เมื่อวันที่อังคารที่6 มีนาคม 2550ที่ผ่านมา ผมได้ตามเพื่อนๆพี่ๆที่ทำงานไปหาร้านกินข้าวเย็นกันแถวซอยอารี
ทุกคนออกไปร้านกันก่อน แล้วโทรกลับมาบอกว่าร้านที่จะไปปิดซึ่งเป็นร้านอะไรผมก็ไม่ได้สนใจ แต่ว่าร้านที่จะย้านกันไปนั้นน่าสนใจมากเพราะอยากเข้าไปกินนานมากๆแล้ว ได้แต่ผ่านไปผ่านมา ร้านนั้นก็คือ
The Reflection ใครนึกไม่ออกลองกดเข้าไปดู http://www.reflections-thai.com/rooms.html เลยครับ ก็โรงแรมสีสันสดใสสุดhipแห่งประเทศสยาม
ที่รายการทีวี หนังสือ หนัง ละคร ปกCDเพลงต้องไปเยี่ยมเยียนถ่ายรูปให้เป็นสิริมงคลแก่ตน เพราะว่าที่นี้สวยมากๆและแปลกตากว่าที่ใดๆ
แหม ย้ายร้านนี้จะพลาดได้ไง ก็ต้องรีบปั่นงานให้เสร็จแล้วตามไปให้ไว...
เกือบสองทุ่มครึ่งแล้วงานเพิ่งจะเสร็จ ก็รีบโดดขึ้นรถพี่ที่ทำงานอีกคน
บึ่งตามไป Reflection
เมื่อไปถึง เพื่อนๆพี่ๆน้องๆที่น่ารักก็ทานกันจนเกือบอิ่มแล้ว แต่ไม่เป็นไร เดียวสั่งอะไรมากินกับพี่อีก3คนที่มาพร้อมเราก็ได้ ส่วนอีก5-6คนที่มาก่อนหน้าก็สั่งขนมหวานไป หน้าที่สั่งอาหารผมก็ยกให้เป็นของพี่ๆเค้าไป
เพราะผมเอาแต่คุยกับพี่ๆที่มากันก่อนแล้วก็ดูบรรยากาศไปด้วยในตัว
คุยไปสักพัก อาหารก็มาโดยที่ผมไม่รู้ตัว เพราะไม่ได้สนใจว่าเค้าสั่งอะไรกัน
เห็นหม้อไฟแบบเซอรามิคมีแกงส้มอยู่ ผมก็รีบจ้วงมากินด้วยความหิว
อ่า..ยอดมะพร้าวอ่อนน่ากินจัง
พอกินไปสักพักก็ตกใจ เฮ้ยขากุ้งทิ่มปาก! (แพ้กุ้งครับ)
จึงรีบคายออกมาดู ยิ่งตกใจหนักเลยครับ
ทั้งๆที่น่าจะดีใจว่าจะไม่มีอาการแพ้ เพราะไอ้กุ้งที่คายมามันไม่ใช่กุ้ง
แต่เป็นกุ้งมีปีกครับ
ปีกสีดำท้องลาย รุ่นนี้เป็นกุ้งมีปีกแบบตัวขนาดกลาง
แน่นอนครับกุ้งแบบนี้หาไม่ได้ตามทะเล เพราะชื่อของมันมีให้เรียกกันอยู่มากมาก
ทั้งแมงฉาบ(ถ้าเรียกไม่ชัดแบบวัยรุ่นทำตัวน่ารัก) แมงกระจั๊ว(อันนี้เรียกไม่ถูก แต่ได้อารมณ์)
หรือที่รู้จักกันในแวดวงอาหารชาวPantipว่าเป็นกุ้งมีปีกสัญชาติฝรั่ง ชื่อว่า PETER
เอาเป็นว่ามันคือแมงสาบ ไทยธรรมดาที่หาได้ตามซอกหลืบตลาดสดทั่วไป
ผมไม่ได้เป็นกลัวแมงสาปนะครับ ถ้าบินส่าย แท่ดๆๆๆมาก็หลบ
ถ้ามันวิ่งมากับพื้นก็ยืนนิ่งๆ เพราะวิ่งหลบไปเดียวเหยียบจะเหม็ดติดรองเท้าไปอีกนาน
เพียงแต่ว่า คราวนี้มันมาเอาขาทิ่มในปากผมทำไมนี้....
ผมเลยลองเรียกให้พี่ๆที่ทำงานลองมาดูกันในจาน พอดีทุกคนเป็นคนไม่เครียดเหมือนผมครับ
ก็ฮากันใหญ่ แต่ผมที่เป็นคนไม่โวยวายอะไรก็ได้แต่นั่งกุมหัวเหมือนนักบอลยิงลูกโทษพลาด
น้องพนักงานเสริฟก็เดินมาดูแล้วก็รีบขอโทษแล้วรีบยกหม้อกับจานของผมจาก
ไป ผมก็ได้แต่ยิ้มแห้งๆ
กินน้ำล้างปากไป แต่คิดไปคิดมาตูกินน้ำให้มันลงท้องไปทำไม น้ำย่อยที่เกิดจากความหิวอยู่ก่อนก็ไหลย้อนต้านแรงโน้มถ่วงโลกมาอยู่แถว
ลำคอแล้วครับ ผมจึงกึ่งเดินกึ่งวิ่งไปเข้าห้องน้ำอ้วกไป
(แหม ห้องน้ำเค้าสวยจริงๆครับ)
พอกลับมาโต๊ะทุกคนก็ล้อกันใหญ่ ผมก็ได้แต่ยิ้มแห้งๆต่อไป พนักงานเดินมาถามว่าจะให้เปลี่ยนหม้อ หรือจะเปลี่ยนเป็นอย่างอื่น พี่ๆเค้าก็สั่งอะไรไปไม่รู้ แต่ถ้าขอได้ผมอยากได้น้ำยาล้างปากครับ...
ถ้าให้ดีขอไหมขัดฟันด้วย ขากุ้งมีปีกติดฟันง่ะ.....
ข้าวปลาอะไรตอนนี้ก็ไม่มีอารมณ์กินแล้วจึงย้ายฝั่งมากินของหวานกับพี่ๆที่กิน
ของคาวเสร็จแล้ว
กล้วยทอด+ไอศกรีมอร่อยดีครับ รีบกินๆให้ลืมๆเรื่องเมื่อกี้ไป จะได้สนุกกับงานเลี้ยงส่งน้องฝึกงาน
จะได้ไม่เสียบรรยากาศ กินไปซักพักก็เห็นพี่ที่นั่งข้างๆที่ล้อผมเมื่อกี้ กำลังพิจารณาเค้กของเค้าอยู่
กินไปเขี่ยๆไป เรียกพี่อีกคนมาชี้ๆกันด้วย ไอ้เราก็นึกว่าปรึกษากันเรื่องสูตรของเค้กตัวนี้ แต่สงสัยจะไม่สามารถทำตามสูตรเค้กนี้ได้อย่างแน่นอน เพราะเค้กนี้คือ เค้กที่มีครีมนุ่มนวลเป็นปุยฝ้ายขาว ดั่งดอกหญ้าที่ฟุ้งเป็นละอองยามเมื่อต้องลม ที่เขียนมาไม่ได้เว่อร์นะครับ เป็นปุยเลยจริงๆ
แต่ม่าใช่ปุยฝ้ายนะครับ แต่เป็นราขาวๆขึ้นเป็นก้อนกลมปุกปุยเหมือนหางกระต่ายขาวกลางหิมะ(รา)
ถึงตอนนั้น พี่เค้าก็หันมาจับมือกับผม แล้วก็นั่งกุมหัวท่าเดียวกับผมเลย
(ไม่รู้ที่กุมหัวเพราะพยายามแงะ อัลฟาทอคซินออกจากสมองรึเปล่า เห็นพี่เค้าบอกว่าไม่อยากเป็นแบบ1ในนักร้องD2B)
ถึงตอนนี้พนักงานที่ดูแลเราเป็นอย่างดีก็หน้าเสียกว่าเดิม แต่ผมก็เข้าใจนะว่าเค้าไม่ผิด พวกเราก็ยังแซวๆน้องเค้า
น้องเค้าก็เอาไปเปลี่ยนอันใหม่ให้ และไปกระซิบกับผู้หญิงคนนึงใส่ชุดดูดีเข้ากับร้านนี้ น่าจะเป็นผู้จัดการ
ผมก็มองไปยิ้มแห้งๆให้เพราะคิดว่าเค้าคนนี้น่าจะเข้ามาหาโต๊ะเราอย่างแน่นอน รอๆไปก็ไม่มีวี่แววว่าเค้าจะมา
ผมที่มีธุระและมีเพื่อนขับรถมารับที่หน้าร้าน ต้องกลับก่อนที่ทุกคนจะกินเสร็จ จึงฝากพี่อีกคนให้ช่วยจ่ายให้
และรีบออกมากก่อน สรุปคืนนั้นผมกินแกงส้มยอดมะพร้าวอ่อนกุ้งมีปีกไป1ชิ้น (ไม่ได้กลืน) กล้วยทอด+ไอศกรีมครึ่งสกู๊ป คืนนั้นผมต้องออกไปหาหอยทอดข้างถนนกินเอาอย่างเศร้าสร้อย
แต่ที่เศร้ากว่าคืออีกวันนึงพี่คนที่ผมฝากจ่ายเงินบอกว่า "เอามา400บาท"
ผมก็ได้ซึ้งแล้วว่าการได้กินอาหารน้อยกว่าอาหารถวายศาลพระภูม
ิและได้มีโอกาสได้อ้วกในที่สุดHip นั้นมีค่าใช้จ่ายสูงจริงๆ จึงอยากฝากเพื่อนๆว่าโรงแรมและร้านเค้าสวยจริงๆครับ อาหารก็ทำได้ดีมากๆ
กุ้งมีปีกที่ปกติมีกลิ่นคาวรุนแรงติดมือไปเป็นอาทิตย์ แต่ในแกงส้มนี้แม้กัดไปแล้วก็ไม่มีกลิ่นติดปากเลยครับ
ส่วนเค้กขาวปุกปุยนั้นนุ่มนวลเกินบรรยายครับ
Reflection สุดยอดมะพร้าวอ่อนไปเลยจริงๆครับ
PS. ฝากขอโทษผู้จัดการร้านด้วยที่ผมรอร้อรอเฝ้าแต่รอให้คุณมาคุยด้วย
แต่ก็ไม่ได้คุยและต้องกลับไปก่อน ขอโทษจริงๆครับที่ไม่ได้เชิญมาให้คุยด้วย อ้ออีกอย่างนึงครับไม่ต้องกลัวท่ออ่างล้างหน้าตันนะครับ
เพราะสิ่งที่ผมคะย้อนออกไปนั้นมีแต่น้ำย้อยครับ
แก้ไขเมื่อ 18 มี.ค. 50 22:55:15
แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 50 09:41:29
แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 50 09:38:40
แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 50 09:28:42
จากคุณ :
Penny1 
- [
10 มี.ค. 50 09:27:36
]
แกงส้มกุ้งมีปีก เค้กครีมปุยฝ้ายที่ Refelction ซอยอารี
... เข้ามาดู