สวัสดีครับ เพื่อน ๆ ที่รักทุกท่านครับ
มาต่อกัน เช้าวันสุดท้ายนี่ เรายังอิ่มค้างมาจากมื้อเย็นเมื่อคืน แวะลงมากินกาแฟ หน่อยนึง พอแก้ง่วง
เที่ยวบินที่เราจะกลับกรุงเทพ เป็นเที่ยวบินรอบค่ำ(มาก) เลยมีเวลาเหลือเกือบเต็มวัน
วางแผนกันว่าจะเดินเที่ยวเก็บตกจุดท่องเที่ยวในตัวเกาะมาเก๊า แต่ฝนฟ้าใจดีมากไปหน่อย ฝนตกแบบตัวเปียกแบบรำคาญมาตั้งกะเช้า
เรากางแผนที่แล้ววางแผนว่าจะนั่งรถเมล์ไปวัดอาม่ากัน
ส่งเสียงภาษาไทยเจี๊ยวจ๊าว ไม่แพ้คนจีน สักพักนึง ก็มีเสียงภาษาไทย ลอยแทรกมาว่า จะไปไหนกันเหรอครับ
หันไปมอง ท่านสุภาพบุรุษ ชาวไทยที่คงมามีภูมิลำเนา หรือ มาทำมาหากินที่นี่ มีน้ำใจสอบถาม พอบอกไป แกก็รีบบอกว่า ต้องไปขึ้นรถเมล์ที่อีกด้านของถนน
สรุปว่า เรารอรถผิดจุด อิอิ ต้องขอขอบคุณเป็นอย่างสูงไว้ ณ ที่นี้นะครับ มาเที่ยวรอบนี้ น้ำใจเหมือนฝนอันไหลหลั่งมาเอง จริง ๆ ยอมรับว่านี่เป็นประสบการณ์ที่ต้องเจอด้วยตนเอง สุดท้ายเราก็มาถึงวัดอาม่ากัน
แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 51 09:47:39