เมื่อได้ไปเยือนถิ่นเก่า เจอผู้เฒ่าท่านหนึ่งรุ่น๙๐ปีปลายๆ ได้ทักพี่ชายว่า"ไท้จื้อเกี๊ย" จึงได้สอบถามเพราะรุ่นท่านเหลือเพียงท่านคนเดียวแล้ว ท่านได้เล่าลำดับที่มาของคำนี้ว่า.... ทางตระกูลลี้เรานั้น ตั้งแต่เทียด ทวด ลงมาปู่ ที่เมืองจีนเตี้ยเอี้ยนั้น มีแต่ลูกชายคนเดียวมาตลอด จนมารุ่นพ่อพาแม่มาเมืองไทย มีแต่ลูกสาว เป็นพี่สาวโผล่มา๖นาง มีมาวันหนึ่งมีคณะงิ้วมาแสดงที่ศาลเจ้า หลังการแสดงคืนนั้น..มีการลักพาตัว"เด็ก"เกิดขึ้น รุ่งขึ้นทางคณะงิ้วแตกตื่น วุ่นวาย ร้อนรนในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นยิ่งนัก ถึงขนาดตระเวณตามหากันทั่วเมืองอลหม่านกันทั้งตลาด พอตกบ่าย มีหนุ่มใหญ่หาบ"น๊า"(ตระกร้าสานไม้ไผ่มีฝาปิดแบบจีน)๒ใบ กระมิดกระเมี้ยนมาที่เวทีงิ้ว ใบหนึ่งใส่"เด็กชาย" อีกใบหนึ่งมีหมูสามชั้นดิบ มีไก่ มีเหล้า มีไข่และจานส้ม ทางหัวหน้าคณะลิ่วลงมาจากเวที พร้อมกับต่อว่าสัพยอกเป็นธรรมเนียม ต่างฝ่ายต่างคารวะซึ่งกันและกัน แล้วจึงสั่ง"เถ้าชิ่ว"พ่อครัวประจำคณะงิ้วเอาไปปรุงอาหารเลี้ยงกัน เป็นเคล็ดของคนจีนที่ครอบครัวไหนไม่มีลูกชายสืบสกุล ถ้ามีคณะงิ้วมาแสดง เมื่อสบโอกาสเมื่อใด ให้ขโมยตุ๊กตาไม้ ที่ทางคณะงิ้วไว้ให้ตัวพระ(ถือหมวกแสดงถึงการมีเกียรติ์มียศ)ตัวนางอุ้ม(แสดงถึงการมีทายาทสืบสกุล) เอากลับไปค้างคืนที่บ้าน เสมือนขอลูกชายไว้สืบสกุล วันรุ่งขึ้นต้องนำกลับไปคืนพร้อมของกำนัลแก่คณะงิ้วนั้น และไม่นานทางคุณพ่อก็ได้ "มีดบินลี้น้อย"ออกมาหน่อเดียวจ้า.. จอ บอ จบ โอ๊บ อบ
จากคุณ |
:
ยิบยอง
|
เขียนเมื่อ |
:
3 ต.ค. 55 17:07:03
|
|
|
|