ความคิดเห็นที่ 1 สงสารจังเลยคะ นี่แหละคะคำว่าแม่เป็นผู้เสียสละ และไม่หวังสิ่งตอบแทน..ประเสริฐแล้วคะ จากคุณ : วุ้นผลไม้หลายสี เขียนเมื่อ : 28 ต.ค. 55 23:33:14

ความคิดเห็นที่ 2 วุ้นผลไม้หลายสี ---- ขอบคุณครับ ผมสงสารแม่ ปากแม่บอกตลอดเวลาว่าไม่เป็นไร แม่ไม่เสียใจ แต่ผมรับรู้ได้ แก้ไขเมื่อ 28 ต.ค. 55 23:38:25 จากคุณ : [NaiYai] เขียนเมื่อ : 28 ต.ค. 55 23:38:01

ความคิดเห็นที่ 3 ถ้าเป็นเรา เราก็เสียใจ แล้วก็เสียใจมากด้วยเพราะรักมาก จากคุณ : ย้งยู่ยี่ เขียนเมื่อ : 28 ต.ค. 55 23:47:07

ความคิดเห็นที่ 4 อ่านแล้วน้ำตาซึมค่ะ แม่คุณเป็นคนเก่งมากๆ เลี้ยงน้องตั้งแต่ตัวเองยังเด็ก ทำอะไรด้วยตัวเองทุกอย่าง วันนี้เขาเติบโตแม่คุณคงดีใจและภูมิใจที่น้องๆได้ดีกันทุกคน ถึงแม้วันนี้เขาไม่เห็นความสำคัญ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ขอให้คุณกับลูกรักและทำเพื่อแกให้มากที่สุดก็พอ วันนี้แม่คุณคงสบายขึ้นมาก ไม่ต้องเหนื่อยเหมือนเมื่อก่อน นี่อาจจะเป็นความดีที่แม่คุณเคยทำมาตั้งแต่เด็กจนโต สักวันหนึ่งเขาเหล่านั้นจะรู้ซึ้งและกลับมาหาแม่คุณ เชื่อสิ และแน่นอนแม่คุณจะไม่มีวันรังเกียจอะไรเลย ด้วยหัวใจของแม่คุณนั้นมีแต่ความรักเต็มเปี่ยม แม่คุณน่ารักมากๆค่ะ จากคุณ : AYOI เขียนเมื่อ : 28 ต.ค. 55 23:51:26

ความคิดเห็นที่ 5 ย้งยู่ยี่ --- แม่บอกว่าไม่เป็นไรครับ แต่พูดทั้งวันเลย พูดตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ....คิดเอาละกันครับว่าเป็นไรไหม จากคุณ : [NaiYai] เขียนเมื่อ : 28 ต.ค. 55 23:51:56

ความคิดเห็นที่ 6 AYOI -- ขอบคุณครับสำหรับกำลังใจดีๆ แม่บอกว่าไม่เอาอีกแล้วน้องพวกนี้ ทำให้เจ็บช้ำน้ำใจตลอดเวลา ... แต่ผมไม่เชื่อครับ ยังเคยคุยกับพ่อเลย ว่าแม่ก็เป็นงี้ทุกที น้องกลับมาง้อหน่อย ตัวเองก็หลงคารมเค้าไป จากคุณ : [NaiYai] เขียนเมื่อ : 28 ต.ค. 55 23:55:47

ความคิดเห็นที่ 7 อ่านแล้วน้ำตาซึมเลยคะ เพราะแม่เราก็เหมือนกับแม่คุณเลยคะ พอยายเราเสีย แม่เราก็ต้องไปอยู่กับยายเลี้ยง(เมียใหม่ตา) ตอนแรกก็ได้เรียนหนังสือคะ แต่พอยายเลี้ยงเค้ามีลูก แม่เราก็ต้องออกจากโรงเรียนมาดูน้องคะ ต้องช่วยยายเลี้ยงทำงานทุกอย่าง ตอนนี้น้องๆของแม่ก็โตมีครอบครัวกันหมดแล้วแยกย้ายไปอยู่กับครอบครัวเค้า ไม่ค่อยได้ติดต่อกับแม่เราบ่อยนัก แต่น้องๆของแม่ก็ยังแวะเวียนมาหา รักและเคารพแม่เราคะ เวลามีงานมีการอะไรก็มารับแม่เราไปด้วยทุกครั้งคะ และสำหรับเราเอง เราอายุห่างกับพี่สาวเรา 13ปี เราเป็นลูกหลงคะ พี่สาวเราพอจบ ป.6 ก็ต้องออกมาเลี้ยงเราคะ เพราะแม่ต้องทำนา เรารักและเคารพพี่สาวเหมือนแม่คะ เคยมีอยู่ครั้งนึงทะเลาะกันเผลอมีปากเสียงกับพี่สาว เรายังเสียใจจนทุกวันนี้ แต่พี่สาวไม่เคยโกรธเราเลย ตอนนี้เราแต่งงานมีครอบครัวลูก2คนแล้ว เรารู้ว่าพี่สาวเราห่วงเราเหมือนเราเป็นลูกคนนึงคะ เราก็รักพี่สาวคนนี้เหมือนแม่เราคะ และเราก็รักลูกของพี่สาวเหมือนลูกเราคะ และสัญญาว่าจะไม่ทำอะไรที่ให้พี่สาวคนนี้เสียใจเป็นอันขาดคะ จากคุณ : แม่น้องบีบี เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 00:03:18

ความคิดเห็นที่ 8 @แม่น้องบีบีอ่ะ ทำเราน้ำตาซึม T-T จากคุณ : AYOI เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 00:06:24

ความคิดเห็นที่ 9 เพิ่งกลับมาอ่าน คห.ที่4 ของคุณ AYOI ตอนแรกอ่านคิดว่าเป็นกระทู้ของเรา เพราะขึ้นต้นประโยคเหมือนกันโดยมิได้นัดหมาย ว่าแต่เราน้ำตาซึมจริงๆคะ สงสารคุณแม่คุณจังเลยคะ จากคุณ : แม่น้องบีบี เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 00:07:01

ความคิดเห็นที่ 10 คุณ AYOI  คะ ตอนนี้น้ำตาเราไม่ซึมแล้วคะ มันไหลมาแล้วคะ เราคิดถึงแม่กับพี่สาวเราจังเลยคะ จากคุณ : แม่น้องบีบี เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 00:08:35

ความคิดเห็นที่ 11 แม่น้องบีบี --- ขอบคุณที่ให้กำลังใจครับ แม่ผมหกสิบกว่าแล้ว ไม่น่าจะต้องเจอเรื่องแบบนี้ จากคุณ : [NaiYai] เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 00:20:21

ความคิดเห็นที่ 12 ยินดีคะ แม่เรา 70แล้วคะ จากคุณ : แม่น้องบีบี เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 00:23:37

ความคิดเห็นที่ 13 เขาถูกเลี้ยง คงไม่ได้มีความรู้สึก หรือรับรู้เรื่องราว อะไรๆ ได้ดีไปกว่า คนเลี้ยงครับ แก้ไขเมื่อ 29 ต.ค. 55 00:30:31 จากคุณ : [NaiYai] เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 00:27:37

ความคิดเห็นที่ 14 อย่าไปสนใจคนแบบนั้นเลย ผิดทั้งน้า ทั้งลูกพี่ลูกน้องคุณ   ญาติเราคนหนึ่งเอาแม่เขามาตายที่บ้านเรา แม่เราดูแลน้าเราจนเขาตายในมือแม่ก็ว่าได้ แถมตายแล้วยังเอาแม่มาฝากไว้บ้านเรา เต็ม 1 ปี(อันนี้รู้เพราะกลิ่นมาก่อน คนที่บ้านบอกให้เขาเรียกแม่เขาไปอยู่ด้วยก็ไม่ยอมจะมาให้น้าอยู่สยองคนบ้านเราทำไมก็ไม่รู้)  เขาแต่งงานยังไม่บอกแม่เราเลย บอกแต่น้าที่รวยมีเงินเป็น 10 ล้าน แม่เรามันแค่แม่ค้า จากคุณ : มนชิจัง เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 00:45:55

ความคิดเห็นที่ 15 มนชิจัง --- ประมาณนั้นครับ ... ใจจริง ผมไม่อยากหาคนผิดครับ แต่มันเหนื่อยใจสุดจะทน เพราะไม่ต้องโดนที่แม่ผมหรอกครับ ขนาดตัวผมเอง จะไปงานแต่งใครสักคนก็ต้องดูว่าเขาให้เกียรติเราไหม? ไม่ใช่เชิญๆ แบบเหี่ยงแห ฝากๆ ชวนๆ กันมานะเพื่อนๆ แบบนี้ผมไม่ไปครับ ถ้าจะเชิญกันจริงๆ คิดว่าเป็นเพื่อนฝูงกันจริงๆ โทรมาเถอะ กริ๊งเดียวก็ไปแล้ว ไม่ต้องการ์ดหรอกครับ แต่นี่ ... ไม่ใช่เลย อะไรกัน??? ไม่เข้าใจจิตใจน้าๆ จนถึงป่านนี้แล้ว น้าที่ลูกสาวแต่งก็เฉย น้าๆ คนอื่นๆ ก็ยังเฉยกันหมด... เขาคงไม่รักเราแล้วจริงๆ จากคุณ : [NaiYai] เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 00:51:57

ความคิดเห็นที่ 16 เวรกรรมมีจริงครับ...สักวันคนเหล่านั้นจะเข้าใจเอง จากคุณ : Red_Arsenal เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 00:58:02

ความคิดเห็นที่ 17 "นานพอที่จะทำให้เข้าใจว่าความรักที่ให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทนจากลูกมันเป็นแบบนี้นี่เอง" รัก แล้วไม่หวัง "สิ่งตอบแทน" ก็ต้องไม่หวัง "สิ่งตอบแทน"  จริงๆ สิคะ ไม่ว่าจะมาในรูปแบบใด แบบนี้ยังแอบ "หวัง" ใช่ไหมคะ เข้าใจว่าทำใจได้ยาก แต่เขาไม่สนใจแม่คุณ ก็ไม่ต้องสนใจเขาค่ะ ไม่ต้องเอามาคิดมากด้วย ให้เข้าใจแค่ว่าคนเราคิดเห็นต่างกัน จบค่ะ ไปทำอย่างอื่นให้สบายใจดีกว่า ชีวิตใครชีวิตมัน ทำใจให้สงบดีกว่าค่ะ จากคุณ : ##TUKTA## เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 01:08:13

ความคิดเห็นที่ 18 อ่านแล้วน้ำตาซึมเหมือนกันค่ะ เลยทำให้นึกถึงแม่เราเองด้วย แม่เรามีน้องชายสองคน ยายกับตารักลูกชายกว่าลูกสาว แม่เราเป็นพี่คนโตเลยต้องทำงานหนัก แม่เราเรียนจบแค่ ป สอง ต้องออกมาทำนากับตา แม่ต้องไถนา แทนควาย (เรื่องจริงนะคะ คือ ตาไม่มีควายในตอนนั้น แม่ต้องเทียบคันไถแทนควาย ตาก็จับคันไถ)  ทำไม่ดีตาก็ตี หลายปีผ่านมาก็มีควายมาไถ แต่แม่เปลี่ยนมาจับคันไถแทน น้องชายไปโรงเรียน แต่ก็เกเร จบ ป หก ก็ออก ตอนนี้น้าเราเป็นผู้ใหญ่บ้าน เป็นคนสนิทคนใหญ่คนโตคนหนึ่งในจังหวัดที่อยู่ ขับรถคันล่ะเป็นล้าน มีบ้านสองหลัง หลังหนึ่งอยู่ในเขตที่มีโอโซนดีติดอันดับโลก  แต่เค้าไม่เคยมาช่วยเหลือหรือสนใจแม่เราซักนิด แต่แม่เราตอนนี้ก็ไม่ได้ลำบากอะไร เพียงแต่เหลือน้องชายแค่คนเดียวในโลกก็แค่นั้นเอง (คนเล็กเสียไปนานแล้ว) เราบอกแม่ว่าไม่ต้องสนใจหรอก เค้าไม่สนใจเราก็ต่างคนต่างอยู่ แต่เรารู้ว่าแม่ทำใจยาก เพราะนั้นก็น้องที่คลานตามกันมา ตัดไงก็ไม่ขาด จากคุณ : มณีดารา เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 02:20:09

ความคิดเห็นที่ 19 ใครไม่รัก ไม่เคารพ ...ไม่เป็นไร เพราะเราไม่สามารถไปบังคับใจคนอื่นได้ แต่ถ้าลูกๆของแม่ไม่รักไม่เคารพไม่คิดถึง... แม่คงช้ำใจ.... ขอให้ลูกๆทำให้แม่ชื่นใจแค่นี้แม่มีความสุขแล้ว จากคุณ : 18 นะไม่ใช่อายุแต่เป็นมงกุฏ เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 02:28:00

ความคิดเห็นที่ 20 วันหนึ่งเมื่อเมื่อเค้าแก่ตัวลูกเค้าก็จะตอบแทนเหมือนที่เค้าทำกับแม่คุณ... ผมเห็นมาหลายคนแล้ว จากคุณ : มุมสงบ. เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 06:58:43

ความคิดเห็นที่ 21 ทำความดีอย่าไปหวังอะไรตอบแทนความดีีที่เราทำเลยค่ะ เพราะไม่มีอะไรตอบแทนได้ ดิฉันเคยช่วยผู้หญิงคนหนึ่งที่ถูกผู้ชายทำท้องแล้วทิ้ง เธอไม่มีที่ไปดิฉันให้ที่อยู่ที่กิน ดูแลเธอจนคลอดออกค่ารักษาพยาบาลให้ทั้งหมด พอน้องได้เดือนกว่าๆ เธอก็ ออกหางานทำ และก็ย้ายบ้านออกไป วันย้ายบ้านก็ดีใจกับเธอมากเห็นเธอมีความสุขมีชีวิต ที่ดีขึ้น จากนั้นก็ต่างคนต่างยุ่งทำงาน จนไม่ค่อยมีเวลาได้ติดต่อกันแต่ได้ข่าวจากพี่ชายเธอว่า เธอไปอยู่เมืองนอก ได้สามีฝรั่ง บังเอิญมากหลายปีผ่านไป ดิฉันเห็นเธอกับลูกที่โตแล้ว บนรถตุ๊กๆจอดรอเพื่อนอยู่ ด้วยความดีใจก็รีบวิ่งไปทักทายเธอเพราะความ คิดถึง แต่เธอกลับแกล้งทำเป็นไม่รู้จักดิฉัน ไม่ได้เสียใจเลยแม้แต่น้อย เธอคงไม่อยากให้ ลูกหรือเพื่อนรู้อดีตที่ขมขื่น เข้าใจเธอดี แค่เห็นว่าเธอสุขสบายดีก็ถือว่า เราส่งเขาถึงฝั่งก็พอใจแล้วค่ะ จากคุณ : Rinta เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 07:04:55

ความคิดเห็นที่ 22 Red_Arsenal -- :) ##TUKTA## -- ไม่หวังน่ะ คำพูดผมครับ :) ... แต่ผมว่า แม่ผม คงต้องมีหวังบ้าง หวังควมรักจากน้องๆ ไงครับ ผมว่าเป็นธรรมดาของคนนะครับ ^__^ มณีดารา -- ปัญหาพี่-น้องมีเยอะนะครับ แค่ไม่คิดว่าจะเกิดกับครอบครัวเราเหมือนกัน 18 นะไม่ใช่อายุแต่เป็นมงกุฏ -- ขอบคุณครับ มุมสงบ. -- คุณยายท่านนึงบอกแม่ไว้ว่า "อย่าเพิ่งตายนะ รอดูพวกมันก่อน" Rinta -- คุณเป็นคนดีมากจริงๆ ครับ :) จากคุณ : [NaiYai] เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 08:36:15

ความคิดเห็นที่ 23 เรามีความคิดที่ว่า จะไม่ยอมให้ ลูกเรา แม้ว่าเกิดมาก่อนน้อง จะต้อง มารับภาระหน้าที่ อะไรแบบนี้ ถึงขั้นที่ว่า จะไม่มีลูกคนที่สองเลย ทำไมเราต้องยัดเยียดภาระ ให้กับลูกคนโต เพียงเพราะ เค้ามาเกิดก่อนลูกคนเล็กเหรอ? จากคุณ : พ่อศรีเรือนคับผม เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 08:38:40

ความคิดเห็นที่ 24 พ่อศรีเรือนคับผม -- แม่ผมเมื่อห้าสิบกว่าปีที่แล้ว คงไม่มีทางเลือกครับ :) อิอิอิ จากคุณ : [NaiYai] เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 09:05:01

ความคิดเห็นที่ 25 โห ทำกับแม่ได้ลงคอ อ่านแล้วสะเทือนใจมากค่ะ ขอให้เวรกรรมที่ทำตามสนองนะ จะได้รู้ว่าคุณยายเจ็บปวดแค่ไหน เกลียดสุดๆคนแบบนี้ จากคุณ : หมีน้อยตัวนั้น เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 09:51:49

ความคิดเห็นที่ 26 ขออนุญาตกอดแม่ จขกท.แน่นๆ นะคะ เข้าใจเลย เหมือนแม่เราเลย ยายเรามีลูก 7 คน แม่เราเป็นลูกคน 4 แต่ยายไม่ยอมให้เรียนต่อ ให้อยู่งานทั้งทำนา ทำขนมหวานขาย ฯลฯ เพื่อช่วยยายหาเงินส่งพี่ๆน้องๆเรียน ตาเราเป็นครู ก็ช่วยอะไรไม่ได้...แม่เราได้แต่มองตาปริบๆ ดูพี่ๆน้องๆเรียน แต่คนที่เรียน 6 คน มีคนเดียวที่เรียนจบเป็นเรื่องเป็นราว นอกนั้นไม่จบมั่ง ออกจากโรงเรียนก่อนมั่ง ไม่ได้ตั้งใจเรียน หนีตามผู้ชายระหว่างเรียนก็มี แล้วแม่เราล่ะ?? โอกาสที่เสียไป ไม่มีใครสำนึกหรอกค่ะว่า แม่เราเคยทำงานหนักเพื่อส่งเสียพวกเค้าเรียน เวลาแม่เราลำบากโดนเหยียดหยาม...โดนเมินหน้า เวลามีเงินถึงจะเรียกว่า "เห็นหัว" ถึงตอนนี้แม่เรายังไม่ได้สบายมาก แต่ก็ถือว่า "มี" กว่าพี่น้องเค้าอื่นๆ มีลูกมีหลานที่แม่อวดได้ ใช้ชีวิตแบบที่พี่น้องคนอื่นมองตาปริบๆ ด้วยความอิจฉา ทุกเทศกาลสำคัญ ปีใหม่ วันแม่ วันเกิด เรากับน้องๆ จะพาแม่ไปเที่ยวมั่ง ไปทานข้าวมั่ง เรากับน้องๆ ตั้งใจว่าจะเติมเต็มชีวิตแม่ให้เอง ถึงจะไม่มีเงินทองเท่าคนอื่นๆ แต่แม่เรามีความสุขมากกว่าแน่นอน.... จากคุณ : PP-จัง เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 09:52:32

ความคิดเห็นที่ 27 แม่เราเป็นอย่างนี้เหมือนกันกับน้องชายยังต้องคอยอุ้มเรื่องเงินตลอดทั้งที่น้าอายุจะ 50  แล้ว กับลูกยังไม่ต้องดูแลขนาดนั้น เรากับน้องไม่เคยรบกวนแม่เลย จากคุณ : นิแอน เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 09:57:26

ความคิดเห็นที่ 28 ปล่อยวางค่ะ คุณเเม่เสียใจฝ่ายโน่นเขาก้ไม่รู้เรื่องอะไร เเล้วเราจะมานั่งทุกข์ใจให้เสียสุขภาพทำไม ญาติกัน เห็นเขามีความสุขก็มีความสุขไปกับเขา ถึงเขาจะไม่มีใยดีอะไรกับเรานะคะ จากคุณ : Hana* เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 10:06:22

ความคิดเห็นที่ 29 อ่านแล้วเหมือนเรื่องของแม่เราเหมือนกันเลยค่ะ ขออนุญาตเล่านะคะ  แม่เป็นพี่สาวคนโตได้เรียนแค่ ป.4 ต้องออกมาช่วยยายขายของ ส่งน้อง 5 คนเรียน น้องได้เป็นข้าราชการครูทุกคน แม่ดิ้นรนเข้ามาทำงานกรุงเทพ เรียนเสริมสวย ค้าขาย ดิ้นรนลำบากจนตั้งหลักได้ในกรุงเทพ แม่เพิ่งจะมีบ้านเป็นของตัวเองได้ตอนที่ส่งลูกๆ 4 คนเรียนจบ  จากการที่ต้องห่างจากครอบครัวคนอื่นๆ พอตากับยายเสีย แบ่งสมบัติกันแม่ก็ได้ที่ๆห่างไกล น้องได้ที่ทำเลดีๆกันตอนนี้น้องๆแม่ สบายกัน กินเงินเกษียณ แม่เคยเปรยๆว่า ถ้าได้เป็นครูแบบน้องๆคงจะดีน่ะ แต่น้าๆ ก็มีแค่ บางคนที่มีความกตัญญูต่อแม่เราค่ะ โทรหาคุยกันตลอด นอกนั้นก็ต่างคนต่างอยู่ มันเป็นแบบนี้แหละค่ะ ลึกๆเราก็เชื่อว่า แม่คงนึกเสียดายโอกาสที่จะได้เรียนนะคะ เวลาแม่อ่านภาษาอังกฤษบางคำออกแม่ก็จะถามว่า อ่านแบบนี้ใช่ไหม ถูกไหม เราสะท้อนใจลึกๆค่ะ แต่เราเชื่อว่า คุณเป็นคนดีจะทดแทนสิ่งที่แม่คุณท่านเสียใจได้ค่ะ ความกตัญญูจะทำให้ชีวิตเราดีขึ้นค่ะ ใครไม่กตัญญูผลกรรมมันมีจริงนะคะ จากคุณ : On the road เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 10:07:05

ความคิดเห็นที่ 30 หัวอกคนเป็นพี่ ยังไงก็คงลืมน้องไม่ได้ สายเลือดตัดไม่ขาด แม้เขาเหล่านั้นจะตัดได้ขาดก็เถอะ บอกแม่ว่าอย่าไปสนใจเลย เค้ามองไม่เห็นบุญคุณก็ช่างเขา บุญคุณที่มีต่อกันจะสิ้นสุดลงก็ต่อเมื่อฝ่ายที่ให้ทวงถามหาหนี้บุญคุณ ปล่อยเค้าไป เดี๋ยวผลมันก็สนองถึงเค้าเองหล่ะ เมื่อลูกเค้าลืมบุญคุณพ่อแม่เค้าเองที่เลี้ยงมา ทำใจสบายๆ แผ่เมตตาไปให้ดีกว่าค่ะ จากคุณ : AuiArmy เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 10:16:11

ความคิดเห็นที่ 31 เห็นใจคุณแม่จังเลยค่ะ แต่คิดซะว่าใครทำยังไงก็ได้อย่างนั่นแล้วกัน จากคุณ : นู๋บราวนี่ เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 10:16:43

ความคิดเห็นที่ 32 บอกแม่นะคะ ว่าอย่าได้แคร์คนอื่นเลย ใครไม่รัก ไม่สน ช่างเขา แม่มีลูกที่รักแม่มากอยู่อีกทั้งคน พ่อเราเหมือนแม่คุณเลยค่ะ เลี้ยงน้อง ทำงานหนัก ตัวเองไม่ได้เรียน บางครั้งน้องๆของพ่อก็หลงลืมพ่อเรา มองว่าพ่อเราจุ้นจ้าน วุ่นวาย บ่อยครั้งที่พ่อจะบ่นให้ลูกฟังถึงความน้อยอกน้อยใจ เราก็ปลอบพ่อได้แบบนี้ค่ะ บอกพ่อว่า ใครไม่รักพ่อ ไม่สนใจพ่อ แต่หนูรักพ่อนะ มีลูกๆรักพ่อมากแค่นี้ดีที่สุดแล้ว พ่ออย่าคิดมากนะ เขาอาจจะคิดถึงพ่อ นึกถึงพ่อในวันนึง แค่มันช้าไปแค่นั้นเอง สำหรับคนมีอายุ คงไม่ต้องการอะไรนอกจากความรักของลูกของหลาน กลัวจะถูกลืม และน้อยใจมากๆเมื่อถูกลืม หรือไม่มีใครนึกถึง ต้องทดแทนให้ท่านด้วยความรัก และการเอาใจใส่นะคะ ท่านจะได้ไม่ต้องคิดถึง เรื่องที่ทำให้ท่านทุกข์ใจค่ะ จากคุณ : บ้านสายไหม เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 10:21:22

ความคิดเห็นที่ 33 หมีน้อยตัวนั้น -- อย่าไปแช่งชักเขาเลยครับ แค่รอดูอยู่ห่างๆ :) PP-จัง -- สมัยก่อนผมก็ไม่เข้าใจหรอกครับ ผมลูกชาย ไม่ได้ใส่ใจเรื่องพวกนี้ แต่พอมีลูกเอง ก็ทำให้คิดได้ครับ นิแอน -- คนรุ่นสมัยก่อนเนี่ย เค้าาสอนให้พี่รักน้องมากจริงๆเลยนะครับ Hana* -- ใช่ครับ ไม่มีใครรู้เรื่องเลย เนี่ยยังโพส facebook กันสนุกสนาน ไปกันครบเลย ผมล่ะไม่กล้าเปิดให้แม่ดู นี่กำลังคิดว่าจะ unfriend ให้หมดทุกคนเลยดีกว่า On the road -- เรื่องที่ดินก็เหมือนกัน พี่น้องห้าคนเอาบ้านเก่าคุณยายไปขาย ได้เงินมา หาร 5 ครับ!!! ไม่ม่ส่วนของแม่ผมอยู่ในนั้น ... แม้กระทั่งตอนจะขาย ยังไม่ปรึกษาแม่สักคำด้วยซ้ำไป AuiArmy -- ทำอยู่ครับ พยายามไม่พูดถึง :) นู๋บราวนี่ -- ขอบคุณครับ ^__^ บ้านสายไหม -- ขอบคุณครับ :) ................... แก้ไขเมื่อ 29 ต.ค. 55 12:01:37 จากคุณ : [NaiYai] เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 11:56:49

ความคิดเห็นที่ 34 อ่านแล้วคิดถึงแม่จัง จากคุณ : แม่มณีน้อย (แม่มณีน้อย) เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 11:57:57

ความคิดเห็นที่ 35 ฝากบอกคุณแม่นะคะว่าให้คิดซะว่าก็ดีจะได้ไม่ใส่ซองช่วยงานอีก ขาดแล้วขาดเลย คิดซะว่าไม่มีน้องไปละกันค่ะ จากคุณ : ukaliptus เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 12:59:20

ความคิดเห็นที่ 36 คิดเสียว่าชาติที่แล้วคุณแม่คงไปติดค้างอะไร เค้าไว้ ชาตินี้จึงมาชดใช้ อย่าไปคิดอะไรมากเลย   แล้วจะสบายใจ จากคุณ : nim3392 เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 13:15:19

ความคิดเห็นที่ 37 อ้อ ขอเพิ่มเติมด้วย พูดถึงเรื่องที่ดิน ตอนยายจะเสีย ยายก้อทำเรื่องแบ่งที่ดินไว้ เชื่อมั้ยว่า แม่เราไม่ได้.....พี่ๆ น้องๆ คนอื่นได้กันหมด เรายังบอกแม่เลยว่าไม่ต้องเสียใจ เค้าไม่ให้ก็ไม่ต้องเอา แม่บอกว่าแค่อยากได้ไว้ให้ลูก เราเลยบอกว่าเราไม่อยากได้กันหรอก.. แต่พอยายเสีย โทรมาตามแม่เราให้ไปจ่ายค่ารักษาพยาบาล ซะงั้น (ยายเราก่อนเสีย นอนอยู่ รพ เป็นเดือน) จากคุณ : PP-จัง เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 13:20:25

ความคิดเห็นที่ 38 เอ จริงๆ ลองเช็คให้แน่ใจไหมคะว่า เขาไม่ได้เชิญไปจริงๆ เกิดส่งมาทางไปรษณีย์แล้วตกหล่น เพราะว่าพ่อแม่เราเคยไปกินเลี้ยง แล้วเพื่อนพ่อถามว่าทำไมวันนั้นไม่ได้ไปงานแต่งลูกสาวเขา เขาบอกว่าเห็นไม่ได้ส่งการ์ดเขา เพื่อนพ่อเขายืนยันว่าส่ง สรุปว่าการ์ดไม่รู้ไปตกหล่นที่ไหน เลยเข้าใจผิดกันทั้งคู่ ---- แต่ถ้าคุณมั่นใจ ไม่ต้องไปถามก็ได้ค่ะ คิดเสียว่ามันเป็นกรรมของเรา มีดวงเจอญาติพินาศแบบนี้ จากคุณ : la-la-bell เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 13:53:48

ความคิดเห็นที่ 39 คุณแม่ของคุณท่านอาจโชคไม่ดีที่ต้องเสียสละหลายๆอย่างในชีวิต แต่ท่านยังโชคดีที่มีลูกที่เข้าใจและใส่ใจจิตใจของท่านเป็นอย่างดี เราเปลี่ยนแปลงสิ่งที่ผ่านมาไม่ได้ เปลี่ยนแปลงคนอื่นไม่ได้ แต่เราสามารถให้ความรัก และดูแลเอาใจใส่ท่านได้ด้วยตัวของเราเองค่ะ จากคุณ : เด็กหญิงไอติม เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 13:59:43

ความคิดเห็นที่ 40 สะเทือนใจ สงสารคุณแม่ของคุณ เห็นด้วยกับคุณเด็กหญิงไอติม จากคุณ : Barbiehome เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 14:11:15

ความคิดเห็นที่ 41 น่าสงสารคุณแม่คุณจัง อ่านแล้วน้ำตาซีม เป็นแม่เราเหรอ เราจะโทรไปถามน้าเลย ว่าลูกพี่ลูกน้องเราจะแต่งงานเหรอ เมื่อไหร่ล่ะ ไม่เห็นบอกกันเลย เผื่อจะได้รู้ดำรู้แดงไปเลย ว่าเราเค้าลืมจริงๆหรือตั้งใจลืม จากคุณ : อดีตอันหอมหวาน เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 14:32:40

ความคิดเห็นที่ 42 la-la-bell -- ไม่มีไปรษณีย์แน่นอนครับ เมื่อประมาณ พ.ค. น้ามาหาแม่ที่บ้าน (หลังจากไม่ได้มาเกือบปี) บอกว่าจะไปเมกา แล้วจะแวะหาน้องชายผมที่อยู่ที่นั่น แล้วบอกแม่ว่าลูกสาวจะแต่งงานภายในปีนี้แหละ ไม่ได้ระบุ วัน/เดือน เดือน ก.ค. น้าไปเจอน้องชายผมที่เมกา ไปบอกน้องชายผมว่า ลูกสาวจะแต่งงานเดือน ต.ค. เชิญน้องชายผมมาร่วมงานด้วย จะออกค่าตั๋วเครื่องบินให้ น้องผมเล่าให้แม่ฟัง ถึงรู้ว่าลูกสาวเขาจะแต่งงาน เดือน ส.ค. มาที่บ้านอีกครั้งพร้อมน้าอีกคน ก็ยังคงไม่พูดถึงเรื่องลูกสาวแต่งงาน คุยกันหลายเรื่องจนรู้ว่า ปลายเดือน ก.ย. แม่จะไป ตปท. หลายวัน ก่อนแม่ไป ตปท. 4-5 วัน โทรเข้ามาที่บ้านบอกว่าจะเอาการ์ดมาแจก (จะมาในวันที่รู้อยู่แล้วว่าแม่ไม่อยู่บ้านนั่นแหละ) แถมพร่ำบ่น ต่างๆนานา ว่าไม่ว่าง ยุ่งมาก เดินสายแจกการ์ด ลูกสาวก็ไม่ว่างเลย ทั้งทำงาน ทั้งแจกการ์ด เชิญคนหลายพันคนเลยยุ่งมาก จนแม่ต้องตัดใจบอกไปว่า ถ้ามันลำบากนัก ก็ไม่ต้องเชิญก็ได้นะ ..... น้าแกพูดคำเดียว "อือ..." แล้วหลังจากวันนั้น จนวันนี้ ก็ไม่มีใครแม้สักคนเดียวจะพูดถึงเรื่องนี้อีกเลย ......... คิดในมุมที่ว่า คนเราถ้าดีๆ กัน ถ้าเป็นผม ผมจะบอกพี่สาวผมว่า ไม่ได้หรอก ยังไงพี่ก็ต้องมาเป็นเกียรติในงานแต่งหลานสาวซะหน่อย ว่างวันไหน อยู่บ้านวันไหน จะไปหา เอาการ์ดไปเชิญนะ .... แบบนี้สิครับ... ธรรมเนียม เราเป็นแบบนี้ไม่ใช่เหรอ?? หรือผมหัวโบราณเกินไป??? แก้ไขเมื่อ 29 ต.ค. 55 14:41:02 จากคุณ : [NaiYai] เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 14:38:37

ความคิดเห็นที่ 43 จขกท กอดคุณแม่ให้แน่น ๆ นะคะ บอกท่านว่าไม่เป็นไร คุณแม่ยังมีลูก ยังมีหลาน ของตัวเอง คุณแม่ จขกท เป็นคนดีมาก ๆ สิ่งที่ทำดีมาตลอดชีวิต ถึงแม้จะไม่ได้รับสิ่งที่ดีกลับมาจากคนที่ท่านได้กระทำให้ แต่คุณความดีนั้นยังคงอยู่และติดตัวคุณแม่ตลอดไปนะคะ จากคุณ : คุณแม่ & น้องดรีม เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 14:39:02

ความคิดเห็นที่ 44 แม่มณีน้อย ukaliptus nim3392 เด็กหญิงไอติม Barbiehome อดีตอันหอมหวาน คุณแม่ & น้องดรีม ------------------ ขอบคุณทุกความเห็นครับ แม่นิ่งมาก สีหน้าเฉยๆ ไม่ได้ทุกข์ร้อนอะไร และยังสุขสบายดีครับ :) จากคุณ : [NaiYai] เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 14:43:35

ความคิดเห็นที่ 45 [NaiYai]  => อ่านแล้วสงสารคุณแม่คุณมากๆเลยค่ะ T_T เฮ่อ เอาเถอะ เราไม่สามารถเลือกคนที่จะเกิดมาเป็นพ่อแม่พี่น้องเราได้ คงได้แต่ปลง มีน้องแบบนี้ ต่อให้อาจจะมีเรื่องไม่ชอบ ผิดใจ เคืองใจกัน แต่แบบนี้ก็ต้องเชิญกันไว้ จากคุณ : la-la-bell เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 14:46:02

ความคิดเห็นที่ 46 ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// เผลอแป๊บเดียว กลายเป็นประทู้แนะนำไปซะแล้ว ... เกิดญาติพี่น้องมาเห็นเค้าจะด่าผมไหมเนี่ย T_T ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// แก้ไขเมื่อ 29 ต.ค. 55 14:56:02 จากคุณ : [NaiYai] เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 14:55:43

ความคิดเห็นที่ 47 ทำใจค่ะ. เฮ้อคนเราเลี้ยงได้แต่ตัว พาคุณแม่ไปทำบุญแก้เครียดดีกว่าค่ะอุทิศส่วนกุศลให้กันไป คนแบบนี้ดีๆ ไม่มาหาหรอก ลองเค้ามีปัญหาสิ... จากคุณ : fishmeaw เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 15:04:49

ความคิดเห็นที่ 48 fishmeaw ---- เท่าที่เห็น แม่ไม่เครียดครับ พอดีหลานสาวน่ารักครับ อิอิอิ (อวดซะเลย) จากคุณ : [NaiYai] เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 15:08:06

ความคิดเห็นที่ 49 ไม่รู้ว่ามีเหตุหมางใจกันมาก่อนหรือเปล่า แต่มันดูไม่ยุติธรรมเลยทั้งเรื่องที่ดิน กับเรื่องค่ารักษาพยาบาล น้่าๆของ จขกท.เค้าคิดอะไรอยู่นะ ญาติผู้ใหญ่(พี่สาว)ทั้งคน เป็นเราจะสะกิดแรงๆให้รู้บ้าง ว่ากตัญญูน่ะสะกดยังไง//อินมากมาย แต่ว่านะ..ความรักความห่วงใยจากลูกๆและหลานสายตรง พอจะเยียวยาหัวใจคุณแม่..ให้หายน้อยอกน้อยใจได้เหมือนกันนะ จากคุณ : mickymackynetty เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 15:16:51

ความคิดเห็นที่ 50 แม่ผมก็เลี้ยงน้าผมมาตั้งแต่แม่ยังไม่ถึงสิบขวบ ตา ยาย เสียหมดตั้งแต่แม่ยังไม่แต่งงานกับพ่อ แม่ผมมีลูก 8 คน น้าผมมีลูก 3 คน (ตอนนี้เหลือ 2 แล้ว น้องชายเสียไปเมื่อสามสี่ปีที่แล้ว) ปัจจุบัน บ้านแม่ กับบ้านน้าอยู่คนละจังหวัดกัน แต่ ไม่ว่ามีงานอะไรที่บ้าน น้าผมไปถึงบ้านผมก่อนพวกผมที่เป็นลูกๆ ตลอด งาน บวช งานแต่ง หรือทุกงาน ที่บ้านผม ถ้าน้ารู้ น้ามาคนแรก กลับคนสุดท้าย ตอนพ่อเสีย น้าอยู่เป็นเพื่อนแม่ จนผมบวชหน้าไฟพ่อ สึกออกมาน้ายังไม่กลับบ้านเลย 55 แต่ตอนน้องชาย (ลูกน้าเสีย) พวกเราก็อยู่จนเก็บกระดูกเสร็จทุกคน พี่สาวผมเกือบถูกไล่ออกจากงาน หรือถ้างานบ้านน้า พวกผม 8 คนพี่น้อง ไม่เคยมีใครที่ไม่ไป ไม่ว่าจะงานยุ่งแค่ไหนก็ตาม ขอให้บอกมา และอยู่จนจบงาน (แม่กับน้าอยู่ทางใต้ พวกผมอยุ่ กทม.) และไม่ว่ามีอะไร ผม 8 คนพี่นอ้ง กับลูกน้าทุกคน รักกัน เหมือนเป็นพี่น้องกันจริงๆ บางทีกลับบ้านช่วงเทศกาล ยังต้องแวะไปบ้านน้า ชวนน้าไปหาแม่ที่บ้านด้วย เดิอนก่อน แม่จะผ่าตา พี่ผมกลับไปถึงบ้าน น้าผมนั่งอยู่ที่บ้านก่อนอีกแล้ว เมื่อวานโทรไปหาแม่ที่บ้าน คนรับสายดันเป็นน้าซะงั้น ถามว่า มาตั้งแต่เมื่อไร แกบอก พอดีน้องสาว(ลูกน้า) จะไปอีกจังหวัดนึง แต่ต้องผ่านทางนี้ เลยติดรถมาด้วย แวะมาหาแม่ เดี่ยวพอเค้ากลับเค้าจะแวะมารับ ถึงไม่มีเงินมาก แต่ผมก็ว่า พวกเรามีความสุขดีครับ จากคุณ : myexecutive (myexecutive) เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 16:03:12

ความคิดเห็นที่ 51 ความรักมักไหลลงที่ต่ำเสมอ.... แต่ก่อนไม่เข้าใจคำนี้ แต่พ่อแม่มักรักลูกมากกว่าลูกรักพ่อแม่ พี่มักรักน้องมากกว่าน้องรักพี่ แก้ไขเมื่อ 29 ต.ค. 55 16:29:55 จากคุณ : k.lover เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 16:29:33

ความคิดเห็นที่ 52 ปล่อยเค้าเถอะค่ะ ถ้าอกตัญญูขนาดนั้น ก็ปล่อยเค้าไป ความดีที่แม่คุณทำ ยังไง ก็เป็นผล ต่อจิตใจเราเอง ถ้าคุณแม่รักน้องเหมือนลูก คุณแม่จะไม่มีวันเคืองแค้นลูก อาจจะน้อยบ้าง แต่ถ้าลูกม่ความสุข แม่ก็ดีใจค่ะ อย่าไปเก็บเอามาเป็นอารมณ์เลยนะคะ จิตใจจะหมองเศร้าเปล่าๆ จากคุณ : แอนมนพั๊นซ์ เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 17:08:43

ความคิดเห็นที่ 53 คุณแม่คงไม่แสดงออกว่าว่าเสียใจแค่ไหนมากกว่า. ขอแสดงความนับถือที่คุณดูแลคุณแม่ ตอนนี้ก็เป็นคุณยายแล้วใช่ไหมคะ ขอให้คุณและครอบครัวทำให้คุณแม่มีความสุขด้วยครอบครัวที่อบอุ่นของคุณ หลานที่น่ารักก็น่าจะทำให้ลืมญาติที่ไม่น่านับญาติไปได้บ้างช่างญาติเขาเถอะ. เขาไม่เห็นคุณแม่อยู่ในสายตาก็ปล่อยเขาไป. เราเองก็ไม่จำเป็นต้องพึ่งพาเขา ก็ต่างคนต่างอยู่ถือเป็นญาติห่างๆไปซะ จากคุณ : นางในวรรณคดี เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 17:24:35

ความคิดเห็นที่ 54 ธรรมดาค่ะ สังคมหน้ากากแบบนี้ แม่หรือผู้สูงอายุแก่ๆ เวลาไปงาน รร. มักจะแต่งตัวเชยๆ ไม่ได้ทำผมกระด้ง หน้าบวมหนาเตอะ ไม่มีเพชรเม็ดแป้งบนคอ เค้าไม่เชิญหรอกค่ะ เค้า อาย ที่มี คนเชยๆ หลังเขาอยู่บ้าน เป็นแม่ค้าตามตลาดนัด สังคมห่วยๆ ทำบุญใส่บาตร กรวดน้ำค่ะ จะได้สงบ และปลง สังคมบ้าวัตถุนิยม ไอโฟน ไอแพ่ด ขายตัว ขายเนื้อ ขายแขนขาก็เพื่อ สตีฟ จ๊อบ โอ้ยยยยยยยยยยย เยอะ บ่นๆๆๆๆ  เอิ้กๆๆ จากคุณ : นนนี่จ๊ะจ๋า เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 18:13:51

ความคิดเห็นที่ 55 อ่านแล้วคล้ายๆ แม่เราเลยค่ะ แม่เป็นลูกคนที่สอง ยายมีลูก 7 คน แม่กับพี่สาวของแม่เลยไม่ได้เรียนหนังสือสูงๆ เพราะต้องทำงาน ต้องช่วยเลี้ยงน้อง ต้องโดนยายตีเหมือนกัน แม่เล่าให้ัฟังแต่ละเรื่องน่าสงสารมาก จากคุณ : ปฏิจจสมุปบาท (ปฏิจจสมุปบาท) เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 19:02:10

ความคิดเห็นที่ 56 พิมพ์กระทู้นี้แล้วเข้าเล่มใส่ปกเก๊บไว้ให้ท่านอ่านนะครับ ยังมีคนอีกมากที่คอยเป็นกำลังใจให้ท่านครับ แม่คุณ จขกท เป็นคนดีจริงๆครับ จากคุณ : Top27 เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 19:18:09

ความคิดเห็นที่ 57 อ่านกระทุ้นี้แล้วน้ำตาไหลเลยค่ะ แม่เราก็ไม่ได้เรียนหนังสือ เพราะต้องเลี้ยงน้องและช่วยงานที่บ้าน เพราะว่าแม่เราเป็นลูกคนโต ทุกวันนี้แบ็งค์พันยังไม่กล้าให้แม่ใช้ แม่เรา บวก ลบ ไม่เป็น โดนโกงง่ายๆ เราบอกว่าแม่เราว่าไม่ต้องคิดมาก ลูกๆ รักแม่ก็พอ จากคุณ : พาไล เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 19:51:38

ความคิดเห็นที่ 58 ก็เหมือนกับพวก ทิ้งพ่อแม่ เอาไปปล่อยไกลๆบ้านแบบนี้อ่ะค่ะ เดี๋ยวนี้มีเยอะ จากคุณ : nong_ao เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 20:23:08

ความคิดเห็นที่ 59 ขอเป็นกำลังใจให้คุณและคุณแม่นะคะ แม่คุณคงจะละวางได้ก็คราวนี้แหละ  ไม่งั้นก็ห่วงไม่หาย เอาใจมาใส่ให้หลานตัวน้อยน่ารักๆดีกว่านิ คุณได้เป็นลูกรักแน่ๆเลย อิ อิ   ให้ 3 กีบเป็นพลังใจส่งไปให้แม่นะคะ ปล. ขอดูหน้าหลานตัวน้อยหน่อยสิคะ จากคุณ : ดอกเหมย (Fiorina) เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 20:48:22

ความคิดเห็นที่ 60 พ่อผมเป็นพี่ชายคนโต ต้องยอมออกจากโรงเรียนเพื่อให้น้องๆได้เรียนต่อ ตอนแบ่งที่ดินมรดกจับฉลากแบ่งกัน อาคนนึงเป็นคนจับแทนพี่น้องทั้งหมด แกจับให้พ่อได้ที่ดินทำเลดี แต่สุดท้ายพ่อก็ไม่ได้ที่แปลงนั้นเพราะอาๆบอกว่า พ่ออยู่จังหวัดอื่นแล้วได้ไปก็ไม่มีประโยชน์แล้วเอาที่ที่ทำเลไม่ไดีให้พ่อ พ่อผมไม่เอาบอกว่าให้น้องๆแบ่งกันเถอะ เมื่อก่อนผมก็ไม่ค่อยชอบอาๆของผมเท่าไหร่ แต่พอเข้าวัยสามสิบกลางๆนี่เวลากลับบ้านต้องแวะหาอาๆแทบทุกคน เพราะรู้ว่าเค้าเหงากันลูกหลานโตมาก็ออกจากบ้านไปหมด พอเห็นผมพาลูกมาเยี่ยม ทุกคนจะมารวมกันพูดคุยรวมกัน นัยตามีความสุขที่หลานพาลูกมาเยี่ยม เห็นแค่นี้ก็มีความสุขแล้วถ้าพ่อผมยังอยู่ก็คงอยากให้ผมทำอย่างนี้เหมือนกัน ผมเคยเตือนแฟนผม สามีภรรยาเลิกกันไปก็เป็นคนอื่นแต่พี่กับน้องตัดกันไม่ขาด อะไรที่ไม่เหลือบ่ากว่าแรงช่วยกันได้ก็ช่วยกันไป จากคุณ : Once in a while เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 21:23:44

ความคิดเห็นที่ 61 mickymackynetty -- พี่น้องกัน ทะเลาะกันบ้างเป็นเรื่องธรรมดาครับ แต่ปกติแม่ไม่ค่อยทะเลาะกับน้องเพราะมันจะยอมให้น้อง .. เริ่มมีระยะหลังๆ ครับ เริ่มทนไม่ได้ ก็มีเถียงกลับไปบ้าง เม่เลยกลายเป็นคนไม่ดีในสายตาน้องๆ myexecutive -- ฟังแล้วมีความสุขตามไปด้วยเลยครับ k.lover -- จริงครับ ความรักมักไหลลงที่ต่ำ แอนมนพั๊นซ์ -- ขอบคุณครับ นางในวรรณคดี -- ขอบคุณครับ นนนี่จ๊ะจ๋า -- ขอบคุณครับ ปฏิจจสมุปบาท -- ขอบคุณครับ Top27 -- 555 ผมเขินครับ ปกติก็ไม่ค่อยได้แสดงออกกับแม่หรอกครับ :) ครั้งนี้ไม่ไหวจริงๆ พาไล -- พี่มักเสียสละจริงๆ ครับ nong_ao -- ขอบคุณครับ ดอกเหมย (Fiorina) -- ขอบคุณครับ Once in a while -- เยี่ยมเลยครับ :) ........................ จากคุณ : [NaiYai] เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 22:29:00

ความคิดเห็นที่ 62 คิดถึงป้าเราเลยค่ะ ป้าเราเขาเป็นลูกคนโตค่ะ แม่บอกเราเสมอว่า รักป้าให้มากนะลูกนะ ป้าออกจากโรงเรียนมาช่วยยายกับตาทำงาน กับข้าวทุกมื้อที่แม่กิน เสื้อผ้าทุดชุดที่แม่ใส่ไปเรียน ป้าทำให้ทั้งนั้น หนูต้องไม่ลืมป้านะ หนูก็รักป้ามากจริง ค่ะ หนูจะไม่ทำให้ป้าเป็นแบบนั้นหรอก ส่วนพี่น้องของแม่ จขกท ใจร้ายไปเปล่าคะ? ทำไมไม่เห็นหัวอกคนเป็นพี่น้องบ้าง ถึงเราเป็นลูกคนเดียว เราก็รับรู้ได้นะ ว่าพี่น้องรักกันมากแค่ไหน จากคุณ : Last Moment เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 00:34:11

ความคิดเห็นที่ 63 อ่านแล้วน้ำตาซึมเลยค่ะ แต่เราว่าท่านโชคดีนะคะ ที่ยังมีลูกที่รักท่าน และเห็นคุณค่าความรักของท่าน จากคุณ : มุ่งหน้า เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 04:02:34

ความคิดเห็นที่ 64 เอ่อ ขออนุญาตนะคะ จาก คห.ที่42 ของ จขกท. ที่คุณแม่พูดกับคุณน้า " ถ้ามันลำบากนัก ก็ไม่ต้องเชิญก็ได้นะ" ประโยคนี้ทางคุณน้าเอง ก็อาจจะน้อยใจหรือคิดมากก็ได้นะคะ ก็เลยไม่ได้พูดเรื่องนี้อีก ไม่รู้ว่าน้ำเสียงคุณแม่พูดแบบไหนด้วย คืออันนี้ส่วนตัวเราอง ถ้ามีญาติพูดแบบนี้ด้วยน้ำเสีียงที่ไม่ค่อยดี เราก็คงชะงักนิดนึงอ่ะค่ะ จากคุณ : Ssachiy เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 06:32:48

ความคิดเห็นที่ 65 ครอบครัวแม่เราป้าเราเค้าก็ไม่ได้เรียนเพราะส่งเสียน้องๆช่วยแม่และพ่อเค้า แต่น้องๆทุกคนทั้ง5คนไม่เคยลืม แม่เรายังเคยพูดเลยว่าน้องๆเป็นข้าราชการได้ครอบครัวดี แต่ป้า สามีไม่ดี การงานก็ไม่ดี เพราะเค้าไม่ได้เรียนครูเหมือนน้องๆ น้องๆทุกคน มีเงินก็ส่งให้ใช้ มีเสื้อผ้าใหม่ก็หาให้ ไปไหนเที่ยวไหน ชวนเค้าไปตลอด จากคุณ : S. (camarymz) เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 08:28:34

ความคิดเห็นที่ 66 ชีวิตแม่คุณคล้าย ๆ แม่เรา แม่เราก็เป็นลูกคนโตเหมือนกัน แต่แม่เราได้เรียนหนังสือ แต่น่าจะแค่ ป.4 โดนยายตี ยายด่า ด้วยเรื่องเดียวกัน ต้องทุบหัวปลา ช่วยยายทำห่อหมกไปขาย หาบไปขาย เลี้ยงน้องด้วย เปรียบเสมือนแม่คนที่สองเหมือนกัน ทุกวันนี้แม่มีโรคประจำตัวปวดหัวต้องกินยาตลอด แม่บอกสงสัยเป็นเวรกรรมที่แม่ทุบหัวปลาไว้  แม่ไม่ทำก็ไม่ได้ ตอนนี้แม่ได้แต่ทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้ปลาเหล่านั้น ส่วนน้อง ๆ แม่ ไม่เคยจะมาหา มาเยี่ยม ขนาดวันสำคัญ ปีใหม่ สงกรานต์ ยังแทบไม่มีใครมาหา บ้านก็อยู่ห่างกัน แค่ 7-8 กิโล แม่เราบ่นทุกวันคิดถึงน้อง ๆ อยากไปหา เมื่อก่อนเราก็จะพาไป แต่เดี๋ยวนี้เราว่าพวกน้า ๆ เค้าใจดำ เราก็เลยบอกแม่ว่าไม่ต้องไปหรอก ถ้าเค้าคิดถึงเค้าก็ต้องมา นี่มีแม่ที่คิดถึงเค้าอยู่คนเดียว น้องแม่มีตั้ง 7 คน แต่ทุกคน ถ้าไม่เดือดร้อน จะไม่มาหา จากคุณ : แม่ปลาโลมา เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 08:37:32

ความคิดเห็นที่ 67 Last Moment  -- แม่คุณ Last Moment น่ารักจังครับ มุ่งหน้า -- ขอบคุณครับ :) Ssachiy -- เข้าใจครับ ... ผมก็ก็เข้าน้าเหมือนกัน ... แต่ถึงอย่างไร ก็คงไม่ออกมาแบบนี้อยู่ดี น้าไม่มา สามีน้ามาก็ยังดี หลานมาก็ยังเอาครับ S. (camarymz) -- คุณแม่น่ารักอีกแล้ว ^__^ แม่ปลาโลมา -- พอดีบ้านผมครอบครัวเชื้อจีนด้วย ตามธรรมเนียมแล้วต้องว่ากันตามศักดิ์ น้องต้องนับถือพี่ ต้องมาหาพี่ ไม่ใช่พี่ต้องหาน้องถึงที่บ้านทุกครั้งเมื่อคิดถึง ผมว่ามันผิดธรรมเนียมครับ (หรือผมหัวโบราณอีกแล้ว??) ^__^ ..................... จากคุณ : [NaiYai] เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 08:54:57

ความคิดเห็นที่ 68 เดี๋ยวเวรกรรม ก็ตามสนองเค้าเอง วันนึง ลูกของเค้าที่แต่งงาน จะลืมเค้า วันนั้น เค้าจะรู้สึกถึงความอ้างว้าง เสียใจ เพราะเป็นคนที่ถูกลืม จากคุณ : LAPD21 เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 10:11:42

ความคิดเห็นที่ 69 อ่านแล้วคิดว่าเอาชีวิตแม่เรามาลง  เหมือนกันมาก จากคุณ : อัศวินเฉาก๊วย เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 10:32:14

ความคิดเห็นที่ 70 อ่านแล้วน้ำตาซึมครับ.. ผมเชื่อว่า ความรู้สึกความรักที่คุณมีต่อคุณแม่ สิ่งนี้ก็ยิ่งใหญ่และมีความหมายอย่างมากมายต่อคุณแม่ สภาวะเช่นนี้อย่างน้อยก็ยังมีคุณคอยเคียงข้าง ฝากบอกคุณแม่ว่า ถึงคนอื่นจะไม่เห็นก็ช่างมัน ความดีของคุณแม่คนที่นี่เห็นครับ จากคุณ : ดาว เดือน ณ เรือนปั้นหยา เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 11:17:24

ความคิดเห็นที่ 71 เข้ามาให้กำลังใจคุณแม่จขกท.ค่ะ อ่านแล้วเศร้าและซึ้งถึงความเสียสละของแม่คุณมากค่ะ เป็นคนดีๆจริงๆเลย เข้ามากอดแม่คุณด้วยคนนะคะ ผลความดีที่แม่คุณทำย่อมส่งผลแน่นอนค่ะ จากคุณ : เหมือนมีอะไรเหมือนเดิม เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 11:19:13

ความคิดเห็นที่ 72 อ่านแล้วจะร้องไห้ จากคุณ : เด็กน้อยร้ายเดียงสา เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 11:40:43

ความคิดเห็นที่ 73 ฝากกอดคุณแม่ของคุณด้วยค่ะ พออ่านจบแล้วคิดถึงคำว่า "สองมือนี้ที่สร้างโลก" จริงๆ จากคุณ : tiara เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 12:14:18

ความคิดเห็นที่ 74 LAPD21 -- หึหึ ไม่หวังให้เป็นขนาดนั้นหรอกครับ จากคุณ : [NaiYai] เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 13:08:29

ความคิดเห็นที่ 75 อัศวินเฉาก๊วย -- เท่าที่เห็นของหลายๆ คน ... แม่ของหลายคน เสียสละเพื่อน้องได้จริงๆ เลยนะครับ แต่น้องทำไม ???? จากคุณ : [NaiYai] เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 13:09:21

ความคิดเห็นที่ 76 ดาว เดือน ณ เรือนปั้นหยา -- ขอบคุณครับ :) เหมือนมีอะไรเหมือนเดิม -- ขอบคุณครับ :) เด็กน้อยร้ายเดียงสา -- ขอบคุณครับ ^__^ tiara  -- ขอบคุณครับ ;) จากคุณ : [NaiYai] เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 13:11:39

ความคิดเห็นที่ 77 อยากมีลูกชายน่ารักอย่างคุณจังเลย แสดงว่าคุณพ่อคุณแม่อบรมมาดี รวมทั้งตัวคุณเองเป็นคนรักดีด้วย คุณตอบขอบคุณทุกคนที่คอมเมนท์. ขอให้เจริญในหน้าที่การงานนะคะ จากคุณ : นางในวรรณคดี (นางในวรรณคดี) เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 15:01:20

ความคิดเห็นที่ 78 ฝากกอดท่าน1ทีด้วยนะครับ ท่านไม่ได้ทำอะไรผิด คนพวกนั้นจิตใจไม่ดี สักวันกรรมจะตามทันครับ ไม่เจริญหรอก จากคุณ : kuhoad เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 17:36:53

ความคิดเห็นที่ 79 นางในวรรณคดี -- ผมไม่ได้น่ารักแบบนั้นหรอกครับ...  ปกติก็เถียงแม่ คำไม่ตกฟากเหมือนกันครับ 555+ ครั้งนี้แค่เหลืออดครับ หาที่ระบายซะหน่อย เพราะแม่ผมห้ามไว้ ว่าอย่าไปต่อความยาวสาวความยืดกับพวกเค้า แกกลัวว่าพวกผมก็จะพลอยทะเลาะกับพวกลูกพี่ลูกน้องคนอื่นๆ ไปด้วย แล้วครอบครัวเราจะไม่เหลือใคร แต่ไม่ทันแล้วครับ ผมเอาทุกคนออกจาก facebook ผมไปหมดแล้วครับ ^__^ ไม่อยากเห็นครับ เห็นแล้วโมโห .............. จากคุณ : [NaiYai] เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 21:44:39

ความคิดเห็นที่ 80 kuhoad -- ขอบคุณครับ ;) จากคุณ : [NaiYai] เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 21:46:17

ความคิดเห็นที่ 81 /////////////////////////////////////////////////////////////// ท่าทางแม่ผมเริ่มระแคะระคาย เพิ่งสั่งเมื่อกี้ว่าห้ามไปตอบโต้ทุกอย่าง ห้ามโพสอะไรลงในเฟสบุค ว่าพวกนั้นอีก.... T__T ยังจะห่วงกันอีก /////////////////////////////////////////////////////////////// แก้ไขเมื่อ 30 ต.ค. 55 22:12:24 แก้ไขเมื่อ 30 ต.ค. 55 21:59:29 จากคุณ : [NaiYai] เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 21:55:02

ความคิดเห็นที่ 82 ให้คุณแม่คุณทำใจเถอะค่ะ ทำดี ไม่ต้องหวังผล จะเป็นสุขยิ่งกว่าค่ะ พ่อเรา จบแค่ ป 2  เลี้ยงน้อง ส่งเสียน้องให้เรียนสูง ๆ ออกเงินแต่งงานให้น้อง แต่วันแต่ง น้องชาย ว่าที่น้องสะใภ้ บอกว่า พี่ชายและครอบครัว ไม่ต้องไปงาน เพราะน้องอาย ที่มีพี่ชายจนจน (ทั้งทั้งที่ออกเงินแต่งให้ทั้งหมด) พ่อบอกว่า ตอนนั้น พ่อเจ็บปวด แล้วพ่อก็รู้ว่าแม่เจ็บปวดเหมือนกัน แต่เพื่อน้อง พ่อยอมทุกอย่าง แล้วพ่อก็สอนลูกลูกว่า กตัญญู สำคัญ อย่าเหยียดหยามคนจน เพราะทุกคน เป็นคนเท่ากัน จากคุณ : ChiPต่ำสิบ เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 55 08:29:54

ความคิดเห็นที่ 83 ChiPต่ำสิบ -- แบบนี้เรียกว่า อกตัญญูครับ คนพวกนี้เขาคิดว่า คำว่ากตัญญู ใช้ได้กับ พ่อ-แม่ เท่านั้นมั๊งครับ? คนที่ไม่ใช่พ่อ-แม่ ไม่ต้องกตัญญูก็ได้มั๊ง!!! แม่เคยเล่าให้ฟังว่าเมื่อก่อน เคยเล่าเรื่องเรื่องสมัยเก่าๆให้น้องๆ ฟัง ... น้องๆ กลับรู้สึกไม่ดี แล้วบอกว่า "ก็มันเป็นหน้าที่ของคนเป็นพี่ ไม่เห็นต้องทวงบุญคุณเลย" ... แม่ก็เสียใจ ทั้งที่ไม่ได้จะทวงบุญคุณ แค่เล่าสิ่งที่น้องๆ ไม่เคยรู้ หรือจำไม่ได้ว่าตัวเองโตขึ้นมาแบบไหน อย่างไร เท่านั้นเอง จากคุณ : [NaiYai] เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 55 09:08:04

ความคิดเห็นที่ 84 นึกถึงญาติเราเลยค่ะ เป็นพี่ชายของแม่ (เรียกลำดับไม่ถูก เพราะไม่ได้ติดต่อกัน) แม่เราเล่าให้ฟัง  แม่เราลำบากมากๆ เพราะอาม่าอากงรักแต่ลูกชาย แม่ไม่ได้เรียนหนังสือ ต้องทำงานตั้งแต่เด็ก แม้กระทั่งตอนแม่แต่งงานกับพ่อซึ่งไม่มีฐานะ ของขวัญงานแต่ง รวมทั้งเงินช่วยงานแต่งทั้งหมด โดนอาม่ายึดไปให้พี่ชายทั้งหมด ตอนพี่คนโตเราเกิดแล้ว ตอนนั้นอยู่บ้านใกล้กัน ลูกพี่ชายแม่มาเล่นกับพี่ชายเราแล้วทะเลาะกัน อาม่าล็อคตัวพี่ชายเราไว้ให้ลูกพี่ชายแม่ต่อย จนพ่อโมโห ย้ายออกไปไกลๆ แต่ยังส่งเงินเลี้ยงดูอาม่าอากงตลอด ตอนอาม่าอากงเริ่มดูแลตัวเองไม่ได้ แม่เราต้องไปรับกลับมาดูแล โดยที่พี่ชายแม่ไม่สนใจเลย แม้กระทั่งตอนอาม่าอากงเสีย เค้ายกสมบัติให้พี่ชายแม่ทั้งหมด โดยไม่ได้ให้แม่ซึ่งดูแลมาตลอด เชื่อมั้ยคะ ครอบครัวพี่ชายแม่เค้าไม่แม้กระทั่งมางานศพซักวัน พ่อแม่เราทำงานหนักมากๆ ตอนนี้ได้ดิบได้ดี มีฐานะขึ้นมา (ไม่ได้รวยนะ) แต่ครอบครัวพี่ชายแม่กลับตกต่ำลง ต้องบากหน้ามาขอเงินบ่อยๆ พ่อแม่เราชอบสอนว่าพวกที่ไม่มีความกตัญญูทำอะไรก็ไม่เจริญหรอก ซึ่งเราเห็นตัวอย่างมานักต่อนักแล้วค่ะ จากคุณ : Rurujung เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 55 12:34:57

ความคิดเห็นที่ 85 Rurujung -- จริงครับ บุญ-บาป สมัยนี้ติดจรวด... ไม่ต้องรอชาติหน้ากันแล้วครับ จากคุณ : [NaiYai] เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 55 13:09:42

ความคิดเห็นที่ 86 เป็นกำลังใจให้คุณแม่ค่ะ เป็นคนเก่งและเข้มแข็งมาก จากคุณ : micbumsoo เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 55 15:53:43

ความคิดเห็นที่ 87 อ่านแล้วเรารักพี่ชายเรามากขึ้นเลยอ่ะ  ต้องทำดีกับพี่ให้มากกว่านี้แล้วสิ จำได้ว่าตอนเด็ก(โตพอควรแล้ว)พ่อแม่ไม่ค่อยมีเวลาดูแล ส่วนใหญ่คนดูแลเราก็พี่ชายอ่ะ บางครั้งเรารู้สึกเหมือนมีพี่ชายเป็นพ่ออีกคนด้วย แต่ไม่รู้ว่าพี่จะคิดว่าเราเป็นลูกไหม 55   เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้และคุณแม่ค่ะ แค่เจ้าของกระทู้เป็นคนดีและรักคุณแม่ แค่นี้คุณแม่ก็ชื่นใจแล้วค่ะ จากคุณ : วณมิลา เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 55 17:33:01

ความคิดเห็นที่ 88 ซาบซึ้งจนแจกกิ็๊ฟจนหมดแล้วค่ะ ชอบทุก ๆ เม้นท์เลยค่ะ แต่กิ๊ฟหมดก่อนแล้ว อยากให้ทุก ๆ ความคิดเห็นเลยนะคะ ^_^ ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณแม่และคุณ NaiYai ด้ยนะคะ   รักคุณแม่มาก ๆ ใส่ใจและดูแลท่านทุก ๆ วันนะคะ   แค่นี้ท่านก็มีความสุขเหลือเกินแล้วน๊า ขอให้ท่านมีสุขภาพแข็งแรงนะคะ จากคุณ : kaysirirak เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 55 23:56:08

ความคิดเห็นที่ 89 น้ำตาไหล คิดถึงเเม่จับใข เเม่เราก็คล้ายๆ เจ้าของกระทู้ค่ะ ทำใจได้อย่างเดียว เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : PinkEDHEC เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 55 03:26:53

ความคิดเห็นที่ 90 อ่านแล้วกลับรู้สึกว่าที่แม่คุณต้องลำบากแบบนี้นั้นเพราะยายคนแท้ๆ ทั้งมีลูกมากโดยที่ครอบครัวไม่มีความพร้อม ทั้งลำเอียง จากคุณ : เทพบุตรหมัดดาวหาง เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 55 06:10:09

ความคิดเห็นที่ 91 ฝากกอดให้กำลังคุณแม่ หอมแก้มฟอดใหญ่ ๆ  เลย สงสารคุณแม่มาก อ่านแล้วคิดถึงแม่เราเหมือนกัน จบ ป. 2 เองแล้วต้องมาช่วยยายทำนา แม่เราเป็นลูกที่ยายเกลียดที่สุด แต่แม่เราดูแลยายจนถึงที่สุด บางครั้งแม่ก็โดนยายตีต่อหน้าเรา จนบางครั้งเราเกลียดยายมากเลย  น้องชายแม่ 5 คน ไปลำบากที่ไหนแม่ก็ตามไปช่วย ทั้ง ๆ เงินที่ช่วยไปมาจากน้ำพักน้ำแรงของลูก ๆ ทั้ง 5 คนให้แม่ใช้อย่างสบาย เก็บหลาน ๆ มาเลี้ยง ตัวเองกินอด ๆ  อยาก ๆ เก็บเงินให้หลาน ๆ เรียนแล้วเนรคุณทุกคน (ท้องตั้งแต่ ม.3 ทุกวันนี้ทำงานโรงงาน แม่เราเลี้ยงลูกให้, อีกคนจบปวส. แต่ไม่ทำงานเกาะแม่เรากิน)   ส่วนลูก ๆ แม่บังคับให้เรียนอย่างต่ำปริญญาตรีทั้งหมด แม่บอกว่าแม่ไม่เคยมีโอกาสได้เรียน ถึงต้องทำงานหนัก การศึกษาเป็นสิ่งเดียวที่จะทำให้เราเดินไปให้ไกลกว่าคนอื่น พยายามให้มากกว่าคนอื่น  ทุกวันนี้ลูกทำงานกันดี ๆ ทุกคน เติมเต็มสิ่งที่แม่ขาดกันสุดชีวิต อยากไปไหนพาไป จะกินอะไรก็ไปกิน(แต่ห้ามให้เห็นบิล เดี๋ยวนอนไม่หลับ)   ทุกวันนี้เราพยายามดูแลแม่อย่างดีที่สุด ตอนที่ยังมีชีวิตอยู่นี่แหละ ดีกว่ามานั่งเสียใจตอนที่ตายไปแล้ว จากคุณ : Flying frog เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 55 07:50:11

ความคิดเห็นที่ 92 micbumsoo -- ขอบคุณครับ :) วณมิลา -- เป็นกำลังใจให้ครับ kaysirirak -- ช่วยกันครับ ช่วยกันแจก อิอิอิ PinkEDHEC -- ขอบคุณครับ :) เทพบุตรหมัดดาวหาง -- ไม่หรอกครับคุณเทพบุตรหมัดดาวหาง เมื่อหกสิบปีที่แล้ว คุณยายคงไม่ได้คิดเรื่องวางแผนครอบครัวอะไรหรอกครับ คนสมัยนั้นก็ลูกเยอะๆ กันแบบนี้ทั้งนั้น .. ย่าผมก็มี 8 .. ยายผมมี 6 ... Flying frog --เป็นกำลังใจให้คุณแม่คุณ Flying frog ด้วยคนครับ .......................... จากคุณ : [NaiYai] เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 55 11:39:37

ความคิดเห็นที่ 93 ฝากบอกคุณแม่เจ้าของกระทู้ด้วยนะครับว่า สิ่งทั้งปวงไม่ควรยึดมั่น ยึดมากทุกข์มาก ทุกข์ของคนเราส่วนใหญ่ก็เกิดจากความยึดมั่นในความคาดหวัง พอไม่เป็นดังหวัง ก็เกิดทุกข์ ผมอ่านดูบางทีผมรู้สึกว่าเจ้าของกระทู้อาจจะเป็นทุกข์มากเสียกว่าคุณแม่ก็เป็นได้ อย่าไปคิดมากเลยครับ คิดมากทุกข์มาก จากคุณ : ความน่าจำเป็น เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 55 12:23:21

ความคิดเห็นที่ 94 มากอดแน่นๆ ค่ะ ชีวิตจริงก็ยังงี้แหละค่ะ มันดูทุกข์  ทน แต่ก็นะ อย่าไปหวังอะไรมากค่ะ รักมาก  หวังมาก  เวลาผิดหวังก็มากเท่าทวี แนะนำให้กอดแม่แน่นๆ  บอกแม่ว่า  ยังมีคุณที่รักแม่มากนะ ที่ผ่านมา คุณแม่อาจไม่มีโอกาสได้เลือก แต่ตอนนี้  ขอให้คุณแม่เลือกมีความสุขกับลูกมากๆ ดีกว่าค่ะ ^^ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : คัสซีโอเพย่า เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 55 13:36:08

ความคิดเห็นที่ 95 แม่เราก็เลี้ยงน้องชายคนเล็กมาเหมือนกันค่ะ แม่เล่าให้ฟังว่า ได้เงินไปโรงเรียนคนละไม่กี่บาท แม่ต้องแบ่งส่วนของแม่ไว้ให้น้องครึ่งนึง เพราะน้องกินไม่พอ แม่ต้องดูแล อาบน้ำป้อนข้าวน้องชายแทนยาย เพราะยายต้องทำงานบ้าน บ้านกงสี ยายเป็นลูกสะใภ้ ต้องทำงานทุกอย่างคนเดียว แล้วแม่ก็ถูกส่งไปให้ตาเลี้ยง (ตาไปมีเมียน้อย และอยู่กับเมียน้อย) ต้องไปอยู่กับเมียน้อย โดนโขกสับต่างๆนานา เพราะยายต้องเก็บเงินไว้ส่งน้องชายแม่เรียน แม่เรียนจบแค่มัธยม น้องชายแม่จบเมืองนอก (ญาติรับไปอยู่ด้วย และช่วยอุปการะ) พอกลับมาก็พูดว่าแม่ไม่มีความรู้ ไม่เข้าใจเรื่องการเมือง เศรษฐกิจ แม่ไม่ได้อยู่ในสังคมของคนทำงาน แม่ไม่เข้าใจ พูดอะไรก็ผิด แม่เราก็ยังเป็นห่วง รู้ว่าน้องชอบกินอะไร ก็คอยซื้อไปให้ ทำกับข้าวไปให้ เวลาป่วยก็โทรหาแม่ เพราะภรรยาตัวเอง เอาแต่ใช้เงิน และไปเที่ยว ไม่ยอมดูแล แต่พอปกติดีก็ไปเที่ยวกัน ไม่เคยนึกถึงแม่ วันเกิดน้อง แม่โทรไปอวยพร ซื้อของไปให้ เค้าไม่เคยชวนแม่ไปกินข้าว แต่พาภรรยา แม่ยายไปเลี้ยงวันเกิดกัน วันเกิดแม่ เค้าไม่เคยนึกถึง ไม่เคยให้ความสำคัญ จากคุณ : puppeliris เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 55 13:55:51

ความคิดเห็นที่ 96 ยิ่งคาดหวังมากก็ยิ่งผิดหวังมากค่ะ ถือเสียว่ามีบุญต่อกันเท่านี้ อย่าจองเวรกันอีกเลยล่ะกัน จากคุณ : Anemone2526 เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 55 22:22:25

ความคิดเห็นที่ 97 แม่เราได้รับการเลี้ยงดูจากพี่ๆ เพราะตายายเสียตั้งแต่เด็กๆ แต่แม่เราไม่เคยลืมพระคุณที่พี่สาวและพี่ชายเลี้ยงดูมา คอยบอกเล่าให้เรา 3 คนพี่น้องฟังเสมอๆ  ถึงอดีตที่เคยลำเค็ญ ทุกวันนี้ชีวิตแม่ความสุขสบายกว่าทุกๆคน  แม่เราก็คอยดูแล  จุนเจืออยู่เสมอมิได้ขาดจนถึงวาระสุดท้ายของลุงที่จากไป และยังทำบุญอุทิศส่วนกุศลมิได้ขาดอีกเช่นกัน เรายังคิดอยู่เสมอว่า  ชีวิตแม่เรายังสุขกายสบายใจมาตลอด  เพราะแม่เรากตัญญูกับคนที่เลี้ยงดูมา เราว่านะ....ใครทำสิ่งใดไว้ก็มักจะได้สิ่งนั้นเป็นการตอบแทน... จากคุณ : พิกุลเหล็ก เขียนเมื่อ : 2 พ.ย. 55 13:36:50

ความคิดเห็นที่ 98 อ่านกระทู้นี้แล้ว น้ำตาไหล อยากร้องไห้มาก ๆ เรื่องราวช่างคล้ายเรื่องเรามาก แต่ต่างกันนิดหน่อย ดีไม่ดี เรื่องเราเลวร้ายกว่าของ จขกท อีก แม่เรามีพี่น้อง 7 คน ตั้งแต่เด็กจนโต แม่จะสอนลูก ๆ เสมอว่าให้รักกัน พี่น้องต้องช่วยเหลือกัน ใครเดือดร้อนก็ต้องช่วยกันตลอด อย่าทิ้งกัน และแม่จะเล่าเรื่องเค้ากะพี่น้องเค้าตอนเด็ก ๆ ให้ฟังเสมอ ๆ ว่าพี่น้องเค้ารักกันยังไง ช่วยเหลือกันตลอด ตอนเราเด็ก ๆ เราก็รู้สึกนะ ว่าพี่น้องแม่เรารักกัน แต่พอเวลามันผ่านไป ๆ ต่างคนต่างมีลูกเป็นของตัวเอง ความรักระหว่าพี่น้องมันเริ่มห่างออก ๆ แต่ละครอบครัวต่างรักแต่ครอบครัวตัวเอง (อันนี้ไม่ผิด) แต่คอยดูถูกเหยียดหยามครอบครัวคนอื่น แข่งขันกันตลอด ลูกฉันเก่ง ลูกฉันฉลาด ลูกฉันเอนท์ติด ลูกฉันทำงานดี ๆ เงินเดือนเยอะ มีแต่ครอบครัวเราเท่านั้น ที่พ่อแม่พยายามพูดกรอกหูลูกทุกคนว่า เราอย่าไปแข่งเด่นดังกะใคร เราทำตัวเองให้ดี ๆ ก็พอ เราเรียนไม่เก่ง แต่ตั้งใจเรียน อย่าเกเรก็พอ ไปอยู่บ้านลุงบ้านป้าต้องช่วยเค้าทำงานนะ อย่าดื้อ อย่าทำตัวไม่ดีนะ ต้องกตัญญูกับลุงป้าน้าอานะ ตอนเด็ก ๆ ปิดเทอมเราจะไปอยู่บ้านป้า เพราะมีพื้นที่ให้วิ่งเล่น มีที่ให้ขี่จักรยาน แรก ๆ ด้วยความที่ยังเด็ก ก็ไม่ทันคิดอะไร พอโตหน่อย เริ่มรู้ัสึกได้ว่าเราเป็นหลานหรือลูกไล่ของลูก ๆ ป้า (ฟร่ะ) บ้านป้าเราเค้าค่อนข้างมีฐานะ เค้าจะไปซื้อนมกล่องเป็นลังที่แมคโครมาไว้ให้ลูกเค้ากิน วันละ 3 กล่อง แต่เรากับน้องจะได้กินแค่วันละกล่อง ของกินบางอย่างเค้าก็ให้แต่ลูกเค้ากิน เรากะน้องได้แต่มอง ตอนเย็นทำกับข้าว ก็มาเรียกให้เราไปทอดทอดมัน ป้าเรากลัวลูกสาวเค้าโดนน้ำมันกระเด็นแล้วไม่สวย ทั้ง ๆ ที่เราเด็กกว่าลูกสาวเค้า โชคดีที่พี่สาว (ลูกป้า) เค้าแอบมาช่วยทอด เพราะเค้าเห็นเราตัวเล็กกว่าเค้าเด็กกว่าเค้า บางครั้งป้าเราก็ใช้ให้เราปอกฝรั่งปอกมะม่วงให้ลูกเค้ากิน คิดดูเด็ก 10 ขวบ จะปอกยังไง พี่สาวก็มาช่วย เวลาญาติ ๆมารวมตัวกันที่บ้านตา ลุงกะป้าเราก็ต่างโอ้อวดเรื่องลูกตัวเอง แล้วก็หันมาด่าบ้านเรา ว่าหาบ้านเราลูกแม่ค้า พูดจาเสียงดัง กระโดกกระเดก เรียนหนังสือก็ไม่เก่ง แรด พูดจาไม่เพราะ แถมยังไปปล่อยหูตา ตาก็เชื่อ ในสายตาของตา มองบ้านเราเหมือนเด็กสลัม อดยาก มอมแมม แรด โง่ ต้องควบคุมไม่ให้คาดสายตา ซึ่งต่างจากลูกพี่ลูกน้องทุกคน ที่เค้ามองว่าเรียบร้อย น่ารัก เรียนเก่ง ซึ่งที่ผ่านมาทั้งหมด เรากับน้องรับรู้ได้ พยายามพูดให้แม่ฟัง แต่แม่ก็ไม่เชื่อ เค้าก็ยังคิดเสมอว่าพี่น้องเค้า รักเค้า พี่น้องเค้ารักกัน ไม่ชิงดีชิงเด่นกัน จนวันเวลาผ่านไป ๆ ทั้งบ้านเราพี่น้อง 5 คน มีเราคนเดียวที่เอนท์ไม่ติด เพราะเราเลือกเรียนสายพาณิชย์ (ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ญาติค่อนคอดเรื่องเรียนกันมาก) จนน้องคนถัดจากเราจะจบม.3 เราเลยบอกให้น้องเรียนสายสามัญ ซึ่งน้องเราก็รู้ว่าจะต้องพยายามเอนทรานซ์ให้ติดให้ได้ จะได้ไม่โดนญาติดูถูก และแล้วน้องสาวเราก็ทำได้ และตั้งแต่นั้นมาบ้านเราสามารถเข้ามหาวิทยาของรัฐอันดับต้น ๆ ของประเทศได้ทุกคน ในทางกลับกัน ลูกป้าคนแรก ๆ ก็เอนท์ติด พอคนท้ายเอาล่ะ ติดม.แถวชลบุรีใกล้ ๆ ทะเล ป้าเราคงเสียหน้า เลยให้ลูกไปเรียนเอแบค ซึ่งก็ยังกล้าพูดว่า "ลูกฉันเอนท์ติดย่ะ แต่ไม่เอา" ถัดไปอีกปี ระหว่างรอประกาศผลแอดมินชั่น ลุงโทรมาหาแม่เราว่า น้องสาวเราเลือกที่ไหนไว้บ้าง เค้าจะเช็คผลทางเนตให้ พอแม่เราบอกว่า "อันดับ1 ธรรมศาสตร์ อันดับ2 จุฬา อันดับ3 มหิดล อันดับ4 ศิลปากร" เท่านั้นแหละ เสียงลุงเราแว๊ดดดดออกมาจากโทรศัพท์ดังมาก เค้าหาว่าน้องเราโง่ไม่เจียม แต่สุดท้ายน้องสาวเราก็ได้เรียนจุฬา ลุงเสียงจ๋อยสนิท ส่วนป้าเราก็บอกว่า "เชอะ เดี๋ยวนี้คนเก่งไม่มีใครเรียนจุฬากันแล้ว น้องเราเลยติด เดี๋ยวนี้คนเก่ง ๆ เค้าเรียนเอแบคกัน ไม่รู้เรื่อง" ตอนนั้นน้องสาวเราเสียใจมาก จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มหาวิทยาลัยชื่อดังที่ใครก็อยากเรียน มันสามารถสอบติด แต่กลับโดนดูถูก ลูกสาวป้ามีถามน้องเราว่าเรียนศิลปะ จบมาทำไร "วาดรูปตรงสะพานลอยหรอ" ประโยคนี้เจ็บปวดมาก บ้านเราผ่านการกระแนะกระแหนของญาิติพี่น้องแม่มาตลอดชีวิต ไม่รู้เพราะเหตุนี้หรือป่าว ที่ทำให้บ้านเราอดทน เข้มเข้ม และไม่ทำตัวนอกลู่นอกทาง จนทุกวันนี้ เราพูดได้อยากเต็มปากเต็มคำว่า "บ้านเราไม่น้อยหน้าใคร" ถึงเราจะไม่รวยเท่าเค้า แต่เรามีศักดิ์ศรี และทำให้บุพการีภาคภูมิใจ เพราะตอนนี้บ้านป้าเรา มีหลานมา 2 คน จากลูกสาว 2 คน แต่ไม่เคยได้มีการจัดงานแต่งงาน และไม่มีลูกเขย บ้านลุงเราลูกก็เรียนม.เอกชนทุกคน ไม่มีใครสอบติดม.รัฐได้สักคน เรียนจบมา เงินเดือนอย่าว่าแต่ให้พ่อแม่เลย เลี้ยงตัวเองยังไม่พอ ต้องขอแม่เพิ่ม มีลูกสะใภ้ 2 คน แต่ก็ไม่ได้แต่ง เพราะไม่มีเงินไปสู่ขอลูกสาวเค้า ที่ผ่านมาเราไม่อยากจะถือสาหาความอะไรกับญาติแม่มากมาย (ซึ่งแม่ก็ยังมีใจว่าพี่น้องเค้ารักเค้า) จนล่าสุดเมื่อเดือนที่แล้ว มีเหตุการณ์ที่เราไม่สามารถให้อภัยพี่น้องแม่ได้เลยตลอดชีวิต เราจะแต่งงาน แม่เราไปบอกพี่ชายเค้าว่าให้ช่วยมาเป็นผู้ใหญ่ในงานให้หน่อย เนื่องจากพ่อเราเสียไปแล้ว แม่เป็นหม้าย จะเป็นคนรับขันหมากคงไม่เหมาะ และแม่เราอยากให้เกียรติพี่ชายตัวเองด้วย คิดดูนะ หลานจะแต่งงาน คนเป็นลุงกลับทำหน้าเบ้ แบะปาก ทำท่ารังเกียจ และปฏิเสธอย่างรวดเร็ว แต่สุดท้ายเค้าก็ยอม เราว่าในใจคงดีใจที่แม่เราให้เกียรติเค้า แต่คงริษยาที่บ้านเราได้แต่ง เพราะญาิติ ๆ เราทำงามหน้าไว้ทั้งนั้น (เป็นไงล่ะ เด็กแรด ๆ อย่างเราได้แต่ง เด็กเรียบร้อย ท้องไม่มีพ่อกลับมาทั้งนั้น) ก่อนถึงวันงานแม่เราเข้าไปเรียนเชิญเค้าด้วยตัวเอง เค้าก็พูดจาไม่ดีใส่ แม่เราวานป้าสะใภ้ให้ช่วยจ้างแม่ค้าขนมหน้าบ้านทำขนมอี๊ไปให้หน่อย ลุงก็ด่า บอกว่าวุ่นวาย เค้าไม่สะดวกขนไปให้ เลอะเทอะรถเค้า บอกให้ไปจ้างโรงแรมทำให้ คิดดูขนมอี๊หม้อละ 2,500 บาท เค้าไม่คิดจะมีน้ำใจกะน้องสาวกะหลานสักหน่อยเลยหรอ พอวันงาน ญาิติแม่เรามา่ป่วนงานซะวุ่นวายมาก ๆ ตั้งแต่แห่ขันหมาก พิธีบ้านแฟนเราเค้าก็ต่างจากบ้านเรา แต่แม่เรากะอาแฟนคุยกันไว้แล้ว ว่าวันงานเราจะหยวน ๆ กัน จะไม่พูดจาไม่ดีหรือไม่เป็นมงคลนะ เพื่อลูกเพื่อนหลานของเรา แต่พอทางฝ่ายชายจะให้ไปรับตัวเจ้าสาวลงมาในงานตอนแห่ขันหมากเสร็จ แต่ญาิติแม่ไม่ยอม บอกว่า "ยังไม่จ่ายค่าตัวเลย จะเอาลูกสาวเค้าไปได้ยังไง" คือเรารออยู่บนห้องพัก แล้วอาแฟนบอกให้แฟนขึ้นไปรับเราลงมาในห้องจัดงาน คือ งง อ่ะ ทำไมไม่ได้ฟร่ะ สุดท้ายน้องสาวเราโทรบอกให้เราเดินลงมาเอง แบบว่าอายมากๆ  เจ้าสาวไม่มีคนมารับ ต้องเดินมาหาผู้ชายให้เค้ามาหมั้นตัวเอง พอตอนทำพิธี ฝ่ายชายจะเอาอะไร ญาิติแม่เราขัดหมดทุกอย่าง บอกว่า "ธรรมเนียมบ้านผมไม่มี" ตอนนั้นอาแฟน ซึ่งเป็นเถ้าแก่ โกรธมากที่ลุงเราพูดจาหมา ๆ หลายรอบแล้ว แม่เราวันนั้นก็เบลอ ทำไรไม่ถูก เรากะแฟนนั่งอยู่บนเวที ได้แต่นั่งมองแม่วิ่งไปวิ่งมา แล้วโดนญาิติพี่น้องรุมด่า รุมตำหนิตลอดงาน แต่แอบสะใจตอนแกะพานสินสอดออกมา ญาิติพี่น้องแม่ตะลึงตาโตเป็นไข่ห่านกันเป็นแทบ คงจะจุก เพราะไม่คิดว่าฝ่ายชายจะขนสินสอดมาขนาดนี้ เพราะแม่เราไม่ได้เรียกสินสอด บอกว่า แค่ฝ่ายชายมาแต่งให้ถูกต้องตามประเพณี แค่นี้ก็ถือว่าให้เกียรติเรามากแล้ว ขอแค่ลูก 2 คนรักกัน คนเป็นแม่ก็ไม่ต้องการอะไรแล้ว พอเสร็จพิธีเราต้องออกจากโรงแรมเพื่อไปส่งตัวที่เรือนหอ ตกบ่ายเราโทรมาหาน้องว่าเป็นไงมั้ง แม่เหนื่อยหรือป่าว น้องเล่าให้ฟังว่า พอเราออกไป ญาิติแฟนเราก็ตามไปกันหมด ที่โรงแรมเหลือแต่ญาิติแม่ ทุกคนเอาถุงมาใส่อาหารกลับบ้านกันไปหมดเลย ของในขันหมากก็แบ่งไปเกือบหมด อาหารที่เค้าว่าอร่อย ๆ กัน บ้านเรายังไม่มีใครได้กิน เพราะวิ่งวุ่นไม่มีญาิติคนไหนช่วย กะว่าเสร็จงานค่อยแบ่งกลับไปกินที่บ้าน แต่ไม่เหลืออะไรให้น้องกับแม่เรากินเลย ตอนแรกวานให้ขนขนมอี๊มาให้บอกรถเลอะ แต่ขากลับขนอาหารกลับอย่างกับปอบ รถไม่เลอะ??? นาทีนั้น น้ำตาเราไหลแบบบังคับไม่ได้ เราเสียใจกว่าตอนพ่อเราเสียอีก แบบว่า วันนี้เป็นวันมงคลของเรานะ เป็นวันที่สำคัญที่สุดในชีวิตเรา เป็นวันภาคภูมิใจของแม่เรา แต่ทำไม ทำไม ทำไมพี่น้องแม่ ที่แม่พูดมาตลอดชีวิตเราว่า เค้าดี เค้ารักแม่ เค้ารักหลาน เค้าถึงทำแม่เราแบบนี้ พอครบ 3 วััน เรากลับไปบ้านแม่ พูดคุยกันเรื่องวันงาน แม่เราก็เสียใจ ไม่คิดว่าพี่น้องเค้าจะทำกับเค้าแบบนี้ เรายิ่งเสียใจหนักเข้าไปอีก เพราะแม่เราน้ำตาพรั่งพรูออกมาเป็นเผาเต่า แต่สุดท้ายแม่เราก็ยังคงเป็นนางเอกช่อง 7 เมื่อคืนเราเพิ่งร้องไห้ไปอีกรอบ เพราะน้องโทรมาบอกว่า เดือนหน้าญาิติแม่จะไปเที่ยวเมืองนอก 2 อาิทิตย์ แล้วโทรมาสั่งให้แม่เราไปเฝ้าร้านให้เค้า (ทั้ง ๆ ที่เค้ามีลูกตั้ง 4 คน) แม่เราก็ไม่อยากไป แต่ไม่กล้าปฏิเสธ (ทำไม๊ ทำไม แม่เราไม่ทำเหมือนตอนที่เค้าปฏิเสธเรามั้งอ่ะ) น้องสาวเราก็ทนเห็นแม่ลำบากไม่ไหว เลยอาสาจะไปเฝ้าให้แทน (ซึ่งตอนแรกเรานัดกันไว้ว่าหน้าหนาวจะพาแม่ไปเที่ยวเขาใหญ่กัน แต่น้องเราอิดออดไม่ยอมไป เพราะว่าวันหยุดจะไปสอนพิเศษ เสียดายตังค์ แต่นี่อะไรอ่ะ กลับต้องเสียสละเวลาไปเฝ้าร้านให้เค้าไปเที่ยวเมืองนอกกัน จากคุณ : nuisukae เขียนเมื่อ : 2 พ.ย. 55 15:14:57

ความคิดเห็นที่ 99 เหมือนแม่เราเลยเลี้ยงน้องเจ็ดคนมาตั้งแต่เล็ก แต่น้องๆไม่รักแม่เราซักคน แต่แม่ไม่แคร์ยังรักน้องๆอยู่ เฮ้อไม่เข้าใจ จากคุณ : mumijungka เขียนเมื่อ : 2 พ.ย. 55 18:38:46

ความคิดเห็นที่ 100 nuisukae -- โดนกับตัวแบบนี้ น่าเศร้าแทนจริงๆ ครับ ... ว่าแต่เรื่องขันหมาก อย่าบอกว่าเขาเอาสินสอด ทองหมั้น ทั้งหมดแบ่งกันกลับไปด้วยนะครับ !!! ถ้าเอาไปล่ะก็ เลวมากจริงๆ ครับ คนดีๆ ที่ไหนเขาทำกัน ถึงคนที่แต่งกันไม่อยากได้ แม่ไม่อยากได้ แต่ยังไง ญาติก็ไม่เกี่ยวครับ ไม่มีสิทธิแบ่งกันไปเองนะครับ .................. จากคุณ : [NaiYai] เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 55 21:41:20

ความคิดเห็นที่ 101 mumijungka -- แม่ผมพูดเสมอครับ "พ่อ-แม่ตายแทนลูกได้ แต่ลูกฆ่าพ่อ-แม่ได้" แม่ผมรักน้อง เป็นลูกไปแล้วครับ... ไม่คิดว่าเป็นน้องหรอกครับ ! ! ............ จากคุณ : [NaiYai] เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 55 21:42:43

ความคิดเห็นที่ 102 แค่คุณรักคุณแม่ ซึ้งในพระคุณท่าน เห็นอกเห็นใจท่าน มันก็เป็นพรจากสวรรค์ที่ยิ่งใหญ่ที่แม่คุณได้รับแล้วค่ะ คุณเป็นลูกที่ดีมาก ๆ แม่คุณโชคดีมาก ๆ เลยนะคะ สำหรับญาติ ๆ เขาไม่เห็นคุณค่าก็ช่างเขาค่ะ ความดีของแม่คุณจะอยู่ในใจคุณตลอดไปนะคะ ดีใจที่แม่ของคุณมีลูกอย่างคุณนะคะ จากคุณ : เป็นกำลังใจให้คุณ เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 55 11:15:15

ความคิดเห็นที่ 103 ความกตัญญู รู้คุณ เป็นเครื่องหมายของคนดี กตัญญู หมายถึง บุคคลผู้รู้คุณของคนอื่น กตเวที หมายถึง บุคคลที่ตอบแทนผู้มีคุณแก่ตน แค่นี้ก็บอกอะไรได้เยอะแล้วว่าเป็นคนยังไง นั่นแหละคำตอบ จากคุณ : m4cool เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 55 15:41:11

ความคิดเห็นที่ 104 เป็นกำลังใจให้คุณ -- m4cool -- ผมกตัญญูหรือเปล่า ก็ไม่รู้ตัวเหมือนกันครับ ปกติก็เถียงแม่เป็นไฟเหมือนกันครับ ... แต่ครั้งนี้ ต้องเข้าข้างแม่คครับ ยังไง น้าๆ ผมก็ผิดชัวร์ ฟันธง *************** จากคุณ : [NaiYai] เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 55 21:00:06

ความคิดเห็นที่ 105 แม่และน้าเราก็ช่วยกันเลี้ยงลูกๆของป้ามาตั้งแต่คลอด ป้าเราเป็นพยาบาลอยู่เวรตลอดไม่ค่อยได้เจอลูกๆ  สมัย 40 ปีก่อนไม่มีน้ำประปา แม่กับน้าเราต้องไปช่วยกันหาบน้ำมาต้มให้หลานๆอาบก่อนไปเรียนช่วย แต่งตัว ทำกับข้าว ป้อนข้าว เลี้ยงมากับมือเหมือนลูก จนหลานๆได้ดิบได้ดี เป็นหมอ เป็นพยาบาล และวิศวะ   แม่และน้าภาคภูมิใจในตัวหลานๆมาก  รักเท่าๆกับเราซึ่งเป็นลูก  ไม่ว่ามีปัญหาอะไร แม่เราจะคอยรับเข้ามาเป็นปัญหาของตัวเองตลอด  แต่ในวันที่แม่และน้าไม่สบาย หลานๆไม่เคยมาเยี่ยม หรือถามข่าวคราวเลย   น้าเป็นมะเร็ง ต้องให้คีโม แต่หลานที่เป็นหมอและพยาบาลไม่เคยมาเยี่ยมสักครั้ง และยังมีอีกหลายๆเหตุการณ์ที่ทำให้เรารู้จักคำว่า อกตัญญู จากคุณ : Pretty_Penguin เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 55 21:42:22

ความคิดเห็นที่ 106 Pretty_Penguin -- น่าเศร้าใจแทนครับ คนอกตัญญูแบบนี้ มีอยู่ในโลกจริงๆ ครับ ไม่ใช่มีแค่ในละคร ******************** จากคุณ : [NaiYai] เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 13:13:52