ด้วยเหตุบังเอิญแท้แท้ที่ทำให้หนุ่มอิตาเลียนวัยเบญจเพสผู้นี้ต้องเดินทางมาที่ประเทศไทยเมื่อ 36 ปีที่แล้ว ประเทศที่เขารู้จักแค่ว่า มีพระเจ้าแผ่นดิน มีพระราชินี และอยู่ติดกับเวียดนาม
นอกเหนือจากนั้น "นอร์เบิร์ด เอ คอสเนอร" ไม่รู้อะไรเลย โดยเฉพาะอย่างยิ่งอากาศของเมืองไทย ก้าวแรกที่ลงจากเครื่องบิน หนุ่มหน้าเข้มก็ตะลึง! เพราะความร้อนระอุที่เขาเปรียบเทียบว่ายังกะ"เตาอบ"ซึ่งก็เป็นธรรมดา เพราะเมืองที่เขาจากมานั้น"Bolzano"มีแต่หิมะขาวโพลน เพราะอยู่ทางเหนือสุดของอิตาลี ติดกับประเทศออสเตรีย แต่ด้วยสัญชาตญาณนักผจญภัย และชอบเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ "นอร์เบิร์ด" จึงไม่ยอมแพ้ง่ายๆ กับสิ่งที่ปรากฏต่อสายตา
- เขาคิดว่าถ้าคนอื่นอยู่ได้ เขาก็อยู่ได้
นอร์เบิร์ดย้อนชีวิตวัยเด็กให้ฟัง ว่าเป็นเด็กขี้เกียจทำการบ้าน แต่หัวไบรท์ ชอบผจญภัยและสนใจแต่เรื่องเล่น ทั้งสกี ฮอคกี้ ถือเป็นกีฬาสุดโปรด ดังนั้น เมื่อต้องมาอยู่เมืองไทยแม้จะมีอุปสรรคเรื่องอากาศ แต่สำหรับนอร์เบิร์ดแล้ว เขาว่า.. "ผมไม่เคยคิดว่าที่นี่เป็นประเทศไทย หรือผมเป็นคนอิตาเลียน ผมคิดว่าในโลกนี้เราอยู่ที่ไหนเราก็อยู่ได้ เราเป็นพี่น้องกัน เราต้องรู้จักปรับตัวเราเอง จะให้ประเทศไทยเป็นอิตาลีไม่ได้ ถ้าอยากให้เป็นอิตาลีก็ต้องกลับไปอยู่บ้านเรา"
ปัจจุบันเชฟใหญ่แห่งโอเรียนเต็ลผู้นี้อยู่ในวัย 61 ปีแล้ว โอกาสครั้งหนึ่งในชีวิตของเขาก็คือ เป็นผู้ดูแลพระกระยาหารสำหรับถวายกษัตริย์ 25 ราชวงศ์จากทั่วโลกในงานถวายเลี้ยงพระกระยาหารค่ำ ที่พระที่นั่งจักรีมหาปราสาท ในพระบรมมหาราชวัง งานพระราชพิธีฉลองครองสิริราชสมบัติ 60 ปี
- มาเมืองไทยเพื่อจะเป็นกุ๊ก?
ที่จริงผมอยากไปสหรัฐอเมริกา เพราะหลังจากจบจากโรงเรียนทำอาหารที่อิตาลีแล้ว ผมไปสมัครงานไว้ที่เมืองลอสแองเจลิส สหรัฐอเมริกา ทางโน้นเขาตอบมาว่าตอนนี้ไม่มีตำแหน่งว่าง แต่ว่าเขาถามมาว่าสนใจจะไปอยู่เมืองไทยไหม? ผมคิดว่าก็แปลกดีเหมือนกัน และเขาบอกว่าไปแค่เดือนสองเดือนเอง ผมเองเคยได้ยินชื่อเมืองไทย รู้ข้อมูลมาบ้างว่ามีในหลวง มีพระราชินี มีข้าว และอยู่ติดกับเวียดนาม ก็ตกลงมาเมืองไทย
เครื่องลงประมาณบ่ายสองโมง คิดดูแล้วกัน ผมใส่สูทอย่างดีผูกไท โฮ..บอกว่านี่ไม่ใช่ประเทศแล้ว มันเตาอบมากกว่ามั้ง...(หัวเราะ) ผมมากับเพื่อน 2-3 คน ก็พยายามปรับตัว จำได้ว่าเวลากลับบ้านต้องซื้อน้ำแข็งถุงเล็กๆ เอาไปใส่ในอ่างน้ำแล้วลงไปนอนแช่ เพราะน้ำมันร้อนมาก อาจเป็นเพราะถังมันอยู่บนหลังคา น้ำร้อนจริงๆ
หลังจากนั้นไม่นานเขาโทร.มาบอกว่าไปอเมริกาได้แล้ว ผมบอกว่าไม่ไปแล้วจะอยู่ที่นี่ เถียงกันไปเถียงกันมาผมก็ได้อยู่ต่อ
- ตอนนั้นทำงานอยู่ที่ไหน?
เริ่มต้นที่โรงแรมดุสิตธานี ทำอยู่ 4 ปี หลังจากนั้นเพื่อนผมคนหนึ่งอยู่ที่นี่เขาโทร.มาชวนผม บอกว่ากำลังจะลาออกไปที่อื่น ผมสนใจมาอยู่โอเรียนเต็ลหรือเปล่า เป็นรองเชฟใหญ่ ผมก็ตกลงมาคุย หลังจากนั้นก็อยู่มาเรื่อยจนถึงเดี๋ยวนี้ 26 ปีแล้ว
- แล้วได้เป็นเชฟใหญ่ตอนไหน?
หลังจากที่ทำงานไปได้ 6 ปี เชฟใหญ่ลาออก ผู้จัดการโทร.มาหาผม บอกว่าให้ไปหาที่สำนักงานได้ไหม โฮ..ผมตกใจมาก ผมทำอะไรผิดถึงเรียกไปหาแต่เช้า ก็คิดไปคิดมาอยู่นั่นแหละว่าเราทำอะไรผิด แต่ก็ไม่เห็นมีอะไร มีบ้างก็ความผิดเล็กๆ น้อยๆ เพราะคนเราก็ต้องผิดพลาดบ้าง เพื่อนก็บอกว่าให้รีบไปเพราะผู้จัดการของเราไม่ใช่คนใจเย็นมากๆ ผมก็ไป...คลานเข้าไปเลย เขาก็ยิ้มให้ บอกคอนเกรทูเลชั่น เราก็เอ๊ะ..เรื่องอะไร ผู้จัดการบอกว่าเชฟเก่าลาออก คุณเป็นเชฟใหม่...บอกแค่นั้น ผมก็เป็นเชฟใหญ่ตั้งแต่นั้นมา ก็ทำงานมาเรื่อยจนถึงทุกวันนี้ก็ยังกระตือรือร้นที่จะทำงานอยู่
- จบด้านอาหารโดยตรง?
ใช่ครับ ถูกต้อง จบจากอิตาลี สมัยโน้นไม่เหมือนสมัยนี้ สมัยโน้นเราไปทำงานปฏิบัติในร้านอาหารอาทิตย์ละครั้งแล้วไปโรงเรียน ไม่ใช่ไปอยู่ในโรงเรียนตลอด โรงเรียนก็เป็นโปรเฟสชั่นนัล สกูล เท่านั้นหลังจากนั้นผู้ใหญ่บ้านเขาก็มาทดสอบฝีมือว่าผ่านหรือไม่ผ่าน ก็เท่านั้น ถ้าเรายังไม่เก่งก็เรียนต่ออีกครึ่งปี แบบนี้ สมัยนั้นมันง่าย แต่เดี๋ยวนี้ทุกอย่างมันจุกจิกยุ่งยาก
พอจบออกมาเขาให้ใบประกาศนียบัตร ไม่มีอะไรมาก หลังจบแล้วผมไปอยู่เยอรมนีก่อน แต่เวลาสั้นๆ แล้วไปอยู่สวิตเซอร์แลนด์ ที่สวิสดังมากเพราะทุกคนอยากไปอยู่ ระเบียบมันดี แล้วโรงแรมก็ดังมีชื่อเสียง ทุกคนที่ไปไม่ได้ต้องการเงิน แต่ต้องการประวัติการทำงานจากที่นั่น
- มีโอกาสพบปะกับบุคคลสำคัญเสมอๆ?
ที่นี่โอเรียนเต็ล คุณก็รู้ดีว่ามันเป็นอย่างไร เราได้รับเกียรติให้ทำอาหารให้บุคคลสำคัญ ตั้งแต่กษัตริย์ ไปจนถึงผู้นำ ประธานาธิบดี เช่น บิล คลินตัน แต่สำหรับครั้งนี้นับว่าได้รับเกียรติมากที่สุด มีพระประมุข พระราชวงศ์มาถึง 26 พระองค์ โอ้โฮ..ถือเป็นเกียรติยิ่งใหญ่มาก
- การทำงานมีปัญหาไหม?
แน่นอน เช่น อาหารไปถึงช้า เพราะรถติดหรือมีอุบัติเหตุ ผมจำได้ครั้งหนึ่งมีงานที่ทำเนียบรัฐบาล ตอนนั้นนายกรัฐมนตรี คือคุณบรรหาร ศิลปอาชา มีงานตอนสองทุ่ม เราออกจากโอเรียนเต็ล 4 โมงเย็นเพื่อไปยังทำเนียบรัฐบาล กะเวลาไว้ชั่วโมงหนึ่งไปถึงแน่ๆ เราไปถึงอีก 10 นาที 2 ทุ่ม ฝนก็ตกหนัก รถก็ติด แต่ยังดียังทัน..แต่นั่นเป็นบทเรียนว่าต้องเผื่อเวลาไว้ เพราะฉะนั้นเดี๋ยวนี้บ่ายโมงเราก็ต้องไปแล้ว แดดออก ฝนตก ไม่สนใจ เราจะต้องไปรออยู่ที่โน่น แม้ว่าจะรอถึง 3 ชั่วโมง ผมต้องไป เราโทษฝนตกได้ โทษรถติดได้ แต่ก็ต้องคิดว่านายกรัฐมนตรีไม่ฟังเรื่องเล็กน้อยแบบนี้ เป็นหน้าที่ของเราที่เราต้องไปให้ตรงเวลา
- ตอนมาเมืองไทยยังโสด?
ครับ แต่ตอนนี้มีครอบครัวแล้ว ภรรยาเป็นคนไทย มีลูกชายคนหนึ่งอายุ 24 ปี ลูกสาวคนหนึ่งอายุ 22
แก้ไขเมื่อ 26 มิ.ย. 49 18:53:19
* * * เก็บข่าวมาฝากค่ะ "นอร์เบิร์ด เอ คอสเนอร เบื้องหลังพระกระยาหารค่ำ 26 ราชวงศ์" * * *
