.
.
ทุกวันอาทิตย์ ที่บ้านพิมจะทำกับข้าวขายที่ตลาดนัดแถวบ้านค่ะ
ที่ผ่านมา ขายมาจะ 3 ปีแล้ว ก็ไม่มีปัญหาอะไร .... ลูกค้าในแต่ละอาทิตย์ ก็มีทั้งเก่าและใหม่ รวม ๆ กัน
มาเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา .... ขณะที่พิมขายกับข้าวไป กับข้าวหลายอย่าง ในแต่ละหม้อก็พร่องไปมาก จนเหลือแค่หม้อละ 10 กว่าถุงเห็นจะได้
ก็มีลูกค้าคนนึงค่ะ เค้ามากับเพื่อน รวมเป็น 2 คน เค้าก็มายืนเมียงมองหม้อกับข้าวที่ร้านพิม
พอดีตอนเค้ามายืน ร้านไม่มีคนค่ะ พิมก็เลยถามเค้าว่า รับอะไรดีค่ะ ...
เค้าก็ถามว่านี่แกงอะไร นี่ยำอะไร พร้อมกับชี้มือไปที่หม้อแกง กับถาดยำ
พิมก็ตอบไปว่า "อ้อ .. นั่นแกงขี้เหล็กกับหมูย่างค่ะ และอันนี้ ยำหัวปลีกับไก่ย่าง ใส่น้ำพริกเผานะคะ"
เค้าก็ถามพิมกลับมาว่า "รสชาติมันเป็นยังไงอ่ะ ชิมได้ไหม"
พิมก็บอกไปว่า "ชิมได้ค่ะ รอแป๊บนะ" (คือจะไปหยิบช้อนมาให้ชิม) ........
แล้วพอดีกับว่ามีลูกค้าที่สนิทกัน ซื้อกันเป็นประจำ มาถึงร้าน 2-3 คน แล้วก็สั่ง ๆ พิมก็เลยหันหน้าไปดูลูกค้า แล้วก็คุย 2-3 คำ
จากนั้นก็จะหันไปหยิบช้อน (ต้องหันหลัง) แล้วเอามาส่งให้ลูกค้าคนนั้น (ไม่ถึง 10 วิ)
แต่ลูกค้าบอกว่าไม่ต้องแล้ว เอามา 2 อย่างเลยล่ะกัน อย่างละถุง
พิมก็เลยนึกว่า ลูกค้าไม่ชิมแล้ว ก็เลยวางช้อนลง แล้วก็ตักกับข้าว ใส่ถุงให้ลูกค้า
ปรากฎว่าหลังจากลูกค้าจ่ายเงินและเดินไป (เดินไป ไอไป) ลูกค้าประจำที่มายืนรอก็พูดขึ้นว่า
"พิม ... พี่ไม่เอาแล้วนะ 2 แกงนี่อ่ะ เมื่อกี้ยัย 2 คนนั่น เอาทัพพีตักแกงในหม้อเนี่ย ตักแกง กับยำหัวปลีนี่ขึ้นมาชิมทั้งทัพพี ไม่ยอมรอช้อนที่พิมเลยอ่ะ พิมไม่เห็นเหรอ"
ไอ้เราได้ฟังก็ตกใจค่ะ ... รีบเอาทัพพีออกจากหม้อ
แล้วพอหลังจากพี่เค้าไป ก็คิดว่าจะเอายังไงดีเนี่ย แกงตั้ง 2 หม้อนี่ ขายรวม ๆ แล้วได้ไม่ต่ำกว่า 600 บาทเลยนะ ....
แล้วลูกค้าคนนั้นเค้าก็ไอแค่ก ๆ ถ้าเค้ามีเชื้อหวัด 2009 มันจะติดมาในแกงด้วยไหมเนี่ย จะทำไงดี (ถึงไม่มีเชื้อหวัด ก็ไม่ดีอยู่ดี)
.
.
เงินน่ะมันไม่ได้หามาง่าย ๆ ขายได้ 600 ต้นทุนก็ปาเข้าไป 400 แล้ว ..... คือเงินน่ะอยากได้ค่ะ
แต่ว่ามันอันตรายน่ะ ใจเค้าใจเรา ถ้าเกิดลูกค้าของเราติดหวัด 2009 จากแกงของเราเข้าไป จะทำยังไง
แล้วถ้าเรายังดื้อดึงจะหลอกเอาไปขายคนอื่นอยู่ .... ความน่าเชื่อถือของเราจะอยู่ตรงไหนค่ะ
สรุปกับข้าว 2 อย่างนั้น เลยไม่ได้เอามาขายอีกค่ะ .... เสียดายเงินที่ควรจะได้ ก็เสียดายมาก แต่เสียดายที่ต้องเสียของกินที่ยังดี ๆ มากกว่า
(เจตนาในการตั้งกระทู้นี้) ........ เลยอยากจะมาบอกเพื่อน ๆ บางคนที่มักจะไปขอชิมกับข้าวตามร้านข้าวแกงเค้า ...
ว่าอย่าได้เอานิสัยแบบนี้ไปใช้เลยนะคะ มันไม่ดีมากๆ เห็นใจแม่ค้า เห็นใจคนที่เค้าซื้อกับข้าวต่อไปจากเราด้วยเถอะค่ะ
-----------------------------------------------------------------------------------
ป.ล. พิมต้องขอโทษด้วย สำหรับคนที่รู้สึกว่าการที่พิมทิ้งกับข้าวนั้นเป็นการทำเกินไป ทำไมไม่เอามาอุ่นใหม่ แล้วขายต่อหรือว่าให้คนอื่นไป ..... "พิมไม่ได้มีเจตนาเช่นนั้นค่ะ" แต่โดยความรู้สึกส่วนตัว คิดว่ากระทั่งเราเองยังไม่กล้ากิน แล้วเราจะให้คนอื่นเค้ากินได้ยังไง ... ซึ่งตรงนี้หากทำให้รู้สึกไม่ดีกัน ในทำนองว่าพิมทิ้งของกิน ต้องขอโทษด้วยนะคะ
ป.ล. เพิ่งนึกออกว่า เคยไปเจอคนชิมจากปลายทัพพีของร้านขายแกง โดยไม่รอช้อนจากแม่ค้าแบบนี้ ครั้งนึงแล้ว แต่ไม่ใช่ที่ร้านพิมนะคะ
เลยอยากจะบอกว่า ไม่ใช่มีแค่คนนี้คนเดียวค่ะ พิมเชื่อว่ามีอีกหลายคน ที่ยังมีพฤติกรรม และนิสัยแบบนี้ ... โปรดเลิกซะเถอะนะคะ
ป.ล. พิมขายอยู่แถวลาดพร้าว-บางกะปิค่ะ แต่ขอไม่บอกสถานที่โดยละเอียดนะคะ เดี๋ยวจะกลายเป็นมีคนว่า เป็นกระทู้โฆษณาแอบแฝง
(เพิ่มข้อมูล ป.ล. และเรื่องสถานที่ขายของค่ะ)
แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 52 05:11:38
แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 52 00:35:11
แก้ไขเมื่อ 07 ส.ค. 52 20:40:07
แก้ไขเมื่อ 06 ส.ค. 52 23:01:00
แก้ไขเมื่อ 06 ส.ค. 52 21:57:51
อยากเล่าให้ฟัง ... เหตุการณ์ในวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ... ที่ไปช่วยแม่ขายกับข้าวน่ะค่ะ
