ความคิดเห็นที่ 1 อดทนนั่งไปจนเวลาผ่านไปได้ 5 ชั่วโมง (เวลาบ่ายสี่โมงพอดี) ยังไม่มีทีท่าว่าอาแจ้ หรืออาเจ็กคนขับจะเรียกให้เราลงรถ ผู้โดยสารที่นั่งอยู่ตรงทางเดินก็ยังเต็มอยู่จนฉันเองลุกเดินไม่ถามก็ไม่ได้ เริ่มสังเกตว่าบ้านแถวๆ นี้เป็นบ้านที่คล้ายๆ กับใช้ดินฉาบบ้าน มีรูปทรงต่างๆ กันไป เริ่มรู้สึกว่าน่าจะใกล้ถึงจุดที่เราควรจะลงแล้ว ทันใดนั้นคุณวีและฉันต่างก็เห็นป้ายเป็นภาษาอังกฤษว่า Earth Building ป้ายชี้บอกทางให้ไปตามทางแยกนี้อีก 27 กิโลเมตร แต่รถบัสก็ขับผ่านเลยไป เริ่มสงสัยว่าเขาอาจจะลืมพวกเราหรือเปล่า เพราะผู้โดยสารเยอะมาก แต่ใจหนึ่งก็กลัวว่าจะต้องลงที่นี่กันจริงๆ เพราะถ้าให้เราต้องหาทางเดินทางต่อไปอีก 27 กิโลเมตร ท่ามกลางฝนตกหนัก ฉันเป็นห่วงผู้อาวุโส จึงปล่อยให้พวกเรานั่งรถกันต่อไปอย่างนั้น ประกอบกับเดินไปถามก็ไม่ได้เพราะติดผู้โดยสารชั้นที่นั่งพลาสติก และแล้วพอได้จังหวะผู้โดยสารลงกลุ่มใหญ่ ฉันรีบวิ่งไปหาคนขับด้านหน้า พอถามว่าใกล้ถึงที่ลงหรือยัง คนขับรถรีบตอบกลับมาว่าใกล้ถึงแล้ว ไม่ต้องห่วงเขาไม่ลืม พร้อมส่งยิ้มพิมพ์ใจมาให้ ทำเอาฉันตกหลุมรักอาเจ็กขึ้นมาทันที จากคุณ : CooKiiE - [ 6 ก.ย. 49 21:16:43 ]

ความคิดเห็นที่ 2 รถวิ่งมาได้อีก 10 นาที จู่ๆ รถก็หยุดกลางถนนพ้นสะพานข้ามเขามาไม่ถึงร้อยเมตร พร้อมเสียงตะโกนของอาแจ้ และอาเจ็กคนขับรถ ฉันรีบยืนขึ้นมองเห็นรถซาลาเปาจอดตรงทางสามแพร่ง พร้อมอาเฮียหน้าขาว พวกเรานึกสงสัยว่าผู้โดยสารคนไหนบนรถนี้เป็น VIP ฟะ ถึงกับมีราชรถมาเกยถึงกลางหุบเขา แล้วจู่ๆ เสียงอาแจ้กับอาเจ็กก็เร่งเร้าได้ยินพอแปลออกว่า เอ้าถึงแล้ว ลงมาได้แล้วพวกกระเหรี่ยงไทย พวกเราจึงรีบกุลีกุจอออกจากรถ อาแจ้รีบขนกระเป๋าสัมภาระของพวกเราออกจากใต้ท้องรถ อาแจ้กับอาเจ็กทำท่าดีใจราวกับกำลังทำหน้าที่ทูตสันถวไมตรี อาเจ็กหน้าตาภูมิใจมากที่ส่งพวกเราถึงที่หมาย (แต่ความสบายนั้นผิดกันมาก) นับว่าเราเป็นชาวกระเหรี่ยงกลุ่มแรกที่อาเจ็กถึงกับลงรถมาส่งด้วยตัวเอง รู้สึกยืดจริงๆ พวกเราจับมือขอบคุณ พูด Xie Xie แธงค์ๆ กันไม่ยอมหยุด โดยเฉพาะอย่างยิ่งขอบคุณตัวเองที่ไม่ปฏิเสธความช่วยเหลือของอาแจ้ที่จองโรงแรม พร้อมรถรับส่งไม่ได้จริงๆ เลย เพราะหลังจากที่มองรอบๆ แล้วรู้ตัวว่าเรากำลังอยู่สถานีทางสามแพร่งไหนสักแห่งหนึ่งตรงเชิงเขาพร้อมกับมีป้ายบอกทางว่า “ตัวเมืองไปทางนี้ อีก 3 กิโลเมตร” จากคุณ : CooKiiE - [ 6 ก.ย. 49 21:20:25 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อาเฮียหรืออีกนัยหนึ่งก็คือเจ้าของโรงแรมขับรถซาลาเปามารับพวกเราด้วยตัวเอง ชี้ให้ฉันดูบ้านทรงกลมหลังใหญ่เมื่อรถวิ่งเข้าใกล้แหล่งชุมชน พร้อมกับบอกกับฉันเป็นภาษาจีนว่า “ถู่โหลว” (Tu = ดิน, Lou = ตึก) ได้ฟังอย่างนี้เลยรู้ทันทีว่าตัวเองเข้าใจผิดมาตลอดนึกว่าบ้านดินที่เราจะไปนั้นเรียกหย่งติ้ง จริงๆ หย่งติ้งเป็นเมืองที่มีคนจีนแคะ (Hakka = ชาวจีนแคะ) อาศัยอยู่บนตึกดิน เมื่อไปถึงโรงแรมที่พัก เจ้าของโรงแรมพาเราไปดูห้องพักซึ่งมีอยู่ 6 ห้อง ห้องพักจัดว่าใช้ได้เลยเมื่อเทียบกับชนบทแบบนี้ มีแอร์ มีทีวี มีห้องน้ำสะอาด มีเครื่องทำน้ำอุ่น คืนนี้สบาย จากคุณ : CooKiiE - [ 6 ก.ย. 49 21:23:30 ]

ความคิดเห็นที่ 4 รถซาลาเปาของเฮียเค้า จากคุณ : CooKiiE - [ 6 ก.ย. 49 21:25:06 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ที่พักคืนนี้ของเรา อยู่ซ้ายสุดนะคะ ถัดไปสองสามห้อง เป็นสถานีขนส่ง(ย่อย) ที่เราสามารถซื้อตั๋วกลับเซียะเหมินได้เลยค่ะ จากคุณ : CooKiiE - [ 6 ก.ย. 49 21:26:14 ]

ความคิดเห็นที่ 6 นามบัตรเฮียเค้าก็มี จากคุณ : CooKiiE - [ 6 ก.ย. 49 21:27:02 ]

ความคิดเห็นที่ 7 นี่ก็อีกแบบค่ะ จากคุณ : CooKiiE - [ 6 ก.ย. 49 21:27:26 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ด้านหลัง รูป คคห.6 จากคุณ : CooKiiE - [ 6 ก.ย. 49 21:28:04 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ภายในล็อบบี้ จะมีแผนผังแสดงให้เห็นสถานที่ท่องเที่ยวบริเวณนั้นค่ะ จากคุณ : CooKiiE - [ 6 ก.ย. 49 21:29:13 ]

ความคิดเห็นที่ 10 นี่คือที่ๆ พวกเราจะไปพรุ่งนี้ จากคุณ : CooKiiE - [ 6 ก.ย. 49 21:29:45 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขณะนั้นเป็นเวลา 5 โมงเย็นแล้ว ซึ่งดึกเกินกว่าเราจะไปไหนได้ อาเฮียเจ้าของฯ แจ้งว่าต้องเดินทางไปวันพรุ่งนี้อีกหลายกิโลเมตร นั่งรถซาลาเปาไปประมาณชั่วโมงเศษ ไปกลับ 3 ชั่วโมง ค่าใช้จ่ายตกคนละ 50 หยวน เพื่อไปตึกดินที่สวยติดอันดับ 1 ใน 5 แห่ง ซึ่งปัจจุบันรัฐบาลจีนจัดทำเป็นหมู่บ้านพิพิธภัณฑ์เลยก็ว่าได้ และที่นั้นเองที่พี่หนูเล่าให้ฉันฟังว่าเป็นหมู่บ้านที่อเมริกาเห็นภาพผ่านดาวเทียมแล้วนึกสงสัยว่าบริเวณนี้คืออะไร เป็นฐานทัพของทหารสำหรับแอบทำขีปนาวุธอะไรหรือเปล่า จนประธานาธิบดีนิกสันขอไปเยือนให้รู้ดำรู้แดงกันไปเลยดีกว่า นี่เลยเป็นสาเหตุว่าทำไมพวกเราจึงต้องดั้นด้นมาถึงที่นี่ รถเมล์ที่จะกลับเซียะเหมินจะมาถึงที่นี่เวลา 12:00 น. นั่นหมายความว่าเราต้องออกเดินทางราว 7:00 โมงเช้า จากคุณ : CooKiiE - [ 6 ก.ย. 49 21:31:39 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เมื่อเดินเข้าโรงแรม ทางด้านขวามือเป็นห้องอาหารค่ะ จากคุณ : CooKiiE - [ 6 ก.ย. 49 21:33:05 ]

ความคิดเห็นที่ 13 พอมาถึง พวกเรารีบวิ่งจู๊ดเข้าไปทางนี้ล่ะค่ะ อดกลั้นมาตั้งหกชั่วโมงกว่า รอแทบไม่ไหวแล้วค่ะ ดูรูปดีๆ จะเห็นเครื่องนึ่งภาชนะที่วางอยู่ข้างเก้าอี้พลาสติกสีชมพูนะคะ ที่นี่สะอาดสะอ้านดีมากค่ะ จากคุณ : CooKiiE - [ 6 ก.ย. 49 21:34:34 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ค่าห้อง 4 ห้อง เป็นเงิน 440 หยวนค่ะ จากคุณ : CooKiiE - [ 6 ก.ย. 49 21:38:11 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ระหว่างที่รออาเฮียเจ้าของโรงแรมทำอาหาร แกส่งลูกน้องชื่ออาฟงพาเราไปตึกดินที่อยู่แถวนั้น ตึกดินนี้ฉันขอเรียกว่าเป็นตึกดินมีชีวิต เพราะยังคงมีคนอาศัยอยู่เต็ม ไม่ได้ปรุงแต่ง และยังคงมีชีวิตชีวา เมื่อเข้าไปถึงตึกดินทรงกลม อาฟงในฐานะไกด์พยายามอธิบายอย่างช้าๆ ชัดๆ ให้พวกเราฟังดังนี้ ตึกดินนี้ประกอบไปด้วยคนที่อยู่อาศัยประมาณ 400 คน ทุกคนเป็นชาวแคะที่มีแซ่เดียวกัน มีอาชีพทำนาทำไร่ ตึกดินจะมีอยู่ 4 ชั้น แบ่งเป็นล็อกๆ ตามแนวตั้ง ล็อกหนึ่งก็เป็นของครอบครัวหนึ่ง มีบันไดรวมขึ้นลงเป็นจุดๆ ชั้นที่หนึ่งเป็นห้องครัวสำหรับปรุงอาหารและกินข้าว ชั้นสองเป็นยุ้งฉางข้าว ชั้นสามและชั้นสี่เป็นห้องนอน บริเวณตรงกลางภายในตึกดินจัดเป็นพื้นที่ส่วนกลางมีเล้าเป็ด เล้าไก่ และเล้าหมู นัยว่าเลี้ยงไว้กินเองระหว่างครอบครัว แต่ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาแยกของใครของมันกันอย่างไร บริเวณนั้นยังมีสิ่งปลูกสร้างคล้ายๆ ศาลาประชาคม แต่มีขนาดเล็ก อาฟงบอกว่ามีไว้สำหรับจัดประชุม หรือเวลามีคนแต่งงานก็ต้องมาทำพิธีตรงนี้ ปัจจุบันมีตึกดินในรูปทรงต่างๆ ทั้งสิ้น 23,000 แห่ง ตึกดินหลังหนึ่งใช้เวลาสร้างถึง 2 ปี นั่นคือสาเหตุว่าทำไมจึงลดน้อยลงไปทุกที @@@@@@@@@@@@@@@@@@ เดินออกจากโรงแรม แล้วเลี้ยวซ้าย จะเจอสามแยก ให้เลี้ยวซ้ายอีกทีค่ะ จากคุณ : CooKiiE - [ 6 ก.ย. 49 22:05:02 ]

ความคิดเห็นที่ 16 รูปข้างบน เป็นรูปที่ถ่ายจากบริเวณที่เมื่อถึงสามแยกแล้ว แทนที่จะเลี้ยวซ้าย เราเลี้ยวขวาไปถ่ายรูปกันที่หน้าประตูเมืองนะคะ นี่ล่ะค่ะ ตึกดิน-บ้านที่มีชีวิต ที่เราจะเข้าไปชมกันในไม่ช้านี้แล้ว จากคุณ : CooKiiE - [ 6 ก.ย. 49 22:07:36 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เดินข้ามสะพานไปหน่อยเดียว จากคุณ : CooKiiE - [ 6 ก.ย. 49 22:08:25 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ใกล้จะถึงแล้ว จากคุณ : CooKiiE - [ 6 ก.ย. 49 22:08:58 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ป้ายอะไรก็ไม่ทราบค่ะ จากคุณ : CooKiiE - [ 6 ก.ย. 49 22:09:53 ]

ความคิดเห็นที่ 20 มิเตอร์ไฟฟ้า กับกองฟืน ท่าทาง หน้าหนาวจะหนาวมาก จากคุณ : CooKiiE - [ 6 ก.ย. 49 22:10:53 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ห้องสุขา จะอยู่ด้านนอกค่ะ ด้านหน้าเลย จากคุณ : CooKiiE - [ 6 ก.ย. 49 22:14:31 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ทางเข้าค่ะ จากคุณ : CooKiiE - [ 6 ก.ย. 49 22:16:31 ]

ความคิดเห็นที่ 23 และเพราะว่า รูปภายในตึกดินมีมาก จึงจะขอยกยอดไปโพสต์รูปอีกกระทู้นึงเลยดีกว่าค่ะ ตอนนี้ เอาเป็นว่า เราชมเสร็จแล้ว และกลับมาที่ รร. เพื่อรับประทานอาหารเย็นกันเลยนะคะ จากคุณ : CooKiiE - [ 6 ก.ย. 49 22:19:33 ]

ความคิดเห็นที่ 24 หลังจากถ่ายรูปกันจนหนำใจก็ถึงเวลาเดินกลับไปที่โรงแรม เพื่อรับประทานอาหารค่ำที่พวกเราทุกคนโหยหามาทั้งวัน เนื่องจากแขวนท้องอยู่บนรถเป็นเวลานานแสนนาน อาหารมื้อนี้ตบท้ายด้วยไอติมแท่งระดับไอติม Wall แต่ราคาระดับยี่ห้อแมวน้ำเล่นลูกบอล แค่แท่งละ 5 บาท เล่นเอาสมาชิกบางท่านกินไปเสีย 2 แท่ง ราคาอาหารมื้อนี้ก็เพียง 155 หยวนเท่านั้นเองค่ะ จากคุณ : CooKiiE - [ 6 ก.ย. 49 22:21:46 ]

ความคิดเห็นที่ 25 สภาพห้องนอนค่ะ เครื่องปรับอากาศเป็นยี่ห้อ ไฮ่เอ๋อ ที่เข้ามาทำตลาดโทรทัศน์ราคาถูกบ้านเรา แอร์เย็นสุดๆ ไปเลยค่ะ จากคุณ : CooKiiE - [ 6 ก.ย. 49 22:24:10 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ห้องน้ำขนาดกะทัดรัด แต่ไม่มีชักโครกค่ะ จากคุณ : CooKiiE - [ 6 ก.ย. 49 22:25:10 ]

ความคิดเห็นที่ 27 คืนนี้ต้องนอนแต่หัวค่ำเสียแล้ว เล่นเอาใครบางคนนอนหลับไปแล้วตื่นนึง ก็ต้องลุกขึ้นมาอ่านหนังสือ Devil Wear Prada ส่วนอิฉันนั้นหลับใหลไม่ได้สติเสียแต่หัววันยันสว่างแล้วเจ้าค่ะ จากคุณ : CooKiiE - [ 6 ก.ย. 49 22:29:27 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เค้าผูกเชือกไว้ที่ขาเป็ดไก่ครับ แยกสีกันไป แอร์ที่นี่ประหลาดที่สุด เพราะว่าเสียบปลั๊กอ่ะ และการเดินท่อแอร์ภายนอกอาคารก็เดินกันแบบไม่ยึดติด (ปล่อยวาง อิอิ) คือ จากคอมเพรสเซอร์แล้วถึงรูเจาะที่ผนังนั้น ไม่มีการยึดสายให้สวยงามเป็นเส้นตรงเลย ถ้ามันเฉียงก็พาดแบบเฉียง ๆ กันเลย เป็นเหมือนกันหมดนะไม่ว่าบ้านนอกหรือตัวเมืองใหญ่บนคอนโดหลายสิบชั้นอย่างเซี่ยะเหมิน จากคุณ : วี - [ 7 ก.ย. 49 01:00:42 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เฮ่อ  กลับมาย้อนนึก แล้ว  สนุก จ๊ะ  สนุก  อิอิ อดใจไม่ไหว  เด๋วส่งจดหมาย ต่อเนื่องกับ ที่ เหมยหลี่เสี่ยวเจี่ย เล่าดีกว่า  จะได้ไม่ขาดตอน  เอาอาหารมื้อเย็นที่โรงแรมคี่เล่าเต้ง  มาอวดดีกว่า อ ิอิ จากคุณ : jojo02 - [ 7 ก.ย. 49 08:25:31 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ห้องพักเห็นเล็ก ๆ ธรรมดา  แต่สะอาดดี  ที่นอนผ้าห่มก็ไม่มีกลิ่นอับเลย จากคุณ : ลงชื่อ....ขิ่ม - [ 7 ก.ย. 49 15:29:37 ]

ความคิดเห็นที่ 31 น่านนะสิ หะแรกเข้าใจว่าเป็นหมู่บ้านคนแคระ ที่จริงเป็นคนแคะต่างหาก จากคุณ : 99smiles - [ 7 ก.ย. 49 16:39:55 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เอาเลยค่ะพี่โจโจ้ หลีจะตามไปดูมุมอับที่พวกเราไม่เคยดู รูปที่พี่โจโจ้ลง ส่วนใหญ่เหมือนไม่ได้ไปด้วยกันเลยค่ะ อิอิ จากคุณ : nuyo (CooKiiE) - [ 9 ก.ย. 49 00:37:57 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ขอบคุณสำหรับข้อมูลนะคะ แก้ไขเมื่อ 10 ก.ย. 49 12:31:34 จากคุณ : Polymer Angel - [ 10 ก.ย. 49 12:30:09 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ตามมาเพลินอีกกระทู้ค่ะ อิอิ จากคุณ : jengly - [ 10 ก.ย. 49 16:39:07 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ชื่อโรงแรมไหลๆ ไงไม่รู้..แฮ่ จากคุณ : น้ำเขียวโซดาหวานซ่า..ชื่นใจ - [ 15 ก.ย. 49 20:47:58 ]

ความคิดเห็นที่ 36 พอดีได้เข้ามาอ่านกระทู้ค่ะ ก้อเลยตัดสินใจไปเยี่ยมชมบ้านดินบ้าง กระทู้ละเอียดมากเลยคะ เป็นประโยชน์อย่างมาก ต้องขอบคุณเป็นอย่างสูงที่ให้ข้อมูลในการเดินทางนะคะ อยากจะเพิ่มเติมข้อมูลนิดหน่อยคะ จาก คห ที่ 14 เรื่องค่าห้องพักค่ะ จากที่สอบถามราคามาแล้วเนี่ย เค้าคิดราคาค่าห้อง ห้องละ 80หยวนต่อห้องคะ ถ้ามีใครสนใจจะไปก้อลองต่อดูนะคะ ส่วนรถที่จะเดินทางกลับจากบ้านดินเข้าเซียะเหมินเนี่ย เห็นเค้าบอกว่ารอบเย็นสุดจะเป็นประมาณบ่ายสามโมงคะ รอบเช้าสุดนี่เห็นจะเป็น เจ็ดโมงเช้าได้ค่ะ ถ้าสนใจก้อนอนค้างที่นี่อีกคืนก้อได้ค่ะเพราะว่าค่าห้องพักถูกกว่าในเมืองเซียะเหมินมาก ประหยัดไปได้เยอะค่ะ แล้วก้อจับรถรอบเช้าสุดเข้าเมืองเซียะเหมินไปถึงในเมืองก้อประมาณสิบเอ็ดโมงเช้าได้ค่ะ จากคุณ : seemile (seemile) - [ 20 พ.ย. 49 01:19:26 ]

ความคิดเห็นที่ 37 จาก คห ที่ 26 เรื่องห้องน้ำของโรงแรมค่ะ ถ้าใครไม่สะดวกเรื่องห้องน้ำเนี่ย ลองถามอาเฮียเจ้าของโรงแรมดูได้ค่ะ เพราะว่าโรงแรมของอาเฮียเนี่ยตรงชั้นสองบางห้องห้องน้ำเป็นชักโครกค่ะ ลองขอเค้าย้ายห้องดูได้ค่ะ จากคุณ : seemile - [ 20 พ.ย. 49 01:23:15 ]

ความคิดเห็นที่ 38 เพิ่มเติมค่ะ ถ้าเกิดว่ามีเวลาอยู่ที่โรงแรมอาเฮียสักสองคืนเนี่ย พอเราดูบ้านดินเสร็จแล้วลองถามอาเฮียเจ้าของโรงแรมให้เค้าพาไปเด็ดลูกพลับบนเขาได้นะคะ เด็ดฟรี เด็ดเท่าไหร่ก้อได้ มีบริการกล่องใส่ให้ด้วยค่ะ บริการประทับใจมากเลยอยู่ค้างที่นั่นไปสองคืนค่ะ ได้ลูกพลับกลับบ้านมาสองลัง ( ลูกพลับที่นี่ต้องกินตอนที่สุกแล้วเท่านั้นค่ะ ถ้ายังดิบอยู่เนี่ยพอกินเข้าไปแล้วเนี่ยเหมือนจะมียางติดที่ปาก ปากจะฝาดมากๆ) ต้องกินตอนที่ลูกพลับเป็นสีส้มๆ จับดูแล้วนิ่มมากๆ จะหวานอร่อยมากค่ะ จากคุณ : seemile - [ 20 พ.ย. 49 01:27:20 ]