ความคิดเห็นที่ 1 สามีจ่ายค่าใช้จ่ายภายในบ้านปกติ ในส่วนของลูกก็จ่ายค่าเทอม และค่าขนมไปโรงเรียนทุกวัน ไปส่งที่ รร. ทุกวัน แต่ขากลับก็ให้กลับเองบ้าง ส่วนเราทำงาน office และดูแลลูก 100 % ในทุกเรื่อง ลูกจะสนิทกับเรามากกว่า นอนกับลูกตั้งแต่เกิด เรื่องเรียนของลูก เราเป็นคนวางแผนทั้งหมด ส่วนสามีไม่เคยสนใจเรื่องเรียนลูกเลย ถ้าอารมณ์ไม่ดีกลับมาก็หาเรื่องด่าเราแม่ลูกประจำ จากคุณ : ชีวิตรันทด เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 10:31:05 A:27.55.12.157 X: TicketID:214951

ความคิดเห็นที่ 2 หลังจากที่เราไม่พูดกัน สามีก็ทำตัวโสดเปิดเผย ไม่แค่์ใครทั้งนั้น เช่นกลับบ้านดึก ไปค้างคืนต่างจังหวัด และที่บ่อยที่สุดคือ chat กับผู้หญิง ทั้ง whatsapp, line แถม block เรากับลูกอีกต่างหาก บางครั้งพาลูกไปดูหนัง แต่นั่ง chat ในโรงหนังตลอด จนลูกมาเล่าให้ฟังว่าพ่อไม่ได้ดูหนังเลย นั่งเล่นแต่โทรศัพท์ ลูกยังแอบเห็นเลยว่าคุยอะไรกันบ้าง บางทีก็ chat มันในรถเลย ขับรถไปกดโทรศัพท์ไปไม่อายเด็กเลย บางวันมาส่งลูกถึงบ้าน ก็ออกไปทันที กลับดึกมาก ลูกก็รอจนหลับคาเก้าอี้เลย จากคุณ : ชีวิตรีนทด เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 10:38:38 A:27.55.12.157 X: TicketID:214951

ความคิดเห็นที่ 3 มาถึงเรื่องสำคัญที่อยากเล่ามาก สามีเริ่มมีอาหาร ขนม ของกินกลับมาบ้านบ่อยมาก บางทีขนใส่กล่องโฟม แช่เย็นกันมาเลยทีเดียว โดยปกติ เขาเป็นคนไม่ซื้อของกิน เราเป็นแม่บ่านจะจัดการทุกอย่าง แต่ของพวกนี้ บางอย่างจัด set เป็นชุดๆอย่างดี เช่น ขนมจีน ก็จัดผักอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย บางครั้งมีขนมที่หากินยากๆ ผลไม้ หรือขนมที่ขึ้นชื่อของจังหวัดต่างๆเอากลับบ้านด้วย แรกๆเราก็ไม่รู้ กินทุกอย่างที่เขาเอามา ลูกก็กินด้วย แต่พักหลัง เราเริ่มเอะใจ ว่าอาหารบางอย่างน่าจะเป็นการทำครัวเอง ไม่ใช่อาหารที่มีขายตามร้านทั่วไป ก็เลยลองสังเกตดู ขนมบางอย่างที่เขาเอากลับมา บางอย่างเขายังไม่กินเลย เข่นพวกมะขามคลุกเปรี้ยวๆ ให้ซื้อกินเอง เกิดมายังไม่เคยเลย ให้ลูกถาม เขาก็บอกเพื่อนให้มา แถมบังคับให้ลูกช่วยกินให้หมดด้วย เราเลยโทรไปปรึกษาแม่เราว่าจะทำไงดีกับของพวกนี้ ที่นับวันก็จะยิ่งเยอะมาก แม่เราบอกว่า ต่อไปนี้ห้ามกินเด็ดขาด อาจเป็นอาหารที่แฟนใหม่เขา หรือพ่อแม่แฟนใหม่เขา ทำฝากมาให้ โดยไม่รู้ว่าสามีแต่งงานแล้ว มีครอบครัวแล้ว ผู้หญิงอาจโดนหลอก ถ้าเราไปกินของเขา ก็จะทำบาป มีเวรกรรมต่อกันไปอีก และแม่ยังเตือนเรื่องความปลอดภัยด้วย จากคุณ : ชีวิตรันทด เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 10:50:49 A:27.55.12.157 X: TicketID:214951

ความคิดเห็นที่ 4 โอ้ย ,,,, เคยอยู่จุดนี้มา คนแบบนี้ไร้ซึ่งจิตสำนึก ยิ่งอยู่ไกล้ เหมือนยิ่งไกล้บ้า ,,,   ยิ่งไกล้ยิ่งเจ็บ ไม่ใช่เพราะรักมัน เจ็บเพราะการกระทำคอยยั่วประสาท ถ้ามันทำให้ทุกลมหายใจมีแต่ทุกข์ อย่าทนเลยค่ะ ลูกอายุ12เราเดาว่าคงอายุมากแล้ว ใช้ลมหายใจที่เหลือกับสิ่งที่มีความสุขเถอะค่ะ จากคุณ : แม่น้องนลิน เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 10:52:31

ความคิดเห็นที่ 6 ถ้าเป็นแบบนั้น เราก็รู้สึกขยะแขยงสามีเป็นอย่างมาก เขาไม่รู้ตัวเลยว่าทำสิ่งที่เลวร้าย กับครอบครัว และ ผู้หญิงคนอื่นไว้มากแค่ไหน มีผู้หญิงอีกคนที่ต้องเสียตัว และเสียน้ำตาให้เขา เราไม่ได้หวังให้เขามาคืนดี แต่หวังให้เขามองเราเป็นคนบ้าง เป็นคนที่มีชีวิตจิตใจเหมือนผู้หญิงทุกคนบนโลกนี้ ที่โดนคุณทำร้ายจิตใจมาแสนนาน อยากให้เขาซึ่งอายุก็จะมากขึ้นทุกวัน คิดถึงบั้นปลายในชีวิตบ้าง คิดถึงอนาคตของลูก ไม่ใช่คิดแต่เรื่องผู้หญิง หายใจเข้าออกเป็นผู้หญิงคนอื่นไปหมด ลูกเคยพูดว่าทำไมบ้านเราไม่เหมือนคนอื่นที่เขามีความสุขกัน ลูกบอกว่าถ้าเครียดมากๆ จะเรียนหนังสือไม่รู้เรื่อง แล้วถ้าเขาเจอพ่อกับผู้หญิงคนอื่น เขาจะทำร้่ายผู้หญิงคนนั้น เราฟังแล้วตกใจมาก กลัวลูกมีความเครียดสะสม ทุกวันนี้ถ้าว่างจากการเรียน ก็จะพาไปพักผ่อน เดินเที่ยวซื้อของกันเป็นประจำ ทุกวันนี้อาหาร หรือขนมที่เขาเอากลับมาก็จะแช่ในตู้เย็น จนเสีย หรือหมดอายุก็จะทิ้งขยะไป แต่ก็ยังบ่นลูกอีกว่า ทำไมไม่ช่วยเขากินบ้าง ส่วนเสื้อผ้าของใช้ที่เอากลับมาบ้าน เราดูรู้เลยว่าเขาไม่ได้ซื้อเอง มันไม่ใช่สไตล์เขา แต่เขากลับชอบมาก ใส่ทุกเสาร์- อาทิตย์ เราก็มีหน้าที่ซักรีดให้เป็นปกติ แต่ต่อไปนี้ก็ไม่อยากทำแล้ว จากคุณ : ชีวิตรันทด เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 11:04:45 A:27.55.12.157 X: TicketID:214951

ความคิดเห็นที่ 7 อ่านแล้ว "อึดอัด" จากคุณ : Pigie เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 11:21:58

ความคิดเห็นที่ 8 ยังต้องอยู่บ้านหลังเดียวกันอีกเหรอคะในเมื่อยุติความสัมพันธ์สามีภรรยากันแล้ว ออกมาจากตรงนั้นเถอะค่ะ จากคุณ : ทอฝันบนสายร้ง เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 11:32:05

ความคิดเห็นที่ 9 เขาทำเหมือนคุณไม่ใช่ ภรรยา แล้ว แต่คุณดูเหมือนว่าจะยังทำหน้าที่ ภรรยา ให้เขานะ ซักผ้าเอยอะไรเอย เป็นเราๆคงไม่ทำ.... แก้ไขเมื่อ 13 ต.ค. 55 11:42:03 จากคุณ : PeNQuiNSoCute เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 11:41:25

ความคิดเห็นที่ 10 อยู่โดยไม่พูดกันเลย เป็นเราคงอึดอัดมากค่ะ จากคุณ : Pimnattada เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 11:44:45

ความคิดเห็นที่ 11 เป็นเราเราคงไม่ซักรีดให้แล้วล่ะค่ะ แค่ล้างจานที่กินของพวกนั้นเสร็จแล้วกองทิ้งไว้ก็ขยะแขยงมากพออยู่ ไม่มีความเกรงอกเกรงใจกันเลย พยายามทำความเข้าใจกับลูกใหม่นะคะ เพื่อความสุขของคุณและลูกอีก ไม่ใช่ให้สามีคุณมีความสุขอยู่คนเดียว อยากไปมีความสุขกับคนอื่น ก็ให้คนนั้นเค้าปรนนิบัติพัดวีไป ไม่ใช่เอาหลักฐานงานขยะกลับมากองให้คุณทำ เหมือนเหยียบย่ำหัวใจกันอย่างนี้ การที่คุณไม่พูด ไม่ได้แปลว่าไม่รู้สึก อีกอย่างเค้าคงไม่เปลี่ยนละมั้งคะ เห็นคุณบอกว่าเรื่องผู้หญิงก็มีมาหลายครั้ง -*- ขอโทษด้วยนะคะ หากก้าวร้าวเกินไป จากคุณ : ชะตาฟ้าลิขิต แต่ชีวิตของหนูค่ะ เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 11:46:19

ความคิดเห็นที่ 12 ไม่หย่ากัน แต่แยกออกมาอยู่น่าจะสบายใจกว่านะคะ เราอ่านดูก็รู้สึกอึดอัดเหมือนที่ความเห็นอื่นๆว่า ลองคุยกับลูกดูใหม่ดีกว่า อาจจะทำให้เค้าไม่เก็บกดด้วย ส่วนตัวปัญหา ทิ้งไว้นั่นแหละ ไม่ต้องไปรับใช้เค้าแล้ว จากคุณ : MoAuang เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 12:03:14

ความคิดเห็นที่ 13 อาหารของสามี  ถ้าไม่ทานเอาไปบริจาคหรือให้คนแถวบ้านดีไหมคะ  เสียดายของแทนอะค่ะ เราสงสารทั้งคุณและผู้หญิงคนนั้น  มีอย่างที่ไหนเอาของผู้หญิงอื่นมาให้คุณทานในบ้าน  ผู้หญิงคนนั้นถ้าเจ้าตัวรู้ว่าอาหารที่ทำให้เอามาให้คุณทานคงเสียใจมาก จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 12:08:31

ความคิดเห็นที่ 14 เป็นเราคงไล่ไปอยู่กับผู้หญิงคนนั้นแล้ว เรื่องอะไรจะมาซักล้างให้อยู่ เอาเวลาไปเข้าร้านเสริมสวยดีกว่า จากคุณ : @ แม่น้องแก้มใส (jeeranun.jun) เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 12:33:56

ความคิดเห็นที่ 15 ในฐานะลูก เราว่าเราเข้าใจลูกคุณค่ะ ถ้าเป็นอย่างนี้ เราแนะนำว่าให้คุณแยกกันอยู่กับสามีเลยจะดีกว่า ไม่งั้นลูกคุณอาจจะมีความรู้สึกเหมือนเรา คือ แอนตี้พ่อตัวเอง บางทีการที่คุณแยกกับสามียังจะมีผลดีกับลูกมากกว่าการที่ยังทู่ซี้อยู่ด้วยกันอย่างนี้นะคะ เด็กเขารับรู้ได้ว่าครอบครัวมีปัญหา ต่อให้ไม่มีใครพูดก็เถอะ จากคุณ : ชาบุ เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 12:34:08

ความคิดเห็นที่ 16 ก็แยกกันอยู่ไปค่ะ ในเมื่อไม่ได้อยู่กันฉันท์สามีภรรยาแล้ว  ก็ทำให้มันเป็นเรื่องเป็นราวไปค่ะ ไม่รักกันแล้วก็ปล่อยแต่ละคนไปมีชีวิตของตัวเอง คุณไม่ได้รักสามีแล้ว สามีก็ไม่ได้ัรักคุณแล้ว   หย่ากันซะ เค้าจะได้ไปเริ่มใหม่ได้ เค้าเองก็ยังส่งเสียลูกอยู่  การเงินก็ไม่ได้ขาดอะไร   คุณเองก็จะได้ไม่ต้องอึดอัด ไม่ต้องรับใช้ใครค่ะ เรื่องลูกคุยกับเค้าให้เข้าใจ โตแล้ว น่าจะเข้าใจเหตุผลได้แล้วค่ะ ตอนลูกบอกจะไปทำร้ายคนอื่น อย่าแค่รับฟังแล้วแอบตกใจเฉยๆ  ควรจะปรามลูกให้รู้ถูกผิดนะคะ ไปทำร้ายคนอื่นมันไม่ดี ไม่ควรจะมีความคิดแบบนั้นค่ะ ผู้หญิงคนนั้นเค้าไม่ได้มาแย่งความรักของคุณ  แต่คุณกับสามีเหมือนเลิกกันแล้ว  เค้าก็คงคิดว่าเลิกกันแล้ว เราสงสารทั้งคุณและผู้หญิงคนนั้นค่ะ ปล.ไปดูหนังในโรง แต่แชท  เราไม่ชอบเลย รู้สึกว่าเป็นคนไม่มีมารยาทนะคะ การแชทในโรงหนังมืดๆ แสงมันจะสว่างตรงที่สามีคุณแชท คนทั่วไปในโรงเค้าเห็นได้ รบกวนการดูหนังของคนอื่นๆแบบนี้  พฤติกรรมแย่นะคะ จากคุณ : เทมปุระ เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 12:40:28

ความคิดเห็นที่ 17 อ่านแล้วเพลีย เฮ้อ จากคุณ : หนมปังนมแดง เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 13:04:49

ความคิดเห็นที่ 18 ขอโทษนะคะ จะอยู่เป็นข้ารองมือรองตินไปทำไมคะ สำหรับเค้าไม่น่าจะเห็นคุณเป็นภรรยาแล้วล่ะค่ะ เห็นเป็นคนใช้มากกว่า คุณกับลูกมีความทุกข์แล้วจะปล่อยให้มันมีความสุขคนเดียวเหรอคะ น่าจะคุยกับลูกให้เข้าใจซะใหม่นะคะ แรงไปก็ขอโทษด้วยค่ะ จากคุณ : KoolCat เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 13:08:34

ความคิดเห็นที่ 19 ลูกอายเพื่อน ก็คุยกับลูกหน่อยสิคะว่าภาพพ่อแม่ลูก หรือแค่แม่ลูก มันไม่ใช่เรื่องน่าอาย ปล่อยไว้แบบนี้ ลูกโตไปก็จะเป็นผู้ใหญ่แบบสามีคุณเพราะเห็นเป็นเรื่องธรรมดาสามัญ ยิ่งเป็นลูกชาย พฤติกรรมซ้ำรอยเท้าพ่อเนี่ย ไม่พลาด จากคุณ : นนนี่จ๊ะจ๋า เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 13:22:47

ความคิดเห็นที่ 20 เราว่าคุณน่าจะยังแอบหวัง ไม่อย่างนั้นจะทนอยู่ไปทำไม ทำทุกอย่างให้เหมือนเดิมยกเว้นเรื่องบนเตียง แบบนี้เราว่าคุณยังรอให้เค้าสำนึกและกลับมา ส่วนเรื่องลูกแรกๆไม่มีเด็กคนไหนรับได้หรอกค่ะ แต่ต้องคิดถึงอนาคตว่าลูกจะเป็นยังไง ถ้าเป็นเราเราจะออกมาเอาลูกมาด้วย จากคุณ : แม่น้องฟ้าใส (มามี๊ตัวกลม) เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 13:42:40

ความคิดเห็นที่ 21 ชัด ๆ นะคะ "เธอไม่ยอมปล่อย  หรือชั้นไม่ยอมไป" แต่กรณีคุณเราว่า  คุณไม่ยอมไปมากกว่าค่ะ  เรื่องลูก  มีวิธีมากมายที่จะพูดคุยกับลูกให้เข้าใจ ก้าวออกมาหาความสุขให้ชีวิตดีกว่าค่ะ สู้ ๆ จากคุณ : รักผู้ชายเจ้าชู้ เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 13:52:27

ความคิดเห็นที่ 22 รอลูกเปลี่ยนสังคมขึ้น ม 1 ค่อยเลิกกันก็ได้ หมายถึงก่อนขึ้น ม 1 จบ ป 6 อธิบายให้ลูกว่าทำไมแม่กับพ่อถึงอยู่กันไม่ได้ ไม่ได้เป็นเรื่องน่าอายอะไร นิโค โบ บ๊วย ต้อม นุ่น(รุ้งทอง) ทอม ครู้ช  หลาย ๆ คนเขาก็เลิกกัน ถ้าพูดเองไม่เป็น ลองไปหานักจิตวิทยา ครั้งแรกไปเล่าให้ฟัง ครั้งต่อไปให้ลูกฟังดัวย ปล่อยไว้แบบนี้ก็ไม่มีใครมีความสุข จากคุณ : มนชิจัง เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 14:01:04

ความคิดเห็นที่ 23 ลูกคุณคงไม่ทุกข์มากไปกว่านี้แล้วล่ะ ดูคุณอยากให้ผู้ชายสำนึกตัว แต่เราว่ามันสายไปแล้ว ขอถามเถอะ อยู่ด้วยกันเดี๋ยวคุณก็เจอเรื่องเดิม ๆ เช่นตำหนิคุณอยู่ตลอดเวลา หรือคุณอยากดูแลเขาตอนแก่ตัว ตอนหมดสภาพ ไม่มีใครเอา ยอมหรือ จากคุณ : ไม่รักกันแล้วก็ปล่อยเขาไปเถอะ เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 14:52:41 A:124.122.50.120 X: TicketID:323097

ความคิดเห็นที่ 24 เห็นด้วยกับหลายความเห็นค่ะ   อย่าแอบหวังลมๆแล้งๆๆว่าเค้าจะกลับมาดีกับคุณ ถ้ามีทางไปที่พอไปได้  ให้คุณแยกออกไป หรือให้สามีคุณย้ายออกไป ลองดุว่าลูกจะเครียดเหมือนตอนที่มีพ่อแบบนี้ไหม ทุกอย่างต้องมีการเริ่มต้นค่ะ อย่าเสียสุขภาพจิตกับเรื่องแบบนี้เลยค่ะ ปล่อยสามีคุณไปเถอะค่ะ   ยื้อไว้   เดี๋ยวจะกลายเป็นว่าคุณต้องเสียลูกไปน่ะคะ จากคุณ : แม่น้องออกัส (ช่วงหน้า) เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 15:02:48

ความคิดเห็นที่ 25 เราว่าคุณเอาเรื่องลูกมาเป็นข้ออ้างที่จะไม่ยอมไปไหนคะ จากคุณ : ดุ๊กดิ๊ก~ดุ๊กดิ๊ก เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 15:04:45

ความคิดเห็นที่ 26 ชัดมากว่าฝ่ายชายจบแน่ๆ แต่คุณต่างหากที่ยื้อไว้เอง เราว่าอย่าทนต่อไปเลยค่ะ เรื่องอาหารอะไรเนี่ย เรื่องเล็ก โยนทิ้งซะก็หมดเรื่อง ที่ใหญ่กว่าคุณไม่ยอมเลิก ไม่ยอมออกมาเองต่างหากค่ะ เราว่าอยู่ไปจะยิ่งมีผลเสียกับลูกคุณ ที่ได้รับรู้สิ่งต่างๆมากขึ้นเรื่อยๆนะคะ จากคุณ : smallkid เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 15:29:16

ความคิดเห็นที่ 27 เรื่องคุณเหมือน น้องสาวของเราเลยอ่ะ หลานชาย อายุ 13 ปี รับรู้ตลอดเวลาที่พ่อแม่มีปัญหา ทะเลาะกัน จนลูกร้องไห้คาวงข้าวกันเลย พี่ๆ เลยให้คำแนะนำว่าให้เลิกกัน แต่ทางพี่น้องของผู้ชายไม่ให้เลิก เค้าคิดว่า น้องสาวเราคิดไปเองว่าผัวไปมีเมียน้อย ส่วนตัวพ่อ ก็พูดยุให้ลูกเกลียดแม่  ไม่เคารพแม่ ( เป็นเพราะว่า ลูกชายเค้าสนิทกับพ่อเค้าด้วย ) ทางเราก็เลยบอกไปว่า งั้นก็แยกกันอยู่ไปก่อน เห็นน้องสาวตัวเองแล้วก็สงสาร ผัวกลับบ้านดึก ออกแต่เช้า ตัวเองก็ยังจะมานั่งซัก-รีด เสื้อผ้าให้ผัวอีก (จะบ้าเหรอ) ทำตัวเป็นอีเพิ้ง ตอนนี้ พอแยกกันอยู่ ตกลงกันว่า ผู้ชายต้องส่งเงินเลี้ยงดูให้ลูก ให้พ่อ-ลูก เค้าตกลงกันเอง ไม่กีดกัน จนตอนนี้ ไม่หย่าก็เหมือนหย่า น้องสาวเราหันมาแต่งตัว ดูดีขึ้นกว่าแต่ก่อน พวกป้า-น้า ก็คุยให้หลานเข้าใจอะไรๆมากขึ้น ยอมรับความเป็นจริง แรกๆก็แอนตี้ ไม่ยอมไปโรงเรียน ประชดหลายๆอย่าง เรียกร้องความสนใจ สอบเกรดตก แต่พอหลังจากรู้ผลการเรียนดูเหมือนว่าเค้าจะยอมรับอะไรๆมากขึ้น และคุยกันว่า จะตั้งใจเรียนให้ดีขึ้นกว่าเดิม ลองดูเถอะนะคะ ตัวคุณเองต้องยอมรับก่อนว่า คุณจะยอมเป็นเบี่้ยล่างอยู่อย่างนี้เหรอ ไม่่ทรมานบ้างเหรอ ไหนๆเค้าก็ไม่ได้แสดงความรักอะไรกับคุณแล้ว จะยื้อทำไม ส่วนลูก คงต้องคุยให้เค้ายอมรับความจริง แรกๆอาจจะยาก แต่ก็ต้องทำ เพื่ออนาคตที่ดีกว่านะคะ เป้นกำลังใจให้นะคะ โชคดี จากคุณ : si-chara เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 15:32:56

ความคิดเห็นที่ 28 ตามความคิดเรา เราว่าอยู่กันแบบนี้เด็กเค้าจะยิ่งเครียดรึป่วคะ จากคุณ : อยากกลับบ้าน เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 16:36:04

ความคิดเห็นที่ 29 ให้กำลังใจจขกท. นะครับ สู้ต่อไป อย่าเพิ่งหย่า แต่รีดเริ่มหาทางรีดเงินสามีมาเก็บได้แล้วนะครับ เงินเก็บน้อยไม่ให้เหรอ ผมดูๆแล้ว จขกท.อยากให้ลูกได้เรียนดีๆ ใช้เงินอีกเยอะ อนาคตไม่แน่นอนแล้วแต่จขกทจะตัดสินใจนะครับ ***ทนได้ทน ทนไม่ได้ก็เลิก*** แต่ต้องหาความแน่นอนให่ชีวิตก่อน เดี๋ยวนี้อยากเรียนดีๆ ใช่เงินเยอะมาก จะเอ็นท์เข้ามหาลัยดีๆ ก็ต้องสอบตรงอีก เห็นญาติเดินสายพาลูกสอบแล้วเหนื่อยแทนจริงๆ จขกท. น่าจะสมัครสมาชิกนะครับ บางอย่างแนะนำหลังไมค์สะดวกกว่า ผมว่าแม่บ้านหลายคนอยากวางแผนจัดการสามมีให้คุณ แก้ไขเมื่อ 13 ต.ค. 55 17:13:16 จากคุณ : lon (Soon Moon Party) เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 17:05:12

ความคิดเห็นที่ 30 ก็เหมือนเลิกกันแล้ว ทำไมไม่แยกกันอยู่ อยู่แบบนี้จะเจ็บช้ำน้ำใจกันเปล่าๆ จากคุณ : rainfull เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 17:44:00

ความคิดเห็นที่ 31 แยกเถอะค่ะ แล้วก็อธิบายให้ลูกเข้าใจ มันไม่ใช่เรื่องน่าอายเลยนะคะ เราเองก็พ่อแม่เลิกกันตั้งแต่เรายังแบเบาะ พ่อไปอยู่กับเมียน้อย แม่ก็อยู่กับเรากับครอบครัวแม่ค่ะ แต่พ่อแม่เพิ่งมาหย่ากันตอนเราอายุ 20 ไม่ได้โดนล้อด้วย เพื่อนจะออกแนวเกรงใจ ไม่อยากถามมากกว่า ยิ่งนานไปเราว่าลูกคุณยิ่งเครียด มันไม่มีประโยชน์อะไรที่จะรั้งเขาไว้เลย เขายังประพฤติตัวไม่เหมาะที่จะเป็นพ่อคนด้วยซ้ำ มีที่ไหนไม่สนใจความรู้สึกของเมียและลูกเลย สนใจแต่ตัวเอง แย่มากๆ จากคุณ : รัศมีแห่งพระอาทิตย์ที่น่ารัก เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 18:34:41

ความคิดเห็นที่ 32 ดูแลจิตใจลูก อธิบาย หาตัวอย่างให้เค้าดูเยอะๆ เพื่อลูกจะรับได้บ้าง จากคุณ : ฮัลโลตอบหน่อย เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 19:43:57

ความคิดเห็นที่ 33 จบแบบเจ็บ ๆ ดีกว่าทนเจ็บแต่ไม่ยอมจบ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับตัวคุณค่ะ จากคุณ : Ms.Kyo เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 20:02:54

ความคิดเห็นที่ 34 เราเครียดเพราะอยู่ด้วยกันเนี่ยละ มันไม่ใช่การอยู่เพื่อลูกแล้วละ แต่การอยู่ในสภาพแวดล้อมแบบนี้ต่างหากที่เป็นปัญหา จากคุณ : or elf เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 20:34:32

ความคิดเห็นที่ 35 ในฐานะที่เราเป็นลูกที่พ่อแม่แยกทางกัน คุณ จขกท.แยกทางเหอะค่ะ ย้ายมาอยู่คนเดียวเหอะ ดีกว่าทนอยู่และสถานการณ์มันตึงเครียดแบบนี้ ไม่มีใคร win ซักกะฝ่ายค่ะ จากคุณ : หมูหวานน้ำกะทิ เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 21:01:56

ความคิดเห็นที่ 36 ที่ไม่แยกเพราะลูกไม่ยอมไปจากบ้านนี้ ขนาดคุณตาบอกจะมารับ ช่วยย้ายบ้่านไปอยู่บ้านคุณตาลูกยังไม่ยอมเลย เขาบอกจะไปพูดกับพ่อเขาเองว่าอย่าไล่แม่ออกจากบ้าน เราเคยคิดไว้ว่าจะไปเช่าหอพักแถวที่ทำงาน จะได้สะดวกในการเดินทาง แต่ลูกก็ไม่ยอมไปอยู่กับเรา เขาอยู่บ้านนี้มาตั้งแต่เกิด สะดวกสบายทุกอย่าง ที่ท่าน lon บอกนั้นถูกต้องเลย ลูกเราเป็นเด็กเรียนเก่ง อยู่เรียนโรงเรียนติดอันดับของประเทศ และต้องใช้เงินจำนวนมากที่ใช้ในระบบการศึกษาที่มีการแข่งขันสูง โดยเฉพาะค่าเรียนพิเศษปีนึงเป็นแสนๆ ดังนั้นเราจึงต้องพึ่งพาเขาอยู่มาก พยายามอดทนจนถึงที่สุด บางวันร้องไห้จนตาบวม นอนไม่หลับ กินข้าวก็ไม่ลง แต่ก็ต้องอดทนเพื่ออนาคตของลูก เคยคิดตลอดว่าถ้าเรายอมทนทุกข์ทรมานไปจนกว่าลูกจะเรียนจบ แล้วเราจะเป็นฝ่ายไปเอง ก็ไม่รู้จะทนได้นานแค่ไหน จากคุณ : ชีวิตรันทด เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 21:22:37 A:27.55.5.113 X: TicketID:214951

ความคิดเห็นที่ 37 จขกท มีเหตุผลเเล้ว ต้องพึ่งเขาเรื่องเงิน เเต่ต่อไป เราว่าคุยกับลูกเถอะค่ะ ว่าพ่อกับเเม่ไม่ได้รักกันเเล้ว เเละคุยกับสามีคุณด้วยว่า เวลาลูก ก็ขอให้เต็มที่กับลูก ไม่งั้นคุณไม่ยอม จะไปราวี ประจาน ให้ทั้งเมียน้อยเเละสามีคุณอายไปเลย ขอเเค่นี้ให้ลูกค่ะ ที่เหลือก็ทนไปๆ จากคุณ : darkheart เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 21:38:03

ความคิดเห็นที่ 38 พูดให้ลูกเข้าใจ อย่าอยู่ด้วยกันดีกว่าคะ ยิ่งอยู่แบบนี้ลูกจะยิ่งแย่ สภาพจิตคงกลายเป็นเด็กเก็บกดแน่นอน จากคุณ : pettucci เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 22:23:22

ความคิดเห็นที่ 39 สรุปลูกคุณเห็นแก่ตัว ไม่ได้รักแม่เลยนะเนี่ย อาหารที่ได้มากินๆไปเถอะค่ะ ดี เราจะได้ไม่ต้องซื้อกินเอง .เก็บเงินไว้เตรียมโบยบิน ออกไปอยู่คนเดียวเลยดีกว่า ลูกรักพ่อนัก ก็ให้อยู่กนไปสองคน .ซักพักก็ทนไม่ได้เองแหละ จากคุณ : เทพบุตรหมัดดาวหาง เขียนเมื่อ : 14 ต.ค. 55 09:34:46

ความคิดเห็นที่ 40 ลูกเห็นแก่ตัวค่ะ จากคุณ : usdank เขียนเมื่อ : 14 ต.ค. 55 11:52:19

ความคิดเห็นที่ 41 สันดาน ผช ไม่สำนึกหรอกค่ะ เอาคุนกับลูกออกมาดีกว่านะสบายใจกว่าเยอะ เราก้ออยู่กะแม่มาตั้งแต่เล็กๆ สองคนไม่เหนเปนไรเลย เพื่อนไม่ได้รังเกียจเลย เรียนก็โอเคนะคะ จากคุณ : Crystalpearl (crystalpearlz) เขียนเมื่อ : 14 ต.ค. 55 12:39:56

ความคิดเห็นที่ 42 สรุป ลูกคุณ ได้นิสัยพ่อมาบ้างแล้วแน่ๆเลยคะ่ อย่าคาดหวังกับลูกมากนัก ว่าจะไม่เหมือนพ่อ เราก็โตมาในบ้านที่พ่อแม่ ทะเลาะกัน เคืองใจกัน แยกกันนอน ตั้งแต่เราป.1 ถึงสถานการณ์ไม่รุนแรง ไม่โวยวาย พ่อแม่ต่างคนต่างอยู่ ต่างคนต่างทำงาน พ่อเจ้าชู้ใช้เงินไม่เป็นประโยชน์เก็บเงินไม่ได้ แม่ทำงานหนักเลียงทั้งครอบครัว มันกดดันเป็นธรรมดาคะ ถ้าคิดว่า ทนได้ ทนจนลูกเรียนจบก็ได้คะ แต่ต้องคุยและอธิบาย ให้ลูกรู้ถึงเหตุผลมากๆ สนับสนุนให้เค้าเรียนให้มากที่สุด และให้ดูแลตัวเองให้ดีที่สุด พาทำบุญ สวดมนต์ ไหว้พระบ่อยๆ นั่งสมาธิ มองสิ่งแวดล้อมเยอะๆ เปรียบเชิงบวกให้ลูก ส่วนตัวคุณก็ หางานทำ สำคัญมากนะคะ งานอะไรก็ได้ทีก่อให้เกิดรายได้ส่วนตัว การทำงานจะช่วยให้ลดความฟุ้งซ่าน และเสริมคุณค่าให้ตัวเอง พอเชื่อมั่นให้ตัวเองและเห็นคุณค่าในตัวเองมากพอ วันนั้นที่ใจพร้อม ค่อยก้าวออกมา พึ่งตัวเอง และเป็นร่มโพธิ์ให้ลูก คุณทำได้แน่นอนคะ ใจเรา ถ้าแข็งแรงพอ อะไร ก็ทำร้าย และ ทำลาย เราไม่ได้คะ ชีวิตคนก็ล้มๆลุกๆ กันทุกคนนะคะ คนที่อยู่บนโลกนี้ได้อย่างดี คือ เมื่อล้มแล้วลุกให้เร็ว เมื่อสะดุดให้ยืนให้มั่นและก้าวใหม่อย่างระวังตัวยิ่งขึ้น เมื่อพลัดตกให้สำรวจตัวเองว่าบาดเจ็บตรงไหนบ้าง รักษาบาดแผลตรงนั้นให้หายดีก็พอ ตรงไหนไม่มีบาดแผลอย่าไปเสียเวลาสำรวจเลย แค่ปัดฝุ่นแล้วเดินต่อไป เสื่อผ้าเลอะ ซักได้ เสื้อผ้ายับรีดได้ ใจคนเลอะ ก็ล้างได้เช่นกัน ใจคนช้ำ ก็เยี่ยวยาได้ไม่แตกต่างกัน สู้ๆคะ กำลังใจมีทุกที่ แต่กำลังใจที่ดีที่สุด และมีได้ตลอดเวลาทุกวินาที คือ กำลังใจของตัวเอง จากคุณ : สิ่งดีมีเสมอ เขียนเมื่อ : 14 ต.ค. 55 14:52:39 A:58.8.128.185 X: TicketID:366539

ความคิดเห็นที่ 43 ตกลงคนในบ้านเองยังเห็นตัวตนของคุณหรือเปล่า ลูกพูดได้อย่างไรว่าจะไปขอพ่อไม่ให้ไล่แม่ออกจากบ้าน ตกลงคุณเป็นผู้อาศัยและเป็นพี่เลี้ยงเด็กหรือ ไม่ใช่เป็นเมียและแม่ อ่านแล้วเศร้า เพราะคุณตกเป็นเบี้ยล่างสามีและลูกจริง ๆ ทั้งสองคนเอาตัวเองเป็นหลัก ไม่เห็นใจเมียและแม่ จากคุณ : เครียดแทน เขียนเมื่อ : 14 ต.ค. 55 15:33:30 A:124.122.7.123 X: TicketID:323097

ความคิดเห็นที่ 44 ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะคะ ทุกท่านล้วนหวังดี ให้ข้อคิดที่ดีมากมาย ล่าสุดเมื่อเช้านี้เองค่ะ ขณะที่เราอยู่ในห้องคนเดียว ลูกอาบน้ำอยู่ เขาเข้ามาพูดกับเราว่า "จะเอายังไงกับชีวิตตอนนี้ ไม่พูดกันมานานแล้ว จะเอายังไงก็ว่ามา" เราก็ก้มหน้าไม่กล้าตอบ ซักพักลูกก็เข้ามา เขาเลยออกไป คิดว่าถ้ามีโอกาส เขาต้องมาถามอีก แล้วเราจะตอบยังไง? สอบถามท่านผู้รู้เรื่อง ถ้าเขาจะเอาเรื่องที่แยกห้องนอนมานานแล้ว ไปฟ้องศาล บังคับให้เราหย่าได้หรือไม่ เราคิดว่าทุกสิ่งที่เขาทำกับเรา มันแรงขึ้นๆเรื่อยๆ จนถึงที่สุดถ้าเขาจะใช้วิธีนี้ เราจะทำไงดี จากคุณ : ชีวิตรันทด เขียนเมื่อ : 14 ต.ค. 55 16:44:31 A:27.55.1.59 X: TicketID:214951

ความคิดเห็นที่ 45 แล้วจะทนไปทำไม มาไม้นี้อยากเลิก ก็ต่อรองให้ถึงที่สุด ถ้าคุณยังไ่ม่อยากเลิก ก็ขอเขาเริ่มต้นใหม่ ว่าแต่เขาจะยอมตามคุณหรือเปล่า แปลก ๆ ดูเหมือนคุณกลัวเขามาก ไม่ใช่เมียทาสนะจะได้มาข่มเหงน้ำใจกันอยู่ได้ จากคุณ : จะทำอะไรก็ทำสักอย่าง เขียนเมื่อ : 14 ต.ค. 55 18:43:54 A:124.122.7.123 X: TicketID:323097

ความคิดเห็นที่ 46 อืมมม จากที่ จขกท เล่ามาประมาณว่าต้องพึ่งพาสามีทุกเรื่องใช่มั้ยค่ะ เราเองตอนนี้ก็เหมือนรอเวลาเช่นกันค่ะ เวลาที่รอคือเราจะออกไปอย่างมั่นคง   จขกท สู้ๆ นะค่ะ จากคุณ : เขียนบน iPhone (ขมิ้นกะปูน) เขียนเมื่อ : 14 ต.ค. 55 20:11:45

ความคิดเห็นที่ 47 กลับมาอ่านอีกที โหหหหหหหห เขาออกปากขนาดนี้ เเสดงว่าต้องอยากหย่ามากๆเเล้วล่ะค่ะ ควรคุยกัน 3 คนนะคะ กับลูกด้วย สามีคุณต้องพูดเเน่ๆ ว่าจะหย่า ถ้า จขกท ตามใจลูก ค่อยฟังลูกคุณตอนนั้นเเล้วกัน ว่าจะเอายังไง เเต่เราว่า ดีไม่ดี เขาจะบอกให้พ่อเอาคนใหม่เข้ามาอยู่ด้วยได้เลย เเต่เขากับคุณจะไม่ออกไป ทีนี้ล่ะ ช้ำใจกว่านี้ร้อยเท่านะคุณเอ๋ย จากคุณ : darkheart เขียนเมื่อ : 14 ต.ค. 55 23:39:35

ความคิดเห็นที่ 48 อ่านดูแล้วรู้สึกว่าพ่อลูก....เหมือนกันจริงๆ(เห็นแก่ตัว) จากคุณ : weiling เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 01:26:32

ความคิดเห็นที่ 49 คุณก็เริ่มหางานทำได้แล้ว  ส่วนสามีก็เลิกไปซะ แต่ต้องตกลงให้เขาส่งเสียเลี้ยงดูให้ได้  ถ้าไม่ได้ค่าเลี้ยงดูบุตร  คุณควรฟ้องศาล เพราะการที่สามีคุณมีชู้คุณสามารถเรียกร้องจากฝ่ายชายและเมียน้อยได้เหมือนกรณีของคุณธัญญ่า   แต่คุณต้องเก็บหลักฐานดี   หาทนายความได้แล้ว อย่ามัวจมอยู่ในโลกแห่งจินตนาการ คุณไม่พยายามช่วยเหลือตัวเอง แล้วลูกจะอยู่กับคุณมั๊ย  ในเมื่อลูกคุณก็รู้ว่าคุณเลี้ยงเขาไม่ได้เนี่ย ลูกคุณเองก็วาดฝันตามประสาเด็ก  ห่วงหน้าตาตัวเองเกินวัยไปกว่าที่ควร ยืนด้วยลำแข้งตัวเองให้ได้  นี่คือคำแนะนำ จากคุณ : usdank เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 08:29:07

ความคิดเห็นที่ 50 ต้องถามตัวเองว่า คุณอยู่โดยปราศจากเขาได้หรือไม่  ถ้าได้ ก็คุยกับเขาว่า พร้อมจะหย่า และตกลงเรื่องค่าเล่าเรียนลูก.....หย่ากันดีกว่า เปลี่ยนสถานะภาพทางสังคม เป็นแบบเพื่อนแทน เพื่อเปิดโอกาสให้ตัวคุณเอง และที่สุดแล้วจิตใจเราก็จะสดชื่นและมีพลังค่ะ ออกมาจากสิ่งแวดล้อมเดิมๆ เริ่มต้นใหม่ คุณมีลูก คุณไม่โดดเดี่ยวอยู่แล้วค่ะ จากคุณ : HappyFood เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 12:33:43

ความคิดเห็นที่ 51 ต้องคุยกันให้ เข้าใจนะคะ ลูกด้วย   อธิบายให้เค้าเข้าใจว่า   ความเป็นพ่อแม่ไม่ได้หายไปไหน  เพียงแต่จะยิ่งซ้ำเติมลูกให้อึดอัดเปล่า ๆ ที่ลูกต้องอยู่ในสภาวะกดดันแบบนี้ ส่วนถ้าเค้าอยากอย่า  ตกลงเรื่องส่งเสียค่าเลี้ยงดูลูกให้ดี  คุณถือไพ่เหนือกว่าแล้วเพราะเค้าออกปากก่อน สู้สู้นะคะ จากคุณ : แม่น้องน้ำมนต์ (InfernoST) เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 13:05:27

ความคิดเห็นที่ 52 นี่มันตกนรก ชัด ๆ ค่ะ นรกที่คุณเลือกเอง...ทำแบบนี้แล้วเมื่อไหร่คุณจะหลุดพ้นสักทีละคะ  คิดดูดีๆ คุณไม่ได้ทำร้ายตัวคุณเองคนเดียว แต่คนที่คุณทำร้าย คือ "ลูก" ของคุณเองค่ะ... จากคุณ : แม่น้องเก็ท (kanjungy) เขียนเมื่อ : 16 ต.ค. 55 15:23:30

ความคิดเห็นที่ 53 ลอกคำตอบ คห.25 เราว่าคุณเอาเรื่องลูกมาเป็นข้ออ้างที่จะไม่ยอมไปไหนคะ จากคุณ : เรายังรักกันอยู่รึเปล่า ? ? ? เขียนเมื่อ : 16 ต.ค. 55 16:04:40