ปกติไม่ยุ่งเรื่องของใคร แต่เห็นแล้วทนไม่ได้ เพราะทำไปทำมามันดันมาเกิดกับคนใกล้ตัวยัยต๊องเสียนี่
เรื่องของเรื่องมันมีอยู่ว่ามีรุ่นน้องที่เป็นเชฟอยู่โรงแรมย่าน เจริญนคร มีข่าวสารข้อมูลอย่างหนึ่งมาให้อีช้าน เพราะตอนนี้กระแสแห่งความเก่งกาจของสาวนางนี้เป็นที่น่าสนใจและติดตาม เนื่องจากเนื้อหาในเว็บส่วนตัวของเธอ ได้กล่าวถึงสถานบันดังๆไว้อย่างมากมาย จนทำให้เหล่าคนทำขนม มีข้อกังขาว่า เธอจบรุ่นไหนทำไมไม่เคยพบหน้า
แล้วถามว่าสตรีนางนี้คือใครทำไมมีความสามารถในการเรียนทำขนมได้มากมายหลายที่นัก
ครั้น ยัยต๊องอย่างเดี้ยนคลิกเข้าไป
ฉับพลันทันใด ยัยต๊องร้องอ๋อ ร้านนี้นี่เอง อ่านสรรพคุณดีกรีของเธอ คนอย่างเดี้ยนเหรอเชฟดังๆในเมืองหลายคนที่เรารู้จัก เน้นว่ารู้จักจริงๆนะเคอะ (ซึ่งทุกคนอยากพบปะเธอมากในเวลานี้เนื่องจากทุกคนได้อ่านสรรพคุณในเว็บขายของเธอ)
http://www.weloveshopping.com/template/a13/s_aboutus.php?shopid=6497
พี่หลายคนพูดแบบขำๆว่า แปลกนะ จบมาก็หลายที่แต่ละที่ดังๆทั้งนั้น ทำไมไม่เคยเห็นหน้าเห็นตากันเลยแฮะ (อืม นั่นสิ )FCSIA .อืมๆ ที่นี่แขกเยอะเนอะ สาวเมย์เธอจะรู้ไหมน้อ ย่างน้อยถ้าเคยไปเรียนมาจริงๆ เธอคงมีเพื่อนชาวจีน สิงค์โปร และบรรดาอาบังเยอะแน่ๆ
เรื่องอาหาร ของกิน โดยส่วนตัวแล้ว ได้เรียนมาก็ดี ไม่เรียนมาก็ดี ล้วนแต่ต้องอาศัยประสบการณ์ เหรอที่เราเรียกว่ามวยวัด (อันนี้บางที เจ๊งกว่าพวกเรียนมาอีกนะ)
กลับไทยคราวหน้า เรามีโอกาสได้นัดพบปะกับบรรดา ผู้อาวุโสต่างๆมากมายอาจจะมีถกปัญหาของสตรีนางนี้ขี้นมาเป็นใครมาจากไหนกันนะ
โดยส่วนตัวแล้ว เราว่า สตรีนางนี้ ควรพบแพทย์เป็นอย่างยิ่ง เธอมีปัญหาเกี่ยวกับสุขภาพจิตอย่างรุนแรง อนาคตอาจจะเป็นอันตรายต่อตัวเองและคนที่รักเธอ ชนิดที่เรียกว่า ไม่เจอตอไม่รู้สึก ไม่มีอะไรเลวร้ายไปกว่าการทำลายความหวังและความฝันของคนๆหลายๆคน
สังคมให้อภัยเธอเสมอ แต่จากประสบการณ์และเรื่องราวที่ติดตามเกี่ยวกับเธอมาโดยตลอด
สตรีผู้นี้่ไม่เคย หยุด และคิดจะกลับตัวเลยหรือ เหรอว่า จะมีสักวันหนึ่งที่กว่าเธอจะรู้ตัวก็สายเสียแล้ว
อยากให้เธอหยุดเสียที หันมาเปลี่ยนตัวเองเพื่อนคนที่รักเธอมากมายขนาดนั้น (สงสารแต่ก้อพูดไม่ได้)ต้องรออีกนานแค่ไหนกว่าคนที่แสนดีคนนั้นจะรู้ตัว
มาช่วยกันทำให้สังคมไทยน่าอยู่ขี้น วงการอาหาร มีคนดีๆช่วยสร้างสรรค์ผลงานกันดีกว่า หากจิตใจไร้ซึ่งความบริสุทธิ์และจริงใจ อาหารเหล่านั้นจะออกมารสชาติอย่างไรหรือ เชฟขี้เมาไม่ใช่เรื่องแปลก เชฟสูบบุหรีจัดเนี่ยไม่ได้นะค่ะ แล้วสตรีนางนี้จะทราบมั้ยว่า เรียนแต่ละที่ต้องใช้เวลากี่เดือน ถ้าเรียนแล้วต้องพักที่ไหน เพื่อนที่เรียนด้วยกันไม่เคยติดต่อกันเลยเหรอ
เราเองเป็นคนรักการกิน รักการทำขนม รักการทำอาหาร รู้สึกหดหู่และเสียดายเเทน
หากแต่วันนี้เธอจะหันมาพูดแต่ความจริง มีความจริงใจให้กับเพื่อนร่วมอุดมการณ์เดียวกัน ทุกอย่างมันก็จะดีขี้น จะจบเหรอไม่จบมันไม่ได้วัดกันซักหน่อยว่า คุณนั้นมีกึ๋น แค่ไหน
จบค่ะ ฝากไว้อีกสักนิด http://www.memaycafe.com/
ขออนุญาตปริ้ทข้อมูลให้พี่ๆน้องๆทั้งหลายที่กังขาเค้าได้อ่านกันนะค่ะ
ก่อนจากทิ้งท้ายไว้อีกนิด หากสาว JC ได้จบมาจากสถานบันต่างๆดังที่เธออ้างมามากมายนั้นแล้วล่ะก็ เธอจะไม่มีรูปเพื่อนที่เรียนด้วยกันเลยเหรอค่ะ โดยส่วนมากแล้วคนที่เคยเรียนสถาบันเหล่านี้ หรือผ่านการทำกิจกรรมร่วมกันมาก่อนล่ะ สิ่งแรกและมารยาทที่เรานึกถึง คือการได้ ขยายภาพ ใหญ่ๆ ติดไว้ฝาบ้านไม่ก็ในร้านเป็นการระลึกถึงช่วงเวลาเหล่านั้นได้อย่างดีเลยค่ะ อย่างน้อยไม่มีเพื่อนคนไหนที่จะไม่หาเวลาว่างแวะมาร้านเพื่อนของตนเองหรอกนะค่ะ ชาวหมวกสูงรู้ดีคะ
แก้ไขเมื่อ 26 ต.ค. 50 00:23:27
แก้ไขเมื่อ 26 ต.ค. 50 00:15:08
แก้ไขเมื่อ 26 ต.ค. 50 00:00:49
แก้ไขเมื่อ 25 ต.ค. 50 23:54:36