 |
โมจิ...คนไทยเราทำกินกันมานานแล้วนะ........ว่าแต่ทำยังไงครับ?
พอดีว่าท่านแม่เป็นคนสุโขทัย ตอนที่เป็นเด็กไปทำบุญสงกรานต์ที่ศรีสำโรง ทุกครั้งที่ไปทั้งป้าทั้งน้าทั้งแม่ จะซื้อของกินจากตลาดมากมายมาให้กินเพียบ เพราะที่อีสานบ้านผมไม่มีให้กินว่างั้นแถอะ อาทิ
ข้าวเหนียวนึ่งห่อด้วยใบตอง มีกับเป็นหมูโค้ว-เนื้อแผ่น(เค็ม)-เนื้อฝอย(หวาน)
เมี่ยงใบชาแช่น้ำส้ม ใส่ไส้มะพร้าว-ถั่วลิสง-กระเทียมทอด น้ำตาลปี๊บ เกลือ รสห่อมาขนาดพอดีคำ(ผู้ใหญ่) ออกเปี้ยวหวานมันเค็มเคี้ยวเพลิน(อันนี้ชอบสุดๆ) ใส่มาในกลวยใบตอง
ข้าวเหนียวหน้ากุ้ง-หน้าปลาแห้ง(อันนี้ชอบมาก)-หน้าสังขยา ห่อใบตอง
ปาท่องโก๋-น้ำเต้าหู้ (ทุกวันนี้ก็ยังกิน)
ผักเป็ดชุบแป้งทอด กินกับน้ำพริกกะปิ (อันนี้ก็ชอบ)
ปลาซิวตัวโตชุบแป้งทอด (อันนี้ตอนนั้นไม่ค่อยชอบเพราะตั้งกินทั้งก้างเคืองคอ แต่ตอนนี้มีเท่าไหร่กินได้ไม่มีปัญหา)
ขนมกวน (กาละแม) ทำเป็นแผ่นขนาดใหญ่โรยหน้าด้วย
ถั่งลิสงคั่ว ที่ทำใหม่ๆ จะอร่อยมาก ถั่วยังกรอบ ตัวขนมก็นุ่มหนึดดี หอมมันกะทิมะพร้าวและหวานน้ำอ้อย (น้ำลายไหล)
ถั่วทอด เป็นแผ่นกลม ไม่มีที่ไหนอร่อยกว่าที่นั่นแล้วขอบอก
กระยาสารท ที่นี่อัดมาเป็นแผ่นแข็ง และแน่นขนาดใช้แทนอาวุธได้เลย แต่เขาจะตัดแบ่งเป็นชิ้นๆ ตอนที่เป็นเด็กชิ้นเดียว (ขนาดนิ้วมือผู้ใหญ่สองนิ้ว) ก็อิ่มแล้ว แต่ก็ต้องยอมรับว่าอร่อยสุดๆ ที่อื่นสู้ไม่ได้ สมัยนั้นเขาใส่น้ำผึ้งด้วย เพราะสมัยนั้นคนนิผมทำสวนผลไม้ ผมเคยไปหารังผึ้งมิ้มตามสวนมะปราง (แล้วให้ผู้ใหญ่ไปเก็บให้) คั้นน้ำผึ้งได้เป็นขวด กระยาสารทแบบที่ทำขายเป็นของฝากสมัยนี้ที่เห็นร่วนๆ ไม่คิดจะซื้อกินเลย เพราะลองมาแล้วไม่อร่อยเท่า
ข้าวเหนียวแดง ที่นี่ทำมาแบบแข็ง เห็นที่อื่นเขาทำกันนิ่มๆ (ไม่ค่อยชอบเพราะเคี้ยวไม่ไหวต้องใช้อมเอา)
และอื่นอีก แต่ยังนึกๆ อยู่ แต่ในบรรดาของเหล่านั้นมี.....
จากคุณ :
บานดึก 
- [
9 ธ.ค. 50 23:09:05
]
|
|
|
|
|
|
