ความคิดเห็นที่ 1   ให้กำเนิดเกิดเจ้าก็เฝ้ารัก    อุ้มนั่งตักเพราะอยากให้ได้สุขสม ถ่ายทอดรักงามล้ำด้วยน้ำนม       เฝ้าชื่นชมยามหัดเดินช่างเพลินตา พร้อมเป็นครูคนแรกแทรกแง่คิด     สอนจริตชี้ผิดถูกผูกภาษา เหงื่อรินหยดงดหลั่งทั้งกายา        มิบ่นว่าถ้าลูกรักจักได้เรียน ทุกมื้อพร้อมยอมอดเพื่อลูกอิ่ม     ขอเจ้ายิ้มฝึกท่องลองอ่านเขียน โตตามวัยเมื่อป่วยไข้ยังเยี่ยมเยียน   มิหยุดเพียรหน้าที่แม่แม้ชีพวาย แม่เลี้ยงเจ้าได้เท่าชีวิตแม่         ยอมแลกแค่เลือดสินชีวินหาย ยามพ้นแม่แค่พียงลูกสุขสบาย    ทุกสิ่งหมายเพียงลูกเป็นเช่นคนดี จากคุณ ความเหงาที่เป็นนิรันด์ มณีแก้ว เลอเลิศล้ำ งามจับจิต            ส่องสถิตย์ ผ่องอำไพ ในสวรรค์ พริ้งเพริดแพร้ว ดั่งดารา นับร้อยพัน     สร้างเสริมสรรค์ ท้องนภา ฟ้าราตรี รัตนา เหนือฟ้ากว้าง ล้วนงามหยด        ใสสุกสด เปล่งประกาย ขจายสี ยังด้อยค่า กว่ารัตนา เหนือปฐพี           จากดวงใจ อิสตรี ที่แสนธรรมดา หญิงคนนี้ มีค่าสูง เหนือทุกสรรพ         เหนือสินทรัพย์ เหนือมณี ที่เลอค่า เหนือแม่น้ำ เหนือพสุธ เหนือนภา         หญิงคนนี้ สมญาว่า "แม่ของเรา" จากคุณ เด็กส่งแก๊ส http://www.pantip.com/cafe/siam/topic/F8181695/F8181695.html ปูชนียบุคคลผู้ล้ำเลิศ จิตประเสริฐยิ่งใหญ่ผ่องไพศาล งามพระคุณแห่งองค์เทวบาล พรหมวิหารเปี่ยมมั่นนิรันดร   อริยบุคคลผู้วิสุทธิ์ ดั่งพระพุทธดำรัสที่ตรัสสอน ทรงสรรเสริญพระคุณงามบวร คือมารดรของบุตรธิดา บูชาพระคุณเทอญ ... จากคุณ ผู้ศึกษา http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K8182283/K8182283.html ตอนทารก ดูดน้ำนมจากอกแม่           อิ่มนอนแผ่ แม่เฝ้าไม่ห่างหาย พอเริ่มคลาน ยังบดข้าวกลัวเราคาย     หลับสบาย ตั้งแต่นั้นจนหัดเดิน พอเริ่มเดิน เริ่มวิ่งหัดกินข้าว               แม่ก็ยัง นั่งเฝ้าไม่ห่างเหิน กินนะลูก แต่อย่ามากจะอิ่มเกิน          อิ่มแล้วเชิญ ไปวิ่งเล่นตามสบาย พอโตหน่อย เป็นวัยรุ่นเพื่อนก็เยอะ     แม่ก็รอ ไปเหอะลูกเราหาย ข้าวก็มี กับก็มีวางเรียงราย                ลูกไม่วาย อยู่กับเพื่อนจนลืมเรา เริ่มทำงาน งานก็ยุ่งแฟนก็มี               แม่แสนดี ก็คอยอย่างเงียบเหงา เอาเถอะลูก แม่เข้าใจเรื่องแฟนเรา      แม่กินข้าว คนเดียวไม่เป็นไร พอแต่งงาน แยกไปจากอกแม่           ยินดีแท้ มีครอบครัวไม่เหลวไหล แม่อยู่บ้าน คนเดียวไม่เป็นไร             ลูกอย่าได้ ลืมใส่ใจในครอบครัว แม่แค่หวัง เจ้ากลับมาหาแม่บ้าง         ถ้ามีหลาน พามาด้วยนะทูนหัว พามาแล้ว แม่ที่แก่จะเข้าครัว             แม้หูหนวกตามัว"แม่ภูมิใจ" จากคุณ เฮียโอฬาร พอตาลืม ปากก็ร้อง อุแว๊อุแว๊    หยุดงอแง เมื่อแม่ป้อน อ้อนตาใส คือแก้วตา สุดจะเทียบ เปรียบดวงใจ    แสนยิ่งใหญ่ ในหล้าฟ้า ปฐพี เปรียบไม้พรรณ อันวิเศษ บริสุทธิ์     ปานประดุจ ดวงแก้วใหญ่ ผ่องไพศรี เฝ้าฟูมฟัก เจียรนัย เป็นอย่างดี              หวังเจ้านี้ ได้คืบ สืบสันดาน ลูกจงรู้ ใช่แม่อยู่ ค้ำคู่โลก           แม่มิโศก เมื่อสิ้นขัย ในสังขาร ขอให้เจ้า เข้าใจ ในกลกาล          เพื่อวางฐาน สร้างครัว เป็นตัวตน เป็นคนดี มีเมตตา มาจากจิต         สุจริต คิดครวญ คำนวณผล ปกครองบ้าน บริวาร ให้เหมาะตน   คือยอดคน พึงกระทำ จำขึ้นใจ สุดท้ายนี้ ก่อนจาก ออกปากซ้ำ     ให้จดจำ คำสอน เป็นนิสัย ให้เคารพ ผู้เกิดก่อน เป็นนิจไป ให้เห็นใจ ผู้ด้อยกว่า อย่ามองเมิน จากทั้งหมด ทั้งปวง ที่ล่วงแล้ว  หวังดวงแก้ว เข้าใจ อย่าได้เขิน คือเกราะโล่ ป้องภัย เมื่อเผชิญ  ยามเจ้าเดิน ท่องไป ในลำพัง จากคุณ เนียงเพาะ http://www.pantip.com/cafe/food/topic/D8182488/D8182488.html แม่...ยอมอด  ขอลูกอิ่ม  ยิ้มเป็นสุข แม่...ยอมทุกข์  ขอแค่เจ้า  ได้สดใส แม่...ยอมเจ็บ  ขอเพียงลูก  นั้นปลอดภัย แม่...ยอมตาย  ลูกแคล้วคลาด  มรณา แม่...ยอมเหนื่อย  แม้รู้ดี  ว่ามันหนัก แม่...ยอมเพื่อ  ลูกที่รัก  ของแม่จ๋า แม่...ขอส่ง      เจ้าขึ้นฝั่ง   พ้นธารา แม่...ไม่ว่า   หากเจ้าลืม  ตอบแทนคุณ จากคุณ : คุณชาย...หูกาง http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C8181730/C8181730.html จากคุณ : พู่กันลายหมอก เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 52 19:05:49

ความคิดเห็นที่ 2   สำหรับผู้ที่ไม่ได้รับการคัดเลือกจากนักวิเคราะห์บทกลอนวันแม่แห่งชาติระดับจักรยานอย่างผมก็ไม่ต้องเสียใจไปนะครับ คราวหน้าเอาใหม่ สู้ๆ จากคุณ : พู่กันลายหมอก เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 52 19:07:21