ความคิดเห็นที่ 1 Brandy บรั่นดีคือเหล้าที่กลั่นจากผลไม้หมัก มักจะใช้องุ่นเป็นวัตถุดิบหลัก (ไวน์คือผลจากการหมักองุ่น เมื่อนำไวน์องุ่นมากลั่นต่อก็จะได้บรั่นดีครับ) คุณภาพของบรั่นดีขึ้นอยู่กับ คุณภาพของเหล้าองุ่นที่นำมากลั่น, กรรมวิธี ที่ใช้ในการกลั่น, และที่สำคัญที่สุดก็คือการเลือกชนิดไม้ที่ใช้ทำถังเพื่อเก็บบ่มบรั่นดี หลังจากกลั่นแล้ว ซึ่งการเก็บบ่มสุราไว้ในถังไม้ที่เหมาะสมเป็นเวลานานปี จะเป็นการทำลายสารพิษต่างๆ เช่น fusel oils ซึ่งเกิดขึ้นระหว่างกรรมวิธีการผลิตและเจือปนอยู่ในสุราให้หมดไปอีกด้วย บรั่นดีที่นิยมกันว่าเป็นชนิดที่ดีที่สุด คือ บรั่นดีที่ผลิตจากเมืองคอนยัก (Cognac) และเมืองอาร์มายัก (Armagnac) ประเทศฝรั่งเศส และ เรียกชื่อบรั่นดีนี้ตามชื่อเมือง จากคุณ : pixelchio เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 53 21:14:47

ความคิดเห็นที่ 2 คอนยัค (Cognac) ซึ่งเป็นบรั่นดีที่มีชื่อเสียงและเป็นที่นิยมไปทั่วโลก ซึ่งหลายๆคนไม่เข้าใจความแตกต่างของชื่อคอนยัค (Cognac) และบรั่นดี (Brandy) ให้เข้าง่ายๆ คอนยัคก็คือบรั่นดี ซึ่งต้องผลิตจากองุ่นที่ปลูกในแคว้นคอนยัค ประเทศฝรั่งเศส ซึ่งรวมถึงกระบวนการผลิตก็จะต้องผลิตในคอนยัคเช่นเดียวกัน คอนยัคโดยส่วนหลักผลิตจากองุ่นพันธุ์แซง เอมีลียง (Saint-Émilion) คอนยัคจะบ่มทั้งในถังไม้โอ๊คเก่าและใหม่ โดยจะเปลี่ยนถ่ายจากถังใหม่สู่ถังเก่าเพื่อหมักบ่มต่อซึ่งจะได้กลิ่นและรส อันขึ้นอยู่กับชนิดของไม้ของถังที่นำมาใช้บ่ม ระยะเวลาบ่มในขั้นตอนนี้ก็จะทำให้ได้คอนยัคชนิดต่างๆดังนี้ ชนิดธรรมดาที่มีชื่อเรียกว่า VS (very superior) เป็นคอนยัคสามดาว และเป็นคอนยัคในระดับธรรมดา มีอายุการบ่มไม่มากประมาณ 3-5 ปี ชนิดดีที่มีชื่อเรียกว่า VSOP (very special old pale) จะมีสีที่เข้มกว่า ซึ่งอาจจะมีการเพิ่มสัญลักษณ์ตัวอักษรเพิ่มเข้าไปอีกเช่น F (fine) X (extra) คอนยัคนี้จะมีอายุการหมักบ่มจากที่ประมาณ 7-10 ปี ซึ่งจะมีรสชาติที่สุขุม นุ่มนวล กลิ่นจรุง มากกว่าระดับสามดาว ชนิดพิเศษที่ผ่านการหมักบ่มอันยาวนาน ที่มีน้อยและราคาแพง ซึ่งจะมีชื่อเรียกที่แตกต่างกันออกไป ตัวอย่างเช่น Napoleon ของ Courvoisier หรือ Cordon Bleu ของ Martell หรือ Bras d’Or ของ Hennessy เป็นต้น คอนยัคชนิดนี้จะผ่านการบ่มอันยาวนานถึง 15-25 ปีเลยทีเดียว และจากการบ่มอันยาวนานนี้จะทำให้คอนยัคชนิดนี้มีความจรุงทั้งกลิ่นและรส รวมถึงมีแทนนิน (tannin) สูงที่ได้ไม้โอ๊ค คอนยัคชนิดนี้ยังมีชื่ออื่นๆ อีกเช่น XO (extra old) Extra Vielle Grand Reserve เป็นต้น อมายัค (Armagnac) เป็นบรั่นดีอีกชนิดหนึงที่มีชื่อเสียงเป็นที่ชื่นชชอบไปทั่วโลก ผลิตจากองุ่นและผลิตอยู่ในแคว้นอมายัค ประเทศฝรั่งเศสเฉกเดียวกับคอนยัค มีสถานที่ผลิตสำคัญๆอยู่สามที่คือ Haut Armagnac Tènarèze และ Bas Armagnac โดยใช้พันธุ์คล้ายกันกับคอนยัคดือ Folle Blanche และ Baco 22A ซึ่งปลูกกันมากใน Saint-Émilion อมายัคจะบ่มในถังไม้โอ๊คดำ ซึ่งแตกต่างจากเครื่องดื่มที่ได้จากกลั่นตัวอื่น แม้กระทั่งคอนยัคเองก็จะบ่มจากถังไม้โอ๊คขาว อมายัคจะมีการบ่มที่ยาวนานกว่าคอนยัค และสิ่งที่ไม่เหมือนคอนยัคอีกอย่างคืออมายัคจะมีการระบุปี (Vintage) อมายัคเองก็มีการแบ่งชนิดออกเป็น 3 ชนิดตามอายุการบ่มเช่นกัน อมายัคที่มีอายุบ่มน้อยที่สุดคือประมาณ 3 ปี และในระดับ VSOP จะบ่มนานประมาณ5-10 ปี และในระดับที่มีอายุการบ่ม 15-25 ปี จะเรียกว่า Hors d’Age หรือ Vieille Réserve นอกจากนี้ยังมีบรั่นดีอื่นๆ อีกเช่น Apple brandy ที่ผลิตจากแอปเปิ้ล รวมถึงCalvados จากประเทศฝรั่งเศส ซึ่งมีหลายชนิด เช่น Calvados du Pays d’Auge และ Eau-de-vie de Cidre ฟรุตอูเดอวี (Fruit Eaux-de-Vie) ก็เป็นบรั่นดีที่ผลิตจากผลไม้ต่างๆ ซึ่งไม่ได้มีการบ่มในถังโอ๊ค เพราะฉะนั้นบรั่นดีชนิดนี้จึงมีสีใสและมีกลิ่น รสเป็นลักษณะเฉพาะของแต่ละตัวนั้นไป ฟรุตอูเดอวีจะผลิตกันมากในแถบยุโรป และอเมริกาเหนือ กรรมวิธีการผลิตทั่วไปก็จะมี 2 แบบ แบบแรกจากการหมักผลไม้ให้เกิดเป็นไวน์แล้วจึงนำไปกลั่น คล้ายกับกรรมวิธีของคอนยัค โดยหลักจะใช้เชอร์รี่ (cherry) พลัม (plum) และแพร์ (pear) และอีกกรรมวิธีซึ่งจะใช้ผลไม้ที่มีเปลือกอ่อนเช่นราสเบอร์รี่ (Raspberries) โดยจะนำผลไม้ไปแช่ในเหล้าที่มีแอลกอฮอล์สูง แล้วจึงนำไปกลั่น ฟรุตอูเดอวีที่มีชื่อเสียงเป็นที่นิยม จะได้จากผลไม้ต่างดังนี้   1. เชอรรี่ (Cherry) Kirsch, Kirschwasser   2. แพร์ (Pear) Poire Williams, Williams Birnenbrand   3. ราสเบอร์รี่ (Raspberry) Framboise, Himbeergeist   4. ลูกพลัมเหลือง (Yellow plum) Mirabelle, Mirabellewasser   5. ลูกพลัมม่วง (Violet plum) Quetsch, Zwetschgenwasser, Slivowitz จากคุณ : pixelchio เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 53 21:16:05

ความคิดเห็นที่ 3 สำหรับบรั่นดีที่มีคุณภาพต่ำนั้นผู้ผลิตจะเติมสารคาโรเมล (caromel) ลงไป เพื่อทำให้บรั่นดีมีสีเหลือง และเติมวานิลลา (vanilla) ลงไปเพื่อปรุงกลิ่น สำหรับบรั่นดีที่เก็บบ่มไว้ในถังไม้โอ๊ก ซึ่งฉาบผิวด้วยขี้ผึ้งพาราฟิน (paraffin) หรือเก็บบ่มไว้ในภาชนะดินเผาจะมีลักษณะใสไม่มีสี บรั่นดีและสุราชนิดอื่นๆ เมื่อบรรจุขวดแล้ว ไม่ว่าจะเก็บไว้นานสักเท่าใด ก็ไม่มีผลทำให้ คุณภาพดีขึ้นไปกว่าก่อนบรรจุขวดแต่อย่างใด วิธีการดื่มคอนยัคที่ถูกต้องจะดื่มในแก้วบรั่นดี (Brandy Snifters) ที่มีลักษณะคล้ายๆแก้วไวน์แต่สั้นและตันกว่า มักจะดื่มคอนยัคกันตอนหลังอาหารและสามารถดื่มแบบเพียวๆหรือ on the rocks ก็ได้ บรั่นดียี่ห้อดังๆที่เราคุ้นเคยได้แก่ Hennessey, Remy Martin, Martell และ Courvoisier (อ่านว่า กวา –ว้อย – ซิ -เอ้) ถ้าเป็นของไทยก็ต้อง รีเจนซี่บรั่นดีไทยครับ จากคุณ : pixelchio เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 53 21:19:14

ความคิดเห็นที่ 4 Gin เหล้าจิน ตามตำนานเล่าว่าชาวฮอลแลนด์เป็นผู้คิดค้นเป็นครั้งแรก ในราวศตวรรษที่16แล้วแพร่หลายไปทั่ว ปัจจุบันมีผลิตกันมากใน ประเทศ ฮอลแลนด์ อังกฤษ แคนาดา สหรัฐอเมริกา บราซิล กรรมวิธี ผลิตเหล้าตัวนี้ก็คล้ายคลึงกับเหล้าทั่วไปคือผลิตจากข้าวบาร์เลย์ ข้าวไรน์ หรือข้าวสาลี หลังจากการหมักเหล้าประเภทนี้ส่วนใหญ่จะทำการกลั่นถึงสองครั้งจึงให้แอลกอฮอล์สูงถึง 96 ดีกรี ซึ่งถ้าดื่มเข้าไปคอคงลุกเป็นไฟแน่ เพราะฉะนั้นผู้ผลิตจึงเติมน้ำบริสุทธิ์เข้าไปเพื่อลดดีกรีแอลกอฮอล์ลงตามที่ ต้องการพร้อมทั้งเติมเครื่องเทศต่างๆ เช่น ผล Juniper berry , coriander seed, almond และผิวส้มหรือมะนาว ผลลัพธ์ที่ได้คือเหล้าจินที่ชวนดื่ม ผลจูนิเปอร์ครับ แก้ไขเมื่อ 13 ม.ค. 53 21:28:59 จากคุณ : pixelchio เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 53 21:28:22

ความคิดเห็นที่ 5 รูปปรากรอบใหญ่ไป เอาใหม่ จากคุณ : pixelchio เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 53 21:29:38

ความคิดเห็นที่ 6 จินจัดได้ว่ามีราคาค่อนข้างย่อมเยาและมีด้วยกันอยู่หลายยี่ห้อ ที่ดังๆก็เช่น Bombay, Bombay Sapphire, Beefeater และ Tanqueray ลักษณะของจินที่ดีคือต้อง Dry อย่าง London Dry Gin คือต้องไม่หวาน ถึงแม้เราจะไม่คุ้นเคยกับจินเท่าไหร่นัก แต่คิดว่าหลายๆคนต้องรู้จักเครื่องดื่มค็อกเทลสุดฮิตชื่อมาร์ทีนี่ (Martini) ที่ต้องเสิร์ฟในแก้วทรง 3 เหลี่ยมเท่านั้น หมายเหตุจาก จขกท : ตรงนี้ไม่เข้าใจจริงๆครับว่า dry ในที่นี้หมายถึงอะไร เมื่อก่อนก็เคยมีเบียร์สัญชาติญี่ปุ่นเจ้านึงโฆษณาว่าเป็น dry beer ก็ยังงๆอยู่ ผู้รู้ช่วยไขข้อข้องใจด้วยครับ จากคุณ : pixelchio เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 53 21:32:36

ความคิดเห็นที่ 7 Rum เหล้ารัม เป็นสุรากลั่นตระกูลหนึ่งที่มีชื่อเสียงลือลั่น ไม่แพ้ เหล้ากลั่นชั้นยอดเยี่ยมตระกูล อื่นใดในโลก แต่คำว่า เหล้ารัม ดูเหมือนจะ ยังไม่เป็นที่คุ้นหูคุ้นตาของนักดื่มชาวไทยมากนัก เมื่อเอ่ยถึงเหล้ารัม ขออย่าได้รีบผลีผลามคิดเลยเถิดไปว่าเป็นเหล้าที่ทำมาจากรำข้าวที่มีไว้ เลี้ยงหมูอย่างเด็ดขาด เพราะว่าคำว่า รัม ในที่นี่แปลทับศัพท์ มาจากคำภาษาอังกฤษที่ใช้ คำว่า RUM แหล่งกำเนิดของเหล้ารัม อยู่ทางหมู่เกาะอินเดียตะวันตก ประเทศในแถบทะเลคาริบเบี้ยน อาณานิคมของอังกฤษและฝรั่งเศสในทวีปอเมริกาใต้ รัฐที่มีชื่อเสียงในการผลิตสุรารัมเหล่านั้นคือ เปอโตริกา, คิวบา, เดเมอรารา, บาร์บาโดส, ทรินิแดด,ไฮติ, แซนโตโดมิงโก, จาไมก้า, กีอานาของอังกฤษ และ กีอานาของฝรั่งเศส เหล้ารัมที่มีชื่อเสียงล้วนหมักกลั่นและขนย้ายไปจากภูมิภาคแถบถิ่นนี้แทบทั้งสิ้น ได้มีผู้บันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ของเหล้าว่ามาจากพวกอินเดียนแดง ซึ่งเป็นชาวพื้นฐานในหมู่เกาะอินเดียตะวันตกโดยพวกพ่อหมอผีทำน้ำเชื่อมผลไม้ ให้เป็นเหล้าซึ่งหมักกลั่นจากน้ำศักดิ์สิทธิ์บนภูเขาสูง เพื่อไว้ดื่มกินในวันสำคัญ เมื่อคราวคริสโตเฟอร์ โคลัมบัสได้กางเรือใบท่องไปสู่โลกกล้างเป็นครั้งที่ 2 ก็ได้มีโอกาสลิ้มลองเหล้ารัมของพวกอินเดียนแดงดังกล่าวที่เมืองอโซเรส (Azores) บนเกาะ (Barbados) ในปี ค.ศ.1600 นั้นเป็นครั้งแรกที่ชาวตะวันตกรู้จักเหล้ารัม จากคุณ : pixelchio เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 53 21:43:56

ความคิดเห็นที่ 8 รัมเป็นเหล้าที่มีการจำหน่ายสูงสุดในโลก ส่วนใหญ่ทำมาจากกากน้ำตาลที่เหลือจากการตกผลึกของน้ำตาล และอาจมีการใส่รสชาติเพิ่มเติมในภายหลัง เช่น รสเครื่องเทศหรือรสมะพร้าว รสชาติของเหล้ารัมจากแหล่งผลิตแต่ละแห่ง ก็ผิดเพี้ยนแตกต่างกันออกไปสาเหตุก็มาจากวัตถุดิบ กรรมวิธีและขั้นตอนในการผลิตกรรมวิธีของการผลิตเหล้ารัมหลักใหญ่มีแตกแขนงออกไป 2 กรรมวิธี คือ ชนิดตามกรรมวิธีของจาไมก้า (Jamaica) และชนิดตามกรรมวิธีของเดเมอรารา (Demerara) กรรมวิธีของจาไมก้า ใช้น้ำเชื่อมหรือกากน้ำตาลของอ้อยเป็นวัตถุดิบหลัก และผสมด้วยฟองน้ำได้จากทำน้ำตาลการที่ต้องใช้วัตถุดิบทั้งสามชนิด คือกากน้ำตาล ฟองน้ำตาล และ กากน้ำส่ามาผสมคละเคล้าแลกปมักให้เกิดแอลกอฮอล์ ช้า ๆ โดยใช้เชื้อยีสต์ชนิดพิเศษจุดประสงค์ก็เพื่อทำให้สุรามีรสนุ่มนวล เฉียบขาดและเร้ารึงใจอย่างประหลาดเป็นความรู้สึกที่ยาก แก่การบรรยายออกมาเป็นตัวหนังสือได้ กรรมวิธีการทำรัมของเดเมอรารา ใช้กากน้ำตาลทรายละลายน้ำ นั้นเป็น 2 กรรมวิธีหลักที่ผู้ผลิตรัมเลือกปฎิบัติ สุรารัมเมื่อกลั่นเสร็จแล้ว ก็จะต้องมาลดดีกรีให้เหลือ 45 - 60 ดีกรี เพื่อนำไปเก็บบ่มใน ถังไม้โอ๊กเมื่อเก็บบ่มไว้นาน ๆ ก็จะมีสีเหลืองอ่อน ๆ หรือมีสีเหลืองแก่ซึ่งเกิดจากภาชนะที่เก็บบ่มสุราแต่ก็ไม่มี หลักเกณฑ์ตายตัวว่า "สุรารัมต้องเก็บบ่มในถังไม้โอ๊กเสมอไป" ไม่เหมือนกับการผลิตวิสกี้และบรั่นดี ลักษณะของรัมมีตั้งแต่แบบบางเบาสีน้ำตาลอ่อน ไปจนถึงสีน้ำตาลเข้ม ยี่ห้อของเหล้ารัมที่มีชื่อเสียงมาก ได้แก่ Malibu และ Bacardi ส่วนยี่ห้อของไทยก็มียี่ห้อแสงโสมที่ฝรั่งนิยมดื่ม จากคุณ : pixelchio เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 53 21:49:16

ความคิดเห็นที่ 9 ความหวานของรัมทำให้มีรสชาติที่เข้ากับน้ำผลไม้หรือน้ำหวานได้ดี จึงมักใช้ผสมค็อกเทลที่มีรสหวาน เช่น น้ำผลไม้ปั่นผสมกับแอลกอฮอล์ที่มีชื่อว่า Daiquiri ด้วยเหตุนี้จึงมีการกล่าวอ้างกันว่ารัมเป็นเครื่องดื่มของผู้หญิง แต่จริงๆแล้ว รัมบางชนิดนั้นอาจจะมีดีกรีแอลกอฮอล์สูงมากจนผู้ชายก็ยังต้องยอมแพ้ เช่น เหล้ารัม Bacardi 151 มีแอลกอฮอล์สูงถึง 75.5% มักเอาไว้ใช้จุดไฟในเครื่องดื่มที่จัดจ้านร้อนแรง ดังนั้นเครื่องดื่มที่ผสมรัม จึงไม่จำเป็นต้องเป็นเครื่องดื่มของผู้หญิงเสมอไป จากคุณ : pixelchio เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 53 21:54:15

ความคิดเห็นที่ 10 ตามมาเมาค่ะ จากคุณ : Phagus เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 53 22:05:14

ความคิดเห็นที่ 11 Tequila เหล้าเทอกีล่า เป็นเหล้ากลั่นที่มีชื่อเสียงอีกตระกูลหนึ่งที่ควรจะจัดอยู่ใน จำพวกเหล้า พิสดารและเป็นสุราที่มีชื่อเสียงโด่งดังของประเทศเม็กซิโก เพราะเหล้าตัวนี้ใช้วัตถุดิบในการผลิตแผกเพี้ยนไปกว่าขบวนเหล้าทั้งหลายทั้งปวง  เราะว่าเทอกีล่าเป็นเหล้าที่กลั่นจากต้นกระบองเพชรอากาวี่ (Agave) คุณภาพของเทอกีล่านั้นต้องดูกันที่สี แบบธรรมดาที่สุดก็คือ พวกที่มีสีใสแจ๋ว ผลิตเสร็จก็บรรจุลงขวดเลย ไม่มีการบ่มในถัง Oak เราเรียกพวกนี้ว่า Silver หรือหากเป็น Gold ก็จะมีการแต่งรสด้วยคาราเมลทำให้ดื่มง่ายขึ้น กลุ่มนี้มีอีกชื่อหนึ่งว่า Blanca เป็นภาษาสเปนที่แปลว่าสีขาว ดีขึ้นมาอีกหน่อยคือกลุ่ม Reposado (อ่านว่าเรโปซาโด) คือ มีการบ่มเทอกีล่าไว้ประมาณ 2 เดือน ถึง 1 ปี ก่อนบรรจุลงขวด จึงมีสีน้ำตาลหรือเหลืองอ่อนๆ กลุ่มสุดท้ายซึ่งดีที่สุดก็คือกลุ่ม Anejo (อ่านว่าอาเนโค่) ซึ่งต้องบ่มไว้อย่างน้อย 1 ปี จึงทำให้มีสีน้ำตาลเข้ม เทอกีล่าที่รสชาติดีที่สุดจะบ่มไว้ถึง 5 ปีเลยทีเดียว จากคุณ : pixelchio เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 53 22:06:27

ความคิดเห็นที่ 12 ส่วนวิธีการดื่มนั้นโดยปกติจะดื่มกันเพียวๆโดยใส่ในแก้ว Shot การดื่มเทอกีล่าแบบที่เป็นที่นิยมนั้น ผู้ดื่มจะต้องเลียเกลือระหว่างนิ้วโป้งกับนิ้วชี้เสียก่อน เสร็จแล้วจึงค่อยซดเทอกีล่าลงคอ จากนั้นก็ให้บีบน้ำมะนาวตาม เท่านี้ก็คงพอจะช่วยดับความร้อนแรงของดื่มเทอกีล่าลงได้บ้าง นอกจากจะดื่มกันแบบเพียวๆแล้ว เทอกีล่าก็ใช้เป็นส่วนผสมสำคัญในค็อกเทลที่มีชื่อว่ามาการิต้า (Margarita) ซึ่งมีลักษณะคล้ายน้ำมะนาวบ้านเรา แต่มีส่วนผสมของเหล้าหวานชื่อ Triple Sec และ Cointreau ด้วย มาการิต้าสามารถเสิร์ฟได้ทั้งแบบ on the rocks หรือ frozen ก็ได้ เหมาะกับการดริ้งค์ในช่วงฤดูร้อนเป็นอย่างยิ่งครับ จากคุณ : pixelchio เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 53 22:08:07

ความคิดเห็นที่ 13 สวัสดีครับคุณ Phagus อย่าเพิ่งรีบเมานะครับเหลืออีก 2-3 ขนานแน่ะ Vodka มาถึงเหล้าที่กำลังได้รับความนิยมมากที่สุดในขณะนี้ นั่นก็คือเหล้าว๊อดก้า (Vodka) ซึ่งมีที่มาจากรัสเซียนั่นเอง คำว่าวอดก้า Vodka ในภาษารัสเซียเขียน เป็น Voda ซึ่งแปลได้ว่า น้ำ หรือ "น้ำอมฤตแห่งชีวิต แต่ทั้งนี้และทั้งนั้นยังเป็นที่ถกเถียงความเป็นเจ้าของต้นตำรับว้อดก้ากันอยู่ระหว่างโปแลนด์กับรัสเซีย โดยชาวโปลิชเชื่อฝังใจว่า เหล้าวอดก้าได้ถือกำเนิดในประเทศโปแลนด์เป็นชนชาติแรกของโลก ไม่ใช่ กำเนิดในประเทศรัสเซีย ตระกูลเหล้าวอดก้าเกือบเป็นสาขาหนึ่งของเหล้าวิสกี้ ทั้งนี้เพราะวัตถุดิบที่นำมาหมักกลั่นเป็นเหล้าวอดก้าส่วนใหญ่นิยมใช้ธัญญพืชชนิดต่างๆ แม้แต่ระบบการกลั่น เหล้าวอดก้าก็ใช้เครื่องกลั่นแบบคอนตินิวอัสสตีลล์เช่นเดียวกับการกลั่นเกรนวิสกี้ ผิดเพี้ยนต่างกันก็ตรงปรุงแต่งบรรจุขวดเท่านั้น ดีกรีของเหล้าวอดก้าไต่สูงไปถึงขั้น สุดยอดหรือขั้นน้อง ๆ ของแอลกอฮอล์บริสุทธื์ ในขณะที่เหล้าวิสกี้ถูกปรุงแต่งบรรจุขวดเป็นสุราดีกรีขนาดกลาง เหล้าวอดก้าเป็นสุราทีมีดีกรีสูงสุดของโลก คุณภาพของว๊อดก้านั้นขึ้นอยู่กับจำนวนครั้งที่ผ่านการกลั่นให้บริสุทธิ์รวมถึงคุณภาพของน้ำที่ใช้ผสม ว๊อดก้าที่ดีแทบจะไม่มีรสชาติและกลิ่นเลย (Neutral) เนื่องจากผ่านกระบวนการกำจัดกลิ่นด้วยถ่านมาอย่างดี จะรู้สึกเหมือนกินน้ำเปล่า ดังนั้นจึงบอกความแตกต่างระหว่างยี่ห้อลำบาก จากคุณ : pixelchio เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 53 22:20:38

ความคิดเห็นที่ 14 วิธีการดื่มว๊อดก้าที่ดีนั้น ต้องดื่มแบบเย็นจัด คือต้องนำไปแช่เย็นในช่อง Freezer เสียก่อน (ข้อดีของว๊อดก้าคือแช่แล้วไม่แข็ง) ปัจจุบันนี้มีการแข่งขันในตลาดว๊อดก้าสูงมากเนื่องจากผู้ผลิตพยายามขายความเท่ห์ในการดื่มมากกว่าเรื่องของรสชาติ ยี่ห้อดังๆก็ได้แก่ Absolut, Stolichnaya (อ่านว่าสโตลิคนาย่า), Grey Goose, Ketel one และ Smirnoff นอกจากว๊อดก้าจะเหมาะกับการดื่มแบบ straight up แล้ว ยังสามารถนำไปผสมทำค็อกเทลได้มากมาย เช่น สกรูไดร์เวอร์ (Screwdriver เป็นส่วนผสมระหว่างน้ำส้มกับว๊อดก้า), คอสโม่ (Cosmo), กามิกาเซ่ (Kamikaze) หรือในปัจจบันก็มีการนำไปทำมาร์ทีนี่แทนจินเพราะจะดื่มง่ายกว่า จากคุณ : pixelchio เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 53 22:26:33

ความคิดเห็นที่ 15 dry นี่ถ้าจำไม่ผิดก็คือรสขมหรือฝาดนี่แหละครับ แต่ไม่แน่ใจนะครับ รอความเห็นอื่นมาแก้นะครับ จากคุณ : rockshow เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 53 22:28:39

ความคิดเห็นที่ 16 Whiskey มาถึงเหล้าที่ได้รับความนิยมมากที่สุดตลอดกาลก็คือ วิสกี้ (Whisky) วิสกี้เป็นเหล้าที่ทำมาจากข้าวต่างๆ เช่น ข้าวสาลี ข้าวบาร์เล่ย์ ข้าวโพด ข้าวไรน์ เป้นต้น รสชาติหอมนุ่ม ดีกรี ประมาณ 35-45% มีผลิตในหลายประเทศ Whisky เป็นรากศัพท์มาจากคำว่า Uisge beatha (ยูธ บีทธา) ซึ่งเป็นภาษา Gaelic (ภาษาแกลลิก) ที่เก่าแก่ภาษาแกลลิกเป็นภาษาที่ชาวเซลท์ (Celt) ในสก๊อตแลนด์ภาคเหนือใช้พูดกันซึ่ง มีความหมายแปลว่า "น้ำอมฤตแห่งชีวิต" กำเนิดของสก๊อตวิสกี้มาจากพระในศาสนาคริสต์โดยพระในชนบทของประเทศอังกฤษแต่เก่าก่อน พระคุณท่านมิเพียงแต่จะเชี่ยวชาญหลักแหลมในหลักธรรมอย่างแตกฉานเท่านันแต่ยังเป็นเอกทัคคะ ในการต้มเหล้าเถื่อนอีกด้วย วิสกี้แท้ที่เป็นเหล้าหลักจริงมีเพียง 2 ประเภทคือ - Malt Whisky เป็นวิสกี้ที่หมักกลั่นจากวัตถุดิบประเภทข้าวบาร์เลย์ที่ถูกเพาะเป็น มอล์ทล้วน ๆ และถูกปรุงแต่งด้วยหัวเชื้อคอนเซนเตรต (Concentrate) - Grain Whisky เป็นวิสกี้ที่หมักกลั่นจากวัตถุดิบประเภทข้าวบาร์เลย์ที่เพาะเป็นมอล์ทส่วนหนึ่งนำ ไปผสมกับธัญพืชอื่น ๆ จากคุณ : pixelchio เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 53 22:36:13

ความคิดเห็นที่ 17 ในปัจจุบันจะแบ่งวิสกี้ตามแหล่งที่ผลิตได้เป็น 4 กลุ่มใหญ่ๆ คือ 1.วิสกี้จากสก็อตแลนด์ (Scotch Whisky)  ซึ่งเป็นวิสกี้ที่ดีที่สุดในโลก กลั่นจากการหมักเมล็ดธัญพืชบาร์เลย์ ที่มีชื่อเสียงมากคือยี่ห้อ Johnnie Walker, Chivas Regal, Dewars (อ่านว่าด๊วร์ซ) และ Glenlivet (อ่านว่าเกลนลิเว่) การทำสก๊อตวิสกี้ขั้นตอนในการผลิตก็เป็นไปตามลำดับขั้นตอนดังนี้ - การเพาะมอล์ท (Malting) คือขั้นตอนการนำข้าวบาร์เล่ย์ไปเพาะให้งอกเป็นมอล์ท -การบด การคลุก (Mashing) เป็นขั้นตอนต่อจากขั้นตอนที่ 1 โดยนำข้าวมอล์ทที่เพาะได้ไปทำการบดคลุก เพื่อผสมกับสัดส่วนวัตถุดิบอื่น ๆ ให้เข้ากัน -การหมัก (Fermentation) ขั้นตอนนี้แบ่งออกเป็น 2 วิธีการคือ   - วิธีใช้กรดบังคับการแปรธาตุ แล้วใช้เชื้อช่วย   - แบบใช้มอล์ทโดยอาศัยน้ำย่อยบังคับการแปรธาตุแล้ว ใช้เชื้อโมลด ์ช่วยการหมักนี้เชื้อที่นำไปหมักจะเปลี่ยนแป้งเป็นน้ำตาลและ จากน้ำตาล เป็นแอลกอฮอล์ -การกลั่น (Distillation) การกลั่นมี 2 แบบ คือการกลั่นครั้งเดียวต่อเนื่องออกมาเป็นสุราดีกรีสูง (Continous Still) และการกลั่นแบบสองครั้ง หรือแบบกลั่นทับ (Pot Still) การกลั่นเกรนวิสกี้จะใช้แบบต่อเนื่องหรือแบบทับก็ได้ แต่การกลั่นวิสกี้มอล์ทต้องใช้แบบกลั่นทับ หรือกลั่นแบบสองครั้ง เพื่อจะสงวนกลิ่นรสของข้าวมอล์ทไว้ - การเก็บบ่ม (Ageing) หลักจากกลั่นแล้ว ก็ต้องทำน้ำเหล้าให้เหลือ 45-68 ดีกรีเพื่อนำไปเก็บบ่มในถังไม้โอ๊ก ซึ่งเนื้อไม้ในถังได้ถูกย่างไฟเป็นที่เรียบร้อยแล้วการเก็บบ่มในถังไม้โอ๊กนี้ จะทำให้น้ำเหล้ามีรสหอมและกลิ่นควันไฟจาง ๆ - การปรุงแต่ง (Blending) ถึอเป็นขั้นตอนที่สำคัญสุดยอดตอนหนึ่งของการผลิตเหล้า การปรุงเหล้าถือว่าเป็นศิลปะที่ล้ำลึกนักปรุงแต่งจะเฟ้นเหล้าที่เก็บบ่มได้คุณภาพมาผสมกันตามสัดส่วน เข้ากับหัวเชื้อต่าง ๆ ผู้ปรุงแต่งล้วนมีความช่ำชองในการคัดเลือกสุรามอล์ทสุราเกรนที่จะนำมาคละเคล้า โดยไม่เคยมีใครยอมเปิดเผยสัดส่วนของการผสมให้ใครได้รู้ - การบรรจุ ( Bottled) เป็นขั้นตอนสุดท้ายก่อยที่จะนำเหล้าออกจำหน่ายซึ่งต้องอาศัยความสะอาดน้ำเหล้าที่บรรจุขวด เหล้าแล้วจะไม่มีโอกาสเปลี่ยนแปลงคุณภาพให้เป็นอื่นใดอีก สก๊อตวิสกี้เมื่อหมักกลั่นและเก็บบ่มแล้วก่อนจะบรรจุขวดขายอย่างน้อย ต้องเก็บบ่ม 3 ปีขึ้น ไปถึง 5 ปี แต่การทำวิสกี้ใน ประเทศอื่น ๆ หลายแห่งได้มีกฏหมายของประเทศนั้น ๆ บังคับให้เก็บบ่มสุราที่จะทำวิสกี้ไว้ในถังไม้โอ๊กตั้งแต่ 3 ปี ถึง 5 ปี ซึ่งเป็นการกำหนดอายุของน้ำเหล้าที่เก็บบ่มให้เหมาะสมไม่อ่อน หรือแก่เกินไปแต่จำเพาะมอล์ทวิสกี้ ตำรายืนยันว่าควรเก็บบ่มตั้งแต่ 7 ปีขึ้นไป และไม่มีกำหนดอายุความแก่ ยิ่งเก็บบ่มนานเท่าใดก็ยิ่งดีรสเหล้าเท่านั้น จากคุณ : pixelchio เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 53 22:37:19

ความคิดเห็นที่ 18 2.วิสกี้จากอเมริกา วิสกี้ยุคแรกที่ชาวอเมริกันดื่มกิน ได้แก่ วิสกี้ดิบ คำว่าวิสกี้ดิบคือวิสกี้ที่ยังไม่ได้ปรุงแต่ง รสชาติเรียกว่าพอต้มกลั่นจากเตาไฟก็หิ้วมาใส่ขวดขายได้เลยรสชาติทั้งกระด้าง ทั้งบาดคอ และ ขื่นขมสารพัด แต่คาวบอยทั้งหลายก็ถูกใจ ประเภทของอเมริกันวิสกี้ถูงแบ่งโดยกฏหมายสรรพสามิตของสหรัฐ ประเภทของอเมริกันวิสกี้แบ่งออกได้ดังนี้ ประเภทเบอร์เบิ้นวิสกี้ เป็นวิสกี้ที่กำเนิดที่มลรัฐเคนตักกี้ โดยเป็นวิสกี้ที่ดีกรี ไม่เกิน 80 ดีกรี และมีส่วนผสมของข้าวโพด 51 % สุรานั้นมีการเก็บบ่มในถังไม้โอ๊กเกินกว่า 4 ปี ถังไม้โอ๊กที่เก็บบ่มเป็นถังไม้ที่ถูกย่างไฟแล้วด้วยถ่านหินชนิดพิเศษเมื่อ เก็บบ่มได้ที่ก็คัดสุรามาทำการปรุงแต่งด้วยเครื่องหอมและหัวเชื้อต่าง ๆ แล้วบรรจุขวดขาย วิสกี้เบอร์เบิ้นแบ่งเป็นชนิดใหญ่ ๆ รวม 2 ชนิด คือ 1. เบลน สเตรซท์ เบอร์เบิ้นวิสกี้เป็นวิสกี้เบอร์เบิ้นชนิดเมื่อเก็บบ่มได้ที่แล้ว ระหว่างปรุงแต่ง (Blending) ต้องผสมกับวิสกี้อย่างอื่น หรือหัวเชื้อวิสกี้อย่างอื่นที่ไม่ใช่เบอร์เบิ้นวิสกี้ โดยปรุงออกมาให้มีรสค่อยข้างหวาน 2. สเตรซท์ เบอร์เบิ้นวิสกี้ เป็นวิสกี้เบอร์เบิ้นซึ่งเมื่อเก็บบ่มได้ที่แล้วระหว่างเบลนดิ้ง หรือระหว่างการปรุงสุราต้องปรุงผสมออกมาให้มีรสหวาน เป็นวิสกี้ที่ปรุงแต่งเครื่องหอมมากกว่าประเภทแรก และมีรสจัดและแรงกว่าประเภทแรกเช่นเดียวกัน ประเภทคอร์นวิสกี้ หรือวิสกี้ข้าวโพด จะแตกต่างกว่าวิสกี้เบอร์เบิ้น โดยแน่นอน เพราะวิสกี้เบอร์เบิ้นใช้ข้าวโพด เป็นวัตถุดิบ 51 % แต่วิสกี้ข้าวโพดต้องใช้ข้าวโพดเป็นวัตถุดิบไม่ต่ำกว่า 80 % และเก็บบ่มในถังไม้โอ๊กที่ไม่ได้เอาไฟเผาหรือไม่ต้องมีการเก็บบ่มใน ถังไม้โอ๊กเลย ซึ่งใกล้เคียงกับวิสกี้ดิบที่สมัยอเมริกันเริ่มบุกเบิก แถมยังเป็นเหล้าที่ปราศจากสี ประเภทไรย์วิสกี้ เป็นวิสกี้ที่ใช้ข้าวไรย์เป็นวัตถุดิบ 51 % กลั่นด้วยเครื่องกลั่นต่อเนื่อง สามารถแบ่งออกได้เป็น 2 ประเภทคือ แบบไรย์และสเตรซท์ไรย์ สาระความแตกต่างก็เช่นเดียวกับเบอร์เบิ้น คืออยู่ในช่วงระหว่างปรุงแต่งรสชาติของเหล้าพื่อบรรจุขวดขาย วิสกี้จากอเมริกาที่เป็นที่รู้จักกันดีก็ได้แก่ Jack Daniel, Jim Beam เป็นต้น จากคุณ : pixelchio เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 53 22:42:08

ความคิดเห็นที่ 19 3. ถ้าวิสกี้ผลิตที่แคนนาดาจะเรียกว่า Canadian Whisky 4. จากไอร์แลนด์เรียกว่า Irish Whiskey (โปรดสังเกตด้วยนะครับว่ามีแต่เหล้าวิสกี้ที่ผลิตในสก๊อตแลนด์และแคนาคาเท่านั้น ที่จะใช้คำว่า WHISKY โดยไม่มีตัว “E”) จากคุณ : pixelchio เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 53 22:44:03

ความคิดเห็นที่ 20 Champagne แชมเปญ เป็นชื่อจังหวัดหรือเมืองเก่าแก่เมืองหนึ่งในประเทศฝรั่งเศส อยู่ห่างจากกรุงปารีส 90 ไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือแต่โดยทั่วไป โดยเฉพาะพูดถึงเหล้า องุ่น แชมเปญ ก็คือ เหล้าองุ่นมีฟองที่มีราคาแพงและมีชื่อเสียงที่สุด Champagne เป็น King of Wine ได้รับการควบคุมการผลิตโดยกฎหมายบังคับอย่างเข้มงวด เช่น พื้นที่การ ปลูกและพันธุ์องุ่นรวมถึงขั้นตอนในการผลิต แชมแปญเป็นเหล้าองุ่นใหม่ซึ่งถูกคันพบและผลิตเป็นครั้งแรกในศตวรรษ ที่ 17 โดยพระนิกายเบเนดิกทีน ชื่อ ดอมเพอริยอง (Dom Perignon) ผู้พบวิธีการนำจุกคอร์ก (Cork) มาควบคุมการหมักเหล้าองุ่น ครั้งที่ 2 ในขวดทำให้เกิดฟองอากาศโดยธรรมชาติ ซึ่งต่อมาได้มีการนิยมนำไปดิ่มในพิธีการฉลองต่าง ๆ และแพร่หลายไปทั่วโลก ดินที่ใช้ในการปลูกองุ่นเป็นดินชอล์กสีขวา ทำให้เกิดรส, กลิ่น ในเหล้าองุ่นแตกต่างจากเขตองุ่นอื่นๆ พันธุ์องุ่นในเขตมี 3 ชนิดเท่านั้น Pinot Noir (พินอง นัวร์), Pinot Meunier (พินอง เมนูเออร์) ซึ่งเป็น องุ่นดำและ Chardonnay (ชาโดเน่) เป็นองุ่นขาว โดยทั่วไปแชมเปญจะทำจาก Pinot (องุ่นดำ) ในปริมาณ 2/3 และ Chatdonnay (ชาโดเน่) อีก 1/3 การเก็บองุ่นต้องทำในปลายเดือนกันยายน หรือ 100 วันหลังจากองุ่นผลิดอกองุ่นถูกเก็บและบีบน้ำในไร่ บีบครั้งที่ 1 ได้น้ำองุ่นชั้นเลิศ, บีบครั้งที่ 2-3 ยังใช้ทำแชมเปญได้ ส่วนการบีบครั้งที่ 4 จะเป็นน้ำองุ่นที่ไปใช้ทำไวน์ราคาถูกๆ บริษัทผู้ผลิตแชมเปญจะนำเอาน้ำองุ่นจากไร่ต่าง ๆ ไปหมักเป็นเหล้าองุ่นในถังใบใหญ่โดยผสมผสานน้ำองุ่นจากไร่ต่าง ๆ ถ้ามีปีระบุต้องนำเหล้าองุ่นเฉพาะปีมาผสมกัน เท่านั้น เพื่อที่ว่ารสชาติจะได้ไม่แตกต่างกัน เป็นเวลาประมาณ 6 เดือน จากนั้นนำเหล้าองุ่นไปบรรจุขวด และเติมยีสต์เพื่อให้เกิดปฎิกริยาครั้งที่ 2 ในขวด โดยทุกขวดจะถูกนำไปเก็บไว้นห้องใต้ดินที่มี อุณหภูมิคงที่ เป็นเวลา 3-5 ปี ในระหว่างการเก็บไวน์จะมีการทำ Remuage โดยที่ขวดจะได้รับการหมุนขยับจากแนวนอนจนถึงแนวตั้งคอขวดลง เพื่อให้ตะกอนที่เกิดขี้นระหว่างการหมัก มารวมตัว กันที่คอขวด Degorgement คือขั้นตอนการนำเอาตะกอนออกจากขวดโดยแช่คอขวดให้ส่วนที่มีตะกอนแข็งตัว แล้วเปิดขวดความดันจากแก๊สที่เกิดขึ้นจากการหมักจะดันตะกอน ออกจากขวด ในอดีตไม่มีเทคนิคอันนี้ การนำตะกอนออกแต่ละครั้งจะเปลืองไวน์ประมาณ 1/4 ขวดเติมน้ำเหล้าองุ่นหรือน้ำตาลลงในขวดแทนส่วนที่เสียไป แล้วปิดจุคคอร์กและรับดัวลวดเพื่อรักษาความดัน (Corkage) เก็บไว้อย่างต่ำ 6 เดือน ก่อนส่งออกจำหน่ายต่อไป จากคุณ : pixelchio เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 53 22:50:32

ความคิดเห็นที่ 21 รสชาติของแชมเปญ Brut, Natture - ไม่หวานมาก หรือมีส่วนผสมความหวาน (Liqueur) อยู่น้อยประมาณ 0-2% ของน้ำเหล้า Extra Dry,Extra Sec,Tres Sec - ไม่หวาน หรือมีส่วนผสมความหวาน (Liqueur) 2-3% Sec - หวานน้อย หรือมีส่วนผสมความหวาน (Liqueur) 4-5% Demi Sec - หวานปานกลาง หรือมีส่วนผสมความหวาน (Liqueur) 7-9% Rich,Doux - หวานมาก หรือมีส่วนผสมความหวาน (Liqueur) 5-10% ในอดีตมักนิยมดื่มแชมเปญประเภทหวาน (ประมาณ 30 ปีที่แล้ว) ปัจจุบัน Brut หรือแชมเปญแบบไม่หวานมากเป็นที่นิยมดื่มมาก แชมเปญยังมีหลายแบบ เช่น Vintage, Non-intage, Pink Rose, Blanc de Blancs หลังจากใช้เวลานานในกระบวนการผลิต คุณภาพของแชมเปญจะไม่ดีขึ้น ไม่ว่าจะเก็บในห้องใต้ดินอีกนานเท่าใดก็ตามแต่แชมเปญ อาจเก็บได้นาน 4-5 ปี โดยวางขวดในลักษณะ นอนและรักษา อุณหภูมิที่ประมาณ 10 - 15 องศา C อุณหภูมิที่เหมาะแก่การดื่มแชมเปญและเหล้าองุ่นมีฟองชนิดอื่น จะต้องเย็นจัดประมาณ 5 - 9 องศา C ผู้ชำนาญด้านเหล้าองุ่นแนะนำ ให้แช่แชมเปญในถังน้ำแข็งไม่ควรแช่เย็น ในตู้เย็นเพราะจะเย็นเกินไป วิธีการเปิดขวดแชมเปญที่ถูกต้อง หลังจากแกะลวดรัดออกแล้ว ให้จับขวดมือหนึ่งและจับจุกคอร์กอีกมือหนึ่ง ค่อย ๆ หมุนขวดจุกคอร์กจะหลุดออกมาย่างง่ายดาย เช็ดขวดก่อนเทใส่แก้ว การเปิดขวดแชมเปญแบบ เขย่า ความดันภายในจะดันจุกคอร์กให้ระเบิดออกไปมีผลทำให้น้ำแชมเปญไหลออกมา เสียของไปโดยเปล่าประโยชน์ และเมื่อเปิดขวดแล้วควรดื่ม ให้หมดเพราะแชมเปญ ไม่สามารถเก็บข้ามวันได้ แก้วประเภทมีก้านยาว เหมาะแก่การดื่มแชมเปญทั้งสิ้นแต่ถ้าเป็นแก้วที่มีด้านบนทรงเรียวเล็ก Flute จะดีที่สุด เพราะจะเก็บฟองแชมเปญได้นาน แชมเปญบางยี่ห้อ เช่น ดอม เพดริยอง (Dom Perignon) เลอ กรอง ดาม (Le Grande Dome), หลุยส์ ปอมเมอรี่ (Louise Pommery (, คูเว่ย์ เซอร์ วินสตัน เซอร์ชัลล์ (Cuvee Sir Winston Churchill), Vintage and Special Lable ล้วนแต่ ทำจากน้ำองุ่น ที่บีบครั้งที่ 1 และจากไร่องุ่นที่แบ่งโดยรัฐบาลว่าเป็นไรชั้น 1 มีองุ่นพันธุ์ Chardonnay ซึ่งแพงกว่าองุ่นดำมากและปริมาณการผลิตได้ น้อยกว่าราคาจึงแพง เหล้าองุ่นมีฟอง ยังมีการทำอีกมากในเขตอื่นของประเทศฝรั่งเศสและทั่วโลก แต่จะเรียกตัวเองว่า Sparkling Wine เท่านั้น การผลิต ถ้าบรรจุแก๊สแบบน้ำอัดลมราคาก็จะถูก, ถ้าหมักครั้งที่ 2 จำนวนมากในถังเหล็กใหญ่ก็แพงขึ้นหน่อย ถ้าทำการผลิตเหมือนแชมเปญก็ แพงมากแต่ราคาก็ยังถูกกว่าแชมเปญแท้กว่าครึ่ง Sparkling Wine มีชื่อเรียกในภาษาอื่น ๆ คือภาษาเยอรมัน เรียกว่า Sekt (เซกท์) ภาษาอิตาเลี่ยน เรียกว่า Spumante (สปูเมนเต้) - Asti (แอสติ - เป็นเขตปลูกองุ่นที่มีชื่อเสียง และราคาแพง) แก้ไขเมื่อ 13 ม.ค. 53 22:55:17 จากคุณ : pixelchio เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 53 22:54:56

ความคิดเห็นที่ 22 สวัสดีครับคุณrockshow พี่ๆที่เคารพของผมบางท่านว่า dry beer หมายถึงเบียร์สด ทั้งนี้ ท่านพี่คนที่ว่าก็ไม่มั่นใจ 100% แต่อย่างใด Beer กำเนิดเบียร์โบราณ เชื่อกันว่าเบียร์มีมาเกือบ 9,000 ปีแล้วโดยชาวบาบีโลนเป็นชาติแรกที่คิดเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ขึ้นมาที่ต่อมาถูก เรียกว่าเบียรไว้สำหรับสังเวยเทพเจ้าของเขา ชาวบาบีโลนนิยมดื่มเบียร์กันทั้งบ้านทั้งเมืองโดยมีร้านขายเบียร์ผุดขึ้นมาทั่ว ราชอาณาจักรราวกับดอกเห็ดซึ่งแหล่งขายเบียร์ในยุคนั้นเรียกว่าBit Sikari มีผู้บันทึกไว้ว่าชาวอียิปต์รู้จักทำเบียร์ทีหลังกว่า ชาวบาบีโลนแต่อียิปต์ก็เป็นชาติที่เก่าแก่ที่คิดค้นเบียร์ได้เอง กำเนิดเบียร์ยุคใหม่ ประวัติศาสตร์ของเบียร์ยุคใหม่เริ่มที่ประเทศเยอรมันเจ้าตำรับแห่งเบียร์ โดยชาวเยอรมันโบราณได้เป็นผู้คิดค้นทำเบียร์ขึ้นในแคว้นบาวาเรีย โดยไม่ได้ลอกเลียนแบบการทำเบียร์จากชาติใด ๆ เครื่องดื่มที่มีฟองชนิดนี้ชาวเยอรมันทำจากข้าวมอล์ท ยุคนั้นเรียกว่า Peor หรือ Bior จนเพี้ยนมาเป็นคำว่า Beer ส่วนใหญ่ของผู้ทำเบียร์ในยุคนั้นได้แก่พระ ที่ต้องการชักจูงให้ผู้คนนับถือศาสนาคริสต์ โดยเอาเบียร์เป็นเครื่องล่อ ปัจจัยทีใช้ในการทำเบียร์ เบียร์คือสุราชนิดหนึ่งที่จัดอยู่ในประเภทสุราแช่ (คือสุราที่ยังไม่ได้กลั่น) เบียร์แต่ละยุคโบราณมีวัตถุดิบและกรรมวิธีหลายอย่างได้แก่พวกธัญญาพืชนานาพันธุ์ และผลไม้ต่าง ๆ แต่ในปัจจุบันเบียร์ส่วนใหญ่ผลิตจากข้าวมอล์ทของข้าวบาร์เล่ย์เท่านั้นวิธีทำอย่างย่อคือนำข้าวมอล์ทไปบดแล้วต้มให้สุก หมักด้วยเชื้อยีสต์กับดอกฮอพ พาสเจอร์ไรซ์และนำเก็บไว้ในห้องเย็น 2-3 เดือน ก็จะได้น้ำเบียร์ที่ดื่มแล้วกระชุ่มกระชวยส่วนวัตถุดิบที่ใช้ในการผลิตเบียร์มีดังนี้ การทำเบียร์ให้ได้คุณภาพดี จะต้องเลือกข้าวบาร์เล่ย์ที่จะเพาะเป็นมอล์ท ( มอล์ท ( Malts) มอล์ทคือการนำข้าวบาร์เล่ยมาเพาะให้งอกราก) ที่มีคุณภาพดี มีผู้ผลิตเบียร์จำนวนไม่น้อยที่ทุ่นค่าใช้จ่ายของต้นทุนโดยเอาธัญพืชอื่น ๆ เช่น ข้าวเหนียว ข้าวโพด ข้าวโอ๊ตและข้าวไรย์มาเป็นส่วนผสมในการผลิตเบียร์ สิ่งเหล่านี้ก็จะทำให้เบียร์มันและหอมไม่เท่าที่ควรข้าวบาร์เล่ย์ 2 พันธุ์ที่นิยมนำมาทำเบียร์ที่สุด คือ พันธุ์ ทู-ราว บาร์เล่ย์ และพันธุ์ ซิก-ราว บาร์เล่ย์ ผู้ผลิตเบียร์ในยุโรปส่วนใหญ่จะใช้สองพันธุ์นี้ เช่น เยอรมัน สเปญ ฝรั่งเศส อังกฤษ และ เดนมาร์ก ฮอพส์ (Hops) ฮอพส์เป็นดอกไม้ที่มีรสขมและหอม มีคุณสมบัติเป็นยารักษาโรคหลายชนิด การนำดอกฮอพมาผสมในเบียร์อังกฤษเป็นชาติแรก คุณสมบัติพิเศษของฮอพคือ ทำให้เกิดกลิ่นหอมอันเย้ายวนในน้ำเบียร์ และขมลึก ๆ ดอกฮอพมีหลายพันธุ์ด้วยกัน น้ำ ( Water) น้ำตามธรรมชาติที่ส่วนผสมของแคลเซี่ยมเหมาะสำหรับการทำเบียร์รสเข้มข้น เช่น ประเทศอังกฤษเบียร์ชนิดปอลเอล ผลิตที่เบอร์ตัน ออนเทรสต์ มีชื่อเสียงมาก เพราะน้ำที่นั่นมีปริมาณแคลเซี่ยมซัลเฟต (ยิปซัม) มากกว่าที่อื่นที่อเมริกา น้ำก็อิทธิพลต่อเบียร์ที่นั่นมาก เช่นน้ำจากทะเลสาบเฮมล็อคบริเวณดังกล่าวก็เป็นแหล่งผลิตเบียร์มีชื่อรายใหญ่หลายราย ยีสต์ ( Yeast) การทำเบียร์ยุคโบราณใช้ยีสต์ตามธรรมชาติที่มีในอากาศทั่ว ๆ ไปในปี ค.ศ.1876 จึงได้มีการคิดค้นตัวยีสต์ จากห้องปฏิบัติการทางวิทยาศาสตร์ขึ้นยีสต์ตามธรรมชาตินั้นเมื่อทำปฏิกริยาทางวิทยาศาสตร์น้ำส่า บางครั้งจะทำได้ตัวยีสต์ที่ให้กลิ่นรสที่เราไม่ต้องการ การเตรียมเชื้อยีสต์จากห้องปฏิบัติการเราสามารถควบคุมและเฟ้นตัวยีสต์ที่เราต้องการมาทำการหมักกับเบียร ์ได้ยีสต์ที่นำมาใช้กับเบียร์มีประเภทใหญ่ ๆ 2 ประเภท คือประเภทที่กินน้ำตาลจนอิ่มแล้วซบเซาง่วงนอนตกไปอยู่ที่ก้นถังยีสต์ประเภทนี้ใช้ทำ ลาเคอร์เบียร์ ส่วนอีกประเภทหนึ่งตรงกันข้ามกับประเภทแรกคือ เมื่อกินน้ำตาลจนอิ่มกลับกระฉับกระเฉงลอยตัวขึ้นไปผาดโผนอยู่บนน้ำส่าของเบียร์ วัตถุปัจจัยอื่นที่ใช้เป็นองค์ประกอบในการทำเบียร์ ปัจจัยอื่น ๆ เหล่านั้น ได้แก่สีคราเมล ใช้ปรุงแต่งเบียร์ทำให้เบียร์มีสีสันเป็นเหลืองทอง หรือดำมืด หรืออาจเป็นจำพวกน้ำเชื่อมบางชนิดที่ผู้ผลิตเบียร์ผสมในน้ำเบียร์ให้มีเอกลักษณะจำเพาะเจาะจง ผู้ผลิตบางรายใช้หรือน้ำของเนื้อย่างผสมในเบียร์ จากคุณ : pixelchio เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 53 23:04:31

ความคิดเห็นที่ 23 การแบ่งประเภทของเบียร์นั้นจะแบ่งได้หลายวิธี แต่วิธีหลักๆที่ใช้คือแบ่งตามประเภทของยีสต์ที่ใช้ในการหมัก โดยจะแบ่งเป็น 3 ประเภทหลักๆ คือ    * ยีสต์หมักลอยผิว (top-fermenting yeast) คือ เชื้อยีสต์ที่จะลอยตัวอยู่ที่ผิวหน้าของเบียร์เมื่อเสร็จสิ้นการหมัก    * ยีสต์หมักนอนก้น (bottom-fermenting yeast) คือ เชื้อยีสต์ที่จะจมอยู่ที่ก้นภาชนะเมื่อเสร็จสิ้นการหมัก    * ยีสต์ธรรมชาติ เป็นการใช้เชื้อยีสต์ตามธรรมชาติ ไม่ได้ใช้เชื้อที่เพาะเลี้ยงขึ้นมา นอกจากนี้การแบ่งประเภทยังแบ่งตาม สี, แหล่งผลิต, วัตถุดิบที่ใช้, กระบวนการผลิต, ปริมาณแอลกอฮอล์ และ อื่น ๆ ประเภทยีสต์หมักลอยผิว    * เอล (Ale)    * พอร์ทเทอร์ (Porter)    * เบียร์ขาว, ไวท์เบียร์, ไวซ์เบียร์ (White beer)    * อัลท์เบียร์ (Alt beer)    * เคิลช์ (Kölsch)    * สเตาท์ (Stout) ประเภทยีสต์หมักนอนก้น    * ลาเกอร์ (Lager)    * พิลเซ่นเบียร์ (Pilsen beer)    * เบียร์ดำ, ดาร์คเบียร์(dark beer)    * บ๊อคเบียร์ (Bock beer) ประเภทยีสต์ธรรมชาติ   * ลัมบิค (Lambic) การแบ่งประเภทเบียร์แบบอื่นๆ    * เบียร์สด (Draught beer) หมายถึง เบียร์ที่ทำการเสิร์ฟจากถังเบียร์ โดยไม่ได้บรรจุลงขวด หรือ กระป๋อง    * ไลท์เบียร์ (Light beer) หมายถึง เบียร์ที่มีแคลอรี่ และ แอลกอฮอล์ต่ำ มีสีอ่อน และ รสชาดที่จืดชืดกว่า โดยจะมีรสขมน้อย และ ไม่หลงเหลือรสชาติติดปากหลังการดื่ม    * ไอซ์เบียร์ (Ice beer) จากคุณ : pixelchio เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 53 23:07:59

ความคิดเห็นที่ 24 สุดท้ายแล้วครับผม Wine ประเภทของเหล้าไวน์ ถ้าจะให้จำแนกประเภทของเหล้าไวน์ออกเป็นกลุ่มใหญ่ ๆ เราก็สามารถแยกแยะเหล้าไวน์ใน โลกนี้ ออกเป็น 3 จำพวกด้วยกันคือ พวกเทเบิ้ลไวน์ (Table Wines) พวกสปาร์กลิ้งไวน์ (Sparking Wines) และพวก ฟอร์ติไฟด์ไวน์ (Fortified Wines) ซึ่งแต่ละพวกก็ยังสามารถไล่เรียงลูกหลายย่อย ๆ ออกไปอีกหลาย ๆ ตระกูล 1. พวกเทเบิ้ลไวน์ (Table Wines) เป็นไวน์ยอดนิยม ซึ่งไวน์ในท้องตลาดส่วนใหญ่ก็เป็นไวน์จาก ตระกูลนี้ทั้งสิ้นเป็นไวน์ที่เหมาะสมสำหรับดื่มคู่กับอาหาร มีแอลกอฮอล์ในน้ำสุราระหว่าง 7 - 15 ดีกรีระบบยุโรป นอกจากนั้นไวน์ขาวและไวน์แดงของเทเบิ้ลไวน์ก็ยังแตกสาขาออกไปอีก อย่างไวน์ขาว ก็มีทั้งประเภทหวาน และ ประเภทไม่หวาน สำหรับไวน์ขาว ประเภทไม่หวานชนิดที่มีชื่อเสียงโด่งดังได้แก่ จำพวก Chablis ไวน์ Muscadet Riesling สำหรับไวน์ขาวนี้อาหาร ที่เหมาะสำหรับดื่มคู่ กับ ไวน์ขาว ได้แก่ เนื้อสัตว์ประเภทต่าง ๆ ที่ออกทางสีขาว เช่น เนื้อไก่ เนื้อปลา เนื้อปู สำหรับไวน์แดง ไวน์แดงจากแค้วนบอร์โดซ์ของฝรั่งเศสถึอว่าเป็นไวน์ที่เยี่ยมที่สุดของโลก และไวน์แดงทุกชนิด จะไม่ออกรสหวานเลย อาหารที่คู่กับไวน์แดงได้แก่ เนื้อสัตว์ที่ออกทางสีแดง เช่น เนื้อวัว เนื้อเก้ง เนื้อแกะ ฯลฯ 2. พวกสปาร์กลิ้งไวน์ (Sparkling Wines) ไวน์ประเภทนี้ได้แก่ ไวน์ประเภทที่มีฟองนั่นเองหรือเป็น ไวน์จำพวกที่มีดีกรีปานกลางคือมีแรงแอลกอฮอล์ระหว่าง 15 - 18 ดีกรี ระบบยุโรป ส่วนใหญ่จะเป็นไวน์ขาวและส่วนน้อยจะเป็นไวน์แดง หรือ ไวน์สีชมพู รสของไวน์ประเภทนี้มีหลากหลาย ตั้งแต่ไม่หวานเลยระเรื่อยไปจนหวานนิดหน่อย หวานมาก และหวานมาก เป็นไวน์ที่ไม่เหมาะสำหรับดื่มคู่กับอาหารแต่เป็นการดื่มฉาบฉวยในบางโอกาส โดยเฉพาะในโอกาสฉลองชัย ไวน์ประเภทนี้ ปกติชนทั่วไปไม่นิยมเรียกว่าไวน์แต่จะมีชื่อเสียงเรียงนามจำเพาะเจาะจงของมันเรียกเป็นเอกเทศ เช่น เหล้าแชมเปญ เหล้าชาร์มัง เหล้าคาร์บอเนต เหล้าสปาร์กลิ้งเบอร์กันดี 3. พวกฟอร์ตืไฟด์ไวน์ (Fortified Wines) เป็นเหล้าไวน์ประเภทที่มีดีกรีสูงที่สุดคือมีแรง แอลกอฮอล์ ระหว่าง 18 - 22 ดีกรี ระบบุโรปและเป็นไวน์นักดื่มทั่วไปไม่นิยมเรียกว่าเหล้าไวน์ แต่จะมีชื่อจำเพาะเจาะจงของมันเองเช่นเดียวกับสปาร์กลิ้งไวน์ แถมเหล้าไวน์นี้แผกเพี้ยน ไปกว่าเหล้าไวน์ตระกูลอื่น ๆ คือน้ำเหล้าแทนที่จะเป็นไวน์ล้วน ๆ แต่เป็นการนำไวน์มาผสมกับบรั่นดี โดยมีบรั่นดี เจือผสมอยู่ใน ฟอร์ติไฟด์ไวน์ 15 % ไวน์ในตระกูลนี้บางตัวก็เป็นไวน์พิสดารอย่างเช่น เหล้า เชอรี่ ของ สเปญประเภทฟีโนเมื่อรินน้ำเหล้าใส่แก้วก็จะมีดอกไม้ เบ่งบานในน้ำเหล้าให้ผู้ดื่มได้ หวือหวาอีกด้วย อุณหภูมิในการเสริฟ์ไวน์ ควรปรับให้ไวน์เข้าสู่อุณหภูมิที่เหมาะสม สำหรับเสริฟอย่างช้า ๆ สำหรับไวน์ขาวรส ไม่ หวาน (Dry White Wine) และ ไวน์โรเซ่ (Rose Wine) ควรเสริฟ์ในขณะที่มี อุณหภูมิระหว่าง 8 - 12 องศา C แต่อย่าให้เย็นจัดจนเริ่มจับเป็นเกล็ด หรือแข็งจน เป็นน้ำแข็ง ไวน์ที่ค่อนข้าง หวาน หรือไวน์ ขาวหวาน,แชมเปญหรือไวน์ฟอง (Sparkling Wine) อาจ เสริฟ ในอุณหภูมิ ที่ต่ำกว่า ไวน์ขาว หรือไวน์รสไม่หวาน ได้ คือ ประมาณ 6 - 8 องศา C ไวน์แดงอ่อน รสนุ่ม จะต้องเสริฟ ณ อุณหภูมิ ของห้องเก็บไวน์มาตรฐาน (Cellar)ประมาณ 10 - 12 องศา C ไวน์แดงที่เข้มข้น ควรเสิรฟ์ใน อุณหภูมิ "Chambre" คือให้ไวน์ มีอุณหภูมิเท่าอุณหภูมิในห้องที่อบอุ่นปานกลาง เช่น ไวน์บอร์โด เสิร์ฟที่ อุณหภูมิ 18 -19 องศา C ส่วน ไวน์เบอร์ กันดี เสิร์ฟที่อุณหภูมิ 15 - 16 องศา C จากคุณ : pixelchio เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 53 23:12:25

ความคิดเห็นที่ 25 สิ่งที่พึงหลีกเลี่ยง การกระทำที่ควรหลีกเลี่ยงในการเสิรฟ์ไวน์ขาว - เสิร์ฟเย็นจัดจนเกินไป หรือกลายเป็นน้ำแข็ง - แช่เย็นไว้ในตู้เย็นนานกว่า 2 ชั่วโมง - แช่ไวน์ไว้ในช่องทำน้ำแข็ง - ใส่น้ำแข็งในไวน์ การกระทำที่ควรหลีกเลี่ยงในการเสิร์ฟไวน์แดง - อุ่นให้ร้อนจนเกินไป การทำให้ไวน์เข้าสู่อุณหภูมิ "Chambre" ไม่ได้หมายความว่า อุ่นด้วยความร้อน - ใส่ขวดไวน์ไว้ในหม้อน้ำร้อน สำหรับไวน์ทุกชนิด - ต้องปรับอุณหภูมิของไวน์อย่างช้า ๆ ให้เข้าสู่อุณหภูมิที่เหมาะสมกับการดื่ม ไม่ควรใช้วิธีลดหรือเพิ่มอุณหภูมิที่เร็วเกินไป อุณหภูมิที่ไวน์จะมีรสดีที่สุด กฎทั่วไป ไวน์ใหม่ควรจะเสิร์ฟให้มีความเย็นมากกว่าไวน์ที่เก็บหลายปี อย่าลืมว่า ขณะที่รับประทานอาหาร อุณหภูมิของไวน์ในแก้วจะเพิ่มขึ้น ไวน์ที่เสิร์ฟในอุณหภูมิระหว่าง 6 องศา C และ 8 องศา C ในห้องที่มีอุณหภูมิ 18 องศา C จะมีอุณหภูมิเพิ่มขึ้นเป็น 10 องศา C ถึง 12 องศา C ได้ในเวลาประมาณ 10 นาที แก้วดีที่เหมาะกับไวน์ดี ลักษณะที่จำเป็นของแก้วไวน์ที่ดี มีดังนี้คือ แก้วไวน์จะต้องมีขนาดใหญ่พอ เพื่อที่จะได้ไม่ต้องรินไวน์จนเต็มแก้ว ควรเป็นแก้วทรงกลม ปากแก้วแคบเล็กน้อย เพื่อให้กลิ่นไวน์อบอวลอยู่ในแก้ว และหอมเตะจมูกของผู้ดื่มได้ ควรมีก้านแก้วยาว เพื่อไม่ให้อุณหภูมิของแก้วไวน์ในแก้วเพิ่มขึ้นเร็วเกินไปในขณะที่ดื่ม จากคุณ : pixelchio เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 53 23:14:02

ความคิดเห็นที่ 26 สิ่งสำคัญที่พึงนึกถึง แก้วที่ดีจะต้องทำขึ้นเพื่อให้เหมาะกับการดื่มและการดมกลิ่นหอมของไวน์ ไม่ใช่เพียง เพื่อมองดูสวยงามเท่านั้น ควรหลีกเลี่ยงแก้วที่หนาหรือแก้วที่มีสีสัน ตัวแก้วควรจะทำมมาจากเแก้วเนื้อดี มีรูปร่างเรียวบางที่สุดที่จะทำได้ และควรจะใสสะอาดด้วยแค่เพียงแสงไฟก็เพียง พอแล้วที่จะทำให้เราสามารถชื่นชมกับสีสัน ประกายแวววาว และความใสของไวน์นั้นได้ ความสะอาดของแก้วไวน์ แก้วไวน์จะต้องสะอาดปราศจากรอยเปรอะเปื้อน ระวังรอยลิปสติกที่อาจหลงเหลืออยู่ ล้างแก้วในน้ำอุ่น ๆ ไม่ต้องใช้น้ำยาล้าง ใช้ผ้าแห้งที่สะอาดเช็ดแก้ว ระวังอย่าให้ฝุ่นจับอยู่บนชั้นวางแก้ว วิธีเปิดขวดไวน์ เมื่อคุณได้เลือกหยิบไวน์มาจากหิ้งเก็บไวน์เพื่อเสิร์ฟให้แขกผู้มีเกียรติของคุณนั้นควรคำนึงว่าคุณได้เก็บ ไวน์ นี้ไว้อย่างดี โดยไม่ได้ถูกแสงสว่าง และอยู่ในอุณหภูมิที่สม่ำเสมอที่ 10 - 20 องศา C *ควรสังเกต ถ้าเป็นไวน์แดงคุณภาพสูง ที่ผ่านการบ่มในขวดหลายปี ถ้าไม่มีตะกอนอยู่ที่ก้นขวดก็ไม่จำเป็นจะต้องใช้ตะกร้า เสิร์ฟแต่ในกรณีที่เป็นไวน์ที่ผ่านการบ่มมานาน ก็อาจมีตะกอน จากกรดของเปลือกองุ่นอยู่ก้นขวดคุณจะต้องใช้ความระมัด ระวังในการเสิร์ฟไวน์ขวดนี้เป็นพิเศษโดยใช้ตะกร้าเสิร์ฟ และวางขวดให้อยู่ในแนวนอนตามสภาพที่มันอยู่บนหิ้งเก็บไวน์และระวังอย่า เขย่าขวดเพื่อไม่ให้ตะกอนเจือปนกับไวน์รสกลมกล่อมขวดนี้ได้ วิธีเปิดฝาขวด (ควรทำอย่างเบามือ) ใช้มีดกรีดส่วนที่เป็นโลหะหรือพลาสติกที่หุ้มรอบคอขวดออก ให้ต่ำจากฝาขวด 1 ซม. เพื่อไม่ให้ไวน์ สัมผัสวัสดุใด ๆ รอบคอ ขวดในขณะริน และเช็ดด้วยผ้าสะอาด วิธีเปิดจุกคอร์ก การจะเปิดจุกคอร์กได้ดี ควรจะมีที่เปิดจุกคอร์กแบบเกลียวเพื่อความสะดวกในการเปิด เมื่อดึงจุกคอร์กออกมาแล้ว ให้ดมกลิ่นจากจุกคอร์กนี้อย่างระมัดระวัง ถ้ามีกลิ่นบูดอยู่ในจุกคอร์กจะต้องเก็บไวน์ขวดนี้ และ เสิร์ฟไวน์ขวดใหม่ทันที เช็ดรอบคอขวดอีกครั้ง โดยเช็ดรอบขอบด้านในของขวดด้วย รินไวน์ลงในแก้วเล็กน้อยเพื่อชิมรสชาติ วิธีเปิดขวดแชมเปญหรือไวน์ฟอง จับขวดด้วยมือหนึ่ง และใช้มืออีกช้างหนึ่งปลดลวดที่รัดจุกคอร์กอยู่ เอียงขวดเล็กน้อยให้เป็นมุมเฉียง จับจุกคอร์กให้แน่นขณะที่หมุนขวดไปด้วย จุกคอร์กจะขยับออกอย่างง่าย ๆ ต่อจากนั้นก็ค่อย ๆ ดึงจุกคอร์ก ออกทีละน้อย เพื่อให้แก๊สภายในขวด ดันออกมาอย่างเงียบ ๆ ช้า ๆ โดยไม่ทำให้ฟองล้นออกมา เช็ดรอบคอขวดด้วยผ้าสะอาด เทแชมเปญเพียงเล็กน้อยลงในแก้วแต่ละใบ แล้วจึงเติมลงในแก้วแต่ละใบอีกครั้งให้เป็น 2/3 ของแก้ว อย่าบดบังฉลากบนขวด เพราะฉลากที่ออกแบบมาอย่างสวยงามเหล่านี้จะเป็นเสน่ห์ส่วนหนึ่งที่ดึงดูดใจผู้ดื่ม ไม่ควรใช้ที่เขย่าผสมเหล้าเพื่อเพิ่มฟองอย่างเด็ดขาด เพราะจะเป็นการทำลายฟองและกลิ่มหอมของไวน์ชนิดนี้ให้หมดไปและ ยังเป็นการดูหมิ่นความพยายามของทั้งผู้ผลิตและ ผู้เก็บรักษาอีกด้วย การรินไวน์อย่างถูกวิธี ไม่มีอะไรจะง่ายดายเท่าการรินไวน์ อย่างไรก็ตาม คุณควรทำตามนำแนะนำเหล่านี้อย่างตั้งใจด้วย - อย่าให้ขวดอยู่สูงจากแก้ว ควรให้คอขวดอยู่ใกล้กับปากแก้ว เพื่อที่ไวน์จะได้ไหลลงแก้วอย่างเบา ๆ ละไวน์ไม่กระเพื่อม - อย่าให้คอขวดไวน์อิงติดกับปากแก้วขณะริน - ระวังให้ไวน์หยดสุดท้ายที่คุณรินนั้นหยดลงในแก้วไวน์ ไม่ใช่หยดลงบนผ้าปูโต๊ะทำได้โดยหมุนขวดเล็กน้อยในขณะที่ยกคอขวดขึ้นจากนั้นเช็ดคอขวดทันทีด้วย ผ้าสะอาด ก่อนที่จะเสิร์ฟไวน์ ให้แขกคนต่อไป(เสิร์ฟจากซ้ายไปขวา และสุภาพสตรีก่อนสุภาพบุรุษ) - ถ้าคุณใช้ผ้ารองถือขวด เมื่อหยิบขวดไวน์ออกจากถังแช่ จะต้องระวังไม่ให้ผ้าปิดบัง ฉลากบนขวดไวน์ซึ่งเปรียบเสมือนประกาศนียบัตรรับรองไวน์ขวดนั้นเลยทีเดียว - อย่ารินไวน์จนปริ่มถึงขอบแก้ว -อย่าปล่อยให้แก้วว่างเปล่า โดยไม่ได้เติมไวน์ รวมทั้งอย่ารินไวน์ให้มากเกินไป ไวน์ และอาหาร ความสมดุลแห่งรสชาติ แม้เราจะทำตามกฎที่ผู้เชี่ยวชาญได้ปฎิบัติสืบต่อกันมาหลายชั่วอายุคน ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะต้องหันหลังให้กับการแสวงหาความผสมกลมกลืนของรสชาติที่แปลกใหม่ หรือแตกต่างกันออกไปหลักสำคัญก็คือ จะต้องจัดอาหารและไวน์ ให้ส่งเสริมรสชาติของกันและกันโดยไม่ไปกลบหรือทำลายเอกลักษร์ของรสชาติ ที่มีอยู่เฉพาะตัวความผสมกลมกลืนของรสชาตินี้ ก็เหมือนกับความผสมกลมกลืนของสีสัน หรือดนตรี คุณควรจะต้องเสิร์ฟไวน์หลายชนิดในอาหารต่อมื้อ จุดประสงค์ก็เพื่อที่จะสร้าง "ลำดับ" จากความอ่อนนุ่มที่สุด ไปสู่รสชาติเต็มขั้น โดยเสริฟ ไวน์รสไม่หวาน ก่อน ไวน์หวาน ไวน์ขาว ก่อน ไวน์แดง ไวน์แดง ก่อน ไวน์ที่มีรสหวาน และไวน์ใหม่ ก่อน ไวน์ที่เก็บบ่มไว้หลายปี และมีแต่น้ำเท่านั้น ไม่ใช่ไวน์ ที่เหมาะจะดื่มร่วมกับอาหารที่ปรุงรสด้วยน้ำส้มสายชู สลัด พุดดิ้งส้ม หรือพุดดิ้งช็อกโกแลต เพราะอาหารเหล่านี้มีส่วนประกอบที่เป็นศัตรูกับไวน์ ทำให้ไวน์ไม่มีรสชาติ หรือมีรสชาติเปลี่ยนไป จากคุณ : pixelchio เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 53 23:18:51

ความคิดเห็นที่ 27 จบแล้วครับผม ที่มาครับ ประมาณครึ่งนึงของข้อมูลได้มาจากบล็อกบล็อกนึงใน multiply ชื่อ angelprunella แต่ผมดันทำลิ้งไปที่หน้าบล๊อกไม่ได้ เนื่องจากพันทิปไม่อนุญาตให้โฆษณา ถ้าเจ้าของบล๊อกมาอ่านเจอก็ขออภัยด้วยนะครับ http://www.oknation.net/blog/print.php?id=434645 http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%9A%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B9%88%E0%B8%99%E0%B8%94%E0%B8%B5 http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B9%80%E0%B8%9A%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%A3%E0%B9%8C http://forum.khonkaenlink.info/index.php?topic=18392.0 http://www.marketeer.co.th/inside_detail.php?inside_id=3476 http://www.artgazine.com/shoutouts/viewtopic.php?t=2217 แก้ไขเมื่อ 13 ม.ค. 53 23:22:17 จากคุณ : pixelchio เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 53 23:21:06

ความคิดเห็นที่ 28 ขอบคุณสำหรับความรู้ดีๆนะครับ แก้ไขเมื่อ 13 ม.ค. 53 23:35:35 จากคุณ : Bell_HuB เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 53 23:28:07

ความคิดเห็นที่ 29 ผมเป็นคนไม่ดื่ม แต่ก็ขอขอบคุณกับข้อมูลด้วยนะฮะ มีรูปภาพ เข้าใจง่ายด้วย ปูลู ผมชอบกินไอติมรัมเรซิน หรือไอติมลูกเกดนี่ (สเวนเศ้นจุ์) (เน้สเติ้ล) (เดโซ่/ที่เคยจัดบุฟเฟ่ต์ตรงเมเจอร์น่ะครับ อร่อยโฮก) มันมีแอลกอฮอลล์ผสมอยู่มั้ยฮะ รึมันคนละรัมกัน? จากคุณ : lovedox เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 00:05:13

ความคิดเห็นที่ 30   เมาแล้วค่า เอิ๊อออออกกกกก จากคุณ : ไำก่ (Schnuggy ชนุ๊กกี้) เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 02:03:59

ความคิดเห็นที่ 31 รู้รอบตัวประดับตัว ขอบคุณมาก............. จากคุณ : pim aloha เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 08:34:37

ความคิดเห็นที่ 32 ไม่เคยรู้มาก่อนว่าแสงโสมคือเหล้ารัม อ่านข้อความว่ารสชาติของรัมอร่อยจนยากแก่การบรรยายก็นึกเปรี้ยวปาก แต่พอเห็นว่าแสงโสมคือรัมของไทยเท่านั้นแหละ อ้อ...มิน่า จากคุณ : himalayas เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 14:33:16

ความคิดเห็นที่ 33 จากคุณ : Yahsarah เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 15:54:39

ความคิดเห็นที่ 34 เออ แสงโสมคือเหล้ารัม แต่เพื่อนๆบางคนกลับไม่รู้จัก นึกว่ามันเป็นวีสกี้ พอซื้อเหล้ารัมยี่ห้อฝรั่งพวกมันกลับเบือนหน้าหนีบอกว่าไม่คุ้นกับกลิ่นและไม่ชอบ แต่รู้ว่าพวกมันชอบดื่มแสงโสม ฮาล่ะงานนี้ เดี๋ยวจะไปบอกว่าไอ้ที่ไม่ชอบนั่นแหล่ะ อันเดียวกับที่เอ็งดื่มแสงโสมนั่นแหล่ะ แหะๆๆๆ จากคุณ : vuddiken เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 18:06:10

ความคิดเห็นที่ 35 ตอบคุณ  lovedox นะครับ ไอศกรีมรัมเรซิ่นมีส่วนผสมของเหล้ารัมครับผม แต่ไม่แน่ใจว่าปัจจุบันนี้อาจจะมีการนำผงสำเร็จรุปที่เป็นกลิ่นของเหล้ารัมมาผสมแทนหรือเปล่า เอ๊ะ แล้วกลิ่นของเหล้ารัม ทำมาจากเหล้ารัมหรือเปล่า คงต้องรอผู้รู้อีกทีครับ จากคุณ : pixelchio เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 22:50:00