Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com


    รำลึกความหลัง ผมพบ "รัก" ในก้นครัว

    ไม่เกี่ยวกับก้นครัวนักนะครับแต่เรื่องของผมมันเริ่มจากที่นี่
           จำไม่ได้ว่านานเท่าไหร่แล้วที่ผมเข้ามาเล่นเว็ป พันทิป ตั้งกระทู้บ้าง ตอบกระทู้บ้างตามประสา จนวันนี้ไม่รู้ทำไมผมนึกย้อนไปวันวันนึงเมื่อนานมาแล้ว วันที่มีใครคนนึงตั้งกระทู้เรื่องเหล้าปั่น แล้วผมได้ PM ตอบไป เรื่องราวของคนสองคนจึงได้เริ่มขึ้น
            การพูดคุยเริ่มจากประโยคสั้นๆใน msn หลายเดือน ก่อนที่เธอจะโทรมาหาผม
            ยังจำได้ไม่ลืมว่าวันแรกที่ผมได้รับโทรศัพท์จากคนที่ผมไม่รู้จัก วันนั้นผมแปลกใจแค่ไหน ผมกำลังทำไดอารี่เพื่อหาเงินยังชีพไปวันๆ  เจ้าของเสียงเป็นผู้หญิงซึ่งเสียงนั้นเป็นเสียงที่ผมไม่คุ้นเคยเอาซะเลย และค่อนข้างแปลกใจเล็กๆว่าทำไมอยู่มีผู้หญิงมาโทรศัพท์หาผมได้(มันไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยนักสำหรับชีวิตป่วยๆมองโลกในแง่ร้ายสุดๆอย่างผม) และก็ไม่รู้ทำไม หลังจากนั้นเราก็คุยกัน แทบทุกวัน จากเรื่องทั่วไป กลายเป็นเรื่องส่วนตัว จากเรื่องส่วนตัวกลายเป็นเรื่องความรู้สึก
            จากวัน เป็นอาทิตย์ จาก อาทิตย์ เป็นเดือน จาก เดือนเป็นหลายเดือน เรา "รัก" กันไหม เป็นคำถามที่ผมเคยถามเธอ ครั้งหนึ่ง แต่คำตอบ ไม่ได้เป็นไปอย่างที่ผมคิด เราไม่ได้ "รัก" กัน เราจะไม่ใช้คำนั้น เพราะวันนี้ ที่เป้นอยู่นี้เป็นความรู้สึกที่ดีมากๆ แต่ไม่ใช่ "รัก" เธอตอบผมแบบนี้ ผมเสียใจไหม? คำตอบคือไม่เลย ตราบใดที่ผมยังอยุ่ข้างๆ ผู้หญิงคนนี้ไม่ว่าสถาณะไหนก็ตาม ผมก็ยังมีความสุข ผมรักเธอไหม? คำถามนี้หลายๆคนคงอยากจะถาม  คำตอบง่ายๆคือ"รัก" แต่ผมก็รู้และสังวรตัวเองว่าคำว่า"รัก" มันยังไม่พอ
            เราเจอกันไม่กี่ครั้งผมอยู่ห่างไกลจากเธอเหลือเกิน ผมไปหาเธอบ่อยๆไม่ได้ แต่ทุกครั้งที่เราเจอกันมันเป็นความทรงจำที่แสนจะอบอุ่น เหมือนคุณจุดไม้ขีดแล้วเอามืออังไว้ในวันที่อากาศหนาวเหน็บมันอบอุ่นแม้วแค่เพียงแวบเดียวแต่มันก็อบอุ่นเสมอ การเงินผมก็ไม่เคยมั่นคง ยังคงลุ่มๆดอนๆ เธออายุมากกว่าผม และมีคนมาชอบมากมาย เธอเป็นคนที่ สวย และสวยมากด้วย คนที่มาจีบล้วนแต่มีฐานะมั่นคง แต่ผมไม่เคยท้อ
           
           จนถึงเวลานี้ผมรู้ว่าเวลาของผมกับเธอค่อยๆหมดลงทีละน้อยๆแน่ๆ ถ้าผมไม่ทำอะไรสักอย่าง ตอนนี้ผมมีงานซึ่งมีแนวโน้มที่ดีทำแล้ว แต่คงต้องใช้เวลาสักพักกว่าที่จะสร้างเนือ้สร้างตัว ให้มั่นคงพอ  สอง ปี เริ่มจากปีใหม่ปีนี้ ผมต้องทำให้ได้
           ผมไม่เคยขอให้เธอรอผม และผมจะ"รัก" เธอตลอดไปไม่ว่าจะในฐานะใดก็ตาม



          ผมถักผ้าพันคอให้เธอ เป็นของขวัญวันปีใหม่ ผม หวังว่าจะได้พันให้กับเธอ และได้กอดเธอในวันปีใหม่ แต่ เรื่องจริงมันไม่สวยหรูอย่างนั้น เราไม่ได้เจอกัน และ เราคงจะไม่ได้เจอกันอีก





    ข้อความสุดท้าย ผมหวังว่าเธออาจจะเข้ามาอ่าน

    "หูกางคิดถึงดัดฟันทุกวันนะ แม้ว่าเราจะค่อยๆห่างกันทีละน้อยๆ แต่เราจะไม่มีวันจากกัน กึ่มๆนะ  หูกางจะอยู่ข้างๆดัดฟันตลอดไป และจะไปรอที่ทางช้างเผือกด้วย"




    ไม่มีคำว่าลาก่อนสำหรับเรานะ







    ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจ และทุกความเห็นครับ ไม่คิดว่ากระทู้นี้จะได้ขึ้นกระทู้แนะนำ (ปล่อยๆตกไปให้กระทู้ที่เกี่ยวกับก้นครัวได้ขึ้นมาแทนเถอะครับ)

    เพลงๆนี้ผมเจอโดยบังเอิญ และมันตรงที่สุด สำหรับผม http://www.imeem.com/fringer/music/D7Rw1G9w//

    เพลงที่ชื่อว่ารักไม่ใช่ประเด็น ของเสนาหอยครับ


    ใครที่สมหวังในความรักแล้ว ขอให้รักาเอาไว้ให้ดี ใครที่ยังค้นหาอยู่ก็ขอให้หาเจอ ใครที่ปิดตายหัวใจอยู่ อย่าลืมเปิดรับสิ่งใหม่ๆเข้าไปบ้างนะครับ เพราะไม่ว่ายังไง ความรักบริสุทธ์ ก็สวยงามเสมอ แม้จะอยู่ท่ามกลางอุปสรรค์และขวากหนามก็ตาม

    แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 52 17:58:48

    แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 52 17:51:37

    จากคุณ : บ้าคลั่ง - [ 7 ม.ค. 52 21:18:17 ]

 
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com