Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
บัญชรชวนชิม : ส้มตำสากทอง  

จาก http://www.bunchon.net/Bunchon/Eat/Eat10/BunchonEat10.html ครับ

ตอนเป็นนักเรียนนายร้อยเมื่อ 40 กว่าปีที่แล้ว เราต้องมาเรียนหนังสือกันที่ฝั่ง “กองการศึกษา”คือที่ๆเป็นหน่วยงานของสำนักนายกรัฐมนตรีหลายหน่วยงานหน้ากระทรวงศึกษาธิการในทุกวันนี้นั่นแหละ

               พอกินข้าวกลางวันที่หลวงท่านจัดให้เสร็จสรรพ แทบทุกวัน ผมกับเพื่อนร่วมแก๊ง 4-5 คนก็จะเดินมาที่ริมรั้วด้านทิศใต้ซึ่งมีร้านอาหารเล็กๆไว้บริการข้าราชการของโรงเรียนนายร้อยฯเป็นหลัก แต่ก็ไม่หวงห้ามนักเรียนนายร้อยมาใช้บริการ

               พวกเรามากันที่นี่ด้วยภารกิน เอ๊ย ภารกิจ อันยิ่งใหญ่ : รวมตังค์กันซื้อส้มตำกินครับ !!!

               จำได้ว่าส้มตำเจ้านี้รสชาติถึงใจพระเดชพระคุณพวกเราเหล่านักเรียนนายร้อย-ทหารของชาติเป็นอย่างยิ่ง ทั้งเปรี้ยวหวานมันเค็มเผ็ด(โคตรๆ)ครบสูตร ผลัดกันตักกินคนละคำสองคำไปก็น้ำหูน้ำตาไหลไปเป็นเผาเต่า บอกแล้วจะไม่เชื่อว่า ทุกคนในกลุ่มนี้อีก 30 กว่าปีต่อมาก็จะกลายเป็นพลเอก-พลโทกันทั้งหมด แถมบางคนก็อยู่ใน คมช.อันเกรียงไกรเสียด้วย  และมีท่านหนึ่งที่ผมไม่กล้าเอ่ยนามจะจองตำแหน่งเป็นคนสุดท้ายเพื่อปักธงชัยเผด็จศึกส้มตำมหาประลัยนี้ด้วยการยกจานขึ้นซดน้ำส้มตำที่เหลืออยู่จนเกลี้ยง

         มานั่งย้อนความหลัง ผมเกิดความสงสัยว่า มันอร่อยอย่างนั้นจริงๆหรือเปล่า ก็ไม่ได้คำตอบชัดเจนนัก แต่ที่แน่ๆคือ พวกเราล้วนเบื่อหน่ายความจำเจของอาหารโรงเลี้ยงกันทุกคน ทั้งๆที่ทั้งรสชาติและคุณภาพก็ใช่ย่อยเสียเมื่อไหร่ แต่อะไรที่ต้องกินติดต่อกัน 4-5 ปีก็ต้องเกิดอาการเช่นนี้อย่างแน่นอน ดังนั้น การเปลี่ยนรสชาติมาเป็นอาหารรสจัด(โคตรๆ)อย่างส้มตำจึงนับว่าถูกกับจริตของนักเรียนนายร้อยหนุ่มเป็นอย่างดี

               ดังนั้น นอกจากพวกผมจะต้องสำนึกในบุญคุณข้าวแดงแกงร้อนของโรงเรียนนายร้อยแล้วยังต้องไม่ลืมพระคุณของส้มตำเจ้าอร่อยนี้ด้วย

               ครับ...เล่าความหลังครั้งก่อนเก่าให้ฟังก็เพื่อจะบอกว่า ขณะนี้ผมเกิดอาการคลั่งไคล้ส้มตำขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง คุณนายละเอียดบอกว่าเป็นอาการหนึ่งของคน “เลือดจะไปลมจะมา” บางอาทิตย์กินส้มตำเกือบทุกวันเลยละครับ...ขอบอก

               น้องนักกินร่วมทีมงานเห็นอาการของผมเช่นนี้ก็เกิดความเห็นอกเห็นใจ แล้วให้ข้อเสนอที่ไม่อาจปฏิเสธได้ว่า...อย่างนั้นต้องไปร้าน “ส้มตำสากทอง” พูดแทบจะไม่หมดประโยคผมก็ไปนั่งเรียบร้อยอยู่ที่เบาะหลังรถคู่ชีพแล้วเร่งทีมงานให้รีบขึ้นรถเร็วๆ โดยมอบหมายให้ผู้เสนอชื่อร้านทำหน้าที่เป็นคนขับรถ ร้านอยู่ไม่ไกลจากที่ทำงานของเรานัก

แก้ไขเมื่อ 23 ธ.ค. 52 17:59:07

 
 

จากคุณ : Gen.Bunchon
เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 52 17:58:42

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com