้ความรู้สึกแนวๆที่ว่า...เวลาที่เราต้องการเค้ามากที่สุด ทำไมเค้าถึงไม่มาอยู่ข้างเรา แต่พอเราชินชาแบ้ว จะมาเรียกร้องอะไรเมื่อเราจะไป...ประมาณนี้อ่ะ คุณห่วงพ่อแม่คุณเราเข้าใจ แต่พ่อก็ยังมีแม่ แม่ก็ยังมีพ่อ แถมคุณยังมีพี่น้องคอยดูแทนอีก ไปอยู่ ตจว. ก็แวะมาเยี่ยมวันหยุดก็ได้ ส่วนเรื่องไป ตปท. เป็นเราๆไปนะ เพราะโอกาสแบบนี้หายาก ถ้าเฉยๆเราไม่ไปหรอก นี่ก็ถือโอกาสไปเรียนต่อ หรือเที่ยว หาของมาขายหรือว่าอะไรก็ตามใจ ลองคิดดูดีๆนะคะ ระหว่างสามี กับงาน เลือกสามีมีความเสี่ยงที่จะโดนนอกใจ แต่ก็ไม่ได้เสมอไปในทุกราย และอาจมีของแถมคือลูก เลือกงานมีความเสี่ยงที่จะขึ้นคาน แต่ก็มีเงินใช้คนเดียวตอนแก่ ปล. ขำ คห.1 มีหักมุม อิอิ จากคุณ : Trinycat เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 55 20:15:32

ความคิดเห็นที่ 13 จริงแล้วเราเชื่อว่าพ่อแม่คุณต้องเข้าใจหากคุณจะเลือกเดินทางไปต่างประเทศ เพราะสุดท้ายท้ายสุดในชีวิตคุณคนที่คุณจะอยู่ด้วยคือสามี ลูก ซึ่งเป็นครอบครัวแท้จริงของคุณในวันที่ท่านไม่อยู่แล้ว ซึ่งครอบครัวก็ไม่ได้สร้างขึ้นง่ายๆในวันสองวัน แต่มันเกิดจากการอยู่ด้วยกัน แบ่งปันประสบการณ์ต่างๆด้วยกัน คุณและสามีอยู่กันคนละทิศละทางมาช่วงหนึ่งแล้ว ควรต้องตัดสินใจอยู่ด้วยกันเป็นครอบครัวที่แท้จริงเสียที อเมริการเป็นประเทศที่น่าอยู่ทีเดียวสำหรับการอยู่ระยะสั้นๆ มีอะไรให้ดูให้เรียนรู้มากมาย สนับสนุนให้ไปค่ะ จากคุณ : เทียนสีรุ้ง เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 55 20:24:13

ความคิดเห็นที่ 14 คำถามเเรกที่ขึ้นมาในหัวเรา คุณกับเเฟนเเต่งงานกันรึยัง อันนี้ล่ะที่เป็นตัวชี้วัด เเต่มาอ่าน คห.4 โอเค เเต่งเเล้ว ก็ไปโลดค่ะ เราไม่เเน่ใจว่าบริษัทที่คุณทำงานอยู่มีสาขาที่อเมริการึเปล่า หรือบริษัทนี้มีคอนเน็คชั่นที่นู่นไหม เพราะบางทีเราคุยกับทางบริษัทได้ ว่าจำเป็นต้องย้ายตามสามีไป เขาอาจจะช่วยเราก็ได้นะคะ ลองดูๆ อีกเรื่อง ถ้ามีเเพลนว่าจะมีลูก ก็มีที่นู่น ไปคลอดที่นู่นเลย ไม่เเน่ใจว่าคลอดที่นู่นพ่อแม่จะได้วีซ่าด้วยรึเปล่า  เเต่คิดว่าน่าจะได้นะ จากคุณ : darkheart เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 55 20:34:34

ความคิดเห็นที่ 15 ถ้าอยากเริ่มต้นครอบครัวจริงๆ ก็ไปเถอะค่ะ เปิดหูเปิดตา มันไม่น่ากลัวอย่างที่คิด แล้วจะไปรัฐไหนคะ จะได้แนะนำถูก แต่ถ้าไม่แน่ใจ ยังลังเลอยู่ก็ไม่ต้องไป อยู่กทม ทำงานและดูแลพ่อแม่ต่อไปค่ะ (ถ้าเป็นดิฉัน ชีวิตต้องลอง ต้องก้าวต่อ ต้องเปลี่ยนตำแหน่งเล่นบ้าง พลาดก็เริ่มใหม่) จากคุณ : คนเลี้ยงแกะปริศนา เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 55 20:47:10

ความคิดเห็นที่ 16 เราก้อเป็นคนหนึ่งที่ทิ้งงานที่กำลังก้าวหน้า ออกมาเป็นแม่บ้านต่างแดนค่ะ แต่งงานกันปีแรก เราสองคนเจอกันเกือบทุกเดือน เราบินไปหาเค้าบ้าง เค้าบินมาหาเราบ้าง (เราทำงานที่อบูดาบี้ สามีอยู่แอฟริกาใต้) จนถึงจุดที่คิดว่า เราต้องเลือกแล้ว เพราะอยากใช้ชีวิตแบบครอบครัว เราเลยเลือกลาออกเอง แล้วย้ายมาอยู่ที่แอฟริกาใต้ค่ะ กลับมาใหม่ ๆ เครียด คิดมากเรื่องเงิน เพราะต่อจากนี้ไป เราต้องใช้เงินร่วมกับสามี แต่เราโชคดีตรงที่สามีเราไม่ขึ้เหนียว อยากได้อะไรจัดให้ สุดท้ายแล้วก็ดีใจค่ะ คิดไม่ผิดที่ลาออกมา เพราะตอนนี้กำลังจะคลอดเต้าตัวเล็ก ที่เราคิดว่าเรารักมากกว่างานและความก้าวหน้าในงานมาก ๆ จากคุณ : aquelle เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 55 20:56:26

ความคิดเห็นที่ 17 ทำงานอะไรได้เงินเดือนเยอะจังแฮะ แต่ถ้าเป็นเราเราจะเลือกครอบครัวค่ะ เค้าก็เงินเดือนไม่น้อย ไม่น่าจะลำบากอะไร แถมมีโอกาสได้ไปต่างประเทศด้วย OK ทันทีค่ะ ปล. คุณแต่งงานแล้วไม่อยากมีลูกเหรอ อยู่ด้วยกันจะมีความสุขค่ะ แต่ถ้าคุณคิดว่าอยู่คนเดียวแล้วมีความสุขกว่า ก็ไม่ต้องไปอยู่กับเค้าค่ะ (แล้วจะแต่งทำไมว้า) จากคุณ : mymindtotto เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 55 21:10:36

ความคิดเห็นที่ 18 ขอบคุณทุกความเห็นมากกกกจริงๆค่ะ เรารู้สึกว่าเรามีกำลังใจขึ้นเยอะ เหมือนจะกล้าตัดสินใจมากขึ้น ซึ้งใจมากมายค่ะ T T เราเป็นแฟนกับสามีมาตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยแล้วค่ะ พอจบเค้าก็ไปทำงานต่างจังหวัดเลย แต่ยังคบกันต่อมาถึง 11 ปี จึงแต่งงานกันเมื่อ 2 ปีที่ผ่านมา นั่นเป็นสาเหตุที่เรารู้สึกว่าก็ OK ที่เจอกันแค่เสาร์ อาทิตย์ บางทีเราชอบมีความคิดที่ว่าพ่อแม่เลี้ยงเรามาตั้ง 30 ปี ให้ชีวิต ให้ทุกอย่าง รักเราแบบไม่มีเงื่อนไข ทำไมพอแต่งงานต้องทิ้งท่านไปด้วย เราคิดว่าพ่อแม่ไม่เคยอยากได้อะไรนอกจากความปราถนาดี รักเราแบบสุดๆค่ะ แต่สามีภรรยาจะรักกันแบบมีเงื่อนไข มีความคาดหวัง เพื่อนชอบด่าเราว่าความคิดแปลกๆค่ะ -_-" แต่เราว่าเราคงจะตัดสินใจไปอเมริกาค่ะ ไม่กล้าคิดถึงตอน Home sick T T อ้อ เราไปอยุ่ texas คาดว่าจะไปพักที่ Houston ค่ะ ใครมีคำแนะนำรบกวนด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : จขกท เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 55 21:13:03 A:110.171.10.78 X: TicketID:375636

ความคิดเห็นที่ 19 บางบริษัทมีให้ลาไม่รับเงินเดือนเพื่อติดตามสามีไป ตปท ลองถาม HR ดูสิคะ จากคุณ : ถ้วยกลม เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 55 21:16:21

ความคิดเห็นที่ 20 เอาตามประสบการณ์ตัวเองที่เสียสละงานที่เมืองไทยมาอยู่ที่นี่นะคะ งานหายากพอสมควร เพราะภาษาเราไม่เก่งมากขั้นเทพ ได้แค่สื่อสาร งานที่ทำได้คือพนักงานเทลเลอร์แบงค์ หรืองานรีเทลต่างๆ ไม่สบายเหมือนเมืองไทยแน่นอนคะ ถ้าย้อนกลับไปได้ก็คงจะมาอยู่ดี เพราะเลือกครอบครัว แต่เราก็เสียโอกาสเรื่องงานนะคะ คงต้องเลือก ถ้ามาอยู่จริงๆ หาที่เรียนเสริม มีโอกาสได้งานดีๆ คะ จากคุณ : แม่น้องเจ เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 55 21:20:41 A:142.255.84.5 X: TicketID:203101

ความคิดเห็นที่ 21 คุณคิดถูกค่ะที่ว่า"พ่อแม่เลี้ยงเรามาตั้ง 30 ปี ให้ชีวิต ให้ทุกอย่าง รักเราแบบไม่มีเงื่อนไข" และนั่นจะคือคำตอบที่ว่าถึงคุณจะไปอเมริกาพ่อแม่คุณก็จะเข้าใจและยินดีที่คุณจะไปเจริญก้าวหน้า มีชีวิตครอบครัวที่สมบูรณ์สักที ไว้วันที่คุณมีลูกคุณจะเข้าใจทุกอย่างค่ะ วันที่คุณแต่งงานไปคือวันที่พ่อแม่สบายใจว่ามีใครอีกคนจะเข้ามารับทอดการดูแลคุณต่อจากท่านแล้ว ท่านจะมองดูคุณสร้างครอบครัวของคุณอย่างยินดี มีลูกมีหลานให้ท่านชื่นใจ จากคุณ : เทียนสีรุ้ง เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 55 21:49:02

ความคิดเห็นที่ 22 มีน้องเพื่อนคนหนึ่ง ตามสามีไปทำงานที่ Texas ทิ้งตำแหน่งหน้าที่การงานไปเหมือนกัน ตอนนี้เป็น trainner สอนโยคะอยู่ มีความสุขกับงานปัจจุบันมากๆ อยากจะบอกว่าที่โน้น มันมีอาชีพอะไรอีกเยอะแยะ ซึ่งอาจทำให้คุณค้นพบตัวเองก็ได้นะคะ...โอกาสดีควรนอบรับคะ ในฐานะคนเคยอยู่ อยากจะบอกว่าสนุกมากค่ะ เป็นประสบการณ์ชีวิตที่ดี.. จากคุณ : twas เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 55 21:58:54

ความคิดเห็นที่ 23 ช่วยตอบจากประสบกาณ์ของตนเองที่ตัดสินใจลาออกจากงานย้ายตามสามีซึ่งไปทำงานที่อเมริกาแบบ expat เผื่อจะมีประโยชน์กับเจ้าของกระทู้ค่ะ.... - หากสามีคุณถือวีซ่า L1 คุณก็จะได้วีซ่า L2 นั่นหมายความว่าคุณจะทำงาน หรือเรียนก็ได้ - หากอยากทำงาน ลองให้สามีคุยกับบริษัทว่าพอจะช่วยเหลือภรรยาด้านใดได้บ้าง เช่น หากอยากสมัครงาน ก็ให้จัดหาบุคคลที่มีความเชียวชาญด้านสัมภาษณ์และเขียน resume มาช่วยแนะนำ แต่เอาเข้าจริงๆ  3  ปีแป๊บเดียวเอง คุณอาจจะไม่อยากทำงาน fulltime ก็ได้นะ เพราะจะไม่ได้เที่ยวงัย (อันนี้เกิดขึ้นกับตัวเราเอง) - หากอยากเรียนภาษาก็ทำได้ค่ะ ถ้าภาษายังไม่แข็งแรงมากก็ไปสมัครเรียนตาม community  ที่เค้าเปิดให้เข้าไปเรียนฟรี ได้เจอเพื่อนอีก หรือหากดีอยู่แล้ว ลองไปลงเรียนเพิ่มเติมได้ตามคอลเลจ - หากอยากทำอาหารแต่ทำไม่เป็น ก็เข้าห้องก้นครัวค่ะ ว่างๆ ลองหัดทำขนมต่างๆ หรือเป็นเค้กก็ได้ ที่โน่นทุกอย่างหาง่าย และถูก ได้เพิ่มความสามารถอีกด้านให้ตัวเองด้วย เผลอๆ อาจจะหลงรักการทำขนมนะ - ถ้าอยากกลับมาทำงานที่เดิมแบบคุณแฮปปี้กับบริษัทและบริษัทก็แฮปปี้กับคุณ ลองคุยกับที่ทำงาน/หัวหน้างานดูว่า หากคุณกลับมาขอกลับไปทำงานได้มั๊ย (ของเราทุกวันนี้ก็อยากกลับไปทำ แต่ติดที่อยากเลี้ยงลูกด้วยสองมือแม่เองนี่ล่ะ) สำหรับเราตอนแรกก็เครียดเหมือนกันที่ตัดสินใจลาออกจากงานที่ชอบ เงินดี มีความก้าวหน้า......ณ ตอนนี้คิดว่าตัวเองคิดถูกที่ตัดสินใจไปใช้ชีวิตครอบครัวกับสามีที่โน่น  (เราเหมือนคุณคือทำงานกันคนละจังหวัด เจอเฉพาะ เสาร์อาทิตย์) ทำให้เราเห็น และเรียนรู้อะไรได้มากมาย ไม่ใช่เฉพาะแต่ภาษา แต่เป็นเรื่องของวัฒนธรรม การใช้ชีวิตด้วย ประสบการณ์แบบนี้คงหาได้ไม่บ่อยนักในชีวิตคนคนนึง ต้องเจอกับตัวค่ะ อีกนิด หากไปแบบ expat เราแนะนำนะ benefit ต่างๆ ดีมากๆ ค่ะ และที่สำคัญคุณจะได้เริ่มต้นชีวิตแบบครอบครัวของคุณเองสักที ก่อนกลับอย่าลืมว่าไป 2 ต้องกลับ 3 นะ จากคุณ : คุณหนูหมูหวาน เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 55 22:54:54

ความคิดเห็นที่ 24 ไปอแมริกาเถอะค่ะ มันจะเป็นประสบการณ์ที่ดีค่ะ ถ้าคุณมีความสามารถอยู่แล้วไม่ต้องกลัวตกงานค่ะ แล้วก็ทำใจกับความเหงานะคะ มันต้องเป็นอยู่แล้ว แต่เมื่อคุณปรับตัวได้ คุณจะสนุกค่ะ มีอะไรมากมายให้เรียนรู้ค่ะ อยู่ Texas ต้องระวังเรื่องภูมิแพ้ค่ะ แต่ถ้าอยู่ไม่นานก็ไม่เป็นไรค่ะ พูดแล้วก็คิดถึงอยากกลับไปจัง จากคุณ : J_JC30 เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 55 23:16:41

ความคิดเห็นที่ 25 ผมขอเสนอมุมมองอีกด้านครับ ผมทำงานอยู่เมกาบ.ฝรั่งชื่อดัง งานสนุก ไม่เครียด รายได้พอประมาณ เมื่อเทียบกับค่าครองชีพ กลับมาเมืองไทยแต่งงาน และพาภรรยาไปอยู่ที่โน่นด้วยกัน อยู่ได้แค่หกเดือน ก็ต้องบินกลับมา ด้วยความที่แฟนคิดถึงบ้าน คิดถึงครอบครัว คิดถึงงาน เมื่อรู้ว่าไม่รอดผมก็ไม่ลังเลที่จะกลับมาเมืองไทยเริ่มต้นใหม่พร้อมเธอ ในเมื่อเธอเสียสละก่อน เมื่อถึงเวลา ผมย่อมต้องเสียสละได้เหมือนกัน กลับมาใหม่ๆผมเคว้งอยู่เกือบสองปี แต่สุดท้ายก็หาทางออกได้ ตอนนี้ผ่านไปเจ็ดปีแล้ว ขอบอกว่าเป็นการตัดสินใจที่ดีที่สุดครั้งหนึ่งในชีวิต ตอนนี้หน้าที่การงานดีทั้งคู่ มีลูกน่ารัก อยู่ใกล้แม่ของทั้งคู่ แฟนมีโอกาสได้ดูแลพ่อเธอก่อนเสีย รายได้ผมตอนนี้ดีกว่าตอนที่อยู่เมกาแล้ว ยิ่งรวมรายได้แฟนแล้วยิ่งหายห่วง ชีวิตผม อยู่เมกา ญี่ปุ่นมา สิบสี่ปี แฟนอยู่หกปี ขอบอกว่า อยู่เมืองไทยดีที่สุดแล้ว คำแนะนำผมคือ คุณอาจจะต้องให้เขาสัญญาว่า ถ้ามีปัญหา เขาก็ต้องเสียสละบ้าง ไม่ใช่ให้คุณเสียสละคนเดียว จริงๆเป็นผู้ชายควรจะเสียสละมากกว่าด้วยซ้ำ จากคุณ : อวิรุืทธ์ เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 55 23:27:21

ความคิดเห็นที่ 26 มันสองความรู้สึกปนกัน  ถ้าได้อยู่ดูแลลูก อบรมเค้า เลี้ยงดูเค้า เป็นคนรู้ใจเค้า จะรู้สึกมีความสุขมากกว่าสิ่งอื่นใด แต่ช่วงที่มีปัญหากับสามี ไม่ว่าจะเป็นเรื่อง เงิน การแอบมีกิ๊ก เราอยากได้อะไรก็ได้แต่มอง กลายเป็นคนที่เป็นภาระของสามี มันก็จะ ทุกข์ใจ ทุกอย่างไม่มีอะไรแน่นอน  มันขึ้นอยู่กับ นิสัย ความอดทน การยอมรับได้มากน้อย เหตุผลในชีวิต ของแต่ละคน ทุกวันนี้ เราเอาลูกเป็นที่ตั้ง เลือกลูกก่อน  แต่ถ้ายังไม่มีลูก ก็ค่อยดูว่า ยอมรับได้ที่แค่ไหน ส่วนตัวเราคิดว่าชีวิตครอบครัว มันต้องใช้อะไรที่มากกว่า คำว่า"รัก" แก้ไขเมื่อ 20 ก.ย. 55 23:59:38 จากคุณ : murdoch เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 55 23:58:07

ความคิดเห็นที่ 27 เราแต่งงานกับสามีเยอรมันแล้วก้อย้ายมาเยอรมันได้หกปีแล้วค่ะ ก่อนแต่งทำงานได้เงินเดือนเกือบสี่หมื่น ไม่เยอะแต่ก้อไม่น้อย มาใช้ชีวิตที่นี่คือเริ่มต้นใหม่ เรียนภาษาใหม่ ความรู้ระดับภาษาเทียบเท่าเด็กอนุบาลของเยอรมัน เราไม่ท้อค่ะ คบกันแล้วก้อต้องอยู่ด้วยกันช่วยกันสร้างครอบครัว เราได้งานทำที่เยอรมันหลังแต่งงานได้สองอาทิตย์ เป็นงานที่ใช้ทั้งภาษาเยอรมันและภาษาอังกฤษ และก้อได้ใช้ความรู้กับประสปการณ์ที่เรียนมา แค่จะสรุปว่า ถ้ามั่นใจในความสามารถตัวเองและประสปการณ์แน่น ไม่ต้องกลัวตกงานหรอกค่ะ แค่อย่าท้อ เวลาว่างก้อเรียนอะไรเพิ่มเติมส่งเสริมตัวเอง ปล. ของเราอยู่ไกล แต่คุยกับพ่อแม่ทุกวันเหมือนเดิม จากคุณ : ดีใจที่เกิดเป็นคนไทย เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 55 02:03:55

ความคิดเห็นที่ 28 แชร์ปสก.นะคะ เราเองก็ตามมาอยู่ที่ต่างประเทศกับสามี แต่เราเริ่มต้นด้วยการเรียนโทอีกใบ (จบโทตปท.มาแล้วใบนึง) ที่ประเทศนี้ (เรามาตอน25) ก่อนจะเรียนจบ เราพยายามหางาน เอเย่นต์แนะนำว่า เราควรหาที่ฝึกงาน เพื่อเก็บปสก.การทำงานในประเทศ ที่นี่เค้าแคร์ปสก.ในประเทศเค้ามากกว่าค่ะ หลังจากเรียนจบ เราก็ได้งานที่บริษัทที่เราฝึกงานด้วย ตอนนี้ทำมา 6 ปีแล้วค่ะ หลังมีลูกเราก็ลดมาทำแค่พาท์ไทม์ เข้าบริษัทแค่ 3 วัน (วันที่เหลือให้กับครอบครัว) ชีวิตชิลล์มาก วันไหนไม่ทำงานเราจะเป็นแม่บ้านเต็มตัว วันไปทำงานก็ยุ่งสุดฤทธ์ แต่เราว่าชีวิตที่ต่างประเทศจะบาลานซ์เรื่องงานและชีวิตครอบครัวได้ดีค่ะ จะบอกว่า ลองเปิดใจดูนะคะ โลกนี้ยังกว้างนัก งานยังไงก็หาใหม่ได้ เพียงแต่ช่วงที่คุณไปอเมริกา ให้หาอะไรทำ อย่าปล่อยชีวิตผ่านไปวันๆ ถ้าจะเป็นมนุษย์เงินเดือน หลักการง่ายๆ อย่าให้ resume แหว่ง หาคอร์สอะไรลง หรือ อยากเบนเข็มไปด้านอื่นก็ลองได้ช่วงนี้ค่ะ ที่สำคัญ ณ จุดนึง คุณจะรู้ซึ้งว่า งานดี กับชีวิตครอบครัวดี มีความหมายต่างกันมากๆ ค่ะ แก้ไขเมื่อ 21 ก.ย. 55 03:37:35 จากคุณ : yuki-onna เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 55 03:34:42

ความคิดเห็นที่ 29 เราคล้ายๆกับคุณ จขกท เลยค่ะ แรกๆตอนมาอยู่อเมริกาต้องปรับตัวมากหน่อย แรกๆอาจจะไม่มีอะไรทำ ชีวิตอาจจะน่าเบื่อ แต่พออยู่ไปซักพักก็ปรับตัวได้ค่ะ เราอยู่มาจะครบ 6 ปีแล้วค่ะ ตอนนี้มีงานทำ มีลูกน้อยน่ารัก เราว่าคุณภาพชีวิตดีกว่าตอนอยู่กทม อีกนะคะ รถก็ไม่ติด ขับรถแป๊ปเดียวก็ถึงบ้านแล้ว จากคุณ : NCinLove เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 55 03:41:49

ความคิดเห็นที่ 30 เหมือนเราค่ะ เราตัดสินใจทิ้งเงินเดือนเกือบเก้าหมื่น ค่าที่พักเกือบสี่แสนต่อปี ทิ้งชีวิตที่ได้เดินทางไปทั่วโลกและเราต้องย้ายไปอยู่ดูไบเพราะสามีทำงานที่นั่น แต่เราเลือกครอบครัวค่ะ เพื่อนฝูง พ่อแม่บ่นกันตรึม เค้าเสียดายแทนเราแต่เราขอเลือกเองค่ะ เข้าใจความกดดันที่คุณมีอย่างที่สุด!!! จากคุณ : Badabadu เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 55 04:08:36

ความคิดเห็นที่ 31 เฮ้ออตัดสินใจยากเหมือนกันนะคะ เป็นเราคงตัดสินใจที่จะตามสามีไป แต่คิดว่าไปแล้วจะไม่ยอมเป็นแม่บ้านอย่างเดียวแน่นอนค่ะ เพราะต้องเผื่ออนาคตด้วย เราไม่รู้ว่าวันข้างหน้า สามีจะอยู่กับเราเป็นครอบครัวแบบนี้ไปตลอดรึป่าว ถ้าวันนึงเกิดต้องเลิกกัน สามีก็คือคนอื่น ฉะนั้นเราต้องทำงานไปด้วยอย่างน้อยกลับมามีประสบการณ์เดิม + ตปท. เราว่าคุณหางานไม่ยากหรอกค่ะ แบบนี้เราก็สามารถหาทางออกให้ตัวเองได้ โดยไม่ต้องง้อเค้านะคะ จากคุณ : จอมใจจอมโจร เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 55 11:28:44

ความคิดเห็นที่ 32 ต้องแน่ใจในตัวแฟนพอสมควร ต้องหนักแน่นที่จะเดินทางและแกไขปัญหาไปด้วยกัน เวลาแค่สามปีอาจได้ประสบการณ์ใหม่ให้เรียนรู้อีกเยอะเลย จากคุณ : ฮัลโลตอบหน่อย เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 55 11:54:07

ความคิดเห็นที่ 33 เราก็ทิ้งงาน หันมาดุแลครอบครัวคะ เราไม่เสียดายเลย งานหาใหม่ได้ เมื่อเรามีสมอง กับความคิดต่อยอด รับรองไม่เหงาคะ แรกๆจะเบื่อ เพราะเคยทำงาน หลังจากนั้น มันค่ำเร็วมาก ตอนนี้เราก้ไปเรียนเพิ่ม คะ ให้สามีดูลูก ทำสวน  ทำอาหาร ไปเดิน ปาร์ค เจอเพื่อนใหม่ๆ ไม่เหงาหรอกคะ ว่างๆก้ไปวัดไทย เจอเพื่อนคนไทย เยอะไปคะ จากคุณ : pallavi เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 55 12:09:12

ความคิดเห็นที่ 34 ถ้าความสามารถมี อายุเท่าไหร่ก็มีคนรับทำงานค่ะ แม่เราหางานใหม่ตอนอายุ 50 ยังได้เลยค่ะ มาตามไปทำงานเองเลย ถ้าเป็นเรานะ ไม่ต้องคิดอะไรค่ะถ้าสามีมีเงินเดือนขนาดนั้น ไปโล้ดดดดด ไม่อดอยากแน่ๆ เราจะแฮปปี้มากถ้าเป็นแบบนั้นนะ ยิ่งถ้ามีลูกยิ่งสบายเลย เลี้ยงลูกกะทำงานบ้าน จากคุณ : Chunsa เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 55 18:13:33

ความคิดเห็นที่ 35 เดาว่าคุณน่าจะอายุ 30 ต้นๆ หรือใกล้ 30 แต่งงานมา 2 ปี ไม่คิดจะมีลูกหรือคะ เป็นเราจะไปกับสามีค่ะ หาอะไรเรียน และใช้ชีวิตครอบครัวใหม่อย่างเต็มที่ เที่ยวเปิดหูเปิดตา ถือเป็นฮันนีมูนอีกรอบ ถ้ามีตัวน้อยออกมา ความคิดคุณอาจจะเปลี่ยน จากคุณ : Green Lime เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 55 19:00:13

ความคิดเห็นที่ 36 ขอบคุณทุกความเห็นค่ะ เรามีกำลังใจขึ้นเยอะมากกกกกกกก บางทีเราคงคิดเยอะไปมั้งคะ ชอบคิดแง่ร้ายตลอด -_-" เราอ่านความเห็นของเพื่อนๆซํ้าๆหลายรอบเลยค่ะ 555 เหมือนคนย้ำคิดย้ำทำ เราจะเข้ามาอ่านกระทู้ตลอด จนกว่าจะไม่มีคนเข้ามาโพสต์ค่ะ ขอบคุณมากๆอีกครั้งค่ะ จากคุณ : จขกท เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 55 19:05:09 A:110.171.10.78 X: TicketID:375636

ความคิดเห็นที่ 37 จะบอกว่าควรไปโพสหาข้อมูลที่ห้องไกลบ้าน จะได้ข้อมูลที่ถูกต้องเหมาะสมกับการตัดสินใจมากกว่า ก่อนอื่นต้องให้สามีคุณหาข้อมูลจากบริษัทมาก่อนเลยว่าตัวเขาจะได้วีซ่าประเภทไหน ถ้าเป็นบริษัทข้ามชาติ ตัวเขาจะมีสิทธิได้วีซ่า L และคู่สมรสที่ได้วีซ่าติดตามวีซ่า L จะสามารถทำงานในอเมริกาได้ปกติ แต่ถ้าตัวสามีคุณต้องใช้วีซ่า H ตัวคณที่เป็นผู้ติดตามจะได้วีซ่าที่ไม่สามารถทำงานได้ (ยกเว้นทำแบบผิดกฏหมาย) แต่ลงเรียนได้ ถ้ายังเอาครอบครัวอยู่ สองคนก็ต้องลองคุยกันค่ะว่าอะไรคือผลประโยชน์สูงสุดของครอบครัว เรามองว่าถ้าสามีคุณได้ไปจนกลับมา งานเขาที่เมืองไทยจะก้าวหน้าไปยิ่งกว่าเดิมมาก ส่วนคุณก็ไม่น่าจะกลับมาหางานที่เมืองไทยยาก ยังงัยๆ เมืองไทยก็บ้านเรา ไม่มีอะไรลำบากในการกลับมาตั้งต้นที่เมืองไทยใหม่หรอกค่ะ แก้ไขเมื่อ 22 ก.ย. 55 00:17:07 จากคุณ : Song iS A beautifuL LiE เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 00:16:30

ความคิดเห็นที่ 38 แต่สำหรับเรา ลำบากใจที่จะทิ้งครอบครัวเพื่อหน้าที่การงาน เรากับสามีทำงานได้เงินไม่ได้เศษเสี้ยวของคุณเลย เพราะคำว่า ห่วงลูกคำเดียว ทำให้เราทั้งคู่ไม่อยากกลับไปทำงานประจำ ไม่ยอมรับราชการ(เพราะราชการต้องย้ายที่อยู่ไปเรื่อย ๆ ถ้าอยากก้าวหน้า) ยอมทำงานอยู่ที่บ้านได้เงินเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็ยังดี อย่างน้อยก็ได้อยู่กับลูก ได้อยู่กับคำว่า ครอบครัว มันเป็นอะไรที่มีความสุขนะ ที่เห็นพ่อลูกเค้าเล่นกัน ตามความคิดเรา "'งานดี ๆ หาง่ายกว่าผู้ชายดี ๆ" ยิ่งคุณมีความสามารถ อยู่ที่ไหนใคร ๆ เค้าก็ต้องการตัว แม้เงินอาจจะไม่ได้เท่าที่เก่า แต่อย่างน้อยคุณก็ยังได้อยู่กับครอบครัว ไม่มีใครสามารถให้คำตอบข้อนี้กับคุณได้ นอกจากตัวคุณคนเดียว สู้ ๆ ค่ะ ^^ จากคุณ : ยินดีไม่มีปัญหา (แสนยินดี) เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 55 16:36:04

ความคิดเห็นที่ 39 โอ๊ยยย  นึกว่าละเมอมาตั้งกระทู้เอง โดนอย่างแรง เราแต่งงานมาก็เจอสามีแค่เสาร์อาทิตย์ค่ะ  เค้าเริ่มไม่ค่อยโอเคแล้วเหมือนกัน แต่เราเสียดายเงิน(เงินเดือนน้อย แหะๆ) แต่อยู่ใกล้บ้านเรา แฮปปี้มีความสุขได้ดูแลพ่อแม่พี่น้อง ......เครียดเลย -_-" จากคุณ : bumbeaubet เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 15:43:51