เขียนไปเขียนมา ตัวหนังสือก็พามาถึงตอนที่ 5 ซะงั้น ในความเป็นจริงแล้ว ผมไม่ได้ตั้งใจจะเขียนให้มากมายขนาดนี้ แต่เพื่อความเข้าใจในเรื่องกาแฟคั่ว บด ที่ถูกต้องยิ่งขึ้น เลยอยากจะแชร์ข้อมูลให้เพื่อน ๆ ได้อ่านครับ
ผมขอออกตัวก่อนนะครับ ว่าผมเป็นคนหนึ่งที่ทำธุรกิจด้านกาแฟครับ แต่ผมก็ระวังอยู่เสมอ ในเรื่องการออกความเห็น หรือ เขียนกระทู้ที่จะทำให้เข้าตัว อันเป็นผลประโยชน์แอบแฝง ในหลาย ๆ กระทู้เรื่องการสอบถามสถานที่ซื้อหาสิ่งของ ผมก็ไม่เคยไปบ่งบอก ให้เข้าตัวครับ ฉะนั้น ไม่ต้องห่วงในเรื่องนี้ครับ
ผมเชื่อว่า ความสุขของคนเรามีหลายแบบครับ หลาย ๆ คน มีความสุขที่จะฟังดนตรี คลาสสิค จากเครื่องเสียงระดับ Hi-end จนทำให้เรียนรู้แทบทุกส่วนประกอบที่มีผลกระทบกับคุณภาพเสียง ในขณะที่ผู้ผลิตก็พยายามพัฒนา เครื่องเสียงให้สามารถถ่ายทอดเสียงที่ออกมาให้เสมือน วงออเครสต้า มาเล่นอยู่ด้านหน้า อย่างไร อย่างนั้น แต่ในอีกหลาย ๆ คน ฟังเพลงคลาสสิคเช่นเดียวกัน แต่ลึกซึ้งถึงขนาด เรียนรู้ที่จะเล่น หรือ บรรเลงเพลงด้วยตัวเอง นั่นก็เป็นอีกความสุขหนึ่่งของผู้เสพครับ
ส่วนตัวผมเอง เดิมที ไม่เคยรู้ซึ้งถึงเรื่องเพลงคลาสสิค หรือ เพลงชั้นสูงอะไรทั้งนั้น ได้ฟังทีไร เป็นเหมือนเพลงกล่อม ทำให้ง่วงนอนง่ายๆ ซะงั้น พาลทำให้นึกตำหนิ ผู้ประพันธ์เพลงว่า ทำไมจะต้องคิดอะไร มากมาย ยุ่งยากขนาดนั้น กะอีแค่ โน๊ตดนตรี 7 ตัว กลับทำอะไร ต่อมิอะไรให้ยุ่งยากเหลือเกิน จนกระทั่งวันหนึ่ง เผลอไปอ่าน เรื่องราวของ อัจริยะของโลก ด้านดนตรี นามอุโฆษ ชื่อ บีโธเฟ่น ทำให้ได้รู้ว่า บทเพลง " ซิมโฟนี่ หมายเลข 9 " ที่หลาย ๆ ผู้รู้ ถือเป็น บทประพันธ์เพลงที่ดีที่สุด ที่ บีโธเฟ่นได้ประพันธ์ออกมา ใครจะรู้บ้างว่า บทเพลงที่ดีที่สุด ในชีวิตเขานั้น ถูกประพันธ์ในช่วงขณะ ที่เขามีปัญหามากมายรุมเร้า ทั้งเรื่อง ครอบครัว และ ปัญหาความบกพร่องทางร่างกาย ที่ถือเป็นสิ่งร้ายแรงที่สุดในชีวิตคนดนตรี นั่นคือ อาการ หูหนวก ... นั่นทำให้ผมดิ้นรน เสาะหา บทประพันธ์เพลงชิ้นนั้นมาฟัง และ ในที่สุดก็ได้มีโอกาสไปฟังเพลงจากการบรรเลงใน Hall ของวง บางกอก ซิมโฟนี่ ออเครสต้า
ผมพูดได้คำเดียวว่า ขนลุกครับ ก็ใครจะคาดคิดว่า มนุษย์ จะสามารถ แต่งบทเพลง ที่มีห้วงทำนอง ซับซ้อน ซ้อนอารมณ์ และ เนื้อหาได้มากมายขนาดนี้ และ บทเพลงคลาสสิค แต่ละเพลง และยิ่งฟังไพเราะมากขึ้นไปอีก หลังจากที่ได้ไปเรียน กีต้าร์คลาสสิค ถึงทำให้รู้ว่า ตัวโน๊ตแต่ละตัว มีความหมาย มองข้ามไม่ได้ ยิ่งเรียน ยิ่งยาก ยิ่งยาก ยิ่งฟังเพลงเพราะ ได้เนื้อหา ที่สำคัญ ผมมีความสุขกับมันครับ ในขณะที่เพื่อนผม ยิ่งเรียนรู้มาก ยิ่งสนุก กลายเป็นว่า นอกจากเล่นดนตรี แล้ว ตอนนี้กับไปสนุกกับการทำกีต้าร์คลาสสิคเองด้วยซ้ำ ซึ่งทำให้เขารู้ว่าถ้าจะต้องการเสียงแบบใด จะต้องเลือกใช้ไม้ชนิดใดทำกีต้าร์ ...
แก้ไขเมื่อ 01 พ.ค. 51 11:00:41