อยู่เมืองไทย...อาหารหากินง่าย...จนลืมเห็นความสำคัญของอุปกรณ์ทำครัวหลายๆอย่าง
เพราะไม่ต้องทำครัวเอง พ่อมีแม่มี หรือฝีมือรุ่นเก่าอย่างยายที่บ้าน...
ไม่อย่างนั้นก็ฝากท้องไว้กับ พ่อครัวแม่ครัว ตามร้านข้างทางต่างๆ
เคยอ่านการ์ตูนญี่ปุ่นหรือหนังจำพวก ประชันฝีมือทำอาหารต่างๆ ฝึกฝนแข่งขันทำสูตรนั้นสูตรนี้
มี Secret recipe ต่างๆมากมาย รวมถึง การตกทอดของอุปกรณ์ทำครัวที่สำคัญ
ไม่อย่างนั้น พ่อครัว แม่ครัวหัวป่าก์ ก็ต้องมีเครื่องครัวอย่างใดอย่างหนึ่งที่เป็นของพิเศษที่ต้องรักษาไว้เป็นอย่างดี
เพราะสิ่งนั้นแสดงถึง...ทักษะอันล้ำเลิศในการทำอาหาร...
แต่ละชาติก็ดูจะมีเครื่องครัว วิเศษ ที่ทำให้อาหารอร่อยแตกต่างกันไป
ถ้านึกถึงอาหารจีน ก็คงเป็น กระทะเหล็ก ดีๆสักใบ ที่เจ้ายุทธจักรจะผัดอะไรก็อร่อย
หรืออาหารญี่ปุ่น หนีไม่พ้น มีด สำหรับหั่นปลา ให้ได้รสล้ำเลิศของเนื้อปลาอย่างแท้จริง
เมื่อสองปีที่แล้ว จขกท. มีโอกาสได้ไปอยู่หลังครัวร้านอาหารอิตาลี แห่งหนึ่งในรัฐตอนใต้ของอเมริกา
เป็นร้านอาหารที่จะครบร้อยปีอยู่ร่อมร่อ... เลยได้เรียนรู้เครื่องปรุงเบสิคต่างๆของอาหารอิตาลี
และได้รู้จักมักจี่กับพ่อครัวที่นั้น...
วันหนึ่งพ่อครัวตัวใหญ่ของร้านเดินเข้ามาทำงานพร้อมหนีบห่อผ้าม้วนโตเกือบสองฟุต
แปลกใจว่าคืออะไร ขอดู เจ้าของคลี่ผ้าหนาสีเขียวนั้นออก เลยได้รู้ว่า
ของในนั้น Make war ได้ทีเดียว มีดสารพัดแบบในการหั่นของประเภทต่างๆ
พ่อครัวบอกว่า เป็นของที่เขาใช้มาตั้งแต่จบโรงเรียนทำอาหารแถวนิวยอร์ค
ก็คงราวๆสัก 20 ปีได้แล้ว... เก็บและรักษาได้มาอย่างยาวนานๆพอๆกับความรู้ที่เธอสะสมมา
ผ่านมาและผ่านไป เรา ก็ยังไม่คิดอะไรเรื่องเครื่องครัวอยู่ดี
สนใจก็เพียงว่า จีนมีกระทะเหล็ก ญี่ปุ่นมีมีดอย่างดี แล้วพี่ไทยของเราละมีอะไร
อะไรที่เป็น ของวิเศษ สำหรับอาหารของเรา ?
อะไรที่ถือเป็นของครัว ที่เป็นมรดกตกทอด ?
จะไม่ได้คำตอบเลย ถ้าไม่ได้ต้องมาใช้ชีวิตอยู่ต่างแดนครั้งนี้อีกรอบ
เป็นครั้งที่ต้องทำอาหารรับประทานเอง คนเดียว แบบไม่มีใครช่วยเหลือ...
(ครั้งก่อน อยู่กับเพื่อนคนไทยที่เก่งเรื่องครัวนัก ก็ได้แต่เป็นลูกมือเขาเท่านั้น)
คำตอบของคำถามนี้ เกิดขึ้นหลังจากพยายามตำข้าวคั่วเพื่อนำมาใส่ลาบด้วยโหลแก้วใส่เบคอน...
ครกหิน
แก้ไขเมื่อ 24 ก.ค. 51 00:57:13
แก้ไขเมื่อ 24 ก.ค. 51 00:55:59
แก้ไขเมื่อ 22 ก.ค. 51 14:33:09
แก้ไขเมื่อ 22 ก.ค. 51 14:26:40