ความคิดเห็นที่ 1 กุ้งเลื้ยงทางบ้านผมไม่นิยมเอามาทำอาหาร เพราะมันอร่อยสู้กุ้งธรรมชาติไม่ใด้ กุ้งเลี้ยงเขามีไว้ให้คน กทม. ทาน ส่วนกุ้งธรรมชาติคนพื้นที่เก็บไว้ซื้อ-ขายกันเอง ฮิๆ จากคุณ : อ้วนวันยาว (Youth In Asia) - [ 24 พ.ค. 51 05:48:30 ]

ความคิดเห็นที่ 2 บ้านอยู่ไหนอ่ะ   เอามาฝากมั่งจิ ฮิ ๆ จากคุณ : ให้เธอหมดเลย...นมตราหมี - [ 24 พ.ค. 51 06:32:21 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อยู่ กทม. ยังไม่ยอมทานกุ้งเลี้ยงเลยค่ะ ซื้อกุ้งขาวโตๆทานซะมากกว่า เนื้อมันต่างกันจริงๆง่ะ แต่ราคากุ้งเลี้ยงก็ โลนึงตั้งแต่ร้อยนิดๆก็มีแล้ว ถ้ากุ้งขาวตัวใหญ่ๆหน่อยจับมาก็ โลละ 300-500 บาทได้มั้งคะ ผิดพลาดขออภัย ไปจ่ายตลาดน้อยครั้ง อิอิ จากคุณ : แมวอ้วนสีฟ้า - [ 24 พ.ค. 51 08:49:43 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ไม่ชอบกุ้งขาวเลยค่ะ  แต่ถ้ากินก็กินได้ค่ะ แต่จะกินเฉพาะเนื้อ ส่วนหัวมันจะมีความรู้สึกเหม็นโคลน  เนื้อมันจะไม่เน้นเด้ง เหมือนกุ้งทะเล ส่วนกุ้งดำเมื่อก่อนเห็นมีเยอะมาก แต่ตอนนี้เห็นกุ้งขาวทั้งเลย ถ้าให้เลือกกินสองอย่างนี้ขอเลือกเป็นกุ้งดำดีกว่าค่ะ แต่ปกติจะซื้อกุ้งชีแฮ้กินมากกว่าอ่ะค่ะ ซื้อตัวเล็กหน่อยราคาก็พอรับได้ ที่สำคัญกินได้ทั้งตัวทั้งหัว ^^" จากคุณ : Triny - [ 24 พ.ค. 51 10:15:34 ]

ความคิดเห็นที่ 5 กุ้งทั้งสองชนิด(กุลาดำและ กุ้งขาวแวนนาไม) เป็นกุ้งเลี้ยงครับ กุ้งกุลาดำ  นิยมเลี้ยงกัน มานานแล้วครับ ใชระยะเวลาการเลี้ยง4-6เดือน โดยนำลูกพันธ์ มาลงเลี้ยงในบ่อดิน ให้อาหารเม็ด เฉลี่ยวันละ4-5มื้อ กุ้งกุลาดำจะหากินบนพื้นบ่อ ซึ่งถ้าบ่อไหน สกปรกก็จะเป็นแหล่งเพาะเชื้ออย่างดี ทำให้เกิดอาการ หางบวม หนวดขาด และโรคอื่นๆอีกมามาย  ทำให้ผู้เลี้ยงต้องหมั่นคอยใช้ยาปฎิชีวนะอยู่บ่อยครั้ง ซึ่งเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้อุตสหกรรมการเลี้ยงกุ้งกุลาดำในบ้านเรา ประสบปัญหา เนื่องจาก สารตกค้าง อเมริกา อียู และญี่ปุ่น ตรวจพบสารตกค้างประเภท คลอแรม ในตัวกุ้งมีค่าเกินกว่ามาตราฐาน  ภาครัฐถึงกับต้องลงมือมาแก้ปัญหาอย่างจริงจัง แต่ก็ไม่ประสพความสำเร็จในการแก้ไข  อาจเป็นเพราะพื้นที่ที่ผู้เลี้ยง ใช้บ่อเลี้ยงอย่างไม่คำนึงถึงผลกระทบ ไม่มีการพักดิน พักน้ำ จึงทำให้เชื้อโรคระบาดได้โดยง่าย ยากต่อการเยียวยารักษา นั่นคือจุดจบของกุลาดำในอดีต    หลังจากนั้นเป็นต้นมาเกษตรกรผู้เลี้ยงกุ้ง ก็ต้องตะลึงกับกุ้งพันธ์ใหม่ ที่ชื่อว่า กุ้งขาว แวนนาไม  ด้วยการแนะนำและโปรโมทอย่างดี จากกลุ่มนาทุนยักษ์ใหญ่ เจ้าของกิจการ ร้านสะดวกซื้อ ด้วยการโปรโมท ว่าพัฒนาสายพันธ์ของกุ้งขาว ให้ทนต่อสภาพภูมิประเทศ มีการทนต่อโรคสูง ผลผลิตดีกว่ากุ้งกุลา ตลาดรับซื้อแน่นอน เกษตรกร ก็หลงกลเริ่มการเลี้ยง กุ้งขาว โดยซื้อลูกพันธ์  ซื้ออาหาร ซื้อยาตลอดจนเครื่องมือที่ใช้ประกอบการเลี้ยง น้ำยาต่างๆ ปูนต่างๆ เจ้าสัวขายเองหมด แต่สุดท้าย กลับไม่รับซื้อผลผลิต เนื่องจาก ผลผลิตที่ได้มีอัตราการรอดชีวิตสูง จึงทำให้ผลผลิตล้นทะลักตลาด ราคาเหลือ กิโลไม่ถึงร้อยบาทในขณะนั้น(60-80 ตัวกิโล)  เกษตรกรผู้เลี้ยงกุ้งต่างดีใจว่าผลผลิตมากย่อมได้เงินมาก แต่หาได้เป็นเช่นนั้นไม่   เงินที่ลงทุนไป ตั้งแต่เริ่มเลี้ยงจนจับกุ้ง ไปนอนแอ้งแม้ง ในกระเป๋าเจ้าสัว  เกษตรกรต่างพากันมีแต่กุ้งที่เลี้ยงเท่านั้น เพราะขายไม่ได้ ราคาไม่มี  ไม่รู้ว่าเวรกรรมอะไรของเกษตรกร ส่วนเจ้าสัว หลังจากได้เงินไป ก็ไปทำฟาร์มเอง เลี้ยงไปทั่วทุกพื้นที่ อ้างว่าวิจัยและพัฒนา ผลผลิตที่ได้ก็นำมาแปรรูปเอง ส่งขายต่างประเทศเอง ประโคมข่าวต่อว่า กุ้งขาวที่เลี้ยงเป็นกุ้งสายพันธ์ดี ให้ผลผลิตสูง  จึงเป็นเหตุจูงใจให้ผู้เลี้ยงรายใหม่อยากทดลอง  ต่างพากันเลี้ยงถ้วนหน้า และแล้วก็เกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝัน  กลุ่มผู้เลี้ยงกุ้งในอเมริกา ประท้วง ว่าไทยละเมิดกฎหมายของอเมริกา จึงต้องฟ้องร้อง และคดีถึงที่สุดก็คือ ไทยต้องจ่ายเงินชดเชย ให้อเมริกา ว่าด้วยเรื่อง  แอนตี้ดั้มปลิ้ง  ผู้ส่งออกหลายรายโดนกันถ้วนหน้า  ต่อมาค่าเงินบาทเริ่มแข็งขึ้น จากหนึ่งดอล่าร์ 36 บาท เหลือแค่31บาทกว่าๆ ทำให้ผู้ส่งออกขาดทุนกำไร จึงต้องลงราคารับซื้อกุ้งลง  ทำให้กลุ่มผู้เลี้ยงขาดทุน อย่างต่อเนื่อง ร่ายมาสะยาว เข้าเรื่องดีกว่า กุ้งกุลา รสชาติ ดีกว่า กุ้งขาวมาก เนื้อแน่น สีสวย เนื้อหวาน ไม่แป้ง ทานแล้วเด้งสู้ลิ้น เป็นที่นิยมของตลาด กุ้งขาว เมื่อขึ้นจากบ่อ รสชาติดีใช้ได้ แต่เมื่อข้ามคืน รสชาติจะเปลื่ยน เพราะเซลล์ของกล้ามเนื้อย่อยสลายเร็ว ทำให้เนื้อเป็นแป้ง ไม่มีรสชาติ ส่วนกุ้งที่เราทานๆกันตาม ร้านสุกี้ยี่ห้อดัง ลักษณะเนื้อเด้งกรุบๆ ไม่มีรสชาติ นั่นแหละครับกุ้งขาวที่ผ่านการปรุงแต่งด้วยเคมี มีหลายคนชอบถามว่า ทำยังไงให้กุ้งกรอบเด้งเหมือนที่นั่น ที่นี่ ตอบได้เลยครับ ว่าไม่สามารถทำได้ แต่หาซื้อกุ้งแช่แข็งเหล่านี้ได้ทั่วไป หากจะต้องการแบบธรรมชาติจริงๆ ต้องเป็นกุ้งสดๆ ขึ้นจากบ่อใหม่ๆ เท่านั้น กุ้งธรรมชาติ ในขณะนี้ ปริมาณไม่เพียงพอต่อการบริโภค แต่ยังคงพอหาทานได้ในแหล่งต่างๆครับ วันนี้ขอแค่นี้ก่อนครับ จากคุณ : สีฟ้าของน้ำทะเล - [ 24 พ.ค. 51 10:41:27 ]

ความคิดเห็นที่ 6 น้อยครั้งนักที่ผมจะกินกุ้งโดยเน้นที่รสชาติของกุ้งแต่เพียงอย่างเดียว ครั้ง ๑ เคยไปนั่งกินกุ้งอยู่ข้างถนน - ทางไปสุพรรณฯ ... วันนั้นจิ้มน้ำปลาอย่างเดียว แต่ก็เคี้ยวอร่อยเพราะสดจัด เนื่องจากเพิ่งยกขึ้นมาจากกระชัง แต่ถ้าจิ้มน้ำจิ้มซีฟู้ด, ทำแกงเผ็ดกุ้ง, กุ้งฉู่ฉี่, สะตอผัดกุ้ง หรือกุ้งเค็มธรรมดาที่กินกับน้ำพริกกะปิ   รวมความคือพวกรสจัดหรือใส่เครื่องเทศ ผมมักไม่กังวลเรื่องชนิดของกุ้ง ... ขอราคาประหยัดไว้ก่อน เพราะชีแฮ้ก็ชีแฮ้เถิด ลงหม้อแกงเผ็ดแล้วรสชาติก็ไม่ต่างกัน ไม่รู้สินะครับ ... เดี๋ยวเงินไม่พอใช่ถึงสิ้นเดือนน่ะ จากคุณ : คุรุทาส - [ 24 พ.ค. 51 12:36:43 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เมื่อสิบกว่าปีก่อนที่ยังไม่มีกุ้งขาว ไปเดินตลาดก็เห็นแต่กุ้งกุลาดำตัวลายๆ ผมเกลียดกุ้งกุลาดำมากๆ เลย เพราะเนื้อมันกระด้าง เวลาล้างทำความสะอาดก็ส่งกลิ่นแรง เอามาทำกุ้งแช่น้ำปลาก็ไม่อร่อย เพราะเนื้อเหนียว สีสันก็ขาวขุ่นไม่น่ากิน ซักสิบปีมานี้ได้มาเจอกุ้งขาว รู้สึกว่าใช่เลย ใกล้เคียงกุ้งแชบ๊วย แต่พอกินไปจนคุ้นลิ้นพบว่า...กุ้งขาวกลิ่นโคลนแรงมาก หัวกุ้งก็คาวจัด กินไม่ได้เลย ต้องตัดทิ้ง เวลาปรุง ถ้าใช้ความร้อนนานเกินไปเนื้อกุ้งก็จะแข็งกระด้าง ผมใช้วิธีนี้ครับ ล้างกุ้งให้สะอาด ตัดหัวทิ้งเลย อย่าเสียดาย เวลาตัดหัวทิ้งอย่าให้มันกุ้งแตกไหลออกมา กลิ่นคาวมันจะติดเนื้อกุ้ง ผ่าหลังดึงเส้น แล้วหมกแป้งมันสัมปะหลังใส่ตู้เย็นทิ้งไว้สักครึ่งชั่วโมง เวลาจะใช้ก็เอามาล้างแป้งออก ช่วยดับกลิ่นคาว และเพิ่มความกรอบให้เนื้อพอสมควร ที่สำคัญ กุ้งต้องสดนะครับ ประเภทหัวช้ำๆ แดงๆ อย่าไปซื้อมากิน จากคุณ : ปลาหมึกไข่ - [ 24 พ.ค. 51 13:20:16 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ขอบคุณทุกความเห็นมากเลยครับ ที่ผมได้ยินมาก็เหมือนๆกับ ค.ห. 5 เลยครับ คิดว่าต่อไปกุ้งดำอาจจะกลับมาบูมในหมู่คนเลี้ยงอีกครั้งก็ได้ จากคุณ : โอโรจิมารุ - [ 25 พ.ค. 51 11:09:38 ]