ความคิดเห็นที่ 1 ปัญหาที่นำมาปรึกษากับเพื่อนในห้องนี้จากกระทู้เดิมคือ   พ่อแม่โอนทรัพย์สินไม่ว่าจะเป็นอสังหาริมทรัพย์ บ้านประเมินได้ 6 ล้านกว่า , ที่ดินกว่า 40 ไร่+100 ไร่ (คนละโฉนด) เงินทองที่หามาได้ทั้งชีิวิต , ทองรูปพรรณแก่ลูกสะใภ้, ของเก่าแก่มีมูลค่า , รถบรรทุก , รถเก๋ง (พ่อแม่ซื้อให้ตอนแต่งงาน) ฯลฯ พ่อแม่ได้โอนให้กับลูกชายไปตามธรรมเนียมจีน  ปัจจุบัน น้องชายกับน้องสะใภ้ย้ายไปอยู่อีกบ้านที่เขาสร้างเองแต่เงินพ่อแม่ หายไป โดยการหลอกให้พ่อแม่โอนทรัพย์ให้เพื่อแลกกับการดูแลพ่อแม่ยามแก่ แต่น้องชายกับน้องสะใภ้ก็หายไป และได้ปิดบ้านล็อคกุญแจ หลังพ่อแม่กลับจากเที่ยว  ได้มีการพยายามขายบ้านหลังที่พ่อแม่อยู่ พ่อแม่บอกถึงจะอยู่ไปก็ไม่มีใครดูแล ป่วยไข้ไม่มีใครพาไป ร.พ. ขอมาอยู่กับลูกชัง ที่แต่งงานออกเรือนไปแล้ว และตอนนี้ขอเงิน ขอให้สามีเราขายบ้านเล็กหรือให้อยู่บ้านเล็กเพื่อดูแลพวกเขา จากคุณ : Cupid MOMO เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 11:45:37

ความคิดเห็นที่ 2 สามีไม่ตกลงที่จะให้อยู่เรือนหอของเรา และไม่ให้มีการไปอยู่บ้านเล็กของเขาด้วย เพราะเขาต้องการให้คนเดิมเช่าอยู่อาศัยเป็นรายได้แก่เขาต่อไป    พ่อแม่ขนของมาอยู่ที่บ้านเรือนหอเรา (เราแต่งงานมาหลายปีแล้ว) ตอนที่พ่อแม่เดินเข้ามาหาเรา เดินเข้ามาบ้านเรา จะให้เรา ไล่ พ่อแม่ออกไป มันก็เกินไป เพราะเราไม่ทราบว่ามีปัญหาอะไรถึงขนของติดตัวมาขออาศัยกับเรา พอเล่าปัญหาเราถึงได้รู้ ให้ท่านพักอยู่คืนสองคืน เราผิดที่ไม่ได้ขออนุญาตสามี แต่จะให้ไล่ไปตั้งแต่ยังไม่รู้ปัญหาที่ท่านเิดินเข้ามาหาเรา มันก็เกินไปค่ะ พอรู้ปัญหาจะให้ไล่ออกจากเรือนหอเรามันยิ่งเป็นการทารุณจิตใจท่าน  ตอนที่เราเป็นเด็กท่านก็ไม่ได้ดูแลอะไรเรา ไม่ยอมให้เรียนหนังสือ ที่อยู่มาได้เพราะป้าส่งเรียน อดออมให้อยู่ให้กิน ให้เรียน (แม้จะ ร.ร.รัฐบาลแต่มันมีค่าเสื้อผ้า ค่าอาหาร) เราเก็บสะสมเงินเองพออยู่ได้ จนได้แต่งงานกับสามี สามีเป็นผู้หารายได้เข้าบ้านเพียงคนเดียว ส่วนเรารายได้ไม่แน่นอน เพราะต้องเลี้ยงลูกเองหลายคน จากคุณ : Cupid MOMO เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 11:51:13

ความคิดเห็นที่ 3 ตอนที่แม่มาอยู่เรือนหอของเรา แม่ จะไม่เลี้ยงหลาน ซึ่งเกิดจากเรา เนื่องจาก ค่านิยมจีนจะเห็นว่าเป็น หลานนอก  ไม่ขอขยายความ มัีนสะเทือนใจเรามากเมื่อท่านใช้คำพูดกับหลาน ใช้กริยาการแสดงออกอย่างนั้นให้หลานเห็น เรายอมรับสภาพแล้วกัน ว่าแม่ไม่ได้เลี้ยงลูกให้เรา ตอนที่พ่อ มาอยู่เรือนหอของเรา พ่อจะพยายามพูดแต่เรื่อง เรือนหอ หรือบ้านเล็กของสามีว่า น่าจะมีมูลค่าหลายล้านอยู่  แต่เราพยายามทำเป็นไม่ได้ยิน และไม่ได้ทำตามคำสั่งใด ๆ โดยเฉพาะยุให้สามีขายบ้านเพื่อนำเงินมาเลี้ยงดูท่าน เดี๋ยวความเห็นต่อไปจะแจ้งว่าได้มีการแก้ไขอย่างไร จากคุณ : Cupid MOMO เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 11:56:26

ความคิดเห็นที่ 4 พ่อแม่บอกว่า จะไม่ไปฟ้องเกี่ยวกับที่ลูกชายไม่เลี้ยงดู ฟ้องเนรคุณ เพราะได้สมบัติไปมากแล้วแต่ยืนยันไม่ฟ้อง ถามกลับ ทำไม ตอบเพราะมันคือผู้สืบสกุล   และสั่งว่า อย่าอิจฉาน้อง เขาเกิดมาเป็นผู้ชาย เราเป็นผู้หญิง เมื่อท่านไม่คิดจะเอาเงินหรือทรัพย์ใด ๆ กลับจากน้อง ทั้ง ๆ ที่มีแต่ต้นได้ให้ไปจนหมดตัวอย่างนี้ เราบอกไปว่า ขอไปคุยกับป้า ก่อนว่าจะทำอย่างไร แต่ตอนนี้ เราไม่สามารถให้อยู่ที่เรือนหอเราได้ หรือแม้แต่บ้านหลังเล็กของสามี เพราะเขาไม่ได้อนุญาต เขาให้เราอาศัยอยู่ได้เฉพาะตัวเราและลูกของเรา เขาไม่เลี้ยงดูเพราะไม่ใช่พ่อแม่เขา พ่อเราโกรธมาก หาว่า เป็นลูกเขยมันก็ต้องเลี้ยงดูพ่อแม่ฝ่ายหญิงบ้างสิ เราย้อนว่า แล้วทำไมลูกชายของพ่อไม่มาเลี้ยงดู ท่านตอบเพราะมันเป็นลูกชายของพ่อไง มันหายไปแล้วจะให้ทำไง ไปตามกลับมาให้สิถ้าทำได้ เราตอบเราลูกยังเล็ก และปัญหานี้เป็นปัญหาของพ่อแม่ ไม่ใช่ปัญหาของเรา   เราถูกต่อว่าเนรคุณ จนไม่ไหวจะฟังแล้ว จากคุณ : Cupid MOMO เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 12:04:16

ความคิดเห็นที่ 5 เราติดต่อป้า แล้วเราก็อุ้มลูกออกจากบ้าน เพราะท่านไม่ยอมเดินออกมา  ป้าเดินทางมาถึง ป้าไม่พูดอะไรมากกว่านี้ ยกของ ๆ พ่อแม่ ซึ่งมีไม่มาก ยกขึ้นรถ แล้วให้พ่อกับแม่ขึ้นรถ ตามไปบ้านของป้า ตอนนี้ไม่ทราบว่าเหตุการณ์ไปถึงไหนแล้ว แต่เรายอมรับว่า เราเสียใจมากกับการกระทำที่จำใจ จำเป็นของเรา อยากให้หลาย ๆ เข้าใจนะคะ ว่าถ้าเรามีทางไป มีทางช่วยเราช่วย แต่เพราะพ่อแม่ทำให้เราไม่มีทางออก    อยากให้รู้ว่า จากสภาพที่ทุก ๆคนเห็นกับตา ว่า ลูกให้พ่อแม่ออกจากเรือนหอของเรานั้น เราไม่ได้อยาก ไล่ท่านไป  เราไม่ได้เนรคุณคน เราถูกปลูกฝังให้สำนึกพระคุณ แต่น้องชายมีทุกอย่างของพ่อแม่ แต่ไม่เคยสำนึกพระคุณพ่อแม่  คนข้างบ้าน หรือคนรู้จัก จะว่าเราอย่างไร เรายอมได้ แต่พ่อแม่เมื่อไหร่ จะเลิกด่าว่า เราว่าทรพีซักที ตอนนี้ป้าโทรมาแจ้งว่า ปัญหาไม่ใช่เป็นของเรา เราไม่ต้องไปเครียด ดูแลครอบครัวตัวเองให้ดี อย่าให้กระทบกับแม่สามี หรือสามี ไม่เช่นนั้น คำว่าเกียรติเขาก็จะไม่ให้เราอีกต่อไป เรารู้สึก รักป้ามาก ที่ดูแลเราไม่พอยังช่วยแก้่ไขปัญหาทุกอย่างที่ผ่านมาให้ โลกนี้มันไม่ได้มีสีขาวหรือดำ แต่มันเป็นสีเทา  การเป็นคนดีอยู่ยาก การเป็นคนเลวทำง่ายและท่าทางจะรุ่งกว่าคนดีหลายเท่าอยู่ ขอจบแต่เพียงเท่านี้ในขั้นต้นของการแก้ไขปัญหา เราซาบซึ้งในความเป็นห่วงของเพื่อน ๆ แม้จะไม่สามารถพูดได้ทุกคำพูดเหมือนที่แนะนำมา ซึ่งเราคงไม่สามารถใช้คำลักษณะบางความเห็นไปพูดกับพ่อแม่เรา เพราะเท่านี้ ท่านก็คิดว่าเราทอดทิ้งท่านแล้ว  ตอนนี้เราต้องทำงานและเลี้ยงลูกเพียงลำพังน่ะค่ะ อยากให้เข้าใจและเห็นใจจริง ๆ  คืบหน้าเหตุการณ์ของพ่อแม่จากป้าอย่างไรจะแจ้งอีกครั้งค่ะ จากคุณ : Cupid MOMO เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 12:13:21

ความคิดเห็นที่ 6 เข้ามาเห็นใจ จขกท คงรู้สึกไม่ดีมากเลยนะคะ แต่คุณก็มีข้อจำกัดนี่เนอะ ทำอะไรมากไม่ได้ พ่อแม่คุณไม่ใช่ไม่มีที่ไป แต่ไม่ไปเอง จะยึดธรรมเนียมอะไรมากมาย ตอนนี้เขาได้รับกรรมแล้วแหละ ลูกชายก็ไม่เอา ลูกสาวก็ไม่เอา คุณป้าน่ารักมากค่ะ ทำถูกต้องแล้ว มันไม่ใช่ปัญหาของคุณจริงๆ จากคุณ : darkheart เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 12:20:02

ความคิดเห็นที่ 7 ถ้าพ่อแม่คุณทำกันเกินไปขนาดนี้ บอกไปเลยทุกคำคะ ว่าให้เดินตามเส้นที่คุณขีดให้บ้าง ถ้าไม่เอา ก็เป็นเรื่องของเขา ไม่ต้องสนใจ. อ่านเรื่องของคุณแล้ว คุณไม่บาปสักนิด คนจีน คนไทยเรานับถือพุทธ และศาสนาของเราก็สอนเรื่องหน้าที่ เมื่อพ่อแม่ไม่ทำหน้าที่ ซ้ำยังนำแต่ความเสียหายมาให้ การที่พวกเขาได้กรรมสนองคืนไปโดยการกตัญญูที่เราให้แบบที่เราสบายใจ เราได้บุญแล้ว แต่การที่พวกเขารับ ด้วยความไม่พอใจ ไม่ถูกใจที่จะได้รับแบบที่เราให้ ก็ถือเป็นกรรมของเขาเหมือนกัน จากคุณ : สายหนึ่งอยุธยา เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 12:20:28

ความคิดเห็นที่ 8 คำว่าเนรคุณต้องใช้กับน้องชายคุณคะ ไม่ใช่คุณ คนที่คุณควรกตัญญูด้วย คือป้า กับแม่สามีคุณมากกว่า ใครมีบุญคุณกับเราก็ต้องตอบแทน แต่สิ่งที่พ่อแม่คุณทำ ถือว่าไม่ใช่บุพการีที่ดี เพราะไม่ได้ทำหน้าที่ของความเป็นพ่อแม่ คนจีนยึดถือประเพณีก็จริง แต่นี้เค้ายึดถือแบบผิดๆ เป็นพ่อแม่ที่ใช้ไม่ได้ อย่าคิดมากคะ จากคุณ : tarntarn เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 12:27:59

ความคิดเห็นที่ 9 อย่าเอาคำพูดของคนแถวบ้านพ่อแม่ที่ไม่เคยรู้เห็นความจริง) หรือคำพูดของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นพ่อแม่ของเรา(ก็ตาม)มาบั่นทอนจิตใจของเรา เพราะไม่ว่าจะเป็นเพื่อนบ้าน ไม่ว่าจะเป็นคนที่ได้ชื่อว่าเป็นพ่อแม่ ล้วนแต่พูดใน"สิ่งที่ไม่จริง" ค่ะ คุณป้าของคุณCupid MOMO ท่านพูดถูกแล้วค่ะ คุณCupid MOMO ต้องเข้มแข็ง ดูแลครอบครัวตัวเองให้ดี อย่าให้กระทบกับแม่สามี หรือสามี ไม่เช่นนั้น คำว่าเกียรติเขาก็จะไม่ให้เราอีกต่อไป ขอเอาใจช่วยให้เข้มแข็งนะคะ จขกท เป็นคนดีและจิตใจดีมากๆ ดูจากที่เขียนเล่ามาก็รู้สึกว่าว่าคุณเป็นคนอย่างไร ขอให้พระคุ้มครอง หากเกิดปัญหาใดขึ้นอีก ก็ขอให้แก้ไขปัญหาให้ลุล่วงไปได้นะคะ .. สู้ๆค่ะ จากคุณ : จ้อย..ยย เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 12:34:03

ความคิดเห็นที่ 10 อ่านแล้วเห็นใจคุณจริงๆ ตอนแรกนึกว่าพ่อแม่คุณจะสำนึก เปล่าเลย ยังคงอคติและไม่เห็นหัวคุณเหมือนเดิม กับหลานก็ไม่ให้ความเอ็นดู แถมจ้องจะเอาเปรียบอีกต่างหาก บอกตรงๆว่าเราเห็นด้วยกับสามีคุณนะ เพราะพ่อแม่คุณใจดำเหลือเกิน คือตกอับมาขนาดนี้ แทนที่จะสำนึก เจียมตัว ขอโทษกับเรื่องที่ผ่านมา และเสียใจกับสิ่งที่ลูกชายทำ แต่กลับคิดจะมาเอาเปรียบลูกสาวกับลูกเขย ไหนบอกแต่งออกก็คือคนอื่นไง มาขออาศัยอยู่ด้วยทำไม ใจดำทั้งพ่อทั้งแม่คุณเลย เป็นลูกสาวแล้วไง ต่างกับลูกชายตรงไหน ต้องเสียสละตลอดรึไง คือถ้าเค้าดูแลคุณมาอย่างดีตลอด ก็อรกเรื่องนึงนะ แต่นี่เลี้ยงก็ไม่เลี้ยง แต่แต่ทำลูก แล้วก็ยกให้คนอื่น จะมาทวงบุณคุณทำไม อ่านแล้วของขึ้น จากคุณ : Trippy เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 12:34:58

ความคิดเห็นที่ 11 มาให้กำลังใจค่ะ ไม่ต้องคิดมาก อย่างป้าบอกนั่นแหละ คนที่สร้างปัญหาคือพ่อแม่คุณ ไม่เคยให้อะไรเรา แต่จะมาเอาของเรา   ให้ลูกชายจนหมดตัว แล้วมันก็ทิ้ง มันนั่นแหละเนรคุณ รักมันมากก็ให้ไปอยู่กับมมันสิ จะมาหาคุณทำไม หรือว่าถ้าเก่งก็ไปอยู่อยู่บ้านพักคนชราก็ได้ จะได้ไม่เดือดร้อนลูกที่ไม่เคยรักและไม่เคยเลี้ยง **ใจร้ายมากไม่น่าเป็นพ่อแม่คนได้ เวลาตายสั่งโลงมาใบเดียวก็พอเพราะว่านอนตะแคงทั้งคู่/คนปกติเค้านอนหงายกัน *** ////////ลำเอียง////////// แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 55 12:38:38 จากคุณ : NUI_KAN เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 12:36:43

ความคิดเห็นที่ 12 ขอบคุณสำหรับทุก ๆ ความเห็นที่เป็นห่วงเราเสมอมา  สองวันก่อนถึงวันนี้ได้จัดการเรื่อง บ้านเดิมของพ่อแม่ที่น้องชายน้องสะใภ้อยู่  เราได้แจ้งต่อทางผู้ใหญ่บ้านและคนละแวกนั้นว่า พ่อแม่เราไม่มีบ้านอยู่ ในเมื่อมีการล็อคกุญแจ เราขอติดต่อตำรวจโดยมีผู้ใหญ่บ้านและคนที่เรานับถือไปคุยกัีบทางผู้ที่จะมัดจำซื้อบ้าน ว่าพ่อแม่เราไม่มีบ้านอยู่ ขอความกรุณาอย่าเพิ่งติดต่อซื้อขาย มัดจำอะไรกับผู้ขาย(ก็คือน้องชายเรา) ผู้ใหญ่บ้่านก็ไม่เข้าใจ ถามว่าทำไมไม่ติดต่อน้องชายเอง เราบอกเราติดต่อน้องชายไม่ได้ โทรไปก็ไม่รับสาย เปลี่ยนเบอร์โทรไปก็ไม่รับสายอีก (คงรับสายเฉพาะคนที่ซื้อขายคนนั้นเพียงคนเดียว) ผู้ใหญ่บ้านได้แต่ยืนงง "พวกเอ็งนี่ช่างเนรคุณจริง ขายได้แม้แต่บ้านพ่อแม่ แล้วไล่พ่อแม่ไปอยู่วัดหรือไงกัน" (ไม่เข้าใจก็ไม่เป็นไรนะลุง แค่นี้หนูก็สะเทือนใจจนพูดอะไรไม่ออกแล้ว คิดหรือว่าเราอยากกลับมาจัดการเรื่องของคนอื่นที่เราไม่ได้ทำเวรทำกรรมอะไรไว้เลย แต่ต้องรับกรรม) จากคุณ : Cupid MOMO เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 12:46:31

ความคิดเห็นที่ 13 เฮ้อ ยังดีนะ ที่มีป้า แม่สามี และสามี ไม่งั้นต้องโดนพ่อแม่และน้องชายรังแกเอา (ช่างเป็นเรื่องแปลกจริงๆ) จากคุณ : ฟ้าหมาดฝน เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 12:54:29

ความคิดเห็นที่ 14 ส่วนที่ดิน 40 ไร่ ได้มีการซื้อขายไปแล้ว น้องชายน้องสะใภ้ได้นำเงินเหล่านั้นไปซื้อบ้านที่ไหนซักแห่งนึง โดยที่พ่อแม่ไม่เคยรู้มาก่อน เพราะทำแบบลับ ๆ  มารู้อีกทีตอนหลังกลับจากเที่ยว แล้วมีการล็อคกุญแจบ้านนี่แหละ ไม่เข้าใจเหมือนกันว่า ทำไมพ่อแม่ไม่ไปแจ้งตำรวจให้ปลดล็อคหรือทำอะไรก็ได้เพื่อจะเข้าบ้านให้ได้ เราถามไป พ่อแม่ก็ให้มาแต่คำด่าให้เรา ปกติเราเป็นคนไม่ค่อยพูด แต่พอปรึกษาเพื่อน ๆ ในนี้แล้ว รู้สึกว่า เราต้องถาม ต้องพูดแล้ว แต่ในเมื่อถามไปแล้วท่านด่า เราจะำเป็นต้องหยุดถามก็เท่านั้น เราต้องแจ้งตำรวจและนำผู้ใหญ่บ้านไปเพื่อป่าวประกาศให้รู้ว่า ที่ดินอีก 100 ไร่ที่พ่อแม่เราหามาด้วยความลำบากนั้น  ผู้เป็นเจ้าของเดิม ยังไม่อนุญาตให้ขายจนกว่าเจ้าของเดิมซึ่งเป็นพ่อแม่ของผู้ถือโฉนดจะสั่งให้ขาย (เราคิดว่าทางนี้คือทางเดียวที่พ่อแม่อาจจะยังมีอะไรเหลือไว้บ้าง แม้ตอนนี้่จะหาว่าเราไปดักทางน้องชายก็ตาม ถ้าพ่อแม่ยังคิดว่าเราผิด เราก็ต้องทำใจแล้ว เราคิดว่าทำเพื่อพ่อแม่ แม้จะไม่เคยรู้สำนึกว่า ใครกันแน่ที่เนรคุณ) จากคุณ : Cupid MOMO เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 12:54:54

ความคิดเห็นที่ 15 ช่างเขาเถอะ อย่างน้อยป้าคุณก็ยังเคียงข้างคุณและมีครอบครัวกับสามีและคนในนี้ เท่านี้ก็เพียงพอแล้วหล่ะ สู้ๆ จากคุณ : The smiling moon เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 13:21:47

ความคิดเห็นที่ 16 หากมีโอกาส อย่าลืมทดแทนบุญคุณคุณป้านะคะ จากคุณ : Doraemon no fushigi na POKKE เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 13:28:53

ความคิดเห็นที่ 17 ป้าของคุณ จขกท เป็นคนดีมากๆเลย อยากให้คุณ จขกท ดูแลและรักท่านให้มากๆน่ะค่ะ จากคุณ : auizii_ka เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 13:33:13

ความคิดเห็นที่ 18 จขกท อย่าคิดว่าเป็นการดักทางน้องชายเลยค่ะ พ่อแม่คิดก็ช่างเขา เราคนนึงที่เข้าใจ เอาใจสู้ด้วยคนนะคะ แต่เราก็ งง นะ ปกติซื้อขายมันต้องใช้โฉนดนี่นา จากคุณ : darkheart เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 14:05:46

ความคิดเห็นที่ 19 40 ไร่รวมถึง 100 ไร่ เป็นของน้องชายทั้งหมดมาหลายปีแล้วค่ะ พ่อยกให้น้องทั้งหมด เนื่องจากถูกโอนไปทั้งหมด โฉนดทุกอย่างจึงไม่มีชื่อของพ่อเช่นกัน เวลาขายก็ไปตกลงขายกันเอง โดยที่พ่อแม่ไม่ทราบทั้งสิ้น ส่วนเรารู้เรื่องเกี่ยวกับเรื่องนี้น้อยมาก เพราะแยกครอบครัวออกไปหลายปีแล้วค่ะ จากคุณ : Cupid MOMO เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 14:13:27

ความคิดเห็นที่ 20 เป็นกำลังใจให้ค่ะ ชื่นชมคุณป้าและชื่นชมคุณจากใจจริง ใครจะว่าอะไรก็ช่าง ในเมื่อเราไม่ใช่คนอกตัญญูก็นิ่งเสีย นิ่งเป็นทองแท้เข้าไว้ พระท่านรู้ เทวดาท่านเห็น กรรมมันอาจจะมาช้า แต่มันมาแน่ๆ ค่ะ จากคุณ : อิมาอิซัง เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 14:33:07

ความคิดเห็นที่ 21 สักวันกรรมจะตามสนองน้องชาย จขกท แน่นอนค่ะ เราว่าที่ดินที่เป็นของน้องชาย จขกท (ในตอนนี้) อาจถูกขายในเร็วๆนี้ค่ะ เพราะเป็นชื่อน้องชาย เขามีสิทธิ์ซื้อขายค่ะ น้องชายคุณทำอะไรไม่ขึ้นแน่นอนค่ะ คนอกตัญญูมักจะไม่เจริญ ... หวังว่าเขาคงไม่ซมซานกลับมาหาคุณนะคะ ดีใจที่คุณลุกขึ้นมาแก้ไขปัญหาค่ะ :)) จากคุณ : FORESTAR เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 14:57:32

ความคิดเห็นที่ 22 พ่อแม่ยกทรัพย์ให้น้องไปแล้ว ก็ต้องเป็นสิทธิของน้องค่ะ เขาจะเอาไปขายก็เป็นเรื่องของเขา คุณแยกตัวออกมาแล้ว อย่าได้สนใจในทรัพย์สินพวกนี้ พ่อแม่ไปอยู่กับป้าก็ดีแล้วค่ะ คุณก็แค่ส่งเงินให้บ้างตามกำลังศรัทธา ถ้าไม่ศรัทธาก็ไม่ต้องส่ง อีกไม่นานทั้งน้องชาย น้องสะใภ้ รวมถึงพ่อแม่คุณ จะได้รับกรรมอย่างแน่นอน อยู่ห่าง ๆ คอยดูเงียบ ๆ ไม่ต้องไปวิ่งเต้นเรื่องอะไรอีกแล้ว พ่อแม่คุณรู้อยู่เต็มอกว่าลูกชายเนรคุณ แต่ก็ยังรัก เพียงเพราะว่าเขาเป็นลูกผู้ชาย เหมือนแม่เราไม่มีผิด รักลูกชาย แต่จะมาตายกับลูกสาว(อย่างเรา) เมื่ออาทิตย์ก่อน แม่เราโดนประเมินภาษีโรงเรือนโดย อบต. จำนวน 48000.- จนท.เอาหนังสือมาส่งให้ที่บ้านพี่ชายเรา(บ้านแม่กับพี่ชายห่างกันไม่ถึงร้อยเมตร เป็นตึกแถวเรียกว่าพี่อยู่หัวแถว แม่อยู่ท้ายแถวก็ได้อ่ะ) ตอนที่เขาส่งหนังสือมา แม่เราไปสวน เขาเลยเอาไปฝากไว้ที่บ้านพี่ชาย พอแม่เรากลับจากสวน พี่ชายก็ให้ลูกน้องเขาถือหนังสือมาให้ทันทีค่ะ(แม่เล่าให้ฟัง) ตกอีกวัน แม่เราโทร.หาสามีเรา ขอปรึกษาเรื่องภาษีที่ถูกเรียกเก็บ เราขอคุยเอง ถามแม่ว่าจริง ๆ แม่มีห้องให้เช่าเท่าไหร่ ราคาเท่าไหร่ ให้บอกมาตามตรง เพราะเราไม่ใช่สรรพากร แม่บอกว่าต้นปีมี 11 ห้อง เช่าห้องละ 2000 ต่อมาขายตึกออกไป 4 ห้อง แต่ไม่ได้แจ้งทางการ เราก็ว่าถ้าไม่แจ้ง ก็ถือว่ามีผู้เช่าเต็มทุกห้อง ตลอดปีนะ สรุปรายได้ทั้งปี264000.- ภาษี 12.5 % ก็ตกอยู่ 33000.- เราให้แม่ไปถาม จนท.ว่าตัวเลข 48000.- มาจากไหน เพราะสงสัยว่าจนท.จะเอาห้องเช่าของพี่ชายเรามารวมคำนวนด้วย (ที่อยู่ในที่ดินแปลงเดียวกัน แล้วพี่ชายเพิ่งแบ่งออกไป โดยไม่บอกแม่เราด้วยซ้ำ)ดูซิว่า จนท.จะอธิบายอย่างไร เสร็จแล้วให้แม่ต่อรองตัวเลขให้ลดลงมาหน่อย  เราย้ำแล้วย้ำอีกว่าให้ถามถึงที่มาของตัวเลข 48000.- ตอนนี้แม่ไปชำระภาษีแล้ว ตัวเลขอยู่ที่ 22000.- เรา  "แล้วแม่ได้ถามเขามั้ย ว่าตัวเลข 48000.-มาจากไหน" แม่  "ไม่ได้ถาม ช่างมันเถอะเขาลดให้ก็ดีแล้ว" เรา  "เรา อ้าวทำไมไม่ถามล่ะ ส่วนของแม่มันแค่ 33000.- น่าจะลดได้มากกว่านี้นะ" แม่  "ช่างมันเถอะ" เรา  " งั้นก็ตามใจ ปีหน้าไม่ต้องโทร.มาปรึกษาอีกนะ" เหมือนแม่เราจะยินดีจ่ายภาษีให้พี่เราน่ะ เวลารับ ๆ เต็ม แต่ภาษีให้แม่เป็นคนจ่าย เราทำอะไรไม่ได้ เพราะแม่เราก็ยินดีที่จะจ่ายให้ ทั้ง ๆ ที่ทุกวันนี้ครอบครัวพี่ชายไม่พูดกับเตี่ยและแม่เราเลยนะ แต่แม่ก็ยังรักของเค้าอยู่อย่างงั้นแหละ พูดไปพูดมาชักจะเครียดใหญ่แล้วเรา เงินก็ไม่ใช่ของตรูซักหน่อย ใครอยากให้ใครก็เชิญตามสบายเถอะ คนบางคนก็เต็มใจให้หลอกนะคะ เราอย่าไปขวางทางบุญเขาเลยค่ะ ทุกวันนี้เราได้แต่บอกตัวเองว่า พี่เรามีบุญอยากได้อะไร แค่คิดก็ได้ละ ไม่เหมือนเรา อยากได้อะไรต้องหาต้องทำ ต้องเหนื่อยกว่าจะหาอะไรได้แต่ละอย่าง โชคดีที่เราได้สามีและลูกดีคอยเป็นกำลังใจให้ ดู ๆ แล้ว เตี่ยกับแม่เรา อนาคตคงไม่ผิดก็พ่อแม่คุณเท่าไหร่ คงเลี้ยงดูกันไปตามหน้าที่ล่ะค่ะ แต่ใจอ่ะ....คงไม่ได้หรอกนะ... จากคุณ : เด็กหญิงเอาแต่ใจ (เด็ดชายวุ่นวายเด็กหญิงเอาแต่ใจ) เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 15:08:39

ความคิดเห็นที่ 23 เป็นกำลังใจให้นะคะ อย่างที่ป้าคุณว่านั่นแหละ นี่ไม่ใช่ปัญหาของคุณ เป็น น้องชายที่ทำให้พ่อแม่เดือดร้อน แต่ พ่อแม่คุณ ช่างไม่รู้สึกเดือดร้อนใจไม่โทษลูกชายเลย แสดงว่า ปล่อยวางได้ดี... ท่านยังคงต้อง ปล่อยวางอีกเยอะ จากคุณ : โกโก้เย็นหวานน้อย เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 15:55:32

ความคิดเห็นที่ 24 มาให้กำลังใจ เราเข้าใจ ธรรมเนียมรักลูกชาย ไม่เอาลูกผู้หญิงดี เราเกลียดธรรมเนียมห่วยๆนี้มาก ช่วงเด็กๆ เรารู้สึกมากที่ไม่ยุติธรรมกับการเป็นลูกสาวเลย แต่เราอาจจะโชคดีกว่าคุณตรงที่ แม่เราไม่ได้ให้ทุกอย่างกับลูกชาย (เพราะไม่ค่อยมีอะไร ) แม่พยายามแบ่งให้เท่าๆกัน เท่าที่แม่พอมี ทุกวันนี้แม่ก็อยู่กะเราช่วยเราดูหลาน เราก็ถือว่าโอเคมาก ส่วนพ่อเหรอ ขอไม่พูดถุึงดีกว่า จากคุณ : วีทีอาร์ เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 19:56:35

ความคิดเห็นที่ 25 เราก็เกิดในครอบครัวคนจีนเหมือนกันค่ะ แต่ไม่เคยได้เจอเหตุการณ์รักลูกชาย ชังลูกสาวเลย ป๊ากะแม่เรารักลูกเท่ากัน ออกจะเอาใจลูกสาวมากกว่าด้วยซ้ำ แต่ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ ทำใจให้สบายค่ะ ดูแลครอบครัวคุณให้ดีที่สุดค่ะ จากคุณ : tiella เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 23:04:29

ความคิดเห็นที่ 26 แม่ที่รักแต่ลูกชาย แล้วเกลียดลูกสาว____ อยากรู้ว่า .....แม่ก็เป็นผู้หญิงไม่ใช่เหรอ__??? หรือว่าแม่เคยโดนเกลียดมาก่อน เลยมาลงกับลูกสาวตัวเองอีกที --" ___ให้กำลังใจคุณจขกท.ค่ะ__ แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 55 23:11:53 จากคุณ : สรณธรรม เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 23:10:39

ความคิดเห็นที่ 27 ขอบคุณสำหรับทุก ๆ กำลังใจที่ให้มา เรามาจากครอบครัวที่พ่อแม่ทำตรงข้ามกับครอบครัวอื่น ๆ แต่เราจะไม่กระทำกับลูกชาย ลูกสาว ให้รู้สึกมีปมอย่างนั้นแน่นอน  ลูกสาว ลูกชาย ก็มีชีวิต มีศักดิ์ศรีความเป็นคนเหมือนกัน การเลี้ยงดูที่ต่างกัน การดูแลที่ต่างกัน ความลำเอียงที่ให้ลูกนั้น มันจะติดตัวเด็กไปจนตาย เด็กจะจดจำและบั่นทอนชีวิตเด็กตราบจนเขาเห็นพ่อแม่เป็นครั้งสุดท้าย คำสาปแช่งของพ่อแม่เรา ถ้าเราไม่รับ ก็ไม่ถึงมือเรา ทุกวันนี้ได้แต่ปลอบโยนตัวเอง แล้วเดินไปข้างหน้าอย่างเข้มแข็ง จากคุณ : Cupid MOMO เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 55 11:00:42

ความคิดเห็นที่ 28 เล่าแล้วเห็นภาพความรู้สึก น้อยใจ เสียใจในเมื่อก่อน แต่ตอนนี้รู้สึกถึงความละอายใจที่ไม่ได้ดูแลผู้ให้กำเนิด เราว่าจขกท.ทำดีที่สุดแล้วค่ะ จากคุณ : แม่ยายซ่าหริ่ม เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 55 12:56:51

ความคิดเห็นที่ 29 คุณทำได้ดีแล้วครับ ครอบครัวของตนเองสำคัญมากนะครับ ทั้งสามี และลูก ๆ อีก ขอให้สามี+ครอบครัวสามี เข้าใจเป็นพอ ส่วนตัวคุณเองรักษาสุขภาพด้วยนะครับ จากคุณ : คนพิการ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 55 15:30:39

ความคิดเห็นที่ 30 บ้านเราก็เป็นค่ะ ....แต่คงไม่ถึงคุณ จขทก. เราอ่านตั้งแต่กระทู้ที่แล้ว เราอึดอัดมากเลยอ่ะ ..... แบบ เฮ้ออออออ ยังไงดีแล้วค่ะ ที่คุณยังมีป้า มีสามีที่เด็ดขาด แล้วให้เตรียมใจอีกครั้งไว้เลยค่ะ น้องคุณเองจะเข้ามารบกวนอีกครั้ง เนื่องจากเค้าหมดตัว คอยดูละกัน จากคุณ : หมูหวานน้ำกะทิ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 55 20:16:02

ความคิดเห็นที่ 31 ตามมาให้กำลังใจครับ อ่านความเห็นที่ 1-30 แล้ว ขอตอบแบบกว้างๆไว้ก่อนนะครับ 1.อันดับแรกคุณต้องพยายามทำใจให้เข้มแข็งขึ้นนะครับ แต่ก่อนทำไม่ได้ไม่เป็นไรแต่ปัจจุบันคุณต้องพยายามครับ เมื่อได้ฟังคนอื่นพูดกระทบเข้าหูแล้วจิตใจเข้มแข็งนี่แหละคือเกราะป้องกันจิตใจคุณครับ 2.เรื่องบาปบุญอะไรพวกนี้ยกไปไว้ที่อื่นก่อนครับ เราต้องใช้เหตุผลเป็นสำคัญ คุณโตมาแบบไหนในเส้นทางชีวิตคุณ คุณก็ต้องให้ความสำคัญกับคนที่ค้ำจุนคุณในเส้นทางนั้นก่อน นั้นคือป้าคุณที่ดีเหลือเกิน 3.ผมเป็นห่วงเรื่องที่ป้าคุณรับพ่อแม่คุณไปอยู่ด้วยจังครับ มันเหมือนกับป้าคุณจะรับภาระช่วยคุณเต็มๆ (((ป้าคุณเป็นแม่คุณหรือปล่าวเนี้ยยยยย)))) 4.เรื่องทรัพย์สินคงต้องปล่อยแล้วครับเพราะใจพ่อแม่คุณโยนให้ลูกชายบังเกิดเกล้าไปหมดใจแล้ว คุณจะได้ไม่ต้องหนักใจเรื่องนี้ด้วย 5.อธิบาย พูดคุยกับสามีคุณมากๆนะครับ ค่อยๆพูดกัน พูดให้หมด ทุกอย่าง มากกว่าที่คุณมาคุยให้พวกเราชาว pantip ฟัง บอกเขาด้วยว่าคุณพยายามอยู่ 6.คุณได้คุยกับป้าคุณมากแค่ไหนครับ คุยกัน 2 คนนะครับ เรื่องพ่อแม่คุณ เพราะป้าคุณดีจนผมข้องใจเหมือนกัน 7.ส่วนเรื่องพ่อแม่คุณ ถ้าไม่ได้มาอาศัยกับคุณแล้วก็ดีครับ แต่ไปอยู่กับป้าคุณแทน ผมไม่รู้ว่าป้าคุณจะโดนขอเงินใช้หรือปล่าว ช่วยดูป้าคุณด้วยล่ะ 8.เรื่องกฎหมายผมไม่ทราบนะครับ ว่าทำอย่างไงถึงจะส่งพ่อแม่คุณเข้าบ้านคนชราได้ คงไม่ต้องพูดถึงให้ไปอยู่กับลูกชาย หรือลูกชายมารับไปอยู่ด้วยเลย 9.เรื่องทุกอย่างปรึกษาสามีด้วย ผมไม่ทราบว่าสามีคุณจิตใจเป็นยังไงนะครับ แต่ให้คิดถึงครอบครัวคุณ (สามี+ลูก+คุณ) ให้สำคัญอันดับ 1 10.จริงๆผมไม่ถนัดออกความเห็นทีละหลายคำถามนะครับผิดพลาดยังไงขออภัยไว้ก่อนครับ เอาไว้เท่านี้ก่อนครับ ให้กำลังใจต่อไปครับ ฝากสวัสดีสามีคุณด้วยครับ จากคุณ : chanapoom เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 55 09:01:44

ความคิดเห็นที่ 32 ขอออกความเห็นหน่อยนะครับ ถ้าพ่อแม่ไม่คิดว่าคุณเป็นลูกมาตั้งแต่เกิดแล้วคุณให้แค่เงินประทังชีวิตพ่อแม่ 2 คนนั้นต่อเดือนคน 3000-5000 ก็เพียงพอแล้วละครับไม่ให้เลยยังได้ในเมื่อพวกเค้าไม่เคยเลี้ยงดูคุณเลย ถ้าจะกลับมาตอแยที่บ้านสามีคุณอีกให้สามีคุณในฐานะเจ้าของบ้านใช้อำนาจทางกฎหมายสิครับเค้ามีสิทธิ์จะให้ใครอยู่หรือใครออกก็ได้ในบ้านเค้า ให้สามีคุณเป็นหัวโขนอยู่ฉากหน้าส่วนคุณหลบมาอยู่หลังฉากคอยดูอย่างเดียว ผมเชื่อว่าพ่อแม่ของคุณเจอสามีคุณตอกหน้าหงายแน่ ส่วนเรื่องความกตัญญูถือว่าสิ่งที่ดีครับแต่จะให้ดีให้ใช้ ปัญญาประกอบด้วย ผมขอยกตัวอย่างบุคคลท่านหนึ่งนะครับเกี่ยวกับเรื่องทำนองนี้ คุณวิกรม กรมดิษฐ์ มหาเศรษฐีหมื่นล้านแห่งอมตะนคร ชีวิตเค้าตอนเด็กคุณวิกรมมีแม่ที่ดีลุกเลี้ยงมาอย่างดี ผิดกับพ่อเค้าที่เจ้าชู้หลายเมียทำให้แม่คุณวิกรมเสียใจบ่อย แถมพ่อเค้ายังชอบใช้กำลังกับคุณวิกรม รวมถึงน้องๆของคุณวิกรมก็ถูกคุณพ่อเค้าใช้กำลังสารพัดสารเพ ทั้งตบ ตี ต่อย เตะ ไหนจะพวกคำด่าต่างๆสารพัดอีก จนคุณวิกรมอายุประมาณ 20กว่าๆเกือบ30 วันนึงกิจการของพ่อเค้าเกิดล้มพังลงคุณพ่อเรียกคุณคุณวิกรมมาคุยแล้ว โทษว่าคุณวิกรมว่าเป็นต้นเหตุทำให้กิจการพังถึงขนาดชักปืนมาจ่อหัวคุณวิกรมแล้วบอกว่า "เดี๋ยวกุยิงมรึงทิ้งซะีนี่" ตั้งแต่วันนั้นมาคุณวิกรมก็ย้ายออกไปอยู่ข้างนอกคนเดียวและไม่ได้กลับไปหาพ่อเค้าเลยตราบจนทุกวันนี้ซึ่งปัจจุบัน คุณวิกรมอายุก็จะ 60แล้วเกือบ 30ปีที่เค้าไม่ได้เจอหน้าพ่อเค้าหรือกลับไปบ้านพ่อเค้าอีกเลย นอกจากนี้พ่อเค้ายัง ยิงน้องชายของคุณวิกรมซึ่งเป็นลูกแท้ๆของตัวเองจนพิการเดินไม่ได้ตลอดชีวิตอีก เึคยมีคุณถามคุณวิกรมว่าทำไมถึงไม่กลับไปหาคุณพ่อ " คุณวิกรมตอบว่าตัวเค้าไม่ถูกกับคุณพ่อเค้าถ้ากลับไปเค้าก็ไม่มีความสุข ทุกวันนี้เค้าอยู่กับพี่น้องเค้าในบ้านหลังใหญ่มีความสุขอยู่แล้วเค้าจะกลับไปหาความทุกข์ทำไม " ทุกวันนี้ก็ยังเห็นคุณวิกรมแข็งแรง มีเงินเหลือกินเหลือใช้ ใช้ชีวิตมีความสุขไปท่องเที่ยวที่ต่างๆ สุดท้ายถามว่าคุณวิกรมกตัญญูต่อคุณพ่อเค้ามั้ยในแง่การเลี้ยงดูก็ต้องตอบว่าในระดับหนึ่งเพราะถึงไม่ได้กลับไปเลย แต่คุณวิกรมก็ยังส่งพวกลูกน้องไปดูแลคุณพ่อเค้าอยู่เสมอ แต่ถ้าถามกลับว่าคุณพ่อเค้าสมควรจะได้รับความกตัญญูจากลูกมั้ย จากการกระทำที่ผ่านมา ตอบได้เลยว่า ไม่สมควรได้รับเลย แก้ไขเมื่อ 24 พ.ย. 55 18:11:37 จากคุณ : Destiny-Boy เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 55 18:10:53