ความคิดเห็นที่ 1 ซีอิ๊ว ซีอิ๊วนั้นจะว่าไปก็ถือว่าเป็นภูมิปัญญาของชาวตะวันออกอย่างแท้จริง กล่าวย้อนไปในสมัยอดีตนั้น ซอสปรุงรสเค็ม ในจักรวรรดิโรมันเองก็เกิดวัฒนธรรมการใช้ซอสเหมือนบ้านเรา แต่เขาจะเรียกว่า การุม/ลิควาเมน ซึ่งนัยหนึ่งก็คือน้ำปลาฝรั่ง(หมักจากแอนโชวี่และเกลือ)นั่นเอง แต่เหนือจากนั้นทางซีกโลกตะวันตก ความนิยมใช้เกลือเป็นส่วนประกอบในการอาหารมากกว่า แต่ก็เกิดวัฒนธรรมคู่ขนานอีกก็คือ แมกกี้(ซอสปรุงรส)นั่นเอง แต่ถ้าเทียบกับประวัติการทำซีอิ๊วนั้นก็ถือเสียว่าตามหลังอยู่มากโข คนจีนนั้นรู้จักถั่วเหลืองมานานแล้ว ตั้งแต่สมัน 3500ปีที่แล้ว ว่ากันว่าซีอิ๊วนั้นเกิดขึ้นในราชวงศ์จู(246-1134ปี ก่อนคริสตกาล) โดยเรียกมันว่า chiang/jiang แต่ก็ว่ากันว่าซีอิ๊วในสมัยนั้นอาจไม่ได้มีวิธีการผลิตอย่างสมัยนี้ แต่เป็นถั่วเหลืองหมักทั้งเมล็ดจนพัฒนาเป็นเต้าเจี้ยวเเบบเมล็ด และแบบข้นเช่นมิโสะญี่ปุ่น จนพัฒนาเป็นน้ำกรองจากถั่วเหลืองหมักกับข้าวและน้ำเกลือ ล่วงเข้าถึงสมันราชวงศ์ซ้อง(ค.ศ.960-1279) ซีอิ๊วจึงเริ่มแพร่หลายมาก ถึงขั้นเป็น 1ใน7สิ่งจำเป็นของวิถีจีน คือ ฟืน ข้าว น้ำมัน เกลือ น้ำส้มฯ ชา ซีอิ๊ว และในสมัยนี้ คำว่า chiang ก็เริ่มทีความหมายเจาะจงถึงซีอิ๊ว ไม่ใช่หมายถึงถั่วเหลืองหมักเหมือนเมื่อก่อน ดังที่ต่อมาจีนได้เรียกซีอิ๊วว่า "เจี่ยงอิ้ว" และรับต่อไปถึงญี่ปุ่น ญี่ปุ่นนั้นเริ่มใช้ซีอิ๊วมาจากการทำมิโสะก่อนที่จะเอามาหมักกับข้าวคั่วและน้ำเกลือเพื่อกรองเป็นซีอิ๊ว ช่วงปีค.ศ.1561-1661 ซีอิ๊วยี่ห้อ คิคโคแมน เริ่มหมักที่หมู่บ้านโนดะทางตะวันตกของเอโดะ จนปี 1630 โชยุนั้นก็ได้แพร่หลายจนกลายเป็นวิถีการกินของคนญี่ปุ่น และถึงจะมาทีหลังแต่ดังกว่า โชยุนั้นดูจะแพร่หลายโด่งดังมากกว่าต้นแบบของมันเสียอีก รากศัพท์ของโชยุ มาจากภาษาจีนกวางตุ้งที่เรียกซีอิ๊วว่า ซิโหย่ว ภาษาจีนกลางว่า ซิยุ ซีกโลกตะวันตกเพิ่งรู้จักซีอิ๊วครั้งแรกจากญี่ปุ่น โดยนำเข้ามาเมื่อช่วง คริสตศตวรรษที่17 โดยพ่อค้าชาวฮอลันดา โดยเรียกมันว่า โซย่า(soya) ลือกันว่าพระเจ้าหลุยส์ที่15 โปรดปรานมันมาก ภาษาอังกฤษได้เรียกชื่อของมันตามคำว่า soya/soy ตามภาษาดัตช์ เหมือนที่เรียกถั่วเหลือง จนภายหลังได้เปลี่ยนชื่อมันเป็น soy sauce จนปัจจุบัน คนจีนนั้นเมื่ออพยพไปที่ไหนก็จะเอาซีอิ๊วไปที่นั่น เช่น เกาหลี อินโดฯ ฟิลิปินส์ เวียดนามฯลฯ ในไทยนั้นเรียกชื่อตามสำเนียงแต้จิ๋ว ว่า "ซีอิ๊ว" ซึ่งแปลว่า "ซอสถั่วเหลือง" แต่การหมักซีอิ๊วของคนจีนในไทยแรกๆกลับเป็นของคนกวางตุ้ง ที่มาค้าขายในไทยโดยหมักขายเองใช้เองในร้านขายของชำ จนต่อมาเริ่มมีอุตสาหกรรมมากขึ้นจึงขยับขยายเป็นโรงงานเช่น หยั่นหว่อหยุ่น หรือง่วนเชียง ก็พัฒนามาจากซีอิ๊วร้านชำนี่หละ จากคุณ : SchwedaKong - [ 16 ธ.ค. 51 16:41:55 ]

ความคิดเห็นที่ 2 การผลิต ซีอิ๊วเป็นซอสที่เกิดจากการหมัก ดังนั้นจะเปรียบกับไวน์ก็คงไม่เกินเลยไปนัก โดยพื้นฐานนั้นซีอิ๊วเกิดจากปฏิกิริยาของถั่วเหลืองในน้ำเกลือ โดยมีเชื้อราเป็นตัวเริ่ม ข้าวสาลี/แป้งอื่นๆ ผสมกันให้เกิดความกลมกล่อมขึ้น ถั่วเหลือง ถั่วเหลือที่ดีคือถั่วเหลืองที่มีปริมาณโปรตีนมาก ถั่วเหลืองที่ใช้ทำซีอิ๊วมักเลือกขนาดเล็กแต่มีโปรตีนมาก เปลือกหนาเหนียวไม่แตกง่ายเวลาต้ม ว่ากันว่าถั่วที่ดีที่สุกนั้นมาจากแมนจูเรียในจีน บางครั้งการใช้ถั่วเหลืองในการหมัก จะใช้ถั่วเต็มเมล็ด หรืออาจใช้กากถั่วเหลืองที่สกัดน้ำมันเอาไปทำน้ำมันถั่วเหลืองแล้วก็ได้ ข้าว/แป้ง โดยทั่วไปมักใช้ข้าวสาลี เพราะรสและกลิ่นหอมมากกว่าข้าวอื่นๆ แต่ซีอิ๊วบางชนิด อาจไม่ใส่เลยก็ได้ ข้าวที่มหักนั้นก็มีหลายทั้งแบบคั่วแล้วโม่ละเอียด หรือแบบแป้งสาลีไปเลย เชื้อรา Aspergillus oryza และ A. soyae เป็นเชื้อที่นิยมเอามาใช้เพราะประสิทธิภาพสูงในการสร้างเอนไซม์ เพาะเลี้ยง่าย และเมื่อหมักไปเชื้อก็จะค่อยๆตายไปเอง เราใช้เชื้อราแค่เป็นตัวเร่งการสลายโปรตีนเท่านั้น เชื้อAspergillus oryza นำมาใช้ในการผลิตเหล้าเหลืองด้วย ดังนั้นจึงไม่แปลกที่รสหรือกลิ่นของเหล้าจีน บางคนว่าคล้ายซีอิ๊ว น้ำเกลือ นิยมใช้เกลือทะเลละลายน้ำ โดยเข้มข้นที่17-22% ซึ่งพอที่ยับยั้งไม่ห้แบคทีเรียที่ทำให้เน่าเติบโต และไม่เข้มเกินไปที่จะทำให้จุลินทรีย์จากเชื้อราโตได้ แสงแดด เนื่องจากอุณหภูมิที่สูงแดดดีก็จะทำให้การหมักเร็วขึ้น การผลิตซีอิ๊วในไทย จึงใช้เวลาสั้นกว่าของชาติอื่น แต่ในปัจจุบันใช้การคุมอุณหภูมิแทนแล้ว ซึ่งสะดวกกว่ามาก จากคุณ : SchwedaKong - [ 16 ธ.ค. 51 16:42:39 ]

ความคิดเห็นที่ 3 วิธีทำ -+นำถั่วเหลืองมาล้างสิ่งปนเปื้อน แช่น้ำ8-10ชั่วโมง โดนเปลี่นน้ำตลอดด้วยวิธีน้ำล้น เพื่อป้องกันการเน่าเสีย -นึ่งถั่วเหลืองให้สุกแล้วผึ่งแห้ง -นำผสมกับแ้ป้งและเชื้อรา แล้วเกลี่ยทิ้งไว้3-4วันจะมีเส้นใยเกิดขึ้น ก็จะได้ก้อน"โคจิ" -ใส่ถังหมัก เติมน้ำเกลือจนท่วม หมักไปเรื่อยๆ คนสัปดาห์ละครั้งเพื่อไล่ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ออก และยังยั้งการเติบโตของจุลินทรีย์ที่ไม่ต้องการ -ได้ที่แล้วเอามากรอง โดยใช้ผ้าบิด หรือเครื่องอัด -ในตอนท้ายอาจมีน้ำมันถั่วเหลืองปนมาด้วย จึงมักทิ้งไว้4วันให้น้ำันลอยแล้วแยกออก -พาสเจอไรซ์ บรรจุขวด จากคุณ : SchwedaKong - [ 16 ธ.ค. 51 16:49:13 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ระยะเวลาหมัก หมัก1ปี กลิ่นดี หมัก2ปี รสดี หมัก3ปี สีดี ระยะเวลานั้นมักอยู่ที่6-8เดือน แต่อย่างน้อยก็ต้องหมัก1-2เดือน ถึงจะได้ซีอิ๊ว ยิ่งหมักสั้น สีจะอ่อนและเค็มจัด แต่เมื่อหมักต่อๆไปสีจะเข้มขึ้นงและรสเค็มลดลง ความหนืดก็เพิ่มขึ้น กรดอะมิโนเยอะขึ้น   ซีอิ๊วที่หมักได้ตามเวลานั้นจะได้สีน้ำตาลแดงเข้ม จนผ่านไปสีจะเข้มจนถึงดำ แต่ถ้าสีจางๆ เกิดจากใช้ตัวเร่งให้เกิดการหมัก เช่นการใช้ความดันเร่งให้หมักไวขึ้น หรือแม้ระทั่งการที่ผสมน้ำเกลือเจือจางมากเกินไป ทำให้ได้ซีอิ๊วคุณภาพต่ำ จากคุณ : SchwedaKong - [ 16 ธ.ค. 51 16:49:52 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ซีอิ๊วจีน --light เชิงโชว/เจียงชิง รสเบา ไม่หนืดข้น  ทึบแสง และสีน้ำตาลดำ ถือว่าเป็นตัวแม่บทของซีอิ๊วทุกชนิด แยกย่อยไปอีกก็จะมี -touchou ทำจากถั่วเหลืองน้ำแรก เหมือนextra virgin olive oil -shuanghuang หมักสองครั้ง ซึ่งรสจะซับซ้อนขึ้นไปอีก ซึ่งจริงแล้วก็ยากในการจำแนก แต่รวมๆแล้วก็มักไว้ใช้จิ้ม --dark/old เล่าโฉว สีเข้มและข้นหมักนาน ใส่โมลาส ซึ่งเป็นลักษณะเด่น นิยมใส่ในระหว่างทำอาหารกลิ่นจะเปลี่ยนหลังได้รับความร้อน รสจะคมขึ้นเเละหวานเล็กๆ รสมักจะเค็มน้อยกว่าแบบขาว โดยมากจะใส่เพื่อให้สีและกลิ่น มากกว่าให้รสเค็ม จากคุณ : SchwedaKong - [ 16 ธ.ค. 51 16:50:57 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ตามมาเรียนด้วยจ้า.... จากคุณ : Olive-ay - [ 16 ธ.ค. 51 16:51:07 ]

ความคิดเห็นที่ 7 -thick เจียงโย่วเกา ซีอิ๊วดำข้นและด้วยแป้งและน้ำตาล บางทีใส่ชูรสลงไปผสม มักใช้จิ้ม หรือราดลงไปในอาหารเพื่อเติมกลิ่น -dark soy paste/เต้าเจี้ยว ฮวงเจียง แม้ว่าไม่ใช่ซีอิ๊วแต่ก็ถือว่าเป็นแบบหนึ่งของซีอิ๊ว เป็นวัตถุดิบหลักของ จาเจี้ยงเมี่ยน จริงๆแล้วมันก็คือเต้าเจี้ยวนั่นหละ -ซีอิ๊วนึ่งปลา ใช้ซีอิ๊วขาวมาผสมกับยีสต์สกัด(ซอสปรุงรส)เพื่อกลิ่นที่เข้มข้นขึ้น จากคุณ : SchwedaKong - [ 16 ธ.ค. 51 16:51:23 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ญี่ปุ่น Koikuchi ซีอิ๊วแบบฝั่งคันโต ใช้แทบทุกอย่างในอาหารญี่ปุ่น เกือบ80% ถือเป็นซอสแม่บท ทำจากถั่วเหลืองและข้าวสาลีในปริมาณที่พอๆกัน ใช้ชื่อkijoyu/namashoyu ในแบบที่ไม่พาสเจอไรซ์ Usukuchi ซีอิ๊วแบบฝั่งคันไซ เค็มและใสกว่า Koikuchi Tamari ถือกำเนิดมาจากตอนกลางของประเทศญี่ปุ่นChubu region ทามาริเข้มกว่าทั้งสีและรส ใส่แป้งสาลีน้อย/ไม่ใส่เลย ซึ่งเหมาะสำหรับการไดเอทแบบไม่มีแป้ง(แอทกินส์) ซึ่งต้นแบบของโชยุชนิดนี้มาจากจีน โดยเริ่มจากการหมักมิโซะ จะได้miso-damari หรือที่เรียว่ามิโซะน้ำนั่นเอง Shiro สีอ่อนมาก ตรงข้ามกับทามาริ ใช้ข้าวสาลีมากและถั่วน้อย รสเบาและอมหวาน มักใช้ในแถวคันไซ เช่นใช้กับซาชิมิ Saishikomi(ต้มสองครั้ง) รสดี เข้มข้น และก็ถือว่าใช้แทนกันได้กับ tamari แต่ก่อนทำจากการหมักถั่วเหลืองต่อกับ koikuchiแทนการใช้น้ำเกลือ ดังนั้น จะดำกว่าและรสแรงกว่า โดยมีอีกชื่อว่า kanro shoyu หรือโชยุหวาน --โชยุแบบใหม่ๆของญี่ปุ่น-- Gen en(เกลือน้อย) เค็มน้อย โดยเป็นทางเลือกหนึ่งของโชยุ Amakuchi เป็นโชยุของฮาวาย พัฒนาจากkoikuchi --เกรดของโชยุ-- Honjozo hoshiki 100% หมักธรรมชาติ Shinshiki hoshiki 30-50% หมักธรรมชาติ Tennen jozo  เทนเนน โจโซ แปลว่าไม่ใส่แอลกอฮออล์ --เกรดของโชยุสำหรับการขาย-- Hyojun เฮียวจุน ปกติ พาสเจอไรซ์ Tokkyu ทคคิว คุณภาพพิเศษ ไม่พาสเจอไรซ์ Tokusen โทคุเซน เกรดดีมาก ผลิตน้อยโดย ผลิตเป็นครั้งคราวเท่านั้นและไม่จัดอยู่ในกับการแบ่งเกรด Hatsuakane ฮัทสึอาคาเนะ เกรดอุตสาหกรรม สำหรับผลิตเป็นกลิ่นหรือเป็นผงสำเร็จรูป Chotokusen ชตโตะคุเซน สำหรับซื้อขายในตัวแทนจำหน่าย ถือว่าเป็นเกรดตัวอย่าง จากคุณ : SchwedaKong - [ 16 ธ.ค. 51 16:51:56 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ขยับหน่อยค้า ขอนั่งด้วยคน จากคุณ : tiffy_tif - [ 16 ธ.ค. 51 16:53:52 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อินโดนีเซีย ซีอิ๊วในอินโดถือได้ว่าเป็นประเทศที่นิยมใช้และผลิตซีอิ๊วได้ดีมากแห่งหนึ่งเหมือนกัน ซึ่งคาดว่าน่าจะมาจากในอดีต คนจีนอพยพมาจากแผ่นดินจีนตอนใต้ ซึ่งในอาหารอินโดก็ถือว่าเป็นส่วนผสมของวัฒนธรรมการกินแบบจีนอยู่พอสมควร -Kecap asin  เคชัป อาซิน ซีอิ๊วรสเค็ม คล้ายซีอิ๊วขาวจีน แต่เข้มกว่าและกลิ่นจะหนักแน่นกว่า สามารถใช้เเทนกันได้ -Kecap manis เคชัป มานิส ซีอิ๊วหวาน ข้นเป็นน้ำเชื่อม มีกลิ่นของโมลาสเพราะใส่น้ำตาลโตนด สามารถใช้โมลาสกับสต๊อกผักแทนได้ -Kecap sedang กึ่งกลางระหว่างKecap asinและKecap manis -Kecap inggris วูสเตอรซอส -Kecap Ikan น้ำปลา ซีอิ๊วในประเทศอื่นๆ -ไต้หวัน ซีอิ๊วไต้หวันได้อิทธิพลจากทางฟูเจี้ยน/กวนตง ซึ่งแยกกับจีนตอนเกิดสงคราม ดังนั้น ซึ่งซีอิ๊วไต้หวันนั้นจึงมีพื้นฐานจากจีน แต่ใช้วิธีการผลิตแบบญี่ปุ่น โดยรวมถือว่าเป็นประเทศที่ผลิตซีอิ๊วได้รสดีมากเลยทีเดียว   -เกาหลี Joseon ganjang เป็นผลิตภัณฑ์ที่ได้มาจาก doenjang(เต้าเจี้ยวเกาหลี) ใสและสีน้ำตาลดำ บางชนิดทำจากถั่วเหลืองกับน้ำเกลือ ส่วนความเค็มนั้นผันผวนตามผู้ผลิต มักใช้แยกกัน สีส้ม - สำหรับจิ้ม สีเหลือง - สำหรับปรุงซุป 510s - เกรดพรีเมี่ยม -เวียดนาม เวียดนามก็ใช้ซีอิ๊วเหมือนกัน โดยรัยกว่า xi dau /เนื้อก เทือง -มาเลเซีย ในสิงคโปร์+มาเลเซีย จะเรียกว่า douyou ซีอิ๊วดำ jiangyou และซีอิ๊วขาว jiangqing angmoh tauyew (อั่งม๊อ เต้ายิ้ว)เป็นชื่อจีนฮกเกี้ยนของ วูสเตอร์ซอส มาเลเซียมีวัฒนธรรมคล้ายอินโดฯ ใช้คำว่า kicap กับ ซีอิ๊ว โดยมี2แบบคือ Kicap lemak เหมือน manis แต่น้ำตาลน้อยกว่า kicap cairเหมือน asin -ฟิลิปินส์ เรียกว่า toyo สีสันนั้นใกล้เคียงกับpatis(น้ำปลา)และsuka(น้ำส้มอ้อย) รสของมันมาจาก ถั่วเหลือง ข้าวสาลี เกลือและคาราเมล ใสและเค็ม คล้ายโชยุ ใช้ตั้งแต่หมักยันปรุง โดยมักเสิร์ฟคู่กับ ส้มจี๊ด -ฮาวาย เอกลักษณ์คือ Aloha Shoyu Company since 1946 เป็นซีอิ๊วผสมพิเศษจาก ถั่วเหลือง ข้าวสาลี เกลือ เกิดในช่วงที่คนญี่ปุ่นเข้ามาตั้งรกรากที่นี่ บางทีเรีัยกว่า show you แผลงจากคำว่า โชยุ จากคุณ : SchwedaKong - [ 16 ธ.ค. 51 16:55:32 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ซีอิ๊วในไทย ซีอิ๊วไทยผมแยกออกได้เป็น5ประเภท --ซีอิ๊วขาว บ้านเรานั้นผลิตซีอิ๊วใสกว่าชาวบ้าน อาจเพราะอากาศก็เป็นได้ทำให้สีของซีอิ๊วบ้านเราอ่อนกว่าของชาติอื่นๆเขา อาจเพราะบ้านเรายึดติดกับน้ำปลา จึงต้องทำสีให้ใกล้เคียง เมื่ออยู่ในตลาดโลก จึงอยู่ในตำแหน่ง thin soy sauce ส่วนซีอิ๊วขาวจีน อยู่ที่ regular soy sauce แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น บ้านเราถึงว่าผลิตซีอิ๊วออกมาได้ไม่เลวทีเดียวหละ โดยจำแนกตามสูตรได้ดังนั้น -สูตรทอง หัวซีอิ๊วทำจากถั่วเหลืองคุณภาพดีที่สุด หอมที่สุด สีเข้มที่สุด -สูตร1 หัวซีอิ๊ว กลิ่นรองลงมาแต่ก็ยังอยู่ในเกณฑ์ที่ดีมาก -สูตร2 เอาสูตร1มาผสมน้ำเกลือแล้วหมักกับกากที่เหลือต่อกับน้ำตาลทรายและน้ำเกลือ -สูตร3     เอาสูตร1ผสมสูตร2มาผสมน้ำเกลือแล้วหมักกับกากที่เหลือต่อกับน้ำตาลทรายและน้ำเกลือ -สูตร4 หางซีอิ๊ว เอาสูตร1(น้อย)ผสมสูตร2และสูตร3 มาผสมน้ำเกลือแล้วหมักกับกากที่เหลือต่อกับน้ำตาลทรายและน้ำเกลือ -สูตร5 เอาหางซีอิ๊วมาผสมกับกากน้ำตาล แล้วปรุงรสเป็นซีอิ๊วดำชนิดหวานแบบใสๆ จากคุณ : SchwedaKong - [ 16 ธ.ค. 51 16:56:07 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เราจำแนกผลต่อเนื่องจากการทำซีอิ๊วได้ดังนี้ จากคุณ : SchwedaKong - [ 16 ธ.ค. 51 16:57:19 ]

ความคิดเห็นที่ 13 --ซีอิ๊วดำเค็ม/หน่ำเฮียง เป็นสูตรของจีนทางใต้ กระบวนการผลิตยุ่งากโดยอาจไม่ใช้แป้งเลย ใช้ถั่วเหลืองหมักล้วนๆ หมัก2-6เดือน เมื่อเสร็จแล้วเอามาต้มเคี่ยวอย่างน้อย5ชั่วโมง อาจเติมเครื่องเทศต่างๆเช่น อบเชน ลูกจันทน์ โป่ยกั๊ก พริกไทยฯลฯ รสเค็มจัดเเละโปรตีนมากกว่าซีอิ๊วขาว บางโรงงานมักใช้กากซีอิ๊วมาผสมน้ำเกลือแต่งสี แล้วนำออกขาย --ซีอิ๊วดำหวาน มักใช้ซีอิ๊วขาวมาผสมน้ำตาลให้หวาน โดยมากมักใช้หางซีอิ๊วมาผสมกากน้ำตาล บางยี่ห้อจริงๆถึงใช้น้ำตาลทรายผสม ถือว่าเป็นเกรดดี โดยแบบชั้นเลวจะใช้น้ำเกลือผสมกากน้ำตาลแล้วแต่งสี รส กลิ่น เพื่อลดต้นทุน จากคุณ : SchwedaKong - [ 16 ธ.ค. 51 16:57:50 ]

ความคิดเห็นที่ 14 --จิ๊กโฉ่ว ตามจริงแล้ว จิ๊กโฉ่วถือว่าเป็นน้ำส้มสายชูมากกว่าซีอิ๊ว มักทำโดยการเอาซีอิ๊วขาวมาหมักกับเชื้อน้ำส้มสายชูประมาณ1เดือน แต่บ้านเรามีแบบชั้นเลวคือ จิ๊กโฉ่วปลอม ทำโดยการเอาซีอิ๊วผสมน้ำส้มสายชูเลย ซึ่งราคาจะถูกมาก พยามอย่าใช้ --ซอสปรุงรส จริงๆแล้วมันไม่ใช่ซีอิ๊ว แต่วัตถุดิบแทบจะไม่ต่างกันเลย โดยการใช้วิธีหมักแบบกึ่งเคมี คือเอากรดเกลืออ่อนๆมาช่วยเร่งการสลายโปรตีน แล้วปรับสภาพให้เป็นกลาง แต่งกลิ่น/รส ซึ่งบ้านเรามักเข้าใจผิดคิดว่าเป็นซีอิ๊ว จริงๆแล้วสี รสและกลิ่นจะคนละอย่างกันเลย ประวัติซอสปรุงรสของทางฝรั่งนั้น เกิดจากนาง จูเลียส แมกกี้ ได้อยากให้คนงานทั่วไปได้รับสารอาหารจากผักมากขึ้นจึงงใช้โรงงานที่บ้านตัวเองพัฒนาสูตรซุปผักขึ้นมา ซึ่งภายหลังได้รับความนิยมมาก และกลายเป็นซอสปรุงรสยี่ห้อ"แมกกี้" ที่รู้จักไปทั่วโลก จะว่าไปซอสตระกูลนี้จะมีกลิ่นยีสต์ค่อนข้างแรง ใครเคยกิน เวจจี้ไมท์/มาร์ไมท์ ของออสเตรเลียฯจะรู้สึกได้ว่ารสมันคล้ายๆกัน โดนซอสปรุงรสบ้านเราเรียกว่า ซอสภูเขาทอง รสเหมือนแมกกี้ โดยแบ่งเกรดตามสีฝา เรียงจาก เหลือง แดง เขียว น้ำตาล ซึ่ง ฝาเหลืองจะใช้ถั่วเหลืองที่มีปริมาณโปรตีนมากที่สุด ส่วนอีก3ฝา จะใช้ถั่วเกรดเดียวกันแต่ปริมาณของถั่วต่างกัน ครบถ้วนในส่วนของซีอิ๊วแล้วนะครับ คงไขข้อข้องใจได้ในระดับหนึ่ง ไว้พบกันใหม่นายจ๋า จากคุณ : SchwedaKong - [ 16 ธ.ค. 51 17:01:02 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เด็กหญิงพี่เจี๊ยบตามมาฟังแล็คเช่อร์ค่ะ...ชอบกระทู้ก้องจังได้ความรู้ทุกทีสิน่า น้องรัก... จากคุณ : กั้งกระดาน - [ 16 ธ.ค. 51 17:02:10 ]

ความคิดเห็นที่ 16 กระทู้น้าบัง ได้ความรู้ดีอ่ะ ชอบ จากคุณ : NooNok [MiChiYo] - [ 16 ธ.ค. 51 17:14:35 ]

ความคิดเห็นที่ 17 สุดยอดเลยครับน้า ละเอียดกว่าที่ผมเรียนมากอีก จากคุณ : Spinnecker - [ 16 ธ.ค. 51 17:22:44 ]

ความคิดเห็นที่ 18 กระทู้ดีมีประโยชน์ ถูกใจจร้า นาย จ๋า ...อิอิ จากคุณ : ตาลสด - [ 16 ธ.ค. 51 17:42:52 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เข้ามาขอความรู้เรื่องซีอิ้ววว อิอิ จากคุณ : The eye of love - [ 16 ธ.ค. 51 17:48:38 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ขอบคุณมากๆคะอาบัง  ได้ความรู้เพียบเลยคะ จากคุณ : กันดัมจัง - [ 16 ธ.ค. 51 17:58:46 ]

ความคิดเห็นที่ 21 อ่านแล้วกินอีซิ้ว อร่อยขึ้นเยอะ  ได้ความรู้ดีจริงๆ จากคุณ : น้องผักอ้วน - [ 16 ธ.ค. 51 18:08:49 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ขอบคุณมากค่ะ ได้ความรู้ดีจัง เพิ่งไปซื้อโชยุที่ญี่ปุ่นมา 2 ขวด2 สี แล้วใช้มั่วสุดๆแบบตามใจฉัน อิอิ จากคุณ : Daytime Lantern - [ 16 ธ.ค. 51 18:16:32 ]

ความคิดเห็นที่ 23 แขกกินอีซิ้วด้วยวุ้ยยยย @^^@ จากคุณ : เฮียแมว - [ 16 ธ.ค. 51 18:29:49 ]

ความคิดเห็นที่ 24 อ่านผ่านๆ  มาลงชื่อก่อนค่ะ  เดี๋ยวค่อยมาเซฟ จากคุณ : เจซอง - [ 16 ธ.ค. 51 18:49:07 ]

ความคิดเห็นที่ 25 รูปสวย เข้าใจง่าย มาก เลยครับ สุดยอดดดดด จากคุณ : iamwrkk - [ 16 ธ.ค. 51 18:50:13 ]

ความคิดเห็นที่ 26 คิดถึง จขกท ค่ะ จากคุณ : หน้าแง๊ว~* - [ 16 ธ.ค. 51 19:25:07 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ข้อมูลแน่นมากๆเลย ขอบคุณค่ะ จากคุณ : Orayanee - [ 16 ธ.ค. 51 19:35:28 ]

ความคิดเห็นที่ 28 นี่ขนาดแค่ซีอิ๊วนะ.............ละเอียดยิ๊บเลยค่ะ ^  ^ จากคุณ : แม่หนูนันท์ - [ 16 ธ.ค. 51 19:54:16 ]

ความคิดเห็นที่ 29  บังวันนี้บังวิชาการมากๆ   เจ๊  อ่านไม่ทันเลย แก้ไขเมื่อ 16 ธ.ค. 51 20:04:24 จากคุณ : wee_nong - [ 16 ธ.ค. 51 20:04:06 ]

ความคิดเห็นที่ 30 น้าบังจุ๊บๆ ตามมาให้กิฟท์คับ ^^ จากคุณ : =เด็กเอ๋ยเด็กดี= - [ 16 ธ.ค. 51 20:24:36 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ...ไม่เชื่ออ่ะครับว่า  จะมีซีอิ้วยี่ห้อดี ๆ หอม ๆ ... น้าก้องต้องเอามาให้ชิมซักขวดนึงน๊า  ต่ะเอง .... ฮิฮิ   21 นี้ว่างรึเปล่าครับ  มาเที่ยว กฟภ. ไม๊ครับ ... จากคุณ : วัฒน์ ครับผม... (OverEat) - [ 16 ธ.ค. 51 20:28:39 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ข้อมูลเพียบเลย เอาไปอีกหนึ่งโหวตค่ะ จากคุณ : ...hamster... - [ 16 ธ.ค. 51 20:31:21 ]

ความคิดเห็นที่ 33 น่ารักโคตร จากคุณ : อาโฮเฮะ - [ 16 ธ.ค. 51 21:42:03 ]

ความคิดเห็นที่ 34 โอ้ว วิชาการมาก ๆ น้องบัง จากคุณ : ann_scnu16 - [ 16 ธ.ค. 51 21:55:45 ]

ความคิดเห็นที่ 35 มานั่งเลคเชอร์กะเค้าด้วย... จากคุณ : subzero - [ 16 ธ.ค. 51 22:11:10 ]

ความคิดเห็นที่ 36 เพิ่งเข้าครัวไปดูขวดซีอิ้วมาครับ จากคุณ : AODAOD29 - [ 16 ธ.ค. 51 22:31:50 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ชนะเลิศศศศศศศศศศศศศศศศศศ จากคุณ : auLP - [ 16 ธ.ค. 51 22:42:25 ]

ความคิดเห็นที่ 38 น้าบังใจดี มาแจกฟามรู้ จากคุณ : BerRum* - [ 16 ธ.ค. 51 23:07:22 ]

ความคิดเห็นที่ 39 สุดยอดค่า จากคุณ : meddy - [ 17 ธ.ค. 51 00:47:21 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ขออนุญาตจดจ้ะ จากคุณ : อินทรีทองคำ - [ 17 ธ.ค. 51 01:39:46 ]

ความคิดเห็นที่ 41 จดๆๆจำๆๆ ขอบคุณจารย์ก้องครับ จากคุณ : ลุงยุ่น (Party madness) - [ 17 ธ.ค. 51 06:27:57 ]

ความคิดเห็นที่ 42 เพิ่งเห็นน้าบัง 3d ตัวเป็นๆ ก็รูปแรกนี่ละค๊า แอบดูในมุมมืดมานาน วันนี้ต้องมาแสดงตัว กำลังบ้าซีอิ๊วอยู่พอดีค่า จากคุณ : dekhype - [ 17 ธ.ค. 51 06:42:34 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ความรู้น่าสนใจมากเลยก้อง จากคุณ : ต๊กโกว - [ 17 ธ.ค. 51 06:54:16 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ขอยคุณค่ะ จากคุณ : ceacar salad - [ 17 ธ.ค. 51 07:50:29 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ทำไมจิ๊กโฉ่วเมืองนอกสีแดง ของไทยสีดำครับ จากคุณ : ไปกะพี่มั้ยน้อง - [ 17 ธ.ค. 51 09:05:25 ]

ความคิดเห็นที่ 46 สุดยอดเลยครับ ต้องเข้าคลังไว้เลยเนี่ย จากคุณ : NKK - [ 17 ธ.ค. 51 09:49:09 ]

ความคิดเห็นที่ 47 น่ารักอะ น้าบัง ตัวที่อยู่แรก ขอๆๆ ได้ปะ 555555555 จากคุณ : pummy_beauty - [ 17 ธ.ค. 51 09:53:26 ]

ความคิดเห็นที่ 48 สุดยอดมาก นับถือๆ ********************* ขอบคุณครับ จากคุณ : ดิ่งดิ้ว - [ 17 ธ.ค. 51 09:55:49 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ขอบคุณจริงๆค่ะ จะนำความรู้ที่จขกท.ตั้งใจถ่ายทอดไปใช้นะคะ ป.ล. ชอบรูปปั้นน้าบังตรงหัวกระทู้มากเลยค่ะ ทำจากกระดาษหรือเปล่าคะ จากคุณ : แม๋ซ่อนสะคราญ (ผู้พันพุงพลุ้ยvsแม่ซ่อนสะคราญ) - [ 17 ธ.ค. 51 11:54:43 ]

ความคิดเห็นที่ 50 แหล่มๆ จากคุณ : ladystrawberry - [ 17 ธ.ค. 51 12:38:39 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ซอสหวานกับซีอิ๊วหวานของหยั่นหว่อหยุ่นเหมือนกันไหมครับบัง เพราะข้างขวดเขียนส่วนผสมเหมือนกันเลย แต่ซีอิ๊วหวานมีแต่ขวดเล็กในขณะที่ซอสหวานดันมีแต่ขวดใหญ่ เอ้อ...ผมไปได้เคล็ดลับในการผัด คือแทนที่เราจะใส่ซีอิ๊วขาวและน้ำตาลปีบในผัด เราก็เหยาะซีอิ๊วหวานลงไป รสชาติจะอร่อยและไม่เค็ม แต่อย่าเหยาะมากนะครับ เดี๋ยวผัดจานนั้นจะเป็นผัดเจ้าเงาะ... แก้ไขเมื่อ 17 ธ.ค. 51 17:07:51 จากคุณ : เด็กน้อยขี่ม้าก้านกล้วย - [ 17 ธ.ค. 51 12:40:08 ]

ความคิดเห็นที่ 52 มาแอบอ่าน จากคุณ : เรียกเหมียวๆประเดี๋ยวก็มา - [ 17 ธ.ค. 51 16:56:21 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ขอคารวะ1จอกซีอิ๊ว จากคุณ : แว่นจัง - [ 17 ธ.ค. 51 17:39:18 ]

ความคิดเห็นที่ 54 น้าบัง เจ๋งมั่กๆ อ่านบ่อยๆ ชักหลงรักแล้วนะ ฮึๆ ลป. นึกมานานแล้วว่า บังหน้าเหมือนใคร หน้าเหมือน อรุณ ภาวิไล นี่เอง โดยเฉพาะเวลาทำหน้าขมวดคิ้วด้วยนะ : ) จากคุณ : เสมอกลาง - [ 17 ธ.ค. 51 18:03:51 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ได้ความรู้เพียบเลยค่ะ จากคุณ : เจ้าฟินตัวอ้วน (Finyah) - [ 17 ธ.ค. 51 18:35:04 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ยอดเลยว่ะก้อง จากคุณ : Calamity - [ 17 ธ.ค. 51 18:47:18 ]

ความคิดเห็นที่ 57 อ่านเสร็จเค็มไปเลย ซีอิ๊วล้วนๆ ^^ แก้ไขเมื่อ 17 ธ.ค. 51 20:08:11 จากคุณ : redpink - [ 17 ธ.ค. 51 20:07:36 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ปูเสื่ออ่าน ขอบคุณนะค้า จากคุณ : ~~A new day has come. ~~ - [ 17 ธ.ค. 51 22:00:40 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ได้ความรู้เยอะดีค่ะ ขอบคุณค่ะ อิอิ* จากคุณ : mames (@.mames) - [ 17 ธ.ค. 51 22:51:13 ]

ความคิดเห็นที่ 60 น้าบังสร้างสรรค์ผลงานดีมีคุณภาพอีกแล้วคับท่านน ^^ จากคุณ : สัมปันนี - [ 18 ธ.ค. 51 01:23:46 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ยอดเยี่ยม จากคุณ : ป้าอ้วนมาเอง (เหนียวเนื้อ) - [ 18 ธ.ค. 51 08:09:38 ]

ความคิดเห็นที่ 62 อย่างนี้ต้องโหวตเลยค่า จากคุณ : บ้านหวานเย็น - [ 18 ธ.ค. 51 12:04:39 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ขอบคุณคร๊าบบความรู้เพียบเลย ^^ จากคุณ : vn, man - [ 18 ธ.ค. 51 17:18:57 ]

ความคิดเห็นที่ 64 สุดยอด จากคุณ : som1598 - [ 18 ธ.ค. 51 19:37:09 ]

ความคิดเห็นที่ 65 เยี่ยมมากค่ะ จากคุณ : yummycake - [ 18 ธ.ค. 51 20:33:20 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ได้ความรู้ดีจังเลย  ขอบคุณค่ะ จากคุณ : หนอนกลม - [ 18 ธ.ค. 51 21:19:40 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ได้ความรู้ และได้ความสุขไปด้วยในตัว เนื่องจากมีภาพประกอบ เข้าใจง่ายและน่ารักค่ะ ขอชมเชยและยกย่องค่ะ จากคุณ : โอ้ ลันลา ลันลา จ๋าจ๊ะ - [ 19 ธ.ค. 51 02:07:18 ]

ความคิดเห็นที่ 68 อ่านแล้วอยากกินผัดซีอิ๊ว ฮ่าๆ (ไม่เกี่ยว) ได้ความรู้มากมายเลยค่ะ :D จากคุณ : KUMALATTE - [ 19 ธ.ค. 51 07:09:10 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ขอบคุณมากครับ จากคุณ : umasa_ib - [ 19 ธ.ค. 51 07:24:20 ]

ความคิดเห็นที่ 70 โห สุดยอดๆ ทำรวมกับเครื่องปรุงอื่นๆได้เอามาทำเป็นวิทยานิพนธ์ได้เลยนะนั่น ไหนๆก็ไหนๆมาต่อ Food Science เลยดีกว่าครับพี่น้องครับ ไม่ได้มาหลายวัน กระทู้แจ่มๆเพียบเลย จากคุณ : shishi_TG - [ 19 ธ.ค. 51 12:54:22 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ขอบคุณทุก คห. ที่ดันขึ้นกระทู้แนะนำครับ ไว้จะเอาเรื่องอื่นมาเสนอตามแต่ข้อมูลและโอกาสจะอำนวยครับ ตัวน้าบังรุ่นถอดหัวได้ วางอยู่ที่งาน "ตุ๊กตาใต้ดิน ครั้งที่2" ที่ ArtGorillas  ชั้น 2 หลังลิโด้ ติดร้านข้าวแกงครับ แสดงตั้งแต่ัวันที่ 14ธันวาคม-9มกราคม รวมกับงานปั้นขั้นเทพทั้งแหล่หลาย ไม่ได้ตั้งราคาขายไว้ เพราะไม่คิดว่าใครจะเอา จากคุณ : SchwedaKong - [ 20 ธ.ค. 51 15:16:59 ]

ความคิดเห็นที่ 72 รูปสวยค่ะ ขอบคุณสำหรับความรู้ดีๆค่ะ จากคุณ : ธารน้ำ - [ 21 ธ.ค. 51 22:26:29 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ตามมาอ่านเก็บความรู้จ้าก้อง จากคุณ : Jekyll and Hyde - [ 22 ธ.ค. 51 01:54:51 ]

ความคิดเห็นที่ 74 วันนี้หลงเข้ามาห้องก้นครัวครั้งแรกในชีวิตก็มาเจอกระทู้เยี่ยมๆหลายอัน สำหรับกระทู้นี้สุดยอดเลยครับได้รู้อะไรใหม่ๆเยอะเลย แถมภาพประกอบก็น่ารักดีครับ จากคุณ : Dekkansai - [ 22 ธ.ค. 51 06:30:08 ]

ความคิดเห็นที่ 75 มีสาระบ้างไรบ้างเนอะ อิอิ^^ แว๊บมาลงชื่อจ้า จากคุณ : เบอร์รี่จัง - [ 22 ธ.ค. 51 10:20:12 ]

ความคิดเห็นที่ 76 orz เพิ่งรู้ว่าซีอิ๊วนี่ไม่ใช่เรื่องขี้ประติ๋วเลยนะ จากคุณ : ทินา - [ 24 ธ.ค. 51 04:14:14 ]

ความคิดเห็นที่ 77 สุดยอดเลยครับ ชอบกระทู้แนวนี้จัง จากคุณ : amigo - [ 24 ธ.ค. 51 14:45:25 ]

ความคิดเห็นที่ 78 ให้ใจน้ามือเป็นระวิง ภาพน่ารัก เนื้อหาแน่นมีประโยชน์ อ่านง่าย เข้าใจได้ (เหมือนตรวจการบ้านเลย) จากคุณ : โครโมโซม X - [ 24 ธ.ค. 51 16:52:57 ]

ความคิดเห็นที่ 79 แวะมาอ่านครับ จากคุณ : Medicine Man - [ 24 ธ.ค. 51 17:01:37 ]

ความคิดเห็นที่ 80 ชอบใจเอาไปเต็ม ๆ ค่า โดยส่วนตัวไม่ค่อยได้เข้ามาเพราะกลัวติดคอม เนื่องจากภารกิจอื่น ๆ ก็มากมาย เพราะมาตั้ง กระทู้ร้านญี่ปุ่นนั่นเอง เลยได้มาอ่านกระทู้นี้ ไม่น่าละเราถึงว่า ภูเขาทองฝาทองอร่อยที่ซู๊ดดดด จากคุณ : JazzLife - [ 25 ธ.ค. 51 16:58:46 ]