ความคิดเห็นที่ 1 ถ้าใส่ชื่อน้องสาวและน้องเขยเป็นพ่อแม่ ผิดกฎหมายนะคะ ทำได้แต่ยกให้เป็นบุตรบุญธรรม จากคุณ : นานนุนนอน เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 13:27:57

ความคิดเห็นที่ 2 การทดแทนบุญคุณ กับการยกลูกให้ เราว่ามันคนละประเด็นกันนะคะ...เราก็กำลังมีลูกอยู่ เข้าใจหัวอกคนเป็นแม่ ...ไม่มีแม่คนไหนยอมยกลูกให้ใครได้หรอกค่ะ...อีกอย่างก็ต้องนึกถึงใจสามีเราด้วย...พ่อแม่ก็มีบุญคุณทุกคนหล่ะคะ ...แต่แบบนี้พ่อไม่เห็นใจพี่สาวบ้างเลย...และการที่พ่อยึดหลานไว้กับตัวก็ไม่ถูกต้องเลย ...เด็กทุกคนอยากได้รับความรัก ความใกล้ชิด ความอบอุ่นจากพ่อแม่ค่ะ...ความรักที่แท้จริงคืออะไรค่ะ เป็นเราคงเถียงกับพ่อน่าดูเลยหล่ะ 55555 อีกอย่างนะคะ...เราก็เป็นคนมีลูกยากเหมือนกัน พยายามหาหมอมา 3 ปี ถึงได้ท้อง...เราว่าต้องคุยกับน้องสาวค่ะให้เค้าพูดกับพ่อ เราพี่น้องกันคุยกันตรงๆ ...อีกอย่างหนึ่ง น้องสาวเค้าอยากมีลูกจริงหรือเปล่า ถ้าอยากมีก็ต้องพยายามเองก่อนค่ะ ...ลูกคนอื่นแม้จะเป็นของพี่สาวก็ไม่เหมือนลูกของตัวเองแท้ๆ หรอกนะคะ จากคุณ : Putali (putali) เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 13:28:27

ความคิดเห็นที่ 3 ไม่ให้ค่ะ ยังไงก็ไม่ให้ เพราะอีกหน่อยถ้าน้องสาวมีลูกเองได้ขึ้นมา แล้วลูกที่เรายกให้จะทำยังไงคะ เรื่องทดแทนบุญคุณบิดา ยังไงก็ต้องทดแทน แต่ไม่จำเป็นต้องทำด้วยวิธีนี้ค่ะ ถ้าไม่ทำตาม ก็ไม่ถือว่าเนรคุณหรอกค่ะ  แต่ถ้าคุณฝืนยอมทำตามไปโดยที่จิตใจก็ไม่เห็นดีเห็นชอบ และแอบตำหนิบิดา มันน่าจะบาปมากกว่าค่ะ จากคุณ : แม่น้องข้น เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 13:29:36

ความคิดเห็นที่ 4 เราไม่ให้หรอกค่ะ ลูกทั้งคน ถ้าเกรงใจพ่อก็บอกไปว่าทำแล้วแต่ไม่ติด ที่สำคัญครอบครัวต้องพร้อมหน้า ลองออกไปอยู่กับสามีโดยเอาลูกไปด้วยค่ะ ถ้าพ่อไม่ให้เอาลูกไปด้วยก็แอบไปเลย (ถ้าเป็นเรานะ) พ่อรักลูกแต่ทำแบบนี้ไม่ถูกค่ะ สงสารเด็ก สามีพอจะเลี้ยงดูได้ไหมยังไง ถ้าได้ก็ไปอยู่กันเองดีกว่าค่ะ จากคุณ : AYOI เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 13:29:49

ความคิดเห็นที่ 5 เราไม่ให้ค่ะ เพราะตัวน้องสาวยังไม่เคยหาหมอมีแต่ขอตามวัด ถือว่าความพยายามไม่มีเลยค่ะ เราอ่านแล้วรู้สึกเหมือนพ่อรักแต่น้องสาวไม่แคร์จขกท เลยนะค่ะ ว่าจะรู้สึกอย่างไร คำว่าเนรคุณเนี่ยมันไม่น่าเอามาใช้เลยนะค่ะเนีย จากคุณ : น้องบัวน้อยน้อย เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 13:38:26

ความคิดเห็นที่ 6 ขอโทษนะคะ อยากถามว่านี่คือการตอบแทนบุญคุณพ่อแม่หรือว่าเป็นการสร้างบาปกับลูกกันแน่ การตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ทำได้หลายทาง ไม่จำเป็นต้องตามใจเค้าทุกอย่าง เคยถามเด็กไหมคะว่าเค้าอยากอยู่กับใคร ทำไมแก่แล้วถึงความคิดไม่แก่ตาม ลูกต้องอยู่กับพ่อแม่สิคะ แล้วงงมากว่าทำไมต้องยอมทำตามคุณพ่อทุกอย่าง เราคนนึงล่ะค่ะ ถ้าอยู่ในสถานะนี้จะพาลูกออกไปอยู่กับสามีเลย ไม่สนด้วยว่าพ่อแม่จะว่าอย่างไร นี่เราไม่ได้จะเอาเรื่องที่บ้านมาประจานนะคะ แต่จะเล่าให้ฟังเป็นตัวอย่าง พี่่ชายเราแต่งงานแล้วไม่มีลูก เพิ่งหย่าขาดกับภรรยา ส่วนเรามีลูกหญิงคนชายคน พ่อแม่เรามีลูกชายคนเดียว รักมาก และจะยกทุกอย่างให้พี่ชายเรา พ่อแม่เราจะขอลูกชายเราให้พี่เพื่อให้เค้ามีลูกสีบสกุลรับมรดกต่อไป เพราะพี่บอกว่าจะไม่แต่งงานอีก กลัวเมียมาแบ่งสมบัติถ้าเค้าเป็นอะไรไป พ่อแม่เราเอาสมบัติมาหลอกล่อขอแลกกับลูกเรา เราไม่ให้ ก็ยังขอให้มีลูกอีกคนให้พี่ชาย โดยอ้างว่าต่อไปสมบัติทุกอย่างจะตกเป็นของลูกเรา เรายังไม่ยอมเล้ย หัวเด็ดตีนขาดก็ไม่ยอมไม่ว่าจะมาไม้ไหนก็ตาม ของแบบนี้ จะให้แนะนำอย่างไรล่ะคะ คนเป็นพ่อแม่ต้องรู้จักคิด รู้จักตัดสินใจเองค่ะ จากคุณ : chilla เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 13:43:17

ความคิดเห็นที่ 7 อ่านแล้วคิดถึงกระทู้ iuiของคุณมีนา เรื่องเลือดเนื้อเชื้อไขไม่น่าใช่เรื่องจะมาบังคับกัน ถ้าให้ด้วยความเต็มใจก็win-winทั้งสองฝ่าย แต่ถ้าไม่ให้ ก็ไม่ใช่เรื่องจะมาบังคับกันได้ อีกอย่างถ้าอยากมีลูกจริงๆ พยายามเองก่อนดีมั้ย คนนะไม่ใช่เงิน ทำไมมาแบมือขอเหมือนอะไรก็ไม่รู้ จากคุณ : The smiling moon เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 13:56:17

ความคิดเห็นที่ 8 เอ..สำหรับเรานะ เราคนเดียวนะ คนอื่นไม่เกี่ยว ถ้าเป็นพี่น้องเรา เรายกให้ได้ค่ะ เพราะไงมันก็รักลูกเรา ไงเขาก็เป็นลูกเราอยู่ดี แล้วเราพี่น้องก็รักกันด้วย อยากให้ลูกรักพี่น้องเราเหมือน รักเราเลยค่ะ เราเฉยๆนะ ไม่ได้รู้สึกว่าโดนพรากลูกนะ เพราะถ้าเป้นเรา ยังคงไปมาหาสู่ เอามาเลี้ยงเองได้บ้าง สั่งสอน อบรม แสดงความคิดเห็นได้ทุกเรื่อง แค่พวกแกเอาไปช่วยเลี้ยงเท่านั้นเอง  ไม่ได้ทิ้งลูกนี่คะ วุ้ยพูดยากนะ เรื่องนี้แล้วแต่ใจใคร ใจมัน จากคุณ : fornatcha เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 14:15:45

ความคิดเห็นที่ 9 เป็นเราก็คงไม่ให้หรอกค่ะ เพราะ บุญคุณพ่อเราก็ต้องทดแทน ไม่ใช่ทดแทนโดยยกลูกให้น้องนี่คะ แล้ว งี้ก็หมายความว่า ทดแทนบุญคุณใครกัน ถ้าเรามีลูกให้น้อง ยกลูกให้น้อง แต่วันหนึ่งน้องเกิดมีลูกขึ้นมาเองบ้าง แล้วลูกเราล่ะ เขายังจะรักและเลี้ยงดูเหมือนลูกเขาเองหรือป่าว แล้วถ้าเขายกคืนให้เราล่ะ เด็กเล็ก ๆ อ่ะ เขายังไม่รู้เรื่องหรอก ว่าคนไหนพ่อแม่ ที่แท้จริง ถ้าเด็กโตขึ้นมา เขาเอามาคืน หรือ เลี้ยงเหมือนลูกไป แต่ไม่รักเท่าลูกตัวเองล่ะ เด็กจะอยู่ยังไง สุดท้าย คนรับกรรม คือลูกของเราที่เรายกให้น้องเลี้ยงดู ส่วนคนสร้างกรรมให้ลูก ก็คือตัวเราเอง จากคุณ : ployly_poy เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 14:19:32

ความคิดเห็นที่ 10 ลูกพี่ลูกน้องเราก็ยกลูก 2 ขวบให้น้องสาวเค้า เพราะเค้าจะเลิกกับพ่อเด็กและมีสามีใหม ไม่เอาลูกเลย แต่ก็ยกได้แค่เป็นลูกบุญธรรมนะคะ ยังไงโตมาเด็กก็รู้อยู่แล้วว่าใครเป็นพ่อแม่ เรายังคิดว่าหลานเราโตไปอาจจะเกลียดแม่แท้ๆด้วยซ้ำ ว่าทำไมถึงต้องทิ้งเค้าไป ทำไมต้องยกเค้าให้คนอื่น่ จากคุณ : Tasmania (แม่เสือทัสมาเนียร์) เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 14:20:48

ความคิดเห็นที่ 11 เป็นเรา เราก็ไม่ให้นะคะ ลูกทั้งคน อยากดูอยากช่วยเลี้ยงก็มาหามาเยี่ยมสิคะ อยากมีลูกแต่ทำไมไม่พยายามด้วยตัวเองให้มันสุดๆเสียก่อน ไม่ใช่ไปหาพระหาเ้จ้าขอลูก พอไม่ได้ก็โทษดวงชะตาแบบนั้น ไม่นึกถึงจิตใจของคุณอื่นมั่งเลย ให้ตายสิ เห็นแก่ตัว !! ขอโทษนะคะ ใส่อารมณ์มากไปหน่อย >< จากคุณ : system_error เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 14:40:36

ความคิดเห็นที่ 12 สงสารเด็กที่ถูกยกให้ เค้าจะคิดว่าพ่อแม่ไม่รัก  ทำไมไม่ยกพี่คนโตให้หละ ทำไมพ่อแม่ต้องยกเค้าให้คนอื่นด้วยหละ แม่เราก็ถูกยกให้คนอื่นเหมือนกัน เกลียดแม่ตัวเองมาก ว่าทำไมต้องเลือกเค้าไม่เลือกพี่พี่ ทั้งๆที่มีพี่ตั้ง 3 คน จากคุณ : chicchop (chicchop) เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 14:51:34

ความคิดเห็นที่ 13 นึกถึงกระทู้่คุณมีนาเหมือนกัน ตั้งแต่สิงชานเรือน มีเคสที่คาดไม่ถึงมาเรื่อยๆ เลยแฮะ เหอเหอ คิดได้ไงเนี่ยะ ทดแทนคุณพ่อแม่ด้วยการยกลูกให้ บอกตรงๆ นะคะ ถ้าแค่นี้น้องสาวคุณคิดไม่ได้ว่าอะไรควรอะไรไม่ควร อย่าคิดว่าเค้าจะเลี้ยงลูกเราให้อยู่รอด เป็นคนดีในสังคมได้ เฮ้อออ สังคมสมัยนี้อยู่ยากขึ้นจริงๆ ด้วยอ่ะ จากคุณ : จุกแสบเหลือง เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 14:52:05

ความคิดเห็นที่ 14 อ่านแล้วแปลกๆค่ะ ทำไมพ่อของน้องยอมขนาดนี้ เป็นไปได้ไหมว่า พ่อของน้องฐานะด้อยกว่าทางคุณแม่น้อง ทำให้ไม่ค่อยมีปากมีเสียงกับพ่อตาเลย นั่นลูกเขาทั้งคนนะคะ แล้วไหนจะคุณย่าเขาอีก ก็หลานเหมือนกัน หรือคุณพ่อตามีอิทธิพลมากคะเนี่ย ของเราก็ปล่อยมา 2 ปีค่ะกว่าจะได้ บางท้องปล่อยตั้ง 7-8 ปีถึงจะมีลูก แล้วทำไมคนน้องสาวปล่อยมาแค่ 2 ปีเอง ยังไม่พยายามปรึกษาหมอเลยด้วยถึงถอดใจแล้วล่ะคะ เขาไม่ซีเรียสเองหรือเปล่าคะ ลูกควรได้ไปอยู่กับฝั่งพ่อบ้าง เรื่องนามสกุลก็ไม่ใช่ปัญหาถ้าคุณตกลงกันได้ แต่ไม่ใช่เหตุผลว่า พาไปแล้วเดี๋ยวไม่ให้กลับมาอยู่กับตา มันฟังแปลกๆ นะคะ แบบนี้ คุณปู่กับคุณตา ไม่มีปัญหาเรื่องแย่งหลานกันเหรอคะ จากคุณ : Pigie เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 15:04:07

ความคิดเห็นที่ 15 ถ้าเป็นเรา เราจะย้ายไปอยู่กับสามีค่ะ ไม่ได้เห็น สามีดีกว่าพ่อนะคะ แต่ธรรมชาติสร้างมา ให้มนุษย์อยู่เป็นคู่ สามี คู่ ภรรยา พ่อ คู่กับ แม่ --เมื่อคู่ของเค้าจากไป ทุกคนต้องเรียนรู้การปรับตัว และมีลูกหลานดูแลห่าง ๆ หรือ แยกไปอยู่อีกครอบครัว แต่ก็ยังดูแล พ่อได้ แม้จะไม่ได้ใกล้ชิดเหมือนเดิม ...พ่อ แม่ เรา ก็เข้าใจนะ คงต้องเสริมสร้างเรื่อง พันธกิจครอบครัว ให้คุณพ่อเข้าใจ มันเป็นวัฏจักร ของคนเรา เมื่อแต่งงาน มีครอบครัว มีลูก เลี้ยงลูก เมื่อลูกเติบโต แต่งงาน มีครอบครัวใหม่ เค้าก็ต้องแยกไปอีก พ่อ แม่ ที่กลายเป็นครอบครัวเดี่ยว คงต้องปรับตัว และยอมรับการเปลี่ยนแปลง ครอบครัว มีหลายรูปแบบ คู่ สามี ที่แต่งงาน ไม่มีลูก ก็เป็นอีกรูปแบบหนึ่ง เป็นเรื่อง ที่คนในครอบครัว คือ สามี ภรรยา ต้องคุยกันเอง ทำยังไง "คุณพ่อ" ของญาติคุณจะเข้าใจหนอ จากคุณ : โกโก้เย็นหวานน้อย เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 15:06:15

ความคิดเห็นที่ 16 คนละเรื่องค่ะ ...เป็นเราเราจะไม่ยกให้ เด็ดขาด นึกถึงความรู้สึกของคนเป็นลูกที่เกิดมาค่ะ....คนเป็นแม่หากไม่ได้เบ่งออกมาเองจะไม่รู้ซึ้งถึงความเป็้นแม่ของเด็กคนนั้นหรอก..(ความเห็นส่วนตัวจากประสบการณ์เลี้ยงหลานมาหลายคน จากเดิมที่คิดว่ารักหลานมาก..แต่พอมีลูกเป็นของตัวเอง ถึงรู้ว่ารักหลานมากแต่รักลูกตัวเองมากกว่า..ไม่ได้ลำเอียงแต่เป็นเช่นนั้นจริงๆ) ถ้าเป็นเรา เราจะพาน้องไปหาหมอ เพื่อปรึกษาการมีลูก ถ้าน้องติดขัดเรื่องเงิน ยินดีช่วยเหลือค่ะ จากคุณ : occ26 เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 15:09:00

ความคิดเห็นที่ 17 ไม่ให้ค่ะ กรณีนี้เราควรนึกถึงจิตใจและความรู้สึกของเด็กที่จะเกิดมาด้วยนะคะ หากเด็กโตขึ้นแล้วรู้เรื่อง ก็คงต้องรู้เข้าจนได้ล่ะค่ะ อยู่ในหมู่ญาติกันเอง ยังไงก็ปิดไม่มิดแน่ๆ เด็กเค้าจะรู้สึกยังไงคะ เหมือนความเห็นบนๆว่าเอาไว้ ว่าทำไมพ่อแม่เลือกยกเค้าให้คนอื่น ยิ่งคลอดแล้วยกให้เลยยิ่งแย่อ่ะ พูดถึงในความรู้สึกของคนเป็นพ่อแม่ ลูกเราเราก็ไม่มีวันอยากยกให้ใครหรอกค่ะ คนอื่นยังไงก็รัก และอดทนกับลูกเราได้ไม่เท่าเรา บอกตามตรงเลยว่าสงสาร อย่าได้ไปยอมเป็นอันขาด จากคุณ : aubaib เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 15:10:58

ความคิดเห็นที่ 18 มันเป็นความรู้สึกที่ละเอียดอ่อนมากๆ นะคะ ลองให้พี่สาวช่วยหาวิธีให้น้องท้องดีกว่าค่ะ ช่วยหาหมอให้ คุยถึงเหตุผลกับน้องสาวน่าจะมีเหตุผลมากกว่าพ่อนะคะ ช่วงนี้พี่สาวก็อย่าเพิ่งปล่อยให้ท้อง เดี๋ยวจะเครียดไปตามๆ กัน .. จากคุณ : nink-nund เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 15:10:59

ความคิดเห็นที่ 19 มันไม่มีวิธีอื่นที่ดีกว่านี้แล้วเหรอคะ สงสารเด็กจัง จากคุณ : บ้านสายไหม เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 15:16:38

ความคิดเห็นที่ 20 ขอยกเคสเพื่อนนะคะ เืพื่อนมีน้องสาวที่พ่อแม่ยกให้เป็นลูกของอาเนี่ยแหละค่ะ (ด้วยกรณีเดียวกันกับในกระทู้นี้) พอโตขึ้นมาพื่อนเล่าว่าพ่อแม่เสียใจมาก เพราะน้องสาวที่ถูกยกให้อาก็มีปม ว่าทำไมพ่อแม่ยกตัวเองให้คนอื่น (ถึงจะเป็นอาแท้ๆและมีฐานะดีก็เถอะ) พาลไม่อยากพุดคุยหรือยอมรับพ่อแม่แท้ๆ ส่วนพี่น้องคนอื่นๆกับน้องสาวคนนี้ก็ไม่สนิทกันเหมือนไม่ใช่พี่น้อง พ่อแม่เองก็เสียใจเพราะลูกสาวคนนี้แทบจะไม่ยอมรับพ่อแม่เลย มันเป็นปัญหาระยะยาวที่ทำให้เครียดกันไปหมด ดังนั้นถ้าจะให้ตอบ ถึงจะพี่น้องกันแท้ๆก็คงไม่ยกให้ เพราะคนที่เราต้องนึกถึงไม่ใช่แค่ตัวเรา  น้องสาวหรือพ่อแม่ แต่เด็กที่เกิดมาต่างหากที่เขาจะต้องมารับปัญหา และความเจ็บปวดนี้ไปจนตลอดชีวิต โดยที่เขาไม่มีโอกาสได้เลือกเลย ทางแก้ปัญหานี้ต้องให้น้องสาวไปคุยกับพ่อค่ะ ว่าจะลองพยายามมีด้วยตัวเองก่อน โดยใช้วิธีทางการแพทย์หรืออะไรก็ว่าไป ส่วนพี่สาวควรย้ายออกและพาลูกชายไปด้วยค่ะเพราะครอบครัวไม่ควรแยกกันอยู่ค่ะ และลูกก็ควรได้รับความอบอุ่นจากพ่อของเขาบ้าง จากนั้นค่อยมาเยี่ยมตามสมควร ไม่อย่างนั้นยิ่งนานยิ่งยาก คุณตาจะผูกพันกับหลาน จนเกิดป่วยทางใจได้ถ้าโดนจับแยก จขกท ควรรีบบอกลูกของอาไปคุยกับน้องสาวเขาให้เร็วที่สุดค่ะ หรือไม่ก็พาน้องสาวไปปรึกษาแพทย์ด้วยตัวเองเลย ถ้าเขาไม่ยอมไปแสดงว่าไม่ไ้ด้อยากมีลูกจริงๆ นั่นก็ยิ่งไม่ควรยกให้ใหญ่ แต่ถ้ายอมไปหาหมอและสามารถตั้งท้องได้ปัญหานี้ก็จะหมดไป พี่สาวก็จะได้ย้ายออกจากบ้านได้ แบบบัวไม่ช้ำน้ำไม่ขุ่นด้วยค่ะ จากคุณ : นายชา ขากาแฟ เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 15:21:29

ความคิดเห็นที่ 21 จะดีจะร้ายอย่างไร ลูกก็มีความสุขที่สุดที่ได้อยู่กับพ่อแม่ครับ จากคุณ : ความน่าจำเป็น เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 15:29:56

ความคิดเห็นที่ 22 เป็นผมก็ไม่ให้นะครับ ยังไงลองให้น้องสาวปรึกษาคุณหมอดีกว่าครับ จากคุณ : cs_thai เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 15:31:51

ความคิดเห็นที่ 23 แล้วทำไมคุณพ่อถึงได้ทำร้ายจิตใจลูก กับหลานตัวเองได้ถึงเพียงนี้  เป็นเราถ้าพ่อ ตัดเราออกจากครอบครัวเราก็ยอม  แล้วทำไมน้องสาวแท้ๆถึงไม่คัดค้านอะไรเลย จิตใจด้านชาซะจริง จากคุณ : โด่ง บรื้น บรื้น เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 15:34:10

ความคิดเห็นที่ 24 การทดแทนบุญคุณทำได้หลายอย่างค่ะ จากคุณ : pheangjung เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 15:34:33

ความคิดเห็นที่ 25 วิธีตอบแทนคุณพ่อแม่มีอีกหลายวิธีครับ นี่ไม่ใช่การตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ครับ และถ้าไม่ทำตามที่คุณพ่อของเค้าบอก ก็ไม่ใช่การเนรคุณครับ ถ้าเป็นผม "ไม่" ค่ำเดียว แล้วไม่ต้องมาตอแยด้วย ฝากบอกให้เค้าคิดให้ดี ๆ ครับ มันเป็นเรื่องของจิตใจทั้งตัวพ่อแม่เด็ก และเด็กเองนะครับ ยิ่งระยะยาวยิ่งน่ากลัวครับ จากคุณ : werayuta เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 15:44:24

ความคิดเห็นที่ 26 พูดอย่างนี้ตัดพ่อตัดลูกกันเลยดีกว่า เป็นเราจะประจานพ่อตัวเองด้วยซ้ำ เอาอะไรมาคิดอะ สงสารลูกคนนึง แต่ไม่สงสารอีกคนและไม่สงสารหลาน แก่แล้วคิดอะไรแปลกๆเกิะมนุษย์มนา หรือไม่ ถ้าอยากดัดหลัง ก็ยกให้ไปเป็นลูกบุญธรรม แต่เลี้ยงยังไง เรียนที่ไหนตัดสินใจเอง น้องสาวมีหน้าที่ทำตามเท่านั้น จะยกให้ถ้าทำตามได้ และถ้าต่อไปน้องสาวมีลูก ก็ต้องยกลูกตัวเองมาให้พี่ ดีไหมล่ะ ทำอะไรให้วุ่นวายดีนัก ขัดใจค่ะ จากคุณ : darkheart เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 15:57:11

ความคิดเห็นที่ 27 บ้าไปแล้ว.....คิดได้ไง กรณีที่ยกเป็นลูกบุญธรรม เห็นมาแล้ว ขนาดอยู่กับแม่แท้ๆ แต่แค่เรียก แม่ 2 คน ยังเป็นปัญหาเลย เพราะพี่น้องคนอื่นที่ไม่ได้มีแม่บุณธรรมด้วย รู้สึกแปลกแยก กรุณาอย่าทำ ถ้าอยากมีลูกจริงๆ ไปจ้างอุ้มบุญ หรือ คุณยอมอุ้มบุญให้ (มีค่าใช้จ่าย) ไข่และน้ำเชื้อ ของน้องสาวและสามี ไม่เกี่ยวกับคุณ ทำแบบธัญญ่า จากคุณ : ~Nk~ เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 15:58:01

ความคิดเห็นที่ 28 แม่เด็ก คิดไม่เป็น ตั้งแต่ยกลูกให้พ่อดูแล แล้ว คำว่าเนรคุณ มันไม่ได้ใช้กับเหตุการณ์แบบนี้ ถ้าไม่ยกหลานให้เป็นลูก แล้วเรียกว่าเนรคุณ ก็ยอม เนรคุณ ไปเถอะ กตัญญู ต้องมาพร้อม สติและปัญญา อย่าเอาแค่ คำ ๆ เดียว มาตัดสิน โดยปราศจากปัญญา จากคุณ : rain&ant เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 16:03:37

ความคิดเห็นที่ 29 ให้น้องสาวน้องเขยเป็น "พ่อแม่อุปถัมภ์" ของลูกคุณ ลูกของคุณ เรียกน้องสาวน้อยเขยเ็็ป็น คุณพ่อคุณแม่ ให้เด็กไปอยู่กับพ่อแม่อุปถัมภ์ระยะเวลาสั้นๆ ปีละหนึ่งหรือสองครั้ง ให้พ่อแม่อุปภัมถ์ช่วยดูแลเด็กเป็นบางครั้งบางเรื่อง จากคุณ : คนไทย เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 16:14:28 A:58.9.165.133 X: TicketID:117365

ความคิดเห็นที่ 30 เป็นเรา ยอมเนรคุณค่ะ อย่าตามใจผู้ใหญ่ให้มากนัก ยังไง ลูกต้องเป็นลูกของเราความจริงเป็นอย่างนั้น อย่าคิดอะไรมากไปกว่านี้ ลูกคือลูกของเรา ลูกต้องอยู่กับแม่กับพ่อ มันเป็นธรรมชาติของสัตว์โลกอยู่แล้ว   ทุกคนคิดแทนเด็กตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งที่กำลังจะเกิดมาบนโลกนี้ สิทธิของเขาต้องรอให้เขาตัดสินใจเอง ไม่มีใครมาแทนที่แม่จริง ๆ ของเขาได้ค่ะ จากคุณ : นกน้อย (moo"nok) เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 16:16:51

ความคิดเห็นที่ 31 พ่อคิดประหลาดมาก ถ้าเป็นเราย้ายหนีไปพร้อมลูกแล้ว เราไม่สนใจเรื่องเนรคุณ เพราะมันคนละเรื่องกับเรื่องลูก ลูกของเราเอง จะยกให้ใครง่าย ๆ ได้ไง เออ ถ้าน้องสาวผ่าตัดเอามดลูกออกไป มีลูกไม่ได้แน่นอน มันอาจจะคุยกันได้ แต่ไม่ใช่มาบอกให้ท้องเพื่อน้องสาว ประสาทมาก ๆ น้องสาวก็ประหลาดนะ เมื่อรู้ว่าตัวเองมีลูกยากทำไมไม่คิดหาทางทำลูกด้วยวิธีอื่น ๆ บางคนเขาทำกันตั้งหลาย ๆ ปี อย่างเรา แต่งงาน 8 ปีกว่าจะมีลูก จะยกให้ใครง่าย ๆ ได้ยังไง โอ๊ย...ของขึ้นแทน ลูกเรารักดังดวงใจ ไม่ทางยกให้ใครแน่ ๆ ค่ะ แล้วก็ไม่คิดจะไปเอาลูกคนอื่นมาเลี้ยง เอาเมี่ยงคนอื่นมาอม หรือบีบให้คนอื่นมีลูกให้แน่นอน ประสาทจริงๆ ชีวิตคนเราทั้งคน ไม่ใช่ของเล่น หรือสิ่งของ จะมายกให้กันง่าย ๆ ได้ยังไง ปล. เราเคยเห็นลูกบุญธรรมของพี่ที่ทำงานท่านหนึ่ง (พี่เค้าเอาลูกพี่สาวภรรยามาเลี้ยงเป็นลูกบุญะรรม) น้องเค้าเหมือนเด็กไม่มีความสุข ไม่เคยเห็นเขายิ้มอย่างมีความสุขเลยสักที เมื่อเทียบกับลูกของพี่ที่ทำงานอีกคน ที่มีลูกและเลี้ยงลูกของตัวเอง มีตอนหนึ่ง พี่สองคนนี้ คุยเรื่องการให้เงินค่าขนม และการรักตามใจลูก บ้านที่เลี้ยงลูกบุญธรรมจะเข้มงวด อยู่ในกรอบกฎเกณฑ์ แต่อีกบ้านหนึ่งจะปล่อยตามสบาย เพราะเป็นลูกจริง ดังนั้น ความเห็นเรื่องการเลี้ยงลูกมักจะขัดแย้งกันระหว่างสองบ้าน มีคราวหนึ่ง พี่คนที่เลี้ยงลูกจริงของตัวเอง ถึงกับออกปากว่า "พูดยังไงเธอก็ไม่เข้าใจหรอก เพราะเธอไม่ได้เลี้ยงลูกของตัวเองจริง ๆ ถ้าเป็นลูกของเธอเอง อุ้มท้องมา คลอดมา เธอจะทำใจแข็งแบบนี้ได้หรือ" แก้ไขเมื่อ 06 พ.ย. 55 16:21:39 จากคุณ : Ninie เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 16:17:54

ความคิดเห็นที่ 32 น่าสงสารเด็กคนหนึ่งที่เกิดมาในครอบครัวที่คิดอะไรแปลกประหลาดแบบนี้นะคะ จากคุณ : 123 (moo"nok) เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 16:19:07

ความคิดเห็นที่ 33 ขอบคุณความคิดเห็นจากทุกท่านนะค่ะ โดยตัวพี่สาวและสามีไม่อยากยกให้หรอกค่ะ ทั้ง 2 ทุกข์ใจมาก ถึงขนาดพูดออกมาว่าพ่อจะเอาชีวิตเราให้ได้ใช่ไหม เพราะลูกคือชีวิต และ ดวงใจ ของทั้งคู่ ตัวพ่อตาพูดเรื่องนี้มาตั้งแต่ท้องลูกคนแรก และทั้ง 2 คนก็ยืนยันหนักแน่นว่ายังไงก็ไม่ให้ สามีก็บอกว่าถ้าเอาลูกไปก็แสดงว่ายอมให้เขาแต่งงานกับลูกสาวเพียงเพราะว่าจะเอาหลานเท่านั้นเองหรือ พี่สาวพยายามพูดให้น้องสาวไปหาหมอ หรือทำทุกวิถีทางเพื่อให้มีลูก ทางฝ่ายสามีที่ต้องยอมพ่อตาเพราะเขาไม่ได้จดทะเบียนสมรส ฉะนั้นคนที่มีสิทธิ์ในตัวลูกเต็ม 100 คือคนเป็นแม่ ก็เลยมากดดันคนนี้แทน พ่อของเด็กก็อยากให้ลูกกับภรรยาไปอยู่ที่บ้าน เขาก็ดูแลเลี้ยงดูได้ เพราะสามีเป็นคนเลี้ยงดูพ่อแม่อยู่แล้ว พ่อแม่สามีก็ดีมากด้วย ใจดีค่ะ เป็นคนไม่ชอบมีปัญหากับใคร ส่วนเรื่องทะเบียนสมรส ลูกเขย 2 คนอยากจด แต่ก็เพราะผู้ใหญ่เห็นว่าไม่จำเป็น ตลอดเวลาที่ผ่านมาก็กดดันมาเรื่อย ๆ ทุกวัน แรงบ้าง เบาบ้าง ต่างกันไป ส่วนน้องสาวก็เห็นดีเห็นงามกับพ่อมาตลอด พี่สาวพ่อก็มาพูดที่บ้านเมื่อวันก่อนเหมือนกัน บอกให้สงสารน้อง กลายเป็นญาติ ๆ เห็นดีด้วย ก็เหลือแต่ 2 คนสามีภรรยาที่ยากจะต้านทานได้ "ด้วยคำพูดที่ว่าเกิดมาตอบแทนบุญคุณพ่อได้เท่านี้เองหรือ" ก็คือไม่ยอมมีลูกให้น้องนั่นเอง ได้ยินบ่อย ๆ จนไม่รู้จะหาทางออกยังไง ไปไหนก็จะมีคนมองว่าแล้งน้ำใจ ไม่ใจกว้าง ต่าง ๆ นานา แต่พี่น้อง 2 คนรักกันมากนะคะ ก็ไม่คิดว่าเรื่องนี้จะเกิดขึ้นค่ะ เพียงเพราะการอยากมีลูก ก่อนหน้านี้พี่สาวเคยเสียสละอาชีพหน้าที่การงานของตัวเอง จากที่กำลังจะได้ทุนเรียนปริญญาเอก กลับไปอยู่บ้านต่างจังหวัด เพราะพ่อไม่ให้เรียน บอกว่าถึงเวลาที่ต้องกลับมาทำหน้าที่ลูกที่ดีบ้าง ตอนนั้นก็เสียใจมากไปครั้ง1แล้ว ทั้ง ๆ ที่น้องสาวกับน้องเขยก็อยู่บ้านดูแลพ่อแม่ได้ แต่เขาบอกว่าน้องทำมาเยอะแล้วให้พี่มาอยู่บ้านบ้าง จะขออนุญาตเอาความคิดเห็นทุกท่านไปให้น้องลูกอาอ่านนะค่ะ เผื่อจะมีกำลังใจขึ้นบ้าง และยังมีอีกหลายท่านที่ไม่ยอมยกลูกตัวเองให้คนอื่นถึงแม้จะเป็นพี่น้องโดยสายเลือดก็ตาม เพราะวัน ๆ เอาแต่เลี้ยงลูก ไม่ค่อยได้ออกไปไหน นอกจากสามีจะมาพาไป เวลาเครียด หาทางออกไม่ได้ ก็อาศัยพูดกับลูก หอมแก้มลูก บอกกับตัวเองว่าให้อยู่กับปัจจุบัน ลูกคือกำลังใจที่ดีที่สุดของเขาเลยค่ะ ตอนนี้เขาต้องการกำลังใจ ต้องการทราบว่าสิ่งที่เขาตัดสินใจไม่ยกลูกให้น้อง คือเขาทำถูกแล้วใช่ไหม เขาไม่ได้เนรคุณใช่ไหม แต่คนรอบข้างก็ตอบคำตอบเขาโดยทางอ้อมทั้งการกระทำและคำพูดว่า ถ้าเขาไม่ทำตาม เขาเป็นคนผิด ขอบคุณทุก ๆ ความคิดเห็นอีกรอบค่ะ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : spjk เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 16:33:38

ความคิดเห็นที่ 34 พ่อแม่ไม่ได้ทำถูกเสมอไป ความกตัญญูไม่ได้อยู่ที่การยกลูกให้น้องค่ะ ในเมื่อตัวเค้าเองไม่ได้มีความพยายามในทางการแพทย์ที่จะมีลูก จูงมือสามีไปจดทะเบียน ให้สามีรับรองบุตรแล้วย้ายไปอยู่กับสามีค่ะ จากคุณ : จ้อย..ยย เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 16:45:55

ความคิดเห็นที่ 35 ฝากไปอีกสักรอบนะครับ ให้ 2 คน ได้อ่านทุกความเห็น ... และขอย้ำว่า ถ้าเค้าทั้ง 2 ไม่ทำในสิ่งที่พ่อเข้าพูด อันนี้ไม่เนรคุณแน่นอน ครับ แล้วเชื่อว่า ถ้าสังคมได้รับรู้ คนที่จะโดนประนาฌ คือ คนที่คิดเรื่องแบบนี้ต่างหาก ลูกคุณนะครับ จำไว้*** จากคุณ : werayuta เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 17:31:33

ความคิดเห็นที่ 36 สงสัยค่ะ น้องสาวที่ว่ามีลูกยากนี่พยายามทำอะไรหรือยังคะ ไปหาหมอทำ IUI IVF ICSI TESE บ้างหรือยังเพิ่งแต่งมา 2 ปีเอง.. ไม่คิดจะมีีลูกของตัวเองจริงเหรอคะ ถ้าตัดมดลูกไปแล้วก็ว่าไปอย่าง ขนาดเป็นหมันยังมีลูกได้เลย สอบไปถามน้องสาวคุณดู.. ถ้าแค่พยายามมีลูกยังทำไม่ได้ก็ไม่ควรเป็นแม่นะ คนเป็นแม่มันเหนื่อยและใช้ความพยายามมากกว่ามีลูกเยอะ ทำอ่ะง่าย.. เลี้ยงให้เป็นเด็กดีมีความสุขอ่ะยาก จากคุณ : Z-Cube เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 17:48:40

ความคิดเห็นที่ 37 ดูคุณพ่อนี่เอาตัวเองเป็นศูนย์กลางโลกจัง ลูกจะได้ดิบได้ดีเรียนป. เอกก็ไม่ให้ไป.. มีคนแบบนี้ด้วย พ่อแม่คนอื่นเค้าคงดีใจและสนับสนุนลูกมากมายถ้าได้ทุนขนาดนี้ จากคุณ : Z-Cube เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 17:52:51

ความคิดเห็นที่ 38 ไม่ยกให้เด็ดขาด ลูกไม่ใช่หมาไม่ใช่ของจะมายกให้กันง่ายๆ ถ้าน้องอยากมีพยายามสิ ถ้าไม่งั้นก็ไปรับบุตรบุญธรรมมา ลูกครใครก็รัก ถามพ่อสิว่ารักลูกสาว2คนไหม ถ้ามีคนมาขอไปตั้งแต่เกิดสักคนทำได้ไหม หนูทำไม่ได้ เด็กโตขึ้นยังไงเค้าก็รู้ว่าอะไรเป็นอะไร รักมากก็มาหาสิไม่ได้ตายจากกันไป ยกให้ไม่ได้หรอก ถ้าเค้ากดดันมากก็ย้ายไปอยู่บ้านสามีเลย บอกสงสารหลานกำลังหัดจำหัดพูดเด๋วจะติดคำพูดไม่งามเพราะการทะเลาะกันมา หัวเด็ดตีนขาดก็ไม่ให้ ชีวิตเป็นของเรานะ ให้พ่อแล้วเราล่ะพ่ออ่ะ (พูดแบบ:-)เลยนะ) อย่างมากก็ 90 อีก 20 30 ปีก็เสียแล้วเราล่ะ เราต้องนั่งมองลูกอีก 60-70 ปีเรียกคนอื่นว่าแม่ พอสั่งสอนก็บอกพ่อแม่ไม่ใช่อย่ามายุ่ง ไหวหรอ ทำไม่ได้หรอก จากคุณ : ipodine เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 18:09:33

ความคิดเห็นที่ 39 ปฏิวัติเลย พี่สาวน้องสาวคู่นี้ไม่ใช่เด็กๆ แล้ว ต่างคนมีหน้าที่การงานมีครอบครัวแล้ว ทำไมพ่อต้องบังคับให้ทำ หรือไม่ให้ทำอะไร   ถามว่าสิ่งนั้นมันถูกต้องไหม ถ้าจะถูกก็แค่ถูกใจคนที่ต้องการให้มันเป็นเท่านั้น การไม่ยอมทำอะไรตามใจพ่อ  ไม่ใช่การเนรคุณ เรื่องจดทะเบียนสมรส ถ้าคิดว่าอยากจด ก็จดเลยค่ะ ทำไมต้องรอถามผู้ใหญ่  เรากำหนดชีวิตเราเองไม่ได้หรือ เรื่องลูกพี่สาว ก็ย้ายไปอยู่กับสามี อยู่ครบหน้าพ่อแม่ลูก จะมีลูกอีกคนก็มี ไม่ยกให้ใคร แค่นั้น ง่ายๆ จบ ส่วนถ้าพ่อจะคิดว่านั่นคือการเนรคุณ ก็ไม่ต้องไปรู้สึกบาปอะไร เพราะมันเป็นคนละเรื่อง หมดเวลาแล้ว โลกเปลี่ยนไป คนเติบโตขึ้น ไม่มีใครเป็นจ้าวชีวิตใครที่ต้องสนองตอบทุกเรื่องแม้สิ่งนั้นเป็นสิ่งที่ไร้เหตุผล ไร้มนุษยธรรม ง่ายๆ คือ ประกาศจุดยืนของเรา  จบ ไม่มีใครทำอะไรเรา หรือลูกของเราได้ ยกเว้นแต่ว่าเราจะเปิดโอกาสให้เขา เท่านั้นเอง คนพี่สาวต้องรู้จักทำสิ่งที่ถูกต้อง ต้องรู้จักปกป้องครอบครัวตัวเอง อย่ากลัวการเริ่มต้น จากคุณ : pha-sea-pha เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 19:03:24

ความคิดเห็นที่ 40 เห็นด้วยกับ # 38 อย่างยึ่ง ข้างล่าง 40  , 41 ก็คิดเหมือนผม คอยดูซิ จากคุณ : หัวใจนก เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 19:05:29

ความคิดเห็นที่ 41 ไม่ให้เด็ดขาดค่ะ ถ้าไม่ให้แล้วคิดว่าเนรคุณพ่อ เราก้อยอม  ลูกคนนะคะ ไม่ใช่ลูกสุนัขจะได้ยกให้กันง่ายๆ ชีวิตของเรา ลูกของเรา คนอื่นไม่มีสิทธิ์มาบงการค่ะ จากคุณ : กุลกวิน เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 19:34:41

ความคิดเห็นที่ 42 ไร้สาระ คิดได้ไง เนรคุณกับการยกลูกตัวเองให้น้องเลี้ยงนี่คนละเรื่องกันเลยนะ ถ้าพ่อแม่เด็กไม่พร้อมก็ว่าไปอย่าง อย่างเราหัวเด็ดตีนขาดยังไงไม่มีทางยกลูกให้ญาติเลี้ยงเด็ดขาด ลูกอยู่กับพ่อแม่น่ะดีที่สุดแล้ว คุณพ่อคิดได้ไร้สาระมาก จากคุณ : k.lover เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 19:44:55

ความคิดเห็นที่ 43 เป็นเรา เราคงดราม่าใส่พ่อกับน้องสาวค่ะ ไม่ใช่แบบนางร้ายนะคะ เราต้องเป็นนางเอก บีบน้ำตาทำตัวน่าสงสารไปเลยค่ะ บอกพ่อกับน้องว่าเรารักพ่อรักน้องมาก และก็คิดว่าทั้งคู่รักและหวังดีกับเราเช่นกัน เราตั้งใจจะดูแลพ่อดูแลน้องให้มีความสุข ตามกำลัง ความสามารถที่เราจะทำได้ เราตั้งใจสอนให้ลูกรัก'ตา' รัก'น้า' เพราะคุณ เองก็มีความสุขที่ได้เติบโตมาพร้อมหน้าพ่อ แม่ และน้องสาว เราก็อยากให้ลูกเรามี ความทรงจำที่ดีที่ได้เติบโตมากับครอบครัวแบบที่เราเคยมี เราอยากสอนลูก รักลูกของเราอย่างที่คุณเคยได้รับจากพ่อของเรา เราจะยินดีมากหากน้องสาวรัก หลานเหมือนลูก แล้วก็หว้งว่าน้องก็อยากให้หลานได้มีความทรงจำดีๆ กับครอบครัว แบบที่เราและน้องเคยมี ลูกก็เคยถามว่าอยากอยู่กันพ่อ แม่ ลูก อะไรทำนองนี้อ่ะค่ะ จากคุณ : cozy snow เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 19:53:10 A:58.9.188.96 X: TicketID:351442

ความคิดเห็นที่ 44 ถึงจะตัดพ่อลูกก็ยอมคะ  ลูกคนนะคะ ไม่ใช่ลูกหมาจะได้แบ่งเลี้ยงให้ได้ ยังไงก็ไม่ยอมเด็ดขาดดดดดดด มีพ่อแย่ๆแบบนี้ มากดดันลูกแบบนี้  อย่ามีดีกว่า ต่อให้โลกนี้ไม่เหลือใครแล้ว  สมบัติไม่มีสักชิ้น ผัวไม่เหลือ  พี่น้องไม่เหลือ ยังไงลูกก็ต้องอยู่กับคนเป็นแม่คะ ยอมแม้สิ้นเนื้อประดาตัว เพื่อลูกค่ะ พ่อแบบนี้ยอมเนรคุณค่ะ จากคุณ : Fairybox เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 20:52:09

ความคิดเห็นที่ 45 ไม่ให้ค่ะ ไม่คิดเยอะด้วย ไม่ให้คือไม่ให้ ลูกนะไม่ใช่ส้มมะม่วง แล้วพ่อก็ อะไรมากะเกณฑ์โน่นนี่นั่น จากคุณ : aya BGIRL เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 21:47:49

ความคิดเห็นที่ 46 พูดง่ายดี เหตุผลมักง่ายดี ไม่ให้ ก็ลองดูกันว่าจะเป็นยังไง ..คงต้องคุยกับน้องตรงๆ แล้ว จากคุณ : แกงส้มผักบุ้ง เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 21:58:12

ความคิดเห็นที่ 47         การทำสิ่งที่ไม่ถูกต้องต่อลูกของเขาเองคงจะเป็นบาปติดตัวแก่ผู้ที่ เกี่ยวข้องทุกคนซึ่งคงไม่สามารถเรียกว่าความกตัญญได้นะครับ พยายาม คิดดีๆก่อนตัดสินใจนะครับ จากคุณ : เจ้าชายเจ้าสำราญ เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 22:11:29

ความคิดเห็นที่ 48 เป็นเรา เราก็ไม่ให้ และจะนึกถึงคนเป็นสามีให้มากกว่าที่เป็นอยู่ อะไรกัน สามีภรรยาแยกกันอยู่ เพราะพ่อตาจะเอาหลานไว้ เกินไปค่ะ นี่จะยังให้ลูกเขยทำลูกกับลูกสาวเพื่อยกให้น้องสาวอีกคนอีก เห็นลูกเขยเป็นเครื่องผลิตลูกเหรอ เราเห็นใจคุณผู้ชายนะ และคิดว่าปัญหานี้เรื้อรังแน่ต่อจิตใจคู่สามีภรรยา ถ้าเกิดสักวัน ความห่างไกล ปัญหาครอบครัวฝ่ายหญิงทำให้ฝ่ายชายถึงที่สุดแล้วต้องเปลี่ยนไป ฝ่ายหญิงนั่นแหละเจ็บหนัก ครอบครัวพัง ตัวตาคงดีใจล่ะ ที่ได้อยู่กับหลาน ไม่มีเขยมาคอยแย่งความรัก แต่คนเป็นแม่ เป็นเมีย เราว่าความเจ็บมันติดตัวไปจนตาย ถ้าเกิดต้องแยกกัน แยกกันทั้งที่ยังรัก แต่อยู่ด้วยกันไม่ได้ ป.ล.ขออภัยถ้าเราคิดมากเกินไป ปัญหาครอบครัวส่วนหนึ่งก็มาจากญาติๆ นี่แหละ แก้ไขเมื่อ 06 พ.ย. 55 22:38:01 จากคุณ : อิมาอิซัง เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 22:36:50

ความคิดเห็นที่ 49 ญาติคุณต้องตั้งสติใหม่แล้วล่ะ การทดแทนบุญคุณทำได้ตั้งหลายอย่าง การที่ลูกเติบโตมีหน้าที่การงานและครอบครัวที่ดีนี้ตั้งหากที่พ่อแม่ควรจะสงเสริม ไม่ให้ลูกจดทะเบียนกับพ่อของหลานตัวเองก็แปลกมาก เราไม่อยู่ต่อเราคงขอให้ลูกเกิดมาพร้อมหน้าตาพ่อแม่ลูก ไม่ใช่อยู่กับปู่ที่ว่างคำสั่งกับทุกคน ตัวเองยังหาความสุขไม่ได้แล้วคิดว่าลูกที่โตมาในครอบครับแบบนี้จะมีความสุขไหม ?? เรื่องมีลูกให้น้องสาว ให้เขาพยายามเองก่อนเถอะเท่าที่ฟังไม่คิดจะท้องเองอุ้มลูกเก้าเดือนเอง ไม่ดิ้นรนเลยคิดว่าคนแบบนี้จะเป็นแม่หรือพ่อที่ดีได้เหรอ ? ทางออกง่ายมาก ออกมามีชีวิตเอง พ่อเขารักน้องมากก็ให้เขาดูแลกันเอง จากคุณ : jsd_t เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 55 23:13:51

ความคิดเห็นที่ 50 ถ้าเป็นเราหัวเด็ดทีนขาดยังไงก็ไม่ให้ค่ะ และครอบครัวสามีก็คงไม่ยอมด้วย คงได้เจอศึกระหว่างตระกูลเป็นแน่ แต่ปัญหานี้คงไม่เกิดกับเราหรอกเพราะเราเป็นลูกคนเดียว ไม่อยากว่านะคะ แต่คุณพ่อของบ้านนี้คิดอะไรประหลาดมาก ลูกเรียนป.เอกก็ไม่ให้ไป ลูกมีหลานให้ก็จะยกให้น้องง่ายๆ ลูกแต่งงานก็ไม่ให้จดทะเบียน ประหลาดอ่ะ โนคอมเม้นท์ค่ะ สามีของพี่แม้ว่าจะไม่ได้จดทะเบียนแต่ถ้ารับรองบุตรก็มีสิทธิ์ในตัวบุตรเช่นกันนะคะ คุณพ่อของเด็กน่าจะมีบทบาทมากกว่านี้นะคะ สายเลือดครึ่งนึงก็เป็นของเค้า ต้องแสดงบทพ่อเพื่อลูกบ้างค่ะ จากคุณ : ##TUKTA## เขียนเมื่อ : 7 พ.ย. 55 01:08:17

ความคิดเห็นที่ 51 ระบบทาสในเรือนเบี้ยยังมีอยู่ในยุค 4G  เอิ้กๆๆ จากคุณ : นนนี่จ๊ะจ๋า เขียนเมื่อ : 7 พ.ย. 55 01:10:59

ความคิดเห็นที่ 52 ตลกแบบแปลก ๆ ทั้งครอบครัวเลยค่ะ ทั้งสามีภรรยา พ่อภรรยา น้องภรรยา ฯลฯ สงสารแค่เด็กที่เกิดมาต้องมาอยู่ในครอบครัวแบบนี้ จากคุณ : ConstancE PalladiuM เขียนเมื่อ : 7 พ.ย. 55 01:19:12

ความคิดเห็นที่ 53 อ่านมากๆแล้วมึนนนน กับการการใช้ชีวิตแบบผัวเมียของคนในไทย... มั่วๆไปหมด พ่อคนนั้น... แก่แล้วทำตัวเผด็จการค่ะ.... ไม่ชอบคนแก่ทำตัวนิสัยแบบนี้ ใช้อำนาจกดดันลูกๆ ที่เกรงใจ และเอาคำว่ากตัญญูมาอ้าง... ละครน้ำเน่าๆ ไม่ได้จดทะเบียนสมรสกันด้วย ไม่มีอะไรที่ถูกต้องตามกฏหมายฉันท์สามีภรรยา ทางกฏหมาย... ให้ลูกไปทำไมกับผัวเมียที่ไม่จดทะเบียนสมรส ถึงจดทะเบียนก็ไม่ให้ไปค่ะ มีแต่ปัยหาตามมาอีกเยอะ กับคนที่คิดแบบนี้ กะแค่พิธีแต่งงานกัน นั่นไม่ใช่ตามกฏหมายรับรองค่ะ อย่าไปเสียสุขภาพจิต กับ คนเห็นแก่ตัว เห็นแก่ได้แบบนี้.... ไม่ต้องไปเสียสละเว่อร์ ทำลูกออกมาเพื่อให้เด็กมีชีวิตเตืิบโตเหมือนละคร "น้ำเน่า" อีกเรื่องของไทย  จากคุณ : JidNince เขียนเมื่อ : 7 พ.ย. 55 02:29:35

ความคิดเห็นที่ 54 แม่เด็กมีตรรกะแปลก ๆ ตั้งแต่ยกลูกให้พ่อตัวเองดูแลแล้ว ให้สามี-ภรรยาไปจดทะเบียนสมรสเสีย หรือให้สามีไปจดทะเบียนรับรองบุตร ก็แค่นี้แหละ สามีก็จะมีสิทธิ์ตามกฎหมายในตัวลูกแล้ว แล้วอีกอย่าง เบื่อมาก ๆ กับพ่อแม่ที่มีความคิดว่า ลูกแต่งงานแล้วต้องมาอยู่ดูแลตัวเองในบ้านเดียวกัน ถ้าคิดจะแยกบ้านไปอยู่กับสามี-ภรรยาตัวเอง สร้างครอบครัวเล็ก ๆ ด้วยกัน จะกลายเป็นอกตัญญูทันที... คิดได้แค่นี้นะ ถามจริง แล้วอีกทีนะ พวกสามีที่คิดแค่ว่าแต่งแล้ว ภรรยาต้องมาอยู่ดูแลพ่อแม่ตัวเองที่บ้านตัวเองเท่านั้น อ้างสาเหตุนู่นนี่ อย่างตัวเองเป็นลูกชายคนเดียวมั่งล่ะ พ่อแม่แก่แล้วมั่งล่ะ คิดได้นะ... แล้วพ่อแม่ฝ่ายหญิงเค้าแก่ไม่เป็นหรือไง เค้าผิดตรงไหนที่อยากสร้างครอบครัวของตัวเอง เห็นแก่ตัวชัด ๆ จากคุณ : คิม (NYgirl) เขียนเมื่อ : 7 พ.ย. 55 03:03:38

ความคิดเห็นที่ 55 เราคิดเหมือนคุณ คิม (NYgirl)   เลยค่ะ เราเองอ่านกระทู้ในห้องนี้มาเยอะแล้ว ปัญหาก็มีแต่เดิมๆ คือไม่ถูกกับแม่สามีบ้าง แม่สามีไม่ชอบหน้า แต่ต้องอยู่ด้วยกัน เพราะแม่สามีแก่แล้ว เราเข้าใจนะคะ คนแก่แล้วต้องการให้ลูกดูแล แต่ช่วยอย่ามาเจ้ากี้ เจ้าการ บงการโน่น นี่ นั้นให้ลูกๆ ทำตามเลยค่ะ เราเข้าใจนะคะ สถานการณ์ของแต่ละบ้านไม่เหมือนกัน เลยอยากให้คุณแม่สามีทั้งหลาย ช่วยใจเย็นๆ นิ่งได้ก็นิ่งนะคะ เตือนได้เหมือนลูกหลาน แต่อย่าด่าเสียหาย อย่าด่าลับหลังกลับลูกชายตัวเอง เพราะเชื่อเถอะค่ะ คนที่ลำบากใจที่สุดก็คือลูกชายคุณเอง หรือสามีเรานั่นแหละ ฝากคุณแม่สามีทั้งหลาย หรือคนที่มีลูกชาย และจะมีลูกสะใภ้ในอนาคต ช่วยตระหนัดถึงเรื่องนี้ด้วยนะคะ อย่าใจแคบกับลูกสะใภ้มากนัก คิดซะว่าเราก็เคยเป็นลูกสะใภ้มาก่อน อาจจะเคยมีปัญหากับแม่สามีมาก่อน คุณก็รู้ว่ามันทุกข์ใจแค่ไหน หรือคุณอาจจะไม่เคยมีปัญหากับแม่สามีเลย คุณก็รู้ว่ามันมีความสุขแค่ไหน แล้วคุณไม่อยากแบ่งปันความสุขนั้น ให้กับลูกสะใภ้ ที่ลูกชายคุณเลือกมาเองกับมือเหรอคะ คุณสามีทั้งหลายก็เหมือนกัน อย่าอ้างอย่างเดียวว่าแม่ตัวเองแก่แล้ว ต้องเลี้ยงดูทิ้งไม่ได้ แล้วทำไมพวกเมียๆ ทั้งหลายถึงทิ้งพ่อแม่ของเขาเองมาอยู่กับคุณได้คะ? พ่อแม่ของเมียๆ ทั้งหลายคงไม่แก่น้อยไปกว่าแม่ของคุณหรอกนะคะ ที่เขาอดทน อดกลั้น เพราะอะไร ไม่ใช่เพราะเขารักคุณเหรอ ถึงได้ทนจนถึงขนาดนั้น... จากคุณ : @WE BUY IN เขียนเมื่อ : 7 พ.ย. 55 11:40:12

ความคิดเห็นที่ 56 มีครอบครัวแล้วก็ไปอยู่ด้วยกันดีกว่าค่ะ ใหม่ๆพ่อก็คงโกรธ แต่ต่อไปพ่อน่าจะค่อยๆปรับตัวได้ น้องคุณต้องเข้มแข็งและแยกแยะให้ได้ค่ะ นี่ไม่ใช่การเนรคุณนะคะ เพราะมันไม่มีเหตุผลเลยที่จะให้ลูกอยู่ห่างจากพ่อ เพราะตาไม่ยอม ส่วนเรื่องยกลูกให้น้อง จะรักพ่อรักพี่น้องยังไงก็อย่าสร้างปัญหาให้ลูกเลย ถ้ายอมมีลูกแล้วยกให้น้องเพื่อตามใจพ่อและน้อง เราว่าเป็นแม่ที่เห็นแก่ตัวมากๆ ไม่ได้คิดถึงลูกเลย จากคุณ : cognac & tobacco เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 55 09:22:06

ความคิดเห็นที่ 57 คห.51 ลูกเขยคนเล็กเขาก็เคยพูดว่าตัวเองเป็นทาสในเรือนเบี้ยค่ะ เพราะเขาต้องทิ้งแม่ให้อยู่บ้านคนเดียว แล้วมาทำงานเป็นหลักในบ้านพ่อตาค่ะ ตอนนี้จขกท.ได้คุยโทรศัพท์กับเจ้าตัวแล้วค่ะ เขาก็กลัวที่ลูกจะรังเกียจแม่มากค่ะ เขาไม่อยากจะยกให้ค่ะ แต่จะทำอย่างไรที่จะเอาตัวเองกับลูกออกไปอยู่บ้านสามีได้ เพราะถ้าไม่ยกให้ แล้วยังหอบลูกออกจากบ้านไปอยู่บ้านสามีอีก พ่อคงจะโกรธมาก เพราะพ่อออกค่าใช้จ่ายให้กับหลานตั้งแต่ท้อง แต่บอกคนอื่นว่าไม่ได้คาดหวัง ให้เพราะรักหลาน แต่สุดท้ายก็มีเงื่อนไข โดยเอาเรื่องนี้เป็นข้อต่อรอง ตอนนี้กำลังคิดหาทางออกอยู่ค่ะ ขอบคุณทุกความคิดเห็นอีกครั้งค่ะ จากคุณ : spjk เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 55 14:35:05

ความคิดเห็นที่ 58 อ่านแล้วนึกถึงเพื่อนเราคนหนึ่ง ปัญหาคล้ายๆแบบนี้เลย มีลูกคนแรก ก็เอาไปให้ตายายเลี้ยง พอลูกเข้าโรงเรียนก็รับกลับมาอยู่กับแม่ พอมีลูกคนที่สอง ก็ให้ตายายเลี้ยงอีก แต่คราวนี้ตายายถึงขั้นจะยึดหลานเอาไว้ โดยจะขอหลานคนนี้เป็นลูกบุญธรรม แต่เพื่อนเราไม่ยอม ก็กลายเป็นปัญหายื้อกันไปยื้อกันมา แถมตายายยังสอนหลานว่า พ่อแม่รักหลานไม่เท่ากับที่ตายายรัก เพราะถ้ารักคงไม่เอามาให้ตายายเลี้ยง ก็ทำให้เกิดปัญหาลูกน้อยใจไม่ยอมรับแม่...ตายายถึงกับยื่นคำขาด ถ้าเอาลูกกลับไปก็ถือว่าเนรคุณ ไม่ต้องมาให้เห็นหน้ากันอีก ช่วงนั้้นเพื่อนทุกข์ระทมใจมาก ไม่รู้จะหาทางออกยังไง นั่นก็พ่อแม่ที่ต้องเคารพรักและกตัญญู  นี่ก็ลูกที่เป็นดังแก้วตาดวงใจ แต่สุดท้ายเมื่อคิดถึงอนาคตของลูกแล้ว เพื่อนก็ตัดสินใจที่จะรับลูกกลับมาอยู่ด้วยกัน ซึ่งช่วงแรกที่รับมาอยู่ลูกก็มีปัญหามากมายกว่าจะทำให้ลูกยอมรับพ่อกับแม่ได้ แต่พอผ่านพ้นมาได้ก็กลายเป็นครอบครัวสุขสันต์จนน่าอิจฉาไปเลย ส่วนตายาย ช่วงแรกก็โกรธจัดถึงขั้นตัดลูกตัดแม่กัน ซึ่งต้องใช้เวลาในการเยียวยาพอสมควร ผ่านไปสักระยะก็พาหลานกลับไปเยี่ยมบ้าง ตอนแรกก็มึนตึง แต่ผ่านไปก็ค่อยๆ คลี่คลายในทางที่ดีค่ะ (ทุกวันนี้เขาก็ยังหวังอยากจะให้หลานกลับไปอยู่กับตัวเองอีก) จากคุณ : แม่น้องมะปราง เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 55 09:30:31

ความคิดเห็นที่ 59 อย่ายอมยกให้เด็ดขาด เป็นการสร้างปมด้อยให้เด็กตาดำๆคนหนึ่ง ถ้าเป็นเราเกิดมารู้ว่าพ่อแม่ยกให้คนอื่นเลี้ยงตั้งแต่เกิด เราคงรู้สึกมีปมด้อยไปตลอดชีวิตน่ะค่ะ ว่าพ่อแม่แท้ๆไม่รัก พ่อแม่แท้ๆทิ้งให้คนอื่นเลี้ยงแทน คงอาจรู้สึกไม่ต่างจากเด็กที่อยู่ตามสถานสงเคราะห์ที่มีคนไปทิ้งตั้งแต่เกิด แล้วมีพ่อแม่คนอื่นรับไปเลี้ยงน่ะค่ะ ทำไมต้องให้เด็กคนนึงมารับชะตากรรมอย่างนั้น เขาเลือกที่จะมีชีวิตครอบครัวแบบปกติไม่ได้หรือ อยู่กับพ่อแม่ที่แท้จริงที่ไม่ทิ้งเค้าไปไม่ได้หรือ พี่สาวคนนั้นต้องมีจุดยืนของตัวเองมากกว่านี้ อย่าโอนอ่อนจนยอมทำร้ายลูกของตัวเอง การไม่ยกลูกให้ตามคำสั่งพ่อไม่ใช่เรื่องอกตัญญูแน่นอน อย่ากังวลหรือลังเลใดๆเลย แต่ต้องเรียนรู้ที่จะปฏิเสธให้ช้ำน้อยที่สุด ถ้าพ่อไม่ฟังเหตุผลใดๆที่เราอธิบายไปเลย ก็ต้องยืนยันตามสิ่งที่เราคิดว่าถูกต้องเหมาะสมกับลูกของเรา สิ่งไหนที่ถูกต้องและเหมาะสมก็ควรจะทำตามนั้น ไม่ใช่ไปเชื่อแต่พ่อที่แนะนำในสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์และเกิดโทษต่อเด็กคนหนึ่ง จากคุณ : แมกกี้ เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 55 08:03:03 A:129.8.198.76 X: TicketID:369212