 |
ยังมีใครจำลุงหอยทอดเตาถ่าน (อุดมสุข) กันได้บ้าง ยกมือขึ้น ???
พอดีวันนี้ไปพบลูกค้าย่านสุขุมวิท 81 มาคะ
ก็เลยนึกถึงลุงเตาถ่าน ที่เคยมีผู้ใจดีกล่าวขานถึงกันในพันทิบ
และรายการต่างๆ ทาง TV. อยากจะไปดูด้วยตาว่าแกเป็นอย่างไรบ้าง
ไหนๆ มาถึงถิ่นนี้ทั้งทีไปอุดหนุนแกหน่อย
ต้องขอบอกว่าไม่เสียใจเลยที่แวะไป
ไม่ใช่รสชาติอาหารที่เลิศรสแต่เป็นความรู้สึกที่อิ่มเอมที่ใจมากกว่า
เพราะในขณะที่ไปถึงคุณลุงแกกำลังนั่งเหม่ออยู่พอดี
ไม่มีลูกค้าเลย!!! ขนาดเราไปถึงตอนเที่ยงนะนั่น
เราก็ชวนแกคุยเท่าที่จำได้ก็ตามนี้
เรา : เป็นไงลุงขายดีมั้ยคะ ปีใหม่ได้หยุดมั้ยคะ
ลุง : หยุดครับ แต่เดี๋ยวนี้ขายไม่ค่อยดีเลย (ประกายตาเศร้าๆ)
เรา : อ้าว ! เหรอคะ ไม่เป็นไรเดี๋ยวหนูช่วย ประชาสัมพันธ์ให้
น้องชายหนูเคยทำรายการเกี่ยวกับร้านของลุง (ขอสงวนชื่อรายการ)
พอบอกชื่อรายการเท่านั้นหล่ะลุงก็ขอบอกขอบใจเป็นการใหญ่
ลุง : ฝากขอบคุณท่านด้วย (หมายถึงน้องชายเรา) วันนี้ลุงเลี้ยงเอง
เรา : ไม่ต้องค่ะลุง หนูตั้งใจมาอุดหนุนลุงโดยเฉพาะหนูจะสั่งใส่กล่อง
อีก 8 กล่อง (กินบนโต๊ะ 3) ลุงทำไปเรื่อยๆ หนูไม่รีบไม่ต้องกรอบมาก
เพราะกว่าจะกินอีกทีเดี๋ยวมันจะแข็ง
ลุง : ได้ๆ เดี๋ยวลุงทำเป็นพิเศษให้เลย พี่สาวท่านอุตส่าห์แวะมา (น้องชาย)
ตอนที่รายการมาถ่ายวันต่อมาลูกค้ามากันเยอะเลย
เรา : งี้ลุงก็เหนื่อยซิคะ
ลุง : ไม่เหนือยเลย สนุกมาก หน้าตาบอกว่าเป็นเช่นนั้นจริงๆ
(เพราะประกายแห่งความสุขที่ฉายออกมาทางแววตา มันชัดเจนมาก)
เรา : ดีนะคะ เดี๋ยวนี้มีลูกจ้าง (ผู้หญิงถ้าจะบู๊กันทั้งวันต่อปากต่อคำใช้ได้)
ลุง : ก็ดี แต่เดือนตั้ง 6,000.- สูงเอาการอยู่ แต่ทำเองไม่ไหวขาก็ไม่ค่อย
มีแรงมันเปลี้ยๆ ไงไม่รู้หมอนัดตรวจทุก 15 วัน แล้วก็ให้ยามากิน
ก็จะไหวได้ไงหล่ะคะ แค่กะทะเหล็กก็อ๊วกแล้วเส้นผ่าศูนย์กลาง
คะเนจากสายตา น่าจะประมาณ 60 cm. ได้มั้ง
ไม่รู้เท่าไหร่หรอก แต่หนักแน่นอน
ระหว่างนี้มีคนมาซื้อ 2 กล่อง
เรา : ลุงเอาของหนูให้เค้าไปก่อนเลย (ลุงไม่ตอบรับ แต่ลูกจ้างปฏิบัติ)
ลุง : ไม่ได้
ลูกจ้าง : ก็เหมือนกัน พี่เค้าให้
ลุง : ไม่เหมือน
ลูกจ้าง : ของพี่เค้าสั่งพิเศษเหรอ
ลุง : ไม่ได้สั่ง แต่! ทำให้พิเศษ (มีไรปะ)
โต้กันซักพัก ลุงชนะ (อิอิ) ทำกล่องใหม่ให้ลูกค้าเจ้านั้นไป
คุยต่อ
เรา : ตึกนี่ (ห้องแถว) ของลุงเองหรือเช่าเค้าคะ (สาระแนจัง)
ลุง : ของลุงเอง ก่อนหน้านี่เคยแบ่งให้คนเช่า แต่มาขโมยเงินขโมยของลุง
เดี๋ยวนี้เลยไม่เอาแล้ว
เรา : ใจร้ายกันจังของคนแก่ยังขโมย
ระหว่างที่เรานั่งกินแกก็บอกให้เปิดน้ำอัดลมกินเลยลุงเลี้ยง
แล้วแกก็เดินไปหาแอ๊ปเปิ้ล & บีทาเก้น มาให้บอกว่าขอบคุณที่มา
ก็ชวนแกคุยไปเรื่อยๆ แกก็เล่าประวัติของแกให้ฟัง
เรา : ลุงเก็บตังค์เลยคะ
ลุง : ไม่เอาวันนี้ลุงเลี้ยงขอบคุณ
เรา : ไม่ได้หรอกคะ เสียความตั้งใจของหนูที่ตั้งใจมาอุดหนุน
ลุง : งั้นเอาแค่ 200 พอ (มัน 385.- เพราะ 11 จานๆ ละ 35.-)
เราเลยต้องเดินเอางั้นไปใส่ในกระเป๋าเสื้อแกเอง 400.-
แกยังอุตส่าห์ทอนอีก 15.- ก็เป็นอันเสร็จพิธี
และแล้วก็ได้เวลาลิเกเลิก (กลับไปทำงานต่อ)
นางเอกต้องเข้าหลังโรงแล้ว ก็เลยสวัสดีปีใหม่แลกคำอวยพรต่อกัน
พร้อมทั้งชักภาพมาให้ดูพอสังเขป แล้วก็ให้กำลังใจแก
ว่าจะพยายามประชาสัมพันธ์ให้คนมาอุดหนุนกันเยอะๆ
หวังว่าพี่น้องและพ้องเพื่อนทั้งหลายจะช่วยกันบอกต่อ
และไปอุดหนุนชายชราอายุ 77 ปี ที่อยู่ยังคงทำงานเลี้ยงตัวเอง
โดยไม่เป็นภาระต่อใครๆ ในตึกแถวเก่าๆ หลังนึง
อาจเป็นที่โชคชะตาที่ทำให้แกยังต้องลำบากจนกระทั่งอายุปูนนี้
ก็หวังว่าพวกเราจะช่วยกันแวะเวียนผลัดเปลี่ยนไปอุดหนุนแก
ให้ชายชราได้มีเงินหล่อเลี้ยงชีวิต จ่ายค่าน้ำ ค่าไฟ ต่อไป __//\\__
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านและท่านที่เคยช่วยทำอุปกรณ์ต่างๆ (ฟรีๆ)
เพื่ออำนวยความสะดวกให้กับแกนะคะ
สวัสดีปีใหม่นะคะทุกคน
จากคุณ :
คิดในแง่บวก  
- [
9 ม.ค. 52 19:10:17
]
|
|
|
|
|
|
