PANTIP.COM : D6193336 อยากทราบเหตุผลที่ใช้และไม่ใช้ผลิตภัณฑ์ตราหัวม้าลาย [การทำอาหาร]

ความคิดเห็นที่ 5

เขาว่ากันอย่างนี้นะครับ ภาชนะที่เป็นอลูมิเนียม จะเกิดพิษจากการสะสมในร่างกายหากใช้ต่อเนื่องไปนานๆ ด้านความปลอดภัยแสตนเลสจะปลอดภัยมากกว่า หรือเปล่า ลองอ่านดู ค้นเจอเมื่อกี้ครับ

อลูมิเนียมเป็นแร่ธาตุที่พบได้ทั่วไป สัมผัสและนำมาใช้ประโยชน์อย่างกว้างขวางในชีวิตประจำวันอย่างมากธาตุหนึ่ง คิดเป็นปริมาณที่พบบนโลกได้ประมาณร้อยละ 8.13 นับเป็นปริมาณที่พบมากเป็นลำดับสามรองจากออกซิเจนและซิลิกอน ดังนั้นโอกาสที่มนุษย์จะได้รับอลูมิเนียมเข้าสู่ร่างกายจึงมีอยู่ไม่น้อยเลย เป็นที่น่าเสียดายที่ร่างกายเราไม่จำเป็นต้องใช้อลูมิเนียมสำหรับการดำรงชีวิตเหมือนแร่ธาตุหรือโลหะชนิดอื่น เช่น เหล็ก สังกะสี โคบอลท์ หรือ ทองแดง ซึ่งเป็นส่วนประกอบของเอนไซม์และโคเอนไซม์ (coenzymes) ที่จำเป็นในขบวนการเมตาโบลิซึม ถึงกระนั้นก็ดี ขึ้นชื่อว่าโลหะแล้วแม้จะเป็นชนิดที่ร่างกายต้องการก็ต้องการในปริมาณที่น้อยมาก หากร่างกายได้รับในปริมาณมากก็ก่อให้เกิดโทษต่อร่างกายได้เช่นกัน เพราะโลหะเหล่านี้สามารถรวมตัวกับโปรตีนอื่น ๆ ได้ด้วย ทำให้เกิดความผิดปกติในการทำหน้าที่ของโปรตีนเหล่านั้นได้อลูมิเนียมก็เป็นหนึ่งในโลหะที่มีคุณสมบัติดังกล่าวที่สามารถก่อให้เกิดความผิดปกติหรือพิษภัยต่อร่างกายได้ ความคุ้นเคยที่เราได้พบเห็นและสัมผัสอลูมิเนียมในชีวิตประจำวันอยู่เสมอ จากภาชนะอลูมิเนียมที่ใช้บรรจุอาหาร จากยาลดกรด จากอาหารที่รับประทาน ประกอบกับการเกิดพิษเฉียบพลันเนื่องจากอลูมิเนียมก็ไม่เคยปรากฎ ทำให้อลูมิเนียมถูกมองข้ามพิษภัยของมันไป และไม่ได้ให้ความสนใจหรือระวังเท่าที่ควร แม้ว่าร่างกายเราจะมีกลไกสำหรับการต่อสู้สิ่งแปลกปลอมที่เข้าสู่ร่างกายด้วยการกำจัดออก หรือเปลี่ยนเป็นรูปแบบที่ไม่เป็นพิษต่อร่างกาย กลไกนี้ก็ใช่ว่าจะไม่มีขีดจำกัดแต่อย่างใด ขีดจำกัดนี้ยังแตกต่างกันไปในแต่ละบุคคลอีกด้วย (ปริมาณอลูมิเนียมทั้งหมดที่ร่างกายสามารถทนทานได้ตกอยู่ในช่วง 50-150 mg ยกกำลัง 5) ดังนั้นหากปริมาณสารพิษที่เข้าสู่ร่างกายมีมากเกินขีดจำกัดนี้ก็จะก่อให้เกิดพิษภัยหรือเกิดการสะสมในเนื้อเยื่อและอวัยวะต่าง ๆ ได้ และหากปริมาณที่สะสมในร่างกายมีมากจนไม่สามารถทนทานได้ก็จะแสดงอาการปรากฎให้เห็นในที่สุด พิษภัยที่เกิดกับอลูมิเนียมมักปรากฏหลังจากที่ได้รับเป็นเวลานานพอสมควรหรือที่เรียกว่า ระยะเรื้อรัง (chronic) อันตรายถึงชีวิตก็ได้เคยมีรายงานกันมาแล้วในผู้ป่วยไตพิการหรือไตวาย พิษจากอลูมิเนียมมักพบมากในคน 2 กลุ่ม คือ 1. ผู้ป่วยไตล้มเหลวเรื้อรังหรือไตวาย อาการเกิดพิษที่พบบ่อยในกลุ่มนี้คือ อาการโลหิตจาง (microcytic, hyperchromic anaemia) กระดูกน่วม และการสร้างกระดูกบกพร่อง (osteomalacia and osteodystrophy) กล้ามเนื้อกระตุก (myoclonus) และอาการทางประสาท (encephalopathy) เช่น ความจำเสื่อม (dementia) ชักกระตุก (focal seizure) 2. ผู้ที่ต้องทำงานประเภทที่ต้องสัมผัส หรือเกี่ยวข้องกับอลูมิเนียมอยู่เป็นประจำซึ่งต้องสูดดมผงอลูมิเนียมในบรรยากาศ เช่น คนที่ทำงานในโรงหลอมกลึงดัดอลูมิเนียม ในโรงงานผลิตวัตถุดิบ aluminium oxide, aluminium chloride, aluminium sulfate, aluminium phosphide เป็นต้น ความเป็นพิษจึงแสดงออกทางระบบหายใจ เช่น อาการหอบหืด การหายใจติดขัด และ pulmonary fibrosis ในประเทศอังกฤษมีข้อกำหนดปริมาณสูงสุดที่ต้องสัมผัสถูกไว้ไม่เกิน 10 มิลลิกรัมต่อลูกบาศก์เมตร (กรณีที่ต้องเผชิญเป็นเวลานาน) และไม่เกิน 20 มิลลิกรัมต่อลูกบาศก์เมตร (สำหรับการเผชิญในเวลาสั้น) แม้ว่าในประเทศไทยจะยังไม่มีรายงานการตายเนื่องจากอลูมิเนียมเป็นพิษเกิดขึ้น (หรืออาจมีบ้างแต่ตกสำรวจ) คติที่ว่า "กันไว้ดีกว่าแก้" ยังเป็นความจริงที่สามารถนำมาใช้ได้ทุกเมื่อ ในขณะที่ยังมิได้มีข้อกำหนดควบคุมปริมาณอลูมิเนียมในอาหารและน้ำดื่ม (ยกเว้นน้ำบริโภคในภาชนะบรรจุที่ปิดสนิท) หรือในน้ำกลั่นสำหรับเตรียมยาฉีดแต่ประการใด ดังนั้น จึงเป็นหน้าที่ของผู้บริโภคที่จะต้องตื่นตัวและให้ความสนใจที่จะเลือกบริโภค และหลีกเลี่ยงการบริโภคอาหารที่ปนเปื้อนของอลูมิเนียมในปริมาณสูง กลุ่มคน 2 กลุ่ม ซึ่งมีความเสี่ยงต่อการเกิดพิษค่อนข้างสูง คือ ผู้ป่วยโรคไตและผู้ที่ทำงานซึ่งต้องเกี่ยวข้องและสัมผัสกับอลูมิเนียมอยู่เสมอ จะต้องเพิ่มความระวังในเรื่องนี้มากเป็นพิเศษ.

จากคุณ : บานดึก - [ 3 ม.ค. 51 23:31:01 ]