PANTIP.COM : D7211416 เมื่อฉันกินเป็ดไป 1 ตัว (ไม่มีสาระ แต่ก็น่าเห็นใจ) [อาหารการกิน]

เมื่อฉันกินเป็ดไป 1 ตัว (ไม่มีสาระ แต่ก็น่าเห็นใจ)

เป็นกระทู้น่ารักๆ จากห้องชานเรือนค่ะ เราอ่านแล้วขำดี เขียนได้น่ารักมากๆ .. เราอ่านแล้วนึกถึง หมวดอาหารการกินห้องก้นครัวเลยค่ะ.. เลยเอามาให้อมยิ้มกัน..

ลิงค์จากห้องชานเรือน

http://www.pantip.com/cafe/family/topic/N7205150/N7205150.html

วันนี้ (วันพฤหัสบดี) ฉันไปงานเลี้ยงสมาคมจีนไหหลำแถวบ้าน
เลี้ยงโต๊ะจีน 10 ที่นั่ง (ประมาณ 50 โต๊ะ) อาหาร 10 ชุด
-----------------------------------------------------
จานที่ 1 ออเดิร์ฟ ก็พอกินได้ แต่แย่งไม่ค่อยทัน
จานที่ 2 หูฉลาม ได้กินเท่าคนอื่นๆ เพราะเขาตักแบ่งให้เท่าๆ กัน

จานที่ 3 เป็ดตุ๋นเผือก หรือ เป็ดอบเผือก (ไม่รู้แฮะ มันมีเป็ดกับเผือก)
เป็นจานที่มีปัญหา เพราะสมาชิกในโต๊ะ 10 คน
5 คน มีปัญหาต้องควบคุมไขมัน และ โคเลสเตอรอล
3 คน เป็นโรคเกาต์
1 คน เป็นวัยรุ่น ตัวเท่าตึก กำลังลดความอ้วน

จะมีคนแพคกลับบ้าน แต่แม่ปั๋วฉันบอกว่า
ลูกสะใภ้ฉันชอบกิน ลูกสะใภ้ฉันกินได้

ทุกคนหันมาทางฉัน มองฉันและลูกชายฉันที่นั่งตบนมฉันเปาะแปะ
แล้วก็ตกลงกันว่า ยกเป็ดนี้ให้ฉัน พร้อมให้กำลังใจ
เธอผอม... เธอให้นมลูก... เธอดูซูบซีด
เธอคอยาว...
เธอ... “กินเป็ด” นี้เถอะ
---------------------------------------------------

ฉันเป็นคนหัวอ่อน เลยบอกว่า ...ได้ ได้ กินได้... ฉันจะทำเพื่อทุกคน...
แล้วฉันก็กิน แค่ครึ่งน่อง ฉันก็อิ่ม
แต่...เป็ดมันยังเหลือ ...ฉันถอยไม่ได้ ฉันต้องกิน...
ฉันไม่ใช่พวกขี้แพ้...

อาหารจานที่ 4-5-6 ก็มาเรื่อยๆ

แต่ฉันยังต้องจัดการเป็ดอยู่

จนอาหารจานที่ 7 มา ฉันกระซิบบอกเด็กหนุ่มหน้าตาดีที่เดินผ่านไปมาว่า
“หนุ่มน้อย ช่วยไปบอกไอแก่เสื้อฟ้า โต๊ะวีไอพี มานี่หน่อย ”
เด็กคนนั้นไม่รีรอ เพราะท่าทางของฉันคงดีมาก

แล้วปั๋วฉันก็มา หน้าตาตะลึงที่เห็นเมียรักนั่งกายระทวย “เทอเป็นอะไร”
ฉันพูดไม่ออก บุ้ยใบ้ให้ดูจานเป็ดที่เหลือแต่ซี่โครง
“เทอแพ้เป็ดเหรอ แล้วกินไปทำไม”
ฉันต้องพยายามพ่นลมหายใจ ใช้สายตาอธิบายใหม่
“แพ้บ้าไรล่ะ ไอหอก กุกินเหลือกระดูก เมิงยังว่ากุแพ้มันอีกเหรอ ”
-----------------------------------------------

แล้วฉันก็อุ้มนีโอไม่ไหว นีโอกระโดดขึ้นลงบนพุงฉัน ย่ามาอุ้มช่วยชีวิต
ทุกคนลงความเห็นว่า “แม่ให้นมลูก จะหิวง่าย กินจุ” และชื่นชมที่ฉันกินเป็ดหมดในครึ่งชั่วโมง
แต่ปั๋วฉันกลับดุฉัน
“เทอกินเป็ดหนึ่งตัวคนเดียว เทอบ้าหรือเปล่า เทอกำลังจะตายนะเนี่ย”
ฉันอ่านสีหน้าเขาออก ว่าเขากำลังจะยกโต๊ะข้างๆ ฟาดหัวฉัน
------------------------------------------------------

พอคนแถวนั้นได้ยินคำว่าตาย ทุกคนหันมาดูฉันใหม่
ทุกคนเริ่มสำเหนียกว่า จากรูปร่างฉัน ไม่น่าจะกินเป็ดเข้าไปได้ตั้งตัวหนึ่ง

ความโกลาหลเกือบบังเกิด
มีคนบอกว่า ฉันต้องคายออกมาสักครึ่งหนึ่ง ...ฉันทำไมได้ ฉันกลัว
มีคนบอกว่า ดื่มโค้ก แล้วจะดีขึ้น ...ฉันกลืนน้ำลายยังไม่ไหวเลย
ฉันนั่งเอนๆ คอหงายไปกับพนักเก้าอี้...คิดถึงผู้หิวโหยทั่วโลก
------------------------------------------------------

แขกวีไอพี 3 โต๊ะ ก็ผลัดกันมาดูฉัน ให้กำลังใจเป็นระยะๆ
ฉันนั่งเฉยๆ พยายามมองหลังคาไว้
มีการแสดงบนเวที แต่ฉันไม่สามารถหมุนตัวไปดูได้
ปั๋วฉันเริ่มอายชาวบ้าน...เลยบอกว่าขอกลับก่อน

ปัญหามีอีก....รถเราอยู่ไกล ฉันเดินไม่ไหว
การอุ้มฉันออกจากงานเลี้ยงแบบนี้ ก็ไม่ใช่เรื่องที่น่าชื่นชม
เราเลยขอแลกรถกับคนที่จอดอยู่ใกล้ๆ

----------------------------------------
กลับถึงบ้าน ฉันต้องต้องนั่งแบบเอนๆ เอียงกาย 45 องศา
ฉันแสนทรมาน
ให้นมลูกแสนลำบาก เพราะนีโอเอาขาเตะพุง
เตะทีหนึ่ง สัตว์ปีกที่ตายแล้วก็ขยับตัว
ฉันต้องเอาหมอนมากั้นพุงไว้

-------------------------------------------
ฉันนอนไม่หลับ ฉันต้องเล่าเรื่องนี้
ฉันโทรหาเพื่อนที่เมืองไทย เพื่อนฉันแค่ถามว่า.... เป็ดดิบหรือเป็ดสุก...
ฉันเลยวางหู
ฉันโทรหาญาติ ญาติบอกว่า “อพิสิดลาออก คราวนี้กุจะเลือกจูวิ๊ด แต่จริงๆ กุอยากได้ลีหน้า”
ฉันหมดที่พึ่ง
----------------------------------------------

ฉันเลยขอเล่าชานเรือน
ได้โปรดอย่าซ้ำเติมฉัน

จากฉัน... คนกินเป็ด

เวลาบันทึก 01.36 เวลาท้องถิ่นมาเลเซีย

จากคุณ : rainfull

จากคุณ : ฟ้าสวยมาก - [ 16 พ.ย. 51 02:52:39 ]