สวัสดีค่ะ 
กระทู้นี้จุ๋มตั้งใจเข้ามาขอบคุณเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ในกระทู้ที่น้องพิมตั้งไว้ให้ และขอบคุณเป็นพิเศษสำหรับคนที่ไปร่วมงานศพพ่อของจุ๋ม รวมถึงคนที่ไม่ได้ไปแต่ฝากเงินทำบุญไปให้นะคะ เงินทุกบาททุกสตางค์ที่ได้มาจากซองที่ช่วยทำบุญ ครอบครัวของจุ๋มทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้พ่อหมดค่ะ ไม่ว่าจะเป็นการสร้างโบสถ์ หล่อพระ ซื้อของใช้ถวายวัด ให้ทุนการศึกษา
ขอบคุณน้องจิ๊ด น้องจ๊อบ น้องยุ้ย น้องเบียร์ น้องขวัญ ที่ไปช่วยเสิร์ฟน้ำและแจกของชำร่วยวันเผาศพนะคะ
จุ๋มก็ไม่รู้จะพูดอะไร แต่อยากให้เพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ดูแลพ่อแม่ให้ดีที่สุดตอนที่ท่านยังมีชีวิตอยู่นะคะ นั่นคือสิ่งที่ดีที่สุดแล้วที่ทำได้ ทุกอย่างที่เราสามารถทำได้ การพูดจา ความเป็นห่วงเป็นใย การแสดงออก ใครไม่เคยกอดพ่อกอดแม่เลยก็กอดไปเถอะค่ะ อยากรู้อะไรเกี่ยวกับตัวพ่อกับแม่ก็ถามเค้าไว้เยอะ ๆ ค่ะ พ่อของจุ๋มเนี่ยปกติเค้าเป็นคนไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยเล่าอะไรให้ฟังมาก หลายสิ่งหลายอย่างเกี่ยวกับพ่อจุ๋มก็เพิ่งจะรู้จากแม่ตอนงานศพพ่อนี้เอง
พ่อของจุ๋มเก็บอะไรที่เค้าภูมิใจหรือเกี่ยวข้องไว้เยอะแยะมากมาย แม่เอามาให้ดูเมื่อตอนงานศพพ่อคะ พ่อบวชที่วัดเขาบางทราย โดยสมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ครั้งสุดท้ายท่านเป็นเจ้าอาวาสวัดเทพศิรินทราวาท เป็นพระที่อยู่ใน 5 รัชสมัย ตั้งแต่รัชกาลที่ 5-9) เป็นพระอุปัชฌาย์ให้ พ่อเคยเป็นเลขาสมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ พ่อเก็บจดหมายที่เจ้าจอมสดับฯ (เจ้าจอมสดับฯ เป็นสนมคนนึงในรัชกาลที่ 5) เขียนถึงสมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ ปรึกษาเกี่ยวกับเรื่องศาสนา การทำบุญ พ่อเก็บสุทธิบัตรคือสมุดเล่มเล็ก ๆ ที่บันทึกเกี่ยวกับการบวช ถ้าสมเด็จพระพุทธโฆษจารย์เป็นพระอุปัชฌาย์ให้ท่านจะให้รูปของท่านติดไว้ที่มุมบนซ้ายด้านในของสมุดค่ะ จะได้รับกับมือ พ่อเก็บใส่ห่อไว้อย่างดีเลย และพระห้อยคอที่ได้รับจากมือที่หายากมาก ๆ แล้ว
เมื่อก่อนโน้นตอนจุ๋มเด็ก ๆ จุ๋มก็ไม่เคยเฉลียวใจว่าทำไมพ่ออยากให้ลูกชายของพ่อทั้ง 2 คน (พี่ชายกับน้องชายจุ๋ม) ไปเรียนที่โรงเรียนวัดเทพศิรินนักหนา เพราะจุ๋มไม่เคยถามรายละเอียดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เพิ่งจะมาบางอ้อก็เมื่องานศพพ่อนี่เอง
พ่อไม่เคยบอกลูก ๆ เลยว่า มีพระรูปนึงดูดวงของพ่อเอาไว้ว่า พ่อจะหมดอายุขัยตอนอายุ 77 ปี พ่อเล่าให้แม่ฟังเพียงคนเดียว แม่ก็ไม่เคยบอกลูก ๆ เลย จนเมื่อพ่อเสียแม่ถึงเล่า ถ้านับตามปีพ่อจุ๋มอายุ 78 ย่าง 79 ปี แต่ถ้านับจริง ๆ จะมีช่วงเวลาที่ประเทศไทยเปลี่ยนวันขึ้นปีใหม่จากวันที่ 13 เมษายน เป็น 1 มกราคม เมื่อปี พ.ศ. 2483 ถ้านับแบบนี้พ่อจุ๋มก็เพิ่งจะอายุครบ 77 ไปเมื่อเดือนมีนานี้เองค่ะ ก็ตามที่พระรูปนั้นดูดวงของพ่อไว้
แม่บอกว่าตั้งแต่ปีใหม่ปีนี้เป็นต้นมา พ่อไม่ค่อยให้แม่ออกไปไหนเลย ตอนเดือนเมษายนแม่จะต้องเข้า กทม. เพื่อรับเครื่องราชฯ อะไรสักอย่างจากสมเด็จพระบรมฯ พ่อบอกแม่ว่า "แม่อย่าไปเลยนะ พ่อไม่อยากให้ไป" แม่ย้อนถามพ่อว่า "ทำไมละพ่อ นาน ๆ จะได้เข้าเฝ้าสักที" พ่อบอกแม่ว่า "นะ พ่อไม่อยากให้แม่ไป พ่ออยากอยู่กับแม่" แม่ก็ไม่ไปคะ
ตั้งแต่พ่ออายุครบ 77 ปี แม่ถามพ่อบ่อยครั้งว่า "พ่อ ฝันเห็นใครไม๊" (แม่กลัวว่าพ่อจะฝันเห็นญาติหรือคนที่เสียไปแล้วมาหา) พ่อได้แต่ส่ายหน้า หรือพ่อไม่อยากให้แม่สบายใจไม่รู้
พ่อถามแม่บ่อยครั้งว่า ของที่ลูก ๆ กับแม่ซื้อมาให้พ่อกินนะแพงไหม พ่อกลัวค่ะว่าซื้อของแพงมาแล้วแม่กับลูกจะเสียเงินเยอะ พ่อกลัวแม่ลำบาก กลัวแม่เงินหมด
(ยังมีต่อ)
ปล. กระทู้นี้ไม่เกี่ยวกับเรื่องอาหารการกิน ยังไงเสียจุ๋มก็ขอร้องอย่าได้แจ้งลบกระทู้นี้นะคะ
แก้ไขเมื่อ 05 ก.ค. 49 21:31:02
จากคุณ :
แม่สลิ่ม
- [
5 ก.ค. 49 21:28:38
]