ความคิดเห็นที่ 1 สำหรับเด็กที่เพิ่งคลอด คนภูเก็ตมักนิยมให้กินน้ำตาลแดง โดยนำน้ำตาลแดงมาละลายน้ำแล้วให้เด็กดูด ซึ่งเชื่อกันว่าจะได้ล้างท้อง ให้สิ่งสกปรกที่อยู่ในท้องออกมา และมีการนำด้ายสามสี คือ แดง ดำ ขาว มาควั่นเป็นเกลียว แล้วนำไปผูกที่เอวและข้อมือของเด็ก เพราะเชื่อกันว่าจะเป็นขวัญแก่แม่ซื้อ ทำให้เด็กไม่ตกใจ (แม่ซื้อก็คือ เจ้าแม่ที่คอยคุ้มครองเด็ก ๆ) แต่ปัจจุบันการปฏิบัติแบบนี้มักไม่ค่อยมีให้เห็นซักเท่าไหร่นัก เมื่อทารกเจริญวัยครบ 1 เดือน ประเพณีหนึ่งที่น่าสนใจและค่อนข้างแปลกไปจากที่อื่นของคนภูเก็ต ก็คือ การทำพิธีครบเดือน หรือที่ภูเก็ตเรียกว่า มั๋วโง้ย ซึ่งเมื่อเด็กอายุครบ 1 เดือน พ่อแม่จะทำการโกนหัวเด็ก หรือที่เรียกกันว่า "โกนผมไฟ" เพราะถือกันว่าเป็นสิ่งสกปรก บางคนเชื่อว่าควรทำพิธีกรรมนี้ก่อนเด็กอายุครบเดือน ซัก 2 - 3 วัน จะทำให้เด็กว่านอนสอนง่าย ไม่ดื้อ หากทำหลังจากเด็กครบเดือนไปแล้ว จะทำให้เป็นเด็กดื้อ จากนั้นก็จะนำเด็กไปไหว้พระที่ศาลเจ้า บางคนก็จะขอชื่อจีนจากเจ้าแม่กวนอิมเสียด้วยเลย   การนำเด็กมาไหว้พระ ก็เพื่อเป็นการขอบคุณเทพเจ้า ที่ได้ประทานเด็กมาให้ และให้คุ้มครองเด็กให้อยู่เย็นเป็นสุข โดยจะนำขนมที่ถือว่าเป็นสิริมงคลไปไหว้พระด้วย คือ ขนมเต่า (อังกู้) มีความหมายว่า ให้มีอายุมั่นขวัญยืน ขนมถ้วยฟู (ฮวดโก้ย) หมายถึง ให้มีความเจริญรุ่งเรือง ขนมอิ่วปึ่ง หมายถึง ให้มีความกลมเกลียวและสามัคคี ไข่ไก่ย้อมสีแดงเพื่อเป็นสิริมงคล จากคุณ : DogNetwork - [ 23 ก.ย. 49 02:34:00 ]

ความคิดเห็นที่ 2 หลังจากเสร็จพิธีแล้ว พ่อแม่ หรือตัวแทน ก็จะนำขนมที่เตรียมไว้ไปแจกญาติ ๆ ด้วย เพื่อเป็นการบอกกล่าวให้ญาติพี่น้อง ได้รับรู้ว่าได้มีสมาชิกใหม่เพิ่มขึ้น และขณะนี้มีอายุครบเดือนแล้ว ส่วนใหญ่พิธีกรรมนี้มักจะทำเฉพาะกับเด็กผู้ชายเท่านั้น แต่ปัจจุบันเด็กผู้หญิงก็มีการปฏิบัติอย่างนี้ด้วยเช่นกัน ซึ่งแล้วแต่ความสะดวกของแต่ละครอบครัว เมื่อญาติ ๆ ได้รับขนมที่นำไปฝากแล้ว ก็จะให้ของตอบกลับมา คือ หมี่สั่ว หมายถึง ให้มีอายุยืน ข้าวสาร หมายถึง ให้อุดมสมบูรณ์ ไข่ไก่ หมายถึง ให้มีบุตรหลายสืบทอดกันต่อไป น้ำตาลกรวด หมายถึง ให้มีชื่อเสียงและเกียรติยศ แต่ปัจจุบันนี้มักให้เป็น อั่งเปา เสียเป็นส่วนใหญ่ จะเห็นได้ว่า ตั้งแต่คลอดจนกระทั่งครบเดือน เด็กจะได้รับการดูแลเอาใจใส่ และได้รับสิ่งที่เป็นมงคลทั้งร่างกายและจิตใจ รวมทั้งความสุขทางด้านจิตใจของพ่อแม่และญาติ ๆ ด้วย เพราะในสมัยก่อนวิทยาการทางด้านการแพทย์ไม่ได้เจริญเหมือนอย่างทุกวันนี้ การที่เด็กคนหนึ่งจะเติบโตขึ้นมาได้ต้องเผชิญกับโรคภัยไข้เจ็บ และปัจจัยอื่น อีกมากมาย ดังนั้นพิธีกรรมดังกล่าว อาจส่งผลให้จิตใจของพ่อแม่และญาติดีขึ้นก็เป็นได้ จากคุณ : DogNetwork - [ 23 ก.ย. 49 02:34:30 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ปัจจุบันแม้ว่าวัฒนธรรมเหล่านี้เลือนหาย ขาดตอนไปบ้างเป็นบางช่วง แต่ก็ยังมีผู้ที่ถือปฏิบัติอยู่บ้างแล้วแต่โอกาสอันสะดวก ทั้งนี้และทั้งนั้นแก่นแท้ของพิธีกรรม อาจแฝงไปด้วยความเหนียวแน่น และเป็นปึกแผ่นของพี่น้องและญาติมิตร การอยู่ร่วมกันในสังคม ผู้ที่มาใหม่ได้ทำการแนะนำตัว และเป็นที่ยอมรับของผู้ที่อยู่ก่อน อันจะเป็นความรักใคร่สามัคคี ถ้อยทีถ้อยอาศัย ลูกหลานใครเป็นที่รู้จักกันถ้วนหน้า การเจริญเติบโตของเมืองอาจทำให้เราห่างกัน แต่หากเราค่อยเรียน ค่อยรับ ค่อยปรับ ค่อยเสริม   วัฒนธรรมเหล่านี้ก็อาจจะเป็นวิธีหนึ่งที่จะทำให้สังคมน่าอยู่ยิ่งขึ้น และหากว่าเราคาดหวังจะให้อนาคตของบ้านเมืองเราเป็นอย่างไร ก็เก็บเอาความคาดหวังนั้นมาปลูกฝัง และอบรมสั่งสอน ให้กับลูกหลานของเราเสียตั้งแต่วันนี้ บางทีอนาคตก็อาจเป็นได้ดั่งใจเรา .... ปล. รู้ไว้ใช่ว่า ใส่บ่าแบกหาม ว่าง ๆ จะเอาอาหารเจ ในเทศกาลถือศีลกินผัก ( คนภูเก็ตเรียกแบบนี้จริง ๆ ) ที่ภูเก็ตมาฝากครับ แก้ไขเมื่อ 23 ก.ย. 49 04:18:04 จากคุณ : DogNetwork - [ 23 ก.ย. 49 02:35:56 ]

ความคิดเห็นที่ 4 นี่คือ " อิ่วปึ่ง" ครับ หรือข้าวเหนียวผัดกับน้ำมัน  ใส่หมูแดง เนื้อไก่ฉีก ปรุงรสผัดให้เข้ากัน รสชาติคล้ายบ๊ะจ่างครับ ส่วนไอลูก  สีแดง ๆ นั่นคือไข่ต้มครับ ทำให้เป็นสีแดงเพื่อความสิริมงคล และแป้งก้อนแดง ๆ ที่มุมซ้ายบนสองลูกนั่นคือ อังกู๋ครับ เป็นขนมที่ทำจากแป้ง แต่เดิมขนมนี้จะทำขึ้นในครอบครัวที่มีลูกอายุครบ 1 เดือน เพื่อจะเอาไปแจกญาติ ๆ เหตุผลก็คือ บอกให้ญาติ ๆ รู้ว่ามีสมาชิกใหม่เพิ่มขึ้นอีกคนแล้ว ปล1. ยืมรูปมาจากคุณ Susie ปล2. ขอโปรโมทภูเก็ตหน่อยครับ ใกล้เทศกาลกินเจแล้ว อิอิ จากคุณ : DogNetwork - [ 23 ก.ย. 49 02:53:06 ]

ความคิดเห็นที่ 5 นี่คือ "โอวเอ๋ว" ส่วนผสมของโอวเอ๋ว มีลักษณะเป็นวุ้นใส ไม่มีสีนั้นทำมาจากกล้วยน้ำว้าสุก เมล็ดสมุนไพรจีน เรียกว่า เจียะค้อ มีฤทธิ์เย็น แก้ร้อนในได้และน้ำด่าง นำกล้วยมาต้มแล้วบดให้เนื้อละเอียด นำเมล็ดสมุนไพรมาต้มกับน้ำด่าง ตั้งทิ้งไว้สักพัก แล้วผสมกับกล้วยน้ำว้าบดตั้งไฟให้เดือดทิ้งไว้แล้วกรองเอากากออก น้ำที่ได้จะค่อยๆแข็งเป็นวุ้น           โอวเอ๋ว คนโบราณกินโอวเอ๋วเปล่าๆ แก้ร้อนใน แต่ปัจจุบันกินกับน้ำแข็งใส ใส่ถั่วแดงต้ม หรือวุ้นดำราดน้ำเชื่อม หรือน้ำแดงและน้ำนมแมว ให้มีกลิ่นหอมหวาน เวลาสั่งเลือกได้ตามชอบ ถ้าสั่งขาวแดง แปลว่า โอวเอ๋วกับถั่วแดง, ขาวดำ แปลว่า โอวเอ๋วกับวุ้นดำ ถ้าขาวแดงดำ ก็ใส่ทั้งหมดทุกอย่าง หวั้นฉ่าย ( แปลว่า ตอนบ่าย ) อากาศร้อนๆ กินโอวเอ๋วหวานๆ เย็นๆ เย็นใจดี ของหวานชนิดนี้ ที่ปีนังเรียกว่า บุนทาวบี้ [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : DogNetwork - [ 23 ก.ย. 49 03:10:50 ]

ความคิดเห็นที่ 6 "อาโป๊ง" ใครหนอใครมาตั้งชื่อใหม่ให้ ขนมอาโป๊ง เป็นกระโปรงทองแสนสวย ก็คงจะด้วยสีเหลืองเรืองรองของแผ่นแป้งที่ม้วนกลมคล้ายกระโปรงของหญิงสาว ทำให้ ขนมปุ้นเต่( พื้นบ้าน ) ชนิดนี้มีชื่อไพเราะ อาโป๊งเป็นขนมรับประทานกับชา กาแฟยามเช้า หรือหวันฉ่าย (ตอนบ่าย) ให้อยู่ท้องดับความหิว เป็นอาหารว่างง่ายๆได้อย่างหนึ่ง อาโป๊งทำจากแป้งข้าวเจ้า น้ำตาลทราย ไข่ไก่ เอาแต่ไข่แดง น้ำ น้ำกะทิ และยีสต์ผสมกันได้น้ำแป้งพักไว้ เวลาจะทานราดบนกระทะหลุมใบเล็ก กลิ้งน้ำแป้งให้เป็นแผ่นกลมทั่วกระทะ ทิ้งไว้บนเตาอั้งโล่ ควบคุมไฟปานกลาง ปิดฝาไว้สักพัก พอเหลืองลอกออกมาม้วนตั้งทิ้งไว้ แป้งแผ่นจะม้วนกลมอยู่ตัวกรอบแต่ตรงกลางนุ่มหนา อาโป๊งเจ้าอร่อยอยู่ระหว่างทางโรงเรียนเทศบาลบ้านบางเหนียวกับห้องสมุดประชาชนชื่อร้านโกเนี้ยว ขายมา 6-7 ปี จนมีหลายสาขา เช่น ที่หน้าโรงพยาบาลกรุงเทพภูเก็ต สูตรนี้เป็นสูตรของแม่ที่ขายอาโป๊งมากว่า 30 ปี เจ้านี้วันๆ หนึ่งขายได้เป็น 1,000 แผ่น ความอร่อยอยู่ที่ความกรอบ ตั้งทิ้งไว้นานก็ยังกรอบ แต่ตรงกลางนุ่ม ตามแบบฉบับอาโป๊งของแท้ดั้งเดิม หอมและเค็มนิดๆ จากเนย เป็นสูตรที่เจ้าของประยุกต์เพิ่มเติมให้รสชาติดีขึ้น นอกจากนี้ยังมีสูตรลับสำหรับส่วนผสมแป้งที่บอกใครไม่ได้กับเทคนิคการควบคุมความร้อนของเตาถ่านให้พอดี หมั่นเปิดฝาดูอย่าทิ้งไว้จนไหม้ พอสุกเหลืองสวยรีบยกลงม้วนให้กลมเป็นกระโปรงทองที่น่ามอง และน่ากิน..... จากคุณ : DogNetwork - [ 23 ก.ย. 49 03:14:28 ]

ความคิดเห็นที่ 7 "แกงกะหรี่ฝ่าน" ใครที่อยากลองชิมรสชาติของอาหารจีนไหหลำชนิดนี้หาทานได้ที่ ร้านตรงข้ามกับศาลเจ้าบางเหนียว เป็นร้านเล็กๆ ถัดจากสี่แยกไฟแดงประมาณ 20 เมตร หน้าร้านมีป้ายเขียนว่า “ข้าวแกงกะหรีฝ่าน สูตรไหหลำโบราณ” โดยคุณนิยม วิญญูวงศ์ศิริ ได้เปิดขายที่หน้าศาลเจ้านี้มากว่า 3 ปีแล้ว ข้าวแกงกะหรีฝ่าน ข้าวสวยจะต้องเม็ดใหญ่ เปียก และร้อนอยู่เสมอ ส่วนแกงกะหรี่ปลา เป็นปลาทะเลที่แกงรวมกับเครื่องเทศตามสูตรไหหลำ รสชาติไม่เผ็ดมาก หมูทอดเป็นหมูเนื้อแดงสับที่ผสมเครื่องแล้วนำไปทอดเป็นก้อนกลมๆ ทานแล้วได้รสชาติของพริกไทยและกระเทียม และสุดท้าย หมูบะช่อเป็นเนื้อขาหน้าและสะโพกของหมูสับเป็นชิ้นๆ มัดกับเชือกกล้วยนำไปต้มกับน้ำซุปกระดูกหมู โดยน้ำซุปนี้ใช้ราดไปบนหมูทอดได้ด้วย  ทานข้าวแกงกะหรีฝ่านให้อร่อยตามสูตร จะต้องราดน้ำซุปกระดูกหมูบนข้าวให้เยอะๆ เข้าไว้ แล้วราดน้ำแกงลงไป ตามด้วยเนื้อปลาและเนื้อหมู ซึ่งรับรองว่านอกจากอร่อยเข้มข้นแล้ว ยังอิ่มไปได้อีกหลายมื้อเลยทีเดียว ถ้าคุณเป็นนักชิมตัวจริงละก้อ จะต้องไม่พลาดอาหารจานนี้นะคับ จากคุณ : DogNetwork - [ 23 ก.ย. 49 03:19:00 ]

ความคิดเห็นที่ 8 "หมูฮ้อง" (คล้ายหมูพะโล้) หากเอ่ยถึงอาหารปุ้นเต่ หรืออาหารพื้นเมืองภูเก็ต ชื่ออันดับต้นๆที่เราจะคิดถึง ก็คงหนีไม่พ้น “หมูฮ้อง” ราชาแห่งอาหารปุ้นเต่ ที่หยี่อี๋ (น้องสาวหรือพี่สาวของแม่คนที่ 2 )ว่าพรรค์หนั่น (อย่างนั้น) ก็เพราะว่าหมูฮ้อง นับเป็นอาหารจานหลักใน ครัวปุ้นเต่ทุกๆบ้าน ด้วยรสชาติที่ใคร ๆ ก็กินได้ แล้วยังอยู่บนโต๊ะอาหารในงานมงคลต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น งานแต่ง งานบวช งานขึ้นบ้านใหม่ ทำบุญบ้านอะไรมีทั้งเพ ( แปลว่า ทั้งนั้น) คนแต่ก่อนถ้าที่บ้านมีลูกมากก็จะมีหมูฮ้อง ไว้หม้อใหญ่ๆ ให้ลูกๆ มาตักกิน หมูฮ้อง จึงเป็นเมนูที่เราคุ้นกันดี เรียกว่าบางคนโตขึ้นมาด้วยหมูฮ้องนี่แหละ            หมูฮ้อง หรือ ฮ้องบะ ที่คนจีนเรียก เป็นกับข้าวฮกเกี้ยน บะ แปลว่า หมู, ฮ้อง แปลว่า การต้มให้เข้ากับเนื้อ มาถึงวิธีการปรุง เครื่องปรุงประกอบด้วย หมูสามชั้น, หัวเทียม (กระเทียม), พริกไทยดำ, ต่าวอิ๋ว (ซีอิ๊วดำ), ฉิ้วเฉ้ง (ซีอิ๊วขาว) และน้ำตาลสูตรของแม่ครัวโบราณจะใช้น้ำตาลแดงหรือน้ำตาลกรวด ทำให้รสหวานแต่ไม่เลี่ยน เริ่มต้นนำหมูสามชั้นมาล้างทำความสะอาด กำจัดขนให้เรียบร้อย จากนั้นเชียด ( แปลว่า ตัด) เป็นชิ้นๆ ขนาดพอเต็มปาก ชิ้นใหญ่ๆ กินหร่อย (อร่อย) กว่าชิ้นเล็กๆนำมาหมักกับหัวเทียม พริกไทยดำ ใส่ต่าวอิ๋ว ฉิ้วเฉ้ง ทำให้สีสวยทิ้งไว้สักพักราวครึ่งถึงหนึ่งชั่วโมง แล้วจึงตั้งไฟผัดพอแห้ง เติมน้ำตาลแดง ชิมรสถ้าไม่หวานค่อยๆเติมน้ำตาลกรวด ผัดให้หมูเริ่มสุก แล้วตั้งหีบไว้ หีบคือ การตั้งไฟอ่อนๆ ทิ้งไว้ให้เนื้อหมูคายน้ำออกแล้วเครื่องปรุงจะเข้าเนื้อ หมั่นมาคนให้ถึงไฟทั่วๆ เติมน้ำทีละนิด น้ำมันจากหมูจะออกเรื่อยๆ ถ้าตักน้ำมันออกเสียบ้าง จะทำให้หมูไม่มันเยิ้มทิ้งไว้สักพัก 2 ชั่วโมงเป็นอันเสร็จเรียบร้อย ตักทานกับข้าวร้อนๆ โอ๊ะ ! หรอย            หมูฮ้องที่อร่อย เนื้อหมูต้องนิ่ม แต่ไม่เหนียว ไม่เปื่อย รสหวานและเค็มนำเข้าถึงเนื้อหมู ทานเข้าปากแล้วจะหอมกระเทียมพริกไทย สำหรับเคล็ดลับความอร่อย แม่ครัวเก่าแก่พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ต้องทำเยอะๆ หมูฮ้องทำน้อยๆ จะกินให้อร่อยนั้นยาก ต้องเคี่ยวนานๆ ให้น้ำจากหมูออกมาผสมกับเครื่องหมักทั้งต่าวอิ๋ว ฉิ้วเฉ้ง หัวเทียม พริกไทย พอเค็มๆ และหวานบางๆจากน้ำตาลกรวด            ถ้าทำกินเองลำบาก ไม่มีเวลามานั่งเฝ้าเป็นชั่วโมงสองชั่วโมง แนะนำให้ไปลองชิมที่ร้านระย้าถนนดีบุกตัดใหม่ ที่นั่นเขาทำหมูฮ้องขึ้นชื่อที่หนึ่ง ทำทีเป็น 10 กิโล แขกไปใครมาต้องลองชิมแล้วต้องซื้อติดไม้ติดมือกลับบ้าน บอกไว้เป็นทางเลือกเผื่อใครอ่านจบแล้วหิวข้าวก็แวะไปลองชิมดูได้ ปล. เมนูนี้แนะนำครับ ถ้าได้ทานแล้วก็เหมือนคุณได้เป็นส่วนหนึ่งของคนภูเก็ตเลยทีเดียว อร่อยมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก จากคุณ : DogNetwork - [ 23 ก.ย. 49 03:22:27 ]

ความคิดเห็นที่ 9 โอต้าว                      โอต้าว หรือ โกด้าว เขาเรียกกันทั้งสองชื่อ เป็นอาหารจานเดียว ลักษณะคล้ายหอยทอดของภาคกลาง เป็นแป้งคั่ว(ผัด) กับหอยและหัวบอน(เผือก) กินพอให้อิ่มท้อง ไม่ใช่อาหารจานหลัก มักกินกันยามบ่ายไปถึงค่ำ สมัยก่อนจะมีแป๊ะขายโอต้าวเข็นรถเข็นขายตอนหัวค่ำ ขายห่อหนึ่งแค่ 3 บาท คนมาสั่งแล้วนั่งกินริมทาง หรือ สั่งใส่ห่อใบตองหิ้วไปกินไปฝากคนที่บ้าน                หลายคนว่าโอต้าวเป็นอาหารประจำงานศพ คือมีงานศพคราวไหนต้องคั่วโอต้าวเลี้ยงแขก จริงๆหาเป็นพรรค์นั้นไม่ (ไม่ใช่อย่างนั้น) แต่เพราะคนแต่ก่อนเขาจะคั่วโอต้าวในงานศพ ที่คนตายมีอายุยืน อายุมากเป็นจ้อก้อง(ปู่ทวด) จ้อหม๊า(ย่าทวด) ที่มีลูกหลานมากๆ คั่วแล้วยกไหว้ศพ ไหว้เสร็จแล้วก็เอามาให้ลูกหลานกินกันในบ้าน ไม่ให้คนนอกกิน ด้วย โอต้าวนี้มีความหมายเป็นนัยซ่อนอยู่คือ ให้ลูกหลานรักใคร่ปรองดองแน่นเหนียว เหมือนแป้งโอต้าว ที่กินเคี้ยวแล้วเหนียวหนึบ แต่คนสมัยนี้ก็คั่วกินกันทั่ว จนโอต้าวได้ชื่อว่าต้องอยู่คู่งานศพไป งานมงคลอื่นๆเขาจึงไม่ทำ โอต้าวกินกัน                    วิธีทำโอต้าวก็ไม่มีไหร(อะไร)มาก เตรียมส่วนผสมน้ำแป้ง ใช้แป้งจั่วจูหุ้น(แป้งมันสำปะหลัง) ผสมแป้งหมี่(แป้งสาลี), น้ำ, น้ำตาลทราย และเกลือ ส่วนเครื่องก็มี หัวบอน(เผือก) เชียด(ตัด) เป็นชิ้นสี่เหลี่ยมลูกเต๋าแล้วนำไปนึ่ง, หอยติบซึ่งเป็นหอยนางรมตัวเล็ก พูดถึงหอยติบ ป่านนี้หาหอยติบตัวใหญ่ๆ กินหรอยๆ ยากเสียแล้ว มีแต่หอยติบตัวเอียดๆ(เล็กๆ) แลน่าเห็นดู(น่าเอ็นดู) แต่กินไม่ออกไหร(กินไม่ได้รส) คงเป็นเพราะหอยใหญ่(เติบโต)ไม่ทันคนกิน แล้วก็คงไม่มีชายเล(ชายทะเล) ให้มันอยู่บายๆ(สบายๆ) ได้แล้ว เอ๋า! ออกนอกเรื่อง กลับมาก่อน นอกจากนั้นก็มี ลีปลี(พริก)บดละเอียด เลือกลีปลีสีแดงให้สีสวย, บ่ะอิ่วโผะ(กากหมูทอด) สับหยาบๆ, ไข่ไก่, น้ำมัน, ต่าวอิ๋ว(ซีอิ้วดำ), ฉิ้วเฉ้ง(ซีอิ้วขาว), น้ำตาลทราย, ใบกุยช่าย                  วิธีการปรุง ตั้งกระทะพอร้อน กระทะใช้กระทะแบน ใส่น้ำมัน เมื่อน้ำในร้อนตักน้ำแป้งใส่ ตอกไข่ใส่บนแป้ง ตีไข่พอแตก พอแป้งเริ่มสุกจับตัวจึงกลับแป้ง คั่ว(ผัด)ต่อสักนิด จากนั้นใช้ตะหลิวตัดแป้งให้เป็นชิ้นร่วนๆ อย่าให้แป้งติดกันเป็นก้อนเป็นแพ แล้วใส่หอยติบ คั่วพอหอยสุก ใส่หัวบอน ใส่ลีปลีบด, ต่าวอิ๋ว, ฉิ้วเฉ้ง, น้ำตาลนิดหน่อย ผัดให้เข้ากัน พอสุกใส่ใบกุยช่ายและบ่ะอิ่วโผะ ตักใส่จานหรือใส่ห่อ ยิ่งถ้าใส่ห่อใบตอง กลิ่นใบตองหอมๆ จะยิ่งทำให้โอต้าวน่ากินขึ้นอีกโข                เคล็ดลับความอร่อยของโอต้าว น่าจะอยู่ที่การผสมแป้ง ผสมพอดีหรือไม่ เอามาคั่วแล้วเหนียวดีไหม ทำอย่างไรให้แป้งขิ่ว(เหนียว) ขึ้นอยู่กับส่วนผสมว่าน้ำกี่ส่วนแป้งกี่ส่วน ถ้าผสมลงตัวมาคั่วแล้วแป้งจะขิ่วดี เคี้ยวติดหัวบอนชิ้นกับหอยดิบ รสชาติมันๆ เผ็ดปะแล่มๆจากพริก กรุบๆด้วยบ่ะอิ่วโผะ                โอต้าว อาหารปุ้นเต่จานนี้อาจจะไม่เป็นมิตรกับสุขภาพเท่าไหร่นัก เพราะทั้งแป้ง ทั้งมัน ทั้งไข่ คนอายุมากๆ กินมากๆ ก็ไม่ดีกับสุขภาพ เดี๋ยวคอเลสเตอรอลจะขึ้น แต่ก็นั่นแหละ โอต้าวก็ยังเป็นของโปรดของใครอีกหลายๆคน หวันบ่าย(ตอนเย็น) เจ้าเดียวกันนี้เขาจะย้ายมาขายริมถนนหน้าโรงเรียนบางเหนียว  ตรงสะพานลอย ขายถึงหัวค่ำ กับอีกเจ้าที่กินดีกินหรอย(กินอร่อย) ที่วงเวียนหอนาฬิกา หรือวงเวียนเริงจิต. จากคุณ : DogNetwork - [ 23 ก.ย. 49 03:25:58 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณที่มาแปะให้อ่านนะคะ ชอบมากเลย ที่มาอาหารผสานวัฒนธรรมความเชื่อ ตอนไปภูเก็ต ตื่นตาตื่นใจกับอาหารท้องถิ่นมากค่ะ ชอบตลาดเช้ามากๆ ของกินแปลกๆ เยอะเลย จากคุณ : เสมอกลาง - [ 23 ก.ย. 49 04:47:52 ]

ความคิดเห็นที่ 12 โอ๊วววว.......แค่อ่านก้อสาว่าอิหรอยแล้วน๊า..........ถ้ายังไหรเหลยก้อโปสต์มาใหม่น๊า.....(เวลาอ่านกรุณาทำลิ้นแข็งๆจะได้รมณ์มากกก  อิ..อิ..) จากคุณ : บูดูหวาน - [ 23 ก.ย. 49 09:06:38 ]

ความคิดเห็นที่ 13 กระทู้ความรู้เยี่ยมจริง ๆ ครับ จากคุณ : AugusT[CrusheR]VeronicA - [ 23 ก.ย. 49 09:46:55 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ชื่อเมนูอาหาร.. จุ๋มจิ๋มจัง.. โอวเอ๋ว... อาโป้ง.. อิ่วปึ่ง... โอวต้าว... ฟังน่ารักดี เป็นวัฒนธรรมที่น่าเก็บรักษา... เหมือนกับการเขียนภาษาไทย... เรานับว่าเป็นภาษาที่เขียนออกมาแล้วดูสวย อ่อนช้อย... เรายังรักษาเขียนภาษาไทยได้สวย ถึงแม้ไม่ได้ใช้มันทุกวันแล้วก็ตาม... รักที่จะเก็บรักษา เป็นศิลปะอย่างหนึ่ง จากคุณ : จิ๊ดนิ้นส์ (JidNince) - [ 23 ก.ย. 49 10:32:54 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ดีใจครับ ที่มีคนชอบ  มีโอกาสก็แวะไปชิมนะรับ ภูเก็ตยังมีอาหารอีกเยอะ  แล้วจะมาแปะให้อ่านอีกครับ จากคุณ : DogNetwork - [ 23 ก.ย. 49 11:34:38 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ชอบจังเลยค่ะ อาหารพื้นเมืองๆแบบนี้ ดีจังที่ยังรักษาวัฒนธรรมเก่าๆเอาไว้ได้ ^^ อ่านถึงชื่ออาหารแล้วขั้นตอนการทำนี่ คนทำช่างเข้าใจคิดจังเลยค่ะ ชอบความเป็นท้องถิ่นแบบนี้ที่สุดเลยย ^^ จากคุณ : เด็กชายหัวตะปู - [ 23 ก.ย. 49 11:36:36 ]

ความคิดเห็นที่ 17 นี่แหละครับ ภูมิปัญญาท้องถิ่ม ผมเป็นคน กทม แท้ ๆ แต่มีโอกาสไปอยู่ที่ภูเก็ต ตอนแรกไม่อยากไปเลยครับ แต่ตอนนี้รักภูเก็ตขึ้นมาจับใจ จากคุณ : DogNetwork - [ 23 ก.ย. 49 12:15:27 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ตามมาดูคะ  ชอบของกิน จากคุณ : หนูเล็กในเมืองนางฟ้า - [ 23 ก.ย. 49 13:55:17 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุณมากครับคุณ DogNetwork นำสาระดีๆมาฝากบ่อยๆนะครับ จากคุณ : kittscake - [ 23 ก.ย. 49 14:11:39 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เพกดโหวตให้เลยค่ะ จากคุณ : TearEndless - [ 23 ก.ย. 49 15:04:56 ]

ความคิดเห็นที่ 21 โห.. ความรู้เต็มเปี่ยม.. ชอบกระทู้แบบนี้จัง.. ขอบคุณมากๆ นะคะ.. @^^@ จากคุณ : ขวัญณิตา - [ 23 ก.ย. 49 17:56:32 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ครบเดือนก็ไห้วตามประเพณีคนจีน โกนผมไฟตอนอายุ2เดือนกว่า ตอนนี้ลูกชายอายุ3เดือนค่ะ จากคุณ : จุงเกี๊ยก - [ 23 ก.ย. 49 18:52:55 ]

ความคิดเห็นที่ 23 โอ้ววว ดีจัง ไม่รู้จักตั้งหลายอย่างแหนะค่ะ ได้ความรู้ดี ๆ อีกแย้ว :D จากคุณ : บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน - [ 23 ก.ย. 49 21:11:52 ]

ความคิดเห็นที่ 24 คุณ จุงเกี๊ยก   ลูกน่ารักน่าชังดีจังครับ อิอิ จากคุณ : DogNetwork - [ 23 ก.ย. 49 23:29:59 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ขอบคุณมากๆครับ ได้ความรู้เพิ่มด้วยครับ จากคุณ : BhakSook - [ 24 ก.ย. 49 00:12:52 ]