Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
รู้สึกสะเทือบใจแต่เช้า..........จะพยายามปรับตัวใหม่ ติดต่อทีมงาน

จริง ๆ เรื่องนี้เกิดได้ประมาณ 3 วันแล้ว ตั้งแต่วันศุกร์ที่ 2 พ.ย. 55

เรากลับบ้านมาทานข้าวกลางวันที่บ้าน (กลับมาก่อนสามี เราและสามีจะมาทานข้าวกลางวันที่บ้าน เพราะมาหาลูกด้วยค่ะ) พอเรากลับมาถึงบ้านคุณพ่อเราบอกว่า

คุณพ่อ: ลูก ลูกเขยคนเล็กคุณยายหน้าบ้านเสียแล้ว

เรา: อึ้ง.......(ตอนนั้นยัง งง อยู่ เพราะลูกเขยคุณยายอายุยังไม่เยอะ) เกิดอุบัติเหตุเหรอพ่อ

คุณพ่อ: นอนหลับเสียชีวิต ตอนนี้ส่งชันสูตรอยู่ (เพราะตอนไปพบศพภรรยา อ. บอกว่า หน้าเขียวคล้ำดำมาก เลยสงสัยว่าเกิดจากอะไร ตอนนี้ผลออกแล้วบอกว่าไขมันในตับอุดตัน อ.บอกมาแบบนี้นะคะ)

เรา: อึ้ง .........ชีวิตนี้ เห็นกันอยู่ แต่ความตายมาพรากจากไปรวดเร็วเหลือเกิน คนที่เสียเคยเข้ามาในบ้านเราจูงลูกสองคนเข้ามาในบ้านเรา เราอึ้งไปเลย

รีบโทรหาสามี บอกข่าว.....สามีตกใจมาก กลับมาถึงบ้านแล้วนั่งรถไปด้วยกันกับเรา เราอุ้มลูกอยู่ สามีกะเรามองหน้ากันด้วยอารมณ์ตกใจ และจับมือกันไว้............(เด๊วจะขอย้อนมาเล่าตรงนี้นะคะ)

ลูกเขยคุณยายท่านนี้ อายุแค่ 40 ต้น ๆ รับราชการ มีลูกสองคนประมาณ อนุบาล ลูกสาว กับลูกชาย

วันศุกร์นั้นทั้งวัน เรารู้สึกสงสารอาจารย์ผู้หญิงที่เป็นภรรยาอาจารย์ผู้ชายที่เสียชีวิตอย่างมาก ตกเย็นวันนั้น เราเลิกงานแล้วรีบตรงไปวัด เราไปในศาลา อาจารย์ผู้หญิงเดินมาหาเรา เราโผเข้ากอดอาจารย์ อาจารย์ก็กอดเราและร้องไห้ เราก็ร้องไห้ด้วยความสงสารอย่างจับใจ เพราะหัวอกคนเป็นแม่เหมือนกัน ที่มีลูกแล้ว ก็คาดหวังอยากอยู่กันอย่างสมบูรณ์ พร้อมหน้าพร้อมตา อ.กอดเราอยู่นานมาก และก็บอกว่า มันไวมาก ไม่ทันตั้งตัว คิดอะไรไม่ออก เราก็อึ้ง และปลอบ อ. ว่า อ. ยังมีเราเป็นเพื่อนอยู่นะ ต่อไปนี้ถ้าต้องการความช่วยเหลือ หรือจะให้ไปเป็นเพื่อนที่ไหนขอให้บอกนะ อ.ไม่ได้อยู่คนเดียว

และแม่ของเรา ก็ปลอบ อ. เช่นกัน ว่า หนูร้องไห้มาเหอะ เรื่องอย่างนี้จะห้ามไม่ให้เสียใจคงไม่ได้ แต่ต้องเข้มแข็ง เพราะต่อไปนี้หนูจะต้องเป็นทั้งพ่อและแม่ .........ร้องมาซะลูก และอ.ผู้หญิง ก็เข้ามากอดแม่เรา

ตอนเย็นเราฟังพระสวดเสร็จ ก็กลับมาบ้าน คุยกะสามี เหมือนเมื่อตอนกลางวันที่พูดกัน ว่า ...ต่อไปนี้ เราต้องคุยกันดีดี อย่าให้ได้มีเวลาที่ต้องทะเลาะกันเลย อันไหนหยวนกันได้ก็ต้องให้อภัย เพราะชีวิตไม่แน่นอน ไม่รู้จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อไหร่

ปรกติแล้วเรากับสามี จะไม่ได้ทะเลาะกันเรื่องใหญ่โต ไม่มีเรื่องผู้หญิง หรือ เรื่องเงินทอง แต่จะเป็นเรื่องหยุมหยิม เช่น เรื่องความสะอาด ซึ่งเราจะเป๊ะมาก กับเรื่องงานบ้าน ที่ต้องสะอาด ส่วนสามีจะเป้นคนขี้ลืม เรามักจะทะเลาะกันจนมันเป็นเรื่องใหญ่โต ด้วยเรื่องเล็ก ๆ ได้ เช่น ออกจากห้องน้ำเช็ดเท้าไม่แห้ง โยนผ้าไม่ลงตะกร้า ล้างมือ ล้างจานแล้วไม่เช็ดรอบ ๆ อ่างให้แห้งสนิท เและบางอย่างสามีจะเป็นคนช้า ซึ่งเราจะเป็นคนทำอะไรเร็วมาก.....

แต่ข้อดี ของคุณสามี ก็คือ
- กลางคืน จะตื่นมาเลี้ยงลูก ช่วยเสมอ
- ล้างขวดนม และอุปกรณ์ปั๊มนมให้ตลอด
- เล่นกับลูก ทำอุปกรณ์ให้ลูกเล่น
- ไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่
- เงินทุกบาทที่หาได้ให้เราหมด (สามีมีรายได้ ประมาณ 25x,xxx - 3xx,xxx /เืดือน) และในส่วนเราจะใช้จ่ายอะไร ไม่เคยต้องมีปัญหา สามารถใช้จ่ายซื้อของได้ตลอด
- พาเราเที่ยวทั้งในและต่างประเทศ บ่อย ๆ
- ดีกับพ่อ แม่ เรา และครอบครัวเรา
- พูดกับเราดี เรียกคนดีตลอด
- ช่วยเราทำงานบ้าน เพราะตอนนี้แม่บ้านลาออก ก็ช่วยเราถูบ้าน แต่เรามักทะเลาะกะสามีเรื่องนี้ เพราะยังถูได้ไม่เอี่ยมตามที่เราต้องการ T___T

แต่ข้อดี คือ เราจะดูแลเทคแคร์คนในครอบครัวได้ดี ดูแลลูก บ้านช่องให้เรียบร้อย ขยันทำงานทั้งงานประจำ และธุรกิจส่วนตัว เก็บบ้านให้สะอาด อยู่ตลอดเวลา แต่เรามีข้อเสียเป็นคนขี้บ่นมากกก และขี้โมโห อารมณ์ร้ายเรายอมรับตัวเอง และสามารถบ่นได้นานเป็นชัวโมง T__T

ต่อไปนี้เราสัญญาว่า เราจะพยายามพูดกับสามีให้ดีดี และบ่นเค้าให้น้อยลง

ที่เอาเรื่องนี้มาคุยให้ทุกท่านฟัง ไม่ได้ต้องการโอ้อวดเรื่องสามีหรือเรา แต่อยากบอกให้เป็นอุทาหรณ์ หากครอบครัวใครที่ยังอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา ขอให้รักและดูแลกันให้มาก ๆ  ให้อภัยซึ่งกันและกันหากผิดพลาด เพราะวันนี้ยังมีโอกาส ก่อนที่จะสายเกินไป.................

จากคุณ : travelmemo
เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 55 23:34:54




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com