วันนี้ไปซื้อของใช้ที่โลตัส ประชาชื่น ซื้อเสร็จก็เข็นลงซึ่งมีของใช้เต็มคันรถจะไปที่จอดรถ เข็นผ่านบู๊ทขายกางเกงยีนส์นึกขึ้นได้ว่าลูกอยากได้ จึงหยุดดู ระหว่างนั้นมีหญิงคนหนึ่งมาเบียดอยู่ข้างหลัง ใจก็คิดว่านี่มันเพิ่งจะ10 โมงเช้าเองคนไม่เยอะเลย ทั้งๆที่บู๊ทนั้นมีคนยืนอยู่ก่อนเพียงคนเดียว เราก็หันไปมองยิ้มๆแล้วคิดในแง่ดีว่าเขามองสินค้าไม่เห็นมั้ง แต่ก็ไมลืมที่จะยกกระเป๋าสตางค์ขึ้นมาแนบอกไว้ก่อน มือหนึ่งถือกระเป๋าตังค์ อีกมือจับรถเข็นแล้วเบี่ยงตัวให้หญิงคนนนั้นดูแล้วเราก็เขยิบมาดูอีกด้านหนึ่งเจอกางเกงถูกใจมือจึงปล่อยรถเข็นดูไซร์ว่าลูกใส่ได้แน่ ส่งกางเกงให้คนกำลังจะหยิบเงินส่งให้ ตาก็แว็บไปเห็นว่าชายคนหนึ่งเข็นรถเราไปได้ ประมาณ 5 เมตรแล้ว เรารีบวิ่งไปขอรถคืนบอกว่านี่รถของฉันค่ะ เขาบอก อ้าวผิดคัน เรารีบเข็นรถมาเพื่อจ่ายเงินค่ากางเกงยีนส์. แล้วหันไปมองชายคนนั้นอีกครั้ง ปรากฎว่าเขาเดินออกไปตัวเปล่าเขาไม่ได้ซื้ออะไรเลย หญิงคนแรกที่เบียดเราก็คอยมองเราตลอด คิดว่าชายหญิงสองนั่นเป็นพวกเียวกันหือเปล่า. ใจก็อยากรู้อยากไปขอดูกล้องวงจรปิดของห้าง แต่คิดอีกทีเรายังไมได้เสียหายอะไร. เขาคงไม่ยอมให้เราดูหรอก ขับรถกลับบ้านด้วยความสงสัย
จากคุณ |
:
นางในวรรณคดี
|
เขียนเมื่อ |
:
6 พ.ย. 55 12:51:11
|
|
|
|