 |
:::::มหากาพย์ในคราบบัง:::::นิยายน้าบัง ว่าด้วยหัวไชเท้าญี่ปุ่นจากสหาย:::::
ยอมรับว่าหลังจากอ่านหนังสือเรื่อง
คนไท ทึ้ง แผ่นดิน ๑ สู้หาพ่อ
ของพี่ตู้ จรัสพงศ์ษ์ สุรัสวดี ไปค่อนเล่ม
แล้วอดอยากพิมพ์ไม่ได้เสียจริง
ขอเป็นแรงบันดาลใจนะครับ ไม่ได้ขำธรรมดาครับ รักชาติด้วย
-----------------------------------------------------------------------
บทความที่ผมเขียน ไม่ได้เกี่ยวกับใคร น้าบังผมแต่งขึ้นมาเอง เป็นแค่ตัวละครเล่าเรื่อง
ผมเป็นไทยพุทธ เชื้อสายจีน ไม่มีเชื้อแขกซิกข์ ฮินดู หรืออิสลาม
ผมยังโสดและไม่มีเมีย กำลังหาอยู่แต่หาไม่ได้ เลยไม่หารอมันมาเอง
แต่เพื่อนๆในเรื่องมีตัวตนจริงๆ
ขอบคุณแอม(Calamity)มาก-สำหรับหัวไชเท้า และ วาซาบิสด
พ่อกับแม่ถูกใจมาก จริงๆสาบาน
-----------------------------------------------------------------------------
ข้าเป็นคนไทย
แต่ข้ามิได้มีเชื้อชาติไทยแท้ๆ อาจจะงง
ข้ามีเชื้อสายชาวฮั่นหรือพวกคนไทยเรียกข้าว่าชาวจีน ผสมกับเชื้อสายจากดินแดนชมพูทวีปหรือไอ้ที่คนไทยเรียกพวกข้าว่าแขกนั่นหละ
คนไทยชอบเรียกปนไปเสียหมดทั้งที่ข้าเองไม่ได้เป็นคนแขก
แขกส่วนใหญ่ในชมพูทวีปมันไม่กินวัว แต่ข้ากิน ข้าเรียกพวกเขาว่าพวกแขกฮินดู หรือแขกพราหมณ์ ไม่ใช่แขกดอย
แขกอีกส่วนในชมพูทวีปไม่กินหมู แต่ข้าก็กิน และข้าเรียกพวกเขาว่าแขกอิสลาม ที่เขาไม่กินหมูเพราะในบัญญัติของศาสนาห้ามไว้ ไม่ใช่ว่าสกปรก
ส่วนข้าเองเป็นแขกซิกข์ แขกซิกข์ที่โพกหัว แขกอิสลามก็โพกหัวได้แต่ละละแบบ ใครๆก็โพกหัวได้ คนไทยชอบเหมารวม
ข้าไม่เคยไปบ้านเกิดของพ่อข้าซึ่งเป็นแขกซิกข์ แต่พ่อข้าบอกว่าศาสนาข้าเกิดจากท่านคุรุที่อยากสมานฉันท์ความขัดแย้ง ของสองความเชื่อไว้ด้วยกัน
และที่ไทย ข้าเองก็เห็นพวกเขารักกันดี ข้าภูมิใจ
ข้าเคยไปเยือนบ้านเกิดแม่ข้าที่จีน และที่จีนก็มีอิสลาม
เขาไม่กินหมู แต่ทะลึ่งออยากกินหมูหัน คนไทยเลยมีเป็ดปักกิ่งกินจนทุกวันนี้
บ้านข้าอยู่พาหุรัด ข้าเห็นคนต่างศาสนาอยู่ร่วมกันได้ในผืนแผ่นดินนี้ ข้าภูมิใจ ที่ข้ามีสัญชาติไทย
ตัวข้าชื่อ ทอง คงเพราะพ่อกับแม่ข้าอ่านสามก๊กเยอะไปหน่อย
เพราะเวลาคนไทยเรียกข้ามักจะเรียกว่า บัง
ข้าเลยกลายเป็น บังทอง
แม่ข้าบอกว่าเขาเป็นกุนซือเอกของจ๊กก๊ก แต่โดนธนูยิงตายเพราะขึ้นม้าผิด ไม่น่า ข้าว่าถ้าไหนๆจะขี่ผิดทั้งทีไปขี่ช้างแทน น่าจะรอด แต่คงยากเพราะจีนไม่มีช้าง จะมีก็แต่แพนด้าซึ่งเด่นกว่ามาก
ด้วยความที่ข้าอาศัยในพื้นที่มีหลากหลายศาสนา ทำให้ข้ามีเพื่อนเยอะ
แต่ด้วยความที่ข้าต้องรับช่วงต่อจากพ่อในภาระเก็บค่าเช่าที่ นับวันเพื่อนข้าก็น้อยลง
แต่ก็ดีกว่าไอ้ก๊วยเจ๋งข้างบ้านที่พอเปลี่ยนมาขายประกันแล้วเพื่อนไม่คบ ทีแรกมันขายเครื่องกรองน้ำก็โดนอาอึ้มมันตัดจากวงศ์ตระกูลไปทีนึงแล้ว
ข้าได้แต่งงานกับสาวชาวไทย ชื่อว่า รุจฤดู ชื่อเล่นเธอชื่อ ลูลู่ เธอมีน้องสาวชื่อว่า รรรา(รัลลา) ชื่อเล่นว่า ลาล่า
มันทำให้ข้าไม่แน่ใจว่าเธอจะมีญาติฝ่ายไหนชื่อ อี๊ด หรือไม่
รุจฤดู เป็นลูกครึ่งไทย-ฮินดู ซึ่งอาจคล้ายข้าที่มีเชื้อผสมปนเปกัน แต่เราก็เป็นคนไทยด้วยกัน
เธอมักเข้าใจผิดว่าหน้าเธอเหมือน หยาดทิพย์ ราชปาล ข้าชอบไปขัดคอว่าเหมือน หยาด นภาลัย สิไม่ว่า แน่นอนข้าจมเลือด
เธอมีปานกลางหน้าผากพอดี เธอไม่ได้แต้มติ๊กก้า และมันไม่ใช่ปุ่มรีเซ็ท
แต่ข้าชอบกดเล่นเสมอ เผื่อมันจะดัง ตึ้งตึงตึ่งตึง แล้วชัทดาวน์ไป เพื่อนข้าตอนนี้เป็น Vista แล้ว มันจะดัง ฮาฮ้าฮ่าา แทน ข้าเพิ่งรู้ ข้านึกว่าเธอหาว
เราสองคนมีลูกชายด้วยกันหนึ่งคน ลูกข้าชื่อ ภูมิใจ ข้าอยากให้มันรักแผ่นดินเกิดเช่นข้า ข้าบอดสี
เนื่องด้วยพ่อกับแม่ข้าเรื่องมากเวลากินทั้งคู่ พ่อข้ามักจะกินแต่มังสวิรัติ ส่วนแม่ข้าไม่ยอมกินเนื้อวัว ข้าจึงกินผักเก่ง แต่กินผลไม้ไม่เก่ง
เราเคยนั่งนึกๆกันว่า ถ้าคนอิสลามแต่งกับสาวจีน แล้วไม่ชอบกินผัก แพ้อาหารทะเล เกลียดกลิ่นสาบแพะ รวมถึงทะลึ่งเป็นเก๊าท์ เราควรจะกลั้นใจตายดีไหม
พ่อบอกว่าอย่าเลย กลั้นใจตายมันยาก ตีลังกาตายยังง่ายกว่า
เราทั้งบ้านเลยตั้งใจว่าจะไม่ก้าวก่ายเรื่องกินของกันและกัน ความเชื่ออยู่ที่ใจ
พ่อข้าบอกว่าจะเปลี่ยนไปนับถือพุทธก็ได้ พ่อไม่ห้าม แต่ข้าไม่เอา ข้าขี้เกียจไปเปลี่ยนที่เขต คนที่นั่นพูดแต่เรื่องละครหลังข่าว และชอบตะคอกประชาชนขณะสวมเครื่องแบบ
ข้าเลยไม่คิดจำกัดการกินของตัวเอง ข้ากินมันทุกอย่างที่กินได้
ข้าเลยชอบกินและชอบทำอาหาร
จากคุณ :
SchwedaKong   
- [
10 เม.ย. 52 20:08:52
]
|
|
|
|
|
|
