ความคิดเห็นที่ 1 กระโดดหนังยาง อยากจะจูงมือคนส่งโปสการ์ด ย้อนวัยเปลี่ยนไปนุ่งกางเกงขาสั้น ไว้ผมทรงพวงมาลัย ท้ากระโดดหนังยางแข่งกันซักตั้ง อายุปูนนี้แล้วโดดเสร็จ อาจจะได้หามเข้าวัด นอนยิ้มแบมือฟังพระสวดกันทั้งคู่ หนังยางมัดของ นอกจากจะใช้เล่นได้หลายวิธีและใช้มัดเงินเหรียญเป็นก้อนกลมๆตามเสื้อและกระเป๋ากางเกง ป้องกันการหล่นหายแล้ว สะสมไว้ได้มากพอยังสามารถนำเอามาร้อยเป็นห่วงโซ่เส้นยาวๆ พกพาไปกระโดดเล่นได้ทุกสถานที่ การเล่นที่นิยมแถวบ้านดิฉันคือเล่นเป็นคู่ เป่ายิ้งฉุบแข่งกันคู่ไหนชนะได้โดดก่อน เริ่มจากความสูงระดับข้อเท้า,น่อง, หัวเข่า,  เอว, หน้าอก, คอ, ใบหู, หน้าผาก, และสุดแขนของคนถือเส้นหนังยาง...ระดับที่ไม่สูงนักก็ใช้ทักษะการกระโดดที่ไม่เพียงแต่ต้องกระโดดให้พ้นเท่านั้น ร่างกายส่วนใดส่วนหนึ่งต้องไม่แตะหนังยางด้วย... ระดับสูงขึ้นไปเหนือเอว อาจมีการต่อรองให้ใช้มือข้างหนึ่งรั้งยางลงแล้วกระโดดข้าม หรือ ใช้ท่าตีลังกาหัวทิ่มดิน ตีนชี้ฟ้าเอาขาเกี่ยวยางข้ามไป ใครกระโดดไม่พ้น คนที่เล่นคู่กันต้องกระโดดแทนให้ ถ้ายังไม่ผ่านก็ต้องเปลี่ยนไปถือหนังยางให้อีกคู่กระโดดบ้าง... ด้วยอานิสงส์ของการชอบเล่นกระโดดหนังยาง ดิฉันมีพัฒนาการที่ล้ำหน้าอย่างรวดเร็ว สามารถนำไปประยุกต์ใช้ในการโดดหน้าต่างหนีเรียนในเวลาต่อมา ...แต่แปลกตรงที่ ใช้กับการกระโดดหนีไม้เรียวไม่ได้ผลเลยแม้แต่ครั้งเดียว!!! เครดิตภาพจาก google.co.th จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 22 ม.ค. 52 17:04:16 ]

ความคิดเห็นที่ 2 หนังสะติ๊ก เคยมีอาวุธคู่มือเป็นหนังสะติ๊กที่ทำจากไม้พะยูงเนื้อดี เป้าซ้อมมือที่ชอบมากคือ มะม่วง มะเฟืองที่ต้องแอบยิงเวลาเจ้าของเผลอ แล้วต้องใส่เกียร์หมาวิ่งให้เร็วด้วยยามที่เขาออกมาไล่... ลูกกระสุนที่ใ้้ช้ยิงจะตั้งใจทำเป็นพิเศษเริ่มตั้งแต่ไปเดินเล็งหาดินเหนียวตามขอบห้วย หนอง คลองบึง เลือกที่เนื้อดินขาวเนียนสวย  ไม่มีเม็ดกรวดหรือหินผสม ขุดเอามาทั้งก้อนใหญ่ๆ แล้วนั่งบิดินออกมาปั้นเป็นลูกกระสุนก้อนกลมขนาดพอเหมาะ วางเรียงกันแล้วเอาไปตากแดดให้แห้งแข็ง เวลาออกไปเล่นก็หยิบใส่กระเป๋ากางเกงไปด้วย กระสุนปั้นเองหมดก็ใช้ ก้อนหิน ก้อนกรวดตามแต่จะหาได้ เคยตั้งใจซื้อหนังสะติ๊กจากเมืองไทยเอามาให้ลูกชายหัดเล่น พอสายขาดแล้วก็กลายเป็นของในพิพิธภัณฑ์ประจำบ้านไปเลย เครดิตภาพ: คุณรัตตรา เว็ป gingamegun จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 22 ม.ค. 52 17:08:36 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เล่นหม้อข้าวหม้อแกง,เล่นขายของ เป็นการเล่นที่ชอบมากอีกอย่างหนึ่ง ส่วนใหญ่จะเล่นคนเดียว ตี๊ต่างว่าเป็นทั้งคนซื้อและคนขาย วัสดุอุปกรณ์ที่ใช้ก็ดัดแปลงเอาจากกะโหลก กะลา ถ้วยแตก จานบิ่นที่เก็บหามาได้ อาหารที่ทำใช้ใบไม้ ดอกไม้ วัชพืชรอบๆบ้าน เป็นการเล่นที่นึกย้อนดูแล้วตัวเองได้ใช้จินตนาการมากที่สุดในวัยนั้น อย่างเช่นถ้านึกอยากจะทำน้ำเชื่อมสีสวยๆ ก็ไปเด็ดใบและดอกผักปังแดง มาขยำกับน้ำจะได้น้ำเหนียวๆสีบานเย็น เช่นเดียวกับการใช้ดอกชบาสีชมพูขยำในน้ำก็จะได้น้ำเชื่อมสีชมพู...ต้นไม้ใบไม้รอบบ้านถูกนำมาทดลองเล่นดัดแปลงเป็นอาหารในจินตนาการได้อย่างสนุกสนาน โตมาอีกนิดก็ขุดหลุมก่อกองไฟลองหุงข้าวในหม้อดิน เก็บผักจากรั้ว ขโมยครกสาก,ปลาทู,พริก, หอม,กระเทียมจากในครัวเอามาตำเลียนแบบผู้ใหญ่ ทำเสร็จกลัวถูกจับได้ ต้องไปบังคับเด็กเพื่อนบ้านที่ตัวเล็กกว่ามากินให้หมด แต่ตัวเองไม่กล้ากิน 555555 เครดิตภาพจาก www.siamweb.org แก้ไขเมื่อ 22 ม.ค. 52 17:12:14 จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 22 ม.ค. 52 17:11:18 ]

ความคิดเห็นที่ 4 รถกาบหมาก ที่บ้านเกิดเคยมีสวนหมากกับสวนมะพร้าว กาบหมากอันใหญ่เอามาใช้นั่งแล้วให้เพื่อนลากวิ่งกันฝุ่นตลบ...ชอบให้เขาลากแล้ววิ่งเร็วๆฉวัดเฉวียนแบบผาดโผนจะถูกใจมาก เมื่อก่อนนั่งแล้วจะจับขอบสองข้างของกาบหมาก แต่พอคนลากวิ่งแบบสุดฤทธิ์เต็มร้อย ดิฉันมือหลุดจากขอบตัวเอียงหัวทิ่มดิน เทกระจาดทุกที...รอบหลังเอาใหม่มือสองข้างจับขั้วกาบถัดจากที่เขาใช้ลาก เอาเท้ายันไว้ด้วย วิธีนี้เวิร์คมาก นั่งยิ้มแป้นได้ครบรอบ เครดิตภาพจาก www.siamweb.org จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 22 ม.ค. 52 17:14:22 ]

ความคิดเห็นที่ 5 รีรีข้าวสาร "รีรีข้าวสาร   สองทะนานข้าวเปลือก    เลือกท้องใบลาน    เก็บเบี้ยใต้ถุนร้าน      พานเอาคนข้างหลัง" คิดว่าหลายๆคนคงเคยเล่นเหมือนกัน...ดิฉันไปหัดเล่นที่โรงเรียน ตัวเล็กกว่าเขาเลยต้องอยู่ท้ายถูกตะครุบไว้ได้ทุกที เครดิตภาพจาก www.siamweb.org จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 22 ม.ค. 52 17:16:50 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เห็นกระทู้คุณมินทำให้ยิ้มได้แต่เช้าเลยค่ะ.... ทั้ง ๆ ที่วันนี้อากาศแย่เหลือเกิน  จนไม่สามารถเดินทางออกจากบ้านไปออกกำลังกายได้ดังใจคิด... ดิฉันก็ชอบกระโดดหนังยางเหมือนกัน  เล่นตั้งแต่ชั้นประถม พอเข้าโรงเรียนมัธยมก็เลิกไป เนื่องจากเป็นคนไม่แข็งแรง  แต่ตัวสูงกว่าเด็กรุ่นเดียวกัน  เวลาเล่น  เพื่อนก็จะเป่ายิงฉุบแล้วเลือกดิฉัน  เพราะเวลาเป็นคนถือหนังยาง  มันก็จะสูงกว่าใคร ๆ ทำให้อีกฝ่ายตายได้ง่าย... หนังสะติ๊กก็มีเหมือนกัน แต่ดิฉันไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่  ส่วนมากไม่ค่อยได้เล่นเพราะเด็กผู้ชายชอบเอามายิงนก ยิงสัตว์...ดิฉันก็สงสาร  เลยไม่ค่อยนิยม จำได้ว่าเล็ก ๆ จะมีถุงพลาสติกใบใหญ่ (ตอนนั้นถุงก๊อบแก๊บยังไม่มี)  ใส่ตุ๊กตุ่นยาง  เอาไว้เล่นทอยกอง   มือสองข้างจะใส่หนังยางเอาไว้เต็ม  ไม่รู้ใส่ทำไมเหมือนกัน....เหมือนเป็นแฟชั่นอะไรซักอย่างเวลาอยู่บ้าน  ออกไปเล่นกันเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ส่วนเล่นแบบเด็กหญิงก็เล่นบ้างเหมือนกัน  เช่น ทำขนมครกจากไข่  เล่นขายของ  แต่ส่วนมากจะเล่นได้ไม่นานเพราะไม่ค่อยชอบเท่าไหร่  แถมยังเด็กกว่าเค้า  ได้แต่เป็นคนซื้อ  ไม่ได้เป็นคนขาย...ไม่สนุก อย่างสุดท้ายที่นึกออกก็เล่นเป็นกระเป๋ารถเมล์ค่ะ  ชอบมาก  ถึงขนาดเก็บเงินค่าขนมไปหาซื้อกระบอกตั๋วเลย  แล้วก็ยืนบนชิงช้า  แกว่งตัวไปมาทำเหมือนกระเป๋ารถเมล์ยังไงยังงั้น แถมยังบอกพ่อด้วยว่าโตขึ้นอยากเป็นกระเป๋ารถเมล์....แหะ ๆ จากคุณ : Amber n the Gang - [ 22 ม.ค. 52 17:17:07 ]

ความคิดเห็นที่ 7 อีกาฟักไข่ ของที่อื่นไม่ทราบว่าใช้อะไรวางในวงกลม ที่ดิฉันเคยเล่นกันนั้นต้องถอดรองเท้าแตะเอาไปวางแล้วคนที่เป็นอีกากับคนอยู่นอกวงต้องมีความไวและสายตาดีด้วย กว่าจะช่วยกันฉกรองเท้าออกจากวงโดยไม่ให้คนเป็นอีกาแตะตัวได้ ก็เล่นกันเป็นครึ่งค่อนวัน ฉกไปฉกมาหลายรอบ สายรองเท้าขาดอีก ความซวยมาเยือนเลยละท่าน กลับบ้านหน้าตาเนื้อตัวมอมแมมเป็นแมวตกท่อไม่พอ เดินหิ้วรองเท้าสายขาดกลับด้วยได้รับไม้เรียวเป็นรางวัลไปตามระเบียบ เครดิตภาพจาก www.siamweb.org จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 22 ม.ค. 52 17:18:43 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ....สวัสดีค่ะ คุณแอมฯ ดีใจจังมีคนชอบเหมือนกันเลย ขอติดไว้ก่อนนะคะ ตาจะปิดแล้วค่ะ ทางนี้ตีสามแล้ว โพสต์เสร็จต้องรีบนอน เลิกงานตอนค่ำนู่นละค่ะถึงจะได้กลับมาเมาท์ต่อ จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 22 ม.ค. 52 17:22:47 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ยังมีการละเล่นอีกหลายอย่างที่จำได้ แต่ขอกล่าวถึงมาเป็นสังเขปเพียงเท่านี้ก่อน อยากทราบด้วยค่ะว่าคนอื่นๆสมัยเด็กเล่นอะไรกันบ้าง ... ขอขอบคุณพี่นุส โบลตัน ผู้ส่งโปสการ์ดที่เป็นแรงบันดาลใจในการเปิดลิ้นชักใบนี้ค่ะ "There is magic in long-distance friendships.  They let you relate to other human beings in a way that goes beyond being physically together and is often more profound." ~Diana Cortes จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 22 ม.ค. 52 17:24:12 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เล่นมาหมดเเล้วครับ หมากเก็บก็เล่น อิอิ จากคุณ : ลุงยุ่น (Party madness) - [ 22 ม.ค. 52 17:53:55 ]

ความคิดเห็นที่ 11 สวัสดีค่ะคุณมิน  ขออนุญาตเข้ามาแจมกระทู้น้ำหมากกระจายด้วยคนค่ะ เท่าที่ระลึกชาติได้  เมื่อเด็กๆค่อนข้างมีปัญหา  เพราะมีพี่ชายถึง 4 คน  พี่คนสุดท้องแก่กว่า ถึง 11 ปี  ชีวิตเหมือนลูกคนเดียว  ไม่รู้จะเล่นกับใคร  มีแม่นมคอยดูแล  แต่แกไม่เล่นกับหนู  แกเล่นแต่หวย  อิอิ พอเข้าโรงเรียนก็ชอบเล่นกระโดดหนังยาง  แรกๆยังไม่อ้วนก็โดดเก่งนะคะ จำได้ว่าท่าสุดแขนหนูตีลังกาผ่านได้ก็แล้วกัน   พออ้วนเวลาเลือกข้างไม่มีใครเลือกเราเลยวุ๊ย     เลยหนีมาเล่น  กิง  ก่อง  แก้ว  รู้จักไหมคะ  จะมีคนนึงนั่งอ้าขา  ให้เพื่อนกระโดดข้ามไปข้ามมา   รอบที่ 2 ก็เอาขาซ้อนกัน  รอบที่ 3 เอามือต่อ รอบที่ 4 เอามืออีกข้างต่ออีก   อธิบายยากจังหนอ  เจอกันเมื่อไหร่จะสาธิตให้ดูค่ะ พรุ่งนี้จะมาเล่าต่อเหมือนกันค่ะ  ง่วงแล้ว จากคุณ : bolton fanclub - [ 22 ม.ค. 52 21:13:26 ]

ความคิดเห็นที่ 12 คนที่โพสท์กระทู้นี้  ตอนเด็กๆต้องซนสุดๆแน่นอน    ยกเว้นคห.สองโหลเป็นคนเรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้  เอิ๊กๆ จากคุณ : Bikefriday - [ 22 ม.ค. 52 21:46:41 ]

ความคิดเห็นที่ 13 Post Card น่ารักจังค่ะ ^^ ลูกปลาอยู่นี่ ไม่ค่อยสนใจ ไม่รู้เลยว่ามี เสียดายๆๆ  ^^" จากคุณ : iTiMiTi - [ 22 ม.ค. 52 23:06:19 ]

ความคิดเห็นที่ 14 หยุดพักจากงานมาแหวกคิวเรื่องการละเล่นสักนิดหนึ่ง เมื่อเช้านี้ก่อนไปทำงานแวะเช็คกล่องเมล์ตามปกติ พบใบแจ้งให้ไปรับพัสดุสองกล่องที่ไปรษณีย์ หนึ่งในสองกล่องนั้นเป็นของที่รอคอยมานานเพราะทราบมาว่าพี่นุสเจ้าเก่า พี่เป้าคนเดิมได้กรุณาส่งน้ำพริกเผามาให้ อุตส่าห์ส่งแบบ EMS ข้ามโลกมาด้วยเพราะอยากให้ถึงเร็วๆ แต่รอเล่าเฝ้าแต่รอ หลายวันผ่านไปน้ำพริก EMS ก็ไม่โผล่โฉมเสียที จนปลงกันแล้วว่าคงหายไปเรียบร้อยโรงเรียนโจร วันนี้พอเห็นใบแจ้งก็ตื่นเต้นมาก รีบแวะรับก่อนไปทำงาน.... นวยนาดมาดเริ่ด เชิ่ดหยิ่ง ชนิดมองร้อยเมตรประมาณว่า "กรูสวยค่ะ ท่านผู้ชม" พอถึงคิวก็แถกเข้าไปยื่นหน้า ยื่นบัตรรอรับของ..เจ้าหน้าที่สาวใหญ่ เหลือกตาดูบัตรแว่บหนึ่งก่อนจะกล่าวมธุรสวาจาออกมาด้วยเสียงอันดัง ชนิดประชาชีที่ยืนต่อแถวรอด้านหลังอีกล้านแสนแปดคนได้ยินถนัดชัดเจน " กิมจิในกล่องพัสดุของคุณคงแตกนะ เขาเอาไปไว้ที่ออฟฟิศด้านหลัง โปรดรอสักครู่" ใบหน้าที่ฉีกยิ้ม 360 องศากว่าๆของดิฉันหุบลงอย่างรวดเร็วพลางนึกในใจ " ตั๊ยย...ยัยเห็ดสด นี่บ้านหล่อนคงกินกิมจิอิมพอร์ตจากเมืองไทยประจำละสิ น้ำพริกเผากลิ่นเหมือนกิมจินี่อ่ะน่ะ..เดาได้ใกล้เคียงมากเลยค่ะ อีโดกกกก!!!" ครั้นได้กล่องพัสดุที่รอคอย รวมทั้งกล่องเล็กอีกใบตามต้องการก็โปรยยิ้มด้วยอาการเอียงอายขวยเขินเล็กๆมาดนางเอกหนังไทยสมัยเมื่อสามสิบปีที่แล้วให้เจ้าหล่อนไปรอบนึง ((แต่สายตาอาฆาตสุดริ๊ดด...ห่านจิก! พูดซะเสียงดัง เสียลุคตูหมด หนอยย.. หาว่าเรามารับกล่องกิมจิ  ดักตบด้วย หลุยส์วิตตองรุ่น 199 ณ.ประตูน้ำสักรอบดีไหมเนี่ยยย)) สวัสดี พี่นุส, คุณยุ่น, คุณช้าง และลูกปลาค่ะ ขอบคุณที่แวะมาทักทายและเยี่ยมชม เดี๋ยวค่ำๆของทางนี้จะแวะมาคุยเรื่องการละเล่นต่อค่ะ จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 23 ม.ค. 52 05:21:39 ]

ความคิดเห็นที่ 15 กล่องเล็กใบแรก เปิดออกมาแล้วกรี๊ดดเสียงดัง จนเพื่อนร่วมงานตกใจ นึกว่าปอบเข้า...เป็นรูปภาพดอกไม้สวยงามหลายใบ ที่กรี๊ดดดังมากเพราะเป็นฝีมือการถ่ายภาพด้วยตัวเองของคุณนก กล้องเทพอีกคนหนึ่งของห้องนอกเรื่อง ปกติก็ปลื้มกับทุกอย่างที่มีคนมีน้ำใจให้มาทุกชิ้น ของชิ้นนี้ผู้ส่งลงมือเองด้วย คิดว่าจะเอาไปร้อยติดผนังห้องนอนค่ะ ชอบมากกกกกกกกก .. ขอบคุณ คุณนกNooNok [MiChiYo] สำหรับรูปภาพสวยถูกใจชุดนี้ค่ะ จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 23 ม.ค. 52 05:36:25 ]

ความคิดเห็นที่ 16 แถ่น แทน แถ๊นน และแล้วก็มาถึงรายการเปิดกล่องกิมจิ เอ๊ย!! น้ำพริกเผาจากแดนไกล...เปิดมาอย่างแรกที่เจอคือหมีน้อย TU จากธรรมศาสตร์ค่ะ น่ารักมาก จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 23 ม.ค. 52 05:43:39 ]

ความคิดเห็นที่ 17 หันมาเห็นลูกกลมๆสีน้ำตาลข้างล่างนี้ ตอนแรกก็งง หลังจากค่อยๆแกะเทปที่พันเหมือนตราสังข์ออกเห็นของข้างในแล้วจากที่กรี๊ดเมื่อครู่ ก็นั่งเงียบ ปากเบะ น้ำตาคลอ คิดถึงแม่ค่ะ เพราะแม่ดิฉันเคยทำน้ำพริกแบบนี้ แล้วก็ชอบพันเหมือนตราสังข์แบบนี้ ห่อให้เอากลับมากินที่โรงเรียนสมัยเป็นเด็กหอใน รวมทั้งตอนที่มาอยู่ต่างประเทศแล้วกลับไปเยี่ยมบ้านด้วย... ตอนนี้แม่ไม่มีแล้วแต่ได้เพื่อนคนหนึ่งมาแทน จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 23 ม.ค. 52 05:54:08 ]

ความคิดเห็นที่ 18 โทรสั่งอาหารจีนจากร้านให้มาส่งที่ทำงาน พร้อมทั้งสั่งข้าวสวยแยกมาต่างหากด้วยเพื่อเอามากินกับน้ำพริกโดยเฉพาะ...คราวนี้น้ำตาไม่คลออย่างเดียวละค่ะ ไหลหยดแหมะเลยเชียวละ ทั้งเผ็ดและอร่อยสะใจสุดๆ ... ยกกับข้าวอย่างอื่นให้เพื่อนร่วมงานไป ตัวเองนั่งซัดข้าวกับน้ำพริกจนพุงกาง...กินไปคิดถึงคนส่งมาให้ที่อยู่ทางอยุธยาไปด้วย...ขอบคุณพี่นุสที่กรุณาสงเคราะห์เป็นเจ้าภาพส่งน้ำพริกกลิ่นกิมจิมาให้ค่ะ ปล. ตอนที่ได้รับกล่อง ดิฉันดมแล้วดมอีก ก็ไม่ได้กลิ่นใดๆเล็ดรอดออกมานะคะ ปกติจะจมูกดีพอสมควรด้วย...คุณเจ้าหน้าที่แกจำสับกล่องกันหรือเปล่าก็ไม่ทราบ จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 23 ม.ค. 52 06:09:21 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ดีจังเลยครับ สำหรับผมตอนนี้ ฝากท้องไว้กับน้ำพริกแม่ประนอม เวลาคิดอยากสัมผัสรสความเป็นไทย ^^ จากคุณ : Medicine Man - [ 23 ม.ค. 52 09:26:53 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ดีใจจังเลยค่ะ  ในที่สุดการเดินทางของน้ำพริกก็ถึงที่หมาย  จากอุทัยถึงเมืองนอก  ไม่หลงเข้าปากไอ้เม็กดังที่มีคนแซวไว้  เอ็นจอยนะคะ ได้อ่านเม้นท์ของคุณ Amber n the Gang  แล้วดีใจว่ามีเพื่อนร่วมอุดมการณ์แล้ว  เมื่อเด็กๆก็ชอบเป็นกระเป๋ารถเมล์เหมือนกันค่ะ  แต่ไม่ได้ซื้อกระบอกตั๋วนะคะ  จะเอาที่ใส่เนยมาใช้แทน  เอากระดาษมาม้วนๆเป็นตั๋วฉีกเล่น  หนูชอบนับเศษสตางค์  ทุกวันนี้ก็ยังชอบนับ  เสียงกรุ๋งกริ๋ง  น่ารักดี ออกรถเมล์สักคัน  แล้วผลัดกันเป็นกระเป๋าดีไหมคะคุณ Amber n the Gang อีกอย่างก็จะเล่นเป็นคนขายตั๋วหนัง  วาดรูปจอกับที่นั่ง  เขียนเบอร์ตั๋ว  สมมติว่ามีคนมาซื้อ  สนุกมาก  แต่เล่นคนเดียว อีกอย่างที่ชอบเล่นคือเล่นตะเกียบ  อุปกรณ์คือตะเกียบกับลูกกอล์ฟหรือลูกปิงปอง  มีตั้งแต่แม่ 1 ภึงแม่ 10   เล่นได้ทั้งวัน  เคยเล่นไหมคะ  คล้ายๆกับหมากเก็บ   ชักนึกสนุก  เด๋วไปค้นตะเกียบมานั่งเล่นดีกว่า...แก้เหงา จากคุณ : bolton fanclub - [ 23 ม.ค. 52 10:04:55 ]

ความคิดเห็นที่ 21   การเล่นของผมจะคล้ายๆกับความเห็นก่อนๆบ้างบางอย่าง..จะมีการเล่นและของเล่นที่แตกออกไป อยู่อย่างนึง ดังที่จะพูดถึงต่อไป.. 'หมากขุม-หมากหลุม' ของเล่นที่จำได้ไม่ลืมเลือนเพราะเล่นอยู่นาน แต่ต่อมาก็ไม่ได้เล่นอีกเลยจนส่วนประ กอบในการเล่นคือ ลูกสวาดมันหายไปหมด จะหาใหม่มาทดแทนก็ไม่มี บางคนเอาลูกแก้วมาเล่นแทน แต่ผิวสัมผัสและเสียงยามที่เราหยอดลูกสวาดลงหลุมไปทีละลูกมันพิเศษมากจนไม่มีอะไรจะเอามาเล่น ทดแทนได้ ผมลงรูปประกอบคนเล่นหมากขุมไว้..พร้อมเวปไซต์รายละเอียดวิธีการเล่นและกติกาการเล่น ของเล่นชนิดนี้นิยมเล่นกันในจังหวัดทางใต้ตั้งแต่ชุมพรลงไปถึงนราธิวาส และเรื่อยไปถึงอินโดนี เซีย เมื่อหลายปีมาแล้วผมได้ไม้รางหมากขุมแกะสลักเป็นตัวสลามันเดอร์จากอินโดนีเซียมารางนึง สวยงามและขลังดีมากครับ http://www.ku.ac.th/e-magazine/september47/know/kum.html แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 52 12:00:29 แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 52 11:32:06 จากคุณ : หมีมังกร - [ 23 ม.ค. 52 11:30:18 ]

ความคิดเห็นที่ 22 โอว....มาก๊อด แค่หมากรุก  อีนี้ฝรั่งยังงงจนหัวจะล้านแล้ว คุณหมีมาหมากขุม...ฝรั่งออกทะเลดีกว่า  55 จากคุณ : bolton fanclub - [ 23 ม.ค. 52 14:39:48 ]

ความคิดเห็นที่ 23 คุณ Medicine Man  อยู่ที่ญี่ปุ่นหรือเปล่าคะ ดิฉันเหมือนจะเคยอ่านผ่านๆตาว่าอย่างนั้น  น้ำพริกแม่ประนอมก็ยังดีค่ะ ตอนที่ดิฉันจากบ้านมาใหม่ๆได้น้ำปลามาขวดแรกก็แทบจะปูผ้ากราบแล้ว..เดี๋ยวนี้มีของให้เลือกกินเลือกใช้สำหรับคนอยู่ต่างแดนเยอะขึ้นนะคะ แม้แต่น้ำพริกกะปิแบบซองก็มีขายด้วย จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 23 ม.ค. 52 14:48:11 ]

ความคิดเห็นที่ 24 อ่านการละเล่นของแต่ละคนแล้วมีที่คล้ายๆกันก็ คุณยุ่น คนนึงละ ..หมากเก็บนี่ไม่นึกว่าคุณยุ่นจะเล่นเป็นกับเค้าด้วย ที่ดิฉันเคยเล่นอย่างธรรมดาทั่วไปก็ใช้ก้อนหินที่กลมเกลี้ยงลูกเล็กๆ,เม็ดมะขาม ,ตะเกียบอย่างที่พี่นุสว่ามาก็เคยเล่นค่ะ แต่เล่นจับรวบแบบหมากเก็บ ไม่มีลูกกอฟล์หรือลูกปิงปองประกอบอ่ะค่ะ... ในความเห็นของคุณแอมฯ ที่กล่าวถึงว่ามือสองข้างจะใส่หนังยางไว้เต็มนั้น อ่านแล้วระลึกชาติได้เช่นกัน...จะว่าไปแล้วสมบัติบ้าสมัยเด็กๆก็เยอะ มีตั้งแต่ก้อนหิน,ฝาขวดน้ำอัดลม,เม็ดน้อยหน่า,เม็ดมะขาม ทุกอย่างรอบตัวสามารถนำมาดัดแปลงเล่นได้หมด... ที่ดูตื่นตาตื่นใจที่สุดก็คงจะเป็นการเล่นของ คุณพี่เด็กชายแอ๊ด ในอดีตนั่นละค่ะ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมพี่ท่านถึงรอบรู้หลายด้าน แค่การเล่นก็ก้าวล้ำนำหน้าเด็กในยุคสมัยเดียวกันไปหลายช่วงตัวแล้ว จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 23 ม.ค. 52 14:49:28 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ...หมากรุกเคยหัดเล่นเหมือนกันค่ะ แต่หัวไม่ไปเลยเรื่องนี้ รวมทั้งพวกไพ่ต่างๆด้วย ขนาดสมัยเด็กๆเขาฮิตเล่นจับฉลากที่เป็นเบอร์หมายเลขต่างๆ แล้วมีของรางวัลล่อใจ ดิฉันก็ไม่เคยเล่นได้กับเค้าซักที... มีที่ถนัดอีกอย่างหนึ่งไม่แพ้ใครเลยก็คือ การปีนต้นไม้ ไม่ทราบว่าจะจัดอยู่การเล่นหรือเปล่า เพราะดิฉันไม่ได้ปีนเล่นเฉยๆ แต่ชอบป่ายปีนหาของกินเล่น ทั้งที่ทางบ้านก็เลี้ยงดูดีไม่ให้อดหยาก ก็ยังชอบปีนต้นฝรั่ง,ต้นหว้า,ต้นมะเดื่อ,ต้นมะม่วง อะไรที่เก็บเข้าปากแล้วกินได้ ปีนหมด!...ยกเว้นต้นมะพร้าวกับต้นตาลตอนปีนขึ้นน่ะพอไหว แต่ขาลงกลัวหมดงาม 55555... เรื่องความงามนี่สำคัญ เคยถูกหลอกว่าถ้าให้แแมงปอกัดหัวนม โตขึ้นจะนมสวย เด็กหญิงมิน ทะโมนไพร เกิดนึกอยากสวยกับเค้าตอนโตมั่ง  จัดการหากิ่งไม้ยาวๆมาอันหนึ่ง  เอาถุงพลาสติคเสียบก้นถุงลงไปรัดด้วยหนังยางข้างบน กลายเป็นบ่วงพลาสติคอย่างดี ...วันๆย่องตะครุบแต่แมงปอ เอามาทำตามเค้าว่า  ด้วยเหตุผลเดียว...อยากสวย เจอรูปข้างล่างนี้ คิดว่าคงคล้าย การเล่น กิง ก่อง แก้ว ที่พี่นุสกล่าวถึงในความคิดเห็นก่อนหน้านี้ค่ะ จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 23 ม.ค. 52 15:20:35 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ^ ^ ^ แม่นแล้ว..อย่างนี้เลย  กิง  ก่อง  แก้ว  เก่งจังเลยหารูปมาจนได้นะคะ ไอ้เรื่องปีนต้นไม้นี่ไม่ถนัดเลย   แต่ชอบบ้านบนตันไม้  ชอบปีนบันไดลิง แล้วถ้าเจอต้นไม้ตอนนี้  หนูอยากลองปีนเล่นได้มั๊ยคะ กระทู้นี้ดีจัง  ทำให้ได้คิดว่ามีอะไรอีกตั้งหลายอย่างที่ยังไม่เคยทำ  ยังไม่เคยเล่น   รวมทั้งหมากขุมของคุณหมีมังกรด้วย  แค่ชื่อก็เพิ่งเคยได้ยิน  วันหลังถ้ามีโอกาสหอบมาลองเล่นมั่งนะคะ แต่ของชอบสุดๆคือทอยเส้น  ที่จะมีตัวการ์ตูนญี่ปุ่นแล้วเราเอามาถูๆกับพื้นซีเมนต์ให้มันบาง  จะได้ร่อนๆ  เวลาตกลงพื้นจะได้ไม่เด้ง  ทอยให้ตกใกล้เส้นที่สุดจะชนะ  ได้กินตัวตุ๊กตุ่นคนอื่น  มีกินนอกกินในด้วย  แต่ต้องเตี๊ยมคือโยนตัวตุ๊กตุ่นให้โดนตัวที่ไกลเส้น   ถึงจะได้กิน    ถ้าโดนกินหมดมีการซื้อกันด้วย  วันไหนรวยจะมีตัวตุ๊กตุ่นเต็มกระเป๋ากระโปรงเลยเลย ยังมีอีกเยอะค่ำๆมาต่อนะคะ ปอลอ  สงสัยตอนเด็กๆแมงปอกัดบ่อยอ่ะ  เค้าไม่รู้ตัวเลยนะเนี่ย  555 แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 52 15:38:27 จากคุณ : bolton fanclub - [ 23 ม.ค. 52 15:36:41 ]

ความคิดเห็นที่ 27 แอบแทรกกระทู้การละเล่นในอดีตมาสวัสดีปีใหม่ (ย้อนหลัง) ค่ะ ลุ้นอยู่เหมือนกันว่ากล่องพัสดุใบน้อยจะเดินทางถึงที่หมายอย่างปลอดภัยหรือไม่ ดีใจค่ะที่คุณมินชอบ ^^ ปอลิง หนูชอบเล่นหมากเก็บ หนูชอบเอาหนังยางเส้นโตๆ มาร้อยข้อมือไว้ และ...ก็ชอบเล่นฉีกตั๋วเป็นกระเป๋ารถเมล์เหมือนกันค่ะ จากคุณ : NooNok [MiChiYo] - [ 23 ม.ค. 52 20:39:31 ]

ความคิดเห็นที่ 28 สวัสดีค่ะ คุณนก มีคนชอบเล่นฉีกตั๋วเป็นกระเป๋ารถเมล์เพิ่มอีกคนนึงแล้ว คงเป็นการเล่นที่แตกต่างกันอย่างนึงระหว่างเด็กในเมืองกับเด็กภูธร ตอนดิฉันเด็กๆไปไหนมาไหนอย่างมากก็ใช้จักรยาน... รถ บขส. จะขึ้นสักครั้งก็เวลาต้องเข้าไปในเมืองเท่านั้น เคยนั่งดูกระเป๋ารถ บขส ขายตั๋ว ชอบกระบอกเก็บเงินของเค้าค่ะ เดินไปเขย่าไป  แต่ไม่เคยนึกอยากเล่น ดูด้วยความอยากเอากระบอกที่เขาถือมารื้อค้นดูเสียมากกว่า สงสัยจะให้แมงปอกัดมากไปหน่อยค่ะพี่นุส เลยบวมเกินขนาดต้องการ 55555 เล่นทอยเส้น ดูเหมือนจะคุ้นๆอยู่ค่ะ แต่ไม่ได้ใช้ตัวการ์ตูนเล่นเท่านั้นเอง ...นึกดูแล้ว ดิฉันก็เล่นอะไรแปลกๆหลายอย่างเหมือนกันสมัยเด็ก แต่จะออกแนวเสี่ยงไม้เรียวเสียเยอะ อะไรที่ปกติๆอย่างเค้าเล่นกันไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ ที่นึกได้อีกอย่างคือเล่น "ผักบุ้งไฟแดง" เกิดแรงบันดาลใจจากเวลาที่เห็นเขาผัดผักบุ้งไฟแดงแล้วไฟมันลุกพรึ่บ ดูสวยดี...จัดการเอามาเล่นเลียนแบบดูบ้าง ลองผิดลองถูกหลายอย่าง จนกระทั่งทำได้ คือเอาตะปูตัวใหญ่สามดอก มาปักลงดินเป็นสามเส้า ตรงกลางใช้เทียนไขปักให้มั่นคง วางฝาน้ำอัดลมข้างบนโดยมีหัวตะปูทั้งสามดอกเป็นฐาน เสร็จสรรพเรียบร้อยก็นำเทียนอีกเล่มมาหั่นให้เป็นก้อนเล็กๆ วางลงไปบนฝาน้ำอัดลมที่ตั้งไว้ จุดเทียนข้างล่าง นั่งรอให้เปลวไฟละลายเทียนในฝาจนเดือดได้ที่ก็หยอดน้ำลงไป ไฟลุกพรึ่บขึ้นมาทีก็เฮชอบใจ บางทีก้มลงไปใกล้มาก หลบไม่ทันขนคิ้ว กับผม ถูกไฟไหม้ด้วย เป็นหลักฐานฟ้องตัวเองว่าไปแอบเล่นไฟมา อะไรที่เขาห้ามๆกันยิ่งอยากเล่น จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 23 ม.ค. 52 22:01:47 ]

ความคิดเห็นที่ 29 มีเพื่อนร่วมชมรมคนอยากฉีกตั๋วอีกคนแล้ว  ยินดีต้อนรับอาจารย์นกค่ะ คุณมินคงหลับ  แอบมายึดกระทู้ชั่วคราว เคยเล่นดีดลูกหินไหมคะ  ขุดดินเป็นหลุมตื้นๆ  ดีดให้ชนกับของคนอื่น แล้วพยายามเอาลูกหินลงหลุม  ลึมไปแล้วค่ะ  ว่านับแต้มยังไง อีกอย่างก็หมากรุกกับสกา  เล่นได้ทั้งวัน  มันส์พะยะค่ะ เริ่มๆโตหน่อย  เพื่อนๆเค้าก็ไปไอซ์เสก็ต  แต่อันนี้ไม่เคยไป  ใครเคยไปรบกวนช่วยมาเล่าให้ฟังบ้างค่ะ วันอาทิตย์ค่ำๆจะมาเม้าท์ต่อค่ะ  อ่านแล้วใครเม้นท์ขอให้ได้อั่งเปาหนักๆ ซินเจียยู่อี่  ซินนี้ฮวดใช้ จากคุณ : bolton fanclub - [ 24 ม.ค. 52 10:58:53 ]

ความคิดเห็นที่ 30 สวัสดีค่ะคุณมิน สวัสดึค่ะพี่นุช นอกจากอยากเป็นกระปี๋...กระเป๋ารถเมล์ผู้หญิง...แล้ว ยังชอบมุดใต้บันไดเล่นอีกด้วยค่ะ เอาที่นอนไปปู เอาผ้าห่มเป็นม่าน หอบหมอนไปนอนอ่านหนังสือ หาของกระจุ๊กกระจิ๊กมาวาง แล้วก็สมมุติว่าเป็นบ้าน วันไหนที่เบื่อใต้บันได ก็คดข้าวใส่กล่อง หอบหนังสือ และปีนต้นไม้ขึ้นไปนอนเล่นบนนั้น สมมุติว่าเป็นบ้านบนต้นไม้อีกเหมือนกัน ( สมัยนั้นอ่านเรื่อง "บ้านน้อยในโพรงไม้" แล้ว "อิน" อยากมีบ้านอยู่แบบนั้นบ้าง แต่หาไม่ได้ ...คาคบไม้ก็ยังดีค่ะ ) การละเล่นในวัยเยาว์ ส่วนหนึ่งได้กลายเป็นแรงบันดาลใจสำหรับการเลือกอาชีพในอีกไม่กี่ปีต่อมา มาเม้นท์แล้วจะได้อั่งเปามั๊ยน๊อออออ~~~ ซินเจียยู่อี่  ซินนี้ฮวดใช้ เช่นกันค่ะ จากคุณ : NooNok [MiChiYo] - [ 24 ม.ค. 52 23:01:47 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เห็นเขาขุดกรุและการเล่นและของเล่นสมัยเก่าก่อนมาพูดกันแล้ว..ขอร่วมเล่นด้วยคนครับ ขอเดินบนถนนทอดยาวสู่อดีตอันสนุกสนานในโลกของเด็กได้ ณ.บัดนี้... เท่าที่อ่านการเล่นของแต่ละคนข้างบนแล้ว  มีหลายอย่างที่ผมเล่นเหมือนกันแต่มีบ้างบางอย่าง ที่แตกต่างออกไป การเล่นและของเล่นของผมจะแบ่งออกเป็น2ประเภทคือ เล่นคนเดียวหรือ2คน และเล่นรวมกลุ่มกับ เด็กอื่น การเล่นแบบรวมกลุ่ม 1/ ผมเล่นแบบหลายๆท่านข้างบน แต่หมากเก็บเนี่ยไม่ชอบเล่นเพราะมือแข็งไม่สามารถเลี้ยงลูกหิน บนหลังมือได้ ส่วนเล่นกระโดดหนังยาง วิ่งไล่จับ มอญซ่อนผ้าและอื่นๆนั้นเล่นมาหมดรวมทั้งเล่น ขายของ  การเล่นขายของเนี่ยเนื่องจากผมชอบไปยืนมองพ่อค้าแม่ค้าเขาทำขนมของว่างต่างๆ จึง จดจำแล้วเอามาดัดแปลงเล่นบ้าง เช่น เอาจักรยานมานอนหงายแล้วตัดกระดาษเป็นแผ่นยาวๆแล้วสอดกระดาษเข้าระหว่างซี่ล้อจักรยานแล้วใช้ มือหมุนปั่นกระดาษเข้าออกเหมือนอย่างที่เห็นคนขายปลาหมึกย่างเขาทำกัน   ส่วนข้าวเกรียบปากหม้อนั้นผมจะเอากระป๋องนมขนาดใหญ่หน่อยมาเทน้ำใส่จนปริ่มขอบแ้ล้วใช้ผ้าขาวบาง ขึงปากกระป๋อง จากนั้นเอากระดาษสีขาวตัดเป็นสี่เหลี่ยมจตุรัสขนาดพอเหมาะแทนแป้งแล้ววางไปบนผ้าขาว บางชุ่มน้ำ  จากนั้นเอาไม้พายเล็กๆมาตักทรายหยาบหยอดลงไปตรงกลางเป็นไส้แล้วใช้ไม้พายตะล่อมพับ   ขอบกระดาษที่ตอนนี้ชุ่มน้ำจนนิ่มขึ้นมาทีละด้านจนครบสี่ด้านแบบข้าวเกรียบปากหม้อของจริงเปี๊ยบเลย ..ส่วนการเล่นขายน้ำหวาน ผมใช้วิธีลัดคือ ไปซื้อกระดาษย่นที่ใช้ทำการฝีมือมาชุบน้ำแล้วบีบเอาน้ำ สีออกมาเจือจางหรือเข้มข้นตามใจชอบ จะได้น้ำสีสวยจนจำได้ว่าผสมสีกันเพลินไปเลย ถ้าผสมดีก็ จะได้สีใหม่สวยๆ แต่ถ้าผสมพลาดก็จะได้สีเน่าที่ดูไม่น่ากินต้องเททิ้งไป พอโตขึ้นมาอีกนิดเริ่มกล้าเล่นกับไฟ ผมจะเอาก้อนแอลกอฮอลแห้ง(แบบที่ลูกเสือเดินป่าใช้กัน)มาทำ เป็นเชื้อเพลิงให้กะทะเล็กๆตะหลิวย่อมๆ ใส่น้ำมันลงไป เอานมผงมาผสมน้ำเติมน้ำตาล บางทีเติม ไมโลหรือโอวัลตินลงไปด้วยแล้วผสมคลุกเคล้าให้เข้ากัน จากนั้นเทใส่ลงทอดกับน้ำมันจนสุก   ทอดสุกแล้วเคยคิดจะชิมแต่ไม่กล้าชิมแถมไม่มีเด็กเล็กกว่าให้เรียกมาบังคับให้กินแทนเสียด้วย ยังมีการเล่นรวมกลุ่มกับเด็กอื่นๆอยู่อย่างนึงที่นิยมเล่นมาก แต่ผมนึกชื่อและรายละเอียดการเล่น โดยละเอียดไม่ได้ จำได้เพียงว่ามีการใช้ชอล์คหรือถ่านขีดวาดไปบนพื้นเป็นเมืองแบ่งข้างละ3 3ช่อง2ข้างรวม6ช่อง..แล้วใช้อีเกยทอยเล่น พอจะต้องหาข้อมูลร่วมกระทู้นี้เลยลองให้กูเกิ้ลไทยช่วยเสิร์ชหาให้ก็เจอการเล่นที่ว่านี้ครับ   แต่รายละเอียดการเรียกชื่อการเล่นและชื่อวิธีการเล่นมันต่างออกไปจากที่ผมเคยเล่น ส่วนวิธีการ เล่นนั้นเหมือนกันเปี๊ยบ การเล่นที่ว่าคือ 'อีฉุด'(แต่ผมแน่ใจว่าสมัยเด็กผมไม่ได้เรียกแบบนี้นะ) วิธีการเล่น ------- ผู้เล่นตกลงกันว่าใครจะเป็นผู้เล่นก่อนหลัง โดยผู้เล่นมีลูกเกยคนละลูก หลังจากนั้นก็ขีดตารางเป็นช่องสี่เหลี่ยมจำนวน ๖ ช่อง หรือเรียกว่า ๖ เมืองโดยแบ่งเป็นซีกซ้าย ๓ เมือง ซีกขวา ๓ เมือง การเริ่มเล่น ผู้เล่นคนที่ ๑ เริ่มเล่นโดยการทอยลูกเกยลงไปในเขตเมืองที่ ๑ แล้วกระโดดยืนเท้าเดียวในเมืองที่ ๑ หลังจากนั้นใช้ปลายเท้าฉุดลูกเกยให้ผ่าน ไปในเขตเมืองที่ ๒ ๓ ๔ ๕ ๖ ตามลำดับแล้วก็ฉุดลูกเกยออกจากเขตเมืองที่ ๖ ต่อไปผู้เล่นคนเดิม ต้องทอยลูกเกยลงในเมืองที่ ๒ แล้วกระโดดยืนเท้าเดียว ในเมืองที่ ๑ กระโดดต่อไปในเมืองที่ ๒ หลังจากนั้นก็เล่นเหมือนเดิมไปเรื่อยๆทุกเมือง จนถึงเมืองที่ ๖ เมื่อทอยลูกเกยและฉุดได้ครบทั้ง ๖ เมืองแล้วให้ผู้เล่น กระโดดด้วยเท้าข้างเดียวจังหวะเดียวลงบนเมืองที่ ๑ ถึง เมืองที่ ๖ ตามลำดับ ห้ามกระโดดหลายครั้งมิฉะนั้นถือว่า ตาย ต้องให้คนอื่นๆเล่นต่อ ถ้าเล่นครบท่านี้ แล้วไม่ตาย ให้เล่นในท่าต่อไป คือ เอาลูกเกยวางบนหลังเท้าแล้วสาวเท้าลงในเมืองทั้ง ๖ เมือง ตามลำดับ แต่เท้าหนึ่งลงในเมืองหนึ่งได้เพียงครั้งเดียว เช่น เท้าซ้ายเหยียบลงในเมืองที่ ๑ เท้าขวาเหยียบลงในเมืองที่ ๒ เท้าซ้ายเหยียบลงในเมืองที่ ๓ สลับกันไปเช่นนี้จนกว่าจะครบทุกเมือง ลูกเกยนั้นต้องไม่ตกจาก หลังเท้าและเท้านั้นต้องไม่เหยียบเส้น ท่าต่อไปนั้นให้ผู้เล่นปิดตา เดินที่ละก้าวโดยไม่ต้องวางลูกเกยบนหลังเท้าขณะเดินขณะที่ก้าวเท้าลงในแต่ละเมืองผู้ เล่นนั้นต้องถามว่า "อู่ บอ" หมายความว่า เหยียบเส้นหรือไม่ ถ้าไม่เหยียบผู้เล่นคนอื่นๆจะตอบว่า "บอ" ถ้าเหยียบเส้นตอบว่า "อู่" เมื่อผู้เล่นที่ปิดตา เหยียบเส้นถือว่า ตาย ต้องเปลี่ยนให้คนอื่นๆเล่นต่อไป ถ้าเล่นยังไม่ตายผู้เล่นนั้นมีสิทธิ์ในการจองเมือง โดยผู้เล่นนั้นต้องเดินเฉียงไปแบบสลับฟันปลาไปตาม ช่องต่างๆ ให้ลงเท้าได้เพียงเท้าเดียว เช่น ลงเท้าซ้ายในเมืองที่ ๑ ลงเท้าขวาในเมือ งที่ ๓ และลงเท้าซ้ายในเมืองที่ ๕ แล้วกระโดดสองเท้าลงในหัวกระโหลก กระโดดเท้าพร้อมกับหันหลัง และผู้เล่นก็โยนลูกเกยข้ามศีรษะของตน เองถ้าลูกเกยไปตกอยู่ในเมืองใดเมืองหนึ่ง เมืองนั้นจะเป็นของผู้เล่นทันที ดังนั้นผู้เล่นมีสิทธิ์ยืนสองเท้าในเมืองนั้นได้ เมื่อได้เมืองแล้วก็ให้เล่นอย่างนั้นต่อไป จนกว่าจะตายจึงจะต้องเปลี่ยนให้ผู้อื่นเล่นต่อ คุณค่าและแนวคิด ในการเล่นอีฉุดนั้นก่อให้เกิดความสามัคคี ความรักความผูกพันธ์กันในหมู่คณะและเป็นการฝึกความสัมพันธ์ของร่างกายในส่วนต่างๆ ทั้ง มือ เท้า และสมอง ได้เป็นอย่างดี ปล.ก๊อปปี้มาครับจาก http://www.trangzone.com แก้ไขเมื่อ 27 ม.ค. 52 08:57:07 แก้ไขเมื่อ 27 ม.ค. 52 08:55:55 แก้ไขเมื่อ 27 ม.ค. 52 08:52:51 จากคุณ : หมีมังกร - [ 25 ม.ค. 52 20:32:14 ]

ความคิดเห็นที่ 32 พูดถึงการเล่นแบบรวมกลุ่มไปแล้ว คราวนี้มาพูดถึงการเล่นคนเดียวหรือ2คนในบ้านบ้าง   การเล่นแบบนี้จะมีของเล่นมาเป็นส่วนประกอบสำคัญ ของเล่นในสมัยโน้นเท่าที่นึกออกมาดังนี้ :-   1/ตัวต่อรูปภาพและอักษร(อันนี้สร้างเสริมการสะกดคำและจำความหมายของศัพท์แสงต่างๆในภาษา อังกฤษ)เพราะพอต่อประกอบขึ้นเป็นคำก็จะเห็นรูปและการสะกดคำชัดเจน   ของเล่นนี้เป็นตัวต่อ สี่เหลี่ยมจตุรัสทำจากไม้ปิดกระดาษพิมพ์ลายตัวอักษรและรูปภาพไว้ทุกด้าน ตัวกล่องซึ่งเป็นไม้เช่น เดียวกันเอาไว้ใส่ตัวต่อทั้งหมดเวลาเลิกเล่นได้อย่างครบถ้วนและเป็นระเบียบสวยงาม   สำหรับท่านใดที่มีบุตรหลานขอบอกว่าของเล่นชนิดนี้ช่วยพัฒนาการของเด็กด้านการสะกด-ผสม และอ่านจำคำศัพท์ต่างๆได้เป็นอย่างดี 2/โปรเจคเตอร์จิ๋วอันนี้เป็นโปรเจคเตอร์ปลาสติคที่ชมพู มีแผ่นหนังแถมมาในกล่องด้วยเท่าที่จำได้ ได้คือ สโนว์ไวท์ สลีปปิ้งบิวตี้และอื่นๆ เวลาจะเล่นก็เอาถ่านไฟฉายใส่เข้าเครื่องเปิดสวิทช์สอดแผ่น สไลด์หนังแล้วปรับโฟกัสเลนส์ หลายหนที่นึกสนุกอยากเล่นตอนกลางวันก็ไปหาห้องว่างที่ปิดไว้เอาผ้าขาวมาขึงเป็นจอหรือใช้ผนัง นั่นแหละเป็นจอ พอภาพปรากฏบนจอก็อาศัยการพากย์สดประกอบแต่ละเฟรมไปเรื่อย ผมเองเป็นคนพากย์จำได้ว่าเล่นทุกครั้งพากย์ทุกครั้งจะเปลี่ยนไปเรื่อยๆตามจินตนาการเพียงแต่ต้องคง เค้าโครงเรื่องหลักไว้ไม่งั้นมันจะไม่สัมพันธ์กับภาพ..ของเล่นนี้เคยเล่นตอนกลางคืนแล้วเล่นเพลินไปหน่อย จนดึกดื่น..พอรู้ตัวว่ากี่โมงแล้วเท่านั้น-ความกลัวผีก็เข้าครอบงำอย่างรวดเร็วจนโรงหนังแตกคนฉายคนดู วิ่งกระสานซ่านเซ็นไปคนละทาง  ตั้งแต่นั้นมาก็จะเล่นเฉพาะกลางวันเท่านั้น   ของเล่นอย่างโปรเจคเตอร์ฉายหนังเครื่องจิ๋วนี่น่าจะมีข้อดีคือ ช่วยส่งเสริมจินตนาการและเพิ่มพูนทักษะ   การผูกเรื่อง-การเล่าเรื่อง(ซึ่งหมายถึงการเรียบเรียงความคิดและถ่ายทอดความคิดผ่านออกมาเป็น คำพูด-รูปประโยคที่ฟังแล้วเข้าใจได้ง่ายและน่าสนใจ) 3/ โบวลิ่งกางเขน  อันนี้ไม่ทราบจะเรียกว่าอะไรดี มันเป็นของเล่นน็อคดาวน์สะดวกต่อการรื้อแล้ว ขนไปประกอบเล่นตามที่ต่างๆ ประกอบด้วยแขนปลาสติคสองแขนที่เอามาวางประกอบเป็นกางเขนแล้ว เอาพินมาติดลงไป ก็จะได้กางเขนที่มีพินปักติดอยู่บนกางเขนจะมีตัวเลขคะแนนติดไว้ วิธีเล่นคือ ถอยห่างออกมาแล้วโยนห่วงยางสีไปคล้องพินแต่ละอัน ใครโยนห่วงสีครบหมดทุกอันรวมคะแนนสูง สุดคนนั้นชนะ   จะว่าไปของเล่นชนิดนี้ก็เห็นมีเล่นตามงานวัดหรืองานออกร้านทั่วไปเพียงแต่ตามงานทั่วไปจะมีแค่ตัวพิน วางเรียงเป็นแถวยาวรอให้คนที่ซื้อตั๋วเข้าไปเล่นโยนห่วงไปคล้องเอารางวัล จากคุณ : หมีมังกร - [ 25 ม.ค. 52 20:41:23 ]

ความคิดเห็นที่ 33 4/ นาฬิกามนุษย์   อันนี้ก็เหมือนกันไม่ทราบจะเรียกว่าอะไรเลยเรียกไปแบบนั้น  ส่วนประกอบของ เล่นนี้มีแค่แผ่นปลาสติคพิมพ์รูปกราฟฟิคในตารางและนาฬิกาไว้หมุนเข็ม วิธีการเล่นคือ คนเล่นจะ เข็มนาฬิกา เข็มนาฬิกาหมุนไปหยุดตรงรูปกราฟฟิค(อวัยวะ)ใดก็ต้องเอาอวัยวะนั้นวางไปให้ตรง กับรูปบนแผ่นปลาสติค  เกมนี้จำรายละเอียดการเล่นได้น้อยจำได้แค่ว่ามีรูปกราฟฟิคอวัยวะต่างๆ เช่น มือ ขา  ข้อดีอีกอย่างของเกมนี้คือรูปกราฟฟิคแต่ละรูปจะมีคำศัพท์นั้นๆกำกับอยู่ด้วย ช่วย เด็กในการเรียนรู้จดจำคำศัพท์พื้นฐานต่างๆไปในตัว เกมนี้ผมไม่ค่อยชอบเล่นเพราะค่อนข้างยากและเกินความสามารถมนุษย์ปกติจะเล่นได้   เกมชนิดนี้เป็นของญาติที่เขาอยู่เมืองนอกแล้วกลับมาช่วงปิดเทอมแล้วหิ้วเกมนี้มาด้วย 5/ รถยนต์ รถม้า รถแข่งวิ่งบนรางใช้ถ่าน  ของเล่นนี้เล่นบ่อยเพราะสนุกและเล่นคนเดียวไม่ต้อง แข่งกับใครก็ได้  สมัยปัจจุบันก็ยังมีของเล่นนี้ขายแต่ของสมัยใหม่จะออกแบบได้สวยงามดีขึ้น วันแรกที่เล่นของเล่นนี้จะตื่นเต้นมาก แต่ความตื่นเต้นจะน้อยลงไปเรื่อยตามจำนวนครั้งที่เล่น..จนภาย หลังต้องหาคู่เล่นมาเล่นแข่งกันอีก1-3คน(เพราะรางมันเล่นได้4คัน)จึงจะทำให้ความตื่นเต้นสนุกสนาน จากการเล่นกลับมาอีกครั้งนึง  รถยนต์หรือรถแข่งมันงั้นๆอ่ะ ที่น่าตลกคือรถม้าน่ะครับ นึกถึงภาพ ม้าวิ่งขาลอยจากพื้นนิดนึงนำตัวรถม้่าวิ่งตลุยไปตามรางดิครับ   ณ.ปัจจุบันเวลาไปเดินห้างแล้วแวะไปแผนกของเล่นเด็ก เห็นของเล่นรถวิ่งบนรางแบบนี้แล้ว ก็ยังนึกย้อนกลับไปอดีตแล้วอยากซื้อมาเล่นอีกด้วยซ้ำไป ยังมีของเล่นอีกประเภทนึงที่ผมจัดเข้ากลุ่มเดียวกันคือ พวกของเล่นใส่ถ่านไม่ว่าจะเป็นหุ่นยนต์อภินิ หารต่างๆที่สำหรับเด็กวัยขนาดนั้นแล้วมันช่างน่าตื่นตาตื่นใจกับหุ่นยนต์ที่เดินเข้มแข็งบึกบึนมาหยุด พร้อมหมุนส่วนลำตัวหนึ่งรอบจากนั้นบริเวณหน้าออกจะเปิดออกเผยให้เห็นแผงปืนกลที่กระหน่ำยิง ไปรอบตัวก่อนจะปิดหน้าอกกลับคืนแล้วควงแขนยิงปืนทั้งสองข้างเป็นการตบท้าย พวกรถและเรือบังคับวิทยุก็เป็นของเล่นที่ชอบเล่นมาก สมัยโน้นของเล่นบังคับวิทยุจะเป็นแบบง่ายๆ ไม่ซับซ้อนหลายหน้าที่เท่าในปัจจุบัน ส่วนใหญ่จะบังคับฟังก์ชั่นหลักๆทั่วไปเท่านั้น แต่ที่จำได้ติดใจคือ..เรือโฮเวอร์คราฟท์บังคับวิทยุที่วันนึงพ่อชวนเอาไปเล่นด้วยที่บึงใหญ่แห่งนึง แต่เพราะแรงลมและความไม่คุ้นทำให้บังคับเรือแล่นตลุยไปเรื่อยจนเลยรัศมีคลื่นบังคับ   ผลคือเรือโฮเวอร์คราฟท์ลำเก่งไปติดแหงกอยู่ที่เกาะกลางบึงจนต้องว่าจ้างคนแถวนั้นให้ช่วยว่ายน้ำ ไปกู้เรือกลับมา แก้ไขเมื่อ 27 ม.ค. 52 08:41:54 จากคุณ : หมีมังกร - [ 25 ม.ค. 52 20:56:01 ]

ความคิดเห็นที่ 34 6/ มีของเล่นสิ่งละอันพันละน้อยอีกเยอะที่จำได้บ้างไม่ได้บ้าง เอาเท่าที่จำได้ก็มีตัวตุ๊กตุ่นตุ๊กตาที่ แบ่งออกเป็นสองข้างที่มีแม่เหล็กขั้วเดียวกันซึ่งจะผลักกัน ของเล่นแบบนี้ออกแบบสร้างสรรค์ดีมาก นอกจากนี้ก็มีรถแมทช์บอกซ์(ของเล่นนี้บางชิ้นผมยังเก็บไว้จนทุกวันนี้)รถจำลองเหล่านี้สวยงาม ซับซ้อนในรายละเอียดไปตามยี่ห้อและราคาเลยครับ..สมัยผมนั้นนิยมรถจำลองที่เป็นรถสปอร์ตเสีย เป็นส่วนใหญ่ ของเล่นพวกนี้พ่อผมจะซื้อมาจากปีนัง แต่ด้วยความเป็นเด็กจึงเล่นแล้วเก็บบ้างไม่ ไม่เก็บบ้างรวมทั้งโดนขโมยไปบ้างเลยสูญหายไปเสียเยอะคงเหลือไว้ไม่กี่ชิ้นเท่านั้น   สมัยก่อนต้องเก็บตัวหนังสือแคตาลอครถจำลองและกล่องใส่รถไว้ให้ดีเพื่อจดจำรายละเอียด รถแต่ละรุ่นไว้ศึกษาและสั่งซื้อได้ถูกต้อง   แต่สมัยนี้คลิกเข้าไปในเวปไซต์รถจำลองก็สามารถ เบราส์ดูรูปและอ่านรายละเอียดต่างๆได้พร้อมมูลที่จะสั่งซื้อได้อย่างสะดวกขึ้นมาก   นอกจากนี้ก็มีโมเดลจำลองเรือและเครื่องบินที่ชอบเล่น แต่ไม่ได้เล่นต่อเนื่องเพราะมันค่อนข้างรก และต้องการที่ว่างเยอะ เท่าที่เล่นมาก็จะมีโมเดลเหล่านี้วางบนโต๊ะ วางบนกล่อง ห้อยจากเพดาน แขวนเป็นโมบายล์ ของเล่นแบบนี้มีข้อดีคือ  รู้จักยนตรกรรมต่างๆได้ดีในรายละเอียดต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นยี่ห้อรุ่นปีที่ ผลิตต่างๆ นอกเหนือไปจากการช่วยเสริมสร้างความละเอียด-ความอดทน-การรอคอยและสมาธิให้เด็ก ...พล่ามมาเสียยาวแต่ก็สนุกที่ได้นึกย้อนกลับไปหาอดีตสนุกสนานเหล่านั้น ถ้ากระทู้นี้ยังไม่ตายสนิทเสียก่อน นึกการเล่นและของเล่นอะไรได้อีกจะมาเขียนเพิ่มเติมครับบบ.. จากคุณ : หมีมังกร - [ 25 ม.ค. 52 21:03:08 ]

ความคิดเห็นที่ 35 เพิ่งนึกถึงของเล่นอีกอย่างนึงขึ้นมาได้..เลยต้องรีบมาเขียนก่อนจะลืมไปอีก หุหุหุ..senior moments เนี่ยมันน่ากลัวจริงๆเน้อ!! ของเล่นในอดีตอีกอย่างนึงที่ในปัจจุบันผมก็ยังเห็นมีขายอยู่ แต่ของสมัยใหม่อาจจะ ออกแบบประกอบงานสวยงามมากขึ้น ของเล่นที่ว่าคือ แผ่นปลาสติคและหมุดปลาสติคสีต่างๆ แผ่นปลาสติคตารางละเอียดเอาไว้เป็นเหมือนผืนผ้าใบที่เด็กจะวาดระบายจินตนาการของรูปทรง และสีสันผ่านทางหมุดหลากสีที่จะติดลงไป ทำๆไปพอเบื่อก้อแกะหมุดสีออกแล้วติดเข้าไปใหม่ ได้อีกตลอด   จำได้ว่าผมชอบเล่นของเล่นแบบนี้มาก รวมทั้งของเล่นอีกชิ้นที่ยังมีการผลิตออกขายจนปัจจุบันคือ กระดานชนวนประยุกต์ แทนกระดานชนวนของแท้แต่โบราณของเล่นนี้มาเป็นกล่องกระดานขนาด พอเหมาะที่มีปุ่มแป้นหมุนซ้ายขวาขึ้นลงไว้เขียนบังคับรูปภาพที่ปรากฏบนจอ ถ้าวาดแล้วไม่ถูกใจก็สามารถลบทิ้งอย่างง่ายดายด้วยการลากปุ่มWipeด้านข้างลงมา  แค่นี้จอก้อ จะสะอาดโล่งเหมือนเดิม ของเล่นกลุ่มนี้จะรวมถึงพวกตัวต่อLego ที่นิยมเล่นมาก ของเล่นพวกนี้ดึงดูดความสนใจของเด็ก และช่วยสร้างเสริมพัฒนาการด้านต่างๆได้อย่างดี  เพียงแต่พ่อแม่พี่เลี้ยงควรจะสอนเด็ก ให้เก็บอุปกรณ์ชิ้นส่วนของเล่นเหล่านี้กลับลงกล่องให้ครบถ้วนเสียทุกครั้งเมื่อเลิกเล่น แก้ไขเมื่อ 26 ม.ค. 52 10:06:19 จากคุณ : หมีมังกร - [ 26 ม.ค. 52 09:19:16 ]

ความคิดเห็นที่ 36 การละเล่นในวัยเยาว์ ส่วนหนึ่งได้กลายเป็นแรงบันดาลใจสำหรับการเลือกอาชีพในอีกไม่กี่ปีต่อมา ^ ^ ^ ^ แล้วอาจารย์นกทำอาชีพที่เกี่ยวกับใต้บันไดหรือบนต้นไม้คะ  ???? อืม..ของเล่นคุณหมีมังกรช่างทันสมัยล้ำยุคดังเช่นคุณมินว่าไว้จริงๆ  บางอย่างปัจจุบันยังซื้อให้ลูกเล่นอยู่เลย  เช่นเลโก้  กระดานชนวนประยุกต์ รถไฟที่มีราง  ซึ่งปัจจุบันได้ทำรูปแบบให้สวยงามกว่าในยุคก่อน สมัยก่อนท่าทางคุณหมีจะเป็นขาประจำร้านอมร  ตรงถนนเพชรบุรีใช่ไหมคะ จากคุณ : bolton fanclub - [ 27 ม.ค. 52 07:11:56 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ของเล่นเกือบทั้งหมดซื้อจากปีนังและที่อื่นๆครับ.. ร้านขายของเล่นในกท.เคยแต่ไปนอนดิ้นพราดๆหน้าร้านเพราะขัดใจที่ไม่ได้ของที่อยากได้น่ะ จากคุณ : หมีมังกร - [ 27 ม.ค. 52 11:14:37 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ของเล่นที่ชอบอีกอย่างหนึ่งคือแต่งตัวให้ตุ๊กตากระดาษ  จะมีขายเป็นแผ่นๆ  เหมือนสมัยนี้เล่นบาร์บี้  มีเสื้อผ้าแบบต่างๆให้ตุ๊กตาเปลี่ยน  เดี๋ยวนี้คงไม่มีขายแล้ว แล้วยุคนั้นก็เป็นยุคแรกๆของตุ๊กตาที่หลับตาได้เวลาเอาตุ๊กตานอน  ต่อมาก็มีแบบที่บันทึกเสียง  พอกดก็จะร้องแว้  แว้  แบบเด็กร้องไห้   คุณหมีพูดถึงปีนังทำให้นึกถึงว่าเคยไปเมื่อเกือบ 40 ปีแล้ว  ไปรถไฟ  ได้ซื้อ ปืนพกแบบคาวบอย  ควงเล่นได้ด้วย  มีเข็มขัดใส่ลูกปืนด้วยค่ะ เมื่อเด็กๆก็ไม่ดิ้นปั๊ดๆหรอก  แค่งอนไม่พูดกับพ่อแม่จนกว่าจะซื้อให้แค่นั้นเอง  อิอิ ปล.  ตามหาเจ้าของกระทู้  กลับมาด่วน....คิดถึงนะ  โปรดอย่าปล่อยเราไว้ตามยถากรรม จากคุณ : bolton fanclub - [ 27 ม.ค. 52 21:10:10 ]

ความคิดเห็นที่ 39 เจ้าของกระทู้มานั่งอ่านทุกวันด้วยความเพลิดเพลินค่ะ เอิ๊กๆๆ เคยเล่น อีฉุด แบบที่พี่แอ๊ดเล่ามาใน ความคิดเห็นที่ 31 ด้วย แต่เรียกว่า "กระเติ่งเอาบ้าน" กระเติ่งในภาษาเขมรแถวบ้านดิฉันคือการกระโดดขาเดียว โดยขาอีกข้างพับงอไปข้างหลังขณะกระโดด... ตุ๊กตากระดาษก็เล่นค่ะ ไม่ซื้อแต่วาดระบายสี ออกแบบ เสื้อผ้า หน้าผม กระเป๋า รองเท้าเอง เริ่มจากวาดรูปผู้หญิงสวมชุดชั้นในตัดรูปออกมาแยกไว้ต่างหาก.. วาดชุดและเครื่องประดับแล้วก็เอามีดโกนกรีดตัดชุดออกมาสวมให้ตุ๊กตา ..โต๊ะเรียนจะเป็นรอยกรีดเต็มไปหมด โดนทำโทษบ่อยค่ะ เพราะชอบนั่งวาดรูปในชั่วโมงเรียน ที่ชอบที่สุดตอนนั้นคือการได้ออกแบบชุด ที่คิดเอาเองในวัยขนาดนั้นว่ามันช่างสวยเก๋ เท่ห์มั่กๆ ให้ตุ๊กตาสุดเซ็กซี่ของตัวเองได้สวมใส่ค่ะ ปล.นึกดูการเ่ล่นของตัวเองส่วนใหญ่ ลงเอยด้วยการถูกตีเกือบทุกครั้งเลย จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 28 ม.ค. 52 04:54:04 ]

ความคิดเห็นที่ 40 สวัสดีตอนเช้าค่ะ ตอบคำถามพี่นุชก่อน...บันไดค่ะ.... แป่ว "O_o สมัยประถมในหนังสือเรียนจะมีตุ๊กตาและเสื้อผ้าแทรกอยู่เกือบทุกหน้า มีทั้งเป็นตุ๊กตาแบบที่วาดเองและซื้อ หลายตัวอยู่ค่ะ เดี๋ยวนี้ยังมีขายอยู่นะคะ เคยมีโอกาสได้เล่นตุ๊กตากระดาษแบบ "ไฮโซ" ซึ่งเป็นของคุณนายค่ะ ไฮโซเพราะตรงกลางระหว่างชั้นของกระดาษที่ทำเป็นตัวตุ๊กตา จะมีแม่เหล็กแผ่นบางๆ แทรกอยู่ และด้านหลังของเสื้อผ้าจะมีแผ่นเหล็กเล็กๆ ติดไว้ ทำให้ชุดไม่ต้องมีหู เสียดาย เล่นแล้วก็จำไม่ได้ว่าเอาไปเก็บอยู่ในส่วนไหนของบ้านค่ะ ขอบคุณพี่ๆ ที่ช่วยให้ตามเจอแม้จะเป็นในส่วนเล็กๆ ของความทรงจำก็ตาม จากคุณ : NooNok [MiChiYo] - [ 30 ม.ค. 52 08:43:43 ]