เจอมากับตัวสดๆร้อนๆ เมื่อวานนี้เอง
ดิฉันได้พาเพื่อนๆที่ทำงานจำนวน 30 คนไปทานอาหารที่ร้านแห่งหนึ่งแถวแจ้งวัฒนะ ก่อนไปก็โทรไปจองโต๊ะไว้เรียบร้อยกับพนักงานที่ชื่อว่า น้องเอ (นามสมมติ) ซึ่งเป็นกะเทย (ฟังจากเสียงก็รู้)
ดิฉันไปถึงร้านประมาณ 20.00 น. นั่งทานข้าวไปได้สักพักก็เดินไปเข้าห้องน้ำ พอออกจากห้องน้ำก็พบใครคนหนึ่ง
น้องเอ : พี่คะ พี่ชื่อ... รึป่าวคะ
ดิฉัน : ใช่ค่ะ มีอะไรหรอ
น้องเอ : คืองี้ค่ะพี่ คือหนูอยากจะ (ระหว่างนั้นเธอก็ทำหน้าตา แอ๊บแบ๊ว ประมาณว่าเกรงใจดิฉันสุดฤทธิ์) คือแบบว่า..หนูอยากจะขอค่า Service จากพี่อ่ะคะ
ดิฉัน : (งงมาก นึกว่าหูฝาด) ค่าอะไรนะคะ
น้องเอ : ค่า Service ค่ะ คนละ 200 เองพี่ พวกหนูมีกัน 3 คนอ่ะ
ดิฉัน : ค่า Service นี่มันคืออะไร แล้วทำไมพี่ต้องให้ด้วยล่ะเนี่ย
น้องเอ : คือแบบ...พวกพี่มากันต้งหลายคนอ่ะคะ นะคะพี่ เนี่ยพวกหนู 3 คน คนละ 200 เองพี่ พูดง่ายๆ ก็เหมือนค่า Tips อ่ะคะพี่
ดิฉัน : (เหวอ) อ้าว งั้นน้องก็รอค่า Tips ตอนเช็คบิลก็ละกันนะ
พูดจบดิฉันก็พยายามเดินหนี แต่น้องคนนั้นก็ใช้สายตาวิงวอนประหนึ่งว่าถ้าคืนนี้หนูไม่ได้ตังค์พี่ หนูต้องอดข้าวตายแน่เลย
ดิฉันจึงบอกเธอว่า ไว้ค่อยว่ากันอีกทีตอนพี่เช็คบิลแล้วก็แล้วกันนะ ตอนนี้พี่ไม่มีให้หรอก
จากนั้นดิฉันก็กลับมานั่งกินต่อกับเพื่อนๆ จนกระทั่ง 24.00 น. ถึงเวลาเช็คบิล น้องเอก็เดินถือเศษกระดาษแผ่นนึง หน้าตาเหมือน Post it ที่เราใช้กันน่ะคะ แผ่นเล็กมาก เขียนตัวเลขมาเลยลอยๆ 13,363 (ตัวเลขประมาณนี้ จำไม่ค่อยได้)
ดิฉันก็เหวอ (รอบสอง) ทำไมมันเป็นงี้ล่ะน้อง เขียนมาลอยแบบนี้อ่ะเหรอ พี่ขอดูบิลหน่อยได้มั้ย ว่าแล้วเธอก็เดินไปหยิบบิลสีชมพูที่กองอยู่บนโต๊ะวางน้ำแข็งและมิกเซอร์ ความหนาประมาณ 20 แผ่น มาให้ดู
ในบิลนั้นไม่ได้บอกราคาของอาหารเลย เป็นลายมือที่พนักงานจดว่าสั่งอะไรบ้าง เป็นจำนวนกี่จาน (มาถึงตอนนี้ชักแหม่งๆ) ก็ เอา ไม่ว่าอะไร พอจ่ายเงินเสร็จ (รูดการ์ดค่ะ ) เธอก็ยืนรออยู่ข้างๆ ซึ่งดิฉันกะลังนั่งคุยกับเจ้านายและลูกค้าชาวต่างชาติอยู่ เธอก็ไม่ยอมไปไหน ดิฉันไม่อยากจะหันไปมองหน้าเธอเล้ย สักพักเจ้านายดิฉันก็ให้ไปร้อยนึง เธอเหวอค่ะ เธอก้มลงมากระซิบข้างหูดิฉันเพื่อทวงค่า Service ตรงนี้เป็นเหตุให้เจ้านายของดิฉันไม่พอใจว่า นี่มันค่าอะไร ทำไมพวกเค้าต้องจ่ายด้วย ไปร้านไหนไม่เคยเจอแบบนี้เลย แอบกระซิบกันว่าเรียกผู้จัดการเลยดีมั้ย
ระหว่างนั้นเราก็ถกเถียงกันอยู่นานค่ะ ทุกคนลงความเห็นว่าไม่จำเป็นต้องให้ เนื่องจากไม่มีเหตุสมควร คือถ้ามาขอแกมบังคับกันแบบนี้ มันรับไม่ได้อ่ะคะ น่าเกลียดมาก
แต่น้องเอก็ไม่ยอมจากเราไปไหน เธอจะเอาให้ได้ สุดท้ายผู้ใหญ่อีกคนทนรำคาญไม่ไหว ต้องยอมจ่ายให้เธอไป 600 บาท (ก็ไม่รู้เอาไปแบ่งเพื่อนรึป่าว) เจ้านายดิฉันบอกว่า คราวหลังร้านนี้ไม่เอาแล้วนะ ไปกินร้านอื่น
นี่ล่ะคะ เอามาเล่าให้ฟัง ถึงความไม่น่ารักของน้องคนนี้ อยากจะเรียกผู้จัดการร้านอยู่เหมือนกันนะคะ แต่พยายามมองหาแล้ว ไม่มีใครดูเป็นผู้จัดการร้านเลย ดูแล้วเป็นน้องๆเด็กเสิร์ฟกันมากกว่า กลัวว่าถ้าถามหาผู้จัดการร้านแล้ว น้องเค้าจะไหวตัวทัน ไม่ยอมให้ความร่วมมือ อาจจะบอกว่าผู้จัดการไม่อยู่ อะไรประมาณนี้ สู้เจอจังๆ แล้วเรียกมาคุยเลยดีกว่าค่ะ
งานนี้ก็เลยกลับบ้านกันแบบเซ็งๆอ่ะคะ เอาเป็นว่าไม่โทษร้านหรอกค่ะ โทษน้องคนนี้มากกว่า " ไ ม่ น่ า รั ก เ ล ย "
จากคุณ :
ปลาวาฬชุบแป้งทอด 
- [
5 เม.ย. 50 14:34:39
]
+ + + สุดเซ็ง ! พนักงานร้านขอค่า Service 600.- + + +
... เข้ามาดู
มองกันคนละมุมครับ