เพิ่งผ่าคลอดที่ BNH กับคุณหมอบุญชัยมาล่าสุด ตุลาคม 2555 เอาประสบการณ์มาแชร์ให้แม่ๆฟังนะค่ะ
ก่อนถึงวันผ่าคลอดตื่นเต้นเป็นที่สุดในทุกๆเรื่อง คุณแม่หาฤกษ์ให้ได้ปลายเดือนตุลาคม ซึ่งกะว่าจะแจ้งคุณหมอบุญชัยใกล้ๆ แต่พยาบาลบอกว่าให้แจ้งแกเลย เพราะคิวแกเยอะ
ก็เลยลองแจ้งเลยบอกแกว่าต้องการผ่าวัน......เวลา 15:00 - 16:00 น. คุณหมอหยิบไอโฟนมาบอกว่าวันนั้นมีคนนัดผ่าแล้ว 3 คน แต่เวลาที่เราต้องการยังว่างอยู่ ตกลงตามนั้น......
ก่อนวันผ่าประมาณ 2-3 วัน ทางแผนกผ่าคลอดติดต่อมาคอนเฟริม์เวลานั้น แจ้งว่าเราผ่าบ่ายจึงให้งดอาหารตั้งแต่ 7:00 โมงเช้า และให้มาถึง รพ ตอน 10:00 โมงเช้า เราก็ทานอาหารเรียบร้อยมาจากบ้านเตรียมพวงมาลัยมาไหว้ศาลพระภูมิ และเตียงเพื่อความสบายใจ
มาถึงติดต่อแผนกฝากครรภ์ตามปกติ สักพักมีเจ้าหน้าที่เข็นรถมาเพื่อพาขึ้นไปรอบนห้องพัก สำหรับห้องพักจะมี 2 ชั้นคือ 5 กับ 6 ซึ่งห้องเด็กแรกเกิดอยู่ชั้น 5 ดังนั้นได้ชั้น 5 จะสะดวกกว่ามากค่ะ ของเราได้ชั้น 5 เหมือนกัน สำหรับห้องที่จองไว้คือ upgrade ขึ้นมาจาก package หน่อยแบบมีห้องรับแขกด้วย เพิ่มคืนละ 4,900 บาทค่ะ ถามว่าคุ้มมั้ย ก็คิดว่าคุ้มเพราะห้องพักที่ BNH ค่อนข้างเล็ก
ปล ที่รพเพิ่งมีการปรับปรุงแผนกคลอดใหม่ แต่ห้องพักเหมือนเดิมนะค่ะไม่ได้มีการปรับปรุง เราเพิ่งไปเยี่ยมเพื่อนที่ BH มาต้องบอกว่าที่ BH ดีกว่า BNH มากค่ะ
มาถึงพยาบาลก็ให้เปลี่ยนชุด ถ้าใครอยากล้างหน้าแปรงฟันก็ทำเลยนะค่ะ แล้วพยาบาลให้กดเรียกเพื่อมาโกนขนหน้าท้อง โกนไม่เจ็บค่ะ แต่เขินนิดหน่อย หลังจากนั้นก็ให้หันหลังเพื่อใส่สวนถ่ายอุจจาระ เหมือนมียาใสๆเข้าไปในก้น พยาบาลบอกให้ขมิบไว้ ซักพักเดี๋ยวจะปวดท้องถ่ายก็เกินไปเข้าห้องน้ำแค่นั้น ไม่มีอะไรน่ากลัวค่ะ
หลังจากนั้นพยาบาลมาใส่สายน้ำเกลือเจาะเลือดและเข็นไปห้องรอผ่าตัด อันนี้เริ่มกลัวแล้วเพราะสามียังไม่ได้อนุญาตให้เข้าไปนะค่ะ สักพักหมอที่จะมาบล๊อกหลังก็เข้ามาคุยด้วยบอกว่า ไม่ต้องกลัวไม่เจ็บแน่นอน รับรองว่าน้อยกว่าใส่สายน้ำเกลือ ได้ฟังแบบนั้นก็ใจชื้นขึ้นมานิดนึง เพราะใครๆก็คงเคยใส่สายน้ำเกลือ เจ็บแค่นั้นสำหรับคลอดลูกเราว่าทุกคนทนได้
พอถึงเวลา 15:00 น. พยาบาลก็เข็นไปห้องผ่า บรรยากาศก็ไม่น่ากลัวมาก แต่ตอนนั้นมันก็กลัวไปหมด พยาบาลเปลี่ยนให้เรามานอนที่เตียงผ่าตัดโดยวิธียกเราขึ้นเตียง ขอบอกว่าเตียงที่ว่ามันเล็กมาก ขยับนิดเดียวตกเตียวชัวร์ แต่เพิ่่งมารู้ทีหลังว่าเพื่อให้แพทย์ที่อยู่ทั้ง 2 ด้านของเตียงช่วยกันได้ถนัดมือ
หมอบล๊อกหลังเข้ามาบอกว่าให้นอนแล้วชันเข่า เหมือนนอนกอดเข่าซึ่งจะมีคนช่วยจัดท่าให้ เพราะคนท้องทำเองๆด้ไม่มาก เราก็ทำตาม สักพักหมอบอกว่าเอาแล้วนะฉีดแล้วนะจะเย็นๆวาบๆ เจ็บแป๊ปเดียวซึ่งก็จริง การบล๊อกหลังไม่น่ากลัวอย่างที่คิด และเจ็บน้อยกว่าใส่สายน้ำเกลือ
เสร็จแล้วเราก็เริ่มชา พยาบาลมาใส่สายสวนปัสสาวะซึ่งเราไม่รู้ตัวเลย ไม่เจ็บแน่นอนตอนนั้นจะเริ่มงงเพราะด้านล่างไม่รู้สึกตัวบวกกับความกลัวการผ่าตัดที่จะมาถึง ทันใดนั้นหมอบุญชัยก็เข้ามายิ้มแย้มอารมณ์ดี เหมือนไม่ได้เพิ่งผ่ามา 4 case ก่อนเรา (พยาบาลบอก) แล้วคุณหมอถามพยาบาลว่าไปตามกำลังใจมาหน่อย นั้นก็คือ คุณสามี กว่าจะให้เข้ามาก็ตอนนี้แหละ
คุณหมอไม่พูดพล่ำทำเพลงให้เสียเวลา เดินไปที่ท้องเราทำอะไรไม่รู้เพราะมีผ้าบัง ถ้าไม่ลุกขึ้นยืน ไม่เห็น
"สักพัก เหตุการณ์ที่น่ากลัวที่สุดก็มาถึง รู้สึกว่ามีคนผลักท้องไปมาอย่างแรง แต่ไม่เจ็บย้ำว่าไม่เจ็บ แต่เรากลัวมาก งงว่าทำไมรู้สึก แล้วเหมือนเค้าควักอะไรสักอย่างออกจากท้องเรา ซึ่งเราบีบมือสามีอย่างแรง จนสามีเข้าใจว่าเราเจ็บแต่เราไม่ได้เจ็บ แต่เรากลัวว่ามันต้องช้ำในมากใช่มั้ย มันแรงขนาดนั้น จินตนาการกันไป"
คิดยังไม่ทันจบน้องก็ออกมาจากท้องเรียบร้อย พยาบาลจะเอามาให้ดูก่อนไปล้าง ซึ่งมีคนเตือนเราแล้วว่าอย่าตกใจตัวเค้าจะเต็มไปด้วยไขและเลือด ซึ่งเราหันไปดูก็ตกใจจริงๆ แต่โชคดีทำใจไว้แล้วค่ะ
หลังพยาบาลล้างเสร็จก็เอาน้องมาถ่ายรูปครอบครัวให้ ซึ่งเค้าเอากล้องเราไปถ่ายและมีกล้องรพด้วย มารู้ทีหลังว่าเค้ามีรูปที่ระลึกให้แต่ว่าเพื่อนเราที่คลอดที่นี่ไม่ได้ เลยไม่รู้เกี่ยวกับการอัพเกรดห้องมั้ย แต่ถ่ายเองก็ได้นะค่ะไม่จำเป็น พอพยาบาลพาน้องออกไปสามีเรายังนั่งอยู่ เพราะไม่อยากตามลูกไปห่วงคุณแม่ ซึ่งคุณหมอไม่ให้อยู่ค่ะ บอกว่าให้ตามลูกออกไป แล้วพอสามีเราออกไป หมอก็นินทากันว่า คุณพ่อคนนี้แปลกแฮะจะอยู่จนผ่าเสร็จเลยเหรอ ไม่ยอมตามลูกไป
สักพักได้ยินหมอบล๊อกหลังบอกว่าจะให้ยาหลับแต่ไม่ถึงขั้นสลบ ซึ่งหมอจะเก็บสเตมเซลล์ และเย็บแผลต่อ ถ้าเราไม่เบลอจนเกินไปเราว่า 20 นาทีเองมั้ง ไม่น่าถึงด้วย แล้วเค้าก็เข็นเรามาตรงห้องพักฟื้นซึ่งเราดันไม่หลับอยู่ตรงนั้นคนเดียวแบบเบลอๆ นอนไปนานแค่ไหนไม่รู้ เค้าก็มาเข็นเราขึ้นห้องถึงห้องประมาณ 18:00 น.
ขึ้นมาถึงแม้จะเบลอและชาด้านล่าง แต่ปลายเท้าเริ่มรู้สึก เข้าใจว่าหมอให้ยาแก้ปวดอย่างแรงจึงไม่เจ็บ คืนนั้นขยับท่อนล่างไม่ได้ จนถึงเที่ยงคืนเริ่มขยับได้ พยาบาลแจ้งว่าห้ามปรับศรีษะขึ้นจนถึงตีสาม แต่ขยับซ้ายขวาได้
พอดึกๆมีนางพยาบาลมาเปลี่ยนผ้าอนามัยให้เค้าดูแลดีมากเช็ดดีมากไม่กลัวสกปรกเลย พี่เค้าบอกให้เราพยายามเอียงซ้ายขวาแล้ววันรุ่งขึ้นครบ 24 ชมหมอจะให้เดิน ถึงตอนนั้นจะไม่เจ็บ ซึ่งเราก็พยายามทั้งคืนจนไม่ได้นอน ขยับโดยการพลิกซ้ายขวาขอบอกว่าเจ็บมากแต่ทนได้ ต้องขอบคุณพี่คนนั้นจริงๆ วันต่อไป เราลองลุกขึ้นเดินครั้งแรกเจ็บน้อยมาก จริงๆ
เขียนไว้คร่าวๆเป็นกำลังใจให้คนผ่าคลอดทุกคนนะค่ะ เราเองก็กลัวมาก เลยอยากแชร์ประสบการณ์ให้ทุกคนฟังค่ะ หวังว่าจะทำให้ใครบางคนสบายใจขึ้น เพราะเราขนาดไปขูดหินปูนยังนอนไม่หลับเลย ขี้กลัวเวอร์มาก เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
แก้ไขเมื่อ 28 ต.ค. 55 09:18:44
แก้ไขเมื่อ 27 ต.ค. 55 22:38:08
แก้ไขเมื่อ 27 ต.ค. 55 22:38:08
แก้ไขเมื่อ 26 ต.ค. 55 21:34:00
แก้ไขเมื่อ 26 ต.ค. 55 20:27:29
แก้ไขเมื่อ 26 ต.ค. 55 20:24:47
Review ผ่าคลอด BNH คุณหมอบุญชัยมาล่าสุด ตุลาคม 2555
