Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com


    อาหารข้างทางในอดีต ยังจำกันได้ไหม

    ใครเกิดทันและจำสิ่งเหล่านี้ได้บ้าง คิดถึงกันบ้างไหม ของพื้นๆ ริมถนน ที่ไหนๆ ก็เคยมีขาย

    ข้าวผัดสีแดง
    ผัดแห้งๆ ไม่แฉะ สีแดงสดใส ไม่ใช่ซอสมะเขือเทศ เป็นซอสเรียกว่าซอสแป้ง หอมกะทะ มักเป็นข้าวผัดไข่ ใส่หมูแล่แฉลบชิ้นไม่โต หรืออาจหั่นริ้วไม่ยาวนัก แตงกวาหั่นขวางสองชิ้น ประดับ วางเคียงด้วยมะนาวฝาน ห่อพลาสติกบางๆ หรือใบตอง แล้วห่อนอกด้วยกระดาษหนังสือพิมพ์ ผูกด้วยเชือกฟาง เสียบต้นหอมโทรมๆ สองต้น อธิบายเสียหน้าตาไม่น่ากิน ถ้าใครเอามาขายจานละร้อยตอนนี้ก็ยินดีซื้อรำลึกอดีต

    ก๋วยเตี๋ยวหมู
    บางร้านมักมีเกี้ยมอี๋สำหรับเด็ก ใส่แต่หมูสับ ถ้าสั่งแห้ง จะมีไส้และตับ หมูชิ้นหั่นบาง ไม่มีลูกชิ้น แต่อาจมีลูกชิ้นปลา หรือลูกชิ้นกุ้งใส่มาบ้าง และมักมีฮื่อก๊วย ปรุงรสด้วยน้ำตาล น้ำปลา พริกน้ำส้ม แต่มักมีมะนาวและถั่วคั่วตำ ซื้อแห้งห่อเหมือนข้าวผัด ซ้ำน้ำต้องเอากระป๋องนมตราหมีมาใส่หิ้วกลับบ้าน

    ก๋วยเตี๋ยวเนื้อ
    น้ำใสแต่สีออกน้ำตาล สีอำพันก็ว่าได้ หอมกลิ่นเครื่องเทศจีน เครื่องยาจีน แต่ไม่แรงเกินไป ไม่เหม็นซอส หรือน้ำดำด้วยรสซอส ปรุงรสด้วยพริกเหลืองตำน้ำส้ม พริกไทย น้ำปลาดี บางร้านปรุงรสด้วยน้ำปรุงเต้าหู้ยี้ จริงๆ สาบานได้ หอมผักบุ้ง ผักปรุงหลากหลาย ลูกชิ้นลูกโต เนื้อสด เปื่อย ไส้ ขอบกระด้ง ปอด ตับ ผ้าขี้ริ้ว มักเป็นเส้นหมี่ กับเส้นใหญ่

    ซาลาเปา ขนมจีบ เปาะเปี๊ยะ
    ซาลาเปา ลูกโต จีบกลางไส้หมูสับ จะเห็นไข่โผล่มาหนึ่งซีก หมูสับรับรู้ได้ว่าเป็นหมูสับ ไม่ใช่หมูบด แป้งข้างนอกนุ่มแต่ออกแห้ง ไม่แฉะ กระดาษไม่ติด เนื้อกับไส้สมดุลกัน และไม่มันด้วยมันหมู ขนมจีบลูกโต ไม่อัดผงกระเทียมเจียวแบบแห้ง แต่คลุกเคล้าด้วยน้ำมันกระเทียมเจียว มีน้ำจิ้มพริกตำ จิ๊กโฉ่ว ส่วนเปาะเปี๊ยะ ทอดมาเสร็จ ไส้อะไรก็ไม่รู้ แต่ตัวแบนพับเป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้า และใส่มาในปี๊บปิดฝากันอากาศ กรอบหอม ไม่ว่าจะจิ้มไม่จิ้ม ไม่อมน้ำมัน

    ทอดมัน
    แผ่นเบ้อเริ่ม สีคล้ำเพราะเข้าถึงพริกถึงพริกแกง บางทีมีเศษก้างปลาเล็กที่สับรวมมา แต่เหนียวหนับ ไม่ยุ่ย หาถั่วพูได้ก็ถั่วพู บางร้านก็ฝักยาวหั่นแฉลบ ทอดจนหอมไม่อมน้ำมัน รอบๆ เริ่มมีกรอบเกรียม เอาไม้เสียบยาวแทงทะลุ เมื่อทอดเสร็จตะเกียบยาวคีบกลับ เมื่อพลิกข้าง น้ำจิ้มสามรส เปรี้ยวอมหวาน ไม่ใช่น้ำเชื่อม

    กาแฟ ชา
    ชงใส่กระป๋องนมข้นหวาน เจาะหู ใส่เชือกฟางห้อย รสอร่อยหวานมัน แต่ไม่หวานเลี่ยน สมัยนี้ถ้ามาขายต้องมีคำว่าโบราณตามมา และรสหวานจนแสบม้าม ถ้ากินที่ร้านสภากาแฟ แถมชาใส่กา และคุยการเมืองแบบไม่แบ่งเหลืองแดง


    ใครเกิดทัน ช่วยกันรำลึกหน่อยจะเป็นพระคุณแก่คนเกิดนาน และคิดถึงอดีต เพราะจะหาอะไรกินทีก็เจอแต่แฟรนไชส์ รสเหมือนกันหมดทั้งประเทศ ไม่ว่าจะหมี่เกี๊ยว เตี๋ยวหมู ลูกชิ้นเนื้อ ไม่รู้ว่าจะหาแบบเดิมๆ กินได้ที่ไหนบ้าง เด็กบางคนเจอของเดิม ก็บอกว่าแปลก ทำไมทำไม่เหมือนแฟรนไชส์  ใครเกิดไม่ทันลองนึกๆ ดูนะ สมัยก่อนเขาขายของเอาฝีมือกัน ส่งลูกหลานเติบใหญ่ได้ดี แต่ของเหล่านี้หายหมดเลย ใครอยู่ต่อได้ ก็ได้ตราชวนชิม หรือไม่ก็ตราโบราณ อพยพไปขายตลาดร้อยปีแบบปลอมๆ ให้คนหายคิดถึงเป็นครั้งๆ ที่รอดๆ อยู่ส่วนใหญ่กลายเป็นอุตสาหกรรม เส้นรสชาติโรงงาน น้ำซุปโรงงาน ทำไม่อร่อย เทซอสลงไปใส่ผงผสานรส ชูรสลงไป ไม่ต้องเคี่ยวต้องต้ม ประหยัดเวลา  บ่นเป็นคนแก่จริงๆ ..เฮ้อ ก็คิดถึงจริงๆ นี่นา

    จากคุณ : De Burgh - [ 7 พ.ย. 51 23:42:07 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com