ความคิดเห็นที่ 1 เรื่องของลูก 1. เป็นกลุ่มอาการที่มีปัญหาคือ ลำไส้บางส่วนไม่ทำงาน ทำให้ผ่าตัดเอาลำไส้มาไว้ที่หน้าท้องตั้งแต่อายุได้ประมาณเดือนกว่า ๆ พอกลับมาอยู่บ้าน ก็ทำให้เขาคว่ำช้า และผ่าตัดลำไส้กลับเข้าไปในท้องได้ตอนอายุประมาณ 6 เดือน ทำให้เขาคว่ำช้า ยืนช้า เดินช้ากว่าเด็กวัยเดียวกัน ปัจจุบันถ่ายเหลว ประมาณ 3-5 ครั้งต่อวัน และมีปัญหาก้นแดงจนถึงขั้นเลือดออก แต่ถ้าทายาแป้งน้ำทุกครั้งที่ล้างก้น ก็จะแค่แดง ๆ 2. หูหนวก แต่ได้ผ่าตัดใส่ประสาทหูเทียมไปตั้งแต่อายุได้ 1 ขวบเต็ม (ซึ่งถือว่าเร็วมากแล้วสำหรับเด็กไทย) ปัจจุบันเกือบ 3 ขวบ พูดได้เป็นคำ ๆ เช่น เปิด ปิด ขอ อึ ฉี่ (แต่ยังใส่แพมเพิสตลอดตอนไปโรงเรียน) และเขาก็รู้ความทุกอย่าง เพียงแต่ยังพูดไม่ได้ และชอบทำเมินเฉยต่อคำพูดของคนรอบข้าง 3. ขี้โมโห เวลาขัดใจจะปาเครื่องช่วยฟังที่ติดอยู่กับศีรษะทิ้งกับพื้น 4. ซน ชอบวิ่งหนีครูไปที่ต่าง ๆ ชอบปีนป่าย แต่กล้ามเนื้อขาไม่แข็งแรง เดินเซ หรือยืน ๆ อยู่ก็เซ ล้มเอง   5. เวลาอยู่รร. ตักข้าวเองตลอด ช่วยเหลือตัวเองได้ดี ยกเว้นล้างก้น 6. ไม่เคยแกล้งเพื่อน ไม่แย่งของเล่นเพื่อน แต่ตัวใหญ่ เวลาวิ่งไปกอดเพื่อน เพื่อนก็จะล้มแล้วร้องไห้ตลอด 7. ถ้าเขาเล่นต่อบล็อกแล้วเพื่อนมาทำพัง เขาจะเฉย ๆ แต่พอเพื่อนไปเล่นของเพื่อนเอง เขาก็จะเดินไปทำให้พังเหมือนกัน (ออกแนวอาฆาต แก้แค้นหรือเปล่าคะ) และไม่เคยแย่งของเล่นเพื่อน มีแต่โดนเพื่อนแย่งและเขาไม่ยอม 8. เพื่อนแม่ที่เคยมาเล่นกับลูก บอกว่าเวลาโมโห ตาเขาร้ายกาจกว่าเด็กวัยเดียวกัน ถ้าไม่พอใจ เขาจะเดินไปที่ของ หันมามองก่อน แล้วค่อยปัดของลงมาเพื่อแสดงให้รู้ว่าเขาไม่สบอารมณ์ 9. ชอบทำงานศิลปะ จะนั่งได้นาน ๆ และผลงานออกมาดีมาก ๆ (ครูจะแปะผลงานเด็กไว้หน้าห้อง ลูกก็ทำได้ดีแตกต่างจากคนอื่นมากจริง ๆ) 10. รร. จัดสอบ เขาสอบผ่านหมด (ทั้งที่ทำไม่สนใจ) ยกเว้นวิชาภาษาอังกฤษ ซึ่งไม่เข้าร่วมใด ๆ ทั้งสิ้น  ครูบอกว่าศิลปะเป็นเลิศ ความมั่นใจในตัวเองสุดยอด 11. เป็นเด็กขี้ประจบ เอาใจ ทุกคนบอกว่าเขาฉลาดมาก เกินเด็กในวัยเดียวกัน เคยโทรไปปรึกษานักจิตวิทยา เขาบอกว่าลูกฉลาดและเป็นผู้ใหญ่เกินอายุ แต่ครูที่รร. อาจจะไม่เข้าใจ เพราะเปรียบเทียบกับเด็กทั่วไป นักจิตเสนอให้ไปเรียนรร.เด็กพิเศษ ซึ่งแม่ไม่ได้รังเกียจ แต่เคยเช็คไป รร. แนวนี้ อยู่ไกลบ้าน และค่าเทอมเป็นแสน แม่สู้ไม่ไหว จากคุณ : Pinkjung เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 14:58:06

ความคิดเห็นที่ 2 หลังจากส่งพี่เลี้ยงไปประกบ ผลคือ 1. ลูกอารมณ์ดี พี่เลี้ยงคุมให้นั่งเรียนได้ 2. ครูชอบพี่เลี้ยงคนนี้กันหมด และบอกว่าลูกอารมณ์ดีกว่าไม่มีพี่เลี้ยง 3. เวลาที่พี่เลี้ยงไม่ไปด้วย เขาซนมาก วิ่งเข้าห้องแล้วล็อคประตูจากด้านใน ดีที่มีเด็กโตอยู่เลยช่วยเปิด 4. พี่เลี้ยงบอกว่าลูกเรายอมนั่งเรียนเพราะเชื่อพี่เลี้ยง และพี่เลี้ยงเห็นว่าเด็กคนอื่นอาละวาดมากกว่าลูกเราเยอะ (ครูประจำชั้นก็บอกแบบนี้) 5. พี่เลี้ยงไม่เข้าใจว่าจะให้เขาไปทำไม ในเมื่อทุกวันก็สอนนิดเดียว วันละ 1 ชั่วโมง ที่เหลือก็ให้เด็กเล่นของเล่น กิน นอน ก็หมดเวลาเรียนแล้ว เขารู้สึกเหนื่อยที่ต้องเดินทางไปกลับ แถมต้องกลับมาทำงานบ้านเท่าเดิม (เราพยายามช่วยเขาด้วย) จากคุณ : Pinkjung เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 14:58:19

ความคิดเห็นที่ 3 ปัญหาคือ 1. ปู่ย่าตามใจมากเกินไป ขนาดลูกเราทำผิดยังบอกว่าเก่ง แล้วตบมือให้ 2. ปู่พยายามกีดกันแม่ลูก และพยายามทำทุกอย่างให้หลานติดตัวเองมากกว่า 3. ปู่ไม่เข้าใจว่าทำไมเราจำกัดการเล่น Ipad , Iphone อธิบายแล้ว แต่ก็ไม่เข้าใจใด ๆ 4. ย่าสอนให้ตีพี่เลี้ยง หรือตีพื้น เวลาลูกหกล้ม 5. ย่าปล่อยให้ทำทุกอย่างแม้ว่าอาจจะเกิดอันตราย แต่แม่ห้ามและดุ 6. ปู่ย่าชอบให้หลานขึ้นไปนอนห้องนอนของเขา แล้วปล่อยให้ดูทีวี ดูดขวดนมจนกว่าจะหลับไปเอง บางทีก็ 4 – 5 ทุ่ม 7. ย่าบังคับให้พี่เลี้ยงหยิบแพมเพิสมาใส่ให้ลูกเราตลอดเวลา ทั้งที่เราพยายามสอนให้เขาบอกฉี่อึเอง 8. ลูกเลือกปู่ย่า แต่แม่เป็นห่วง และเสียใจที่ลูกเป็นแบบนี้ 9. ลูกติดปู่ ย่า มากกว่าแม่ เวลาอยู่กับปู่ย่าจะซนนรกแตก แต่อยู่กับแม่ก็ทำท่ารักแม่ และเชื่อฟังมากกว่ากันอย่างสุด ๆ (เหมือนเป็นเด็กคนละคน) 10. ครูใหญ่เชิญพบ พร้อมกับให้หนังสือบอกแจ้งมาดังนี้ - ลูกเป็นเด็กพัฒนาการไม่สมวัย - ชอบแสดงอาการฉุนเฉียว ไม่นั่งในกิจกรรมวงกลม  ไม่ฟังคำสั่งสอน - ไม่สามารถระวังความปลอดภัยในการเล่นรวมกับเพื่อน เล่นแรงและชอบปาของเล่น ทำให้เกิดอันตรายต่อผู้อื่น - กล้ามเนื้อไม่แข็งแรง ไม่สามารถเดินทรงตัว และปีนป่ายได้อย่างปลอดภัย - ขับถ่ายบ่อย - เมื่อมีกิจกรรมนอกห้อง ลูกชอบปลีกตัวไปเล่นอิสระ 11. ครูใหญ่ให้จัดพี่เลี้ยงไปช่วยเลี้ยง และหาใบประเมินจากแพทย์ด้านร่างกาย การได้ยิน การพูด อารมณ์ จิตใจ ถ้าหาไม่ได้ก่อนเปิดเทอมหน้า ทางรร. ถือว่าสละสิทธิในการเรียนต่อระดับอนุบาล 1 ตอนนี้เป็นช่วงปิดเทอม แต่แม่ก็ลงเรียนเพราะไม่อยากให้ลูกอยู่บ้าน แล้วส่งพี่เลี้ยงไปด้วย พี่เลี้ยงลาไป 1 วัน ครูใหญ่โทรมาบอกว่า ถ้าพี่เลี้ยงลาหยุด ก็ให้ลูกหยุดไปด้วย ขอแจ้งให้คุณแม่ทราบไว้เลย (ใช้คำพูดแบบเนี้ย) 12. เราเคยแอบดู เวลาลูกเราโมโหแล้วตีครู ครูนั่งยิ้มเฉย ๆ เราเลยรู้สึกว่าครูคุมลูกเราไม่ได้ จะดุก็ไม่ดุ ซึ่งเราบอกหลายครั้งแล้วว่าเราอยากให้ครูอบรม ดุ ตี หรือทำโทษได้ แต่เราคิดว่าครูใจดีเกินไป หรือเขาไม่รู้วิธีปราบเด็ก เพราะพี่เลี้ยงก็บอกว่าครูก็เป็นแบบนี้ตลอด หนักไปทางปลอบเวลาเด็กร้องไห้ 13. แม่รู้สึกไม่ดี จ่ายเงินค่าเทอม 38,000 บาท แต่ต้องจ้างพี่เลี้ยงไปดูอีก พอพี่เลี้ยงไป ก็ไม่ได้ทำงานบ้าน กลับบ้านก็วุ่นวาย กวาด ถู ซักผ้า รีดผ้า ป้อนข้าว อาบน้ำ สารพัด และพี่เลี้ยงก็ไม่ได้จะอยู่ตลอดกาล ถ้าเขาลาออก จะทำยังไง หรือถ้าเขาหยุดเช่นป่วย ลูกก็ต้องหยุด แทนที่พี่เลี้ยงจะได้พัก ก็ต้องเลี้ยงลูกเราอยู่บ้านทั้งที่ป่วย  แล้วยังต้องไปกับเราและลูกตามที่ต่าง ๆ เช่น รพ. หรือ รร.สอนเสริม ไปเที่ยว สารพัด 14. หลังจากพบครูใหญ่ เราตระเวนพาลูกไปพบหมอต่าง ๆ เช่น - หมอสมอง ตรวจภายนอก ดูพฤติกรรม บอกว่าลูกเราปกติ - หมอพัฒนาการ บอกว่าลูกมีปัญหาด้านการทรงตัว ต้องฝึกกล้ามเนื้อ - นักฝึกพูด ก็ฝึกอยู่ - จิตแพทย์ บอกว่าลูกเราปกติ ค่อนข้างฉลาด - กำลังจะพบจิตแพทย์เพื่อทดสอบอีคิว ไอคิว (เลยยังไม่มีผลตรวจไปให้โรงเรียนตอนนี้) แต่เราก็ยังไม่พบสาเหตุว่าทำไมลูกถึงเดินเซ (บางครั้ง) หรือยืน ๆ อยู่ก็เอียงไปซะเฉย ๆ ไม่รู้จะไปหาหมออะไรแล้ว ใครพอจะแนะนำได้บ้างคะ จากคุณ : Pinkjung เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 14:58:34

ความคิดเห็นที่ 4 สรุป เราเครียด เบื่อ หน่ายที่ต้องเจอสภาพแบบนี้ เราเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว ตอนลูกป่วยต้องอยู่รพ. เป็นเดือน เจาะทั้งตัวจนพรุน เราร้องไห้ทุกวัน ร้องทั้งวันเป็นเดือน ๆ เราต้องปั๊มนมไปให้ลูก อยู่เฝ้า แล้วอาการของลูกก็ปรากฏขึ้นมาทีละอย่าง ผ่าตัดก็หลายครั้ง  จนปัจจุบันเราแก้ไปหลายอย่าง แต่ปัญหาก็ไม่สิ้นสุด เรากลัวลูกไม่มีที่เรียน ถ้าเราย้ายรร. จะเจอปัญหาแบบนี้อีกหรือเปล่าก็ไม่รู้  ลูกอยู่บ้านก็สับสนว่าทำไมปู่ย่าบอกอย่าง แม่บอกอีกอย่าง เราอยากรับฟังคำแนะนำจากพ่อแม่คนอื่นบ้าง เพราะเราพบหมอทุกหมอ พยาบาล จิตแพทย์ ครบหมดแล้ว ก็งั้น ๆ ง่ะ เอาแบบผู้มีประสบการณ์ดีกว่า เพราะขนาดตอนลูกเราเอาลำไส้มาไว้หน้าท้อง เราก็ยังดูแลด้วยวิธีของเราซึ่งดีกว่าที่พยาบาลสอนมา และเรื่องก้นแดง เราใช้ยาแผนปัจจุบันทั้งในและต่างประเทศ ไม่มีอะไรดีขึ้น เลือดซิบตลอด สรุปว่าผสมเอง ดีที่สุด  จึงไม่ได้เชื่อมั่นกับหมอแผนปัจจุบันไปซะทุกเรื่อง ขอบคุณสำหรับคำตอบนะคะ จากคุณ : Pinkjung เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 14:59:28

ความคิดเห็นที่ 5 เราไม่รู้จะช่วยอย่างไร คงต้องรอแม่ๆที่มีประสบการณ์มาตอบ แต่เราขอเป็นกำลังใจให้คุณแม่สู้ๆนะคะ จากคุณ : zenkwang เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 15:18:52

ความคิดเห็นที่ 6 โอย คุณแม่เก่งจังค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : แม่ยูอินะ เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 15:20:21

ความคิดเห็นที่ 7 มาให้กำลังใจคะ จากคุณ : Sprite_12 เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 15:34:33

ความคิดเห็นที่ 8 ไม่ทราบจะแนะนำอย่างไร เพราะไม่มีข้อมูล แต่คิดว่าตัวน้องคงมีอะไรผิดปกติ ซึ่งความผิดปกติอาจจะมาจากสภาพร่างกายน้อง และการเลี้ยงดูของปู่ย่า และของคุณแม่ที่แตกต่างกัน ---เห็นใจคุณแม่นะคะ ขอให้คุณแม่เข้มแข็ง--- จากคุณ : สายรุ้งสีเทา เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 16:12:26

ความคิดเห็นที่ 9 มากอดค่ะ .. ตั้งสติ ในแต่ละนาที ท่องไว้  เราต้องทำทุกนาทีให้ลูก ดีที่สุดค่ะ จากคุณ : trn (ธีอาร์เอ็น) เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 16:13:29

ความคิดเห็นที่ 10 ไม่ทราบว่าคุณแม่ มีเล่นแบบสนุก ขำๆ กับลูกบ้างมั้ยครับ เข้าใจว่าผู้หญิงโดยเฉพาะเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวอาจไม่ถนัด เพราะภาระปกติก็หนักมากอยู่แล้ว แถมมีปัญหามาก เมื่อทำผิดต้องลงโทษให้จำ ให้กลัวได้ ใช้มือตีก็น่าจะพอครับ   เมื่อปกติ ทำดี เราต้องเล่น อารมณ์ดี   เด็กจะเข้าใจ และพัฒนาทางอารมณ์ว่าเราตีเพราะทำผิด  เราจะอารมณ์ดี เล่นด้วยด้วยเมื่อเด็กทำดี  เมื่อเรามั่นคงกับหลักการนี้ เด็กก็จะมีความมั่นคงทางอารมณ์ด้วย เรื่องปู่ย่าตามใจมากเกินไป ไม่ดีครับ  หลายๆคนก็มีปัญหานี้ ยิ่งถ้าเด็กฉลาด จะรู้ว่ามีหนทางที่เอาแต่ใจได้   ถ้ามากจนเป็นปัญหา อาจต้องมีผิดใจกันบ้างเป็นธรรมดา โชคดีๆๆๆครับ แก้ไขเมื่อ 24 ต.ค. 55 16:30:18 จากคุณ : พิซซ่าหน้าปลาเค็ม เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 16:28:13

ความคิดเห็นที่ 11 ก่อนอื่นให้กำลังใจคุณแม่ก่อนนะคะ เรามองอย่างคนภายนอกว่าอย่างนี้นะคะ 1 ลูกคุณแม่อยู่ในวัย3ขวบสำหรับเราตีลูกด้วยไม้แขวนเสื้อ รุนแรงมากค่ะ 2 เรื่องปู่ย่าเป็นธรรมดาค่ะคนแก่กลัวหลานไม่รัก   ประกอบด้วยน้องไม่แข็งแรงมาตั้งแต่เล็กปู่ย่าเลยประคบประหงมสุดๆ 3 การที่เด็กร้องไห้แล้ววิ่งไปส่องกระจก เราว่ามันไม่ใช่เค้าแกล้งทำนะคะ   แต่เด็กเค้ามักจะเรียนรู้และสนใจสิ่งใหม่ๆเสมอ เราคิดเอาเองว่าเป็นการ   สังเกตุเรียนรู้หน้าตาเวลาแสดงอารมณ์ของเค้ามากกว่า มีคำถามอยากถามคุณแม่ค่ะ คุณแม่ทุกวันนี้มีเวลาให้ลูกมากน้อยแค่ไหนคะ คือว่าเราเข้าใจว่าเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวก็คงจะเหนื่อยมาก แต่เราว่าลูกต้องการแม่มากกว่าพี่เลี้ยง เราว่าที่น้องดูก้าวร้าวอย่างเช่นเรื่องเขวี้ยงของ น้องต้องการเรียกร้องให้สนใจรึปล่าว เราไม่ใช่ผู้รู้อะไรแต่ถามอย่างเพื่อนถามเพื่อนนะคะ เท่าที่อ่านดูปัญหาที่คุณแม่เขียนมาเป็นข้อๆ ไม่มีสาเหตุมาจากคุณแม่เลยสักข้อคุณแม่ลองคิดดีๆนะคะ ว่าการทำโทษลูกด้วยการตีมันอาจจะได้ผลจริง แต่การตีโดยรุนแรงเกินกว่าวัยที่น้องจะเข้าใจได้ มันส่งผลอะไรต่อจิตใจน้องรึปล่าว จากคุณ : แม่น้องฟ้าใส (มามี๊ตัวกลม) เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 16:33:41

ความคิดเห็นที่ 12 เราว่าถ้าน้องเขามีปัญหาสุขภาพ ซึ่งอาจจะส่งผลกระทบบ้างไม่มากก็น้อยกับพฤติกรรม เราว่าสิ่งที่คุณแม่ควรจะคำนึงถึงคือ ลูกสุขภาพแข็งแรง และอารมณ์ดีมีความสุข เรื่องอื่นๆ ที่ทำให้คุณแม่เครียดบางครั้งอาจจะต้องปล่อยวางไปบ้าง บางเรื่องอาจจะช้า สิ่งที่สำคัญคือ ความคาดหวังค่ะ เราเคยมีปัญหากับลูก เรื่องเล็กๆ น้อยๆ เช่นการเลือกเสื้อผ้า การทานอาหาร พอเริ่มโตมา เคยอ่านหนังสือค่ะ เจอประโยคหนึ่งคือ เวลาเลี้ยงลูก ต้องคิดว่าอะไรคือสิ่งที่ลูกต้องการ ไม่ใช่แม่ต้องการให้เป็นค่ะ ,,,, แต่การที่เด็กเล็กจะมาบอกความต้องการของเขาให้เราฟังชัดๆ คงยังไม่ได้ เรื่องแบบนี้อาจจะต้องเกิดจากความใกล้ชิด แต่ก็อย่างว่าคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว ชีวิตมันวุ่นวาย ตอนนั้นเครียดจนต้องออกจากงานกันเลยค่ะ ขนาดเรื่องไม่เป็นเรื่อง เห็นใจคุณแม่มากเลยนะค่ะ สู้สู้ค่ะ คำแนะนำของเราคือประสบการณ์ที่เรามี อยากเล่าสู่กันฟังนะค่ะ แต่ของจขกท ดูหนักหนามากกว่าเรามากนัก เพราะมีปัญหาสุขภาพด้วย จากคุณ : gungungirl เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 16:38:38

ความคิดเห็นที่ 13 จขกท สิ่งที่คุณเล่ามา แทบจะเรืีองเดียวกับหนังสือบันทึกเกี่ยวกับเด็กพิเศษคนหนึ่งเลย คุณลองหาอ่านดูนะคะ เรื่อง ผมฉลาด...แต่รู้สึกโง่ (เด็กเกิดมาฉลาด แต่ยิ่งโตยิ่งโง่ ทำไมจึงเป็นเช่นนี้ ) เขียนโดย นภัทร พุกกะณะสุต เป็นเรื่องของแม่คนหนึ่งที่มีสถานะเป็นทั้งพ่อและแม่ของลูกชายที่มีปัญหาเรื่องสมาธิสั้นและออทิสติกอย่างอ่อน เธอก็ตระเวนหา รร. หาหมอ หาที่ปรึกษาดีๆ เต็มที่เพื่อลูก แต่สุดท้ายก็พบว่าสิ่งที่เธอทำและคนแปลกหน้าเหล่านั้นทำให้ลูกเธอแย่ลง นี่คือ  สารบัญ ของหนังสือเล่มนั้นนะคะ เราลอกจากเว็บมาให้ดู ว่าเด็กน้อยคิดอะไรอยู่ - ผมฉลาด...แต่รู้สึกโง่ - ผมฉลาดกว่าแม่ - สิ่งพิเศษในตัวผม - ปลอบใจแม่ - ซุกซนอยู่ไม่นิ่ง - เด็กเอ๋ย...เด็กน้อย - ผมรู้สึกแย่ - ผมอยากเป็นอะไร - อยากเป็นนก - ผมปัญญานิ่ม ...ฯลฯ... จากคุณ : rainfull เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 16:46:58

ความคิดเห็นที่ 14 มาเป็นกำลังใจให้คุณแม่สู้ๆ คะ จากคุณ : หม่ามี๊น้องเอิน (Myannie) เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 16:57:50

ความคิดเห็นที่ 15 เราว่าปัญหาลูกก้าวร้าวน่าจะอยู่ที่แม่มากกว่าปู่ย่านะ เรื่องการตีลูก จริง ๆ ควรอธิบายก่อนตีทุกครั้ง ของเราเวลาตีลูกจะเตี่อนก่อน 2-3 ครั้งว่าตีถ้าไม่ฟังถึงค่อยตี การตีลูกจนก้นแดงกับตีด้วยไม่แขวนเสี้อทำให้เด็กชอบใช้ความรุนแรงนะ แล้วก็เรื่องขังในห้องน้ำนี้ คำว่า timeout คือเข้ามุม ไม่ใช่ขังในห้องต่าง ๆ คนเดียวค่ะ ส่วนเรี่องปู่ย่าให้ตีพี่เลี้ยงตีอย่างไงค่ะ ตีเล่น ๆ หรือตีจริง ๆ เด็ก 3 ขวบรู้ว่าอะไรตีเล่นตีจริง ลูกเราน่าจะอายุเท่า ๆ กันชอบเอาตุ๊กตาจรเข้ไปกัดชอบบ้าน พอเขาบอกเจ็บ ๆ ก็หัวเราะดีใจ ถ้าเล่นให้คนอื่นเจ็บแบบให้ตีเล่น ๆ ไม่น่าเป็นปััญหา จากคุณ : มนชิจัง เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 17:09:34

ความคิดเห็นที่ 16 เห็นด้วยกับ คห ที่ 15 ค่ะ ทุกครั้งที่เราลงโทษลูก เราจะถามลูกทุกครั้งว่าหนูควรถูกทำโทษมั๊ย  แล้วที่แน่ๆ เราไม่เคยใช้ไม้แขวนเสื้อตีลูก ทุกครั้งที่เราตีลูก เราจะให้ลูกแบมือ แล้วเราก็เอามือเราตีลูก ดังแผละ (ไม่ได้เจ็บเลย) เราตีลูกไม่เคยเกิน 3 แผละ จะถามเค้าก่อนว่าคราวนี้หนูควรจะโดนตีกี่ที  เค้าก็จะบอกเอง  แต่สิ่งที่ลูกรู้คือ นี่คือการลงโทษ  เราไม่จำเป็นต้องทำให้เด็กเจ็บกายค่ะ สุดท้าย ทุกครั้งที่ตีลูกเสร็จ เราจะกอดเค้าทันที เพื่อให้รู้ว่าแม่รัก การที่แม่ทำโทษ หรือตีหนู ไม่ได้หมายความว่าแม่เกลียดหนู จากคุณ : ink (siam) เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 17:18:25

ความคิดเห็นที่ 17 เรื่อง ผมฉลาด...แต่รู้สึกโง่ เราเคยมีหนังสือเล่มนี้ ถ้าคุณแม่ต้องการเรายินดีส่งให้ค่ะ ยังไงหลังไมค์ ที่อยู่มานะคะ จากคุณ : สายรุ้งสีเทา เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 17:37:29

ความคิดเห็นที่ 18 ปัญหาสุขภาพในข้อหนึ่งคล้ายลูกเราเลย เคยผ่าตัดทำโคลอสโตมีเหมือนกัน ตอนนี้น้องยังถ่ายเหลวอยู่เหรอคะ ก้นแดง ลูกเราก็เคยจนเลือดออกเหวอหวะ เราใช้ซิงค์เพสของรพ.ค่ะดีมากๆสำหรับเราเอาอยู่นะ เราซื้อที่บีเอนเอชอ่ะ เราใช้หลายเดือนเลยเราว่าดีกว่าทุกยี่ห้อที่ลองมา มันเหนียวข้นดีแต่ล้างไม่ยากเหมือนวาสลีนพวกนั้น ตอนนี้ไม่ได้ใช้แล้ว เพราะลูกไม่ถ่ายเหลวแล้วค่ะ ไม่ทราบลูกจขกทอายุเท่าไหร่แล้วคะ เดาว่าน่าจะอนุบาลคงพอๆกะลูกเราเลย นิสัยคล้ายกันด้วยสิ เราว่าหนึ่งคือเป็นลูกคนเดียว และคนรอบข้างตามใจน่ะค่ะ ต้องแก้ที่ต่นเหตุให้ได้ก่อนน่ะเราว่า มีหลายคนแนะเราให้มีลูกอีกคนอาการแบบนี้จะดีขึ้นแต่เราว่าไม่ดีกว่า ก็ต้องค่อยๆปรับไปค่ะ แต่ไม่ค่อยเห็นด้วยเรื่องการตี ลูกเราก็เหมือนลูกจขกท แรกๆตีไปมาก็ไม่สะทกสะท้านแล้ว มันเหมือนคนตัวโตรังแกคนตัวเล็กซึ่งเค้าไม่เข้าใจชัดเจนถึงความผิดของเค้าน่ะค่ะ นอกนั้นเราว่าถ้าจขกทไม่สบายใจลองปรึกษานักพัฒนาการดูดีกว่าค่ะ หรือนักจิตวิทยาเฉพาะทาง เผื่อว่ามีอาการที่จะเป็นอย่างอื่นจะได้แก้ไขทัน เรื่องครีมลองดูนะคะ หรือถ้าไม่สะดวก วันไหนเราไปรพ.เราซื้อมาฝากได้นะหลังไมค์มาได้ค่ะ จากคุณ : My Sea Lion เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 17:37:33

ความคิดเห็นที่ 19 ใช้มือตีก็พอค่ะ ลูกเจ็บตัวคุณก็เจ็บมือด้วย จะได้ไม่แรงเกินไป  แต่ต้องตีแบบอธิบายเหตุผลประกอบ ตีแบบจริงจัง (ไม่ใช่ตีแรง แต่ต้องสร้างบรรยากาศให้เคร่งขรึม จริงจัง ไม่ใช่ตีเล่นๆ) ลูกคนโตของดิฉัน ตอนอนุบาลหนึ่งเคยเป็นคล้ายๆ กัน ไม่สนใจ ไม่ฟังครู เวลาทำกิจกรรมกลุ่มก็จะออกมาเดินวนเวียนนอกห้องคนเดียว  แต่ไม่มีปัญหาเรื่องการแย่งของเล่นหรือทำร้ายเพื่อน (ลูกตัวเล็ก ส่วนใหญ่โดนเพื่อนทำมากกว่า)  ก็ค่อยๆ คุยกับครู ช่วยๆ ปรับกันไป ขึ้นอนุบาลสองก็ดีขึ้นหน่อย แต่ก็ยังมีอาการเข้าข่ายสมาธิสั้นอยู่  แล้วก็ค่อยๆ ดีขึ้น จนตอนนี้ ป.5 ก็พอใช้ได้แล้ว ถ้าเทียบกับเพื่อนๆ ก็ยังตั้งใจได้ไม่ดี แต่ก็เรียนใช้ได้ ลูกคนเล็กของดิฉันยิ่งมีปัญหามากกว่า พูดช้า ตอนเข้าอนุบาลหนึ่งยังพูดสื่อสารแทบจะไม่ได้ (คนอื่นฟังลูกไม่รู้เรื่อง) แล้วก็มีปัญหาเรื่องอารมณ์ ร้องกรี๊ดๆ เวลาคนอื่นไม่เข้าใจ  คุณครูก็ช่วยเหลืออย่างดี  เข้าใจปัญหาทุกอย่าง ใจเย็นกว่าดิฉันอีก  คุณครูยังบอกว่าคุณแม่ใจเย็นๆ ค่อยๆ ช่วยเหลือน้องกันไป ตอนนี้ขึ้น ป.1 พูดชัดขึ้นจนเกือบเหมือนเด็กปกติ (พาไปฝึกพูด) อ่านออก เขียนได้ ทำเลขได้ โดยคุณครูสอนทั้งนั้นเลย  ดิฉันไม่ได้คาดหวังว่าน้องจะเรียนได้ทันกับเพื่อนขนาดนี้ เพราะรู้สึกว่าน้องมีปัญหามากตอนอนุบาล  และยังมีการปรับอารมณ์ได้ดี เช่นจะร้องไห้ก็จะเข้าใจตัวเอง ไม่ร้องออกมาอย่างควบคุมไม่ได้เหมือนก่อน แต่จะบอกก่อนว่าตัวเองโกรธ เสียใจ อยากจะร้องไห้แล้วนะ เท่าที่อ่านดูดิฉันคิดว่า จขกท. คิดว่าครูเอาลูกไม่อยู่ ครูก็ไม่อยากให้น้องเรียนที่นี่เพราะคุณครูคงจะไม่มีวิธีที่จะสื่อกับน้องได้ ถ้าไม่ลำบากเกินไปลองหาโรงเรียนอื่นที่คุณครูมีวิธีที่ดีและเข้าใจน้อง เข้าใจคุณแม่กว่าที่นี่ไหมคะ แก้ไขเมื่อ 24 ต.ค. 55 18:51:04 แก้ไขเมื่อ 24 ต.ค. 55 17:55:24 จากคุณ : กรรมใดใครก่อ เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 17:50:43

ความคิดเห็นที่ 20 ขอบคุณทุกความเห็นเลยนะคะ เราจะพยายามให้เวลากะลูกมากขึ้น เรารู้อยู่ว่าลูกเรียกร้องความสนใจ ถ้าเราผู้ใหญ่คุยกันเอง เขาก็จะเริ่มอาละวาดให้กลับไปสนใจเขา  ส่วนเรื่องตี เราก็รู้แล้วว่าไม่ได้ผลสำหรับใช้ทำโทษเขา แต่ได้ผลว่าแม่หันไปสนใจเขาแล้วน่ะค่ะ และเวลาเขาโมโห เขาก็ตีหน้าเรา พอเขาอารมณ์ดี เราสอนพร้อมกับทำท่าเอามือเขามาตีหน้าเรา แล้วสอนว่าไม่ได้ ครั้งต่อไปเขาตีขาเราแทนค่ะ 55 เรื่องปู่ย่า เขาก็รัก เราก็รู้ แต่เราไม่อยากให้ลูกเราเสียคนน่ะค่ะ เรื่อง รร. เรากลัวว่าย้ายไปแล้วจะเจอเหตุการณ์เหมือนเดิมอีกค่ะ เราว่าแล้วว่าถามแม่ ๆ ในนี้ดีกว่า วันนี้ก็พาไปฝึกกล้ามเนื้อขามา ฟังนักพัฒนาการพูดแล้วกลุ้ม เขาบอกว่าอาจเกิดจากการประมวลผลของสมองผิดปกติ ทำให้เขาเซ และเวลาเดินแล้วเจอสิ่งกีดขวาง ก็ยังตัดสินใจช้า ไม่รู้จะทำยังไงดีน่ะค่ะ เฮ้อ จากคุณ : Pinkjung เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 19:05:14

ความคิดเห็นที่ 21 ซิงออกไซแก้ก้นแดงดีมากค่ะ จากคุณ : กิฟ (Tango07) เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 21:15:34

ความคิดเห็นที่ 22 คุณทำงานอะไรคะ ถึงเลี้ยงลูกเองไม่ได้ ต้องให้พี่เลี้ยงประกบตลอด พึ่งพาพี่เลี้ยงมากเกินไป ลูกไม่ติดคุณ ไม่เชื่อคุณแน่นอน กับพี่เลี้ยงก็แค่ใกล้ชิด แต่เค้าก็ไม่สามารถบังคับ หรือลงโทษได้ ท่าทางที่เล่าคุณก็แก้ปัญหาไม่ได้ แล้วยังอยู่บ้านพ่อแม่สามี ไม่ได้เรียกว่าเลี้ยงเดี่ยวค่ะ ขอโทษที่พูดแรงๆ แต่ผลจะตกกับเด็กนะคะ เค้าจะเรียนรู้วิธีเอาตัวรอด โดยไม่รู้เหตุผลหรอกค่ะ รู้แต่ว่าแม่ชอบอะไร ไม่ชอบอะไร ต้องทำยังไงแม่ถึงจะสนใจ ถ้าปล่อยนานไปเค้าจะเข้ากับคนอื่นได้ยากค่ะ แนะนำว่าอ่านจิตวิทยาเด็ก หรือ ดูคน ค้น คน ตอนน้องฟ้าใสนะคะ จากคุณ : แม่อ้วน (Mowcup) เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 21:52:07

ความคิดเห็นที่ 23 ลูกคุณดูเป็นเด็กฉลาด ต้องสั่งสอนแบบเด็กฉลาดเกินวัย แบบศรีธนชัย คือ ต้องอย่าสอนตรงๆ ต้องใช้อุบาย เช่น ขว้างป้าข้าวของ ก็บอกไปว่าทำแล้วดูหน้าเกลียด เหมือนเด็กบ้า ดูไม่น่ารัก ใครเห็นก็เมิน ไม่ต้องตี เพราะเคยตีแล้วไม่ได้ผล บอกเลย แม่ไม่ตีเพราะแม่รักลูกไม่ว่าลูกจะเป็นอย่างไร แต่คนอื่นเค้าจะไม่รักหนู ก็ให้หนูคิดดูว่าจะเอาอย่างไร ให้เค้าคิดเอง แต่เราออกอุบายให้เค้าคิดไปในทางที่เราต้องการ คีย์ คือ ต้องให้เค้าคิดเอง ตัดสินใจเอง ไม่ได้ทำตามความคิดของแม่ จากคุณ : ~Nk~ เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 22:13:00

ความคิดเห็นที่ 24 เราคิดว่าคุณแม่น่าจะหาเวลามาเลี้ยงน้องเองให้มากขึ้นค่ะ อย่างที่หลายคห ด้านบนว่าไว้ น้องสุขภาพไม่อำนวย เจอแม่ แม่ก็ตี ไม่ได้ใกล้ชิดกัน ไม่รู้เเม่ชอบอย่างไหน เหมือนที่เเม่ก็รับมือกับลูกได้ไม่ดีเท่าพี่เลี้ยงที่อยู่ใกล้ชิดกว่า เล่ามาว่าปู่ย่าตามใจ เราว่าก็เป็นเรื่อง ธมด อ่ะค่ะ อย่าโทษท่านเลย เราเป็นแม่ เราต้องเป็นหลักให้ลูก ถ้าคุณแม่จะมาเลี้ยงน้องเอง แล้วให้พี่เลี้ยงเป็นผู้ช่วย จะดีกว่ามั้ยค่ะ ดูคุณแม่จ่ายค่าเทอมน้องไปเกือบสี่หมื่น คงไม่น่าขัดสนเงินทอง ถ้าไม่ทำงานแต่มาเลี้ยงลูกเป็นแม่full time น่าจะดีสำหรับลูก คุณแม่ และคนอื่นๆค่ะ จากคุณ : via iPhone (เเสนเพลิดเพลิน) เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 22:47:12

ความคิดเห็นที่ 25 อ่านแล้วรู้สึกเห็นใจมากค่ะ   เวลาลูกดื้อช่างเหนื่อยแสนเหนื่อย ไหนจะปัญหาสุขภาพ ปัญหาปู่ย่าอีก อยากให้อ่านเรื่องของ "แม่ก้อย" จะได้กำลังใจอย่างมากเลยค่ะ จากคุณ : SSL เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 23:11:53

ความคิดเห็นที่ 26 อ่านแล้วรู้สึกว่าปัญหานี้ต้องแก้ที่ตัวคุณแม่ก่อนเลยค่ะ เลิกพึ่งพาคนอื่นได้แล้ว เรื่องแรกที่อยากจะบอกคือ หยุดตีลูกด้วยไม้แขวนเสื้อ หรือจับน้องขังห้องน้ำได้แล้วนะคะ มันรุนแรงเกินไปสำหรับเด็กวัยเตรียมอนุบาล คุณแม่ต้องใช้ความรักความเข้าใจในการเลี้ยงดูลูกให้มากกว่านี้ การทำโทษเด็กวัยนี้ไม่ได้เน้นการตีให้เจ็บแล้วจำนะคะ มันไม่ได้ผล กอดลูก สื่อสารกับลูกบ้างว่าอะไรที่แม่ชอบ และอะไรที่แม่ไม่ชอบ ถ้าลูกมีพฤติกรรมไม่เหมาะสม อย่าลงโทษด้วยการตี ลูกจะยิ่งตอบสนองด้วยอาการก้าวร้าวรุนแรงมากขึ้น อาจจะเปลี่ยนเป็นงดทำกิจกรรมที่เขาชอบแทน ถ้ามีพฤติกรรมดีเหมาะสมให้รีบชมเชย ให้รางวัลเล็กๆน้อยๆ (ลูกดิฉันวัย 3 ขวบพยายามจะตื่นนอน อาบน้ำแปรงฟันเอง เพราะอยากจะได้ดาวเด็กดี) เรื่องพี่เลี้ยงพม่า ถ้าน้องรักและชอบเชื่อฟังพี่เลี้ยงมากเกินไป ไม่ดีกับคุณแม่แน่ๆค่ะ ถ้าพี่เลี้ยงลาออก คุณแม่จะทำยังไง?? คุณแม่ควรจะหาเวลาให้น้องบ้างนะคะ ปู่ย่าตามใจ เป็นทุกบ้านค่ะ คุณแม่ควรเด็ดขาดบอกปู่ย่าไปเลยว่าอะไรที่ไม่ได้ เช่นให้เด็กทานกาแฟ แม่เจ้าจะบ้าเร๊อะ เป็นดิฉัน ปู่ย่าไม่ได้เจอหน้าหลานอีกนานแน่ๆ ส่วนบางอย่างยืดหยุ่นได้ก็ปล่อยๆไปบ้าง หลับตาข้างนึงไปบ้าง เช่นเรื่องปล่อยให้ดู TV ดึก เด็กวัยนี้ยังไงก็ติดแม่ค่ะ  เชื่อดิฉัน เล่นกับเขาบ้าง ให้พี่เลี้ยงไปพักบ้าง วันหยุดอยู่กันสองคนแม่ลูก จากคุณ : wanvisa เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 55 11:53:23

ความคิดเห็นที่ 27 ไม่รู้จะช่วยไงดี อ่านแล้วเข้าใจเลยค่ะว่า พอเจอปัญหาเยอะๆ เครียดที่ไม่รู้จะแก้ทางไหนก่อน แนะนำว่า อย่าใช้การตีลูกเลยค่ะ อารมณ์ของลูก จะยิ่งแรงขึ้น ค่อย ๆ คุยกะลูกดีดี พฤติกรรมของลูกก็เลียนแบบมาจากคน ในครอบครัวนั่นแหละค่ะ โดยเฉพาะ แม่คนที่ลูกเชื่อใจไว้ใจที่สุด เวลามีเหตุการณ์อะไร ลูกจะนึกถึงเป็นคนแรกเสมอ แม่แค่เข้าใจลูกเยอะ ยอมรับและค่อยๆ แก้ไขอย่างใจเย็นเท่านั้น จากปสก. ถ้าลูกโกรธ โวยวาย ลองดึงลูกเข้ามากอด คุยกันดีดี หรือถ้าแม่เอาไม่ไหวจริง ๆ ก็บอกกะลูกว่า "ตอนนี้แม่รู้สึกว่าอารมณ์ไม่ดี ขอเวลาแม่เอาอารมณไม่ดีไปทิ้งก่อนนะ เสร็จแล้วแม่จะกลับเข้ามา หนูรอตรงนี้ก่อนนะคะ" พออารมณ์ดีขึ้น ค่อยเข้ามาเคลียร์กันใหม่ ลูกจะเลียนแบบ วิธีการควบคุมอารมณ์จากแม่เองค่ะ ส่วนเรื่องการเลี้ยงดูของปู่ย่า แก้ไขยากค่ะ แต่ค่อยๆ ปรับไป อธิบายกันไป ก็ได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่ยังไงท่านก็รักลูกเราค่ะ แก้ไขเรื่อง พฤติกรรม อารมณ์ ของแม่และลูกก่อน เรื่องอื่น จะดีขึ้นเองค่ะ ***การปรับเปลี่ยนต้องใช้เวลานะคะ ลองดูค่ะ **** จากคุณ : Thai&Than เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 55 15:34:43

ความคิดเห็นที่ 28 เห็นใจคุณ. จขกท เอาใจช่วยนะคะ แต่การตีน้องไม่ได้ช่วยให้น้องดีขึ้นคะ. ยิ่งตีน้องจะยิ่งก้าวร้าว.   น้องจะชอบคนที่ตามใจ จากนั้นจะกลายเป็นว่าไม่ชอบแม่ แม่ชอบว่าชอบตี ค่อยๆสอนน้องนะคะ. ไม่มีใครให้ความอบอุ่นดีเท่าแม่อีกแล้วค่ะ. สู้ สู้. คะ จากคุณ : จี้เพชร เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 55 23:26:01

ความคิดเห็นที่ 29 เราเข้าใจว่าน่าจะค่อนข้างมีใช้จ่ายเยอะนะคะ สำหรับการเลี้ยงน้อง เพราะต้องหาหมอเยอะมากตั้งแต่เกิด ลำพังหาเงินคนเดียวด้วยอีก ถ้าจะต้องเลี้ยงดูน้องเองตลอดคงเป็นไปได้ยาก (ในกรณีที่ไม่ได้มีฐานะดีมาแต่อ้อนแต่ออก) เรื่องทรงตัว เราว่าน่าจะเกี่ยวกับหูค่ะ เพราะส่วนใหญ่ถ้ามีปัญหาข้างในหู จะมีปัญหาเรื่องทรงตัวด้วย อันนี้น่าจะปรึกษาหมอหูดูนะคะ ส่วนคุณปู่คุณย่า ไม่ทราบว่าอาศัยอยู่บ้านเดียวกันรึป่าว ถ้าอยู่ด้วยกันก็จะยากหน่อยค่ะ เพราะคนสูงอายุมักจะรั้น ๆ (ส่วนมากนะคะ) ถ้าไม่ได้อยู่ด้วยกัน แนะนำว่าไปเจอแต่ละครั้ง ใช้เวลาสั้น ๆ พอค่ะ คือ แค่ทักทายพอหอมปากหอมคอ เรื่องตี ตีได้ค่ะ แต่ใช้มือตีพอ ไม่ต้องตีแรงมาก เด็กจะรู้ค่ะ ว่าเราทำโทษ เรื่องโรงเรียน เราว่าลองหาที่ใหม่มั้ยคะ หลานเราเรียนเตรียมอนุบาลอยู่สาธิตละอออุทิศ ค่าเทอมน้อยกว่า จขกท. อีกค่ะ แล้วเค้ามีจิตวิทยาในการเลี้ยงเด็ก ดูแลเด็กดี ให้เด็กช่วยเหลือตัวเองดีมากค่ะ ส่วนคุณเอง เราเข้าใจค่ะว่า เลี้ยงเด็ก ปกติก็เหนื่อยอยู่แล้ว ยิ่งมีปัญหาสุขภาพแบบนี้ยิ่งเหนื่อยกว่าหลายเท่า อยากให้ จขกท. พยายามผ่อนคลายค่ะ เราอารมณ์ดีก็จะส่งผลถึงตัวลูกด้วยนะคะ สู้ๆ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : เก๊กฮวยเย็น เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 55 23:54:49

ความคิดเห็นที่ 30 สิ่งแรกที่ต้องทำน่าจะเป็น เลี้ยงเอง มีเวลาดูแลเขาเอง ไม่ใช่ญาติผู้ใหญ่ ลูกเป็นของเรา เรารักเขา ต้องดูแลเขาให้ดีที่สุด แม้บางทีจะโมโหก็ตาม งดใช้ความรุนแรง ให้ใช้วิธีชมได้ผลมากกว่าเยอะเลย ทำให้เขาจะรักและเชื่อเรามากกว่าคนอื่นสิ จากคุณ : sananda เขียนเมื่อ : 27 ต.ค. 55 15:55:27

ความคิดเห็นที่ 31 ตอนนี้พยายามเลี้ยงเองตามที่ได้รับคำแนะนำ ลูกอารมณ์ดีขึ้นและเริ่มติดเราแล้วค่ะ เราดีใจจริง ๆ ขอบคุณแม่ ๆ พ่อ ๆ ทุกคนที่มาให้ความคิดเห็นนะคะ จากคุณ : Pinkjung เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 09:50:46