ความคิดเห็นที่ 1 ฮอตด็อกเชสเตอร์อร่อยจริง ๆ นะ อีกอันที่ชอบคือเบอร์เกอร์ไก่ย่าง จากคุณ : วี - [ 8 ก.พ. 52 02:02:58 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ร้านในความทรงจำคือ นิวรินคำ สีลม จำกลิ่นร้านได้เลย ยุคก่อนนู้นจะไม่จดจำนวนเข่งตอนหยิบ แต่จะใช้วิธีนับเข่งจริงตอนคิดเงิน พ่อแม่ พี่น้องสี่คน กับเข่งที่วางบนพื้นจนถึงขอบโต๊ะ แต่ก่อนบ้านผมก็ฐานะไม่ดี วันปีใหม่บางปีพ่อจะใช้วิธีซื้อกระเช้าของขวัญในห้างมาให้ลูก ๆ จับ ของบางชิ้นมันก็ไม่ได้เหมาะกับเด็กหรอก แต่ก็สนุกและมีความสุขมาก ยังจำตอนที่พ่อซื้อมูลิเน็กซ์มาจากฝรั่งเศสได้ ตื่นเต้น ฮือฮามาก เพราะเมืองไทยยังไม่มีเลย พี่น้องต้องแย่งกันกด แม่ต้องคอยห้ามไม่ให้ปั่นละเอียดเกินไป แก้ไขเมื่อ 08 ก.พ. 52 02:08:55 จากคุณ : วี - [ 8 ก.พ. 52 02:06:47 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อืม .....ดี จัง จากคุณ : chertam - [ 8 ก.พ. 52 02:09:20 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อดีต...เมื่อไม่นานมานี้เองค่ะ แค่สองปีได้ กับแฟนเก่า เชสเตอร์กริลล์เหมือนกับ จขกท. กินเกือบทุกอาทิตย์ เพราะง่ายๆดี ตอนนั้นชอบข้าวไก่คาราเกะ ชอบน้ำราดข้าวสีน้ำตาล อร่อยดี วันนี้ เข้าไปกินน้อยลงมาก แต่ยังรู้สึกดีๆทุกครั้ง   เฮ้อ... ตอนนั้นเชสเตอร์ไม่เคยเป็นมื้อพิเศษ แต่ตอนนี้กลับใช่ซะนี่ (กลับกับคุณคุกกี้แฮะ) แก้ไขเมื่อ 08 ก.พ. 52 02:22:28 จากคุณ : zaoreo - [ 8 ก.พ. 52 02:19:44 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อ่านแล้วก็ย้อนไปถึงตอนตัวเองเด็กๆจัง ตอนเด็กๆผมจำได้ว่า เดือนนึงเข้าห้างไม่ถึง3ครั้ง บางเดือนก็ไม่ได้เข้าเลย ถ้าเข้าห้างแม่ก็จะพาไปนั่งทานอาหารที่ Food center ร้านโปรดของผมเลยก็คือ สกาย ลาค เมนูโปรดก็คือข้าวหน้าหมูซามูไร ผมสั่งเมนูนี้ทุกครั้งที่มาทานที่ร้านนี้ ปัจจุบันเรียนมหาวิทยาลัยแล้ว หากมีเวลาว่างๆก็ไปห้างเดิมร้านเดิม แล้วสั่งเมนูเดิมมาทานให้นึกย้อนไปถึงตอนเด็กๆแบบขำๆ  มีความสุขดีครับ ^_^ จากคุณ : XhideX - [ 8 ก.พ. 52 02:32:11 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อ่านแล้วบอกได้เลยว่า "เยี่ยม" ครับ ทำให้เราได้ย้อนคิดถึงวันเก่าๆ แล้วทำให้นึกว่าวันนี้ต้องทำอะไร ขอบคุณครับ จากคุณ : ผู้ชายดีๆมีแต่ในนิยาย - [ 8 ก.พ. 52 02:38:47 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ครอบครัวผมไม่ยักกะพาลูกเข้าร้านแบบนี้บ้าง - -" อาหารปกติของผมก็คือข้าวแกงธรรมดาๆนี่แหละ ถ้ามันจะพิเศษก็คือไปนั่งกินอาหารธรรมดาๆพวกนั้นที่ร้าน แต่มันกลับพิเศษสุดๆเวลาที่มีญาติมาหาแล้วทำแกงหม้อโตๆกินกันเอง ผมเองก็อยากทำอะไรที่พิเศษๆแบบนั้นก็เลยชอบทำกับข้าว (แต่ไม่ยักกะเล่นห้องก้นครัวแฮะ) ตอนเด็กๆหรือ...อืมๆ... จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา - [ 8 ก.พ. 52 02:44:56 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ยังชอบอยู่เหมือนเคยอ่ะครับ จากคุณ : L-Nets - [ 8 ก.พ. 52 03:00:35 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ซึ้งมากค่ะ  คุณคุกกี้ ...  เราเองก็เคยแอบคิดว่าคุณคุกกี้น่าจะไฮโซนะ เอิ๊กๆ ร้านในวัยเด็กที่จำได้ค่ะ ระรชา    ถ้าจำไม่ผิด ที่อยู่แถวนนท์ค่ะ เป็นอาหารไทยแบบเดลิเวอร์ลี่ด้วย  รู้สึกว่าไก่สับปะรดอร่อยมาก เพราะเป็นความทรงจำที่ดี ที่ครอบครัวอยู่พร้อมหน้าทานอาหารด้วยกัน Y-Y จากคุณ : oh_gift99 - [ 8 ก.พ. 52 03:12:34 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ตอนคุณน้ำตาลเด็กๆ  ขนมจีบซาลาเปาฮะเก๋า  จะเป็นมื้อพิเศษ  ที่จะไม่ได้ ไปกินกันบ่อยนัก  ร้านที่เดี๋ยวนี้ร้านที่ครอบครัวเราพูดถึงเสมอคือ มเหศักดิ ภัตตาคาร  จำได้ว่าบรรยากาศในการกินสนุกมาก  จำได้ว่าเราจะไปกันเป็น ครอบครัวใหญ่ๆ  ลุงป้าน้าอาพร้อมลูกไปกันเพียบ  แล้วแต่ว่ามื้อนั้นใครจะ เป็นเจ้าภาพผลัดๆกันไป กินเสร็จเอาเข่งเรียงไว้ข้างตัวแต่ละคน  จำได้ว่า เด็กๆแต่ละคนกินทีเข่งสูงเสมอโต๊ะเลย  แต่น่าแปลกที่สมัยนี้กินไม่กี่เข่งก็จุก แล้ว  ไม่รู้ว่าแต่ก่อนกินเข้าไปได้ยังไง เดี๋ยวนี้ร้านนี้ไม่อยู่แล้ว  แต่เป็นร้านที่ใกล้บ้านมากขนาดเดินจากบ้านมากิน ทุกครั้งไม่เคยนั่งรถเลย  จำไม่ได้ว่าทำไมร้านนี้ถึงเป็นร้านที่บ้านเรากิน  ทั้งๆที่แถวบ้านเรา มีทั้งนิวรินคำ  เชียงการีลา  แต่มเหศักด์ภัตตาคาร เป็นร้านประจำของครอบครัวเรา จากคุณ : คุณน้ำตาลหวานใจ - [ 8 ก.พ. 52 03:28:39 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อ่านแล้ว ก็ร้องไห้ ซะเลย อะไรที่กินพร้อมหน้าพร้อมตากับพ่อแม่ พิเศษเสมอ จากคุณ : • ยั ย กึ่ ม โ ก๊ ะ • - [ 8 ก.พ. 52 04:23:35 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อาหารทุกมื้อ หากได้ทาน กับคนที่เรารักและรักเรา มันมักจะพิเศษเสมอสำหรับผม ยังจำได้เวลาพ่อขับรถข้ามจังหวัด 300 กิโล พาครอบครัวเรา ไปกิน MK ทุกๆวันหยุด แต่ปัจจุบัน เวลาทานข้าวพร้อมกันทั้งครอบครัว แทบจะไม่มี เเล้วในปัจจุบัน MK ก็เป็นตัวเลือกท้ายๆเสมอสำหรับบ้านเราเสมอ MK เมื่อหลายปีก่อนทำไมมันอร่อยจังเลย นึกถึงสมัยก่อนเหมือนกันครับ ที่เวลาเราไปไหน ก็จะอัดรถกระบะกันไปหลายๆคน ไม่ว่าอะไรๆอร่อยไกลแค่ไหน พ่อก็จะขับพาไปเสมอ เคยถามแม่ ทำไมไม่ซื้อรถสวยๆเหมือนบ้านคนอื่นบ้าง แม่ก็เลยพูดถึงสมัยตาให้ฟัง ว่าตาปั่นสามล้อรับจ้าง ส่งลูกจบปริญญาตรีตั้งสองคน จากคุณ : Changekie - [ 8 ก.พ. 52 04:44:17 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เมื่อก่อนทุกวันอาทิตย์จะเป็นวัน Family Day ออกไปทานข้าวข้างนอกกับที่บ้านครับ ว่าถึง Chester Grill มีเมนูนึงที่ชอบมากแต่หายไปแล้วคือ Yakitori แต่ซอสออกสีแดง ๆ แต่เขาถอดจาก Menu ไปนานแล้ว อยากกลับมากินอะ หาที่ไหนไม่ได้รสชาติแบบนั้น จากคุณ : NKK - [ 8 ก.พ. 52 04:54:45 ]

ความคิดเห็นที่ 14 อืม....เขียนได้น่าอ่านจัง เคยมีนะของที่แต่ก่อนเคยเป็นของหรูสำหรับตัวเอง แต่ทุกวันนี้ให้กินฟรียังไม่แตะเลย มันคือ เฟรนช์ฟราย ค่ะ ท่าจะจริงแฮะ ว่าเราตัวใหญ่ขึ้น ส่วนของที่ยิ่งแก่ยิ่งชอบกินกลับเป็นของพื้นๆ ที่ไม่ต้องดัดแปลงมาก จากคุณ : Brunnett - [ 8 ก.พ. 52 05:10:24 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เขาเรียกว่าลิ้นสูง อันนี้เพื่อนผมเรียก อาการคือเมื่อได้ทานของที่ดีกว่าแล้ว อาหารจานเดิมๆที่เคยโปรดปรานก็กลายเป็นของรสชาติไม่ได้เรื่องไป จะว่าไปตอนเด็กๆนี่กินอะไรก็อร่อยมีความสุขไปหมดน่าอิจฉาจริงๆ จากคุณ : Tamจัง - [ 8 ก.พ. 52 05:14:46 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ชอบอ่านบทความของคุณ cookiecom pany ค่ะ เวลาอ่านใน blog แต่ละครั้งได้ความคิดอะไรดีๆ หลายอย่าง จากคุณ : Bean Sprout - [ 8 ก.พ. 52 06:53:08 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ลูกชิ้นตลาดนัดข้างบ้านอร่อยมาก จำได้ว่าซื้อแค่ 5 บ.กินอย่างช้าๆเพราะกลัวหมด ทุกอย่างในตลาดนัดอร่อยหมด แต่ไม่มีเงินซื้อ ตอนนี้ไม่ได้เรื่องทุกอย่าง เอามาขายได้งัย ของถูกก็เหมาะกับคุณภาพของอาหาร แต่วันหนึ่งคิดได้ ฮืมเมื่อก่อนกรูก็ว่าอร่อยทุกอย่างนะ เดินไปกินไปมีความสุข ของเล่นก็เยอะอยากได้แต่ไม่มีเงินซื้อ ความรู้สึกมันห้วนกลับไปไม่ได้แต่ยังจำมันได้อยู่เสมอ จากคุณ : โบ (BeauUSA) - [ 8 ก.พ. 52 07:45:22 ]

ความคิดเห็นที่ 18 สมัยก่อน บ้านผมก็จนเหมือนกันครับ (ปัจจุบันก็ยังไม่รวย แต่ก็ไม่ขัดสน) คุณพ่อคุณแม่เป็นข้าราชการครูที่มีเกียรติแต่ไม่ค่อยมีรายได้ เลี้ยงลูกสองคนในบ้านเช่าใกล้ท่าเรือ เสาร์อาทิตย์ผมกับพ่อจะไปตกปลากัน เพื่อเราจะได้มีอาหารกิน วันธรรมดาบ่อยเลยที่คุณพ่อคุณแม่จะทำทุเรียนกวน วุ้นกะทิใบเตย กรอบเค็ม สังขยาใบเตย ไปขายที่โรงเรียนเพื่อให้พอมีรายได้เลี้ยงลูกที่กินเก่งมากๆ อย่างผม แม้รายได้จะน้อยนิด แต่ทุกเดือนจะต้องมีมื้อพิเศษที่จะออกไปกินนอกบ้านกันครั้งนึง ที่กินที่สุดยอดก็คือ แหลมเจริญซีฟู้ด ตรงก้นอ่าว กับข้าวที่สั่งก็ ปลาสำลีเผา กุ้งชุบแป้งทอด อร่อยมากๆ ครับ ทุกวันนี้ผมเองก็ทำขนมเป็นรายได้เสริม (หรือหลักก็ชักไม่แน่ใจครับ) คงเพราะมันอยู่ในสายเลือด เพิ่งได้รู้ว่าเหนื่อยขนาดนี้ คุณพ่อคุณแม่ท่านทำไปได้อย่างไรบ่อยขนาดนั้น ภาพเม็ดเหงื่อตอนนวดตอนคลึงแป้ง ตอนทอดกรอบเค็ม ยังติดตาอยู่ สำหรับแหลมเจริญที่ระยอง แทบจะไม่ได้กลับไปกินอีกเลย เพราะย้ายเข้ามากรุงเทพ เกือบยี่สิบปีแล้ว และแม้แหลมเจริญจะมีสาขามาตั้งใกล้ๆ บ้านอีก (สงสัยทำบุญกันไว้เยอะ) แต่ก็ไม่ได้ไปกินสักครั้ง รสชาติของความเป็นครอบครัวหรือเปล่าครับที่ทำให้อาหารอร่อยขนาดนั้น ผมไม่ค่อยได้มีเวลาเล่นเน็ตนัก เลยไม่ได้ไปอ่านบทความคุณคุกกี้ แต่ผมว่ามุมมองที่คุณมีต่อความเหงา ความสุข ความรัก ดูดีและเข้าถึงได้มากๆ ครับ ^_^ จากคุณ : jumjee - [ 8 ก.พ. 52 08:03:00 ]

ความคิดเห็นที่ 19 อ่านแล้วร้องไห้เลยค่ะ คิดถึงวันเก่าๆเหมือนกัน คนเราโตขึ้น  อะไรอะไรก็เปลี่ยนไป... จากคุณ : อาโฮเฮะ - [ 8 ก.พ. 52 08:19:59 ]

ความคิดเห็นที่ 20 มีค่ะ ร้านในดวงใจเลยก็ "เคนตั๊กกี้" เมื่อสิบกว่าปีก่อนสมัยอยู่ประถมต้น ๆ แม่น้ำหวานทำงานอยู่ ตจว ทุกสุดสัปดาห์แม่จะมาหาที่กรุงเทพ แม่ชอบพาไปเซ็นทรัลลาดพร้าวค่ะ พาไปกินไก่เคนตั๊กกี้ แล้วรู้สึกว่ามันอร่อยมาก และรู้ด้วยว่ามันแพง เมื่อก่อนจนเหมือนกันค่ะ  (ตอนนี้ก็ยังจนอยู่) ตอนนั้นรู้สึกได้เลยว่าไก่เคนตั๊กกี้เป็นไก่ที่อร่อยที่สุดในโลก... เพราะได้กินกับแม่... ....แต่ตอนนี้เลิกกินไปแล้วค่ะ รู้สึกว่ามันไม่อร่อยเหมือนเมื่อก่อน ถึงตอนนี้อยู่เมกา ไก่เคเอฟซีมีทุกหัวถนน.... ไม่เคยสนใจเลยค่ะ ....กินไก่ pop eye แทน...อ้าว จากคุณ : prinzessin - [ 8 ก.พ. 52 08:54:32 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณค่ะ ที่ทำให้รู้ตัวว่า "เราตัวใหญ่ขึ้น" ขอบคุณค่ะ ที่ทำให้เรารู้จัก "มองกลับไปข้างหลัง" ขอบคุณจากใจจริงค่ะ จากคุณ : tiffy_tif - [ 8 ก.พ. 52 09:04:16 ]

ความคิดเห็นที่ 22 โดนมาก ๆ ความรู้สึกเหมือนจขกท.จริง ๆ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : เจ้าฟินตัวอ้วน (Finyah) - [ 8 ก.พ. 52 09:24:51 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ผมว่าเหมือนกันหมดทั้ง KFC Mc เเละร้านนี้ ของเเพงขึ้นมาก ปริมาณนิดเดียว เเต่ก็กิน (ลองรสชาติไง เเฮะๆๆ) เเละ รอนายคนนี้ เข้ามาดูครับ จากคุณ : pikaball - [ 8 ก.พ. 52 09:28:45 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เขียนได้ดีมากๆ เลยครับ ซึ้งกินใจจริงๆ เป็นความจริงในปัจจุบันมากด้วย จากคุณ : Call_me_HerO - [ 8 ก.พ. 52 09:30:34 ]

ความคิดเห็นที่ 25 โชคดีที่เกิดมาในครอบครัวที่คุณพ่อคุณแม่ทำอาหารอร่อยมาก แต่คุณพ่อมักจะได้แสดงฝีมือมากกว่า ก็เลยได้ทานฝีมือคุณพ่อเป็นส่วนใหญ่ เพราะสั่งได้ทุกอย่าง อร่อยทุกอย่าง 555+ เวลาที่ได้กลับบ้าน จะบอกคุณพ่อว่า อยากทานปลานึ่งซีอิ้ว, ปูอบ, กุ้งเจี๋ยน, หมูเต้าซี่ ฯลฯ แล้วก็ได้ทานทุกอย่างจริงๆค่ะ (เหมือนทานเหลาเลยเน๊อะ) เวลาที่ได้ทานข้าวกันพร้อมหน้าพร้อมตาในครอบครัวมีความสุขจริงๆค่ะ ตักข้าวหลายรอบ อิ่มพุงปลิ้นทุกที และอีกอย่างที่ลืมไม่ได้เลย จะขอบคุณคุณพ่อทุกครั้งที่ทำอาหารดีๆ อร่อยๆ ให้ทานค่ะ รักป๋านะคะ จุ๊บจุ๊บ อิอิ จากคุณ : Joyful Dreams - [ 8 ก.พ. 52 09:36:32 ]

ความคิดเห็นที่ 26 อดีตยังน่าจดจำอยู่เสมอนะครับ จากคุณ : เด็กหนุ่มหน้าตาดี - [ 8 ก.พ. 52 09:41:05 A:203.156.23.173 X: TicketID:120371 ]

ความคิดเห็นที่ 27 อ่านแล้วนึกถึงตอนเด็กๆ พ่อแม่จะพาไปดูหนังจีนฟันดาบแถวโอเดี่ยน แล้วก็ปิดท้ายด้วยกินบะหมี่ที่ร้านสีฟ้า ราชวงศ์ สมัยก่อนจะนั่งทานในรถแล้วเขาจะเอาถาดมาเสียบไว้ตรงกระจกข้างรถ...ปัจจุบันไม่มีอีกแล้ว จากคุณ : nutpa (nutpa) - [ 8 ก.พ. 52 09:49:34 ]

ความคิดเห็นที่ 28 อ่า -- น้ำตาซึมค่ะ เราโตมาจากต่างจังหวัด แม่ทำกับข้าวให้กินทุกมื้อ พ่อเตรียมอาหารเช้าให้ทุกวัน จนถึงปัจจุบัน เวลากลับไปเยี่ยมบ้าน พ่อก็ยังคอยหาของกินให้ แม้ลูกสาวของพ่อจะไม่ใช่สาวน้อยอ้วนกลมอีกแล้ว 555 อาหารมื้อพิเศษ (สำหรับเรา) เมื่อตอนเป็นเด็ก คือซาลาเปาไส้หมูสับ ตอนนั้นมีความรู้สึกว่า วันไหนได้กินซาลาเปาไส้หมูสับ มันช่างเป็นวันพิเศษมากๆ เพราะแต่ก่อน ซาลาเปาไส้หมูสับลูกตั้งแพง ได้กินแต่ไส้หวาน-ไส้ถั่วดำเป็นประจำ แต่ถึงอย่างนั้น ซาลาเปาไส้หวานก็อร่อย เพราะมันคือขนมที่พ่อซื้อมาให้กิน เวลาออกไปทำงานข้างนอก ด้วยความที่แม่ทำกับข้าวทุกมื้อ ทั้งของคาว ของหวาน การกินกับข้าวฝีมือแม่ทุกวัน เลยเป็นเรื่องปกติ วันไหนได้กินของนอกบ้าน เด็กน้อยอย่างเราแสนจะดีใจ จนถึงตอนนี้ที่มาใช้ชีวิตคนเดียวในเมืองหลวง บางมื้อก็กิน บางมื้อก็อด เพราะความยุ่งเหยิงของงาน พ่อยังคงโทรศัพท์มาถามด้วยประโยคเดิมๆ ว่า กินข้าวหรือยัง... อาหารนอกบ้านอาจจะอร่อยเลิศรส แต่สำหรับเรา...การได้กลับไปกินน้ำพริกฝีมือแม่ และใช้เวลาอยู่บนโต๊ะอาหาร ทั้งกิน ทั้งเม้าท์แตกกับครอบครัว ดูจะเป็นมื้อพิเศษที่สุด -- จากคุณ : ~ExTrA aLcaLiNe~ - [ 8 ก.พ. 52 09:53:53 ]

ความคิดเห็นที่ 29 สำหรับเรา ไม่ว่ามื้อไหนหรือที่ไหน ถ้าได้ทานพร้อมกัน 5คนพ่อแม่ลูก ก็ยังเป๋นมื้อพิเศษ  สำหรับเราอยู่ จากคุณ : ความรักทำให้โลกอ่อนหวาน - [ 8 ก.พ. 52 10:01:35 ]

ความคิดเห็นที่ 30 อ่านแล้วคิดถึงคุณยาย เวลาเราแวะมาหาคุณยายๆจะทำอาหารและขนมที่เราชอบ โดยเฉพาะสาคูใส้หมู  ทำเป็นกะละมัง เรากินจนหมด ทอดปลาสลิดกรอบ ก็แกะก้างให้หมด มีแต่เนื้อๆ เป็ดย่าง ปูนึ่ง ปลาทูทอด  ไก่ทอด  กุ้งเผา กระดูกหายหมดคะ เดี๋ยวนี้ซื้อสาคูกิน ก็ไม่อร่อย ทำเองก็ไม่เป็น ตอนคุณยายมีชีวิตอยู่ ไม่เคยให้เราทำครัว เพราะอยากให้เราเรียนหนังสือมากกว่า เสียดายจัง หากย้อนเวลาได้...อยากมีโอกาส ทำกับข้าวให้คุณยายทานบ้าง ขอบคุณ จขกท มาก เราต้องผ่านตรงนั้น...ถึงมามีวันนี้นะคะ แก้ไขเมื่อ 08 ก.พ. 52 14:21:37 แก้ไขเมื่อ 08 ก.พ. 52 13:19:16 จากคุณ : McMullence - [ 8 ก.พ. 52 10:23:18 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ขอบคุณ  สำหรับแง่คิดดีๆนะคะ ขอบคุณ  ที่ทำให้คนที่คิดว่าตัวเอง  " ไร้ค่า "  อย่างหนู   หยุด  ตั้งสติ  แล้วมองตัวเอง  ในมุมมองใหม่ ๆ เราโชคดีแค่ไหน ... ที่วันนี้ยังคงหายใจ แล้วเรากำลัง ลืม อะไร ที่สำคัญที่สุดไปรึเปล่า ? *** ต่อแต่นี้ไป  เราจะไม่ปล่อยให้เวลาผ่านไปอย่างไร้ค่าอีกแล้ว ไม่มัวนั่งจมปลักกับความทุกข์และความเศร้าหมอง ไม่ปล่อยตัวองให้จมดิ่งอยู่ก้นเหว  ฉุดตัวเองขึ้นมาสักทีนะ ทุกขณะมีความสำคํญ   และไม่อาจย้อนไปแก้ไขอะไรได้อีก ฉะนั้น  ต้องทำทุกวัน   ทุกนาที  ให้ดีที่สุด   *** คุณพ่อคุณแม่คะ   ขอบคุณที่รัก เข้าใจ  และห่วงใยหนูตลอดมา ขอโทษ ที่หนูทำอะไรโง่ๆ  ขอโทษที่ทำตัวอ่อนแอ ขอโทษที่บางเวลาลืมไปว่า ยังมีพ่อกับแม่ ที่คอยส่งกำลังใจ ให้หนูเสมอ หนูจำได้ .. ทุกครั้งที่กลับไปอยู่กันพร้อมหน้า ล้อมวงกินน้ำพริกบ้านๆ  ฝีมือแม่   แม้จะไม่หรูหราไฮโซเหมือนสังคมปลอมๆที่หนูคุ้นเคย แต่กลับเป็นมื้อที่หนูอิ่มใจที่สุด ความสุขเล็กๆที่เกิดขึ้น   หนูจะเก็บมันไว้เป็นกำลังใจที่จะลุกขึ้นสู้อีกครั้งนะคะ สัญญาว่าจะไม่ทำร้ายตัวเองอีกแล้ว หนูจะทำให้ดีที่สุด  สู้ตายจ้า ^^ **** ขอโทษค่ะ  คุณเจ้าของกระทู้  ใช้พื้นที่เล่าเรื่องตัวเองซะงั้น  แหะๆ จากคุณ : หน่อมแน้มนิดหนมหนุกหนาน - [ 8 ก.พ. 52 10:31:54 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ตอนเด็กๆ แม่พาไปกินพิซซ่า กิน Mc Donald รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเศรษฐี ได้นั่งกินของดีๆในห้างใหญ่ๆ ตอนนี้...เรียนจบ...ทำงาน...หาเงินใช้เอง รู้สึกเหมือนร้านพิซซ่า ร้านMc Donald เป็นร้านธรรมดาๆ และเป็นอาหารไร้ประโยชน์ เลยเลือกที่จะไปกินอาหารญี่ปุ่นแทน แต่จริงๆแล้วความทรงจำสมัยเด็กมันก็ยังสวยงามอยู่เสมอนะคะ จากคุณ : Cha_cha_koi - [ 8 ก.พ. 52 10:40:00 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ตอนเด็กๆอยู่แถวตลาดน้อย นั่งตุ๊กๆเบียดๆกันไปกับพ่อแม่พี่น้อง ไปกินข้าวมันไก่ทอดที่มาบุญครอง สมัยนั้นฟาร์สฟู๊ดเฟื่องฟู ข้าวมันไก่ทอดที่มาบุญครองคนเยอะมาก เรากินแบบอร่อยสุดๆ ตอนนี้ไม่เห็นมีแล้วแฮะ...น่าจะ 20 ปีที่แล้ว นานมาก เหอๆ จากคุณ : เสี่ยม - [ 8 ก.พ. 52 10:58:41 ]

ความคิดเห็นที่ 34 น้ำตาซึม ... งึมๆ >o< อาหารมื้อพิเศษของบ้านเราก้อคือ โคคาสุกี้ค่ะ ตอนเด็กๆพ่อจะพาไปกินบ่อยมาก พร้อมหน้าพร้อมตากันทั้งครอบครัว ^^ ปัจจุบันมาทำงานใน กทม. แต่ก้อได้กลับบ้านบ้างค่ะ แต่พี่สาวนี่สิ ดั๊นนนไปอยู่ที่ออสเตรเลีย นานทีปีหน ถึงจะได้เจอกันพร้อมหน้าพร้อมตา แต่เราก้อยังติดต่อกันเสมอค่ะ ^^ จากคุณ : ลูกหมูพาชิม - [ 8 ก.พ. 52 10:59:25 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ไม่ผิดหวังกับการ อ่านบทความของคุณคุกกี้สักครั้งเลยแฮะ ตั้งแต่เมื่อปี 2547 ที่ผมได้เข้าไปทำงานฝ่ายข่าวของ นิตยสารมือถือเล่มนึง ตอนนั้นบทความแรกที่ผมอ่านของคุณเลยก็คงจะเป็นเรื่อง "สมาร์ทโฟนกับชีวิต 1วัน" มั้งนะ จำได้แม่นๆ เลย สมัยนั้นผมยังแค่เด็กฝึกงาน และหัดเขียนบทความอยู่ (เรียนนิติแต่มาทำงานด้านข่าว) ชื่นชอบมากๆ ขอบคุณครับสำหรับบทความดีๆ จากคุณ : ppmpass - [ 8 ก.พ. 52 11:57:08 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ฮือๆๆๆงอน จขกท แล้วอะมาทำต่อมน้ำตานู๋แตกเลยยย..ต่อไปจะไม่งอนพ่องอนแม่แล้วน๊าจุ๊บจุ๊บไปหาไรกินกันดีคะแม่ขา จากคุณ : เรียวข้าว - [ 8 ก.พ. 52 12:15:07 ]

ความคิดเห็นที่ 37 สิ่งที่นึกถึงครั้งใดก็มีความสุขเสมอ สมัยก่อนเราจะอยู่กันเป็นครอบครัวใหญ่ มีครอบครัวเรา ครอบครัวอาอีก3 คน อาศัยในบ้านเดียวกันมีปู่และย่าที่คอยดูหลานๆ บ้านทีี่อาศัยจะอยู่ใ กล้แยกราชประสงค์ เดินกระเตงกันไปห้างไทยไดมารู ห้างที่มีบันไดเลื่อนที่แรกของไทย ไปแล้วมีความสุขเสมอ ต่อมาแต่ละครอบครัวก็มีสมาชิกมากขึ้น ลูกหลานที่เคยนอนด้วยกันได้ก็เริ่มโตขึ้น พ่อเลยขอแยกครอบครัวออกมาอยู่ที่บ้านพักข้าราชการแถวสถานีรถไฟสามเสน สมัยนั้น Big C  Lotus  Carefour  7-11  ยังไม่ปรากฏในเมืองไทยเวลานั้น ถ้าต้องการซื้อของเข้าบ้านพ่อจะขับรถเก่าๆ คันนึงที่พ่อซื้อต่อรุ่นพี่มาตั้งแต่ผมยังไม่เกิด ถึงตอนนี้ก็ยังจงรักแ ละภักดียอมเป็นพาหนะประจำบ้านให้กับพวกเราอยู่ ห้างที่พ่อและแม่พาเรา 2 คนพี่น้องไปซื้อของด้วยจะชื่อห้าง edison อยู่แถวศรีย่าน ถนนสามเสน (ปัจจุบันหากบอกว่าอยู่แถววังศุโขทัยคงรู้ัจักกัน) พอรถเลี้ยวเข้าห้างไปจอดรถ  ไอ้ 2 คนพี่น้องจะแ บมือขอเงินพ่อเพื่อไปเล่นเกมส์ตู้บนชั้น 2 เมื่อพ่อและแม่เดินไปที่ซูเปอร์มาร์เก็ต เงินที่ได้มา 20 บาทนั้นสามารถหยอดเล่นได้คนละ 2 เกมส์ ห้างนั้นตั้งใกล้กับตลาดศรีย่าน ก็จะมีเจ้าถิ่นคอยมาแย่งเล่นเสมอ พอเงินหมดก็จะวิ่งลงไปที่ชั้นล่างเพื่อคอยเข็นรถเข็นที่ใส่ของใช้ภายในบ้าน ขนมที่เราอยากทานก็จะนำมาวางกันในรถเข็นโดยไอ้แสบ 2 ตัว แต่แม่ก็จะแอบกระซิบว่า "ให้หยิบเฉพาะที่อยากกินจริงๆ" เรา 2 คนก็จะมานึกว่าเอาอันไหนดี พอเข็นรถไปที่แคชเชียร์พ่อก็จะบอกว่ารอเดี๋ยวจะไปกดเงินก่อน เราก็แอบเห็นทุกๆ ครั้งที่ไปซื้อของพ่อจะมีเครื่องคิดเลขติดไปด้วยเสมอ เมื่อเอาของมาเก็บที่รถเสร็จ ก็จะพากันไปกินข้่าวที่ด้านหลังห้าง สมัยนั้นจะมีโรงหนังชื่อว่า ศรีย่านเธียเตอร์ หน้าโรงหนังนั้นจะมีของกินอร่อยๆ ให้เลือกกิน แค่อาหารตามสั่งที่ทุกคนสั่งมาทาน มันเป็นสิ่งที่อร่อยที่สุดแล้วกับการที่ได้ออกมาทานข้าวนอกบ้านสำหรับพวกเรา บางครั้งพ่อก็จะพาไปห้าง บางลำพูบางโพ ตอนนั้นหากได้ไปที่นี่ 2 คนพี่น้องจะไ ด้กิน "อาหารพิเศษ" ตอนมื้อค่ำเมื่อกลับถึงบ้านแ น่ๆ ห้อยจ๊อที่วางในแพ็คโฟมอาจจะเป็นของกินทั่วไปของคนอื่น แต่มันมีความหมายมากๆ กับเราและน้องชายจึงได้ชื่อว่าอาหารพิเศษ เพราะสมันตอนเราเด็กจะหาทานยากตามสถานที่ทั่วไ ปและราคาสูงเกินสำหรับการที่จะซื้อมากิน นั่นละครับความทรงจำที่มีความสุขเสมอเมื่อนึกถึง ปล. ทำไมแต่ละห้างที่มีความทรงจำกับผมจึงต้องปิดตัวลงไปทั้งหมดละเนี่ย -"- ทุกวันนี้หากนั่งรถผ่านสถานที่เ หล่านั้นก็จะหันไปมองจนสุดสายตาเสมอครับ จากคุณ : BlackBeast - [ 8 ก.พ. 52 12:45:35 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ตอนเด็กๆ อยู่ตจว. อาหารฟาสฟู้ดส์ไม่มีให้ทาน ถ้าจะได้กิน ก็ต้องนั่งรถไปอีกจังหวัด แถมตัวเองยังเมารถ  ดังนั้นการไปไหนแต่ละครั้งเป็นเรื่องที่ทรมานมากๆ  อาหารฟาสฟู้ดส์จึงไม่ใช่มื้อพิเศษที่เราชอบ แต่วันไหนที่ป๊าลงมือทำอาหารเอง (น้อยครั้งมากๆ) มื้อนั้นจะพิเศษขึ้นมาทันที ปล.อ่านเรื่องของคุณคุกกี้ ก็ทำให้มองคนอื่นได้กว้างขึ้น และ สอนตัวเองให้มีสติกับคนรอบข้างให้มากขึ้นค่ะ ขอบคุณนะคะ จากคุณ : แพนด้าม้าน้ำ - [ 8 ก.พ. 52 12:48:09 ]

ความคิดเห็นที่ 39 จำได้ เค้กวันเกิดก้อนแรก เค้ก S&P ที่เป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้าอันเเล็กๆเรียงกัน 2-3 อัน อร่อยมากกกกกกก ไม่เคยกินที่ใหนอร่อยเท่านั้นมาก่อน (เพราะเกิดมาไม่เคยกินเค้ก 555) แต่ตอนนี้ เค้ก S&P จะเป็น choice สุดท้ายที่นึกถึง ถึงแม้ว่ารสชาติจะไม่ได้เปลี่ยนไปเลยก็ตาม เราตัวใหญ่ขึ้นจริงๆ ชอบกระทู้นี้จริงๆค่ะ จากคุณ : .ar.. - [ 8 ก.พ. 52 13:30:37 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ชอบรสชาดของ Chester's Grill แต่เวลาซื้อต้องซื้อพร้อมกันหลาย ๆ รายการ เพราะเดินไปซื้อไก่ชิ้นเดียว สามสิบกว่าบาท ได้น่องไก่ลีบ ๆ มา 1 ชิ้นทำให้รู้สึกได้ว่ามันแพงเกินไป ตอนหลัง ๆ ไปกินจะต้องนั่งกะให้ดีเลยว่าจะกินอะไรแค่ไหน จะได้สั่งทีเดียวไม่ต้องไปซื้อเพิ่ม จากคุณ : Nobody I am - [ 8 ก.พ. 52 13:45:55 ]

ความคิดเห็นที่ 41 "ตัวใหญ่ขึ้น" สื่ออะไรป่าวคะ? หมายถึง โตขึ้น เฉยๆ ป่าว เราไม่เข้าใจสัญลักษณ์อ่ะ >.<  แอบง่าว จากคุณ : winnie20f - [ 8 ก.พ. 52 13:54:20 ]

ความคิดเห็นที่ 42 สำหรับเราพิเศษทุกร้านเลย ถ้ามีแม่+พี่สาว+ตัวเราไปกินด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตากัน ^^ ชอบกระทู้นี้จังค่ะ ***โหวตให้เรยยยยยยย^^ แก้ไขเมื่อ 08 ก.พ. 52 14:03:57 จากคุณ : jajeemaja - [ 8 ก.พ. 52 13:59:16 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ชอบมุมมองคุณคุ๊กกี้ อ่านแล้วมันทั้งเหงาทั้งมีความสุข เขียนดีมากเลยค่ะ จากคุณ : โกโก้ชุ่มนม - [ 8 ก.พ. 52 14:44:00 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ตามนั้นเลย.. อ่านแล้ว.. คิดถึงภาพความหลังแฮะ.. เหงา.. ^^ คิดถึงเซ็นทรัลสีลม ห้างเล็กๆ ที่ป๊าพาไปบ่อยๆ ทุกวันอาทิตย์ ได้หนังสือ เล่มเล็กๆ 10 บาทกลับมาบ้าน ดีใจสุดๆ ไม่รู้หายไปไหนหมดแล้ว.. คิดถึงจัง.. จากคุณ : Dino เหมียวจอมซ่าส์ - [ 8 ก.พ. 52 14:46:06 ]

ความคิดเห็นที่ 45 กระทู้นี้น่ารักจัง ^^    จขกท.ที่เคยใส่ส้นสูงใช่ป่าวเนี่ย   นึกถึงพ่อเราเหมือนกัน แต่พ่อเราชอบพาไปกินแกงส้มปลาช่อนแป๊ะซะ ยำไข่แมงดา อะไรทำนองเนี้ย ตอนเป็นเด็กๆ นี่มันเผ็ดนะพ่อ..    - -"...   พอวันปีใหม่ ทั้งบ้านก็ต้องนั่งล้อมวงเค้ก แอปเปิ้ล สาลี่ เรากับน้องจะตื่นเต้นกันมากกก...  ตลกดี แล้วถ้าไม่มีไอ้ 3 อย่างนี้แล้ว มันจะไม่ใช่ปีใหม่หรือยังไง  555+ ขอบใจ คุณcookiecompany ที่ทำให้เรานึกถึงเรื่องพวกนี้ค่ะ จากคุณ : ม่านทอง - [ 8 ก.พ. 52 14:47:41 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ทุกวันนี้จบมาจากวิทยาลัยการโรงเเรมชั้นหนึ่ง เป็นเชฟโรงเเรมห้าดาว ทำเเต่อาหารหรูๆสวยๆอาหารไทยเเกะสลักทุกชิ้นให้ชาวบ้านกิน เเต่พอกลับบ้านไปทีไร โทรบอกเเม่ก่อน อยากกินอาหารง่ายๆฝีมือเเม่ ที่เรากินตั้งเเต่เด็ก เช่น ไข่ยัดไส้ อาจจะไม่เลิศหรูใส่ชามเงินชามทอง เเต่อาหารที่เรากิน ตั้งเเต่เด็กโดยฝีมือเเม่เรา เเละเเม่ของทุกๆคนยังไง ก็เป็นอาหารที่วิเศษสุด ยังตราตรึงอยู่ในความทรงจำ จากคุณ : panard1 - [ 8 ก.พ. 52 14:49:21 ]

ความคิดเห็นที่ 47 อ่านแล้วน้ำตาไหลไม่หยุดเลยค่ะ ซาบซึ้งมาก ๆ สำหรับบ้านเรา พ่อทำงานก่อสร้าง สร้างบ้านให้คนอื่นอยู่ แต่บ้านเราไม่หรูเลย แม่มีลูกห้าคน พ่อไม่ค่อยส่งเงินมาให้ใช้เพราะไม่เคยได้ค่าแรงตามกำหนดแย่งสบาย ๆ เลยสักครั้ง บางครั้งต้องมากู้คนอื่นไปจ่ายลูกน้องก่อน เพราะลูกน้องไม่มีจะกินกันเป็นร้อยชีวิต ดังนั้นเรื่องจะไปทานอาหารนอกบ้านกันเนครอบครัวไม่เคยมีเลยค่ะ หากจะคิดถึงมื้อที่หรูกับครอบครัว ก็จะคิดถึง ต้มซุปเนื้อหม้อใหญ่มากเลี้ยงได้ทั้งหมู่บ้าน เพราะพี่ชายสองคน พี่สาวสองคนกำลังโต ทานข้าวกันเป็นกะละมัง ๆ อร่อยมากกกกกกกกกกกกก ผัดผักสักจานที่มีแต่ผักเยอะมากกกกกกกกก อาจมีกุ้งมาบ้าง แต่เชื่อไหมไม่มีใครชอบกินกุ้ง กินหมู ทุกคนชอบกินผักมากกกกกกกกกกกก อาหารแม้ทำทุกจานอร่อยมากกกกกกกกก จนไม่มีใครเคยบ่นอยากทานอาหารนอกบ้าน เราไม่เคยมีความคิดอยากกินอาหารนอกบ้านกันเลยค่ะ อาหารหวานที่บ้านมักจะเป็น กล้วยบวดชี ฟักทองแกงบวด หรืออะไรที่ใกล้เคียงแบบนี้ แม้แต่ขนมเข่งไหว้เจ้าแม่ยังทำเอง ต้มไก่เอง เป็นไก่ต้มที่อร่อยมากเมื่อจิ้มกับน้ำจิ้มพริกเกลือฝีมือแม่ และน้ำจิ้มขิงแบบไหหลำ ขนมเข่งไม่เคยได้ทานที่อร่อยขนาดนั้นอีกเลย มาคิดถึงปัจจุบัน พ่อเราก็เสียไปแล้วเช่นกัน เหลือแต่แม่ยังอยู่ที่บ้านเดิม คนอื่นต่างมีครอบครัวไป แต่เรายังคิดถึงอาหารของแม่ ไม่ว่าจะเป็น แกงป่าไก่ แกงเลียง หมูพะโล้ ปลาโอต้มขิง ไก่ผัดขิง หรือแค่ยำมะเขือของแม่ก็อร่อยจนน้ำหูน้ำตาไหล วันนี้จะไปทานข้าวบ้านแม่พอดี แต่คงไปแบบธรรมดา ๆ ไม่กล้าแม้แต่จะบอกแม่ว่า "คิดถึงอาหารของแม่จัง" จากคุณ : แม่น้องเอเอ - [ 8 ก.พ. 52 14:52:37 ]

ความคิดเห็นที่ 48 อ่านแล้วคิดถึงความทรงจำตอนเด็กๆ ที่ยังจำได้ไม่เคยลืมเหมือนกันค่ะ บ้านของปลาหมึกโป๊งโป๊งชึ่งอยู่ในอำเภอที่ไม่เจริญ พ่อกับแม่ก็เป็นครูธรรมดาๆ พอพี่ชายจะขึ้น ปอห้า สมัยนั้นพวกครูๆก็จะฮิตส่งลูกไปเรียนอำเภอที่มีโรงแรียนดีๆ พ่อกะแม่ก็ส่งพี่ไป เท่านั้นแหละ ความเจริญก็หลั่งไหลเข้ามาสู่บ้านเราเร้ย และไก่ทอดเคเอฟซีก็เป็นหนึ่งในนั้น พี่กลับบ้านมาเล่าให้ฟังว่าที่ โรงเรียนเค้าฮิตไปกินกัน เป็นไก่ทอดฝรั่งกินกับโค้ก พ่อกะแม่ก็เลยจะพาพี่ชาย เรา และน้องสาวไปกิน โห้ว ตอนเหยียบเข้าไป ร้านเป็นห้องแอร์ มีคนเยอะแยะเลย สมัยนั้น ไก่ทอดที่รู้จักก็มีแค่ไก่ทอดแมะ(ไก่ทอดหาดใหญ่) ไม่เคยเห็นไก่ทอดแบบสีเหลืองๆ ชุบแป้งกรอบๆเลย พับผ่า ด้วยความที่ไม่เคย พ่อแม่พี่ชาย เราและน้อง ก็นั่งรอทีโต๊ะให้เค้ามาถามว่าจะกินอะไรประมาณนั้น นั่งรอน้านนาน ไม่มีพนักงานมาเลย หันซ้ายหันขวาดูคนอื่นว่าเค้าทำยังไงกัน  พ่อกะแม่เหมือนฮีโร่มากเลยในสายตาเราตอนนั้น พ่อกะแม่ลุกเดินกันไปสองคนดุ่มๆ ไปเลือกว่าจะซื้ออะไรบ้าง(สั่งไม่เปนอีก จิ้มๆเอา) สุดท้ายก็ซื้อมาได้ เรากะพี่น้อง ตื่นเต้นกันใหญ่ เก็บทิชชูที่เป็นรูปลุงเคนมาด้วยนะ เก็บไว้ในลิ้นชักของสำคัญเลย พอโตมา ก็มาคิดว่า เป็นเอามาก อิอิอิ เดี๋ยวนี้ที่บ้านไม่มีใครชอบกินแล้ว กลับมากินไก่ทอดแมะเหมือนเดิม เหลือแต่พี่ชาย ที่ยัง royalty กับไก่ลุงเคนไม่เปลี่ยนแปลง เอิ๊กๆ จากคุณ : ปลาหมึกโป๊งโป๊งชึ่ง - [ 8 ก.พ. 52 14:56:24 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ร้านโปรด ร้านประจำที่เคยกินกับครอบครัวตอนเด็กๆคือ ร้านรส คลองประปา และ พงหลีภัตตาคาร สมัยก่อนบ้าน อยู่แถวห้วยขวาง จำได้ว่าคุณพ่อ ต้องสั่งเบียร์ดำมากิน กับอาหาร ร้านรส นี่อาหารโปรดของเราที่สั่งคือปลาสำลีเผา ส่วนพงหลีนี่จำไม่ค่อยได้ รู้แต่โต๊ะจะเป็นกลมๆ ต้องหมุนๆ ให้อาหาร  วนมาตรงหน้า เรากับน้องก็จะคอยหมุนๆเล่นจนโดนแม่ดุ พอโตมา ย้ายบ้านออกนอกเมืองมาอยู่แถวบางเขน อยากกลับไปกินร้านรส คลองประปา พาแม่ไป ปรากฎว่า อาหารรสไม่เหมือนเดิม คงเปลี่ยนแม่ครัวไปแล้ว หรือไม่ก็ร้านอาหารร้านอื่นๆทำได้เหมือนๆกันไปหมด ร้านไก่ทอด ในห้างที่กินเจ้าแรก คือ เอ แอนด์ ดับบลิว กินน้ำรู๊ทเบียร์ไปอึกแรก ต๊าย นี่มันน้ำซาสี่นี่นา มาเรียกซะหรู จากคุณ : gothenburger - [ 8 ก.พ. 52 14:57:25 ]

ความคิดเห็นที่ 50 โอ๊ยโย๋ ขึ้นเป็นกระทู้แนะนำซะงั้น ขอบคุณนะครับ ^^'' กระทู้นี้ดีหมดยกเว้นเรื่องเดียว... #45 ผมใส่ส้นสูงคือแลกกับคุณเพื่อนสนิทมาลองเฉย ๆ นะคร้าบบ ว่ามันใส่ยากแค่ไหน ไม่ได้ชอบเป็นการส่วนตัว T T #35 เอ๊ะ นี่ใครเนี่ย อยู่วงการเดียวกับผมรึครับ ผมฝากตัวด้วยนะครับ :D จากคุณ : cookiecompany - [ 8 ก.พ. 52 15:10:39 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ชอบประโยคนี้ "เมื่อเรา "ตัวใหญ่" ขึ้น สิ่งเล็ก ๆ ที่เราเคยมีความสุขกับมันได้ ก็กลับกลายเป็นไร้ค่า" อ่านจบแล้วน้ำตาซึมเลย นึกถึงสมัยเด็กๆได้กไปกินบาร์บีคิวที่โรบินสันรัชดาทีรัย เป็นที่กรี๊ดกร๊าดกันสามพี่น้องมาก จำได้ว่าเป็นห้างที่ได้ไปบ่อยที่สุด เพราะไปกินบาร์บีคิว ซึ่งตอนนั้นมันมีสาขาเดียว ทั้งที่แต่ก่อนปะป๊าก็ไม่ได้มีตังค์เท่านี้แต่ก็พาลูกๆไปกินเสมอ อีกห้างก็จะเป็นไดมารู เป็นห้างที่ชอบไปซื้อของซาริโอ้กัน ถึงป๊าไม่ได้มีตังค์เท่านี้ ก็อยากให้ลูกได้ใช้ของดีๆ T^T จริงๆเราก็เคยพูดกับป๊าเรื่องรสชาติอาหาร ป๊าเลยบอกว่า คงเพราะเราได้กินอาหารเยอะขึ้น พอเจออาหารที่อร่อยกว่า ไอ้ที่เคยคิดว่าอร่อยมันก็กลายเป็นไม่อร่อยไป สรุปแล้ว ซึ้ง T^T จากคุณ : Reda - [ 8 ก.พ. 52 15:30:48 ]

ความคิดเห็นที่ 52 สมัยเด็ก ๆ พ่อชอบพาไปห้างโรบินสันที่สีลม เดี๋ยวนี้ปิดแล้วล่ะ  เมื่อก่อนจะเปิดเป็นร้านเหมือนฟูตเซ็นเตอร์  ชั้นล่างสุด  เราจะชอบไปกินยากิโซบะ  กับ  ส่วนน้องจะสั่งเกี้ยวซ่า  เพราะพ่อเราทำงานหนักมากกลับดึกทุกวันเลย  วันไหนพ่อเรากลับเร็ว  เราจะได้ไปโรบินสันกัน 4 พี่น้อง  ไปมันทั้งชุดนอนเลย  แล้วทุกคนจะสั่งมากินเหมือนกัน  เมื่อก่อนคิดว่ามันอร่อยมาก ๆ หลัง ๆ เวลาไปร้านอาหารญี่ปุ่นก็ไม่ได้สั่งแล้ว  พ่อเราเสียไปจะ 9 ปีแล้วล่ะ  ก็ไม่ได้กินยากิโชบะอีก  จะวันก่อนไปกินฮะจิบังราเมงกับน้องชาย  เลยสั่งยากิโซบะกับเกี้ยวซ่ามากินแล้วนึกถึงเรื่องสมัยก่อน ๆ กัน  พูดไปพูดมาก็น้ำตาซึมซะงั้น  เลยเป็นยากิโซบะที่อร่อยเหมือนเดิมอีกแล้วล่ะ จากคุณ : vdone73 - [ 8 ก.พ. 52 15:30:57 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ซึม...คับ คิดถึงปะป๊า...มะม๊า...จัง จากคุณ : FreeBird11 - [ 8 ก.พ. 52 15:38:58 ]

ความคิดเห็นที่ 54 อิ่มใจดีจังคับ* ------------------------------------- จากคุณ : tangdern (tangdern) - [ 8 ก.พ. 52 16:34:58 ]

ความคิดเห็นที่ 55 อ่านแล้วน้ำตาคลอ.... เราก็อาจจะเป็นคนหนึ่งที่ ตัวใหญ่ขึ้น เหมือนกัน... จากคุณ : agate - [ 8 ก.พ. 52 16:49:46 ]

ความคิดเห็นที่ 56 คิดถึงบ้านครับ.... อ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกสำนึกแล้ว สมัยก่อนนี่เรามัน เลว จริงๆ.... ว่าแล้วเดี๋ยวกลับจากเชียงใหม่ต้องพาที่บ้านไปทานข้าวนอกบ้านสักหน่อยแล้ว...อิอิ จากคุณ : พี่เข้ม ณ.หัวหมาก - [ 8 ก.พ. 52 16:50:17 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ภาพในอดีตมันชัดสำหรับผมเสมอ อดีตของผมแม้มันไม่สบายและมีพร้อมเท่าวันนี้ แต่โชคดีที่มันมีความสุข  เวลานึกถึงทีไรก็อดอิ่มเอมไม่ได้ ...จนบางทีเหมือนมันจะมีความสุขมากกว่าในวันนี้ด้วยซ้ำไป วันนี้ภาระของทุกคนช่างมากมาย   ทุกคนต่างแสวงหาความมั่งคั่ง มั่นคงให้กับชีวิต อะไรหนอช่างพาเรามาไกลถึงเพียงนี้ หรือที่เราทำกันอยู่มันคือการชดเชยในสิ่งที่เราไม่มีในอดีต --------------------------------------------------------------------------------- วันนี้ก็จะกลายเป็นอดีตของพรุ่งนี้เช่นกัน ถ้าวันนี้มีความสุข  พรุ่งนี้เราก็จะมีอีกหนึ่งวันที่เป็นความทรงจำดีๆเก็บไว้ พวกเราโชคดีที่พ่อแม่เห็นความสำคัญของการศึกษา และอิสระในการเลือกทางเดินชีวิต และอยากให้ท่านร่วมชื่นชมกับความสำเร็จของเราไปเรื่อยๆ จากคุณ : KOKISME - [ 8 ก.พ. 52 16:55:54 ]

ความคิดเห็นที่ 58 สำหรับเราก้ยังอร่อยอยู่นะ^^ ของแบบนี้นานาจิตตังอ่ะ^^ แต่ไงก็ยังรู้สึกแปลกๆกับคำว่าอาหารขยะอ่ะ^^" อาจไม่มีประโยชน์ ไม่อร่อยสำหรับคนบางคน แต่กับบางคนอีกอ่ะแหล่ะ ที่รู้สึกว่ามันได้ให้ประโยชน์ ได้ให้ความอร่อยกับเค้าอ่ะ พูดไปแบบนี้ก้เหมือนดูถูกอาหารอ่ะ เราเลยไม่ค่อยชอบคำนี้^^" แบบว่าลองคิดดูจิ ถ้ามีคนบางคนนั่งทานอาหารแบบนี้อยู่แล้วรู้สึกว่ามันอร่อยมาก แล้วมีคนบอกว่ามันขยะ เค้าจะรู้สึกไง^^" สำหรับเรา อาหารทุกอย่างไม่ขยะนะ ถึงมันเน่าเสียแล้วมันก้เป็นปุ๋ยเป็นอาหารต่อให้พืชไม้ต่างๆได้อ่ะ^^ ความเห็นส่วนตัวนะครับ ขออภัย^^" จากคุณ : jetty2004 - [ 8 ก.พ. 52 17:20:18 ]

ความคิดเห็นที่ 59 เมื่อไม่นานมานี้เรากับครอบครัวได้ไปทานข้าวที่ร้านอาหารเก่าที่เคยไปทานกันสมัยเด็กๆพร้อมหน้า เราสั่งกับข้าวเหมือนที่เราสั่งมาสมัยก่อนทั้งหมดเลย แล้วเราก็คุยกันถึงเรื่องเก่าๆของครอบครัวเรา สมัยนั้นเรากับพี่ชายมัวแต่ห่วงเล่น ขนาดร้านไม่ได้มีของเล่นให้เล่น เรายังไปปีนเก้าอี้ หลบกันตามเสา หรือวิ่งไล่จับกันสนุกๆ จนบางครั้งคุณแม่ก็จะดุ บอกว่าให้ทานข้าวให้หมดก่อนค่อยเล่นกัน เรากับพี่ก็จะงอแงแต่ก็ฝืนทานจนหมดแล้วไปเล่นต่อ คุยกันไปถึงอดีตก็หัวเราะกัน มันมีความสุขมากเลย เวลาผ่านไปอาหารเดิมๆถูกยกมา ออส่วน หอยจ้อ แฮกึ๊น ต้มแกงจืดและยำอร่อยอีก 1จาน เราลงมือทานกันจนหมด แต่เรากับพี่กลับคิดเหมือนกันอยู่อย่างโดยไม่รู้ตัว วันหนึ่งขณะนั่งรถกลับบ้านกันก็ พี่ชายก็หันมาถามว่า กับข้าวคืนนั้น ออส่วนมันน้อยลงกว่าเมื่อก่อนรึเปล่า เราก็หัวเราะ บอกว่า ออส่วนคงไม่น้อยลงหรอก แต่พวกเราตัวโตขึ้นและตั้งใจกินมากกว่าตอนเด็กต่างหาก ^^ แก้ไขเมื่อ 08 ก.พ. 52 17:30:22 จากคุณ : เสียงจากบ้านนา - [ 8 ก.พ. 52 17:30:07 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ถ้าถามเมื่อ 20 ปีก่อน  ก็จะตอบว่าเป็นร้านข้าวแกงที่ขายอยู่ที่ตึกแถวหน้าบ้านผมเอง ตอนนั้นคุณแม่เปิดร้านข้าวแกงช่วยเศรษฐกิจในบ้าน ขายของในร้านมันรายได้ไม่ดี บางวันขายได้20บาทคุณแม่ผมเลยคิดจะเปิดร้านข้าวแกงมาช่วยหารายได้เสริม สมัยนั้นผมเรียนอยู่ประถมก็เป็นลูกมือยกเสิิร์ฟๆ  แอบปีนตู้ตักขายแทนอยู่บ่อยๆ  หกมั่งล่ะ ตักเยอะมั่ง น้อยมั่ง โดนแม่เอ็ดบ้างแต่ลูกค้าก้อไม่เคยบ่น ขายได้(กำไร)วันละพันสองพันบาทสมัยนั้นก็ช่วยค่าขนมผมได้เยอะ อุอุ จำได้ว่าสมัยเด็กๆผมไม่เคยชอบกินข้างราดแกงเลย  อาหารเช้า ต้องเป็นขนมปัง+ไส้หรอก หรือ ABF เท่านั้น  จนกระทั่งภาระเข้าถาโถมที่บ้านนี่แหละเลยต้องจำใจกินข้าวราดแกง สมัยเด็กๆไม่เคยคิดว่ามันอร่อยเลย ไม่รู้กินเข้าไปได้ยังไง แกงมันๆ ต้้มจืดใสๆ น้ำชาแก่ๆไว้กินกับข้าวราดแกง จนกระทั่งโตมาด้วยเงินจากข้าวราดแกงนี่แหละถึงรู้ว่ามันอร่อยยย !!!   ทุกวันนี้เวลาเดินผ่านร้านข้าวแกงเห็นร้านไหนดูน่ากินต้องลุยเลย อิอิ =============================== กลับมาเข้าเรื่องดีกว่า สมัยเด็กๆ อาหารนอกบ้านที่นานๆจะได้ทานทีนึงคือ "สุกี้" สมัยนั้นคุณพ่อขับรถพาไปทาน ที่ สุกี้หลายหลาย ตรงไดมารูพระโขนง (ใครจำได้มั่งเนี่ย) ร้านนี้เป็นร้านที่คุณพ่อพาไปแล้วผมรู้สึกว่าอร่อยมาก  เพราะเด็กๆพวกผมไม่ค่อยมีเวลาอยู่กับคุณพ่อเท่าไร เพราะท่านต้องทำงานหนัก หาเงินเลี้ยงพวกผม เช้ามาไปเรียนเย็นกลับมาคุณพ่อยังไม่เข้าบ้านเลย  (เดี๋ยวนี้ผลัดกันมั่งแล้ว อิอิ) ทุกวันนี้ก็ยังชอบ"สุกี้"อยู่  แต่เห็นราคาของ MK แล้วปวดใจเอาเรื่องอยู่แฮะ  หุหุ 2คนปาเข้าไปเกือบ 1000 จากคุณ : oh!great - [ 8 ก.พ. 52 17:32:00 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ซึ้งจังเลย จากคุณ : ขี้เหงา...เอาแต่ใจ - [ 8 ก.พ. 52 17:35:05 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ตอนเด็กๆ ตอนกลับจากโรงเรียนประจำ พ่อซื้อปลาหมึกปิ้ง จิ้มน้ำจิ้มเผ็ดหน่อยๆ มาให้กินทุกวันศุกร์ พ่อซื้อมา 7 ไม้ 20 บาท แบ่งกับน้องสาว  อร่อยมาก แอบคิดว่าน้อยไปหน่อย พอกินหมด บอกกับพ่อว่า ถ้าหนูถูกหวยรางวัลที่  1 หนูจะซื้อกินคนละ 10 ไม้กับน้องสาว เรายังจำได้เลย พ่อหัวเราะแล้วบอกว่าไม่ต้องถูกรางวัลก็ซื้อได้ลูก กินทีละน้อยๆ มันอร่อยดี ทุกวันนี้ ตอนที่เรามีกำลังพอที่จะซื้อกินเองได้เราตามหาร้านนี้ตลอดเวลา แต่เราก็ ไม่เคยเจอร้านนี้อีกเลย ร้านแห่งความทรงจำ ปลาหมึกปิ้ง ที่ตลาดสด อุทัยธานี จากคุณ : nattabb - [ 8 ก.พ. 52 18:10:43 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ขอบคุณครับ..  ที่ทำให้ผมรู้จักมองตัวเองให้ดีขึ้น  ขอบคุณจริงๆ จากคุณ : nai_aoum - [ 8 ก.พ. 52 18:11:33 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ทำให้รู้สึกถึง อดีตอันมีค่าที่หาไม่ได้      ร้านที่ว่าก็มีแต่มันปิดไปแล้ว นิวเลิศ สุกี้ ตรงปากทางซอยนวศรี แล้วไอติมร้าน สิงคโปร์ ตรงที่เป็น  Central หัวหมาก นะครับ นึกถึงคนที่จูงมือเราไป แล้ววันนี้ คนที่เคยจูงมือเรา คุณได้จูงมือเขาไปไหนบ้างหรือเปล่า จากคุณ : โลกันต์ - [ 8 ก.พ. 52 18:17:41 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ขอบคุณ จคกท สำหรับ กระทู้ดีๆครับ มื้อ พิเศาสำหรับครอบครัว คือมื้อไหนที่มี หมู ไก่ บ้างเพราะปรกติมีแต่ผัก พ่อปั่น 3 ล้อ แม่ค้าขายเล็กๆน้อยๆ ลูก 7 คน ทุกคนได้เรียนแค่ ป 4. แต่ที่จบปริญญามา 5 คน นี่ก็ต้องขนขวายเรียนไปด้วยทำงานไปด้วย ปัจจุบันแยกกันไปมีครอบครัว แต่ทุกวัน 16 เมษายน ซึ่งทางเหนือถือว่าเป็น รดน้ำดำหัว พ่อแม่ ทุกคนจะต้องมารวมกันที่บ้านแม่ เพื่อรดน้ำขอพร และก็กิน ข้าวร่วมกันอย่างมีความสุข และอีกวันหนึ่งคือ 4 ธันวาคม ที่วันเกิดแม่ พี่น้องทั้งหมดก็จะไปรวมเพื่อทำกับข้าวแล้กินกันที่บ้านแม่ พ่อผมเสียเมื่อ เกือบ 30 ปีแล้วครับ ตลอดระยะเวลา เกือบ 20 ปีแล้วที่ทำแบบนี้ ผมเองมีลูกคนเดียว ทุกวันนี้ ถ้าไม่ติดงานสำคัญจริง เข้ามือเช้าและเย็น จะกินด้วยกันตลอด และโดยเฉพาะมื้อเช้าผมจะเป็นคนตื่นมาทำ เพื่อให้ลูกกินก่อนไปโรงเรียน ทุกวัน แล้วก็ไปส่งไปโรงเรียน จากคุณ : ลุงแดง (มดแดง สารภี) - [ 8 ก.พ. 52 19:07:18 ]

ความคิดเห็นที่ 66 อ่านและ :) จากคุณ : friskyz~* - [ 8 ก.พ. 52 19:28:23 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ขอบคุณคุณ จขกท นะคะ ที่มาเล่าเรื่องราวดี ๆ ให้พวกเราได้อ่านกัน อ่านแล้วน้ำตาไหลค่ะ ซึ้งมาก ๆ จริงนะคะ อาหารแม้จะมื้อเล็ก หรืออาหารธรรมดาแค่ไหน แต่ได้ทานกับคนที่พิเศษของเรา มันแสนจะอร่อยและมีความสำคัญมาก ๆ ค่ะ ตอนนี้ยังน้ำตาไหลอยู่นะคะ ทำให้เราคิดได้ว่า เราโชคดีจัง ที่ยังมีคุณพ่อคุณแม่ให้ไปนั่งกินข้าวด้วยกัน ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ ที่ผ่านมา เรามีแบบว่าดื้อบ้าง เถียงพ่อแม่บ้างค่ะ ยอมรับ แต่เราก็รักเค้านะคะ แต่ก็นะคะ แอบมีบ้างเล็ก ๆ พออ่านกระทู้ของคุณ ทำให้เราคิดได้ว่า เราควรจะทำดีกับพ่อแม่เราให้มาก ๆ นะ พูดดี ๆ ทำดี ๆ กับท่านมาก ๆ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ จากคุณ : แม่น้องไจ๊ - [ 8 ก.พ. 52 19:30:30 A:124.120.140.83 X: TicketID:176503 ]

ความคิดเห็นที่ 68 อืมตอนเด็ก ผมก็รู้สึกอย่างนี้เหมือนกัน แต่ตอนนี้ ผมกลับรู้สึกเฉยๆ เพราะ เมื่อก่อนผมอยู่ต่างจังหวัด แต่ตอนนี้ผมกลับรู้สึกเฉยๆซะอย่างนั้น (May the newtype be with you) ขอให้นิวไทป์จงสถิตย์อยู่กับท่าน จากคุณ : Norah - [ 8 ก.พ. 52 19:35:32 ]

ความคิดเห็นที่ 69 อ่านแล้วโดนค่ะ นึกถึงตอนสมัยเป็นนักศึกษา นั่งดังกิ้นโดนัท หรือมิสเตอร์โดนัท นี่หรูมากกกกกก เดี๋ยวนี้เดินผ่าน แล้วเฉย ๆ ค่ะ สงสัย เราจะ ตัวหญ่าย ขึ้นเนอะ จากคุณ : หมู (ตัว) อ้วน - [ 8 ก.พ. 52 20:15:37 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ไม่แปลกอะไรหรอก พอวัยเปลี่ยน ความชอบก็เปลี่ยน สมัยวัยรุ่นเข้าร้าน fastfood เป็นว่าเล่น แต่ตอนนี้ไม่เคยคิดเหยียบ เด็กๆ แย่งกันกินเนื้อ ตอนนี้แย่งกันกินผัก เด็กๆ อยากได้หุ่นยนต์ Gundum ที่โชว์ในตู้ที่ห้างฯใจจะขาด แต่ไม่มีปัญญาซื้อ ตอนนี้มีปัญญาซื้อ จะเอากี่ตัวก็ได้ แต่ไม่มีความอยากหลงเหลืออยู่เลย ฉันใดฉันนั้น จากคุณ : ยืม login แฟนมาตอบ (กาแฟขม) - [ 8 ก.พ. 52 20:20:05 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ซึ้งจังเลยค่ะ อ่านแล้วนึกถึงวันเวลาเก่าๆสมัยเด็กๆ ตอนเด็กที่บ้านยากจนมากๆ ต้องไปซื้อก๋วยเตี๋ยวมากินกับข้าวสวย กินกัน5คนพ่อแม่และลูกๆ ความรู้สึกตอนนั้นมันอร่อยมากๆ แค่น้ำซุบก๋วยเต๋ยวกับข้าวเปล่าๆก็สวรรค์สุดๆแล้ว แต่ตอนนี้เรียนจบทำงานแล้วบางทีก็นึกถึงวันเวลาที่เคยลำมากๆตอนเด็กๆ เลยออกไปซื้อก๋วยเตี๋ยวมากินกับข้าวบ้าง แต่มันก็ไม่อร่อยเอาเสียเลย.. อยากย้อนเวลากลับไปเหมือนกันค่ะT-T จากคุณ : นะยะหล่อน - [ 8 ก.พ. 52 21:10:26 ]

ความคิดเห็นที่ 72 เราเคยคิดเหมือน จขกท. เลยค่ะ... เพียงแต่ เราไม่มีร้านพิเศษแบบ จขกท. เท่านั้น.... เรามีแต่ "ของพิเศษ".... เรามีพี่น้องเยอะแยะมากมาย ... พ่อแม่ค้าขาย ไม่ร่ำรวย แต่ก็ไม่ถึงกับอดอยาก.... นานๆที(หลายๆปีครั้ง) ที่พ่อต้องไปฮ่องกงเพื่อไปซื้อของมาขาย (ของที่ไม่มีในเมืองไทยและต้องการใช้จริงๆ) พ่อจะซื้อชอคโกแลตมาให้ลูกๆ เป็นชอคโกแลตกล่อง ข้างในมีชอคโกแลตเม็ดๆ... พ่อซื้อมากล่องเดียว (พ่อมีเงินไม่มากนัก)... ในช่วงนั้น ทุกวันหลังอาหารเย็น พี่คนโตจะหยิบกล่องชอคโกแลตออกมา จากตู้เย็น แล้วหยิบแบ่งให้น้องๆ รวมทั้งตนเอง คนละ 1 ชิ้น ที่เหลือก็เก็บเข้าตู้เย็นสำหรับวันหลัง.... เมื่อชอคโกแลตเข้าปาก เมื่อได้ลิ้มรสชาติความอร่อย มันหอม มันอร่อยจนไม่อยากให้หมด.... ต้องอมไว้นานๆ เท่าทีจะนานได้... แม้แต่กล่องใส่ชอคโกแลต ทุกคนยังแย่งกัน อยากจะได้... ทุกวันนี้ มีเงินซื้อชอคโกแลตได้ กลับไม่นึกอยากทาน... จากคุณ : กุ๊กกลาง - [ 8 ก.พ. 52 21:29:44 ]

ความคิดเห็นที่ 73 Probably "Little Home" for me............ จากคุณ : pocco - [ 8 ก.พ. 52 21:40:48 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ไม่มีร้านพิืเศษค่ะ มีแต่มื้อพิเศษ มื๊อพิเศษของที่บ้าน คือเลี้ยงกันเล็กๆ ช่วยกันทำกับข้าว ทำทุกคนในบ้านเลย อาจจะสั่งหมูกะทะมาที่บ้านบ้างบางครั้ง แต่มันก็มีความสุขนะ อาหารทุกอย่างมีแต่ของอร่อยๆ ของชอบเราทั้งนั้น และเราก็กินทุกอย่างที่ขวางหน้าเลย สนุกดีนะ เราแย่งของกินกับพ่อ ตลกดี พ่อก็จะแบ่งครึ่งนึงให้เราเสมอ ไม่เว้นแม้แต่ กระดูกหมูแค่ชิ้นเดียว 55+ (ดันจะกินชิ้นเดียวกัน) พ่อจะกัดแล้วเอาให้เราครึ่งนึง ทุกครั้งเลย แก้ไขเมื่อ 08 ก.พ. 52 21:56:51 จากคุณ : WizKiez - [ 8 ก.พ. 52 21:55:24 ]

ความคิดเห็นที่ 75 เป็นบทความที่น่ารักจัง....ไปเป็นนักเขียนได้เลยค่ะ  ^^ จากคุณ : iTiMiTi - [ 8 ก.พ. 52 22:18:04 ]

ความคิดเห็นที่ 76 กระทู้นี้ดีจัง อ่านกระทู้คุณคุ้กกี้มาเยอะก็มีอันนี้แหละอันแรกที่ตอบ^^'' โดนใจค่ะ ร้านอร่อยสุดของเราคือ McDonald เดอะมอลล์ราม ก่อนที่จะเปลี่ยนของเล่นเป็นพลาสติก ตอนเด็กๆมันเป็นสไลด์เดอร์ไม้ ที่ไม่มีอะไรเลย แต่ไปเล่นทุกครั้งก็สนุกมากทุกครั้ง^^ จากคุณ : นางสาวแสนดี..sandy - [ 8 ก.พ. 52 22:32:06 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ผมออกจากวงการนี้มานานแล้วครับ แต่ยังชอบอยู่นะ แต่ไม่ค่อยได้ติดตามเท่าไหร่งิ เอิ้กๆ ผมต้องฝากตัวคุณมากกว่าครับ ^^ ผมเคยทำหนังสือเล่มเดียวกันกับที่คุณเขียนให้เมื่อก่อนด้วยครับ ตอนนี้ผมมาดูแลกิจการที่บ้าน แล้ว ห่างหายไปนาน แก้ไขเมื่อ 09 ก.พ. 52 03:55:38 จากคุณ : ppmpass - [ 8 ก.พ. 52 22:34:12 ]

ความคิดเห็นที่ 78 อาหารที่อร่อยที่สุดของเรา ที่เราไม่ได้กินมานานมากแล้วคือ ข้าวคลุกกับปลาในแกงส้ม มันพิเศษตรงที่ว่า ยายจะเอาปลาในแกงนั่นมาล้างกับน้ำอุ่นให้มันหายเผ็ดแล้วก็เอามาคลุกๆ กับข้าวใส่น้ำปลา จากนั้นยายก็ป้อนเราทีละคำทีละคำ อิอิ ตอนนี้ เราแก่เกินกว่าจะกินแกงโดยล้างปลาแบบนั้นอีกแล้ว ยายก็เลยไม่มีอะไรทำ เราเปลี่ยนหน้าที่เป็นเด็กตำหมากของยายทุกครั้งที่มีโอกาสได้กลับไปเยี่ยมยาย หรือยายมาเยี่ยมเรา (พ่อกับแม่มักจะมาเยี่ยมเราบ่อย ๆ เราจะบอกพ่อว่า ชวนยายมาด้วยนะ ) เราชอบพายายไปเที่ยวห้างไปกินไอศครีม ยายบอกว่า มันเย็นไปน่ะลูก เย็นเหงือก 555 แต่ก็ไป แล้วยายก็บอกว่า มันแพงนะลูก เราก็บอกว่า ไม่แพงหรอกยาย เท่าไหร่ก็กิน ถ้ายายชอบนะ (เรารู้ว่า ยายชอบ แต่ยายกลัวเราเปลืองเงินไง) จากคุณ : ใคร ๆ ก็รู้ว่าเรารักยาย - [ 8 ก.พ. 52 22:59:00 A:192.168.0.17 X:125.24.29.94 TicketID:124056 ]

ความคิดเห็นที่ 79 เชสเตอร์ กิลล์ ยังเป็นมื้อพิเศษ สำหรับเราอยู่เสมอค่ะ เพราะโดยส่วนตัวเรากับแฟน ชอบกินข้าวไก่เผ็ดเชสเตอร์ มาก ๆ เป็นเมนูที่พิเศษ สำหรับวันที่ไปเดินห้างค่ะ กินกันสองคน หรือจะกินกับพี่น้อง ก็อร่อยเสมอ แต่กับเพื่อน ๆ บางคน ที่เค้าไฮโซ เค้าทำหน้ารังเกียจ ..... ไม่ได้จะเว่อร์นะ แต่อยากจะบอกว่า อาหารหรู ๆ ในร้านอาหารแพง ๆ ยังกินแล้วไม่ถูกใจอิ่มใจ เท่ากับข้าวไก่เผ็ดเชสเตอร์ ที่ราคาถูกกว่ามากมายเลย อ้อ....สาขาที่กินประจำ ก็สาขาเดียวกับ จขกท. นะ แถมยังชอบนั่งมุมนั้นเหมือนกันด้วยค่ะ จากคุณ : ประดับดาว - [ 8 ก.พ. 52 23:00:41 ]

ความคิดเห็นที่ 80 คิดว่าตัวเองโชคดี ที่ตอนนี้ ทุกๆวัน ยังคงพิเศษเหมือนเคย ไม่ว่าจะทานข้าวมื้อไหน ที่ไหน ขอแค่อยู่พร้อมหน้ากันเป็นครอบครัว ก็พิเศษที่สุดแล้วล่ะค่ะ จากคุณ : คุณน้องแมวเหมียว (pupu_ja) - [ 8 ก.พ. 52 23:00:54 ]

ความคิดเห็นที่ 81 อ่านแล้วน้ำตาจะไหล T_T ขอบคุณมากๆนะคะที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา ได้คิดอะไรหลายๆอย่างเลย พรุ่งนี้วันเกิดแม่ด้วย จากคุณ : vintageydarling - [ 8 ก.พ. 52 23:01:14 ]

ความคิดเห็นที่ 82 เขียนได้ดีมาก ๆ เลยค่ะ อ่านแล้วถึงกับอึ้งและซึ้งค่ะ ตอนเด็ก ๆ ที่บ้านจนมาก พ่อทำงานคนเดียวเลี้ยงคนทั้งบ้าน งานใช้แรงที่ต้องอาบเหงื่อต่างน้ำจริง ๆ ยังจำภาพได้ติดตาเลยค่ะ เราไม่เคยมีโอกาสไปนั่งกินอาหารนอกบ้านกันเลย แค่กินข้าวพร้อมหน้ากันก็ถือว่าดีมากแล้วค่ะ ทุกวันนี้ ถ้าพ่อแม่บ่นอยากจะกินอะไร ที่ไหน ขอให้บอก ลูกคนนี้ไม่เคยรีรอที่จะสรรหามาให้ จากคุณ : papa mama love u - [ 8 ก.พ. 52 23:10:39 ]

ความคิดเห็นที่ 83 เข้าจิต จากคุณ : Pui_LamOm - [ 9 ก.พ. 52 00:11:10 ]

ความคิดเห็นที่ 84 เขียนดีมากเลยค่ะ อ่านแล้วร้องไห้เลยอ่ะ นึกถึงวันเวลาเก่าๆ นึกถึงสมัยอนุบาล ทุกอาทิตย์ หลังเลิกเรียน แม่จะพาเรากับน้องไปกินร้านเอส แอนด์ พี ตรงข้ามห้างบางลำภู (ตอนนี้เป็นพันทิพย์ งามวงศ์วานไปแล้ว) ไปถึงก็จะสั่งแต่ยากิโซบะกับน้ำส้ม รู้สึกว่าเป็นอาหารที่อร่อยที่สุด ถึงจะผ่านมาเกือบ 20 ปี แต่เวลาผ่านไปแถวนั้นทีไรก็ต้องนึกถึงสมัยเด็กๆ ทุกครั้ง รักพ่อกับแม่ที่สุดเลย ^^ ,,ขอบคุณ จขกท มากค่ะ,, จากคุณ : ** ตัวโน๊ตเต้นระบำ ** - [ 9 ก.พ. 52 00:17:54 ]

ความคิดเห็นที่ 85 รู้สึกเฉยๆ นะคะ แต่ถ้าได้กลับไปร้านที่เราเคยกินตอนเด็กๆจะมีความสุข แต่ความทรงจำเกี่ยวกับการกินที่มีความสุขอีกอย่าง... ยังจำได้สมัยเด็กๆ อยู่ต่างจังหวัด  สมัยนั้นเวลาเขาขายทุเรียนจะไม่ปอกให้เหมือนสมัยนี้  พ่อก็จะต้องเป็นคนปอก  ทุกคนนั่งเป็นวงอยู่กลางบ้านให้กำลังใจพ่อที่กำลังนั่งปอก "อูย เจ็บมือ" "ฮืออออออ" เสียงพ่อออกแรงฉีกเปลือกทุเรียน เปลือกก็ไม่ขาดจากกันซะที "เอ้า..ขี้แตก" พี่ชายเราแหย่พ่อ ทำให้พ่อต้องหยุดชั่วคราว แล้วหัวเราะ  จากนั้นก็มาตั้งหลักกันใหม่ กว่าจะได้กิน เหงื่อแตก ทุเรียนน่ะ รสมันก็โอเค แต่สิ่งที่ทำให้มันอร่อยมาก เพราะบรรยากาศก่อนที่จะกินนี่เอง จากคุณ : ไอ้ตัวดื้อ - [ 9 ก.พ. 52 00:18:16 ]

ความคิดเห็นที่ 86 บรรยายได้ซึ้งมากค่ะ คิดถึงบ้านเลย (คิดถึงอยู่แล้ว แต่มากขึ้นค่ะ) ถ้าเป็น ณ ปัจจุบันนี้ อาหารที่คิดถึงที่สุด คืออาหารฝีมือพ่อค่ะ พ่อทำกับข้าวอร่อยมาก คิดถึงบ้าน คิดถึงพ่อกับแม่จัง T^T ขอบคุณสำหรับบทความดีๆนะคะ คุณ cookiecompany จากคุณ : BabeMIMI - [ 9 ก.พ. 52 00:27:17 ]

ความคิดเห็นที่ 87 ร้านอาหารสิ้นคิด สมัยก่อน ตั้งแต่เด็กจำความได้แถว ป.1 จนป๊ะไปทำงาน ตปท บินกลับมาอยู่ปีละ 1 เดือน ก็จะมี 2 ร้าน ศิริชัยไก่ย่าง (สาขา3) กับ ร้านก๋วยเตี๋ยวเนื้อสมบูรณ์โภชนา (ตรงข้าม รร ปานะพันธ์ มีใครเกิดทัน รร นี้บ้างเนี่ย) เวลาไปกินไก่ย่าง ผมกับน้องสาวก็จะแย่งกันกินหนัง ปีก น่อง กับเครื่องเทศในท้อง เนื้อที่เหลือให้ป๊ะกับหม่ามี้กินทุกที ส่วนร้านเตี๋ยวก็จะสั่งชุดหม้อไฟ เพื่มเนื้อ ลูกชิ้น และบรรดาเครื่องในทั้งหลาย กินกันจนอิ่ม ปีนึงก็จะได้กินไม่เกิน 2 ครั้ง จนตอนนี้ ป๊ะกับหม่ามี้ไม่อยู่แล้ว ผมกับน้องก็ยังพา ลูก หลาน ฯ ไปกินร้านเหล่านี้อยู่เหมือนเดิม ความอร่อย รสชาดอาหาร ก็ยังคงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง ยกเว้นราคา 666 จากคุณ : monsungja - [ 9 ก.พ. 52 00:37:00 ]

ความคิดเห็นที่ 88 ร้านในความทรงจำคือ "ภัตตาคารกุ้ยหลิน สุกี้-บะหมี่" ตรงถนนอโศก-ดินแดงค่ะ ตอนเด็ก ๆ เดินจากบ้านกันทั้งครอบครัวเป็นระยะทางประมาณ 1 ก.ม. เวลาผ่านสะพานข้ามคลองเล็กทีก็ตื่นเต้น รบเร้าให้พ่ออุ้มขึ้นดูน้ำในคลอง ทั้ง ๆ ที่มันไม่มีอะไรเลย ร้านติดห้องแอร์ มีสองชั้น อยู่ตรงหัวมุมเข้าซอยพอดี ด้านหน้ามีกระจกโชว์ เป็ดย่าง หม้อสุกี้แบบธรรมดา ๆ ใช้ตะกร้อถักทองเหลืองคลาสสิคมาก ๆ สุกี้ที่ร้านเป็นสุกี้แบบดั้งเดิม  แล้วก็มีเป็ดย่างอร่อย ของขึ้นชื่ออีกอย่างคือ ราดหน้า ไปทีไรได้กินทุกที ของหวานที่ขาดไม่ได้คือถั่วแดงเย็น เป็นถั่วแดง ใส่น้ำแดงผสมนมสีชมพูในแก้วทรงสูง ดูดน้ำกินก็ได้ ตักถั่วแดงกินก็อร่อย พอโตจนตัวสูงเลยสะพานข้ามคลอง ก็ได้เห็นแต่น้ำเน่า ๆ กับเครื่องบำบัดน้ำเสีย ภัตตาคารกุ้ยหลินก็ปิดกิจการตั้งแต่ปี 2540 แต่ก็ยังเหลือป้ายชื่อและร้านเดิม ๆ ให้ระลึกถึงความหลังครั้งยังเยาว์  เราเชื่อว่าร้านนี้เป็นร้านในความทรงจำของ หลาย ๆ ครอบครัวที่อยู่บนถนนอโศก-ดินแดงหรือใกล้เคียงค่ะ ..แม้ในความเป็นจริงในร้านจะไม่มีใครอีกแล้ว แต่เวลาเรามีโอกาสเดินผ่าน เมื่อ มองเข้าไปในร้าน เราก็ยังเห็นภาพครอบครัวของเราและอีกหลาย ๆ ครอบครัว ที่มีความสุขกับการกินสุกี้อร่อย ๆ พร้อมหน้าพร้อมตา แก้ไขเมื่อ 09 ก.พ. 52 00:58:33 จากคุณ : UrnoK - [ 9 ก.พ. 52 00:53:01 ]

ความคิดเห็นที่ 89 จิง ฮอตดอก คอนเฟิมว่าอร่อยมากกกกกกกกกกกกก ทีุ่สดแร้ว เด้งดึ๋ง เข้าไปก็ไปซื้อไอ้เนี่ยแหละ แต่ไม่อยากบอกมากเด๊ว บริษัทเห็นแล้วจะ up price 5555 จากคุณ : initial.as - [ 9 ก.พ. 52 01:02:17 ]

ความคิดเห็นที่ 90 อ่านแล้วรู้สึกดีมากเลยค่ะ คิดถึงมื้อพิเศษในความทรงจำเหมือนกัน สเต๊กประตูผี   โอหมูย่างเกาหลี(สมัยที่ร้านหมูกะทะยังไม่บูมในบ้านเรา) มื้อพิเศษที่กว่าจะได้ทานทีก็ต้องรอให้ปิดเทอมก่อน ถึงจะได้ขึ้นรถไปหาพ่อและทานกันพร้อมหน้าพ่อแม่ลูก ไม่รู้ว่าร้านทั้งสองยังเปิดอยู่รึเปล่า  ยังจำสภาพร้านได้อยู่เลย  ^^ ตอนนี้เราตัวใหญ่ขึ้น และอ้วนขึ้นด้วย 555 แต่ช่วงเวลาเหล่านั้นก็เป็นมื้อพิเศษของเราเสมอ จากคุณ : แป้งกระป๋องใหม่ - [ 9 ก.พ. 52 03:41:19 ]

ความคิดเห็นที่ 91 เมื่อก่อนเคเอฟซี กับแมค จะเป็นมือพิเศษค่ะ... เพราะบ้านเรา (ฉะเชิงเทรา) ไม่มี...ต้องไปกินที่มอเตอร์เวย์ ชลบุรี... ตอนนั้นยังเด็กๆประถมต้นอยู่เลย แต่เราเข้าร้านพวกนี้ทีไร จะมีความสุขมาก เข้าแมค กินแต่นักเกต เข้าเคเอฟซี กินแต่ไก่ไม่มีกระดูก...เพราะเราไม่ชอบยุ่งยาก ชอบที่กินง่ายๆ และที่สำคัญ ไม่มีผัก! แต่เดี๋ยวนี้โตขึ้น...อยู่ ม.ปลายแล้ว ร้านพวกนี้ก็กลายเป็นร้านธรรมดา เคเอฟซีที่บ้านเราก็มีแล้ว (แต่แมคยังไม่มีนะ) ที่น่าเศร้าที่สุดคือ ไม่มีไก่ไม่มีกระดูกอีกแล้ว... ก็ได้แต่เก็บความทรงจำ และรสชาติดีๆที่เราเคยมีให้กัน...(เหมือนแฟนกันเลยเนอะ 5 5 5) จากคุณ : Catty Candy - [ 9 ก.พ. 52 04:10:43 ]

ความคิดเห็นที่ 92 เห็นด้วยครับ หลายๆอย่าง ตอนเด็กๆ ทานแล้ว อร่อยมาก แต่ทำไมโตขึ้น ทานแล้ว มันเฉยๆ อย่างกาแฟกระป๋องที่แวะซื้อตอนสมัยเรียนเตรียมเอ็นตามร้านขายของชำ มันอร่อยจัง แต่หลังจากได้ไปอยู่ ตปท กินกาแฟที่ ตปท พอกลับมา ร้านกาแฟเกร่อไปหมด ทุกวันนี้ พอได้ลองกาแฟกระป๋อง ทำไมกาแฟเหล่านั้น รสชาดมันไม่ได้เรื่องเลย ทำไมแต่ก่อนกินเสต็คร้านนี้แล้ว อร๊อยอร่อย แต่เดี๋ยวนี รสชาดมันแย่มาก คงเพราะเราโตขึ้น ได้ลอง ได้กิน ได้ชิม อะไรมากขึ้น แต่บางอย่าง ก็คิดว่า อร่อยไม่เคยเปลี่ยนแปลง เช่น ร้าน Carlton ที่เพิ่งปิดตัวลงไปเมื่อปลายปี 08 หรือร้าน นิวไลท์ ที่ซุปหัวหอมก็ยังอร่อยเข้มข้น หรือร้านเสต๊คหรูที่ซอยร่วมฤดี หรือร้านบะหมี่ลิ้ม เหล่า โหงว บางครั้ง ก็เพราะเราตัวใหญ่ขึ้น เหมือนที่ จขกท ว่าไว้ บางครั้ง ก็เพราะคุณภาพที่ลดลงของอาหารเหล่านั้นด้วย จากคุณ : LAPD21 - [ 9 ก.พ. 52 08:55:29 ]

ความคิดเห็นที่ 93 กระทู้ย้อนเวลา เอ๊ะ!   แอบเช็คอายุด้วยรึป่าว ? งั้น... ไม่ขอออกความเห็นนะ  แต่จะโหวตให้ แบบเงียบๆ คริ  คริ จากคุณ : สมาคมช่างกิโลขาย - [ 9 ก.พ. 52 09:10:27 ]

ความคิดเห็นที่ 94 ใช่ค่ะ คนเราเป็นเช่นนี้เสมอ เมื่อได้สิ่งที่ดีกว่า ความพอใจก็สูงขึ้นๆบางทีก็กลัวๆว่า แก้วบรรจุความพอใจ เราจะใหญ่ขึ้นๆ จนเติมไม่พอหรือไม่........ ความทรงจำเราก็คล้ายๆ จขกท อาหารที่ชอบๆโปรดทุกอาทิตย์ก็ ไก่ย่างห้าดาว 1 ตัว ราคาตอนนั้น55 บาทมั้ง วันอาทิตย์จะนั่งรถเมล์ไปซื้อกับพี่สาว กลับมาก็ผัดกับข้าว ทอดไข่เอง เสร็จแล้วล้อมวงกินกัน5-6 คนพี่น้อง (บ้านอยู่ต่างจังหวัด มาเรียนในกรุงเทพ) อร่อยมาก เติมข้าวซ้ำสองทุกครั้ง ญาติที่ฐานะดีมากๆเคยมาเยี่ยม เห็นเรากินกันยังถามเลยว่ากิบข้าวแค่นี้เองหรือ ตอนนั้นเราไม่คิดอะไร กินกันทั้งบ้าน ฟังพี่ๆเล่าเรื่องโรงเรียนหรือมหาลัย เป็นอยู่อย่างนี้หลายปี จนทุกคนเติบโต ทำงานที่ดี ฐานะมั่นคง.........แต่โอกาสที่ได้มาล้อมวงกินข้าวแบบตอนนั้นน้อยมาก จนมันเก็บเป็นความทรงจำเลยหละ อีกอันนึง กระเช้าขนม ของขวัญปีใหม่ที่นานๆ จะได้ที ปีละกระเช้า พอพ่อได้มา พี่สาวคนโตจะทำการแบ่งทุกๆคนเท่ากัน ด้วยความที่กลัวหมด เปิดแบ่งกัน อาทิตย์ละอย่าง สมมุติมีช้อคโกแลต1 แท่ง ก็แบ่งกันเป็นชิ้นเล็กๆ กว่าเราจะตัดใจกินก็ถืออยู่นาน พออมก็ไม่อยากกลืนน้ำลาย กลัวหมด ฮิฮิ พอโตมา ณ ปัจจุบัน กระเช้าของขวัญทั้งของเราและสามีเต็มบ้านไปหมด ปีใหม่ที ต้องหาห้องเก็บ แต่เชื่อมั้ย ไม่เคยตื่นเต้นเวลาแกะกระเช้าเหมือนเดิมเลย............. พิมพ์แล้วคิดถึงพี่ๆ น้อง ทุกคนจัง..................... จากคุณ : แม่ยักษ์เล็ก - [ 9 ก.พ. 52 09:31:40 A:125.26.91.108 X: TicketID:187212 ]

ความคิดเห็นที่ 95 ผมกับแม่และน้องชายก็ไปนั่งกินบ่อยๆครับ เหมือนเป็นธรรมเนียมเหมือนกันเลย จากคุณ : Spinnecker - [ 9 ก.พ. 52 09:39:38 ]

ความคิดเห็นที่ 96 สุกี้โคคา ที่รามคำแหง คือมื้อพิเศษของที่บ้าน แล้วเหมือนคุณคุ้กกี้ คือ เมื่อเราตัวใหญ่ขึ้น ... สุกี้โคคาก็ไม่ไดเป็นมื้อพิเศษอีกต่อไป : ) จากคุณ : มูมู่น้อยคอยรัก - [ 9 ก.พ. 52 09:53:00 ]

ความคิดเห็นที่ 97 มื้อที่ได้ทานกันพร้อมหน้าพร้อมตากันทั้งครอบครัว เป็นมื้อพิเศษสุดเสมอ จากคุณ : มือใหม่DSM - [ 9 ก.พ. 52 10:27:46 ]

ความคิดเห็นที่ 98 ผมก็ตัวใหญ่ขึ้น แต่กินอะไรก็ยังอร่อยไปหมด ผลก็คือน้ำจาก63กก.ตัวใหญ่ขึ้นเป็น85กก. ตอนนี้อยากตัวเล็กลง แงๆๆๆ จากคุณ : ข้าวผัดปลาเค็ม - [ 9 ก.พ. 52 10:49:19 ]

ความคิดเห็นที่ 99 เหตุการณ์คล้ายๆกันเลยค่ะ จำได้ว่าไปทานเชสเตอร์กริลล์กับพ่อแม่ และพี่สาว ตอนที่มีสาขาแรกที่มาบุญครอง ยังจำได้เลยว่า เป็นครั้งแรกที่พยายามกินไก่โดยไม่ใช่มือ ตอนนั้นรู้สึกว่าร้านมันหรูอะ นั่งกินกันนานมากไก่ชิ้นนิดเดียว อยากกินอีกจังเลยยย คิดถึงเมืองไทยอ่าาาาาา จากคุณ : meddy - [ 9 ก.พ. 52 11:04:28 ]

ความคิดเห็นที่ 100 ซึ้งมากเลย ของเราครอบครัวไม่เคยมีมื้อพิเศษนอกบ้าน ที่บ้านเราคนเยอะ พากันออกไปทานนอกบ้านไม่ไหว อยากทานอะไร ทำกันทานเองทุกอย่าง หอยทอด ผัดไท ก๋วยเตี๋ยวเส้นเล็กแห้งลูกชิ้นปลา ฯลฯ ตอนนี้โตแล้ว รู้สึกว่าอาหารที่ทานทุกวันนี้ ไม่มีที่ไหนอร่อยเท่าอาหารที่เราทานสมัยเด็กๆ เลย แต่บรรยากาศดีๆ ยังมีอยู่นะ คงเป็นเพราะว่าพ่อแม่ยังอยู่ เวลารับไปทานอาหารที่ไหน แล้วเห็นท่านทั้งสอง enjoy เราก็พลอยสุขใจไปด้วย ^_^ จากคุณ : Rainwoman - [ 9 ก.พ. 52 13:15:11 ]

ความคิดเห็นที่ 101 ของผมร้านในความทรงจำคือ เท๊กซัส สุกี้ ที่ ราชดำริ ฟิล์ม ดำๆ มืดๆ เมื่อก่อนถือเป็นมื้อที่ดีที่สุดแล้ว ไปกันเกือบ ทุกอาทิตย์ เชสเตอร์กิล กับ KFC ไม่เคยได้กิน เพราพ่อไม่รู้จัก ^^ พอโต ขึ้น ทานแต่ KFC ทุกอาทิตย์เหมือนกัน ไปกินคนเดียว พูดแล้วคิดถึง เท๊กซัส สุกี้ ไม่ได้ไปกินนาน ไม่รู้ว่าที่ราชดำริยังมีอยู่รึป่าว? จากคุณ : มาร์ค แอนโธนี่ - [ 9 ก.พ. 52 13:19:11 ]

ความคิดเห็นที่ 102 คล้ายๆกันค่ะ KFC ที่สุดของที่สุดสมัยเด็กๆ จากคุณ : [v_hvan] - [ 9 ก.พ. 52 13:20:05 ]

ความคิดเห็นที่ 103 เมื่อก่อน พ่อเราทำงานต่างจังหวัด จะกลับบ้านเฉพาะวันเสาร์ค่ำๆ และจะกลับไปทำงานวันจันทร์เสมอ เรากับพี่น้องอาศัยอยู่กับแม่ ฐานะทางบ้านก็จัดว่าปานกลาง วันอาทิตย์ทุกอาทิตย์ พ่อจะขับรถพาทุกคนไปเที่ยวไหนก็ได้ที่ลูกๆอยากไป ห้างที่ไหนเปิดใหม่ก็ไป อยากไปทะเลก็ไป อยากไปเที่ยวต่างจังหวัดก็ไป (ไปเช้าเย็นกลับ เหนื่อยตายชัก) อยากกินไหนก็พาไปกิน สำหรับเราในตอนนี้ เรารู้สึกเลยว่า อาหารทุกมื้อที่ทานพร้อมหน้าพร้อมตากับครอบครัว อร่อยเสมอ อร่อยที่สุด แต่ตอนเด็กไม่คิดอย่างนั้นเลย รู้สึกว่าเป็นเรื่องธรรมดาๆ พอแม่เราเสียเพราะมะเร็งตอนเราอยู่ ป.5 ครอบครัวเราก็ไม่เคยได้กินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากันอีกเลย จนถึงตอนนี้ หากจะได้กินข้าวกันพร้อมหน้าพร้อมตากันอีก ก็จะมีแค่งานสำคัญๆ เช่น งานรับปริญญาอะไรแบบนั้น... พอได้อ่านสิ่งที่คุณคุกกี้เขียน ก็อดเศร้า คิดถึงแม่ไม่ได้ ทุกวันนี้ เวลาได้ไปกินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากับครอบครัวแฟนก็จะรู้สึกดีทุกครั้ง เพราะครอบครัวเค้าจะพากันไปกินข้าวทุกวันเกิดพ่อ วันเกิดแม่เสมอทุกปี ลูกๆหลานๆก็จะมากันทุกคน เห็นแล้วรู้สึกดีมากมาย ขอบคุณคุณคุกกี้ค่ะ ป.ล. คิดถึงแม่ แง........ จากคุณ : jinny princess - [ 9 ก.พ. 52 13:42:08 ]

ความคิดเห็นที่ 104 อ่า...คุณ UrnoK พูดถึงสุกี้ร้านเดียวกันแน่เลย ร้านที่เราชอบมากๆแต่จำชื่อไม่ได้ ใช่ร้านที่มีเส้นปลาสายฝนรึเปล่าครับ จากคุณ : Tamจัง - [ 9 ก.พ. 52 13:50:17 ]

ความคิดเห็นที่ 105 --- เหอๆ จขกท มันมีโหมดแบบนี้ด้วยเหรอเนี่ย   ทุกวันนี้ ผมยังทาน Chester's Grill อยู่ คิดว่าสักวัน ผมอาจเข้าใจและเจอรสชาตินั้น ^ ^ ^ --- ลองเปลี่ยนสถานภาพ จากเด็กน้อย มาเป็นพ่อคนสิตะเอง อาจจะได้เจอรสชาตินั้นไวขึ้น   จากคุณ : เหมียวหล่อ...อย่าเชื่อมันมากนะ (myth) - [ 9 ก.พ. 52 14:57:07 ]

ความคิดเห็นที่ 106 ขอบคุณครับคุณคุกกี้ มีร้านในความทรงจำเหมือนกัน เมื่อไรที่ได้กินข้าวอร่อยๆจะนึกถึงกับข้าวฝีมือคุณแม่ขึ้นมาทันที แม้จะไม่ใช่ตำหรับเดียวกัน จานเดียวกัน แต่คงเป็นเพราะความรู้สึกดีๆ ได้หวนคืนมาอีกครั้ง ขอให้คุณคุกกี้เจอความรู้สึกดีๆแบบวันวาน ได้ในปัจจุบันนะครับ เชสเตอร์กริลล์จะได้กลับมาอร่อยได้อีก แม้จะไม่ได้กินอาหารเขาก็ตาม จากคุณ : kittscake - [ 9 ก.พ. 52 15:10:21 ]

ความคิดเห็นที่ 107 เห็นด้วยกะพี่เหมียวหล่อ หุหุ เฮีย อยากรู้สึกแบบเดิม เดี๋ยวไอ้ตัวเล็กคลอดออกมาน้องให้ยืมพาไปกินดีป่ะ อย่าลืมพาน้องไปกินด้วยนะ พูดแล้วหิว จากคุณ : nufearn - [ 9 ก.พ. 52 15:25:43 ]

ความคิดเห็นที่ 108 ครอบครัวเราจะทานอาหารที่บ้านเป็นส่วนใหญ่ค่ะ เพราะว่าคุณพ่อไม่ชอบทานข้าวนอกบ้าน เมื่อก่อนทานกับข้าวที่คุณแม่ทำทุกวัน  วันละ 2 มื้อ (เช้า เย็นค่ะ) อร่อยทุกอย่าง ข้าวเปล่าที่คุณแม่หุง ยังอร่อย ^^ ไม่ค่อยมีโอกาสไปทานนอกบ้านเท่าไหร่ (ถึงมีก็นานๆครั้ง) ปัจจุบัน บางสัปดาห์เรียนหนัก  คุณพ่อ คุณแม่ จะมาหาที่หอ มีกับข้าวมาฝาก ;) ทุกสุดสัปดาห์ ถ้าไม่มีนัดเรียน หรือ มีงาน จะกลับบ้านตลอด  เป็นลูกมือบ้าง ทำเองบ้าง มีความสุขมากๆค่ะ อาหารฝีมือแม่ อร่อยที่สุด ;) จากคุณ : neaq - [ 9 ก.พ. 52 15:26:24 ]

ความคิดเห็นที่ 109 อ่านแล้วนึกถึงตอนมัธยมเลยค่ะ ตอนนั้นไปกิน Chester's Grill กับเพื่อนบ่อยๆ แล้วเมนูประจำของเราก็คือ สปาเก็ตตี้ซอส ที่มันมีขนมปังให้ด้วยอีกชิ้นหรือสองชิ้นนี่แหล่ะค่ะ ตอนนี้ไม่ได้กินนานแล้ว ก็จำเมนูกับอาหารในจานไม่ค่อยได้แล้วอ่ะค่ะ แต่ว่า พออ่านเรื่องของค.จขกท.แล้ว เราก็นึกถึงตอนนั่งกิน Chester's Grill กับเพื่อนขึ้นมาทันทีเลยค่ะ...รู้สึกดีจัง จากคุณ : algonquins - [ 9 ก.พ. 52 15:29:28 ]

ความคิดเห็นที่ 110 ขอบคุณค่ะ ที่ทำให้เรานึกถึงคำว่า "ครอบครัว" ไม่ว่าจะกินอะไร ถ้าอยู่กันพร้อมหน้า พร้อมตา ก็อร่อยทั้งนั้น  บ่อยครั้งที่เราออกไปกินข้าวกับเพื่อนแล้วปล่อยให้พ่อแม่รออยู่ที่บ้าน  เราไม่ได้นึกถึงอะไร นอกจากความสนุกที่ได้อยู่กับเพื่อน ๆ แต่พ่อแม่ที่รอเราอยู่ที่บ้านคงเหงามาก เพราะนอกจากงานที่ทำให้เราไม่ค่อยได้เจอคนในครอบครัวแล้ว  สังคมก็ยังมาแย่งเวลาไปอีก จากคุณ : CakeLove - [ 9 ก.พ. 52 15:35:46 ]

ความคิดเห็นที่ 111 ตอนผมเด็กๆ ครอบครัวเราชอบที่จะไปกินอาหารมื้อพิเศษตามที่ต่างๆ อย่าง ภัตตาคารตั้งจั๊วหลี (ตรอกโรงหมู) ร้าน อาหารในสวนมะลิ เมื่อสมัยยังไม่ทำเป็นตึกแถว  ฮันนี่ภัตตาคารสุรวงศ์     ทุกครั้งแม่ก็จะบอกว่าให้กินเยอะๆ อย่ามัวแต่ห่วงวิ่งเล่น(ในร้าน)ของดีๆทั้งนั้น กินเยอะๆจะได้ฉลาด ตัวโตๆ เรียนเก่งๆ   วันนี้แม่ผม ในวัย87ปี วันก่อนเราได้ทานอาหารพร้อมหน้า พร้อมตากันอีกครั้ง ขาดแต่พ่อ และพี่ชายอีกหนี่ง ที่เสียไปแล้วหลายปี พี่สาวได้พูดหยอกแม่อยู่ประโยคหนึ่ง ว่า"สมัยเด็กๆ อาอี๊(หมายถึงแม่)ชอบเคี่ยวเข็ญให้พวกอั๊วกินเยอะๆ มาวันนี้ อาอี๊ต้องโดนลูกๆทั้ง8คน บอกว่ากินเยอะๆมั่ง จะได้แข็งแรงๆ ไม่เจ็บไม่ไข้ " แม่ผมหัวเราะใหญ่เลย ส่วนผมก็ยิ้มทั้งน้ำตาที่คลอหน่วย จากคุณ : อ๋อย เจ้าเก่า - [ 9 ก.พ. 52 15:40:23 ]

ความคิดเห็นที่ 112 ผมอ่านแล้วน้ำตาซึมเหมือนกันครบ กว่าจะมีวันนี้ ใครจะเชื่อนะ เกือบสามสิบปีที่แล้ว ผมเคยกินข้าวกับไข่เค็มครึ่งลูกด้วยหละ แล้วก็มีแต่ไข่ขาว ตอนนั้นรู้สึกว่ามันอร่อยมาก ๆ เพราะว่าหิว มีแค่นั้นก็อร่อยมาก ๆ แล้ว ให้กินตอนนี้คงไม่ไหว ทำไมเนอะ ขอบคุณเจ้าของกระทู้นะครับ ที่ทำให้ผมนึกอะไรขึ้นมาได้บางอย่าง ในเวลาแบบนี้ ขอบคุณจริงๆ  ครับ จากคุณ : angel of music - [ 9 ก.พ. 52 17:29:06 ]

ความคิดเห็นที่ 113 it was a really great message ka ,im touched !!! จากคุณ : Mudblood Lady No.7 @ Daigon - [ 9 ก.พ. 52 19:30:52 ]

ความคิดเห็นที่ 114 มีวัยเด็กที่ขัดสนเหมือนกันค่ะ พี่ชายเ่ล่าว่า  ตอนเด็กๆ เราอยู่ในสลัม  พอฝนตก น้ำจะท่วมบ้านทุกที ด้วยความอุตสาหะของพ่อ  เราก็สบายขึ้น  ได้ย้ายออกจากสลัม มาอยู่ในบ้านหลังเล็กๆ  ที่แออัด แต่ก็ยังเป็นบ้านนะ ตอนเช้า  แม่จะต้มข้าวต้ม ให้กินกับกุ้งอบเกลือตัวจิ๋วๆ คนละหนึ่งตัว จะพอกินได้ยังไง  เราเลยเอากุ้งมาบี้ให้เละๆ  แล้วเอากุ้งทั้งตัวไปแช่ซีอิ๊ว ให้มันเค็ม เพื่อจะได้กินข้าวได้ครบจาน พ่อเราทำงานทั้งวันทั้งคืน  รับหลายจ๊อบ จนเราแทบจะไม่ได้เจอพ่อ บางวันที่พ่อไม่ได้ทำงานตอนดึก  พ่อจะซื้อ ลูกชิ้นเนื้อวัวมาให้แม่ทำก๊วยเตี๋ยวกินที่บ้าน  บางครั้ง พ่อก็ซื้อหมูสะเต๊ะหน้าปากซอยมากิน   แค่นี้ ก็สุขเหลือหลายแล้ว วันตรุษจีน ที่มีการรวมญาติ  ครอบครัวเราจะไปแบบกระเซอะกระเซิง  เจ็ดชีวิต อัดไปในสามล้อคันเดียว  ญาติแม่บางคน นั่งรถเก๋งมา  บ้านเราหัวกระจุยไปเชียว   เคยมองไปในรถเก๋ง แล้วคิดว่า  ทำไมเราไมไ่ด้นั่งรถอย่างนั้นบ้างนะ ทำไมเราถึงจน.... ขนาดนี้ แต่เราก็มีีความสุขแบบสม่ำเสมอ ถึงวันนี้  วันที่ลูกของพ่อเรียนจบ  ทำธุรกิจส่วนตัว และฐานะดีขึ้น ดีขึ้น และดีขึ้น  บางครั้งคิดย้อนไป  ไม่อยากจะเชื่อว่า เราจะมีวันนี้   อาจเป็นเพราะความยากจนที่ผลักดัน ให้พี่น้องทุกคนถีบตัวเอง ให้ก้าวเดินออกจากหุบเหวแห่งความทุกข์ยาก   แล้วเราก็มีวันนี้ มื้อพิเศษ วันนั้น คงไม่มีอีกแล้ว เพราะพ่อเราเพิ่งเสียไปเมื่อต้นปีที่แล้ว   พ่อที่เจ้าอารมณ์ พ่อที่พูดจาไม่ถนอมน้ำใจลูก พ่อที่ทำให้แม่เสียใจบ่อยๆ แต่เราภูมิใจที่เกิดเป็นลูกพ่อ พ่อที่ขยัน อดทน และซื่อสัตย์ พ่อที่ให้สิ่งที่ดีที่สุดแก่ลูกเสมอ นี่แหล่ะ .. พ่อเราเอง แก้ไขเมื่อ 09 ก.พ. 52 20:07:52 จากคุณ : ส้มสีส้ม - [ 9 ก.พ. 52 19:52:53 ]

ความคิดเห็นที่ 115 ร้านในความทรงจำนึกไม่ออกเลยค่ะ  แต่กระทู้นี้ทำให้นึกเรื่องในความทรงจำเรื่องนึงขึ้นมา   จำได้ว่าตอนเรียนประถม ช่วงเวลาหลังเลิกเรียนแล้วต้องรอเรียนพิเศษตอนเย็น คุณแม่จะขี่มอเตอร์ไซค์เก่าๆเล็กๆ ที่ตะกร้าหน้าหัก -*- โดยมีปิ่นโตอยู่ที่แฮนด์ข้างนึง อีกข้างก็เป็นถุงน้ำหวาน ไม่ก็นมเย็น แขวนอยู่   นั่งทานข้าวด้วยกันในโรงเรียนอาทิตย์ละ 2 ครั้ง วันที่เรามีเรียนพิเศษ วันไหนอยากทานอะไรก็บอกแม่ตอนเช้า ตอนเย็นก็จะมีอยู่ในปิ่นโต เป็นร้านอาหารแบบ delivery ร้านแรกของเรา และยังคงเป็นร้านที่อร่อยที่สุด คิดถึงปิ่นโตในวันนั้นจัง จากคุณ : Partenza - [ 9 ก.พ. 52 21:01:12 ]

ความคิดเห็นที่ 116 เขียนได้น่ารักมากเลยค่ะ อ่านแล้วน้ำตาซึม และมองย้อนตัวเองในวัยเด็กเลย อาหารพิเศษตอนเรียนประถมของเราคือ ปลาซาบะย่างแพ็คกลอ่งโฟมในห้างนั่นแหละ วันศุกร์คุณแม่มารับเรากับน้องกลับบ้านจากโรงเรียนประจำ เราจะได้แวะไปห้างเพื่อซื้อของทานที่เราชอบ เรากับน้องเลือกปลาซาบะย่างทุกครั้ง เพือไปทานกันที่บ้าน ถ้าพิเศษเพิ่มขึ้นอีกคือได้แวะไปซื้อไก่นักเกตใน KFC ไปทานที่บ้านด้วย เป็นช่วงเวลาที่เรารอคอยในการเรียนประจำซึ่งต้องกิน-นอนอยุ่ที่โรงเรียนถึง5วัน ก่อนคุณแม่จะมารับกลับบ้านเย็นวันศุกร์เลย ^^ ขอบคุณ จขกท มากค่ะ ที่ทำให้เราได้นึกถึงเรื่องดีๆที่เรามีความสุข แต่เราลืมมันไปแล้ว จากคุณ : แม่ทูนหัว - [ 9 ก.พ. 52 21:02:06 ]

ความคิดเห็นที่ 117 ซึ้งจังค่ะ อ่านแล้วคิดถึงตอนเด็กๆที่พ่อแม่จะพาพี่ชายกะเราไปคลองถมเกือบทุกอาทิตย์ ตอนเที่ยงก็กินขนมผักกาดกับไอติมกะทิ ใกล้ๆร้านเค้ามีประมูลของกัน เราอยากได้ตุ๊กตาเด็กผู้หญิงที่เหมือนกะในละครตุ๊กตาจ๋า เพราะหวังว่ามันจะคุยกับเราได้= =" แต่พ่อก็ไม่ซื้อมาให้เราซะที จนผ่านมาเป็นปีแน่ะพ่อถึงจะซื้อมาให้จากหาดใหญ่(เพราะมันถูกกว่ากันเยอะ) กลับมาย้อนคิดถึงวันนั้น พ่อเราถึงจะไม่ค่อยได้แสดงว่ารัก เพราะหน้าที่การงานทำให้ต้องไปตจว.บ่อย แต่ไม่ว่าอยู่ไหนเค้าก็คิดถึงเรากับพี่ชาย ถึงไม่ค่อยมีตังค์ก็ยังหาของที่ลูกสาวจอมดื้ออยากได้มาให้  ขอบคุณจขกท.ที่แบ่งปันเรื่องราวดีๆ ให้เราอบอุ่นใจ จากคุณ : nameshiro - [ 9 ก.พ. 52 21:20:26 ]

ความคิดเห็นที่ 118 เมนูโปรดของผมต้อง ข้าวอบไก่ย่าง ครับ จานเดียวอยู่ อิอิอิ ^^~ จากคุณ : ฮาตึงว่าแล้ว - [ 9 ก.พ. 52 21:57:32 ]

ความคิดเห็นที่ 119 อ่านแล้วน้ำตาซึม ตอนเด็ก ๆ ได้กิน KFC ก็หรูแล้วค่ะ แต่ก่อนครอบครัวเราก็จัดว่าจนอ่ะ ไปกินข้าว ถ้ามีน้ำแกงต้มยำเหลือ ก็ขอกลับบ้าน มาใส่เครื่องกินเป็นกับข้าวมื้อต่อไป ทุกวันนี้ ก็ฐานะดีขึ้น กินอาหารโรงแรมก็ไม่ใช่เรื่องน่าตื่นเต้นสำหรับพวกเราอีกต่อไป แต่จะ KFC หรืออาหารโรงแรม บ้านเราก็ยังรักกันเหนียวแน่นเหมือนเดิมค่ะ จากคุณ : แบ๊น แบน - [ 9 ก.พ. 52 22:08:24 ]

ความคิดเห็นที่ 120 ขอบคุณคุณคุกกี้ เขียนได้สะกิดส่วนลึกที่สุดของหลายๆคนออกมา (และของผมด้วย) ช่วยให้ผมตอบคำถามเดียวกันนี้ให้ตัวเองได้ด้วย ว่าทำไมยังกลับไปกินเมนูเดิมนั้นอีก ทั้งๆที่ตอนนี้มันรู้สึกจะไม่อร่อยเหมือนเดิม คงเพราะครั้งนึงเราเคยมีความทรงจำดีๆ กับคนที่เรารัก แล้วก็เมนูนั้น มาวันนี้ถึงเราจะกลับไปร้านเดิมอีก สั่งเมนูเดิม แต่ไม่มีใครคนนั้นอีกแล้ว นั่งกินคนเดียวมันฝืดคอจริงๆ จากคุณ : โรงน้ำแข็งร้าง - [ 9 ก.พ. 52 22:11:52 ]

ความคิดเห็นที่ 121 จำได้ว่าตอนเข้าไปกิน KFC ครั้งแรก รู้สึกตื่นเต้นและรู้สึกว่ามันอร่อยจังเลยอ่ะ*-* ตอนนี้ว่างๆก็ยังพาลูกไปบ้าง จากคุณ : นางฟ้าร่าเริงเลย - [ 9 ก.พ. 52 22:37:11 ]

ความคิดเห็นที่ 122 อ่านไปอ่านมาเริ่มน้ำตาซึมแล้วคะ เลยมาแบ่งปันประสบการณ์ของตัวเองบ้าง หลังจากที่นั่งค้นความคิดของตัวเองไปมา เอ๋! เราไม่มีมื้อพิเศษเลยหรือ อาจจะเป็นเป็นช่วงที่เราเติบโตมา เป็นช่วงวิกฤตเศรษฐกิจ40พอดี พ่อก็ต้องไปทำงานต้องจังหวัด กลับมาแค่เสาร์อาทิตย์ ส่วนแม่ก็เปิดร้านไอติมอยู่หน้าบ้าน ดังนั้นแล้วเรารู้สึกเหมือนมีความตึงเครียดที่บ้าน ดังนั้นจึงไม่ค่อยเรียกร้องอะไรเป็นพิเศษ ไม่อยากทำตัวเป็นภาระของที่บ้าน ช่วงนั้นที่บ้านไปทานอาหารนอกบ้านน้อยมาก และเราก็ไม่ได้เรียกร้องอะไรเป็นพิเศษ พอใช้เวลากับความคิดของตัวเองอีกซักครู่ ภาพในอดีตค่อยๆซึมออกมาจากความทรงจำ มื้อพิเศษ มื้อที่ประทับใจ มื้อแรก เนื่องจากที่บ้านมีพื้นเพมาจากภาคใต้ ดังนั้นมักจะมีญาติมาเยี่ยมเสมอๆแต่ไม่บ่อยนัก และทุกครั้งครอบครัวเราจะพาญาติๆไปเลี้ยงรับรองที่ แพนด้าหรือนิวตั้นหรือโคคาสุกี้(จำไม่ได้)ที่พาต้า ซึ่งจะเป็นมื้อที่พิเศษมากสำหรับเรา ร้านที่ดูหรูหราด้วยสีทอง ตระกร้อลวกสีทอง ตับเเละปลาหมึกที่นั้นอร่อยมาก เอ็มเคสู้ไม่ได้  มื้อนั้นจะเป็นมื้อใหญ่และพิเศษซึ่งในโอกาสพิเศษจริงๆถึงจะได้ทานกันสักที่ มื้อที่สอง แค่แมคง่ายๆแต่เป็นมื้อที่ประทับใจในวัยเด็ก ทุกวันเสาร์ตอนเช้าพ่อต้องพาน้องชายไปเรียนที่ดนตรีที่สยามกลการที่เดอะมอล์ท่าพระ บางครั้งเราก็จะตามไปด้วย และทุกครั้งก็จะไปนั่งรอในร้านแมค เพื่อรอให้น้องเรียนเสร็จ นั้นเองจะเป็นโอกาสที่ทำให้เราได้เรียกร้องจะขอกินแมค เรารู้ว่าพ่อไม่มีตังมากนัก แต่ก็ยังเอาแต่ใจ จะกินให้ได้ พ่อก็ต้องยอมตามทุกครั้งไป เรานั่งกินไป พ่อก็จิบกาแฟ คุยกันไปพลางรอให้น้องเรียนเสร็จ ช่างเป็นอะไรที่เรียบง่ายและมีความสุขที่สุด มื้อที่สาม ทุกๆปีใหม่คุณยายของเราจะรวมพลญาติๆมาที่บ้าน สั่งไก่ย่างห้าดาวและส้มตำข้าวเหนียวลาบ และเค้กที่ร้านเค้กแถวๆพรานนก มานั่งล้อมวงกินกันพื้น ถือว่าเป็นมื้อที่ต้องมีทุกๆ เหมือนเป็นอะไรที่รอค่อย สนุก ได้กินเค้กที่ไม่ได้กินบ่อยนัก เจอญาติๆวัยเดียวกัน ช่างเป็นความสนุกที่ตั้งหน้าตั้งตาคอยอย่างใจจดใจจ่อทุกปี ปัจจุบัน เราไม่ได้อยู่แถวฝั่งธนอีกต่อไปแล้ว ร้านที่เคยไปในความทรงจำก็คงจะไม่มีโอกาสได้ไปอีก ปีใหม่ที่บ้านคงจะไม่มีโอกาสได้กินเลลี้ยงกันแบบนั้นอีกแล้ว เพราะยายเพิ่งเสียไปปีที่แล้วแบบที่เราไม่มีโอกาสบอกแม้แต่กำลา  พ่อก็ยังไปทำงานต่างจังหวัดอยู่ น้องก็มีแฟนใช้เวลากับแฟนซะเป็นส่วนใหญ่ แต่ มีใครคนนึงบอกเราไว้ว่า "เวลาของตัวเราก้าวไปข้างหน้า เราคิดถึงความสุข คิดถึงการงาน คิดถึงแฟน เรามองไปแต่ข้างหน้า แต่เวลาของพ่อแม่เหมือนเวลาที่นับถอยหลัง เวลาจะหมดไปทุกๆวัน" ดังนั้นในทุกๆวันนี้เราจึงพยายามใช้เวลาพร้อมหน้าครอบครัวให้มีความสุข ทำสิ่งที่ท่านอยากได้ อยู่พร้อมหน้า ลดทิฐิของตัวเอง ทุกเสาร์อาทิตย์ก็จะพยายามพาครอบครัวไปทานอาหารนอกบ้านหนึ่งครั้ง แบบพร้อมหน้าพร้อมตา พยายามรักษาเวลาที่ได้อยู่ร่วมกันให้มีความสุข ปล เชื่อไหมคะเวลาไปกินสเวนเซ่นที่ไร ยังนึกอยู่เลยว่าสมัยก่อนไม่กล้าขอแม่ให้พาไปกิน เพราะรู้สึกว่าสเวนเซ่ยแพงมากกกก จากคุณ : Mapaw - [ 9 ก.พ. 52 23:17:31 ]

ความคิดเห็นที่ 123 ไม่มีร้านไหนที่ไปเป็นประจำบ่อยๆ ถ้าจะตอบว่า "อาหารพิเศษ" หรือ "อาหารในความทรงจำ" สำหรับตัวเองแล้วคงเป็น "อาหารของแม่" กับ "ของโปรดของเรา" คงเพราะติดรสชาดฝีมือแม่มั้ง(แม่ทำอาหารอร่อย 55) พอ 2 อย่างนี้มารวมกัน ก็เลยเป็นความเอร็ดอร่อยและความสุขในการกิน ซึ่งหาไม่ได้จากอาหารที่คนอื่นทำ แล้วก็ติดมาจนทุกวันนี้ จากคุณ : ยิ้มๆแล้วหลบฉาก (ยิ้มมุมปาก) - [ 9 ก.พ. 52 23:28:47 ]

ความคิดเห็นที่ 124 ขอบคุณ จขกท ที่มาเล่าให้ฟังน่ะครับ คิดแล้วอยากย้อนเวลาจัง ไปนั่งดูตัวเองตอนเด็กๆ คงมีความสุขน่าดู ^^ จากคุณ : สายฝนลมโบก - [ 10 ก.พ. 52 00:50:10 ]

ความคิดเห็นที่ 125 ขอบคุณบทความดีๆจ้า  อ่านแล้วคิดถึงคุณพ่อคุณแม่กับน้องๆจัง ต้องรีบเคลียงานกลับบ้านนัดกันทานข้าวดีกว่า   จากคุณ : เชรี-ที่รัก - [ 10 ก.พ. 52 02:33:17 ]

ความคิดเห็นที่ 126 เมื่อสักยี่สิบกว่าปีก่อน (ตายล่ะ คนรู้กันหมดว่าแก่) บ้านเาอยู่บางพลัด แต่ทุกวันอาทิตย์ พ่อจะขับโฟลค์เต่าคันเล็ก พาเราไปทาน ไก่ Kentucky (ตอนนี้เรียก KFC) ที่ Central ลาดพร้าว ไม่ก็ไปทาน เบอร์เกอร์ คิง ที่ ราชดำริ ยังจำได้ว่าไก่ KFC สมัยก่อนชิ้นใหญมาก น่องกับสะโพกเป็นชิ้นเดียวติดกัน กรอบกำลังดี อร่อยมาก ๆ จนเดียวนี้มมาส่งถึงหน้าบ้านเราแล้ว แต่เราก็ยังว่าสมัยก่อนโน้นอร่อยกว่าเยอะ บางทีอาหารที่อร่อย ไม่ได้อยู่ที่ราคา แต่คนที่เราไปทานด้วยต่างหากที่ทำให้อาหารมื้อนั้นกลายเป็นที่จดจำของเรา จากคุณ : Netmafia - [ 10 ก.พ. 52 04:00:23 ]

ความคิดเห็นที่ 127 ขนาดฐานะไม่ดีนะ ยังเข้าร้าน chester's ทุกอาทิตย์ เข้าสเวนเซ่นส์   เข้า mc   เข้า daidomon คุณไม่ได้ตัวใหญ่ขึ้นหร่อก คุณฐานะดีขึ้นแล้วช่างเลือกขึ้นมากกว่า (มั้ง) แบรนด์ราคากลางๆ คุณก็บ่นว่าทานไม่ลงแล้ว มันไม่ได้ไร้ค่าลงไปหร่อกนะคุณ อาหารพิเศษของผมคืออาหารที่แม่ทำแล้วได้ทานกันพร้อมหน้าทุกคน เดี๋ยวนี้หาเวลาพร้อมหน้าพร้อมตากันยากมาก จากคุณ : ตี๋มือใหม่ - [ 10 ก.พ. 52 06:58:48 ]

ความคิดเห็นที่ 128 วันนี้ออกแนวซึ้ง ๆ เดี๋ยวขอนั่งอ่านอย่างเดียวแล้วกันค่ะ จากคุณ : Biozaaa - [ 10 ก.พ. 52 09:03:57 ]

ความคิดเห็นที่ 129 อ่านแล้วคิดถึงเตี่ยจัง เตี่ย ชวน ทำกับข้าวกินบ่อย เราจะเป็นลูกมือ คอยวิ่งไปตลาดซื้อของตามที่เตี่ยสั่ง บางวันเป็นก๋วยเตี๋ยวเส้นใหญ่ มานึ่ง จิ้มซีอิ้วขาว โรยน้ำมันที่เจียวใหม่ๆ บางวันเป็นข้าวผัดไข่ ที่มีแต่ข้าว ไข่ แล้วก็ต้นหอม รสชาดจืดๆ บางวันเ ป็น ต้มจืดไข่น้ำ ที่เอาหมูสับมาตีปนกับไข่ เ ตี่ยบอกว่า จะทำให้หมูนิ่มขึ้น  ลงใส่ในน้ำเดือดแล้วปรุง สมัยเด็กๆ จำได้ว่า ทุกเมนูของเตี่ยจะหนัก ไปทาง ของมันๆ มีเ มนูนึง ที่ จำแม่น เตี่ยเรียกว่า ก๋วยเน็ก โดยทำไส้ที่เป็นเนื้อหมู ปนมัน สับใ ห้ละเ อียด มาใส่เครื่องเทศหลายอย่างรวมทั้งพริกไทย แล้วห่อด้วยแผ่นมันบางๆ คล้ายๆมันเปลว ไปนึ่งให้สุกก่อน แล้วมาทอดอีกครั้ง เวลากิน ทั้งมัน ทั้งเลี่ยน   ตอนนั้นเราคิดว่า ไม่อร่อยเลย แต่ต้องทำท่ากิน ว่า อร่อยมาก....... เอาใจเตี่ยน่ะ เดี๋ยวนี้ หากินไม่ได้อีกแล้ว เพราะเตี่ย จากเราไปตั้งแต่ 22 มค.51 ไม่นึกเลยว่า 5 ธ.ค.50 จะเป็นวันพ่อ ครั้งสุดท้ายของเรา จากคุณ : นิดนิดหน่อยหน่อย - [ 10 ก.พ. 52 10:12:14 ]

ความคิดเห็นที่ 130 รู้สึกว่า ความทรงจำเราจะคล้ายๆกันเลยค่ะ ตอนเด็กๆ มื้อเย็นวันอาทิตย์ของครอบคัวเรา ก็เป็น Chester's Grill ที่ห้างย่านท่าพระเหมือนกัน เมื่อก่อนไปเกือบทุกอาทิตย์เลย เราอาจจะเคยเจอกันมาก่อนแล้วก็ได้นะคะ อิอิ จากคุณ : ribbon jung +^_^+ - [ 10 ก.พ. 52 10:28:37 ]

ความคิดเห็นที่ 131 ประมาณ 2 ปีที่แล้วผมไปกินเลี้ยงกับเพื่อนๆ ที่ร้านอาหารสุดหรูแถว ทางด่วนรามอินทรา พอเมาได้ที่ (ประมาณ 2 ทุ่ม) ก็เลยโทรไปหาแม่ที่ขอนแก่น แซวว่าทำอะไรอยู่ แม่ก็ตอบกลับมากินข้าวกับน้ำพริกที่ทำไว้ตั้งแต่เช้าเพราะว่าเอาไปถวายเพลที่วัด แม่ยังบอกอีกว่าทำบุญเผื่อให้ด้วย จากคุณ : GNRz - [ 10 ก.พ. 52 11:41:59 ]

ความคิดเห็นที่ 132 สมัยเด็กพ่อแม่ไม่เคยพาไม่กินอาหารตามร้านอาหารเลย อาจเพราะบ้านอยู่ต่างจังหวัดไมีมีห้าง ไม่มีร้านอาหารดีๆ จำได้แค่ส้มตำไก่ย่างข้างทาง มื้อที่เรียกว่ามีความสุขคือ ซื้อกินทุกอย่างตามที่อยากกิน  ความทรงจำที่ดีคือเราไปด้วยกันทั้งครอบครัว ตอนนั้นมีความสุขที่สุด......ตอนนี้อยากกินไรหรูขนาดไหนก็ได้กิน กินอาหารโรงแรมทุกอาทิตย์ แต่ความรู้สึกมันไม่สุขเท่ากินอาหารข้างทางกับพ่อแม่เลย แก้ไขเมื่อ 10 ก.พ. 52 12:12:32 แก้ไขเมื่อ 10 ก.พ. 52 12:11:52 จากคุณ : ning101 - [ 10 ก.พ. 52 12:09:50 ]

ความคิดเห็นที่ 133 อาหารที่อยู่ในความทรงจำของเรา กลับไม่ใช่อาหารตามร้านอาหาร แต่เป็น " อาหารฝีมือแม่ " นี่แหละค่ะ ครอบครัวเรามีกันห้าคน คุณพ่อเรากลับบ้านดึกทุกวัน เพราะต้องไปดูแลโรงงาน(ของบ้านเรา) ซึ่งอยู่นนทบุรี กว่าจะขับรถกลับถึงบ้านลูกๆก็หลับไปหมดแล้ว ทำงานจันทร์ถึงเสาร์ ดังนั้นวันที่ลูกๆจะได้เจอพ่อและทานข้าวพร้อมหน้ากันก็คือวันอาทิตย์น่ะค่ะ เราจะตื่นเต้นมากเพราะตั้งแต่เช้าแม่จะทำข้าวต้มอร่อยๆให้ แล้วก็ทานพร้อมกัน ตอนเย็นก็เป็นอาหารตามของชอบของแต่ละคน  เรากับพี่อายุห่างกันมากและชอบทานอะไร เกลียดอะไรไม่เหมือนกัน และตอนนั้นเราเองยังทานเผ็ดไม่ได้ แม่สุดที่รักก็จะจัดอาหารทั้งที่ลูกแต่ละคนรวมทั้งพ่อทานได้และไม่ได้ไว้ ลูกๆจะได้ทานกันอร่อยทุกคน ทั้งๆที่อาหารก็ไม่ได้หรูหราอะไรแต่เรารู้สึกว่ามันอร่อยมาก เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขจริงๆ แต่ว่าปัจจุบันนี้ เราไม่สามารถกลับไปอยู่ในช่วงเวลาแบบนั้นได้อีกแล้ว พี่สาวพี่ชายก็แต่งงานไปมีครอบครัว ส่วนเราก็มาเรียนต่อต่างประเทศ ไม่ค่อยมีโอกาสได้กลับบ้าน ยอมรับว่าเหงามากๆค่ะ อยากย้อนเวลาได้จัง  อยากทานมื้อพิเศษนั้นอีกจริงๆ จากคุณ : มอนจะ - [ 10 ก.พ. 52 13:36:08 ]

ความคิดเห็นที่ 134 แหม่ ... เล่นเอาน้ำตาซึมเลยวุ้ย จากคุณ : ส้มตำปลาร้า - [ 10 ก.พ. 52 14:26:15 ]

ความคิดเห็นที่ 135 ขออนุญาตก็อปปี้ไปแปะที่อื่นหน่อยนะครับ ถ้าขัดข้องช่วยแจ้งด้วย จะรีบไปเอาออก ขอบคุณครับ. จากคุณ : เชิ้ตดำ (เชิ้ตดำ) - [ 10 ก.พ. 52 14:43:25 ]

ความคิดเห็นที่ 136 ร้านในดวงใจสมัยวัยเด็กของเราคงเป็นร้านเดียวกับคุณคุกกี้นี่แหละค่ะ Chester's Grill ที่ The Mall ท่าพระ เพราะบ้านเราอยู่หลังห้างฯ นี้นั่นเอง แต่ไม่ใช่สำหรับครอบครัวนะคะ เพราะแม่เราทำกับข้าวทุกมื้อ จนถึงทุกวันนี้เรายังห่อข้าวมากินที่ทำงานเลย และพ่อเราก็ไม่ชอบทานข้าวนอกบ้านด้วย ชอบทานแต่ฝีมือแม่ค่ะ สำหรับ Chester's Grill ที่ The Mall ท่าพระ เป็นร้านในความทรงจำในวัยเด็กของเรา โดยเฉพาะกับพวกเพื่อนๆ หลังสอบเสร็จคิดอะไรไม่ออกไปกินเชสเตอร์ฯ กัน ทุกวันนี้แต่ละคนมีงานทำกันหมดแล้ว บางคนเป็นแอร์ บางคนต้องทำงานเป็นกะ ทำใ้ห้เวลาชีวิตไม่ตรงกัน จะนัดพบกันแต่ละครั้งลำบากเหลือเกิน ดังนั้น สถานที่ที่นัดไปพอเจอพูดคุยกันแต่ละครั้งก็จะเป็นตามร้านอาหารที่มีสไตล์มากกว่าร้านอาหารตามห้างฯ ทุกวันนี้ บ้านเรายังอยู่หลังห้างฯ นี้เช่นเดิม บางทีที่เราเดินผ่านเชสเตอร์ บรรยากาศเก่าๆ มันก็ย้อนคืนมา คิดว่าคงไม่มีอีกแล้วที่จะได้นั่งกินเชสเตอร์ฯ เหมือนครั้งที่เรายังอยู่มัธยม ไม่ใช่เพราะเชสเตอร์เปลี่ยนไป แต่เพราะ "พวกเรา" ตัวใหญ่ขึ้นจริงๆ ขอบคุณคุณคุ้กกี้นะคะสำหรับบทความดีๆ ที่ทำให้เราย้อนไปนึกถึงวันวาน จากคุณ : >ร้อยความฝัน พันจินตนาการ< - [ 10 ก.พ. 52 16:23:24 ]

ความคิดเห็นที่ 137 โดน................ จากคุณ : vn, man - [ 10 ก.พ. 52 16:57:57 ]

ความคิดเห็นที่ 138 ขอบคุณ จขกท มากค่ะที่เขียนเรื่องราวให้อ่านกัน ทำให้นึกถึงวันเก่าๆสมัยเรากับแฟนคบกันใหม่ๆ ไม่มีอะไรกินก็ไปที่นี่ ทุกๆมื้อเป็นมื้อที่อร่อยสุดๆ แต่..เดี๋ยวนี้ภาระหน้าที่และสิ่งอื่นๆ ต่างทำให้เชสเตอร์ไม่ใช่ร้านอาหารที่เราจะเลือกกินทุกครั้ง เดี๋ยวนี้ทุกครั้งที่กินจะรู้สึกว่าไม่อร่อยเหมือนเก่าเท่าที่ควรค่ะ ^^ จากคุณ : Pnene - [ 10 ก.พ. 52 17:05:35 ]

ความคิดเห็นที่ 139 กลับกัน ตอนเรียน มัธยม แรดมาก เพื่อนมันรวย ๆ ชอบกินแล้วเอามาอวด ตอนนั้นยังแบมือขอเงินพ่อแม่ แต่กิน ฮาเก้นดาซ โกไดวา อืม แรดจริง ๆ กินแล้วก็เก็บถ้วยกระดาษกะกล่องมาใช้เป็นกล่องเก็บดินสอ จะเอามาอวดว่างั้นเหอะ คิดแล้วตลก ตอนนี้ทำงานได้เงินเดือนนึงเกินครึ่งแสนแล้ว แต่ไม่ได้ไปเหยียบร้านพวกนั้นอีกเลย ไอติมก็กินสเวนเซนส์ ที่ชอบสุด ๆ กลับเป็นไอติมไมโลของเนสเล่ ช๊อกโกแลตก็กินธรรมดา อนาคตจะไปกินอะไรเนี่ย จากคุณ : Dr.boyze - [ 10 ก.พ. 52 17:13:06 ]

ความคิดเห็นที่ 140 : ) : ) : ) เราเป็นพวกทานง่ายค่ะ เลยไม่เคยรู้สึกแย่กับอาหารพวกนี้เลย บางครั้งกลับรู้สึกว่า เราอยากทาน เพราะรสชาติไม่ได้ดีเทพแบบนี้นี่แหล่ะ (เราชอบเสต๊กปลาของเชสเตอร์ค่ะ ชอบมากก) แต่ตอนนี้ ถึงแม้จะกลับไปกินร้านพวกนี้ เรากลับไม่รู้สึกถึงอะไรเก่าๆ อีกต่อไป เพราะว่า มันไม่มีวันกลับมาอีกแล้ว พ่อเราเสียไปแล้ว เราพาน้องไปกินข้าวหลายครั้ง แต่ก็ไม่ใช่ความรู้สึกแบบเดิมๆ อีก พ่อเราชอบทำสปาเกตตี้ค่ะ เป็นสปาเกตตี้ บ้านๆ ซอสสูตรธรรมดา คือ บ้านจริงๆ ค่ะ แต่เราชอบมาก เพราะมันอร่อย แม่เราก็เลยเอาสูตรของพ่อเรามาทำให้เรากินบ่อยๆ ทีนี้ ครั้งนึง แฟนมาที่บ้าน แล้วมีสปาเกตตี้พอดี แฟน : สปาเกตตี้แบบนี้ เฉยๆ เนอะ ทีหลังเค้าทำให้ตัวกินดีกว่า เอาแบบที่ทำในร้าน ซอสแบบดีๆเลย เรา : แบบร้านเค้าก็ชอบ แต่เค้าก็ชอบกินแบบนี้มากเหมือนกัน เธอไม่ชอบเหรอ แฟน : ไม่ชอบ เรา : เค้าชอบ แฟน : ไม่ชอบ เรา : เค้าชอบ นี่มันสูตรพ่อเค้า (จ้องหน้าเขม็ง) แฟน : (ก้มหน้ากิน) ชอบแล้ว จากคุณ : eLepUnk - [ 10 ก.พ. 52 17:27:53 ]

ความคิดเห็นที่ 141 ชอบจังเลยค่ะ...อ่านแล้วจึ๊ก...แต่ในแนวตรงข้าม(อ่าว)... ตอนเด็กๆบ้านค่อนข้างมีฐานะ...ออกไปกินข้าวนอกบ้านแทบทุกวัน... สรรหาจะกินทั้งคุณพ่อคุณแม่...ไกลแค่ไหนก็ขับรถไปกันสามคนพ่อแม่ลูก... กินอาหารญี่ปุ่นตั้งแต่ยังจำความไม่ได้เพราะหลังบ้านคือร้านอาหารญี่ปุ่น... ข้าวเย็นคืออาหารญี่ปุ่นแทบทุกมือเพราะเพื่อเล่นในวัยเด็กก็คือลูกหลานของร้านนี้แหละค่ะ... ชินกับอาหารรสเสิศ... แต่พอโตมากลับไม่รู้สึกอะไรเลย...ไม่ได้คิดถึงอาหารอร่อยๆแบบนั้น... อร่อยกับน้ำพริก...ส้มตำปลาร้า...ซุปหน่อไม้...ข้าวแกงข้างถนนมากว่า... ใครจะว่าเราบ้าก็ช่าง555... ทุกวันนี้ถึงแม้ทำอาหารเป็นได้ในระดับหนึ่งก็ยังจะออกไปขวนขวายข้าวแกงส้มตำข้างทางกิน... มันได้ฟีลและรสชาติถึงใจกว่าเยอะเลยค่า... หน้าไม่ให้แต่ใจรักปลาร้านะ...ฮี่ๆๆ จากคุณ : กิ๊ก (kkk_iii_kkk) - [ 10 ก.พ. 52 17:34:25 ]

ความคิดเห็นที่ 142 น้ำตาซึม อดคิดถึงสมัยเด็กๆ ที่บ้านเราเป็นร้านขายของยังเป็นกงสีอยู่ พ่อแม่เราไม่เคยพาพวกเราไปกินข้าวนอกบ้านเลย พ่อจะไปรับทุเรียนมาขายหน้าบ้าน บางวันที่พิเศษหน่อย พ่อเราขายทุเรียนได้กำไรดีมาก แม่จะกระซิบให้พี่ชายไปซื้อไก่ย่าง กับหมูสะเต๊ะ มากินกันในห้องนอน ปูหนังสือพิมพ์ กินไก่ กะข้าวเย็นที่เหลือ พร้อมหน้ากัน นั่นแหละมื้อพิเศษของพวกเรา นานๆ จะได้กินซักที มีความสุขมากๆ เดี๋ยวนี้พ่อเราอยู่บนสวรรค์แล้ว แต่เราโชคดีที่แม่ยังอยู่กับเรา คิดถึงช่วงเวลานั้นจัง ขอบคุณคุณคุ๊กกี้ ที่ทำให้เราคิดถึงเรื่องดีๆ จากคุณ : one-pen - [ 10 ก.พ. 52 17:41:11 ]

ความคิดเห็นที่ 143 อืม...เราก็ลิ้นสูงขึ้นจริงๆค่ะ แต่กับข้าวรสชาติแม่ กินยังไงก็อร่อยเหมือนเดิมทุกจานจริงๆ เพราะแม่ใส่ความรักลงไปด้วย แม้วันนี้มีครอบครัวแล้วก็ยังรักแม่มากที่สุดในโลก ขอให้แม่อยู่กับลูกไปอีกนานแสนนานนะจ๊ะแม่จ๋า จากคุณ : กระต่าย - [ 10 ก.พ. 52 18:44:19 A:192.168.0.17 X:192.168.1.127, 119.42.70.67 TicketID:166635 ]

ความคิดเห็นที่ 144 อ่านแล้วซึ้งมากค่ะ บ้านเราพ่อแม้เกลียดอาหารขยะมาก ไม่เคยพาไปกินเลยต้องแอบไปกินกะพี่ทุกที  แต่พ่อจะพาไปกินร้านอาหารสัปดาห์ละครั้งแบบพร้อมหน้าพร้อมตาทั้งบ้านเป็นอะไรที่พิเศษเสมอ จนตอนนี้ก็ยังทำอยู่ ปัจจุบันพ่อเปลี่ยนไปกินฮอตพอททุกอาทิตย์แทน ฮ่าๆ จากคุณ : Yodel - [ 10 ก.พ. 52 19:46:30 ]

ความคิดเห็นที่ 145 คิดถึง ตอนไปเรียนมหาลัยที่ปัตตานี ปิดเทอม ต้องนั่งรถกลับบ้านที่ภูเก็ต ตอนค่ำๆ จะแวะไปซื้อ KFC ที่ไดอาน่าหาดใหญ่ ถือกลับมาให้น้องที่ภูเก็ตประจำ แม้ว่า มันจะเหี่ยวๆไปหน่อย แต่รอยยิ้มของน้อง ประทับใจที่สุดเลยยยยย จากคุณ : สหายแจ๋ว - [ 10 ก.พ. 52 20:18:59 ]

ความคิดเห็นที่ 146 เราพยายามไม่คิดฟุ้งซ่านมากเกินไปนะ เพราะอดีตในวัยเด็ก มันมีความสุข แต่ทำไมเวลาเรานึกถึงทีไร จิใจเรากลับไม่เป็นสุขล่ะ มันคิดถึงไง จนเมื่อโตมา เราก็ได้รู้ว่า ความสุข ก็เป็นความทุกข์ชนิดหนึ่ง จึงไม่อยากยึดติดความทรงจำอะไรมากเกินไป เรื่องร้านอาหาร เราจึงไม่มีร้านใดที่พิเศษสุดๆ เพียงแต่ในอดีตเคยกินข้าวร่วมกัน แค่นี้ เรา็ก็รู้สึกพอ แล้วล่ะ (แค่การ์ตูนโดเรม่อน เรายังไม่อยากจะดูเลย -*- มันนึกถึงอดีตพุ่งพรวดๆเต็มไปหมด หุหุ) จากคุณ : N'Wan - [ 10 ก.พ. 52 21:36:18 ]

ความคิดเห็นที่ 147 ตอนเด็กๆเราชอบPizza Hutมากค่ะ พ่อมักจะเอามาล่อเป้นรางวัลเสมอ อ่านแล้วก็น้ำตาไหล วันนี้วันเกิดเราพอดี ทุกๆปีพอถึงวันเกิดลูกๆแต่ละคน พ่อจะนัดทานข้าวนอกบ้าน พอถึงวันเกิดเรา เราก็มักจะทานข้าวกับพ่อ แล้วก็ออกไปเที่ยวฉลองกับเพื่อนต่อ ปีนี้ เป็นปีแรก ที่วันเกิดของเรามาถึงในแบบที่ไม่มีพ่ออยู่ เพราะพ่อเราเพิ่งเสียไป เมื่อกลางปีที่แล้วด้วยโรคมะเร็ง วันนี้ทั้งวันคิดถึงพ่อมาก จนไม่มีกะใจจะออกไปเที่ยวไหนทั้งนั้น ขอบคุณ คุณcookiecompanyที่แบ่งปันเรื่องราวดีๆนะคะ จากคุณ : huggymonster - [ 10 ก.พ. 52 23:13:24 ]

ความคิดเห็นที่ 148 อ่านแล้วน้ำตาไหล สมัยเด็กๆเราก็มีร้านแบบนี้น ณ สยามที่เซ็นทรัลลาดพร้าว ซึ่งตอนนี้ไม่มีอีกแล้ว ยังจำได้ว่าสมัยเด็กๆแม่ชอบพาไป แต่ก็นานๆที่น่ะ แม่จะพาเรากับน้องขึ้นรถเมล์ไปกิน แล้วขากลับเราจะอ้อนขอขึ้น taxi คิดถึงวันเวลาเก่าๆแบบนั้นจัง จากคุณ : ohhioh - [ 11 ก.พ. 52 00:09:01 ]

ความคิดเห็นที่ 149 ขอบคุณ คุณ cookiecompany  ที่มาแบ่งปันเรื่องราวและข้อคิดและความรู้สึกดีดีให้แก่กัน... จากคุณ : แสตมป์ไทย - [ 11 ก.พ. 52 01:50:36 ]

ความคิดเห็นที่ 150 ตอนนี้ผมมีตังกินข้าวได้มื้อละหลายพัน แต่ เชสเตอร์ก็ยังอร่อยเหมือนเดิม...เพราะ พริกน้ำปลากระเทียมเยอะๆ อร่อยมากมายเป็น ฟาสต์ฟู้ด ที่เดียวที่มีพริกน้ำปลากระเทียมมมมม จากคุณ : PreviousMorning - [ 11 ก.พ. 52 02:06:16 ]

ความคิดเห็นที่ 151 อ่านแล้ว รู้สึกว่าตัวเองโชคดีจังค่ะ ^^ ที่ยังมีความสุขกับการกินข้าวแกงข้างทางริมถนนรามคำแหง เท่าๆกับการกินบุฟเฟต์ที่แลนด์มาร์ค อาจเป็นเพราะเคยเกิดมาในครอบครัวฐานะดี แต่วันหนึ่ง ก็ล้มละลาย ไม่เหลือบ้านให้อยู่ และตอนนี้ ก็เริ่มกอบกู้ฐานะกลับมาได้บ้าง..ด้วยมือตัวเอง จึงไม่รู้สึกถึงความแตกต่างอีกต่อไป ระหว่างของถูกและของแพงค่ะ ^^ จากคุณ : พิม - [ 11 ก.พ. 52 09:22:41 A:58.147.48.247 X: TicketID:150038 ]

ความคิดเห็นที่ 152 KFC โรบินสันบางรักครับ ยังจำได้ว่า ทาน KFC ครั้งแรกตอนเข้า ปวช.ปี 1 เพื่อนชวนไปทาน เข้าไปครั้งแรกก็หวั่นใจ เพราะมีเงินอยู่ในกระเป๋าแค่ 300 บาทกว่า กลัวจะไม่พอ เพื่อนเขกหัว 1 มะเหง็ก บอก "300 บาท เมิง Dag ไก่ได้สัก 10 ชิ้นมั๊ง" พอเข้าไปเพิ่งรู้ เออ มันไม่แพงอย่างที่คิด ตั้งแต่นั้น KFC จึงเป็นสถานที่สถิตย์หลังเลิกเรียน ขึ้นไปเล่นเกมชั้น 4 (ปัจจุบันไม่มีแล้ว) เสร็จแล้วลงมานั่งแช่ตูด แทะไก่จนเหลือแต่กระดูกมันถึงทุ่มนึง ค่อยแยกย้ายกันกลับบ้าน ยังสงสัยตัวเอง ทำไมทุกวันตูต้องมานั่งแทะไก่ทอดก่อนกลับบ้านด้วยฟะ... ทุกวันนี้เข้า KFC มองราคาแล้ว ถอนหายใจ ไก่ชิ้นนึงประมาณ 50 บาท แฮมเบอร์เกอร์ 1 ชุด เกินร้อย...น้ำเปล่าเดี๋ยวนี้ไม่ฟรี ขายเป็นขวด... ต่างจากเมื่อก่อนเหลือเกิน แต่เวลาเดินเข้าไป ก็ยังเห็นภาพตนเองนั่งหัวร่อ คุยเรื่องเกม ตู้หยิบตุ๊กตา เรื่องผู้หญิง...บนที่นั่งตัวเดิม เป็นความทรงจำที่มีความสุขครับ จากคุณ : น้องหยิก - [ 11 ก.พ. 52 10:02:13 ]

ความคิดเห็นที่ 153 McDonald อัมรินทร์ พลาซ่า  ไปกินตั้งแต่เพิ่งมาเปิดเลย สาขาแรกในประเทศไทยรึเปล่า ตอนนั้นเป็นเด็กยังจำได้ว่า ถามพ่อกับแม่ว่า Big Mac นี่จะอ้าปากยังไงถึงจะกินเข้าไปได้   ตอนนี้ McDonald เป็นร้านที่จะแวะเป็นร้านท้ายๆจริงๆ รู้สึกว่าไม่ healthy แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 52 10:15:53 จากคุณ : I Promise - [ 11 ก.พ. 52 10:15:30 ]

ความคิดเห็นที่ 154 มีสมาชิกท่านหนึ่งส่งลิงค์มาให้ดู ตอนผมเด็กๆ ไม่เคยได้ทานอาหารขยะพวกนี้เลย แม้จะอยากทาน แต่พ่อแม่ก็บอกว่า อาหารขยะ ไม่มีประโยชน์ ดังนั้นหลังตักบาตรตอนเช้า จึงได้ทานโจ๊กร้อนๆ ปาท่องโก๋ร้อนๆ น้ำเต้าหู้ที่ดีต่อสุขภาพ พอเริ่ม ม.ต้น คบเพื่อน เพื่อนพาไปมาบุญครอง นั่งรถเมล์เอง ไปเวิร์ดเทรด กินอาหารพวกนี้ไม่เป็น เก้ๆกังๆ กินแม็ค กินเบอร์เกอร์ ไม่รู้เค้าสั่งกันยังไง กินไก่ทอด พิซซ่า ทำเหมือนตัวเองรวยอย่างนั้น เพราะมันอาหารเทพสำหรับเราเลย ปกติไม่ได้กินถ้าไปกับที่บ้าน ล้วนแต่ไปกินกับเพื่อนทั้งนั้น หลังๆกิืน MK แล้วก็ไก่ KFC กับที่บ้าน พวกพิซซ่า ที่บ้านไม่ชอบกินกัน ดีใจที่พ่อแม่เราประหยัด ไม่ฟุ่มเฟือย ถามว่าทำไมแม่ไม่กิน เก็บไว้ให้เรากิน เก็บเงินไว้ให้เราใช้ ตอนนี้เราก็กิน นานๆทีอยากกิน ไม่ได้กินบ่อยนัก แต่แม็คนี่กินทีี่ออฟฟิศประจำเลย จากคุณ : yokekung - [ 11 ก.พ. 52 10:47:11 ]

ความคิดเห็นที่ 155 พูดถึงเชสเตอร์ กิล ก็ จะ คิดถึงภาพ ที่ ไปกินกับญาติที่เสียไปแล้ว เพราะ อายุใกล้กัน แล้ว จะ เอ็นจอยกันมากๆ เพราะ ช่วงเวลานั้น มันอร่อย ได่ใจจริงๆ ค่ะ แต่ตอนนี้ ไม่ได้ เข้านานมากแล้ว เหมือนกัน อย่างที่พี่ว่าอาหารญี่ปุ่นอร่อยกว่า น่าทานกว่า แต่พอ ผ่าน ร้านี้ก็จะนึกถึงช่วงเวลาดีๆ ตอนนั้น เสมอ ค่ะ ^^ ส่วนตัวพ่อกับแม่ ไม่ชอบทานข้าวนอกบ้านค่ะ และไม่ค่อยชอบทานอาหารประเภทนี้ด้วย ช่วงเวลาได้ทานนก็จะกับเพื่อนๆ และ ญาติที่อายุใกล้กัน เท่านั้นเอง จากคุณ : ขนมชั้นสองสี - [ 11 ก.พ. 52 11:16:11 ]

ความคิดเห็นที่ 156 เชสเตอร์ เดอะมอลล์ท่าพระ กินเสร็จไปเล่นฟุตบอลน้ำในเรือลำใหญ่ ต่อด้วยไวกิ้งที่ชั้นบน เราอาจจะเป็นครอบครัวนั่งโต๊ะข้างๆกันก็ได้ค่ะ จากคุณ : giguru - [ 11 ก.พ. 52 11:39:58 ]

ความคิดเห็นที่ 157 อ่านแล้ว คิดถึง อาม่า จังเลยครับ ตอนเด็ก ๆ ตอนเช้าจะได้กินทุกวัน มันคือ หมูสับต้มซีอิ้วเค็ม  ไม่รู้เรียกว่าอะไร กินมันทุกวัน    จนถึงวันนี้ อาม่า จากไป เกือบ 5 ปีแล้ว เวลานึกถึง อาม่า ทีไร ก็นึกถึง หมูสับต้มซีอิ้วเค็ม  ทุกครั้ง ให้ใครทำให้กิน ก็ไม่เหมือน อยากร้องไห้จังครับ จากคุณ : พนมพร - [ 11 ก.พ. 52 12:15:18 ]

ความคิดเห็นที่ 158 ของบ้านเราเป็นร้านสีฟ้า สมัยที่เรายังเป็นลูกคนเดียว เมื่อก่อนที่บ้านไม่ได้ความเป็นอยู่สบายมาก พ่อทำงานการไฟฟ้าวันธรรมดา เสาร์อาทิตย์ก็ไปรับงานนอกที่บริษัทมั่นคงตรงบรรทัดทอง แม่ก็เป็นครูประถมรร.รัฐบาลเล็กๆ พอเสาร์อาทิตย์ พ่อก็จะขับรถคันเล็กๆไปทำงานที่บรรทัดทองทุกเช้า พอสักบ่ายๆ แม่ก็พาเรานั่งมอเตอร์ไซค์รับจ้างไปปากซอยต่อรถเมล์ไปรับพ่อที่ทำงาน แล้วพ่อก็จะพาไปทานร้านสีฟ้าตรงตึกชาญอิสระ2 อาหารที่นี่อร่อยเสมอ ตอนนี้ก้ยังอร่อย แต่ที่เปลี่ยนไปคือบรรยากาศความสุขแบบพ่อแม่ลูกหายไปนิดนึง เพราะต่อมาก็ไม่มีโอกาสเข้าเมืองกันอีกเพราะเปลี่ยนที่ทำงาน จริงๆอาหารที่นี่ก็ยังอร่อย ไม่ได้รู้สึกว่าเป็นเพราะเรา"ตัวใหญ่"ขึ้น แต่ที่รู้สึกคือตัวร้านต่างหากที่"ใหญ่" เพราะแพงขึ้น จานเล็กลง มากกว่า จากคุณ : scarlett - [ 11 ก.พ. 52 12:19:42 ]