ความคิดเห็นที่ 1 เพลงแรกที่ทำให้ผมรู้จักบิลลี่คือเพลงนี้..เพลง ' Oklahoma ' เพลงที่เล่าเรื่องราวของเด็กชายที่อาศัยอยู่กับพ่อแม่บุญธรรม จนวันนึงเจ้า หน้าที่สังคมสงเคราะห์แจ้งมาว่า..ได้พบชายคนที่น่าจะเป็นบิดาของเขา และเจ้าหน้าที่ได้จัดเตรียมให้พ่อลูกได้เจอกัน.. เพลงเปิดและดำเนินไปอย่างน่าสนใจ โดยมีการแสดงที่ได้อารมณ์จากนัก แสดงมีฝีมือและโปรดักชั่นมิวสิควิดีโอที่ถึง และได้เสียงร้องสดใสของบิลลี่ กิลแมนถ่ายทอดเรื่องราวได้อย่างน่าประทับใจ Oklahoma   : Billy Gilman ------------ Suitcase packed with all his things Car pulls up, the doorbell rings He don't want to go, he thought he'd found his home But with circumstances he can't change Waves goodbye as they pull away From the life he's known, for the last seven months or so She said, "We found the man who looks like you Who cried and said he never knew About the boy in pictures that we showed him A rambler in his younger days, he knew he made a few mistakes But he swore he would have been there, had he known it Son, we think we found your dad in Oklahoma" A million thoughts raced through his mind What's his name? What's he like? And will he be anything like the man in his dreams She could see the questions in his eyes Whispered, "Don't be scared my child I will let you know, what we know About the man we found, he looks like you Who cried and said he never knew About the boy in pictures that we showed him A rambler in his younger days, he knew he'd made a few mistakes But he swore he would have been there, had he known it You always said that this was something that you wanted Son, it's time to meet your dad in Oklahoma" One last turn, he held his breath 'Til they reached the fifth house on the left And all at once the tears came rolling in And as they pulled into the drive A man was waiting there outside Who wiped the worry from his eyes Smiled and took his hand And he said, "I'm the man who looks like you Who cried because I never knew About that boy in pictures that they showed me A rambler in my younger days, I knew I made a few mistakes But I swear I would have been there, had I known it Never again will you ever be alone Son, welcome to your home in Oklahoma" จากคุณ : หมีมังกร - [ วันอาสาฬหบูชา 09:30:09 ]

ความคิดเห็นที่ 2 แต่อัลบั้มของบิลลี่ กิลแมนที่ผมชอบมากที่สุดคือ อัลบั้มเพลงคริสต์มาส เป็นเพลงคริสต์มาสที่สดใสทั้งเสียงและบรรยากาศเลยทีเดียว.. เอาตัวอย่างเพลงนึงมาให้ชม/ฟังครับ ' Oh Holy Night ' Oh Holy night The stars are brightly shining It is the night of the dear Savior's birth Long lay the world in sin and error pining Till he appear'd and the soul felt its worth The thrill of hope the weary world rejoices For yonder breaks a new and glorious morn Fall on your knees Oh hear the angel voices Oh night divine Oh night when Christ was born Oh night divine Oh night divine The thrill of hope the weary world rejoices For yonder breaks a new and glorious morn Fall on your knees Oh hear the angel voices Oh night divine Oh night when Christ was born Oh night divine Oh night divine จากคุณ : หมีมังกร - [ วันอาสาฬหบูชา 09:36:43 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เพิ่มเติมอีกนิดว่า. ภาพที่น่าประทับใจในมิวสิควิดีโอเรื่องนี้คือ ภาพเจ้าหน้าที่สังคมสงเคราะห์ที่ ช่วยประสานงานจนพ่อลูกที่พลัดพรากได้กลับมาเจอกัน งานของนักสังคมสงเคราะห์นั้นเป็นงานนึงที่ Rewarding มากกว่าเป็นแค่งานๆ นึงที่ต้องรับผิดชอบให้สมกับค่าจ้างเงินเดือนเท่านั้น Here's To You All ! จากคุณ : หมีมังกร - [ วันอาสาฬหบูชา 09:53:33 ]

ความคิดเห็นที่ 4 สวัสดีครับคุณหมีมังกร ถ้าพูดถึงนักร้องเด็กในดวงใจเหมือนจะลืมคู่แข่ง MJ ในอดีต   Donny Osmond จากวง The Osmond Brother คู่แข่ง The Jackson Five ในยุคนั้น   ทั้ง 2 วงเป็นกลุ่มพี่น้องเหมือนกัน มีนักร้องเด็กเป็นตัวชูโรงเหมือนกัน มีรายการโชว์   ทางทีวีเหมือนกัน เหมือนกันจนทำให้ผมเข้าใจผิดว่าเพลง One Bad Apple ร้องโดย   The Jackson แต่เมื่อกาลเวลาผ่านไปทั้ง Michael และ Donny ต่างโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่   Michael สามารถใช้ความสามารถอันล้นเหลือของตัวเอง หาจุดขายให้กับคนฟัง   รุ่นใหม่ๆ จนเป็นถึง King of Pop และเป็นประวัติศาสตร์ของโลกดนตรี . จากคุณ : เหมยคลองตู (Fat Boy) - [ วันอาสาฬหบูชา 10:53:55 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เสริมอีกนิด เกือบปล่อยไก่ไปทั้งเล้าว่า Donny Osmond เสียชีวิตไปแล้ว   ตอนนี้นึกได้แล้วว่าที่เสียชีวิตคือดาราเด็กที่แสดงเป็นหนูน้อยบีเวอร์ในอดีต   ที่ทราบว่ายังไม่เสียชีวิตเพราะ Donny ให้สัมภาษณ์กับ ET ถึงการจากไปของ   Michael Donny Osmond is telling ET how he feels about the passing of Michael Jackson. "I've known Michael since we both were about 13 years old. He once told me that because we went through similar experiences as teenagers, I was the only person who ever understood him. Words can't express the sadness I feel right now. My prayers go out to his family and his children," Donny says. เครดิตจาก ETonline.com . จากคุณ : เหมยคลองตู (Fat Boy) - [ วันอาสาฬหบูชา 11:04:53 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณคุณเหมยคลองตูที่เอาคำสัมภาษณ์ดอนนี่ ออสมอนด์มาลง การเป็นดาราตั้งแต่เด็กคงไม่ใช่ชีวิตที่ง่ายและดี วันก่อนดูคอนเสิร์ตของไมเคิล แจ็คสัน ช่วง World Tour ยุคปี 90 แล้วต้องร้องว้าว! ตอนขึ้นเวที ไมเคิลกระโดดขึ้นมายืนนิ่งอยู่ประมาณครึ่งนาที เป็นครึ่งนาทีที่ตอกย้ำความยิ่งใหญ่ของราชาเพลงป๊อปคนนี้จริงๆ ทุกนาทีบนเวทีคงเป็นตัวตนจริงๆ ของ MJ ทุกอย่างมีจังหวะ มีท่าเต้น ที่แม่นยำ และเต็มที่ เสียดายและคิดถึงจริงๆ จากคุณ : เต่านินจา แมงดาซามูไร - [ วันอาสาฬหบูชา 14:31:05 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ขอใส่ภาพจาก MJ World Tour ช่วงปี 1996-1997 จากคุณ : เต่านินจา แมงดาซามูไร - [ วันอาสาฬหบูชา 14:36:34 ]

ความคิดเห็นที่ 8 สวัสดีครับ..คุณเหมยคลองตู (Fat Boy) ไม่ได้ลืมดอนนี่ ออสมอนด์หรอกครับ แต่เลือกจับไมเคิล แจ็คสันกับบิลลี่ กิลแมนมาพูดถึงเพราะเขาร้องเพลง ' Ben '..น่ะครับ สมัยเด็กๆดูทีวีรายการครอบครัวออสมอนด์บ่อยๆ..จำภาพสองพี่น้องดอนนี่ และมารีได้ดีเลยครับ จากคุณ : หมีมังกร - [ วันอาสาฬหบูชา 16:45:11 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ไปตกท้องร่องที่ไหนไม่รู้  ไม่รู้จักเจ้าหนูบิลลี่ กิลแมนเลยค่ะ  ร้องเพลงเบนได้เพราะมากเลย  ลุคก็น่ารักพอดีๆไม่กระแดะจนเกินเหตุ เมื่อพูดถึงดาวที่ดังมาตั้งแต่เด็กๆ  อยากจะเล่านิดนึงว่า  การที่พ่อแม่ปลุกปั้นลูกที่ยังเด็กเพื่อให้โด่งดังในทางใดสักทางนั้น  ไม่ใช่เรื่องง่าย  การซ้อมหนักทำให้เด็กขาดชีวิตในช่วงวัยเด็กนั้นๆ  การเรียนหนังสือไม่เต็มที่  ค่าใช้จ่าย  ตารางชีวิต  ย่อมไม่เหมือนเด็กปกติทั่วไป  รวมทั้งชีวิตของพ่อแม่ด้วย  การแข่งขันทำให้ชีวิตครอบครัวเครียด  และแน่นอนสังคมของพ่อแม่ที่ลูกต้องมาแข่งขันกันนั้น  โหดร้ายมากถึงมากที่สุด ดังนั้นเมื่อคิดถึงชีวิตในวัยเด็กของไมเคิล  ก็เข้าใจในสิ่งที่เขาต้องเจอ  ความบีบคั้นเพื่อให้ได้ผลงานที่ดี  มีชื่อเสียง  และผลประโยชน์ที่คุ้มค่าที่สุด  ทำให้รูปแบบความรักของพ่อแม่นั้นแสดงออกมาด้วยความก้าวร้าว ที่เล่ามานั้นเพราะในช่วงชีวิตได้พบเห็น Tennis Parent ที่เมื่อลูกแข่งแพ้  เดินออกจากคอร์ดมาด้วยความเหนื่อย  เสียใจ  และร้องไห้  พ่อบางคนก็ฟาดลูกด้วยไม้เทนนิส  บางคนก็บังคับให้ลูกวิ่งรอบสนาม  โดยไม่คิดถึงสภาพจิตใจของเด็กสิบขวบว่าเจ็บปวดเพียงใด  ตัวพ่อไม่ได้คิดว่าลูกเป็นเด็กและมีความคิดแบบเด็กสิบขวบ  แต่มักจะคิดว่าลูกจะต้องคิดเหมือนผู้ใหญ่วัยสี่สิบเหมือนพ่อ  แพ้ไม่ได้   เด็กเหล่านี้เมื่อเข้าสู่วัยรุ่น  มักจะเกเร  และไม่เชื่อฟังพ่อแม่  เพราะเมื่อก่อนเค้าโดนบังคับ  เมื่อออกจากกรอบนั้นก็เหมือนจะลองทุกอย่างที่ตัวเองไม่เคยสัมผัส ความเจ็บป่วยทางจิตใจของดาวที่ดังตั้งแต่เด็ก  ส่วนมากก็มาจากความเจ็บป่วยของพ่อแม่  ที่เอาปมของตัวมายัดเยียดให้ลูก  แม้จะอ้างว่าเพื่ออนาคตที่ดีของลูก  แต่ไม่เคยถามลูกว่าต้องการหรือเปล่า  สุดท้ายก็ต้องมานั่งเสียใจเนี่ยแหละ บ่นมามากแล้ว  ขอโทษด้วยค่ะ  แต่แค่อยากจะบอกว่า  ไม่อยากให้มีอีก  ไม่อยากให้ใครต้องทรมานเหมือนไมเคิล  สงสารจริงๆ จากคุณ : bolton fanclub - [ วันอาสาฬหบูชา 17:34:48 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เข้าใจพอยต์ของคุณโบเลยครับ..ไม่อยากเห็นและรับรู้ชีวิตใครแบบนี้อีก แต่.. แต่ในโลกของการรังสรรค์งานศิลป์ทุกสาขา ไม่ว่าจะเป็นทัศนศิลป์ วิจิตรศิลป์ และสุดท้ายคีตศิลป์และนาฏศิลป์..การทุ่มเทในเชิง Strive for Excellence เพื่อผลงานอันเป็นเลิศนั้นมันเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้   ศิลปินระดับโลกในสาขาต่างๆเช่น Nureyev, Balanchine,Van Gogh และท่าน อื่นๆต่างต้องทนทุกข์ทรมานในหนทางเพื่อสู่ความเป็นเลิศกันมาแล้วทุกคน ถ้าจะพูดถึงแค่ด้านความการให้ความบันเทิง อาชีพนักร้องนักดนตรีและนักเต้น นั่นช่างแตกต่างกันยิ่งนัก Devoting ของนักเต้นนั้นสาหัสและถึงตายมากกว่านักร้องนักดนตรีมากนัก นักร้องนักดนตรีอาจจะต้องเคี่ยวกรำต่อทักษะการร้องการเล่นและหาแรง บันดาลใจ แต่นักเต้นนั้นการบาดเจ็บความเจ็บปวดเป็นเรื่องสามัญเสียเหลือเกินสำหรับพวก เขากว่าจะได้ลิ้มรสความสำเร็จ นั่นคือชีวิตของผู้รังสรรค์งานศิลป์..ยังไม่รวมถึงความกดดันความแปลกแยกอัน นำสู่ความเหงาเปล่าเปลี่ยวของคนในอาชีพนี้ที่ถูกเคี่ยวเข็ญใ้ห้เดินสู่ความสำเร็จ ตั้งแต่วัยเยาว์ คนไหนสามารถรักษาสมดุลย์ของชีวิตส่วนตัวและชีวิตสังคมได้คนนั้นก็จะโชคดี แต่ไม่ใช่ทุกคนที่จะสามารถรักษาสมดุลย์นั้นได้ จากคุณ : หมีมังกร - [ วันอาสาฬหบูชา 20:12:48 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เห็นมีการกล่าวถึงประเด็นความเจ็บป่วยทางด้านจิตใจของซุปเปอร์สตาร์ที่ดังตั้งแต่เด็ก  โดยมีแรงผลักดันและทุบถองจากพ่อแม่เป็นตัวขับเคลื่อนแล้ว คิดว่าสาเหตุที่ Donny Osmond ให้สัมภาษณ์ว่า " He once told me that because we went through similar experiences as teenagers, I was the only person who ever understood him. " นั้นก็เนื่องจากชีวิตของ ดอนนี่ เองก็ถูกเคี่ยวกรำจากพ่อที่เข้มงวดไม่ต่างจากไมเคิล ดอนนี่เคยให้สัมภาษณ์ทั้งน้ำตาว่า เมื่อตอนที่อายุได้เก้าขวบ เขาและพี่น้องที่กำลังโด่งดัง มีชื่อเสียงในขณะนั้น ต้องไปเดินสายเปิดการแสดงที่ประเทศสวีเดนเป็นเวลาหกอาทิตย์ โดยต้องแสดงสามรอบต่อวัน ภายใต้การควบคุมดูแลของพ่อ ดอนนี่เหนื่อยและคิดถึงบ้านมาก เขาเขียนจดหมายอ้อนวอนขอให้แม่มารับกลับบ้านด้วย แต่จดหมายฉบับนั้นไม่เคยได้ส่ง เพราะพี่ชายนำเรื่องนี้ไปฟ้องพ่อ ทำให้พ่อของเขาไม่พอใจเป็นอย่างมาก...แม่ที่เป็นความหวังเดียวของหัวใจที่ว้าเหว่ในคืนวันเหล่านั้นก็ไม่เคยยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือเขาได้... ทั้งดอนนี่และไมเคิลจึงเข้าใจกันได้เป็นอย่างดี ทั้งสองคนต้องผ่านการรักษาและเยียวยาบาดแผลชีวิตที่ได้รับจากพ่อเป็นเวลาที่ยาวนานทั้งจากวิธีการจิตบำบัด และอย่างอื่น จนกระทั่งสามารถกลับมาให้อภัยพ่อของตัวเองได้อีกครั้ง ในรายของไมเคิลนั้นเขาสามารถที่จะกล่าวคำว่ารักพ่อได้อย่างเต็มปากเต็มคำอีกครั้งก็เมื่ออายุล่วงเข้าไปสี่สิบกว่าปีแล้ว... ในบรรดาสามซุปเปอร์สตาร์นักร้องเด็กจากกระทู้นี้ คนที่โชคดีที่สุดคงจะเป็น Billy Gilman เพราะพ่อแม่รักและปกป้องเขามากกว่าหวังให้ลูกไขว่คว้าแต่เพียงเงินทองและชื่อเสียง เบื้องหลังความสำเร็จที่นำพาความสุขมาสู่คนมากมาย บางครั้งก็มีคราบน้ำตาและเสียงสะอื้นไห้ที่ไม่เคยจางไปจากหัวใจของคนๆหนึ่งเลยชั่วชีวิต จากคุณ : แม่ของจิตร - [ วันอาสาฬหบูชา 20:20:04 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ขอนอกเรื่องอีกสักนิดค่ะ นอกจากความชื่นชมในความสามารถและพรสวรรค์ของบรรดานักร้องทั้งสามคนที่ยกมาคุยกันในกระทู้นี้แล้ว ความตายของไมเคิลทำให้ดิฉันเห็นอะไรดีๆหลายประการด้วย ยกตัวอย่างเช่น ในกรณีที่เล่าต่อๆกันมาว่าเด็กซึ่งเคยกล่าวหาไมเคิลลวนลามทางเพศออกมาสารภาพผิดว่าทำตามคำสั่งพ่อ ข่าวนี้มีการเช็คที่มาที่ไปแล้วปรากฏว่าไม่เป็นความจริงดังที่ได้มีการวิเคราะห์ไว้ในลิงค์ดังต่อไปนี้ http://blog.vpjayant.com/?p=21http://blog.vpjayant.com/?p=21 ไม่ว่าเรื่องที่ไมเคิลถูกกล่าวหาจะเป็นจริงหรือไม่ก็ตาม ชื่อเสียงเกียรติยศของเขาก็ป่นปี้จมดินไปหลายปีแล้ว เมื่อยังมีชีวิตอยู่ หลังจากเกิดเรื่องดังกล่าว ไมเคิลเป็นเพียง "The king of freak" ในสังคมอเมริกัน ถูกล้อเลียนขำขันและหมิ่นหยามทุกครั้งที่เป็นข่าว ยามที่เขาโดดเดี่ยวและต้องการกำลังใจ แฟนเพลงที่ฟูมฟายพร่ำรำพันกันตอนนี้ไปมุดหัวอยู่แถวไหนก็ไม่ทราบเหมือนกัน พอเขาตายแล้วอะไรที่เคยว่าไม่ดีก็ถูกนำมาบิดเบือนฟอกข่าวกันใหม่ไปเสียเกือบทุกเรื่อง การยกย่องคนตายดิฉันเห็นด้วยว่าเป็นสิ่งที่ดี แต่รับไม่ได้กับการหมุนกลับชนิด extreme อย่างที่เห็นเป็นข่าวอยู่ในขณะนี้ การบริโภคข่าวสารในปัจจุบันสร้างกระแสกันได้ง่ายเพราะมีสื่อที่แพร่หลายและกระจายไปได้เร็วกว่าแต่ก่อน อะไรที่มันครอบงำกันมากเกินไป คงต้องขึ้นอยู่กับวิจารณญาณของแต่ละคนที่จะพิจารณากันเอาเอง ขอพล่ามนอกหัวข้อกระทู้มาเพียงเท่านี้ละค่ะ จากคุณ : แม่ของจิตร - [ วันอาสาฬหบูชา 20:23:10 ]

ความคิดเห็นที่ 13 หนูคงเป็นคนส่วนน้อยนะคะคุณมิน เพราะไม่เคยมองไมเคิลว่าเป็น"The king of freak" เลย   เพียงแต่แปลกใจที่เค้ากลายเป็นคนขาว  หนูชอบหัวหยิก ยิ้มฟันขาวตัดกับผิวดำๆมากกว่า บางครั้งคงต้องเข้าใจว่าคนดังมากๆนั้น  คนที่รายล้อมมีความสำคัญมากในการใช้ชีวิต  เพราะถูกตีวงไว้แค่นั้นจริงๆ  เหมือนชีวิตที่มีพล๊อตแหละ เวลาเสพข่าวคนที่ชอบ  หนูจะเลือกฟังแต่สิ่งที่ดี  เพราะถ้าฟังเรื่องลบๆ  มันจะทำให้ความบันเทิงมันไม่บันเทิงน่ะค่ะ จากคุณ : bolton fanclub - [ วันอาสาฬหบูชา 21:01:58 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เรื่องข่าวสารจริงๆแล้วถ้าจะเอาให้ถึงที่สุด..มันเชื่อถือไม่ได้สักทางเลย มันอยู่ที่ Inclination ของแต่ละคนจริงๆ ส่วนใหญ่ของสังคมคงจะต้องเชื่อไปตามแหล่งข่าวที่ดูเหมือนจะเชื่อถือได้ มากที่สุด และความน่าจะเป็นของแนวทางที่แต่ละคนยึดถืออยู่ซึ่งจริงๆแล้วก็ ไม่มีใครบอกได้ว่าเรื่องราวจริงๆมันเป็นแบบนั้นหรือเปล่า โดยส่วนตัวผมไม่เรียกว่า ' เชื่อ ' เพราะจริงๆแล้วผมไม่เคยเชื่อใครและความคิด ของใครทั้งนั้น..แม้ใครเหล่านั้นจะหมายถึงส่วนใหญ่ของสังคม สุดท้ายก็สรุปลงตรงที่ว่า ผมไม่ buy ความคิดแนวทางใครทั้งนั้น.. สิ่งที่พูดและเขียนออกไปมันก็แค่ส่วนนึงที่อยาก send it across เพราะความ คิดส่วนตัวจริงๆน่ะ..ผม keep it(them) 2 myself.. จากคุณ : หมีมังกร - [ วันอาสาฬหบูชา 21:17:31 ]

ความคิดเห็นที่ 15 คหที่ 12 ยามที่เขาโดดเดี่ยวและต้องการกำลังใจ แฟนเพลงที่ฟูมฟายพร่ำรำพันกันตอนนี้ไปมุดหัวอยู่แถวไหนก็ไม่ทราบเหมือนกัน พอเขาตายแล้วอะไรที่เคยว่าไม่ดีก็ถูกนำมาบิดเบือนฟอกข่าวกันใหม่ไปเสียเกือบทุกเรื่อง ดิฉันเชื่อว่า คนที่เป็นแฟนเพลง MJ เป็นกำลังใจให้เขาตลอดเวลาที่เขาเจอเรื่องร้ายๆ คงไม่ได้ "มุดหัวไปไหน" หรอกค่ะ เพีงแต่เขาไม่ได้มาประกาศให้ใครทราบเท่านั้น สิ่งที่คนรู้สึกกันทั่วโลกเกี่ยวกับการตายของ MJ ไม่ใช่การหมุนกลับแบบ extreme คนที่ชื่นชอบ MJ รู้สึกเสียใจและเสียดายร่วมกัน (ที่คนเขาเสียดายน่ะเพราะ เขาตั้งตารอเพลงดีๆ Stage performance แนว pop ที่เขาไม่ได้เห็นมานานจากนักร้องที่เหมือนกับเติบโตมาด้วยกัน) ส่วนคนที่เห็นเขาเป็น freak หรือแค่ได้ยินมาว่า หมอนี่มัน freak ตั้งแต่เกิดมาแทบไม่เคยรู้จักเพลงของเขาเลย แต่อุตส่าห์มาตั้งคำถามกับความรู้สึกดีๆ ของคนอื่น ดูไม่ค่อย fair เท่าไร จากคุณ : เต่านินจา แมงดาซามูไร - [ วันอาสาฬหบูชา 23:41:18 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ขอแชร์ความเห็นส่วนตัวอีกสักนิด.. จะว่าไปชีวิตของแต่ละคนในโลกใบนี้ต่างทุกข์ทนตามลำพังเสียเกือบทั้งนั้น เพราะชีวิตมิใช่ปาหี่หรือเวทีขายยาที่จะเอาชีวิตเศร้าของตัวเองมาขยายความ ให้คนอื่นๆเห็นใจ รวมทั้งคนอื่นๆข้างนอกนั่นก็อยู่กับความเป็นจริงพอที่จะไม่ ทำตัวเป็นเตี้ยอุ้มค่อม..ชีวิตตัวเองยังสางปมไม่แล้วเสร็จแต่สาระแนเที่ยวได้เร่ ออกไปจะช่วยชีวิตคนอื่นเขา คนที่ชีวิตอยู่ในspotlight ย่อมตกเป็นเหยื่อปากคนสามัญที่มีวิถีดาดๆทั่วไปอยู่ เป็นธรรมดาอยู่เอง..คนสามัญที่ชีวิตลำพังจะหาปัจจัย4มาให้ครบยังยากรวมไป ถึงคนที่อาจโชคดีอยู่บ้างที่พอจะมีครบทั้ง4ปัจจัยแต่ขาดสติและปัญญาที่กว้าง และลึกไปกว่าขอบเขตชีวิตตัวเองย่อมมองเห็นอะไรแปลกไปเสียทั้งนั้น บ้านไหนไม่ใช้ผงซักฟองซองละ5บาทเอามาล้างจาน บ้านไหนไม่มีมาม่าไวไวตุนไว้ในบ้านแล้วอ้างว่าประหยัด บ้านไหนเกลียดและไม่กินเค้กเนื้อนุ่มเหมือนสำลีเช็ดก้นเด็กแบบของเอสแอนด์ พี บ้านไหนรังเกียจการไปนั่งกินข้าวนอกบ้าน ที่สุขภาพต้องมาอยู่ภายใต้น้ำมือและ ระดับมาตรฐานของการเตรียมอาหารจากคนทำ(ที่เป็นใครมาจากไหนและชีวิตจะ ไปไหนต่อก็ไม่รู้) ทั้งหมดนี่คือตัวอย่างเล็กๆที่จำลองคนสามัญทั่วไปในเมืองไทยที่มักจะคิดและ ตัดสินคนอื่นว่าแปลก  เมื่อมาเทียบกับใครก็ตามที่ชีวิตอยู่ในระดับเดียวกับไม เคิล แจ็คสันอะไรที่มิใช่อยู่ในแนวทางสามัญดาดๆมันก็คงจะแปลกไปเสียทั้งนั้น รวมทั้งความแปลกจริงที่มีอยู่ในชีวิตคนสามัญเหล่านั้นที่ชีวิตมันเล็กจ้อยเสียจน ยามเดินเอาหัวเดินต่างเท้า หรือเสพอาหารทางทวารอื่นที่มิใช่ปาก ก็คงจะไม่มี ใครไปรับรู้หรือสนใจ และสุดท้ายเมื่อถึงจุดจบ..ชีวิตสามัญดาดๆเหล่านั้นก็คงจะจบสิ้นวิบากกรรมไป ตามซ่องหลืบมุมลับของตัวเอง ถ้าคิดเข้าข้างปลอบใจตัวเองก็จะเรียกในเชิงประ โลมใจว่า sanctuary แต่สำหรับสายตาคนอื่นแล้วมันคงจะเป็นได้แค่ last resort เท่านั้น แก้ไขเมื่อ 08 ก.ค. 52 08:43:52 จากคุณ : หมีมังกร - [ วันเข้าพรรษา 08:42:02 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ยินดีสำหรับการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นในมุมของคุณ คคห.ที่ 15 นะคะ ในช่วงที่ MJ ถูกกล่าวหาเรื่องละเมิดทางเพศกับเด็กและลงเอยด้วยการยอมจ่ายเงินเพื่อปิดคดีความ ไม่ว่าเขาจะทำผิดจริงหรือไม่คนจำนวนไม่น้อยก็ได้พิพากษาโทษเขาไปแล้ว กระแสการวิพากษ์ในเรื่องนี้และการล้อเลียนว่าเขาเป็น freak คือสิ่งที่เกิดขึ้นจริงในสังคมอเมริกันตามที่ดิฉันได้เห็นมา ดังนั้นเมื่อเขาตายแล้วคนส่วนหนึ่งออกมายกย่องและพยายามบิดเบือนข่าวข้อมูลให้ MJ ขาวสะอาดบริสุทธิ์ไปเสียทั้งหมดดังที่ดิฉันยกตัวอย่างข่าวโคมลอยที่ว่า ดิฉันจึงว่านั่นคือการหมุนกลับแบบ extreme ตามความหมายที่ดิฉันต้องการจะสื่อ แฟนเพลงของ MJ ที่เป็นกำลังใจให้เขาตลอดเวลาที่เขาเจอเรื่องร้ายๆ โดยไม่ได้ประกาศให้รู้ก็คงมีอย่างที่คุณว่ามา แต่นั่นไม่ใช่กลุ่มตามกระแสที่ดิฉันหมายความถึงในบริบทที่ว่ามุดหัว  ค่ะ อยากจะฝากไว้โดยรวมๆว่า การตีความ ความคิดเห็นของคนอื่นด้วยจิตใจที่เปิดกว้างและแย้งกันด้วยเหตุผลแทนที่จะกระแนะกระแหนเสียดสีกัน ดูจะเป็นไปได้ยาก ดิฉันคิดไปว่านี่คือกระทู้ที่ต้องการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันอย่างผู้ที่มีความคิด สติปัญญา และมารยาท จึงเข้ามาร่วมแสดงความคิดเห็นด้วย แต่อาจจะเข้าใจผิดไปก็เป็นได้   ประเด็นที่ดิฉันต้องการจะสื่อก็ได้ชี้แจงไปแล้ว และไม่เห็นมีความจำเป็นที่จะพิมพ์อะไรไปมากกว่านี้หรือมีสาระอะไรให้น่าเข้ามาอ่านอีก แต่กระทู้นี้ก็ทำให้ดิฉันรู้สึกขำได้เหมือนกัน....โถ จากคุณ : แม่ของจิตร - [ วันเข้าพรรษา 10:52:28 ]

ความคิดเห็นที่ 18 แก้ไขเมื่อ 08 ก.ค. 52 13:35:47 จากคุณ : bolton fanclub - [ วันเข้าพรรษา 11:45:08 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ขอเคลียร์กับคุณ bolton fanclub สักนิดนะคะ เรื่องที่คุยกันมาแต่ต้นนี้หากพิจารณาด้วยจิตใจที่เป็นธรรม ดิฉันแสดงความคิดเห็นในขอบเขตที่คุยกันตั้งแต่เริ่มแรก ข้อความไม่มีการลบหรือแก้ไขใดๆทั้งสิ้น ไม่ได้มีข้อความพาดพิงหรือเสียดสีถึงผู้ร่วมคุยในกระทู้ด้วยกันเลยจนกระทั่งได้ชี้แจงความหมายที่ต้องการสื่อของตัวเองจากข้อแย้งของคุณ คคห.ที่ 15  ซึ่งมิได้เป็นการตามมาราวีอย่างที่คุณ คุณbolton fanclub เข้าใจแต่อย่างใด ศักดิ์ศรีของดิฉันมีอยู่เสมอละค่ะ  เพราะดิฉันทราบดีว่าตัวเองมาเล่นด้วยจิตใจที่บริสุทธิ์ และมีวุฒิภาวะเพียงพอที่จะไม่เอาเรื่องส่วนตัวมาสอดไส้ด่าใครในกระทู้ก่อน... ไหนๆคุณbolton fanclub ก็พาดพิงเอาเรื่องหลังไมค์ที่ดิฉันถือเป็นเรื่องส่วนตัวมาพูดถึงที่นี่ ดิฉันก็อยากทราบเหมือนกันว่าหากคำว่าสุมหัว หรือ มุดหัว ช่างหยาบคายร้ายกาจเสียเหลือทน แล้วการที่ตีสองหน้า ลับหลังนินทาที่คุณbolton fanclub ผู้แสนดีไม่เคยทำสิ่งชั่วร้ายเลวทรามทำนั้นเรียกว่าอะไร  ดิฉันมาที่นี่ไม่ได้ต้องการมาสร้างศัตรูกับใครทั้งนั้น แต่ถ้าหากถูกระรานก่อนดิฉันไม่ใช่นางเอกหนังไทยนั่งจิบน้ำส้มให้ด่าเล่นแน่นอน ทราบดีค่ะว่าพรรคพวกเพื่อนฝูงใครๆก็รัก เห็นเพื่อนมีเรื่องย่อมอยากช่วยกัน แต่ขอให้เป็นการเคลียร์กันตัวต่อตัวนะคะ ความจริงแล้วดิฉันไม่เคยคิดที่จะเอาเรื่องบาดหมางมาขุดก่นกันหน้าจออย่างนี้หรอกค่ะ   แต่คุณbolton เลือกที่จะทำเช่นนี้ ดิฉันก็จำเป็นจะต้องชี้แจงที่นี่เช่นกัน จากคุณ : แม่ของจิตร - [ วันเข้าพรรษา 13:49:13 ]