<< ชายกางเข้าครัว... พายไก่ >>
|
|
 ... เมื่อเกือบ 40 ปีล่วงมาแล้ว คุณพ่อของผม จะพาไปตระเวนหาของอร่อย ๆ กินกันในวันหยุดเป็นประจำ ตอนนั้น ยังเป็นคนที่ถูกจูงอยู่ เพราะยังเด็กนัก
... ร้านประจำของพ่อ จะมีอยู่ทุกแห่ง และแต่ละที่ ก็จะอร่อยต่างกันไป ไม่ว่าจะเป็นแถบหน้าพระลาน ถนนเลียบข้างศาลาว่าการของ กทม. แพร่งทั้งหลาย ลานมิ่งเมือง หลังวังบูรพา และถ้าข้ามมาแถบสีลม ก็จะเป็นร้านอาหารญี่ปุ่นเก่าแก่ และร้านเยนตาโฟอร่อย ๆ ปากซอยกัปตันบุช ยิ่งถ้าเป็นแถวสุขุมวิทแล้ว จะหลากหลายมาก ๆ
... และที่สุขุมวิทนี้เอง ผมไปติดใจกับร้านอาหารร้านนึง ที่ทั้งร้าน จะขายแต่พาย เป็นพายทุกชนิดก็ว่าได้ เจ้าของเป็นฝรั่งตัวโตใจดี เสียงดัง จะทักพ่อผมด้วยภาษาฝรั่งเศสดังลั่น และนึกต่อไปได้เลยว่า อีกเดี๋ยว ผมจะมีพายไก่ชิ้นโต แป้งกรอบ ๆ หอม ๆ ส่งกลิ่นมาเตะจมูก มาวางตรงหน้า พร้อมกับน้ำมะนาวโซดาแก้วโต อิ่มแปล้ว่างั้นเลยครับ
... ร้านนี้จะเป็นร้านประจำของที่บ้านผม พายที่ซื้อกลับมาเป็นประจำ จะเป็นพายไก่ พายมะนาวและพายช๊อคโกแลต ที่จะมีไข่ขาวตีฟูฟ่อง อบมาหน้าเหลืองเกรียม ๆ อร่อยเป็นยิ่งนัก ผมจะนั่งประคองจากสุขุมวิท กลับมาถึงบ้านที่บางขุนนนท์ด้วยตัวเองทุกครั้งไป
... กินกันจนสนิทกัน และคุณแม่ผม ก็ได้รับการถ่ายทอดสูตรการทำพายนี้มา แบบเรียกว่า ไม่มีการจด ใช้จำมาทั้งสิ้น เพราะเจ้าของร้านเอง ก็ทำจนชำนาญ แค่ชั่ง ๆ ไม่ตวงด้วยซ้ำไป แต่ก็อร่อยทุกที จนคุณแม่ทำเองได้ ก็ทำกินกันเสมอมา จนมาถึงรุ่นผมนี้ ผมก็ทำกินเองได้ และจากต้นแบบ คือมิได้จด ใช้จำและทำไปด้วยใจ ๆ ที่คิดถึงพ่อ ... อยากให้พ่อ ได้กินฝีมือของลูกชายคนนี้บ้างน่ะครับ
... วันนี้ ผมจึงเข้าครัวมาอีกครั้ง และอยากจะทำพายไก่ แบบที่ครอบครัวของผมชอบกัน และทำด้วยความระลึกถึง คนที่พาผม ไปพบกับความอร่อยเช่นนี้ เป็นคนแรก ... คุณพ่อของผมเองครับ
| จากคุณ |
:
OverEat  
|
| เขียนเมื่อ |
:
28 ธ.ค. 52 10:08:31
|
|
|
| 
พี่วัฒน์ เครื่องตีเค้าได้เมื่อไหร่ 5555
มาไม่ทันพี่วัฒน์อีกตามเคย แต่ไม่เป็นไรแอบจดสูตรไปทำก็ได้ ไว้มีโอกาสจะส่งการบ้านอีกนะคะ
