ขอวิธีเรียกกำลังใจจากแม่ๆ ที่ผิดหวังจาก ivf / icsi ครั้งแรกค่ะ
|
|
สวัสดีค่ะ บ้านชานเรือนที่อบอุ่นเสมอมา ดิฉันเพิ่งผิดหวังจาก ไอวีเอฟ ครั้งแรก เคย ทำ iui 7 ครั้ง ส่องกล้อง 2 ครั้ง มาก่อน แถมด้วย pcos เบาๆ จริงๆก็ผิดหวังชนชินกับการฉีดเชื้อ ไม่เคยเสียน้ำตาสักหยด แต่พอหลอดแก้วไม่ติด ระบบรวนซะอย่างนั้น ร้องไห้เต็มๆ 1 วัน หลังจากนั้น จิตใจก็เสียการควบคุม ไม่อยากออกจากบ้าน ทำกับข้าว shopping อ่านหนังสือ อาการเหมือนดิฉันอกหักครั้งแรกมันตามมาหลอกหลอน
ดิฉันอายุ 29 ใกล้ 30 เต็มที ผ่านกระบวนการมาตั้งแต่ 27หมอมั่นใจว่า เคลียร์ทุก อย่างแล้ว อายุไ ม่มากนัก น่าจะโอเค แต่พอ ไอวีเอฟ แล้ว ยัง fail เริ่มท้อแล้ว เพราะตัวอ่อนบลาส ใส่ 3 ตัว หมดเลย ไม่เหลือฟรีซ
ในชีวิตไม่เคยเห็น 2 ขีดกับเขา แต่พอมีอาการวันที่ 9 หมอบอกเทสได้เลย เพราะใส่บลาส 5 วัน ขึ้น 2 ขีดบางเบามาก วันรุ่งขึ้นก็ขึ้นเหมือนเดิม แต่วันถัดมาขึ้น ขีดเดียว เลยตัดสินใจตรวจเลือด hcg ขึ้น 9 กว่าๆ ทั้งๆที่เป็นวันที่ 11 หลังใส่ตัวอ่อน อาการทั้งหลายทั้งปวกก็อันตรธานหายไป
สงสารสามี ให้กำลังใจมาตลอด ให้ออกจากงานมาเพื่อการณ์นี้ ดูแลอย่างดี ที่ท้อก็คือ เราสองคนไม่ดื่มเหล้า ( สามีซ่วบเบียร์เล็กน้อย ไม่เกิน 3 ขวดเล็ก ดิฉันดื่ม ไวน์ แก้วเดียวก็พอแล้ว ดื่มเฉพาะสังสรรค์กับเพื่อนซึ่งก็ไม่บ่อย ) ไม่สูบบุหรี่ ออกกำลังกายทุกวันทั้งคู่ ตัวดิฉันเป็นสาวก แอโรบิก สเตปส์ ฟิตเนส บอลล์ ยกเวท หรือจะเบริ์น ก็ไม่หวั่น เสพติดยิมก่อนแพลนจะมีลูกอีก ไม่เคยเครียด เพราะคิดว่าอายุยังไม่มาก แต่ตอนนี้คงจะเริ่มแล้ว เพราะหลอดแก้วยัง fail เลย
ตัวดิฉันมีปัญหา ก็รักษาตัวเองอย่างเคร่งครัด สามีจิคุงดีมากจนน่าตกใจ ตอนนี้ เอ๋อ เออเร่อ ของจริง จนไม่อยากเริ่มใหม่แล้ว ถ้าหากจะลองวิธีธรรมชาติ แบบไม่เครียด เที่ยวๆ ลืมๆ ก็ทำมาแล้ว อย่างที่บอก คิดว่าตัวเองอายุน้อย ( ณ ตอนนั้น ) ก็มีกิจกรรมกันครื้นเคง
พูดจริงๆนะคะ เจ็บตัว เสียเงิน พอทนได้ ( แต่ทนนานๆ เรื่องเงินก็น่ากังวลใจ เพราะสามีไม่มีเวลาไปคลินิกรัฐบาล ซึ่งตัวดิฉันอยากลองดูบ้าง เพราะหมอระดับอาจารย์ทั้งนั้น ค่ารักษาก็ถูกกว่าครึ่ง ) แต่สามีไปไม่ได้จริงๆ แต่เราสองคน ก็เชื่อใจหมอประจำเราค่ะ บุคลากร เครื่องไม้เครื่องมือ เราพอใจ )
สงสารสามี เขาเป็นผู้ชายที่ดีมากๆ อยากให้เป็นพ่อของลูกเรา เวลาเห็นเขามองเด็ก หรือ เล่นกับลูกเพื่อนเขา มันเหมือนมีรังสีบางอย่าง มาเฉือดเฉือนหัวใจดิฉัน มันเป็นความรู้สึกของดิฉันจริงๆ สงสารแม่ แม่อยากมีหลาน แต่ไม่เคยกดดันอะไรทั้งนั้น มีแต่ให้กำลังใจ ตอนร้องไห้เรื่องหลอดแก้วกับแม่ บอกแกว่า รู้สึกเสียใจ สงสารแม่ อยากให้แม่มีหลาน แม่บอก " อย่าสงสารแม่ แม่สงสารลูกมากกว่า " แล้วแกก็ร้องไห้สงสารลูก ดิฉันเลยหยุดร้อง จากที่ให้แม่ปลอบ มาปลอบแม่แทน รู้สึกแย่ที่ทำให้แม่กังวลเรื่องตัวเอง เห็นแก่ตัวจัง
เล่ามาซะยาว อย่าถือสาคนมีลูกยากเลยนะคะ ดิฉันเชื่อว่า คนที่เคยเข้าสู่วงการนี้คงจะเข้าใจ และไม่ถือสาดิฉัน ต้องขออภัยถ้าดิฉันพิมพ์วกวน หรือกวนใจท่านใด เพราะดิฉันเล่าเรื่องไม่เก่ง แต่ก็เค้นมาจากความรู้สึกจริงๆ
ดิฉันเข้าวัด ฟังธรรมเสมอค่ะ เพราะแม่แกขับรถไม่เป็น วัดที่แกไปทำเสมอ ก็ไกลขับรถก็เกือบชั่วโมง ดิฉันก็เป็นคนขับรถให้กับพระอรหันต์ของตัวเอง เลยได้ทำบุญ ฟังเทศน์ ฟังธรรมสม่ำเสมอ เคยคิดว่าเราก็ไม่ใช่คนบาป หยาบช้า ครอบครัวเรา ก็ไม่เคยทำร้าย ติฉิน นินทาใคร เป็นพุทธศาสนิกชนที่ดีเสมอมา แต่ทำไม ไม่มีใคร อยากมาเกิดในเป็นลูกเรา หรือ เราไม่มีบุญพอ จะเป็นแม่เหมือนคนอื่นเขา หรือ ในอดีตชาติเราเป็นคนบาปหนาหนอ
เริ่มยาวมาก ดิฉันเริ่มท้อแล้วค่ะ อยากถามแม่ๆ ที่พลาดกระบวนการ หลอดแก้ว อิกซี่ มีวิธีสร้างกำลังใจฮึดสู้กันอย่างไร ถือซะว่าเป็นการทำบุญอีกอย่างนึงนะคะ ดิฉันเข้าใจว่าพวกแม่ๆ คงเข้าใจความรู้สึกของดิฉัน ดิฉันไม่สามารถพูด ปรึกษากับคนในครอบครัวได้ เพราะทุกคนกังวลที่เห็นดิฉันเสียศูนย์วันนั้น ก็เลยเป็นห่วงมาก ดิฉันเลยเลือกที่จะไม่พูด แสดงความเสียใจให้พวกเขาเห็น เพราะปกติดิฉันเป็นคนร่าเริง ตอนนี้ก็ร่าเริงแบบเศร้าแฝง ให้คนที่ดิฉันรักสบายใจ
สุดท้ายนี้ ขอบุญกุศลที่ดิฉันได้ทำมา ทั้งในปัจจุบันชาติ และ อดีตชาติ ขอให้ผู้หญิงทุกคน ที่อยากเป็นแม่ อย่าได้มาเจอะเจอกับสถานการณ์มีลูกยากอย่างดิฉันเลย มันเหมือนกับการขุดหลุมในอุโมงค์มืดๆ ที่ไม่รู้จะเห็นแสงสว่างเมื่อไร ส่วนผู้หญิงทุกคน ที่ประสบเหตุการณ์อย่างดิฉัน ก็ขอให้ประสบความสำเร็จ มีอภิชาตบุตรกันทุกคน และผู้หญิงที่ได้มีโอกาสเป็นแม่แล้ว ก็ขอให้ทุกท่าน มีความสุข ทั้งครอบครัว สุขภาพแข็งแรง ตลอดกาลนานเทอญ
| จากคุณ |
:
เสียศูนย์เพราะ ivf
|
| เขียนเมื่อ |
:
14 พ.ย. 55 10:11:57
A:27.55.14.12 X: TicketID:381969
|
|
|
| 
