ความคิดเห็นที่ 417 ขออนุญาต เวิ่นเว้อ หน่อยนะครับ
เวลา 16.46 นาที ของวันที่ 7 เดือน 10 ปี 55
ครบ 1เดือนพอดี ที่ผมไม่มีคนที่เคยเคียงข้างผม ในวันที่ผม ดีใจ สุขใจ ไม่มีมือ อุ่นๆ มาคอยกุมมือกัน ไม่มีคนมาคอยว่า คอยบ่น
ทั้งๆที่ตอนเค้าอยู่ บางครั้ง ก็มีทะเลาะกัน บ้าง บางครั้งก็มี เถียงกันบ่อยๆ บางครั้งที่ต้องคอยปลอบใจกัน ยามที่ท้อ...
ตอนที่ยังอยู่ด้วยกัน บางทีเงินแค่ร้อยเดียว มีค่ากันมากๆ ยังใช้กันได้อย่างพอเพียง เงินจะน้อย ยังมีความสุขร่วมกันได้
ตอนนี้ มีเงินในกระเป๋า เยอะกว่าตอนนั้นมากมาย สามารถจับจ่ายใช้สอยกัน ได้อย่างเยอะแยะ แต่ความสุขกลับน้อยลง
มือที่เคยกุมเคยลูบหัว เคยกอด เคยหอมแก้ม ไม่มีมา 1เดือนแล้ว เหนื่อยจริงๆเลยนะ ที่ต้องอยู่คนเดียว ไม่รุ้ว่าตอนนี้ ยัยลูกหมูจะเป้นยังไงบ้าง
1เดือนแล้ว ยังยืนได้ไม่เต็มขา 1เดือนแล้ว ที่ยังร้องให้ ถึงแม้ว่าจะฟูมฟายน้อยลงมากๆ แต่เวลาไปที่ๆ เคยไปด้วยกัน เคยอยุ่ด้วยกัน ก็มีให้คิดถึง ยังนึกถึงหลายๆครั้ง ที่ เถียงกันว่า จะซื้ออะไร จะทำอะไร ...
ผมเลือกที่จะเดินถอยหลังไปข้างหน้าโดยยังมองกลับมาข้างหลังอยู่... เพราะอยากจะจำความสุขที่เคยใช้ชีวิตร่วมกัน
ยังคิดอยุ่เลยว่ายังมีอีกหลายอย่างที่ยังไม่ได้ทำร่วมกัน ยังไม่ได้ไปด้วยกัน แม้แต่หนังในโรง สักเรือ่งก็ยังไม่เคยดูด้วยกัน ทั้งๆที่ มีเวลาให้กันมาตลอด
คู่เราไม่เคยหวาน เหมือนคู่อื่นๆ กวนกันไปกวนกันมา สิ่งนึงที่ยังจำได้คือรอยยิ้มของเธอ ที่มันไม่เคยเลือนหายไปจากในใจเลย
ต่อไปไม่รู้จะมีใครรึเปล่า ต่อไปไม่รุ้จะเป้นยังไง แต่รู้แค่ว่า จะจดจำเวลาที่ดี เวลาที่ยังมีกันและกัน เท่าที่จะจำได้
ขอบคุณเธอนะที่ยังอยู่ด้วยกัน มาตลอด ที่ทน ผุ้ชายแย่ๆ คนนึงมาจนถึงลมหายใจสุดท้าย
เศร้าเสียใจยังไงก็ยังมี แต่ตอนนี้ จะพยายาม เปลี่ยนจากน้ำตาเป็นร้อยยิ้มทุกครั้งที่คิดถึง
รักจูนนะครับ หลับให้สบายนะ คิดถึงเสมอ... @พี่เบียร์
จากคุณ : ลูกหมูหัดกลิ้ง
จากคุณ |
:
ปวดตับเพราะตั้งชื่อ
|
เขียนเมื่อ |
:
9 ต.ค. 55 10:26:19
|
|
|
|