ความคิดเห็นที่ 1 กำแท้ รออ่านต่อค่ะ - -" จากคุณ : Crystal Dog เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 17:05:40

ความคิดเห็นที่ 2 รออ่านนะคะ จากคุณ : I wantna be with you เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 17:21:27

ความคิดเห็นที่ 3 รอด้วยคน จากคุณ : แม่ยูอินะ เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 17:27:03

ความคิดเห็นที่ 4 ( ดีใจมีคนรออ่าน ต่อเลยนะคะ ) 4. วันศุกร์ที่สิบสองตุลาคม ห้าโมงเย็นเราใช้ยาขับเลือด ยาสี่เม็ดใส่เข้าไปในช่องคลอด แล้วก็รอ .. สี่ทุ่มเลือดเริ่มทะยอยไหลออกมา ก้อนเลือดก้อนใหญ่ ๆ ทะลักออกมาเป็นระยะ ๆ เราเพลียมาก พอจะไปนอน ลุกขึ้นยืน ก็ออกมาอีกเป็นก้อนใหญ่ ๆ ต้องเข้าห้องน้ำล้างตัวตลอดเวลา ได้เข้านอนตอนเกือบตีหนึ่งแล้ว พยายามนอนข้าง ๆ ขาหนีบ ๆ เพราะเราไม่อยากลุกขึ้นมาเปลี่ยนผ้าอนามัย มันไม่ไหว แต่พอตีสอง ก็ต้องลุก พอยืนได้ เลือดก็ทะลักออกมาเป็นกอง ๆ ก้อน ๆ แต่เรารู้สึกเหมือนจะเป็นลม ปลุกสามีมาให้ช่วยจับเราไว้ไม่ให้ล้ม พอเปลี่ยนผ้าอนามัยได้ก็ล้มตัวลงนอนบนเตียง แต่ก็นอนไม่หลับ ง่วงมากแต่ก็นอนหลับได้แค่ห้านาทีตื่น สิบนาทีตื่น เลือดยังไหลตลอดเวลา แต่ไม่เป็นก้อนแล้ว เราใจชื้น เราคงไม่เป็นอะไรแล้ว ต่อจากนี้เลือดคงจะน้อยลงเรื่อย ๆ แต่เราก็ต้องลุกมาเปลี่ยนผ้าอนามัยที่เต็มอีกแล้ว แต่คราวนี้เราไม่ไหวจริง ๆ เราปลุกสามีให้มาทำให้ เรานั่งอยู่ตรงขอบเตียง พอถอดกางเกงในตัวเก่าได้เราก็ล้มตัวลง แล้วก็วูบไป เราได้ยินเสียงสามีถามว่า เป็นอย่างไรบ้าง รู้สึกอย่างไรบ้าง เราตอบอะไรไม่ได้ พอสามีใส่กางเกงในตัวใหม่ให้เราเสร็จ เราก็คลานขึ้นเตียง พยายามหลับตาลงอีกครั้ง ตีสี่เราตื่นมาอีกครั้ง รู้สึกว่าตัวซีด และไม่มีแรง ด้วยความที่ไม่ได้นอนบวกกับเลือดไหลออกจากตัวตลอดเวลา เรารู้สึกหิวมาก และต้องการพลังงาน ปลุกสามีบอกว่าให้ทำขนมปังให้กินซักชิ้น หาน้ำผลไม้ให้ซักแก้ว ได้กินแค่ขนมปังกับน้ำปล่าว เพราะที่บ้านไม่มีน้ำผลไม้เลย แต่ก็รู้สึกมีแรงขึ้นนิดนึง คงไม่เป็นไร เลือดยังไหลตลอดเวลา แต่ว่าน้อยลงแล้ว ผดุงครรภ์ที่ให้ยามาบอกว่า ถ้าเลือดไม่ไหลเต็มผ้าอนามัยแบบกลางคืนทุก ๆ สิบนาที ภายในหนึ่งชั่วโมง ก็ไม่เป็นไร เราคิดว่าฝันร้ายคงผ่านไปแล้ว 5. วันเสาร์ที่สิบสามตุลาคม เจ็ดโมงครึ่ง คุณสามีลุกจากเตียง บอกว่าให้เราเล่นกับไอ้ตัวเล็กในเตียงไปก่อน เค้าจะไปจัดการทำความสะอาดกองเลือด กองผ้าเช็ดตัวจมเลือด กองผ้าอนามัยชุ่มเลือด ตามจุดต่าง ๆ ในบ้าน มันดูเหมือนว่าเมื่อคนมีใครมาฆ่ากันตายในบ้านเราเลย วันนี้คุณสามีกับคุณย่าดูแลลูก ๆ ให้ เราเลือดออกน้อยลงมาก แต่ยังลุกไม่ไหว ตอนสิบโมงสามีเอาอาหารเช้ามาให้ เรานั่งกินได้ครึ่งชิ้น ก็ล้มตัวนอนกินต่อ ( ป่วยแต่ยังงกกิน ) เพราะนั่งไม่ไหว มึนหัวตลอดเวลา บ่ายโมงเรายังมึนไม่หาย โทรไปปรึกษาแผนกผู้หญิงที่โรงพยาบาล ( ซึ่งผดุงครรภ์ได้บอกไว้ว่าถ้ามีอะไรให้โทรไปที่นี่ เค้ามีผู้เชี่ยวชาญสำหรับเคสผู้หญิงโดยเฉพาะ ) พยาบาลที่รับสายถามว่าเลือดออกเยอะมั๊ย เราบอกว่าเยอะ แต่ตอนนี้น้อยลงแล้ว พยาบาลบอกว่า นอนพักผ่อน ดื่มน้ำเยอะ ๆ กินผักใบเขียว ถ้ามาที่นี่ตอนนี้เค้าก็ทำอะไรให้ไม่ได้ ต้องรออีกหลายชั่วโมง เพราะเค้ากำลังจะทำการผ่าตัดกัน เสียเลือดนิดหน่อยก็มึนหัวแบบนี้แหละ ปกติ ถ้าวันจันทร์ไม่ดีขึ้นค่อยโทรมาใหม่ หนึ่งทุ่มวันนั้น เราก็ลุกได้ ลุกมากินข้าวกินปลา เสร็จแล้วก็เข้านอน ตอนนี้เหมือนมีเมนส์ธรรมดา เราโล่งใจ คงไม่เป็นอะไรแล้ว แม้จะมึนหัวอยู่ตลอดเวลา แต่เพราะเพิ่งเสียเลือดไปมาก คงเป็นเรื่องปกติ วันอาทิตย์คุณย่าก็มาช่วยดูหลาน ๆ ให้อีกวัน ทำให้เราไม่ค่อยเหนื่อยเท่าไรนัก 6. วันจันทร์ที่สิบสี่ตุลาคม เหนื่อยที่สุดในชีวิต ต้องดูลูกทั้งสองคนด้วยตัวเองทั้งวัน ไม่ได้หลับมาสามคืน เพราะลูก ๆ สลับกันตื่นตลอดคืน เราเพิ่งเสียเลือดไปเยอะมาก ยังมึนหัวอยู่ตลอดเวลา ลูกชายคนเล็กเป็นหวัด งอแง ต้องอุ้มตลอด ทรมานที่สุด แต่ก็กัดฟัน ดูแลลูกจนเย็นจนสามีเลิกงาน สองทุ่ม เลือดทะลักออกมาอีกรอบ วันนี้เราแทบจะไม่ได้กินอะไรเลย บวกกับไม่ได้พักผ่อน รู้สึกแย่มากทั้งร่างกายและจิตใจ เราร้องไห้เหมือนคนเสียสติ นั่งอยู่ในโถส้วมฟังเสียงเลือดหยดลงมาเป็นทาง ๆ บางทีก็หลุดออกมาเป็นก้อน ๆ เรารอให้สามีพาลูกสาวคนโตออกจากอ่างอาบน้ำ เพราะเราลุกไปไหนไม่ได้ เลือดมันหยดตลอด พอสามีพาลูกสาวไปแล้ว เราก็ไปยืนล้างตัว แต่ล้างเท่าไหร่ก็ไม่สะอาด เพราะเลือดไหลออกมาตลอดเวลา เรายืนร้องไห้แทบขาดใจ เราไม่ไหวแล้ว เราพยายามใส่ผ้าอนามัย แล้วเลือดก็เริ่มออกน้อยลง เราพาลูก ๆ เข้านอน ใส่ผ้าเช็ดตัวที่มีเลือดเปื้อนอยู่เป็นปื้น ๆ ลูกสาวเรานั่งตักฟังเราอ่านนิทาน แต่ก็บอกว่า ลินไม่เอา เลือดออก ทำให้เราต้องถอดผ้าเช็ดตัว พยายามนั่งหนีบ ๆ ไม่ให้เลือดเลอะเตียงลูก อดทนกล่อมลูกจนลูกหลับไป คืนนั้นเรานอนหนีบ ๆ เลือดไหลออกมาเต็มผ้าอนามัยแบบกลางคืนได้สองผืน เราคิดว่ามันคงเป็นอาฟเตอร์ช็อค เพราะเอกสารที่หมอให้มาคู่กับยาขับเลือด เขียนไว้ว่า อาจมีเลือดออกเยอะอีกครั้งได้ เป็นเรื่องปกติ จากคุณ : แม่นางชมพูค่ะ เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 17:36:29

ความคิดเห็นที่ 5 จบยังค่ะ จากคุณ : บัวลอยน้ำใส เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 17:42:38

ความคิดเห็นที่ 6 รอนะค่ะ จากคุณ : oat_ada_cherry เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 17:47:00

ความคิดเห็นที่ 7 เข้ามารอ... จากคุณ : อากาศร้อน เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 17:49:22

ความคิดเห็นที่ 8 7. วันอังคารที่สิบห้าตุลาคม เช้านั้นเราขอร้องสามีว่า ให้ไปส่งลูกสาวที่โรงเรียนให้หน่อย วันนี้เค้ามีถ่ายรูปรวมกับเพื่อน ๆ เราเดินไปส่งเองไม่ไหว เพราะเมื่อคืนเราก็ไม่ได้นอนอีกเช่นเคย เค้าบอกว่าได้ แต่เค้าจะไปทำงานสาย ถ้าอย่างนั้นเค้าไปทำงานก่อน แล้วจะกลับมารับลูกทีหลัง เจ็ดโมงกว่า ๆ สามีขับรถออกไปทำงาน เพื่อที่จะกลับมารับลูกตอนแปดโมงครึ่ง และในช่วงเวลาที่เค้าไม่อยู่นี้ เราต้องหาข้าวหาปลา เปลี่ยนผ้าอ้อม เปลี่ยนเสื้อผ้าให้ลูกเสร็จเรียบร้อย เพื่อที่พอสามีกลับมาอีกทีจะได้ขับรถพาลูกไปได้เลย แต่สิ่งที่เราอยากทำที่สุดในชีวิตอย่างเดียวตอนนั้นคือนอน เราอยากหลับไปเลยยาว ๆ อยากหลับไปเลยไม่ต้องตื่นขึ้นมาอีก เราไม่ไหวแล้ว เราไม่รู้จะไปพึ่งใครแล้ว ทำไมสามีไม่ฟังเราเลยว่าเราไม่ไหว ทำไมเค้าต้องไปทำงานในวันที่เรารู้สึกแย่ที่สุดในชีวิต เราหาข้าวให้ไอ้ตัวเล็กกิน ปล่อยไอ้ตัวโตนั่งดูคอมพ์ แม้ใจอยากยอมแพ้ที่สุดในโลก แต่ก็ต้องฝืนดูแลลูกต่อไป ตอนนั้นเราทำในสิ่งสุดท้ายที่จะทำในชีวิต เราโทรหาแม่ แล้วร้องไห้ ร้องไห้ ร้องไห้ " แม่ เหมี่ยวเหนื่อย เหมี่ยวไม่ไหวแล้ว " " แม่ เหมี่ยวเหนื่อย เหมี่ยวไม่ไหวแล้ว " พูดซ้ำ ๆ ซ้ำ ๆ เรารู้ว่าแม่ทำอะไรไม่ได้ เรารู้ว่าแม่จะไม่สบายใจ เรารู้ว่าแม่จะเจ็บปวดไปกับเราด้วย แต่เราไม่รู้จะพูดกับใครจริง ๆ คงไม่มีใครฟังเรา เข้าใจเรา เหมือนแม่อีกแล้ว แปดโมงเช้า " แม่ เลือดทะลักออกมาอีกแล้ว แค่นี้ก่อนนะ เหมี่ยวต้องไปล้างตัว " เลือดทะลักออกมาอีกก้อนใหญ่ ๆ เราไปยืนร้องไห้อยู่ในห้องอาบน้ำ เลือดไหลหยดเป็นทางตลอดเวลา ลูกสาวเดินตามไปดูเรา เรารู้สึกแย่มาก ไม่อยากให้ลูกเห็นสภาพ แต่ก็ไม่มีใครช่วยดูลูกให้ ลูกพูดแต่ว่า แม่เลือดออก แม่เลือดออก เราร้องไห้ โทรหาสามี บอกว่าให้กลับบ้านมาเดี๋ยวนี้เลย เราเลือดออกเดินไปไหนไม่ได้เลย มันเลอะทุกที่ ไอ้ตัวเล็กอยู่อีกห้องนึงไม่มีใครดู เราไม่รู้เค้าจะทำอะไร เป็นอะไร สามีบอกว่าจะกลับบ้านทันที แต่เราห่วงไอ้ตัวเล็ก เราเลยเอาผ้าเช็ดตัวหุ้มตัวเองไว้ แล้วเดินออกมา ลูกสาวยังเดินตามอยู่ไม่ห่าง เรามานั่งข้าง ๆ ไอ้ตัวเล็ก อยู่บนผ้าเช็ดตัวที่มีเลือดชุ่ม รอสามีกลับมาบ้าน เพื่อที่จะพาลูกสาวไปโรงเรียน และหวังว่าเค้าจะหยุดงาน เพื่อที่เราจะได้พักผ่อน สามีพาลูกสาวไปแล้ว เราบอกว่าขากลับซื้อผ้าอนามัยให้หน่อย มันหมดแล้ว ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าใส่ไปก็ไม่ช่วยอะไร เลือดมันทะลักออกมาก่อนที่จะได้ใส่แผ่นใหม่ด้วยซ้ำ แต่เราก็นั่งรอ เลือดชุ่ม นั่งเล่นกับไอ้ตัวเล็ก และก็หวังว่าสามีจะกลับมาเร็ว ๆ 8. เก้าโมงครึ่ง เราได้นอนสมใจ บนเตียงนุ่ม ๆ ใต้ผ้าห่มหนา ๆ เอาผ้าเช็ดตัวรองตัวไว้ แม้จะไม่ได้ช่วยอะไร เพราะที่นอนชุ่มไปด้วยเลือดแล้ว ตอนนั้นอยากหลับ ไม่อยากสนใจอีกแล้วว่าจะตื่นมั๊ย เหนื่อยมาก ไม่มีใครเข้าใจ ไม่มีใครช่วยแบ่งเบาภาระให้ เราแค่อยากหลับ อยากพัก ไม่อยากตื่นเลย จากคุณ : แม่นางชมพูค่ะ เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 17:50:37

ความคิดเห็นที่ 9 ขอถามแบบงงๆขั้นจขกท.หน่อยนะคะ ทำเพราะเหมือนจะท้องลมใช่ป่าวคะ แล้วทำไมหมอให้ยาแบบนั้นมาทำเอง หาหมอแบบไหนคะ เราก็อยู่ยุโรป ปกติโรงพยาบาลทั่วไปควบคุมดูแลดีได้มาตราฐานมากๆ เราก็ใช้ขูดมดลูกออกค่ะ หมอติดตามผลเป็นเดือนเลยนะ เช็คแล้วเช็คอีกจนเราว่าหายแล้วก็ยังต้องไปอยู่บ่อยๆ อันนี้หมอให้มาเหน็บเองได้ยังไง จากคุณ : ETHNOMUSIC เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 17:50:43

ความคิดเห็นที่ 10 9. แต่นอนไม่หลับ ยังนอนร้องไห้ตลอดเวลา เลือดยังไหลเป็นสาย และไม่มีทีท่าว่าจะน้อยลง เราเริ่มโทรหา โทรหาใครก็ได้ที่ทำงานด้านนี้ ใครก็ได้ที่จะบอกเราเหมือนพยาบาลวันนั้นว่า แค่นอนพักผ่อน กินน้ำเยอะ ๆ เดี๋ยวก็หาย แต่โทรหาใครไม่ติดเลย แผนกผู้หญิงคู่สายเต็ม โทรไปที่ผดุงครรภ์ก็ไม่รับเพราะวันนี้พนักงานป่วย เราโทรไปที่แผนกข้าง ๆ เค้าก็รับปากว่าจะไปตามให้ผดุงครรภ์โทรกลับ เราโทรไปแผนกผู้หญิงอีกรอบ ต่อคิวยาว ถ้าอยากให้โทรกลับก็กดเบอร์ฝากอัตโนมัติไว้ เราฝากไป แล้วนอนรอ 10. สิบโมงเกือบครึ่ง พยาบาลแผนกผู้หญิงโทรมาจากโรงพยาบาล เราบอกไปว่าเกิดอะไรขึ้น คุณพยาบาลบอกว่า งั้นก็เข้ามาที่โรงพยาบาล เราบอกว่า ไม่ไหว ใส่เสื้อผ้าก็ไม่ได้ มันเลอะเทอะไปหมด พยาบาลถามว่า อยู่คนเดียวหรือปล่าว เราบอกว่า อยู่กับลูกและสามี พยาบาลบอกว่า ก็ต้องเข้ามาแหละ ให้สามีพามา ไม่มีทางเลือก เราก็วางสายไป สามีเริ่มดูแผนที่ว่าต้องขับไปทางไหน ตอนนั้นเรายังไม่รู้ว่าเราจะไปได้ยังไง รู้แต่ว่าเราลุกไม่ไหว แค่อยากให้ใครก็ได้ มาอุ้มเราไปตรงนู้นตรงนี้ และทำอะไรก็ได้ ที่ทำให้เรารู้สึกดีขึ้น ตอนนั้นเอง ผดุงครรภ์โทรมา เรารับสาย แล้วบอกไปว่าเค้าให้ไปโรงพยาบาล แต่เราไม่ไหว ผดุงครรภ์บอกว่า ก็โทรเรียกรถพยาบาล เราใจชื้น รอให้ใครก็ได้บอกว่า โทรได้นะ เพราะเรารู้ว่า ถ้าไม่ฉุกเฉินใกล้ตายจริง ๆ ก็ไม่ควรโทรเรียกพร่ำเพรื่อ เราวางสาย แล้วกดหนึ่งเก้าหนึ่งของที่นี่ทันที อธิบายให้ฟังว่าเกิดอะไรขึ้น ระหว่างที่คุยเค้าก็ส่งรถมาทันที สามีบอกว่า เราต้องลงไปรอข้างล่าง เราก็เห็นด้วย ให้สามีโยนชุดกระโปรงให้ตัวหนึ่ง ขืนใส่ไป สามีลากขาเราลงมาที่ขอบเตียง เลือดเลอะผ้าปูที่นอนตามทางลาก สามีประคองเราลงบันได ลงไปได้พักนึง เราบอกว่า ไม่ไหวแล้ว เราจะเป็นลม จะเป็นลม สามีบอกว่า อีกสามขั้นเท่านั้น ลงมาได้อีกสามขั้น เราบอกว่าเราเดินไปรอที่โซฟาไหว แล้วเราก็ไม่รู้เรื่องอะไรอีกเลย เหมี่ยว เหมี่ยว เราลืมตามา มองไปบนเพดาน มองไปรอบ ๆ ตัว เห็นว่าตัวเองนอนนิ่งอยู่บนพื้นครัว สามียังเรียกชื่อเราตลอดเวลา แต่ตัวไปอยู่ที่ประตูหน้าบ้าน เราเดาได้ว่าเค้าคงร้อนใจมากและรอรถพยาบาล เราพยายามส่งเสียงตอบรับให้เค้ารู้ว่าเรามีสติแล้ว แต่เค้ายังวิ่งไปมา แล้วก็บ่นว่าทำไมรถไม่มาซะที สิบเอ็ดโมง รถพยาบาลมาถึง ผู้ช่วยชีวิตสาวสองคนวิ่งเข้ามาในบ้าน เห็นสภาพเราแล้วก็อุทาน พร้อมกับถามสามีว่า หน้าเราซีดขาวแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ เค้าวัดความดัน ชีพจร และให้น้ำเกลือด้วยความเร็วสูงสุดทันที เรายังนอนนิ่งกระดิกไม่ได้ แต่ด้วยความที่บ้านแคบ รถเข็นเข้ามาไม่ได้ เราต้องเดินไปเอง เค้าให้น้ำเกลือเราซักพักพอมีแรงก็ช่วยพยุงเรานั่ง แล้วก็ช่วยพยุงเราเดินไปที่รถเข็น แล้วก็เข็นเรา บึ่งหน้าไปโรงพยาบาลแผนกหญิงที่เราโทรไปบอกไว้ทันที 11. บนรถพยาบาล เค้าก็ซักถามอย่างละเอียดว่าเกิดอะไรขึ้น เพื่อที่จะจดบันทึกส่งต่อไปเมื่อถึงโรงพยาบาล เพื่อที่จะได้ช่วยเหลือได้ทันท่วงที ระหว่างอยู่บนรถ เค้าก็โทรไปถามหลายรอบ ว่าจะให้ขับไปส่งเราที่ฉุกเฉินเลย หรือว่าไปที่แผนกปกติ เค้าก็บอกว่าให้มาแผนกปกติ แต่เค้าจะรับช่วงต่อทันที พอไปถึง มีพยาบาลมารับเราสามสี่คน รวมถึงคนที่บอกว่าให้สามีเราขับรถพามาด้วย เค้ามาแนะนำตัว เราจำชื่อเค้าได้ เห็นเลยว่าเค้าหน้าซีด คงช็อคมากและไม่รู้ว่าเราอาการหนักขนาดนี้ เค้าเข็นเราไปห้องมืด ๆ ห้องนึง ( หนูยังไม่ตายน๊า ) ตอนนั้นมีพยาบาลมุงเราห้าหกคน ได้ยินพยาบาลจากรถพยาบาลกำลังอธิบายให้ฟังว่าเกิดอะไรขึ้น อาการเราเป็นยังไงบ้าง แล้วบอกว่าที่บ้านเลือดเราเป็นแอ่งบนพื้น และเลือดยังไหลตลอดเวลา เราเห็นหัวหน้าพยาบาลกลุ่มที่มุงเราอยู่นั้น กำลังคุยโทรศัพท์อย่างจริงจัง เพื่อให้เตรียมทีมห้องผ่าตัดด่วน ต้องขูดมดลูกเพื่อให้เลือดหยุดไหลทันที ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป จากคุณ : แม่นางชมพูค่ะ เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 17:51:55

ความคิดเห็นที่ 11 แค่อ่าน  ก็หน้าซีดแล้ว จะบอกว่า น่ากลัวมากๆ ตามอ่านต่อนะคะ จากคุณ : nongnew2000 เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 18:02:14

ความคิดเห็นที่ 12 โอยยย อ่านไปก็นึกภาพไป... จะเป็นลมเหมือนกันค่ะ จากคุณ : คนเลี้ยงแกะปริศนา เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 18:10:46

ความคิดเห็นที่ 13 อ่านแล้สหมดแรงตาม จขกท.เลยอ่ะ ตอนนี้ปลอดภัยแล้วใช่ไหมคะ - -" จากคุณ : Crystal Dog เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 18:10:56

ความคิดเห็นที่ 14 ตอนอ่านแรกๆ นึกว่า จขกท อยู่เมืองไทย ทำไมหมอดูไม่ใส่ใจเลยอะ เราอยู่ยุโรป พึ่งคลอดคนที่สามได้ปีกว่า หมอที่นี่เอาใจใส่ดีมากกกก ตรวจละเอียด ขนาดตอนไปฝากครรถ์เราพึ่งท้องได้ไม่ถึงเดือน (ตรวจเองขึ้นสองขีดจางๆ) หมอก็ตรวจและซาวด์ให้ และหมอยังนัดมาตรวจอีกอาทิตย์ต่ออาทิตย์เพื่อให้แน่ใจเลยค่ะ ให้กำลังใจคุณ จขกท ค่ะ จากคุณ : via iPad (catcha_bkk) เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 18:26:53

ความคิดเห็นที่ 15 ขอให้ปลอดภัยนะครับ... สิ่งสำคัญ จิตใจต้องเข้มแข็ง ครับ จากคุณ : น้าลีโอ เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 18:35:05

ความคิดเห็นที่ 16 อ่านแล้วอินจัด ลุกขึ้นมาเก้าอี้เลอะเลือด!! อ่อ...เมนส์มา รออ่านต่ออยู่นะครับ น่าหวาดเสียวมาก ขอให้สุขภาพแข็งแรง หายไวๆครับ จากคุณ : killerboy เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 18:42:22

ความคิดเห็นที่ 17 ^ ^ ^^ ผู้ชายเป็นเมนส์อ่ะ 55555+ จากคุณ : kannikarso เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 18:47:51

ความคิดเห็นที่ 18 น่ากลัวมากค่ะ เราว่าเรื่องแบบนี้ไม่ควรปล่อยให้ผู้ป่วยมาทำเอง ทำก็น่าจะทำที่ รพ หากมีอะไรจะได้ช่วยเหลือทัน อีกอย่างเราว่า จขกท ก็ชะล่าใจไปหน่อยน๊า เลือดไหลเป็นกองขนาดนี้ เป็นเราไปหาหมอแล้วค่ะ เราไม่รู้ว่าที่นั่นเป็นยังไงแต่น่าจะดีกว่าที่ไทยหรือเปล่า (เราคิดเอง) โชคดีมากๆค่ะ ที่ไป รพ ทันเวลา เพราะคุณเสียเลือดมากเหลือเกิน ตอนนี้ทุกอย่างผ่านไปแล้ว ขอให้ จขกท แข็งแรงมากๆนะคะ จากคุณ : AYOI เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 18:51:03

ความคิดเห็นที่ 19 เห็นภาพ อ๊ากส์..... จากคุณ : I`m Fine (Der BogeN) เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 19:10:24

ความคิดเห็นที่ 20 เราว่าผดุงครรภ์ใจร้ายอะ จขกท อยุ่ประเทศอะไรคะ เราเองก้อยู๋ยุโรป กำลังท้องอยู่ด้วย อ่านแล้วนึกภาพตามแล้วแอบกลัวเลย ขอให้จขกท หายไวๆนะคะ จากคุณ : กุลกวิน เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 19:25:43

ความคิดเห็นที่ 21 ขอโทษนะคะ มีคำถามค่ะ สงสัยว่าทำไมต้องทำแท้งเองด้วยเหรอคะ จากคุณ : Mrs.RYUTARO เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 19:27:47

ความคิดเห็นที่ 22 อยู่เมืองไทยไม่เคยเห็นหมอให้ยาไปทำแท้งเองที่บ้าน และมอร์ฟีนก็ให้ได้เฉพาะในโรงพยาบาลเท่านั้น ถ้าเป็นแบบนั้นจริงตามที่จขกท.เล่ามา การแพทย์เมืองที่คุณอยู่ก็แย่มาก ยังกะคนที่แอบทำแท้งเถื่อน หรือทำแท้งเองแล้วตกเลือดเกือบตาย ถึงมือจนท.ทางการแพทย์และ ปลอดภัยกลับมาเขียนเล่าได้แล้ว ก็ขอให้คุณแข็งแรงเร็ววันนะคะ จากคุณ : Phu-nera เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 19:44:45

ความคิดเห็นที่ 23 ตอบคุณ ETHNOMUSIC ไม่ใช่ท้องลมค่ะ ท้องธรรมดา แต่ตัวอ่อนไม่โต เหมือนท้องได้แค่สองสามอาทิตย์ ที่นี่การทำแท้งถูกกฎหมาย เราเข้าใจว่า คนอื่นที่ท้องได้ไม่นาน แล้วอยากทำแท้ง ก็คงได้ยาเหน็บนี่ไปทำเองที่บ้านเหมือนกัน แต่ที่หมอพลาดกรณีเราเพราะว่าหมอไม่ทันคิดว่า แม้ตัวอ่อนเราจะดูเหมือนสองสามอาทิตย์ แต่อายุครรภ์เราได้สิบสองอาทิตย์แล้ว ซึ่งยาเหน็บก็ไม่ได้ผลอย่างที่เห็น จากคุณ : แม่นางชมพูค่ะ เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 19:46:40

ความคิดเห็นที่ 24 น่ากลัวจังเลยค่ะ ขนาดเมนส์มาเยอะๆยังกลัวเลย จากคุณ : sweety galz เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 19:48:17

ความคิดเห็นที่ 25 ( โพสต่อก่อนนะคะ ไปรับลูกสาวที่โรงเรียนมา ขอตอบคำถามทีหลังนะคะ ) 12. เมื่อทีมผ่าตัดเรียบร้อย พยาบาลสี่ห้าคนวิ่งเข็นเตียงเราอย่างรวดเร็วไปห้องผ่าตัด ตอนนั้นเหมือนฉากในหนังมาก เราเห็นแค่เพดาน แสงไฟ เลี้ยวไปทางโน้น เลี้ยวเข้าทางนี้ จนมาถึงประตูหน้าห้องผ่าตัด ระหว่างรอทีมหมอผ่าตัดมารับตัว เค้าก็ชวนเราคุย ถามเราว่ากลัวมั๊ย เราตอบว่า กลัวมาก เราน้ำตาไหลอีกรอบ แล้วบอกว่า ในชีวิตนี้ไม่เคยมีความคิดเรื่องทำแท้งเลย เพราะกลัวมาก กลัวการขูดมดลูก กลัวการต้องถูกดมยาสลบ กลัวว่าจะไม่หลับตอนเค้าขูด กลัวว่าถ้าหลับแล้วจะไม่ตื่น แล้วหมอทีมผ่าตัดก็มารับตัวเราต่อ เข็นเราเข้าห้องผ่าตัดเล็ก ๆ ห้องนึง เห็นไฟข้างบนแล้วเหมือนในหนังเลย ( ไม่กลัวแล้ว ) 13. เที่ยง หมอหนุ่มคนนึงมาบอกเราว่า ( แอบถามสามีทีหลัง ไม่สันทัดภาษาแพทย์ ) เป็นหมอวิสัญญีเคสเรานะ เดี๋ยวหมอจะให้ยาสลบนะ แล้วก็ถามเราว่ากินอะไรตอนไหนครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ แล้วบอกว่าจะใส่ท่อเผื่อสำลัก ถามน้ำหนักส่วนสูง เพื่อที่จะได้ให้ยาสลบได้ถูกขนาด หมอเจาะเข็มที่ข้อพับแขนซ้ายเรา เจ็บมาก เพราะหมอควานหาเส้น แล้วคงไม่เจอ เพราะเจาะใหม่อีกรอบ พอเสร็จเรียบร้อย หมอก็มานั่งบนหัวเรา มือข้างนึงจับหน้ากากอ็อกซิเจน มืออีกข้างนึงจับหน้าผากเรา มองตาเรา แล้วบอกว่า หมอจะช่วยคุณนะ หมอจะให้ยาแก้ปวดนะ คุณจะมึน ๆ นะ แล้วเราก็หลับไป 14. ติ๊ด ๆ ติ๊ด ๆ หายใจลึก ๆ หายใจลึก ๆ เราได้ยินเสียงพยาบาล แต่เรายังลืมตาไม่ขึ้น เราเข้าใจว่าเราตื่นจากยาสลบแล้ว แต่เราก็หลับต่อไป บ่ายสองยี่สิบนาที เราลืมตามา มองไปรอบ ๆ ห้อง มีคนป่วยอยู่หลาย ๆ เตียง แต่มีฉากม่านกั้นอยู่ ตอนนั้นยังแอบคิดว่า ป่านนี้สามีจะไปรับลูกสาวหรือยัง เพราะเลิกบ่ายสอง จำไม่ได้แล้วว่าเคยห่วงตัวเองครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่กัน จากคุณ : แม่นางชมพูค่ะ เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 19:49:14

ความคิดเห็นที่ 26 ( ขอบคุณทุกกำลังใจนะคะ ตอนนี้เราดีขึ้นเยอะแล้ว ไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ ) 15. บ่ายสามครึ่ง คุณหมอหนุ่มตาสวยจากห้องผ่าตัดคนนั้น มาดูอาการเรา บอกว่าเราได้เลือดไปสามถุง ( ซึ่งเราไม่ได้รู้เรื่องเลยว่าได้ตั้งแต่เมื่อไหร่อย่างไร ) แถมพยาบาลมาเปลี่ยนถุงฉี่ไปหนึ่งถุง ( เราก็ไม่ได้รู้เรื่องเช่นกันว่าใส่สายฉี่ไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ) หมอบอกว่าตอนเราเข้ามา ค่าเลือด hb เราเหลือ 43 ซึ่งวิกฤติมาก ตอนนี้ขึ้นมาหนึ่งร้อย เค้าพอใจแล้ว เดี๋ยวจะเซ็นต์ให้ออกจากห้องพักฟื้นไปห้องปกติได้ เราบอกได้แต่ว่าขอบคุณ ขอบคุณ อยากพูดมากกว่านั้น แต่ก็ไม่รู้จะพูดว่าอะไร เพราะสายตาที่มั่นใจของเค้า ที่มองเราในห้องผ่าตัด และคำพูดที่เค้าบอกอย่างจริงจัง ว่าผมจะช่วยคุณ มันทำให้เราโล่งใจ และรู้ว่าเราจะปลอดภัย 16. สี่โมงกว่า ๆ คุณพยาบาลที่คอยดูอาการเราที่ห้องพักฟื้น เดินนำผู้ชายคนนึงมาที่เตียงเรา เราดีใจมาก ที่ได้เห็นหน้าผู้ชายคนที่เรารักมากที่สุดอีกครั้งหนึ่ง สามีเดินมายืนข้าง ๆ ลูบผมลูบหน้า จับมือเรา และจ้องมองเราด้วยรอยยิ้มบาง ๆ อย่างเคย สามีบอกว่า พยาบาลทุกคนรู้เลยว่าเราเป็นใคร เกิดอะไรขึ้น เพราะตอนเค้าโทรมา ได้ต้องกดคอมพ์ดูประวัติคนไข้เลย ตอบได้ทันที พอมาถึงตรงเคาเตอร์ พยาบาลก็บอกสามีว่า โชคดีมากที่เราเรียกรถพยาบาล ( ถ้ามาเองตามที่เค้าแนะนำ ป่านนี้คงตายอยู่ในรถแล้ว ) เราถามสามีว่าเกิดอะไรขึ้นตอนที่เราหมดสติไป สามีบอกว่า เค้าพยุงเราอยู่ พอเราพูดเสร็จว่าเราเดินไปที่โซฟาไหว เราก็เริ่มหายใจหอบ ตาลอย ตัวหนักขึ้นเรื่อย ๆ จนหมดสติไปเลย สามีประคองเราอยู่ แล้วค่อย ๆ วางเราลงบนพื้น แล้วเค้าเห็นหน้าเราเปลี่ยนเป็นสีขาว เค้าตกใจมาก เพราะเค้าบอกว่า เค้าได้มีโอกาสอยู่ข้าง ๆ คุณตาเค้าตอนลมหายใจสุดท้าย ก่อนที่คุณตาจะไปอย่างไม่กลับ หน้าของคุณตาก็เปลี่ยนเป็นสีขาว เหมือนที่เกิดขึ้นกับเราเลย เราถามว่า แล้วทำไมไม่จับหัวใจดู สามีบอกว่า ตอนนั้นร้อนใจทำอะไรไม่ถูก พยายามปลุกเรา แล้วก็วิ่งไปดูรถพยาบาลตลอดเวลา เราถามว่าเราเป็นลมไปนานแค่ไหน เค้าบอกว่า สิบวิได้ เราบอกว่า แค่สิบวิเอง ทำไมต้องโวยวาย เค้าบอกว่า สำหรับเค้ามันนานเหมือนชั่วชีวิต จากคุณ : แม่นางชมพูค่ะ เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 19:59:13

ความคิดเห็นที่ 27 ( จบแล้วค่า ขอตัวพาเจ้าตัวเล็กไปนอนกลางวันก่อนนะคะ แล้วจะมาตอบคำถามตอนดึก ๆ ค่ะ ) 17. ห้าโมง ได้ย้ายมาอยู่ห้องคนไข้ธรรมดาแล้ว คุณหมอผู้หญิงที่เป็นคนขูดมดลูกเราเดินเข้ามา เล่าให้ฟังว่าเกิดอะไรขึ้น หมอบอกว่า ตัวอ่อนเราไม่เจริญเติบโต เหมือนตั้งครรภ์ได้ไม่กี่อาทิตย์ แต่มดลูกเรายังเติบโตขึ้นเรื่อย ๆ เท่ากับอายุครรภ์สามเดือน นั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้เราเสียเลือดมาก ตอนเราเข้ามาเราแย่มาก แต่หมอแก้ไขปัญหาได้ทันท่วงที หมอต้องให้เลือดกรุ๊ปโอทันที ณ ห้องผ่าตัด เพราะกรุ๊ปเลือดเราหายาก ทำได้ไม่ทัน เราได้กรุ๊ปเลือดโอไปสองถุง ก่อนจะได้กรุ๊ปที่ตรงกับเราจริง ๆ แต่ร่างกายเราก็รับได้ดี และตอนนี้เราดีขึ้นแล้ว เรายังเด็กอยู่ แม้ว่าเลือดจะยังต่ำ แต่ร่างกายจะผลิตเลือดใหม่ได้เอง เดี๋ยวพรุ่งนี้เราก็กลับบ้านได้ 18. หมอไปแล้ว สามีนั่งข้าง ๆ เตียงเรา บอกว่า ถ้าเกิดอะไรขึ้นอีก ก็ให้เอาเลือดเค้าก่อน เพราะเค้ากรุ๊ปโอ ดูดเลือดเค้าให้แห้งหมดก่อน ให้เค้าตายก่อน ก่อนที่เราจะเป็นอะไรไป 19. อยู่โรงพยาบาลแค่วันเดียว แต่พยาบาล ผู้ช่วยพยาบาล หมอ รู้เลยว่าเราเป็นใคร เกิดอะไรขึ้นกับเรา ก่อนกลับ คุณพยาบาลที่เข้าเวรตอนนั้น บอกว่า กรณีเราเกิดขึ้นน้อยมาก ๆ แล้วก็บอกว่า เราแค่โชคร้าย ง่าย ๆ แค่นั้นเอง .. .. ผู้หญิงเราบางที อาจจะไม่ได้เข้มแข็งที่สุดตอนที่ได้เป็นแม่คน บางที ตอนที่เราไม่ได้เป็นแม่คน อาจจะต้องเข้มแข็งยิ่งกว่า จากคุณ : แม่นางชมพูค่ะ เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 20:01:04

ความคิดเห็นที่ 28 อ่านแล้วมันหวิวๆ เหมือนจะเป็นลม ขอให้แข็งแรงเร็วๆนะคะ จากคุณ : พระจันทร์แก้มป่อง เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 20:07:09

ความคิดเห็นที่ 29 ท้องอยู่อ่านแล้วจะเป็นลมเลยค่ะ ขอให้สุขภาพ และจิตใจดีๆนะคะ จากคุณ : dp 4|B เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 20:23:22

ความคิดเห็นที่ 30 ลมจะจับอ่าคะ อ่านไปก็เลือดไหลเต็มกระทู้เลย ฮือๆ แอบประทับใจ สามี จขกท ในข้อ18 อะคะ จากคุณ : Falada เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 20:28:42

ความคิดเห็นที่ 31 เฮ่อ ตกเลือดซะหนัก น่าจะไป รพ.อื่น ก่อนก็ได้ เลือดชุ่มผ้าอนามัยซะขนาดนั้น //บ่นเสร็จรออ่าตต่อ จากคุณ : rainfull เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 20:56:44

ความคิดเห็นที่ 32 ขอบคุณที่มาเล่าให้ฟังนะคะ น่ากลัวมากกก จากคุณ : lovelymamy เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 22:45:10

ความคิดเห็นที่ 33 อ่านแล้วใจระทวยเลยค่ะ เราเข้าใจว่าที่เจ้าของกระทู้ไม่ได้ไปหาหมอทันทีที่เลือดออกเยอะ เพราะต้องดูแลลูกด้วยรึเปล่าคะ ของเราแท้งตอนห้าเดือนครึ่ง พยาบาลก็บอกให้สังเกตเลือดที่ออกว่าถ้าชุ่มเต็มหนึ่งแผ่นผ้าอนามัยในเวลาไม่เกิน 1 ชม. ให้ลองเปลี่ยนผ้าอนามัยแล้วถ้ายังเหมือนเดิมอีก ให้รีบไปโรงพยาบาลเลยเพราะอาจตกเลือดได้ แต่เราว่า คุณเข้มแข็งมากเลยนะคะทึ่อดทนกับภาวะอ่อนแอของตัวเองได้ขนาดนี้ ปล. แอบชอบประโยคทิ้งท้ายที่ว่า บางทีการที่ไม่ได้เป็นแม่คนเราจะต้องเข้มแข็งยิ่งกว่า ใช่่เลยค่ะ จากคุณ : Gade (GadeSi) เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 22:52:04

ความคิดเห็นที่ 34 น่ากลัวมากเลยอ่ะ  ตอนนี้จขกท. เป้นยังงัยบ้างคะ ขอให้แข็งแรงไวๆ นะคะ จากคุณ : Gigolina เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 22:57:38

ความคิดเห็นที่ 35 หลอนตอนดึกๆจิงๆ จากคุณ : kalonteam9 เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 23:01:51

ความคิดเห็นที่ 36 อ่านได้แค่คห.8 อ่านต่อไม่ไหวแล้วคะ มันหวิวๆจะเป็นลม จากคุณ : one girl show เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 23:06:09

ความคิดเห็นที่ 37 ตอบคห.17ครับ ผมเป็นทอมครับ ^ ^ จากคุณ : killerboy เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 23:13:44

ความคิดเห็นที่ 38 เราเคยท้องไข่ฟ่อ หรือไข่ไม่เจริญ อายุครรถ์ ที่หลุด 12 week เหมือน จขกท ค่ะ เราฝากท้องที่ยันฮี คุณหมอให้เลือกว่าจะใช้ยาสอดเพื่อเร่งให้พนังมดลูกลอกตัว หรือจะให้ร่างกายขับออกมาเอง เราเลือกวิธี 2 ค่ะ อยากจะมั่นใจว่าเขาไม่อยู่กะเราแล้วจริงๆ จากพบคุณหมอปะมาณ 5 วัน เราก็ตกเลือกค่ะ เยอะมาก แต่คงไม่เยอะเหมือน จขกท เราเข้า รพ แบบฉุนเฉิก นอนรอหมอ ทรมานมาก พอหมอมาก็บล็อกหลัง ขุดมดลูกค่ะ นอน ที่ รพ 1 คืน มานอนพักทีีบ้านอีก ปะมาน 1 อาทิตย์  ระหว่างก็มีเลือกออกแต่ไม่เยอะ และน้อยลงเลยย ค่ะ ก็สามารถไปทำงานได้ค่ะ จากคุณ : tanyakorn911 เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 23:16:22

ความคิดเห็นที่ 39 ดิฉันจะเวอร์ไปไหมคะ ที่อ่านแล้วร้องไห้ออกมา บุญรักษาแล้วนะคะที่ไม่เป็นอะไร ปลอดภัย ขอบคุณคุณเจ้าของกระทู้มากนะคะ ที่มาแชร์เรื่องราว เรื่องของคุณเจ้าของกระทู้ สอนให้ดิฉันรู้ว่า อย่ากลัว หรือเกรงใจ ที่จะเรียกรถพยาบาล ไม่ได้หมายความว่าเป็นนิดหน่อยก็เรียกพรำเพรื่อ แต่เรียกเพื่อถึงมือหมออย่างไวที่สุดเมื่อจำเป็นค่ะ P.S. ที่อ่านแล้วอินจนร้องไห้ เพราะเคยมีอารมณ์ ประมาณนี้เหมือนกันค่ะ เจ็บแต่ต้องทน ที่นี่ไม่ใช่ที่ไทยไม่มีใครมาดูแล และโมโหที่ตัวเองตอนนั้นไม่ยอมเสียงแข็ง เรียกรถพยาบาล คนอื่นก็ว่าเราไม่น่าจะเป็นไรมาก ให้ดิฉันกลับไปพักผ่อนก่อน ดิฉันเองก็น้อยใจนิดๆ ว่าเจ็บจะตาย แต่ก็อย่างที่คนอื่นว่าดูไม่น่าจะร้ายแรงอะไรมาก ที่ไหนได้ จากอุบัติเหตุเล็กๆ อาทิตย์นึงน่าจะหาย กลายเป็นสองเดือนกว่าจะหาย แก้ไขเมื่อ 18 ต.ค. 55 23:51:06 จากคุณ : Invictus เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 23:45:05

ความคิดเห็นที่ 40 แต่ยังไงก็ไม่เข้าใจทำไมปล่งยให้มาทำเองที่บ้าน เราอยู่สวิสค่ะ คือแค่ขุดมดลูกเอาถุงออกตอร12วีควพ.ดูแลเราดีมาก ติดเครื่องอะไรเยอะสยะไปหมดเพื่อเช็คตลอดเวลา จขกท.เป็นไงบ้างแล้วคะตอนนี้ ขอให้หายไวไวนะคะ จากคุณ : ETHNOMUSIC เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 00:34:51

ความคิดเห็นที่ 41 อ่านแล้วเราปวดท้องเลย แหะๆ จากคุณ : พ่อเนตร กะ แม่แพน เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 00:46:38

ความคิดเห็นที่ 42 บรรยายได้เห็นภาพสุดๆ ขอบคุณที่เอามาแชร์ค่ะ จากคุณ : LiveabLe เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 00:49:02

ความคิดเห็นที่ 43 ขอตอบรวม ๆ ก่อนตอบรายคนนะคะ เราอาจจะตกรายละเอียดอะไรไป คือที่หมอให้มาทำแท้งเองที่บ้านนี่ เราเข้าใจว่าเป็นระบบของเค้า เนื่องจากว่าประเทศเค้าการทำแท้งถูกกฎหมาย คงมีคนอยากทำเยอะ และถ้าเค้าต้องขูดมดลูกให้ทุกคน คงจะเสียค่างบประมาณในส่วนนี้มาก เนื่องจากการแพทย์ที่นี่ฟรีทุกอย่าง ใช้เงินภาษีของประชาชน เค้าเลยคงให้คนที่อยากแท้งในภาวะครรค์อ่อน ๆ มาเหน็บยาเองที่บ้าน แล้วทำไมไม่ให้ทำที่โรงพยาบาล ยาที่หมอให้เรามา เค้าอธิบายว่า พอใช้แล้วเนี่ย เลือดจะออกมาตอนไหนก็ไม่รู้ อาจจะออกมาสองสามชั่วโมงหลังใช้ หรือสองสามวัน แต่ถ้าภายในเจ็ดวันเลือด ไม่ออก จึงจะให้โทรมาหาใหม่ ดังนั้น เค้าจึงไม่มีที่โรงพยาบาลรองรับ คนใช้ยาเหน็บที่จะนอนรอให้เลือด ออกมาโดยที่ไม่รู้ว่าจะออกเมื่อไหร่ จากคุณ : แม่นางชมพูค่ะ เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 00:50:14

ความคิดเห็นที่ 44 ขอบคุณทุกคนที่ตามอ่าน รออ่าน และให้กำลังใจนะคะ ตอนนี้เราปกติแล้ว แค่ค่าเลือดยังต่ำอยู่ หมอบอกว่าให้กิน ธาตุเหล็กไปสามเดือน เสร็จแล้วไปตรวจค่าเลือดใหม่ที่โรงพยาบาล เราไม่ค่อยกลัวเท่าไหร่ค่ะ เพราะตอนคลอดลูกคนแรก เราก็เสียเลือดเยอะเพราะเส้นเลือดในมดลูกแตก แล้วก็ออกจากโรงพยาบาลมาด้วยค่าเลือดที่ต่ำพอกัน ตอบข้อสงสัยกันดีกว่าค่ะ ตอบคุณ catcha_bkk หมอที่นี่จะรับฝากครรภ์หลังวีคที่สิบสองเป็นต้นไปค่ะ เพราะวีคก่อนหน้านั้นภาวะการแท้งสูง แต่ช่วงวีคที่แปด เค้าจะให้ไปพบ ผดุงครรภ์เพื่อบอกว่าเราควรใช้ชีวิตยังไง กินอะไรไม่กินอะไร ให้ข้อมูลค่ะ ท้องนี้เราท้องที่สามเหมือนกัน เค้านัดเราไปหาตอนวีคเก้าค่ะ แล้วเค้าก็อัลตร้าซาวน์ให้เราเลย เพราะเราไม่แน่ใจว่าเราท้องตอนไหน แต่พอซาวน์แล้วเค้าไม่เห็นอะไรเลย เหมือนคนไม่ท้อง เค้าเลยส่งเราไปอีกแผนกนึง ที่ใช้เครื่องอัลตร้าซาวน์ขนาดเล็ก แบบสอดในช่องคลอด พอซาวน์แล้วหมอบอกว่า เหมือนเพิ่งท้องได้ไม่กี่วัน ให้มาใหม่อีกสองสัปดาห์ จึงจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วก็เป็นอย่างที่อ่านกันไปค่ะ จากคุณ : แม่นางชมพูค่ะ เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 00:57:02

ความคิดเห็นที่ 45 ตอบคุณ AYOI  เราชะล่าใจจริง ๆ ค่ะ แต่ด้วยความที่เลือดออกมาเป็นก้อนลิ่มใหญ่ ๆ เราก็เลยคิดว่ามันออกมาจากมดลูก ไม่ได้ออกมาจากร่างกาย คงไม่เป็นอะไร แต่วันที่เราโทรหาคนนู้นคนนี้คือเลือดสด ๆ ไหลเป็นทาง ๆ เลยค่ะ รู้เลยว่าต้องการความช่วยเหลือแล้ว การแพทย์ของที่นี่ดีค่ะ จากหน้าเพจของ WHO สถิติปี 2000 ดีเป็นอันดับที่ยี่สิบสามของโลก อเมริกาอับดับที่สามสิบเจ็ด ไทยอันดับที่สี่สิบเจ็ด ( ปัจจุบันเค้าไม่ทำสถิติใหม่แล้วเนื่องจากเทียบกันลำบาก )  เสียอย่างเดียว ถึงมือหมอยากเท่านั้น ตอบคุณ กุลกวิน ประเทศสวีเดนค่ะ ไม่ต้องกลัวนะคะ เคสเราไม่ได้เกิดขึ้นบ่อย ๆ คุณผดุงครรภ์ไม่ได้ใจร้ายหรอกค่ะ เพราะเค้าออกยาให้ตามคำสั่งของหมอที่ทำการอัลตราซาวน์ให้เรา ตอบคุณ Mrs. RYUTARo ใช่ค่ะ ทำเองค่ะ กลัวที่สุดในชีวิต ตอบคุณ PHU-nera เราก็ตกใจค่ะ แต่ก็ต้องยอมรับระบบของเค้า ที่สั่งยาให้เรา ก็เป็นแพทย์ที่ทำงานด้านนี้โดยเฉพาะ แล้วเค้าก็ทำระบบนี้กันทั้งประเทศ ไม่ได้มีแบ่งมีแยกอะไร ตอบคุณ rainfull โรงพยาบาลที่เราไปใหญ่ที่สุดและอยู่ใกล้บ้านที่สุดและมีผู้เชี่ยวชาญเฉพาะด้านมากที่สุดแล้วค่ะ ( ขับรถไปก็ครึ่งชั่วโมง ) ที่นี่ไม่มีโรงพยาบาลให้เลือกแบบบ้านเรา เพราะเป็นของรัฐทั้งหมด ตอบคุณ Gade ค่ะ ไม่ใช่หรอกค่ะ เราไม่ได้ไปหาหมอทันทีเพราะเรานึกว่านี่คือปกติ เพราะผดุงครรภ์บอกเราว่า ถ้าออกเยอะคือ ชุ่มผ้าอนามัยแบบกลางคืน ภายในสิบนาที ภายในหนึ่งชั่วโมง ถ้าเค้าบอกเราแบบที่บอกคุณ เราคงจะรู้ตัวเร็วกว่านี้ จากคุณ : แม่นางชมพูค่ะ เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 01:17:56

ความคิดเห็นที่ 46 ตอบคุณ Gigolina ขอบคุณมากนะคะ ตอนนี้ปลอดภัยดีแล้ว มาดูแลสองลิงไม่ได้หลับได้นอนเหมือนเดิมค่ะ เพลียจริง ๆ ( แต่สามีลางานทั้งอาทิตย์มาช่วยเราดูลูกค่ะ เพิ่งจะรู้ตัว ) คุณ one girl show ไม่ไหวก็ไม่ต้องอ่านนะคะ เรื่องราวมันก็ไม่ได้รื่นรมย์อะไร แค่มาอยู่เป็นเพื่อนในกระทู้แบบนี้ก็ดีใจแล้วค่ะ คุณ tanyakorn911 ชะตากรรมเดียวกันเลยค่ะ แต่หมอบอกเราว่า ถ้าปล่อยให้แท้งเองอาจจะนานได้ เราก็ไม่กล้าหรอกค่ะ กลัวท้องโตแล้วกว่าจะแท้ง คงจะแย่กว่านี้ ( เราเห็นกับตาตัวเองตอนซาวน์ค่ะ ว่ามันมีแต่ไข่อันเล็ก ๆ ในท้องเรา ไม่มีเด็ก เพราะเรามีลูกมาแล้วสองคน ตอนท้องสองเคยซาวน์ตอนราว ๆ วีคนี้ต้องมีหัวใจเต้นแล้วค่ะ ) แต่ที่เราโชคดีมากคือ ตลอดเวลาที่เกิดเรื่อง เราไม่เจ็บปวดตรงไหนเลยค่ะ ปวดท้องนิด ๆ เหมือนตอนมีเมนส์แค่นั้น คุณ Invictus  ขอบคุณมากนะคะที่เข้าใจหัวอกเดียวกัน มันอยากจะยอมแพ้จริง ๆ ค่ะ มันเหมือนว่าในโลกนี้ไม่มีใครเป็นที่พึ่งได้เลย ตอนนั้นเหนื่อยมากจริง ๆ แค่อยากนอนหลับไปให้เรื่องมันจบ ๆ ( ถ้าเราหลับไปเลยคงสบาย และคงไม่ตื่น แต่สัญชาตญาณของความเป็นมนุษย์ที่อยากอยู่รอด เลยโทรหาความช่วยเหลือ ) จากคุณ : แม่นางชมพูค่ะ เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 01:27:09

ความคิดเห็นที่ 47 คุณ ETHNOMUSIC ตอนเราเข้าถึงโรงพยาบาลแล้วเค้าก็ดูแลเราอย่างดีเลยค่ะ เห็นหน้าพยาบาลและหมอทุกคนรู้เลยว่าเค้ารู้สึกช็อกมาก ที่เห็นว่าเราอาการแย่ขนาดนั้น คุณพยาบาลที่เป็นคนคุยโทรศัพท์บอกว่าให้สามีขับรถพาไป ออกมารับเรา และหน้าซีดเลย เพราะเค้าเห็นสภาพเราเค้าคงรู้ว่าถ้าเราทำตามที่เค้าบอก เราคงไม่รอดแล้ว หลังจากเราฟื้นตัว พยาบาลทั้งโรงบาลรู้เลยค่ะว่าเราเป็นใคร และถามว่าเราเป็นอย่างไรบ้าง เพราะเราแย่มากตอนเข้ามา และทุกคนดีใจกับเรามาก ที่เห็นเราเป็นปกติอีกครั้ง จากคุณ : แม่นางชมพูค่ะ เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 01:32:36

ความคิดเห็นที่ 48 กำลังท้องได้ 34 weeks อ่านแล้วน้ำตาไหลเลยค่ะ T_T จากคุณ : cwn_design เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 02:18:47

ความคิดเห็นที่ 49 ทำแท้งเสรีแต่ให้ไปทำเองที่บ้านก็ไม่ใหวแล้วค่ะ อันตรายสุดๆ เคยได้ยินเรื่องทำแท้งเสรีมาเหมือนกัน แต่ไม่คิดว่าต้องมาทำเองที่บ้านค่ะ แย่จัง ขอให้คุณ จขกท หายใวๆนะคะ จากคุณ : via iPhone (catcha_bkk) เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 02:46:42

ความคิดเห็นที่ 50 นั่งร้องไห้เหมือน คห.บนๆเลยค่ะ สะเทือนใจมาก สงสาร จขกท ที่สุด ปลอดภัยดีแล้วนะคะ คิดว่าเป็นฝันร้าย ตอนนี้ลูกๆและสามีก็อยู่ข้างๆ ขอให้ดูแลกันและกันให้ดีที่สุดค่ะ จากคุณ : แฟนหล่อกว่าแบรดพิทท์นิดเดียว เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 05:17:02

ความคิดเห็นที่ 51 อ่านจบแล้ว ดีใจกับคุณ จขกท ด้วยนะคะที่ผ่านมาได้ ขอให้แข็งแรงเป็นปกติไวๆ นะคะ จากคุณ : คนเลี้ยงแกะปริศนา เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 07:06:44

ความคิดเห็นที่ 52 เรื่องร้ายๆผ่านมาแล้ว ขอให้ร่างกายแข็งแรงขึ้นในเร็ววันนะคะ หากเสียเลือดมาก รู็สึกหน้ามืด ความดันต่ำ น้ำหวานช่วยได้ค่ะ เราก็เป็ฯ ที่บ้านต้องชงน้ำหวานเฮลบลูบอยน่ะค่ะ ติดตู้เย็นไว้ รู้สึกเวียนหัวหน้ามืดเมื่อไหร่ก็ดื่มสักแก้ว หรือจิบๆทั้งวัน อาการจะค่อยดีขึ้นค่ะ สดชื่นขึ้น สู้ๆนะคะ จากคุณ : บ้านสายไหม เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 09:16:42

ความคิดเห็นที่ 53 หายเร็วๆนะ จากคุณ : KuManTong เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 09:38:59

ความคิดเห็นที่ 54 ขนลุก ขนพอง เหมือนจะเป็นลม ตลอดเวลาที่อ่านค่ะ สยองมากๆเลย ดีใจด้วยนะคะที่ผ่านมาได้ ขอให้แข็งแรงไวๆค่ะ จากคุณ : pim3p เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 09:49:52

ความคิดเห็นที่ 55 เราเข้าใจ จขกท ค่ะ ในขณะที่เราตกเลือดแต่ยังคงต้องดูแลลูกๆด้วย มันทรมานเนอะ พูดไม่ออก บอกใครไม่ได้ เพราะไม่เจอกับตัวเค้าไม่เข้าใจหรอก หลังเราแท้งได้ 3 วัน ไปหาหมอค่ะ พยาบาลทำยังกะเราไปทำแท้งเถื่อนมา เซ็งค่ะ  แค่คนเค้าเสียลูกไปก็เสียใจจะแย่แล้ว จากคุณ : mymindtotto เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 10:51:31

ความคิดเห็นที่ 56 ช๊อค !!! คุณพระ น้ำตาแตก จากคุณ : MamaPhooKan เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 11:43:32

ความคิดเห็นที่ 57 อ่านแล้วกลัวเลย บีบคั้นหัวใจสุดๆ จากคุณ : อิมาอิซัง เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 12:04:58

ความคิดเห็นที่ 58 อ่านแล้วน้ำตาซึม นึกถึงตอนที่ตัวเองแท้งลูกไปเมื่อช่วงต้นปี เราว่าหมอที่นั่นเค้าดูไม่ค่อยใส่ใจคนไข้เลยนะคะ ประมาทมาก ๆ กับชีวิตคน ๆ หนึ่ง ขอให้คุณพระคุณเจ้าคุ้มครองนะคะ จากคุณ : แม่โอ๋เรนเจอร์ เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 15:10:10

ความคิดเห็นที่ 59 หายไวไวนะคะ จากคุณ : twas เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 16:10:56

ความคิดเห็นที่ 60 อ่านแล้วน้ำตาจะไหลเหมือนกันค่ะ ร่างกายก็ไม่ไหว ห่วงลูกก็ห่วง โชคดีที่รถพยาบาลมาทัน ต่อไปขอให้ไม่มีเรื่องร้ายๆแบบนี้แล้วนะคะ จากคุณ : akachan เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 16:14:15

ความคิดเห็นที่ 61 ขอให้ร่างกายแข็งแรง แล้วอย่าได้เจอเหตุการณ์แบบนี้อีกนะค่ะ จากคุณ : น้ำแข็งใสกะทิสด เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 16:36:03

ความคิดเห็นที่ 62 ขอให้ร่างกายแข็งแรงขึ้นในเร็ววันนะคะ จากคุณ : สาวชนบท เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 17:14:20

ความคิดเห็นที่ 63 นำ้ตาไหลพรากเลย ยิ่งพออ่านตรงที่ จขกท เขียนว่า "ผู้หญิงเราบางที อาจจะไม่ได้เข้มแข็งที่สุดตอนที่ได้เป็นแม่คน บางที ตอนที่เราไม่ได้เป็นแม่คน อาจจะต้องเข้มแข็งยิ่งกว่า" มันโดนใจมาก เสียลูกไปทั้งคน แล้วยังเกือบตายเนี่ยมันทรมานสุดสุด หายไวไวนะคะ ทานธาตุเหล็ก และนมเยอะๆนะคะ ^__^ จากคุณ : LiveJoyfully เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 17:15:19

ความคิดเห็นที่ 64 นึกภาพแล้วยังสยอง ไม่หาย จขกท. ทนได้ตั้งหลายวัน อันตรายจังเลยค่ะ ปลอดภัยแล้วก็ดูแลตัวเองดีๆ นะคะ ชีวิคุณมีค่าต่อใครๆ มากมาย กว่าที่คุณรู้ --------------- เราเองก็เคยตกเลือด ค่ะ เข้าใจคำว่า พอเหอะ ชั้นอยากนอน  อยากนอน ไม่ต้องตื่น เลิกทำอะไรๆ กับชั้นซักที ชั้นไม่ไหว ต้องให้เลือด ให้ยาฉีดๆ เจาะเข็มไว้ หลายเข็ม เหน็บยา เลือดไหลไม่หยุด เปียกเลอะเทอะ ลื่นๆ เหลวๆหนืด ๆ เจ็บแผลที่คลอด เจ็บท้องที่เค้ามารุมกันนวดๆๆ เหนื่อยจากการเบ่งคลอด  หิวน้ำ มากกก หนาววววว สั่น (ผลข้างเคียงของยา) ฟันกระทบกัน  หายใจไม่ออก   แต่ยังต้องฝืนหายใจต่อ เพราะนึกถึงลูกที่เพิ่งคลอด และได้เห็นหน้าสามีที่เค้าอนุญาตให้มาดูใจแป๊บนึง เลือดไหลน้อยแล้วก็ต้องรอดูต่อว่าจะต้องตัดมดลูกมั้ย อดอาหารต่อไปอีก หิว เหนื่อย เจ็บ ทรมาณ มาก แต่ของเรา เหตุเกิดที่ รพ. และหลังคลอด จึงได้รับการรักษาทันที ดังนั้น คุณผู้หญิง ที่จะคลอด เลือก รพ.ที่เครื่องมือครบๆ นะคะ (หากงบไม่มาก แนะนำของรัฐที่ใหญ่ๆ แม้จะไม่สบายมากแต่ปลอดภัย) ระวังเรื่องของเลือดออก ศึกษาไปก่อนล่วงหน้าว่าประมาณไหน ปกติ ประมาณไหนต้องรีบแจ้งหมอ แก้ไขเมื่อ 19 ต.ค. 55 17:24:39 จากคุณ : แอนมนพั๊นซ์ เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 17:19:12

ความคิดเห็นที่ 65 อ่านแล้วใจหวิวๆ จะเป็นลม ยินดีด้วยที่ผ่านมันมาได้นะคะ จากคุณ : tsundere เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 17:34:52

ความคิดเห็นที่ 66 หานวันหายคืนนะคะ จากคุณ : Tommy's Galz เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 17:42:31

ความคิดเห็นที่ 67 อ่านจบแล้วน้ำตาซึมค่ะ จขกท.สู้มากจริงๆ นับถือเลยค่ะ จากคุณ : encantada เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 17:45:48

ความคิดเห็นที่ 68 อ่านไปนึกภาพตามไปจะเป็นลมคากระทู้เลยค่ะ ยังไงก็ขอให้แข็งแรงๆกว่าเดิมนะคะ จขกท.ใจสู้มากค่ะ ^^ จากคุณ : tocat เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 17:51:10

ความคิดเห็นที่ 69 อ่านแล้วหวิวๆ...อยู่ญี่ปุ่น..เคยทำแท้งเพราะยังไม่พร้อม...ทำกับหมอไต้หวันที่อาศัยและเปิดคลีนิคอยู่ในญี่ปุ่น..ไม่รู้สึกเจ็บอะไรเลย..แต่ชาไปทั้งตัว..มึนยาสลบน่ะ..พอพื้นขึ้นมาเค้าก้อให้เรากลับบ้าน..คิดว่าคงท้องได้ไม่กี่อาทิตย์เพราะหมอบอกว่ามันจะมาเหมือนกับเป็นเมนส์ธรรมดา..แล้วก้อเป็นอย่างนั้นจริงๆ...พอท้องอีกรอบ..ตอนนี้เครียดจัดเพราะสามีตกงาน..เลยแท้งเอง..มีเลือดออกนิดๆ..รุ่งขึ้นเลยไปหาหมอ...หมอบอกเด็กไม่หายใจแล้ว..ตายในท้องต้องขูดมดลูก...ตอนนี้สิมันเจ็บมากๆยิ่งกว่าตอนทำแท้งซะอีก..สลบไปนานมากกกกก...ตื่นขึ้นมาก้อสลึมสลือไปหมด...เดินไม่ไหว..แต่หมอเค้าก้อทำให้ดีนะ..เลยไม่ถึงกับเลือดตกยางออกเยอะ.. ขอให้หายไวๆนะ..ดูแลลิง2ตัวให้ดี...เอาใจช่วยจ้า.... จากคุณ : Rokudenashi เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 17:59:22

ความคิดเห็นที่ 70 ต้นปีเราก็แท้งตอน 12 เดือนเหมือนกันเลยค่ะ แต่ของเราเร็วมากจากเช้าถึงเย็นเสียเลือดไปเยอะมากแต่ชะล่าใจเหมือนคุณเพราะเคยแท้งมาก่อนนึกว่าจะไม่หนัก ตอนรู้สึกไม่ไหว เราความดันตกไปมาก ไปถึงรพ.สลบไปเหมือนคุณเลย เค้าต้องตามหมอมาขูดมดลูกฉุกเฉินตอนเที่ยงคืน ใจตอนนั้นก็คิดถึงลูกและสามี และแม่ตัวเองเหมือนกัน กลัวหลับไปไม่ตื่น กลัวลูกไม่มีแม่ อ่านเรื่องของคุณเหมือนนึกย้อนเหตุการณ์ตัวเองเลยค่ะ ต่างกันตรงไม่ไดเป็นหลายวันแบบคุณ จากคุณ : Mucki_girl เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 19:32:03

ความคิดเห็นที่ 71 ฝาชี จขกท. ใจเย็นจัง เลือดโชกๆๆ ยังอุตส่าห์ขอไปทำงานก่อน อึ้ยยยยย เพราะสายตาที่มั่นใจของเค้า ที่มองเราในห้องผ่าตัด และคำพูดที่เค้าบอกอย่างจริงจัง ว่าผมจะช่วยคุณ มันทำให้เราโล่งใจ และรู้ว่าเราจะปลอดภัย ซึ้งกะประโยคนี่อ่ะค่า จากคุณ : นนนี่จ๊ะจ๋า เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 19:32:52

ความคิดเห็นที่ 72 อ่านแล้วร้องไห้ค่ะ เลี้ยงลูกใครว่าง่าย ลาป่วยก็ยังไม่ได้เลย จขกท ปลอดภัยก็โล่งใจค่ะ ขอให้หายเร็ววันนะคะ จขกท เก่งมาก เข้มแข็งมากเลยค่ะ ชื่นชมจากใจ จากคุณ : aonnaaiko เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 20:44:14

ความคิดเห็นที่ 73 ขอให้หายไวไวนะครับ จากคุณ : สุกี้แห้ง เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 21:02:45

ความคิดเห็นที่ 74 ขอให้ จขกท หายเร็วๆ สุขภาพแข็งแรงนะคะ จากคุณ : poopoony เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 21:16:33

ความคิดเห็นที่ 75 หวาดเสียวแทนเลย ขอให้แข็งแรงไวๆ นะคะ จากคุณ : kafapapaya เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 21:19:19

ความคิดเห็นที่ 76 อ่านแล้วรู้สึกหวิวๆ เหมือนจะเป็นลมเลยคะ ยังไงขอให้ จขกท แข็งแรงไวๆนะคะ จากคุณ : MommyPui (MommyPui) เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 21:19:39

ความคิดเห็นที่ 77 เราเอง เคยแท้งไป 3 ครั้ง   จำได้ว่า ครั้งแรก  เป็นอะไรที่เจ็บปวดมาก  คาดหวังมาก เลยเสียเค้าไป  แทบจะตายตามเลย  กินไม่ได้  นอนไม่หลับ  พอเผลอหลับ ตื่นมาก็ร้องไห้อีก  เป็นแบบนี้เป็นเดือน  เพราะสามีค่ะ  ถึงกลับมาได้ และท้องที่3  ตอนหลังจากขูดมดลูก   ตกเลือดค่ะ อาการที่นึกออกคือ  ตื่นมาหลังจากขูดมดลูก  แต่อาการไม่เหมือนครั้งก่อนๆ  มันปวดๆๆๆท้องมากกกกก ที่นอนอยู่ก็เปียกๆไงไม่รู้  พยายามเรียกพยาบาลที่อยู่ข้างๆ  บอกเค้าว่าปวดท้องมาก  เค้าก็ขอพลิกตัว จากนั้นก็วิ่งกันวุ่นเลย (ที่เปียกๆ น่าจะเลือดค่ะ) จากนั้น ก็มีมาฉีดยาให้  ตอนนั้นมันพออาการปวดดีขึ้น มันอยากนอนจริงๆนะ (น่าจะเสียเลือดเยอะ)  เลยหลับต่อไปอีก พอตื่นมาอีกที  มีสายอะไรเยอะแยะเลย  มีเครื่องมาวัดอะไรด้วยอยู่ที่ตัว พอปกติก็กลับบ้าน สามีถามว่าทำไมนานจัง  เค้าเดินถามพยาบาล  พยาบาลบอกแค่ว่าคนไข้ยังไม่ตื่น นี่ขนาดเราทำที่โรงพยาบาลเอกชนชื่อดังนะ  ไม่เข้าใจว่าทำไมพยาบาลไม่บอกสามีไปว่าเกิดอะไรขึ้น เฮ้ออ จากคุณ : แค่คนๆหนึ่ง เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 22:31:44

ความคิดเห็นที่ 78 อ่านไม่จบ นึกภาพตามแล้วจะเป็นลมค่ะ เฮ้อออ จากคุณ : เพิ่งมา เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 23:06:15

ความคิดเห็นที่ 79 เราว่าสิ่งที่ จขกท. เจอเนี่ย มันโหดร้ายมาก ๆ เลยค่ะ ดีใจด้วยนะคะที่คุณเข้มแข็งและสามารถผ่านพ้นมันมาได้ด้วยดี จากคุณ : triyapa เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 23:15:06

ความคิดเห็นที่ 80 น้ำตาไหลออกมา โดยไม่รู้ตัว จากคุณ : บ้านดอกชวนชมสารพัดสี เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 55 01:24:42

ความคิดเห็นที่ 81 แวะเอารูปกำลังใจที่ดีที่สุดของเรามาฝากค่ะ รอยยิ้มแบบนี้แหละที่ทำให้เรารอดมาได้ นี่ตัวเล็กค่ะ สิบเดือน จากคุณ : แม่นางชมพูค่ะ เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 55 01:58:06

ความคิดเห็นที่ 82 ตัวโตจอมแก่น สองขวบครึ่งค่ะ จากคุณ : แม่นางชมพูค่ะ เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 55 02:01:52

ความคิดเห็นที่ 83 อ่านแล้วขนลุกไปหมดเลยค่ะ แล้วตอนนี้กำลังมีประจำเดือน ยิ่งลุกไปใหญ่ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : วสุนา. เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 55 02:21:51

ความคิดเห็นที่ 84 เห็นว่าไม่สบาย ไม่คิดว่าอาการหนักมากขนาดนี้ อ่านไปร้องไห้ไป สงสารและเป็นห่วง พออ่านเห็นคำว่าปลอดภัยแล้ว โล่งใจเลย ปลื้มใจที่เพื่อนมีครอบครัวที่น่ารักขนาดนี้  เป็นกำลังใจให้นะเหมี่ยว แกเข้มแข็งมากๆ เลย ลุกขึ้นมาวิ่งไล่จับอลินกับเลโอได้เร็วๆ ล่ะ สู้ๆ นะเพื่อน .... เพิ่งจะดูหนังผีจบ ก็เปิดมาอ่านเรื่องนี้ต่อเลย ปรับโหมดแทบไม่ทัน หลอนต่อไม่ไหวแล้วอะ น้ำตาไหลพราก  จากคุณ : SpiCy^^Pae (SpiCy^^Pae) เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 55 02:44:16

ความคิดเห็นที่ 85 ( เพิ่งเห็นว่าเป็นกระทู้แนะนำ ) ขอบคุณทุกคนมากนะคะที่เป็นห่วง เราซาบซึ้งใจมาก ๆ เลย นอกจากกำลังใจจากเพื่อน ๆ ในพันทิบแล้ว ครอบครัวเรายังเป็นกำลังใจชั้นเยี่ยมเลยค่ะ ตอนนี้เราหัวเราะได้ จิตใจเราปกติ เรามีความสุขกับลูก ๆ และสามี เราไม่เศร้าแล้วค่ะ แค่พอนึกถึงเหดุการณ์ที่เกิดขึ้นแวบ ๆ แล้วก็รู้สึกหลอน ๆ เหมือนกับเพื่อน ๆ หลายคนในนี้เลย จากคุณ : แม่นางชมพูค่ะ เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 55 03:58:53

ความคิดเห็นที่ 86 คุณ catcha_bkk ตามที่เราเข้าใจรู้สึกว่า เมื่อก่อนถ้าใครจะทำแท้งเค้าก็จะขูดมดลูกให้ค่ะ แต่สองสามปีที่ผ่านเค้าใช้วิธีใหม่นี้ เพราะว่ามันประหยัดกว่า ไม่เปลืองค่าหมอ ค่าห้องผ่าตัด ค่าอยู่ค่ากินค่านอนเตียงโรงพยาบาล ( อย่างที่เราอธิบายไปก่อนหน้าว่าเค้าใช้งบภาษี เค้าเลยคงอยากประหยัดงบให้กับคนที่จำเป็นจริง ๆ ) คุณ บ้านสายไหม ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ เรามีอยู่เลย จะได้ชงดื่มบ้าง คุณ mymindtotto ใช่ค่ะ แค่เลี้ยงลูกปกติตอนไม่เจ็บไม่ป่วยก็เหนื่อยจะแย่อยู่แล้ว ยังต้องมาเจออะไรแบบนี้อีก ท้อเลยค่ะ คุณ แม่โอ๋เรนเจอร์ เราก็ว่ายังงั้นแหละค่ะ แง่ง ๆ คุณ akachan โชคดีมากค่ะ และดูเค้าห่วงเรามาก ๆ ด้วย พยายามโทรศัพท์ถามแล้วถามอีกว่าจะให้เราเข้าฉุกเฉินเลยมั๊ย แต่ทางโรงพยาบาลก็ยืนยันว่าให้ไปที่แผนกก่อน ( แต่พอเข้าไปแล้วคงเห็นว่าฉุกเฉินจริงด้วย เค้าเลยจัดการอะไร ๆ ทันทีค่ะ อันนี้ก็ต้องขอบคุณ ) คุณ แอนมนพั๊นซ์ ดูเหมือนจะเจอหนักพอ ๆ กับเราเลยค่ะ แต่ตอนนี้มันผ่านมาแล้ว ก็ได้แต่ทำทุกวันให้มีความสุขและความหมาย และให้ความสำคัญกับคนที่เรารักและอยู่ตรงหน้าเราให้ดีที่สุด คุณ Rokudenashi เราโชคดีกว่าคุณตรงที่ ตั้งแต่เกิดเรื่อง เราไม่เจ็บปวดอะไรตรงไหนเลยค่ะ แค่เลือดออกมาแค่นั้นเอง ซึ่งก็ทำให้เราไม่ได้รู้ตัวเลยว่ามันสาหัสเต็มที คุณ Mucki_girl ชะตากรรมเดียวกันเลยค่ะ กอด ๆ จากคุณ : แม่นางชมพูค่ะ เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 55 04:23:17

ความคิดเห็นที่ 87 คุณ นนนี่จ๊ะจ๋า เย็นเกินไปมาก ฮ่า ๆ ปล่าวหรอกค่ะ ตอนเค้าไปทำงานนั่นเลือดเรายังไม่ทะลักออกมา แต่พอมันออกมาเยอะ เราโทรไปเค้าก็รีบกลับบ้านทันทีเลยค่ะ อยู่ที่ทำงานได้สิบห้านาทีก็ต้องกลับ โฮะ ๆๆ สมน้ำหน้า คุณ aonnaaiko จริงที่สุดค่ะ บางทีเราเป็นหวัดเพลีย ๆ เลี้ยงลูก เรายังสงสารตัวเอง เพราะจะพักผ่อนก็ไม่ได้ ไม่มีใครดูลูกให้ ไปทำงานป่วยยังลาได้เลย คุณ แค่คน ๆ หนึ่ง ไม่ไหวเลยนะคะ น่าจะบอกไปตามตรงว่าเกิดอะไรขึ้น ของยังงี้มันไม่แน่ไม่นอน ถ้าคุณเป็นอะไรขึ้นมาจะทำไง SpiCy^^Pae ตอนนี้กลับมาลัลล๊าอัพเฟซบุ๊คได้แล้วจ้า ไม่ต้องกังวล จากคุณ : แม่นางชมพูค่ะ เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 55 04:30:26

ความคิดเห็นที่ 88 อ่านแล้วรู้สึกหวิว ๆ เหมือนจะเป็นลมเหมือนกัน มีแต่เลือดกะเลือด จขกท อึดมากเลยค่ะ โชคดีที่ไม่เป็นอะไร จากคุณ : mommy_summer เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 55 07:56:41

ความคิดเห็นที่ 89 อ่านแล้วเข้าใจจขกท.มากๆค่ะ อยู่เมืองนอก เวลาไม่ไหว ก็ต้องไหว ไม่มีพ่อแม่ พี่น้อง ญาติๆคอยช่วย บางครั้งก็ต้องฝืนร่างกาย ต้องทนสุดๆเหมือนกัน แง้ พูดแล้วอยากร้องไห้กับจขกท. ดีใจด้วยที่ผ่านนาทีวิกฤตมาได้นะคะ ขอให้เจอแต่สิ่งดีๆนับจากนี้ไป จากคุณ : ปลาหมึกโป๊งโป๊งชึ่ง เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 55 08:12:37

ความคิดเห็นที่ 90 ลูกๆของคุณพี่น่ารักมากกกกกกกกกกกก ดีแล้วนะคะที่ปลอดภัย สู้ๆนะคะ จากคุณ : know[yamAzaki] เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 55 09:33:59

ความคิดเห็นที่ 91 อ่านแล้วมือเย็นเฉียบ หวิวๆเหมือนจะเป็นลม โชคดีมากที่รอดปลอดภัยนะคะ ขอพระคุ้มครองทั้ง จขกท.และครอบครัวค่ะ จากคุณ : Well-beloved เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 55 10:31:21

ความคิดเห็นที่ 92 น้ำตาไหลเหมือนกันค่ะ..สามีงงเลยว่าเป็นอะไร เข้าใจเลยว่าอยู่ต่างแดนนี่สามีและลูกๆเป็นกำลังใจที่สำคัญมากเลยค่ะ เพราะดิฉันก็อยู่ต่างแดนกับสามี 2 คนกับเจ้าตัวน้อยในพุง เท่าที่อ่านมาดิฉันรู้สึกว่าคุณสามีรักคุณมากๆเลยนะค่ะ(อ่านตอนเปลี่ยน กกน.ให้ เช็ดเลือดทำความสะอาดเลือด หาของให้กิน) ดิฉันถึงกับเดินไปถามสามีว่าเธอจะทำได้แบบนี้ป่ะเนี้ย..555 เป็นกำลังใจให้นะค่ะ คุณ จขกท เข้มแข็งมากเลยค่ะ อ่อ .. แล้วเจ้าตัวน้อยน่ารักมากค่ะ จากคุณ : punnana_29 เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 55 11:32:27

ความคิดเห็นที่ 93 อ่านตอนสามีขอไปทำงานตอน จขก ตกเลือดแล้วนึกถึงคุณชายที่บ้าน ตอนนั้นลูกคนเล็กได้สองเดือน คนโตสองขวบกว่า เี่ราดูลูกคนเดียว เราปวดท้องมาก ท้องเสีย สามีก็รับรู้ แต่สักพักก็แต่งตัวบอกไปทำงานก่อนนะ อารมณ์อึ้ง อึ้ง สองวันก่อนลูกสองคนป่วยงอแง เมียก็ป่วยงอมแงม เหมือนเดิม ไปทำงานก่อนนะ สงสัยต้องให้เฉียดตายเหมือนจขก ถึงจะได้พัก จขก ใจดีนะไม่โกรธสามีเลย พยาบาล มดหมอก็ไม่เคือง จากคุณ : n (โตช้าแก่เร็ว) เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 55 11:52:50

ความคิดเห็นที่ 94 อ่านแล้วเลือดท่วมห้อง จะเป็นเป็นลม!!!   นึกถึงตอนคลอดลูกคนแรกเราเหมือนจะตายเลยค่ะ. คลอดเสร็จเราเป็นลมไปเลยยค่ะ จากนี้ไปขอให้มีแต่สิ่งดีๆเข้ามาในชีวิตนะคะ. จากคุณ : จี้เพชร เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 55 12:03:05

ความคิดเห็นที่ 95 แอร๊ยยยยยยย น้องน่ารักๆ น่าหม่ำๆๆๆ จากคุณ : แอนมนพั๊นซ์ เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 55 14:18:10

ความคิดเห็นที่ 96 โอ้ยยย จะเป็นลม จากคุณ : ลูกแม่มะห์ เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 55 15:13:22

ความคิดเห็นที่ 97 บุญรักษานะคะ อ่านแล้วเศร้าจัง. จขกท.เข้มแข็งมากๆคะ ขอให้หายเป็นปรกติในเร็ววันนะคะ จากคุณ : belongwithme เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 55 17:05:04

ความคิดเห็นที่ 98 ขอให้แข็งแรง ดีวันดีคืนนะคะ จากคุณ : bassgirl เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 55 18:21:34

ความคิดเห็นที่ 99 หายไวไวนะครับ บุญรักษา จากคุณ : reseller_19 เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 55 19:11:36

ความคิดเห็นที่ 100 ขอให้แข็งแรงเร็วๆนะคะ จากคุณ : ลองกองหวาน เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 55 19:46:06

ความคิดเห็นที่ 101 ขวัญเอยขวัญมา นะคะ ทำใจอยู่นานกว่าจะตัดสินใจเปิดอ่าน แบบว่ากลัว คำว่า แท้งค่ะ บุญรักษาทั้งคุณแม่และครอบครัวนะคะ จากคุณ : คุณแม่ขี้กังวล เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 55 20:37:16

ความคิดเห็นที่ 102 เข้าใจความรู้สึกและอารมณ์ของคุณ จขกท ค่ะ เราเองก็เคยแท้งลูก แต่ของเราทำที่โรงพยาบาลรัฐ ของเราใช้ยาสอด และเป็นท้องแรกมันปวดเบ่งมาก ทรมานมากเวลาก้อนเลือดแต่ละก้อนหลุดออกมาจากตัว ร้องไห้ทุกครั้งที่ก้อนเลือดหลุดออกมาเหมือนตัวลูกกำลังหลุกออกมา ปวดถึงขั้นนอนไม่ได้ ต้องนั่งตลอด เดินไปขอยาแก้ปวดกับพยาบาล พยาบาลสวนกลับมาว่า อดทนหน่อย ทนแค่นี้ไม่ได้เหรอ ด้วยอารมณ์ที่ปวดบางตายและคิดอะไรไม่ออก เราเลยเดินกลับมาทรมานต่อ ได้แต่พูดกับตัวเองในใจว่า เราจะตายไหมเนี่ย  เลือดจะหมดตัวไหม โรงพยาบาลจะมีเลือดสำรองให้ไหม เรากรุ๊ป B-Negative ถือว่าค่อนข้างหายาก ถ้าย้อนเวลาได้ อยากจะถามพยาบาลนางนั้นกลับว่า เคยแท้งลูกไหม แล้วรู้ไหมว่ามันเจ็บปวดทั้งร่างกายและจิตใจแค่ไหน ถ้าขอยาแล้วไม่ให้ ก็บอกสิว่าให้ไม่ได้ ไม่ต้องมาประชดประชัน สรุปว่าเลือดออกมาไม่หมด  ต้องขูดมดลูก   ยังไงก็ขอให้คุณ จขกท สุขภาพแข็งแรงขึ้นเรื่อยๆ สู้ๆๆนะคะเพื่อลูก (แอบอิจฉาคนมีลูก) เรามีลูกไม่ได้ แก้ไขเมื่อ 20 ต.ค. 55 22:03:33 จากคุณ : AoRaEa เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 55 22:01:39

ความคิดเห็นที่ 103 น้ำตาไหล ตอนที่ จขกท. โทรหาเเม่อ่ะ เเม่ก็คงเจ็บปวดเช่นกัน เเต่ตอนนี้เเม่ก็คงดีใจเป็นที่สุดเเล้วเนาะ ที่ จขกท. หายเเล้ว ขอให้เเข็งเเรงไวๆค่ะ จากคุณ : dikmor เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 55 22:24:55

ความคิดเห็นที่ 104 จขกท เข้มแข็งมาก ๆ ลูก ๆ ก็น่ารัก สุขภาพแข็งแรง ๆๆๆ นะคะ จากคุณ : pin chonburi เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 55 22:50:38

ความคิดเห็นที่ 105 คุณ ปลาหมึกโป๊งโป๊งชึ่ง ใช่แล้วค่ะ เราโชคดีที่แม่สามีช่วยตลอด แต่ก็เกรงใจเค้าเหมือนกัน เพราะมีเค้าอยู่คนเดียวที่เป็นที่พึ่งได้ ( คุณพ่อสามีก็รักเรามากค่ะ แต่เค้าอยู่ไกลมาก แต่ก็ยังมาเยี่ยมหลานทุกเดือน เดือนละครั้ง ) คุณ punnana_29 ตื่นเต้นจังเลยนะคะ กำลังจะมีตัวน้อยแล้ว สามีเราดีมากเลยค่ะ ทำให้เราผ่านอะไรต่อมิอะไรมาได้หลายอย่าง ก็มีผิดพลาดบ้าง ก็ให้อภัยกันไปค่ะ เพราะคนเราก็ไม่ได้ดีพร้อมไปซะทุกอย่าง คุณ โตช้าแก่เร็ว เข้าใจหัวอกมาก ๆ เลยค่ะ แต่สามีเราเค้าก็มาบอกทีหลังว่า ถ้าเค้ารู้ว่าเราเป็นมากขนาดนั้น วันนั้นเค้าจะไม่ไปทำงานเลย ( ซึ่งตลอดมาเวลามีเรื่องอะไรเช่น ลูกป่วยไปหาหมอ เค้าก็จะแวบออกจากงานทันทีเลย เรารู้ว่าจริง ๆ เค้าไม่ได้เป็นคนใจดำ ครั้งนี้คงพลาดจริง ๆ ) แปดปีที่คบกันมา เค้าทำให้เราทุกอย่าง ดันมาพลาดเอาตอนจะเป็นจะตายนะคนเรา โกรธไม่ลงจริง ๆ ค่ะ ส่วนมดหมอก็แค่เซ็ง ๆ ค่ะ แต่ไม่เก็บมาเป็นอารมณ์ อยู่กับลูก ๆ ให้มีความสุขดีกว่า จากคุณ : แม่นางชมพูค่ะ เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 55 23:43:01

ความคิดเห็นที่ 106 คุณ จี้เพชร ตอนเราคลอดลูกคนแรกก็มีเรื่องเหมือนกันค่ะ ปวดท้องอยู่เกือบสามวัน พยาบาลไม่ให้ไปโรงบาล ( เราต้องโวยวายสติแตก กลัวลูกหัวใจหยุดเต้นอยู่ในท้อง จะได้เจอกันอยู่ไม่กี่นาทีนี้แล้ว ) ตกเลือดเหมือนกันหลังคลอด เลยทำให้ครั้งนี้ไม่คิดว่าจะอันตรายขนาดนี้ จากคุณ : แม่นางชมพูค่ะ เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 55 23:45:55

ความคิดเห็นที่ 107 ดิฉันก็อยู่ยุโรปเหนือนะคะ ที่นี่ก็ทำแท้งถูกกฎหมายค่ะ แต่ต้องทำที่โรงพยาบาลโดยแพทย์เท่านั้นค่ะ ไม่เคยได้ยินว่าส่งยาสอดทำแท้งและมอร์ฟีนให้ไปจัดการเองที่บ้าน เผื่อว่าผู้ป่วยตกเลือดหรือทำไม่ถูกวิธี เกิดติดเชื้อขึ้นมาจะทำยังไงคะ ไม่ทราบว่าคุณ จขกท อยู่ประเทศอะไรค่ะ ยุโรปแถบไหนกัน จากคุณ : sunisaogkim เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 55 01:19:06

ความคิดเห็นที่ 108 คุณ แอนมนพั๊นซ์ เวลาเราหิว ๆ เหนื่อย ๆ ก็เผลอหม่ำลูก ๆ เหมือนกันค่ะ อิ๊ ๆ คุณ AoRaEa ฟังแล้วเจ็บแทนเลยค่ะ เราโชคดีอย่างที่ไม่ปวดท้องเลยตั้งแต่เกิดเรื่อง ถ้าต้องทนปวดแบบคุณ เราก็คงจะไม่ไหวเหมือนกัน ปล เราเสียใจกับคุณด้วยนะคะที่มีลูกไม่ได้ แต่ขอให้มีความสุขกับสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิตในทุก ๆ วันค่ะ อาจจะทำให้รู้สึกว่าเราไม่ได้พลาดอะไรไปมากนักในชีวิตนี้ คุณ dikmor เราไม่อยากโทรเลยค่ะ แต่รู้สึกว่าตอนนั้นแม่จะเป็นคนเดียวที่ฟังเรา และรู้ว่าเราไม่ไหวแล้วจริง ๆ ไม่ใช่แค่พูดไปอย่างนั้น แม่เราร้องไห้ตลอดเวลาที่คุยกับเรา และร้องไห้ตลอดเวลาที่เราหายไปตอนอยู่โรงพยาบาล ( สามีเราโทรไปบอกที่บ้านเรา ตอนเราเข้าโรงพยาบาล ) เราสงสารแม่มากเลยค่ะ แต่ก็อย่างที่บอก ที่พึ่งสุดท้ายทางใจ ไม่มีใครแทนที่แม่ได้อีกแล้ว คุณ sunisaogkim เราอยู่ประเทศสวีเดนค่ะ ไม่รู้ว่าเราอยู่ประเทศใกล้กันหรือปล่าวเอ่ย จากคุณ : แม่นางชมพูค่ะ เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 55 02:55:26

ความคิดเห็นที่ 109 อ่านคห108 น้ำตาแตกเลยค่ะ จากคุณ : mama_jaijai (MAMAJAIJAI) เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 55 05:40:37

ความคิดเห็นที่ 110 บุญรักษาครับ ปลอดภัยแล้ว  ดีใจด้วยครับ ............ จากคุณ : จอบบ้อน เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 55 13:06:17

ความคิดเห็นที่ 111 หวิวมากค่ะ (ใจนะคะ) หนูยอมอยู่บนคาน เกาะคำว่าเวอร์จิ้นตลอดชีวิต กลัวค่ะ จากคุณ : นู๋บอมน้อย เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 55 16:20:41