|
เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา สามีกับเราพาลูกไปหาย่าที่ตจว. ก็ไปถึงประมาณสายๆ พอไปถึงปุ๊บย่าก็รีบมาอุ้มหลานไปเล่นทันที(ย่าเห่อและรักหลานมากๆ) แล้วอุ้มลูกเราไปอวดเพื่อนบ้าน ส่วนเราก็ยกของฝากลงจากรถมาไว้ตรงโต๊ะหน้าห้องครัว(ครัวแยกจากตัวบ้าน) แล้วก็นั่งจัดอาหารให้สามีทานข้าวเช้า สายตาเราก็คอยมองแม่สามีตลอดว่าอุ้มลูกเราเดินไปตรงไหน ส่วนสามีก็เก็บของอยู่ในครัว
ระหว่างจัดอาหารเราก็ได้ยินแม่สามีคุยกับเพื่อนบ้านที่ขับมอเตอร์ไซค์ผ่านมา ระหว่างที่แม่สามีคุย เราไม่เห็นเพราะมีต้นไม้บังอยู่เราเลยได้ยินแต่เสียงคุย เราก็คอยฟังว่าแม่สามียังอยู่ตรงนั้นไม่ได้ไปไหน
พอสักพักแม่สามีเดินเข้าบ้านมาแต่... ลูกสาวหายไป!!! เราอึ้งตกใจลูกเราไปไหนกับใคร สามีเราเดินออกจากครัวมาพอดี รีบตะโกนถามแม่เค้าว่า "หลานไปไหน" แม่สามีบอก "เพื่อนบ้านเอาไป" เราก็รีบตะโกนบอกแม่สามีว่า "ไม่ให้เอาไป ไปเอาคืนมา" ส่วนสามีก็รีบเดินไปหาแม่แล้วถามชื่อว่าใครเอาไป แต่เราไม่ได้ยิน แล้วสามีเราก็วิ่งตามลูกไป แต่คนนั้นอุ้มลูกไปไกลแล้ว ส่วนแม่สามีเดินนวยนาดไปเอาร่มแล้วเดินตามไป ส่วนเรารีบวิ่งตามไป แม่สามีหันมาเห็นก็ทำหน้ายิ้มแหย๋ๆ แล้วบอกเราว่า "ไปบ้านใกล้ๆนี่เอง เอาร่มไปสิ แล้วเดินตามไป เลยหัวโค้งนี่ก็ถึงแล้ว" เรารับร่มจากแม่สามีแล้วเดินไปบ้านนั้น
พอไปถึงเราก็อ้อ...บ้านนี้เค้าสนิทกับแม่สามี แถมบ้านนี้เค้าจะยกลูกสาวให้สามีเรา ทั้งพี่ทั้งน้องเลย แต่สามีเราไม่เอาทั้งสองคน ส่วนคนที่มาอุ้มลูกสาวเราไปคือ ลูกสาวคนพี่ของบ้านนี่(สมมติชื่อ ก.) ตอนไปถึงเค้านั่งกันอยู่เต็มเลย ลุง ป้า ลูกสาวคนพี่
พอเราเข้าไปเราเห็น ก. กำลังเอาผ้าชุบน้ำเช็ดขาลูกเราใหญ่เลย แล้วก็หันมามองเราเพราะเห็นเราไปยืนอยู่ตรงหน้า แต่ก็ยังไม่ยอมส่งลูกคืนให้ แล้วลูกเราหันมาเจอหน้าเราพอดีเลยร้องจะให้อุ้ม ก.ก็เลยส่งลูกเราให้สามีเรา เรารีบไปคว้าลูกมาจากสามี พอยกลูกขึ้นมาดูหน้าลูกเรามอมมาก ตามหน้า แขน ขา เลอะเหมือนไปคลุกดิน เราก็ถามสามีเราแบบประชดๆเสียงดังๆว่า "ทำไมลูกหน้ามอมขนาดนี้ ไปทำอะไรมา" ก.ก็บอกว่า "อ๋อ เด็กเอาหน้าซุกเสื้อกันแดดค่ะ มันเลยเปื้อน" เราก็พยายามเช็ดก็เช็ดไม่ออกมันเป็นคราบติดแน่นมาก
แล้วเราก็ยืนหันหน้าหนีไม่มองใครเลยเพราะกำลังโกรธมาก เราเก็บสีหน้าและอารมณ์ไม่อยู่ ถ้าจ้องหน้ากันนานๆอาจจะด่าไฟแล็บ สามีก็คุยอยู่สักแป๊บนึงแล้วบอกลุงกับป้าว่า "กลับก่อนนะครับ เมื่อกี้ลูกกำลังจะหลับเดี๋ยวต้องให้นม ถึงเวลากินนมแล้ว" พอสามีพูดเสร็จยังไม่ทันได้ไหว้ลา เราก็สะบัดหน้าเดินออกจากบ้านเค้าไปเลย ไม่พูด ไม่ไหว้สักคำ สามีบอกให้เรารอก่อน เราก็ไม่รอเดินออกมาด้วยความไม่พอใจ ใครเห็นก็คงจะดูออก
กลับมาบ้านสามีหน้าจ๋อยเลย เพราะเราทำกิริยาไม่ดีใส่เพื่อนบ้านคนนี้
ส่วนแม่สามีก็ไม่กล้าเข้าบ้านเลยเพราะกลัวเราโกรธ ไปยืนตัดต้นไม้หน้าบ้านกลางแดดแก้เก้อ สามีเราเลยต้องเดินไปตาม
แม่สามีถามสามีเราว่า "(ชื่อเรา)..โกรธแม่หรอ สามีเราบอกว่า เปล่าหรอกมันแค่ตกใจที่ลูกหายไป"
แม่สามีก็บอกว่า "โอ้ยย จะกลัวอะไรเพื่อนบ้านกัน ก็อุ้มๆกันไปลูกไม่หายไปไหนหรอก"
แต่ที่เราโกรธมากคือ ผู้หญิงคนนั้นเค้าขี่มอเตอร์ไซค์มือนึง แล้วอีกมือนึงก็อุ้มลูกเราไปด้วย ลูกเราก็ชอบดิ้นอยู่ไม่นิ่งเราก็กลัวจะตกรถ ส่วนทางก็เป็นทางแคบเลนเดียวแถมทางโค้งหักศอกมองไม่เห็นรถวิ่งสวน แล้วผู้หญิงคนนั้นเค้ากล้าเอาลูกเราไปโดยที่ไม่ได้ขออนุญาตจากเรา ไม่คิดบ้างว่าเอาลูกเค้าไปแล้วแม่เด็กจะรู้สึกยังไงที่อยู่ดีๆลูกก็หายไป อยากจะบ้าค่ะ
แต่เราก็ไม่ได้ไปด่าอะไรเค้านะค่ะ เกรงใจแม่สามีเห็นว่าเป็นเพื่อนบ้านสนิทกันมากเลยไม่อยากให้ผิดใจกันเพราะเรา แต่เราก็แสดงกิริยาไม่ดีไปเยอะมากๆ สงสัยจะโดนเอาไปนินทาทั่วหมู่บ้านแล้วหล่ะตอนนี้
| จากคุณ |
:
ไรเซนทัชสีชมพู 
|
| เขียนเมื่อ |
:
31 ต.ค. 55 17:17:00
|
|
|
| 
เราทำนิสัยแย่ๆรึเปล่า
