ลูกเกือบตาย คาร์ซีท ประตูอัตโนมัต กับความชะล่าใจของเรา
|
|
ปกติกเรื่องลูกเราจะระมัดระวังมากค่ะไปไหนมาไหน เพราะเป็นคนขี้กังวลสุดๆ
เมื่อวานรีบไปรับสามีที่สนามบิน หาที่จอดอยู่นานไม่มีเลย วนอยู่เป็นสิบรอบ สุดท้ายไม่มีทางเลือกเลยต้องลงไปเข็นรถคันอื่นที่จอดซ้อนคันเพื่อแทรกรถเราเข้าไปจอดซ้อนเพิ่มอีกคันหนึ่ง กว่าจะจอดได้ก็นานเพราะแคบมากจอดยาก พอจอดเสร็จยังไม่ทันดับเครื่อง เราก็รีบกดประตูเปิด (ประตูอัตโนมัต) ด้วยความเคยชิน เปิดพร้อมกันทั้งสองข้าง ให้พี่เลี้ยงลงไปรับลูกอีกข้างหนึ่ง จังหวะบิดกุญแจดับเครื่องพี่เลี้ยงร้องวี้ดลั่น เราตกใจหันไป ลูกกำลังก้าวลงจากรถ เราตะโกนเรียกชื่อเค้าดังมากๆ ลูกชะงักหันมามองเรา รถปิคอัพที่ขับมาวิ่งผ่านเฉียดลูกไปนิดเดียว เราแทบเป็นลม ขาลูกยังยืนบนขอบประตูรถ มือจับเบาะคาร์ซีทไว้ เราเอื้อมจากเบาะคนขับไปดึงมือลูกไว้ พี่เลี้ยงวิ่งก็มายืนปิดประตูไม่ให้ลูกออก มันเร็วมาก หู้อื้อตาลายไปหมด พี่เลี้ยงก็หน้าซีดทำไรไม่ถูก ต่างก็งง ลูกออกมาได้ไง
เรื่องของเรื่อง ลูกเรานั่งคาร์ซีทตั้งแต่เกิด เค้าจะนั่งนิ่งๆของเค้าไม่เคยมีปัญหา พอจะลงเราหรือพี่เลี้ยงเป็นคนพาลงรถตลอด เค้าก็จะนั่งรอให้พาออกไป ไม่เคยเลยที่เค้าจะกดปลดล็อคสายเข็มขัดเอง และเราก็เข้าใจว่าเค้ากดไม่ได้ เพราะมันค่อนข้างแข็งทีเดียว เราผู้ใหญ่กดยังต้องออกแรงใช้นิ้วกด เข้าใจตลอดว่าเด็กกดเองไม่ได้ แต่หนนี้ไม่รู้ทำไมเค้ากดออกได้? หรือว่าพี่เลี้ยงใส่ล็อคไม่แน่น?? ตอนนี้ก็ยังไม่รู้ค่ะ ใจยังหายอยู่ ตื่นมาเลยมาตั้งกระทู้ รู้สึกแย่มากค่ะ เสี้ยวนั้นถ้าลูกสะดุดหล่นลงรถไป หรือเราตะโกนหยุดเค้าไม่ทัน รถคันนั้นทับเค้าแน่ๆรถไม่มีทางเบรคทันเลย เสียใจมากค่ะ
เลยบอกพี่เลี้ยงต่อไปปลดล็อคคาร์ซีทในรถแล้วค่อยพาน้องลงข้างเดียวกันไปเลยดีกว่า ป้องกันเหตุอะไรก็ตาม โมโหตัวเองที่คิดไม่ได้ น่าจะให้ทำแบบนี้แต่แรกแล้ว
ลูกเราคงตกใจที่เราตะโกนหยุดเค้าเสียงดัง เค้าเลยเงียบไปเลย นิ่งไปจนสามีถามลูกเป็นไร แต่เราไม่กล้าเล่า
แก้ไขเมื่อ 11 พ.ย. 55 07:54:05
| จากคุณ |
:
My Sea Lion 
|
| เขียนเมื่อ |
:
11 พ.ย. 55 07:47:47
|
|
|
| 
