สวัสดีค่ะ กระทู้นี้จะขอพาไปชิมร้านมิ่งหลี ที่อยู่ในความทรงจำของใครหลายคนนะคะ
มิ่งหลีเป็นร้านอาหารไทยจีนสไตล์กุ๊กชอป เปิดมานานกว่า 50 ปีแล้ว
เมื่อก่อนมีเชื่อเสียงมากเพราะเป็นที่นัดพบนั่งกินเหล้าของบรรดาศิลปิน นักเขียนต่างๆ
เนื่องจากมิ่งหลีอยู่ติดกับรั้วมหาวิทยาลัยศิลปากร วังท่าพระ จึงเป็นที่สังสรรค์ของเหล่าอาจารย์ช่างศิลป์ทั้งหลาย
นอกจากนี้ร้านมิ่งหลี ยังขึ้นชื่อเรื่องความ "เฮี้ยน" ของเจ้าของร้านว่าไม่ค่อยจะง้อลูกค้าซักเท่าไหร่
รวมถึงโต๊ะ "จองแล้ว" ที่จองอยู่อย่างนั้นมาเป็นสิบปี โดยไม่มีผู้ใดมานั่ง หรือกล้าไปนั่ง
หากใครเผลอเข้าไปนั่งโต๊ะ "จองแล้ว" โดยไม่ถามไถ่ อาจหมดสิทธิ์กินร้านนี้ได้ 
แต่โดยส่วนตัวแล้วไม่ได้ติดใจกับเจ้าของร้าน เพราะเข้าใจว่าเค้าเป็นคนสมัยเก่าที่ไม่ค่อยพูดมาก
ถ้าจะมาทานข้าวที่นี่ก็ขอให้อย่าถือสาหาความกับใบหน้าที่ปราศจากรอยยิ้มของเจ้าของร้านเลยค่ะ
เพราะหน้าเค้าเป็นแบบนั้นแต่ใจเค้าไม่มีอะไร ออกจะใจดีด้วยซ้ำ ถ้าได้คุยกับเค้านะคะ 
คนที่เคยชินกับคติว่า ลูกค้าเป็นฝ่ายถูกเสมอ ก็ขอแนะนำให้มองข้ามร้านนี้ไปเถอะค่ะ
อย่าเปลี่ยนแปลงในสิ่งที่คนอื่นเขาไม่อยากเปลี่ยน ในเมื่อเรามีทางเลือกอื่นที่ถูกใจเรามากกว่านะคะ
อ. ขรรค์ชัย บุนปาน ซึ่งเป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้งหนังสือพิมพ์มติชน และเป็นเจ้าของวลีเด็ด
"โลกมีไว้เหยียบ ไม่ได้มีไว้แบก" ได้เคยเขียนกลอนถึงร้านมิ่งหลีว่า
มิ่งหลีมิ่งมิตรแก้ว เรียงกัน
เคยสนุกเคยสรวลสันต์ ก่อนนี้
เพลิดเพลินตราบปัจจุบัน ยามนั่ง
เสพสุขนกไม้ชี้ เสร็จแล้วลอบหลี
เกริ่นนำเสร็จแล้วก็มาชมกระทู้กันเลยค่ะ :-)
แก้ไขเมื่อ 11 มิ.ย. 52 03:20:25