ความคิดเห็นที่ 1 ตัดฉับกลับมาบ้าน หลังจากค่อยๆคุยกันไป สำรวจความเสียหายนอกจาก การโหลดโปรแกรมไอโฟน ตังค์หาย ยังมีนาฬิกาใหม่เอี่ยมที่พ่อซื้อให้ก่อนไป อันนี้ลูกว่า ถอดลืมไว้ที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนไปเรียนพละ สามอาทิตย์ก่อน พ่อเรอเอิ้กไปสองที บอกว่า อันนี้บัตรเครดิตยังตัดไม่หมดเลยแม่ ... ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ทั้งหมดนี้ถือเป็น”ต้นทุน”การเรียนรู้ของลูก...พ่อบอกอย่างนั้น มีเวลาสองสัปดาห์ในการป้อนข้อมูลที่ยังขาดไปให้ลูก แล้วค่อยดูว่า กลับมาหนหน้าจะเป็นยังไงหนอ... จริงๆแล้ว พ่อของลูกกับแม่ก้อย เราพอใจและภูมิใจกับลูกมาก สำหรับเด็กที่มีข้อจำกัดแบบลูก ได้เท่านี้ก็นับว่า”หรู”แล้ว เท่าที่ฟังจากเพื่อนๆของลูก แบบประติดประต่อ ลูกไปหาเพื่อนห้องข้างๆ ไปชวนเขาดูตึกที่ลูกสร้าง บางทีก็ชวนเขามาที่ห้องตัวเองอยู่บ่อยๆ มีสังคมกับเขาบ้าง ตอนแรกนึกว่าเก็บตัวอยู่แต่ในห้อง ลูกไม่พูดไทยในโรงเรียนเลย แม้แต่กับเพื่อนๆคนไทย คุณครูแซวลูกว่า พูดไทยกับเพื่อนก็ได้นะ โรงเรียนไม่ได้มีกฎห้ามไว้ ลูกบอกว่า ไม่ได้อยู่อังกฤษพูดอังกฤษ ลูกตั้งใจเรียนมาก ขยัน ตรงเวลา ทำการบ้านส่งงานทุกวัน โดยรวมแล้ว ต้องบอกว่า “เกินคาด” ลูกทำได้ดีกว่าที่พ่อแม่คิดไว้ หน้าตาสะอาดสะอ้านพอไหว เล็บตัดได้ข้างซ้ายข้างเดียว ข้างขวายาวเฟื้อย ลูกบอกตัดไม่ถนัด เผลอแป๊บเดียว คุณแม่บ้านแอบตัดให้เรียบร้อยไปซะงั้น :) เสื้อกันหนาวมีให้หลายตัว ใส่ตัวเดียว ไม่ส่งซักอีกต่างหาก กลิ่นรัญจวนใจสุดๆ จากคุณ : แม่ก้อย เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 55 18:22:19

ความคิดเห็นที่ 2 ลูกหิ้วสมุด หนังสือเรียนกลับมาบ้านทุกเล่ม ทำให้แม่ก้อยได้โอกาสเปิดดูว่า ลูกเรียนอะไร จดงานทันไหม ทำข้อสอบได้คะแนนเท่าไหร่ การบ้านเป็นยังไง เท่าที่ดู รู้สึกว่า ลูกจัดการตัวเองได้มากกว่าที่คิด อย่างน้อยก็จดงานลายมือเรียบร้อยใช้ได้ คะแนนความตั้งใจในห้องดีพอใช้ ส่วนคะแนนทำการบ้าน บางวิชาก็พอไหว บางวิชาก็ไม่ไหว เท่าที่อ่านดู หลายวิชาตอบไม่ตรงคำถามก็มี ตอบไม่ได้ก็มี คะแนนสอบระหว่างสัปดาห์รวมมาแล้ว เกาะกลุ่มกับเพื่อนๆ แบบกลางๆไปทางต่ำ 555 แค่นี้ก็โอเคแล้วนะ ว่าไปแล้ว “โค้ช” ร่วมห้องของลูก ก็ฝึกลูกมาใช้ได้เลย วันที่ลูกกลับมา ลูกหลับเค้เก้ในห้องหนังสือไปตั้งแต่สามทุ่ม แม่ก้อยก็เอากระเป๋าลูกมาเปิดดู แต่ไม่ได้เก็บเข้าไปให้ รุ่งเช้ากระเป๋าถูกเก็บเข้าไปในห้องหนังสือ มีกระเป๋าตังค์แยกออกมา วางไว้ข้างหัวนอน ถามลูก ลูกว่าตื่นมาตอนตีหนึ่ง มาเก็บกระเป๋า ส่วนกระเป๋าตังค์ ต้องไว้ข้างหัวนอน ไว้ตรงนี้ไม่หายครับ..ลูกบอกเสียงดังทีเดียว.. ลูกยังต้องเรียนอีก 5 ปี ถึงจะจบมัธยมปลาย คิดเข้าข้างตัวเองสุดๆ ว่า ลูกน่าจะอยู่ได้นะ กว่าจะเรียนจบ ลูกคงได้รับ”วัคซีนชีวิต” ไปอีกหลายขนาน ความฝันของเราสองตายาย คงจะใกล้ความจริงขึ้นทุกวัน ตั้งแต่ลูกกลับมา เราแย่งกันกอดลูกไปไม่รู้คนละกี่ทีแล้ว ทำคะแนนกันน่าดู นอกจากบอกรักลูกแล้ว ยังบอกลูกว่า พ่อแม่ภูมิใจในตัวลูกมาก ลูกอมยิ้มแก้มตุ่ย จากคุณ : แม่ก้อย เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 55 18:23:10

ความคิดเห็นที่ 3 มีใครบางคนเคยบอกว่า เลี้ยงเด็กแบบลูก ก็เหมือนกับมีเมล็ดพันธ์ที่มีปัญหา แต่ถ้าได้ดินดี รดน้ำพรวนดิน ใส่ปุ๋ย เอาใจใส่ ในที่สุด เมล็ดพันธ์นั้นก็อาจจะผลิดอกออกผลได้ ถึงแม้จะไม่เท่าเมล็ดพันธ์ปกติก็ตาม สิบสามปีกับออทิสติกของลูก วันนี้ ต้นไม้น้อยของพ่อแม่ กำลังเริ่มผลิดอกออกผลทีละน้อย มันอาจจะช้า มันอาจจะนาน  แต่ เราก็ยังรอคอยอย่างอดทน มีความหวังอยู่เสมอ และ...เราจะฝันให้ไกลขึ้นไปเรื่อยๆ ทีละก้าว ทีละก้าว ทุกทุกวัน เป็นกำลังใจให้พ่อแม่เด็กพิเศษทุกคน มันไม่ง่ายเลยกับการใช้ชีวิตในฐานะพ่อแม่เด็กพิเศษ เงินทองอาจทำให้ชีวิตง่ายขึ้น แต่ไม่ใช่คำตอบของการแก้ปัญหาเสมอไป ตั้งแต่ลูกเล็กๆจนลูกโตมา แม่ก้อยได้รับคำถามซ้ำๆเสมอว่า ทำยังไงลูกถึงดีขึ้น ทุกครั้งแม่ก้อยจะตอบเหมือนเดิม ลูกดีขึ้น เพราะ”ความรัก” พ่อของลูก กับ แม่ก้อย เราเชื่ออย่างนั้น ออทิสติกของลูก บอกเราอย่างนั้นเหมือนกัน สำหรับพ่อแม่"มือใหม่" เสียใจได้ค่ะ แต่อย่านาน ท้อแท้ได้บ้าง แต่อย่าท้อถอยค่ะ จะบุกน้ำ ลุยไฟ จะขึ้นเหนือล่องใต้ ทำยังไงก็ได้ ขออย่างเดียว.. "อย่ายอมแพ้" จากคุณ : แม่ก้อย เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 55 18:28:00

ความคิดเห็นที่ 4 ตามที่เคยคุยว่าอาจจะ scan เป็น pdf และฝากไว้ที่ web hosting ได้มีคำแนะนำจากหลายๆท่านเป็นห่วงเรื่อง privacy ของลูก ที่จะถูกแพร่หลายใน internet อย่างควบคุมไม่ได้ ตลอดจนเรื่องลิขสิทธิ์ และอีกหลายประเด็น แม่ก้อยมาคิดอีกทีก็เห็นด้วยว่าควรจะระมัดระวังเรื่องเหล่านี้ ดังนั้น ถ้าสนใจเรื่องเก่าๆของลุกก็ยังสามารถติดตามผ่านทางนี้ได้ค่ะ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sensitivejourney&group=1 ตามสัญญากับหนังสือเรื่องของลูก แม่ก้อยได้รับคำขอหลังบ้านทั้งหมด 78 เล่ม มีหนังสือ 25 เล่ม เลยคิดง่ายๆว่าหารสามแล้วกัน รายชื่อข้างล่างคือ ผู้โชคดี รบกวนส่งชื่อนามสกุล และ ที่อยู่ มาทางหลังบ้านนะคะ ขอเป็นชื่อนามสกุลเต็มนะคะ เพราะแม่ก้อยจะส่งไปรณีย์ลงทะเบียนไปให้ จนถึงวันนี้ พฤหัสที่ 25 ตค.. ยังไม่ได้รับแจ้งชื่อที่อยู่อีก 9 ท่านนะคะ แม่ก้อยขออนุญาตรับแจ้งถึงวันเสาร์นี้นะคะ ถ้าเลยกว่านี้ ขอยกไปแจกในโอกาสถัดไปนะคะ หนังสือจะเริ่มส่งวันจันทร์หน้านะคะ ส่งผ่านไปรษณีย์ลงทะเบียน คงใช้เวลาซัก 3-4 วัน 3 From : Luktaharn [12 ตุลาคม 2555 22:14]     6 From : นางฟ้าตากลม [12 ตุลาคม 2555 22:46]     9 From : pineblueberry [13 ตุลาคม 2555 00:06]     12 From : ladymoonenjoy [13 ตุลาคม 2555 01:14]     15 From : โลครึ่ง [13 ตุลาคม 2555 01:21]     18 From : พระจันทร์เกเร [13 ตุลาคม 2555 05:27]    *** ยังไม่ได้รับแจ้งชื่อที่อยู่ **** 21 From : happyforever [13 ตุลาคม 2555 08:43]     24 From : focusjustlove [13 ตุลาคม 2555 09:09]     27 From : lucksiya [13 ตุลาคม 2555 10:20]     30 From : PP@RIT [13 ตุลาคม 2555 11:12]     33 From : miniaibon [13 ตุลาคม 2555 12:24]     36 From : บาร์ซ่า [13 ตุลาคม 2555 12:55]     39 From : Senz [13 ตุลาคม 2555 16:27]     42 From : crazy_mom [13 ตุลาคม 2555 18:36]    *** ยังไม่ได้รับแจ้งชื่อที่อยู่ **** 45 From : Mrs.maruko [13 ตุลาคม 2555 22:44]     48 From : mamafocus [13 ตุลาคม 2555 23:53]     51 From : simpson-muay [14 ตุลาคม 2555 11:41]    *** ยังไม่ได้รับแจ้งชื่อที่อยู่ **** 54 From : แม่น้องมามิ [14 ตุลาคม 2555 23:46]    *** ยังไม่ได้รับแจ้งชื่อที่อยู่ **** 57 From : อดออม [15 ตุลาคม 2555 16:03]    *** ยังไม่ได้รับแจ้งชื่อที่อยู่ **** 60 From : jasuda [15 ตุลาคม 2555 17:15]   *** ยังไม่ได้รับแจ้งชื่อที่อยู่ **** 63 From : หนึ่งมิตรชิดใกล้ [15 ตุลาคม 2555 23:34]     66 From : แถวนี้มีแต่ป้า [16 ตุลาคม 2555 13:02]     69 From : na_gom [17 ตุลาคม 2555 22:31]         72 From : CHADA [18 ตุลาคม 2555 19:37]      *** ยังไม่ได้รับแจ้งชื่อที่อยู่ ****   75 From : beetlebum_p [19 ตุลาคม 2555 15:05] แก้ไขเมื่อ 25 ต.ค. 55 16:31:31 แก้ไขเมื่อ 25 ต.ค. 55 16:15:10 แก้ไขเมื่อ 25 ต.ค. 55 16:12:41 จากคุณ : แม่ก้อย เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 55 18:29:30

ความคิดเห็นที่ 5 ส่วนห้าท่านนี้ แม่ก้อยส่งให้ต่างหากคนละหนึ่งเล่ม ตามที่สัญญาไว้ก่อนแล้ว น้องเชาว์ Mamakookai p-tphum2001 วิปปิ้งครีม Inana *** ยังไม่ได้รับแจ้งชื่อที่อยู่ **** รบกวนส่งชื่อนามสกุลและที่อยู่อีกครั้งนะคะ แก้ไขเมื่อ 25 ต.ค. 55 16:11:44 จากคุณ : แม่ก้อย เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 55 18:30:18

ความคิดเห็นที่ 6 อ่านแล้วรู้สึกดี หลังจากเจอวันแย่ๆ ในชีวิตมา เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : Pattylala เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 55 18:46:45

ความคิดเห็นที่ 7 สุดยอดแล้วค่ะน้องนนท์ จากคุณ : น้องสกัมฟ์ เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 55 18:55:17

ความคิดเห็นที่ 8 ขอจบตอน"เมื่อชีวิตมาถึงจุดเปลี่ยน" ไว้ตรงนี้ การผจญภัยของลูก คงยังดำเนินต่อไปเรื่อยๆ รวมไปถึงการไปอยู่เนเธอร์แลนด์กับปลาต้นปีหน้า คงได้กลับมาโม้ให้กันฟังใหม่ รักแล้วรอนิดนะคะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจและแรงเชียร์ที่มีให้กันมาโดยตลอด หลายๆท่าน จำได้ว่า ติดตา่มกันมาตั้งแต่แม่ก้อยโม้แรกๆเมื่อสิบกว่าปีก่อนนู้่น หากว่าเรื่องราวของลูกจะมีประโยชน์อยู่บ้าง แม้ว่าจะหนักไปทางคำรำพึงรำัพันปลอบใจกันเป็นส่วนใหญ่ แม่ก้อยขอเปลี่ยนเป็นการให้โอกาสกับเด็กพิเศษที่เพื่อนๆอาจจะได้พบเจอนะคะ ขอบคุณจากใจค่ะ แม่ก้อย จากคุณ : แม่ก้อย เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 55 18:57:46

ความคิดเห็นที่ 9 ปรบมือให้กับน้องนนท์ เก่งมากๆเลยค่า^^ จากคุณ : Muminnie เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 55 19:44:08

ความคิดเห็นที่ 10 ก่อนจากกันไป ฝากคลิปวิดีโอสุดโปรดของแม่ก้อยไว้ Little Musician ถ้าจะถามว่า ปัญหากับออทิสติกของลูกมีอะไรบ้าง คงจะจดกันได้หลายหน้ากระดาษ มีทั้งเรื่องพฤติกรรม การทำงานไม่สัมพันธ์กันของกล้ามเนื้อมัดเล็ก มัดใหญ่ ซนลืมโลก ตื่นเต้นเกินเหตุ เป็นต้น อย่างไรก็ตามปัญหาข้างต้น เรามักแก้ไขได้ ถึงแม้มันจะ "เป็นแล้วหาย" แล้วกลับมา"หายแล้วเป็น" ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ก็ยังไม่ใช่ปัญหาใหญ่ ปัญหาสำคัญปัญหาหนึ่งที่เรายัง"แก้ไม่ตก" คือ ลูกมีประสาทหูที่ไวมาก มากกว่าเด็กปกติหลายเท่า ทีเดียว เพราะประสาทหูของลูก สามารถได้ยินเสียงที่เบาเหลือเกิน รวมไปถึงเสียงที่มีความถี่ต่ำมากและสูงมาก ที่แย่คือ เสียงที่เราฟังว่าไม่เห็นจะดัง สำหรับลูก อาจดังมากจนทนไม่ได้ แต่ถึงอย่างนั้น..ประสาทหูที่ดีเกินไปของลูก ก็ช่วยให้ลูกมีความสามารถในการฟังเสียงได้ดี ลูกจำทำนองดนตรีได้เร็วมาก และสามารถฮัมออกมาเป็นทำนองได้ถูกต้องจากการฟังเพียงไม่กี่ครั้ง รวมไปถึงการจับจังหวะของเสียงกลองด้วย ความสามารถเรื่องดนตรีของลูก มาเปิดเผยตอนลูกสามขวบ ในวันหนึ่งที่แม่ก้อยได้ยินเสียงเปียโนเพลง ABC ดังมาจากชั้นล่าง ตอนแรกนึกว่า พ่อของลูกเป็นคนเล่น แต่ไม่ใช่.. กลับกลายเป็นลูกนั่งอยู่หน้าเปียโน ใช้นิ้วชี้นิ้วเดียวจิ้มทำนองเพลง พร้อมกับอมยิ้ม จากนั้นไม่นาน ด้วยความสามารถอันจำกัดของแม่ ลูกมองแม่ก้อย (ซึ่งเล่นเปียโนได้อย่างงูงูปลาปลา) แล้วพยายามจำ และเล่นเอง เทปม้วนนี้ ถ่ายในเย็นวันหนึ่ง ที่ลูกเล่นเปียโน โดยมีคุณยายร้องเพลง"สายทิพย์"ประกอบ หลังจากนั้น แม่ก้อยพยายามส่งเสริมความสามารถเรื่องดนตรีของลูก แต่ไม่ประสบความสำเร็จนัก เพราะไม่สามารถหาครูที่"จับจุด"ของลูกได้ ปัญหาใหญ่คือ ลูกอ่านโน้ตออก จับจังหวะได้ แต่ลูกเล่นเปียโนสองมือไม่ได้ อาจจะเป็นด้วยไม่อดทนพอ หรือ อะไรก็แล้วแต่ ลูกจะมีปัญหากับครูว่า ลูกก็เล่นได้เหมือนครู แต่ทำไมครูว่าไม่ถูกซักที ที่สุดแล้วเราก็เลิกเรียน เพราะลูก"รันทด"กับการไปโรงเรียนดนตรีเหลือเกิน ส่วนตอนนี้ เชิญชมเปียโนของหลานและเสียงร้องของคุณยายไปพลางๆก่อนนะคะ เอา Clip นี้ไปให้อาจารย์สอนดนตรีที่จุฬาดู เค้าบอกว่า แบบนี้ต้องเป็น Genius แน่ๆ เพราะไม่ใช่แค่ copy ตัวโน๊ตที่เป็น melody ยังพยายาม copy ลักษณะการจับ chord ที่เล่นด้วยมือซ้ายด้วย แถมยังรอจังหวะที่คุณยายร้อง (ไม่ใช่เสียงแม่ก้อยร้องนะคะ ฮ่าฮ่า) ทำเอาแม่ฝันหวานเลยว่าลูกจะเป็นนักดนตรีเอก ปรากฎว่า หาครูสอนที่เข้าใจธรรมชาติลูกไม่ได้ ก็ struggle อยู่อย่างนั้น จนเลิกเรียนดนตรีไป ===================================== หมายเหตุ ลูกเริ่มเรียนดนตรีใหม่ หลังจากนั้นอีก 6 ปี ดีขึ้นมาพอสมควร แต่ไม่ใช่สิ่งที่ลูกชอบ ไม่มีแรงบันดาลใจ พ่อถามลูกว่า ชอบเรียนเปียโนไหม เธอตอบว่า.. นนท์ไม่ชอบครับ.. พ่อถามต่อ..แล้วไปเรียนทำไม ลูกมองหน้า..แล้วตอบว่า.. ..ก็..แม่ให้ไปเรียน .. 55555 หมายเหตุถัดมา... ถ้าไม่บอกก่อนว่าลูกเป็นออทิสติก.. ทุกคนที่ได้ดูคลิปวิดีโอนี้..ไม่มีใครเชื่อเลย ว่า ลูกเป็นออทิสติก ดังนั้น.. อย่าประมาทกับพัฒนาการที่ผิดปกติของลูก เชื่อสัญชาติญาณตัวเองค่ะ ไม่สำคัญว่า ลูกจะเป็นโรคที่ชื่อว่าอะไร หน้าที่ของเราคือ หาให้ได้ว่าลูกบกพร่องตรงไหน แล้วก็แก้ไขตรงนั้น ที่สุดแล้วลูกอาจจะ"เป็น"หรือไม่เป็นอะไรเลยก็ได้ ก็ไม่ได้เสียหายอะไร อย่ารอ..ให้คนอื่นมาทักว่า ลูกผิดปกติ แล้วไปหาหมอ..เพื่อให้หมอยืนยันว่า ลูกคุณเป็นเด็กปกติ ถึงวันนั้น..มันอาจจะช้าเกินไป แก้ไขเมื่อ 22 ต.ค. 55 19:54:03 จากคุณ : แม่ก้อย เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 55 19:53:33

ความคิดเห็นที่ 11 วิดีโอจงมา...เพี้ยง.. ปล..ตอนนี้ลูกไม่ชอบ(และไม่อยาก) เล่นเปียโนแล้ว ที่โรงเรียนปัจจุบันให้เรียนดนตรี สัปดาห์ละ 2 ครั้ง เลือกเรียนอะไรก็ได้ ลูกบอกตั้งแต่ต้นว่า อยาก"ตีกลอง" ลูกอยากเรียน ครูว่า สอนได้ แม่ก็จัดให้ สงสัยจะชอบจริง ดนตรีเป็นวิชาเดียว ที่ได้ "A" หมดสำหรับเกรดทั้ง 3 รายการ แก้ไขเมื่อ 22 ต.ค. 55 20:19:29 จากคุณ : แม่ก้อย เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 55 19:56:31

ความคิดเห็นที่ 12 ไม่สำคัญว่า ลูกจะเป็นโรคที่ชื่อว่าอะไร หน้าที่ของเราคือ หาให้ได้ว่าลูกบกพร่องตรงไหน แล้วก็แก้ไขตรงนั้น ที่สุดแล้วลูกอาจจะ"เป็น"หรือไม่เป็นอะไรเลยก็ได้ ก็ไม่ได้เสียหายอะไร    ชอบที่แม่ก้อยเขียนตามข้างบนน่ะค่ะ ตัวเองมีลูก 3 คน  ก็มีบางทีที่เลี้ยงยาก   เด็กปกตินี่แหละที่บางทีก็มีปมที่เป็นเหมือนโรคที่มันซ่อนอยู่  ลูกชายคนโตอายุ 16  ตอนนี้ติดเล่นไพ่ยูกิมากมีไปแข่งขัน  พอห้ามไม่ให้ไปก็ทะเลาะกับคนทั้งบ้าน  นั่งร้องไห้โฮว่าแม่ไม่รัก  ไม่เห็นแก่ความสุขลูก      เวลาที่เข้ามาอ่านความคิดเห็นของแม่ก้อย  มันทำให้มีพลังค่ะ  พลังที่จะไปจัดการ  ไอ้ส่วนที่ยากๆของตัวเอง ซึ่งมันก็เหมือนกับที่แม่ก้อยเขียนข้างบนน่ะค่ะ  ว่าเราต้องหาส่วนที่บกพร่องแล้วต้องรีบเข้าไปจัดการ ปล. ตอนอ่านเรื่องโหลดแอปแล้วอินมากเลยนะคะ  เพราะลูกชายก็เอาเงินค่าขนมทั้งหมดไปซื้อไพ่ 55555 ขอบคุณนะคะ จากคุณ : นานนุนนอน เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 55 20:14:15

ความคิดเห็นที่ 13 เพิ่งอ่านเรื่องของน้องนนท์ ชอบมากคะ แม่ก้อย ^^ จากคุณ : Tommy's Galz เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 55 20:41:37

ความคิดเห็นที่ 14 เป็นคุณพ่อคุณแม่ที่สุดยอดมากค่ะ ดิฉันเอง ลาออกจากงาน พาลูกมาเรียนที่เมกา ดูแลลูกด้วยตัวเอง เพราะพ่อเขาต้องทำงานที่เมืองไทย หาเงินส่งเสียให้ลูกเมียที่นี่ อยากให้ลูกเข้ารรประจำเหมือนกัน แต่ลูกยังไม่ยอมค่ะ นับถือน้องจริงๆ เก่งมากๆ ลูกดิฉันสู้ไม่ได้เลยค่ะ ยังเบบี๋ เวลานอน ยังต้องให้แม่กอด ไม่งั้นไม่หลับ 11ขวบแล้วนะคะ สู้รบกัน เรื่องเกมส์ เรื่องการเรียน สารพัด เหนื่อยค่ะ แต่ทำไงได้ มีลูกก็ต้องทำทุกอย่างที่ดีที่สุดเพื่อลูก ใช่มั้ยคะ ติดตามเรื่องราวของน้องอยู่นะคะ ขอแอบเป็น1กำลังใจด้วยค่ะ จากคุณ : ลูกคือดวงใจ (pajulito) เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 55 20:55:12

ความคิดเห็นที่ 15 น้องนนท์เก่งมากเลย จำเรื่องของน้องนนท์ตอนเด็กๆได้ คร่าวๆ เคย อ่านมานานมากแล้ว เพิ่งกลับมาเห็นอีกรอบวันนี้เอง ดีใจที่ได้อ่านข่าวว่าน้อง เติบโตได้งดงามขนาดนี้แล้ว จากคุณ : วีทีอาร์ เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 55 20:58:44

ความคิดเห็นที่ 16 อ่านมาถึงตอนนี้แล้วนะครับ  ต่างคนก็ต่างมีชีวิตคนละแบบ ชีวิตเด็กพิเศษแบบผมก็ต้องสู้ต่อไป ใจจริงเคยคิดไว้ว่าตอนรับปริญญาจบครูทุกคนที่รู้จักผมจะรู้สึกอย่างไรและอยากให้ไปด้วยกันนะ ผมตอนนี้ก็เข้าสู่ครึ่งหลังของการเรียนมหาลัยแล้ว ไม่รู้จะเป็นไงต่อไป ผมต้องสู้ๆใจ ไม่มีอะไรยากเกินความฝันเราที่จะเป็นครูไปได้หรอก ผมได้สิ่งที่สูญเสียไปเริ่มกลับคืนมาแล้ว ผมต้องบอกกับตัวเองว่า"สู้ๆนะตัวเอง ถึงเราจะไม่เก่ง เรียนช้ากว่าคนอื่น คิดได้ไม่เท่าคนอื่น แต่เราก็ซื่อสัตย์ ไม่โกงข้อสอบเหมือนเพื่อนหลายคน และเทอมหน้าตั้งใจว่าจะต้องพยายามเรียนได้2.5 ขึ้นไปให้ได้ เพื่อคนที่รู้จักผมทุกคนจะได้ไม่ผิดหวังไงละ" ก็ต้องทำให้ได้ ถึงแม้ว่ามันจะไม่สมบูรณ์100%ก็ตาม แต่ก็จะทำสุดความสามารถอันน้อยนิดที่เด็กพิเศษผมมีนะครับ จากคุณ : น้องเชาว์ เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 55 21:23:37

ความคิดเห็นที่ 17 เป็นกำลังใจให้คุณแม่นะคะ แต่น้องนนท์เก่งมากๆเลยค่ะ จากคุณ : IamUna เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 55 22:36:13

ความคิดเห็นที่ 18 เห็นด้วยกับแม่ก้อยค่ะว่า อย่ารอ..ให้คนอื่นมาทักว่า ลูกผิดปกติ แล้วไปหาหมอเพื่อให้หมอยืนยันว่า ลูกปกติ ถึงวันนั้น มันอาจจะช้าเกินไป เรานี่แหล่ะ รู้สึกว่าลูกมึนๆแปลกๆ แต่ด้วยความที่ไม่เคยรู้จักโรคนี้ เลยหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้ว่าลูกเราโอเคมั๊ย จนได้อ่านเรื่องของน้องนนท์จากแม่ก้อย เลยตัดสินใจพาลูกไปพบหมอ(ดังด้วยนะ) คุณหมอดันวินิจฉัยว่าลูกปกติ เราก็กลับมาเลี้ยงดูแบบเด็กปกติ ทำให้ลูกเสียโอกาสไปครึ่งปี กว่าอาการจะแสดงเต็มที่ก็เกือบช้าไป ถ้าไม่ได้อ่านกระทู้แม่ก้อยในวันนั้น ไม่รู้ลูกจะเป็นยังไงในวันนี้ค่ะ แล้วยังมีอีกหลายประเด็นที่เป็นประโยชน์มากๆ อย่างเรื่องปัญหาเดิมๆที่เคยแก้ได้แล้วมันจะกลับมาให้เจออีก ถ้าไม่เคยรู้มาก่อนคงเครียดน่าดู ทุกวันนี้เราก็ดูแลลูกอย่างมีความสุขค่ะ แต่หนทางยังอีกยาวไกลค่ะ ขอบคุณแม่ก้อยที่เอาเรื่องดีๆมาแบ่งปันค่ะ จากคุณ : ลูกหมามุ่ย แม่หมาว้อ (Scudetti) เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 55 22:46:47

ความคิดเห็นที่ 19 น้องนนท์เก่งมากเลย จากคุณ : บ้านเพื่อน เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 55 22:50:57

ความคิดเห็นที่ 20 น้องนนท์เก่งมากที่สุดเลยค่ะ จากคุณ : Warin&Winra เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 55 23:04:02

ความคิดเห็นที่ 21 เป็นกำลังใจให้คุณแม่ก้อย และน้องนนท์นะคะ ต้องขอบคุณมากๆที่มาแชร์เรื่องดีๆที่เป็นประโยชน์ให้กับเพื่อนๆ แล้วก็เป็นกำลังใจให้กับน้องเชาว์เช่นกันค่ะ จากคุณ : Jumuton เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 55 00:25:07

ความคิดเห็นที่ 22 เมื่อปีที่แล้วใช่แม่ก้อยหรือเปล่าครับที่เคยไปตั้งกระทู้ในห้องไกลบ้านเรื่องจะวางแผนเดินทางที่จะไปหาโรงเรียนให้ลูกในอังกฤษ   ตอนนั้นผมยังไปร่วมแจมตอบด้วย  จำได้ว่าคุณแม่ท่านนั้นบอกว่าน้องเป็นออทิสติกด้วย ถ้าใช่ก็ยินดีด้วยนะครับที่ตอนนี้น้องได้มาที่อังกฤษแล้ว จากคุณ : ประกอบ เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 55 04:07:05

ความคิดเห็นที่ 23 อ่านแล้วรู้สึกดีจังคะน้องเก่งจริงๆ เป็นกำลังใจให้นะคะ ด้านนี้ก็สู้ๆกับการปรับพฤติกรรมลูกเหมือนกันคะ จากคุณ : arikone เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 55 04:13:28

ความคิดเห็นที่ 24 ไม่มีอะไร  จะมากไปกว่า ความชื่นชมและนิยมยินดี ที่มอบให้กับคุณแม่และน้องนนท์ค่ะ จากคุณ : จันทร์สิริ เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 55 05:46:54

ความคิดเห็นที่ 25 เก่งมากค่ะทั้งน้องนนท์และแม่ก้อย มีลูกเป็นออทิสติกเหมือนกัน อาศัยกำลังใจจากแม่ก้อยและน้องนนท์มานานหลายปี ตั้งแต่เพิ่งรู้ว่าลูกเป็นก็ว่าได้ ตอนนี้หาแนวทางและตั้งหลักของตัวเองได้แล้ว ก็จะพยายามสู้ต่อไปเหมือนกันค่ะ ขอบคุณแม่ก้อยและน้องนนท์สำหรับแสงสว่างนำทางค่ะ จากคุณ : Kitakaze เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 55 08:08:05

ความคิดเห็นที่ 26 ชื่นชม แม่ก้อย มากๆ  สุดยอดเลยค่ะ น้องนนท์เก่งมากค่ะ ดูผลลัพธ์ที่แม่ก้อยทุ่มเทให้น้องนนท์มา แล้วคุ้มค่ามากค่ะ ตอนนี้ น้องนนท์เก่งกว่า เด็กไทยอายุเท่ากัน หลายๆ คนเลย บางคน ตอนนี้ ยังไม่สามารถไปอยู่หอได้ ไม่ค่อยตั้งใจเรียน จากคุณ : ตระกูลA เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 55 09:27:29

ความคิดเห็นที่ 27 น้องนนท์สุดยอดเลยค่ะ ดีใจที่น้องเจอที่ๆใช่สำหรับนนท์แล้ว หวังว่าอีก5ปีข้างหน้าหนุ่มน้อยคนนี้จะเติบโตเป็นต้นไม้ที่แข็งแรงนะครับ จากคุณ : บาร์ซ่า เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 55 11:25:02

ความคิดเห็นที่ 28 คห 11 ทึ่งมากๆเลยค่ะ น้องเล่นเปียโนได้เอง โดยไม่ได้เรียนมาก่อน แถมเล่นได้เพราะไม่ผิดโน๊ตเลย แอบติดตามานานานแล้วค่ะ แม่ก้อยเป็นคุณแม่ตัวอย่างที่ยอดเยี่ยมมากๆเลยค่ะ จากคุณ : แม่บ้านครอว์ฟอร์ด เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 55 12:23:05

ความคิดเห็นที่ 29 ขอเป็นกำลังใจให้แม่ก้อยกับน้องนนท์ค่ะ จากคุณ : iamfroggy เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 55 12:25:54

ความคิดเห็นที่ 30 ดีใจที่เห็นน้องนนท์มีความสุขกับโรงเรียนและเพื่อนๆ ค่ะ จากคุณ : เสือเตี้ย เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 55 12:29:06

ความคิดเห็นที่ 31 อ่านแล้วนั่งดันร้องไห้ ตื้นตันใจสุดๆเลยค่ะ จากคุณ : Regenbogen ^_^ เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 55 13:32:07

ความคิดเห็นที่ 32 ทั้งน้องนนท์และน้องเชาว์เก่งมากทั้งคุ่เลยค่ะ เชื่อว่าในอนาคตทั้งน้องนนท์และน้องเชาว์ต้องประสบความสำเร็จตามทางชีวิตที่ตัวเองตั้งใจไว้แน่ๆค่ะ เป้นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : jazzzero เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 55 14:50:16

ความคิดเห็นที่ 33 ตามอ่านกระทู้ของแม่ก้อยและน้องนนท์มาตลอด และนำมาใช้กับลูกชาย ขอเป็นกำลังใจให้แม่ก้อยและแม่ทุกคนที่มีลูกเป็นเด็กพิเศษ ขอบคุณมากๆกับเรื่องราวดีๆแบบนี้คะ จากคุณ : Tentgung เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 55 15:32:37

ความคิดเห็นที่ 34 น้องนนท์เล่นเปียโนเก่งมากค่ะ ไม่ต้องดูโน๊ตด้วย เก่งจริง ๆ ค่ะ จากคุณ : coast girl เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 55 18:09:28 A:120.144.80.120 X: TicketID:163162

ความคิดเห็นที่ 35 สู้ๆนะคะแม่ก้อย เป็นกำลังใจให้ทั้งแม่ก้อยและน้องนนนะคะ ^^ จากคุณ : mimidola (mimidola) เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 55 18:29:26

ความคิดเห็นที่ 36      รู้สึกดีทุกครั้งที่ได้อ่านเรื่ิองของน้องนนท์ จากการเลี้ยงดู ของคุณแม่ก้อยและคุณพ่อ      ทั้งสองท่านสุดยอดจริงๆ ซาบซึ้งกับความรักของพ่อแม่ ที่มีให้กับลูก อย่างไร้เงื่อนไข      รักลูกเพราะเป็นลูก รักอย่างที่เขาเป็น!!!และช่วยเขาทุกวิถีทาง โดยไม่ยอมแพ้          อ่านเรื่ิองนนท์ทำให้รู้เรื่องของน้องเชาว์ด้วย เพราะตามไปอ่านตลอด        ขอเป็นกำลังใจให้น้องทั้งสองตลอดไป  น้องทั้งสองเก่งมาก          อยากฝากถึงน้องเชาว์ด้วยว่า น้องเชาว์อย่าคิดว่า เพราะน้องเป็นเด็กพิเศษ!!!น้องจึงทำอะไร          ไม่ได้เท่าคนอื่นๆ เรียนไม่เก่งเท่าคนอื่นๆ น้องเรียนได้เท่านี้หรือเท่าไหนก็ตาม แต่เมื่อมาจาก          ความตั้งใจเต็มที่ๆสุดแล้ว นั่นคือน้องเก่งแล้วค่ะ!!!!!  น้องจงภูมิใจในตัวเองเถิด มั่นใจในตัวเองเถิด เพราะน้องเชาว์ทำเต็มที่แล้ว พยายามเต็มที่แล้ว           นั่นคือน้องเก่งที่สุดแล้วค่ะ เพราะฉลาดที่คิดได้ และได้ใช้ความพยามจนสุดความสามารถแล้ว         ได้เท่าไหร่ ก็พอใจและภูมิใจให้เต็มที่ มีความสุขกันผลที่ได้ และพยายามต่อไปอีก เพราะชีวิตน้องเชาว์ยังอีกยาวไกล         พี่ป้าน้าอาทั้งหลายในพันทิปมากมายคอยเป็นกำลังใจให้น้องเชาว์และน้องนนท์นะคะ จากคุณ : a tt เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 55 22:51:11

ความคิดเห็นที่ 37 จะผิดไหมถ้าจะบอกว่า ตกหลุมรักน้องนนท์เข้าแล้ว น้องน่ารักจริงๆค่ะ   ชื่นชมแม่ก้อยและครอบครัวมาก เป็นกำลังใจให้แม่ก้อยและน้องนนท์ด้วยนะคะ และเหนือสิ่งอื่นใด ขอบคุณแม่ก้อยมากๆ ที่กระทู้รำพึงรำพันของแม่ก้อยทำให้คนอ่านหลายๆคนมีกำลังใจเยอะขึ้นเลย แม่ก้อยมักให้ข้อคิดดีๆเสมอ เคยไปหาหนังสือเกี่ยวกับออทิสติกมาอ่าน มักมีหลายๆข้อความ พูดถึงแม่ก้อย เอ่ เราก้อสงสัยว่าแม่ก้อยนี่ใคร ยังไง จนมาเจอกระทู้ "เมื่อชีวิตมาถึงจุดเปลี่ยน1-3 "จะบอกว่าประทับใจแม่ก้อยและน้องนนท์มาก คงต้องขอเป็นแฟนคลับ จะติดตามชีวิตของน้องนนท์ต่อไป อยากเห็นต้นกล้าน้อยของแม่ก้อยเป็นต้นไม้ใหญ่ คลิปน้องเล่นเปียโนนี่ น้องอายุเท่าไหร่คะ  เก่งๆมากกก  เพราะมากกกก น่าเสียดายนะคะ ถ้าน้องมีโอกาสเล่นและฝึกฝนเรื่อยๆ จะต้องเป็นนักดนตรีชื่อดังแน่นอน  แต่ตอนนี้น้องหันมาเล่นกลองแล้วนี่เนอะ  อาจจะได้เห็นจริงๆ แก้ไขเมื่อ 24 ต.ค. 55 02:09:43 จากคุณ : วณมิลา เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 02:06:24

ความคิดเห็นที่ 38 ขอบคุณทุกแรงเชียร์ค่ะ แม่ก้อยยังไม่ได้รับชื่อทีิ่อยู่จากผู้โชคดีอีกหลายท่านเลยค่ะ รบกวนส่งมาภายในสัปดาห์นี้ด้วยนะคะ แวะมาตอบคำถามทั้งจากหน้าบ้านและหลังบ้าน คุณหมอของลูก - แม่ก้อยไม่ได้พาลูกไปพบจิตแพทย์ หรือ คุณหมอพัฒนาการเด็กหลายปีแล้วค่ะ แต่ตอนนี้เท่าที่ทราบ โรงพยาบาลรัฐและเอกชนในกทม.ทุกโรงพยาบาลมีแพทย์ผู้เชี่ยวชาญทั้งนั้น ขึ้นอยู่กับคิวยาวมาก หรือ น้อย ถ้าต้องการแบบด่วน ลองติดต่อที่สมิติเวชศรีนครินทร์ บำรุงราษฎร์ รพ. กรุงเทพ อาจจะมีแพทย์หลายท่าน และ คิวสั้นกว่าที่อื่น ดนตรีของลูก - วิดีโอคลิปข้างบน จำได้ว่า ประมาณสองขวบกว่าๆ เกือบสามขวบค่ะ ย้อนกลับมาดูทีไร ก็ยังขำลูกทุกที ตลกดีนะคะ มีทักคุณยายด้วยว่าร้องผิด :) เสียดายที่หาคุณครูที่เข้าใจธรรมชาติเด็กแบบลูกไม่ได้อยู่หลายปี กว่าจะได้เริ่มเรียนอีกที ก็เก้าขวบกว่า แต่เรียนไปสีห้าปี ก็ไม่ได้เ่ก่งขึ้น เพราะเขาว่า เขาไม่ชอบ 5555 หกปีต่อมา คลิปนี้ประมาณเก้าขวบ เริ่มเรียนไปได้ซักสามสี่เดือน ดูเหมือนจะเรียนเร็วและเก่ง แต่ก็ไม่ได้ก้าวหน้าไปกว่านี้เท่าไหร่หลังจากนั้น จากคุณ : แม่ก้อย เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 07:27:56

ความคิดเห็นที่ 39 คำเตือน... ปัจจุบัน การรักษาออทิสติกมีหลากหลายวิธี ข้อมูลก็มีมากมายเยอะแยะไปหมด มีทั้งแบบทางตรงและทางอ้อม ทางตรงก็คือ พฤติกรรมบำบัด ฟลอร์ไทม์ ฝึกพูด ฝึกกิจกรรมบำบัด ทางอ้อมก็คือ ดนตรี ขี่ม้า Hyperbaric Oxygen Chamber, Biomedical treatment, Stem Cell, Homeopathy, ฝังเข็ม, ILs และ ไปรยาลใหญ่ตัวโตๆ จะเลือกวิธีไหน หาข้อมูลให้มากๆ ฝึกมากหลายอย่าง ก็ไม่ใช่ว่าดีเสมอไป น้อยไปก็ไม่ work ต้องทำให้พอดี พอดี ที่สำคัญ อย่าทำอะไรเกินตัว บรรดาวิธีฝึกข้างต้น นนท์ก็ผ่านมาเกือบครบแล้ว ยกเว้นแต่ Stem Cell ทีีแม่ก้อยยังลังเลกับผลในอนาคต กับ ฝังเข็ม ที่คิดว่าลูกคงไม่ยอมร่วมมือ :) แม่ก้อยก็ยังเชื่อว่า โรงเรีียนที่ดีทีุ่สุดคือ บ้านและครูที่ดีที่สุดคือ พ่อแม่ แต่พ่อแม่ก็ต้องศึกษาหาความรู้ หาวิธีการสอนที่เหมาะสมกับลูก เอาใจช่วยทุกครอบครัวค่ะ จากคุณ : แม่ก้อย เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 08:46:54

ความคิดเห็นที่ 40 ขอบคุณแม่ก้อยที่ส่งข่าวเกี่ยวกับ "เมื่อชีวิตมาถึงจุดเปลี่ยน" น้องน่ารักมาก คุณพ่อคุณแม่เข้มแข็งมาก จากคุณ : ตาหนูมาชิ เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 12:26:07

ความคิดเห็นที่ 41 ^_^ จากคุณ : KuManTong เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 18:53:07

ความคิดเห็นที่ 42 รู้สึกดีที่ได้อ่านเรื่องราวดีๆแบบนี้ค่ะ ชื่นชมในความรักของคุณแม่ คุณพ่อที่มีต่อน้องนนท์มากค่ะ ... น้องโชคดีมากที่ได้พ่อแม่แบบนี้ค่ะ ^___^ จากคุณ : ironeta เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 55 01:23:50

ความคิดเห็นที่ 43 อันมือไกวเปลไซร้ แต่ไรมา คือหัตถาครองพิภพ จบสากล มอบให้แม่ก้อยเลยค่ะ  super mom จริงๆ จากคุณ : หมวยแก้มป่อง เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 55 13:32:05

ความคิดเห็นที่ 44 เป็นสุดยอดคุณแม่จริงๆค่ะ จากคุณ : SuPerHyPerOverUltraGLUE เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 55 16:24:58