<< ชายกางเข้าครัว ... ข้าวผัดเจ๊ก >>
|
|
 ... เมื่อวานนี้ ได้มีโอกาสออกไปร่วมสังสันท์กับพี่ ๆ ร่วมอุดมการณ์ คือไม่ยอมแก่แลหมดอายุไขกันหลายท่านทีเดียวเชียว ในการนี้ มีพี่นุช bolton เป็นผู้ริเริ่มชักชวน จนได้มาหนึ่งก๊วนย่อม ๆ กัน ต่างคนต่างเหมือนคนเก็บกด มิได้เจอกันมานาน ก็เลยมีเรื่องให้พูด ให้คุยกันอย่างได้อรรถรสและออกรส ออกชาติมาก ๆ
... ต่างคนต่างตัดพ้อ ถึงอากาศที่ร้อนแสนเข็ญในช่วงนี้ ทำให้ครัวตามบ้านต่าง ๆ ก็พากันถดถอยได้ตามแต่โอกาสและช่วงเวลาที่ขี้เกียจกัน เพราะในครัวนั้น ส่วนมากจะร้อน ทำให้อารมณ์ในการทำกับข้าว ไม่อยู่กับเนื้อกับตัวกันนัก อยากจะทำให้มันเสร็จ ๆ ไป ไม่เหมือนทำงานการ ภาคกลางคืน ที่ปฏิบัติจริงในห้องแอร์เย็นฉ่ำ ไม่เห็นมีใครบ่นซ๊ากคน ... ฮา
... ป้าอ้วนเหนียวเนื้อของเรา กำลังจะขอ Login ใหม่เอี่ยม ก็ปรารภว่า ในครัวช่วงนี้ ไม่อยากจะเข้าครัวเลย มันช่างร้อนซะนี่กระไร อยากจะทำอาหารง่าย ๆ เสร็จเร็ว ๆ และข้อสำคัญ ถ้าวัสดุอุปกรณ์ หาได้ในบ้านหรือในตู้เย็น ชนิดที่เรียกว่า รื้อ ๆ ค้น ๆ ออกมา ก็ทำอาหารให้สมาชิกในบ้านทานกันได้ทันทีทันใจ
... โจทย์แบบนี้ไม่ยากครับ ไม่ลงเอยที่ข้าวผัด ก็ก๋วยเตี๋ยวผัด หรืออาจจะออกแนวยุโรป เป็นพวกเส้นพาสต้าทั้งหลาย ก็ย่อมได้ เพราะอาหารพวกเส้น ๆ มาเข้าเรื่องผัด ๆ แล้ว มันจะง่ายที่สุดและเร็วที่สุด อยู่ในครัวในเวลาสั้น ๆ ก็ได้อาหารออกมาเชยชมกันแล้วครับ
... สมัยก่อน ที่บ้านริมน้ำของผม ตรงปากคลองชักพระ จะมีร้านขายข้าวผัด ก๋วยเตี๋ยวผัดอยู่ร้านนึง ชื่อร้าน อั่งหนึ๋ง แกทำพวกข้าวผัดอร่อยมาก หอมติดปากติดคอมาจนบัดนี้ จำได้ดีเลย เคยไปยืนดูแกผัด ก็ง่าย ๆ เร็ว ๆ แปร๊บเดียวเสร็จ ข้าวผัดที่ได้มาจะใส่หมู ใส่ผักตามแบบฉบับข้าวผัดทั่วไปและที่สำคัญ ต้องใส่ซีอิ้วดำ คุณยายของผม ท่านเรียกข้าวผัดสีสรรค์และหน้าตาแบบนี้ว่า ข้าวผัดเจ๊ก
... คำว่า เจ๊ก น่าจะเพี้ยนมาจากการที่เราเรียกคนจีนที่เป็นผู้ชาย อายุมากกว่าเราว่า อาเจ็ก แต่ไหง๋มันเพี้ยนมาเป็นเจ๊กได้ก็มิทราบได้ เดี๋ยวผมว่าจะสอบถามกับอาสาม laser ผู้ที่ผมนับถือและเชี่ยวชาญเรื่องราวเกี่ยวกับประวัติของชาวจีนในอดีตมาช่วยไขให้กระจ่าง เป็นความรู้ประดับตัวด้วยครับ เพราะผมเอง ก็มีความสงสัยว่า ทำไมเพื่อน ๆ ลูกจีนบางคน ไม่ชอบให้เรียกว่าเป็นเจ๊ก ให้เรียกว่าเป็นคนจีนยังดีกว่า
... และต่อมา เมื่อซัก 20 กว่าปีที่แล้ว ผมมักจะไปหมกตัวแถว ๆ เซียงกง ปทุมวัน เพื่อไปทำรถ แต่งรถกันกับเพื่อน ๆ และตรงแถวบรรทัดทอง จะมีร้านขายข้าวผัด ก๋วยเตี๋ยวผัดอยู่ร้านนึง เจ้าของร้าน เป็นจุมโพ่ใหญ่เอง ลงกระทะผัดเองหน้าเตา เป็นคนจีน ร่างผอม ๆ สูง ๆ และแกจะมีบุคลิกเฉพาะตัวอยู่อย่างนึงคือ เวลาผัดกับข้าว แกจะสั่นหน้าไปมา แบบไม่หยุดเลยนะครับ แต่พอทำเสร็จ แกก็หยุดสั่นเอง เป็นปกติทันที ผมเลยตั้งฉายาให้แกว่า เจ๊กสั่น แต่ทั้งข้าวผัดและก๋วยเตี๋ยวผัดของแก อร่อยสุด ๆ และแน่นอน ข้าวผัดของแก จะใส่ซีอิ้วดำมาหอม ๆ ปนมากับกลิ่นกระทะเหล็ก ที่ตั้งอยู่บนเตาไฟแรงแดงแจ๋ ผัดเร็ว ๆ ตามแบบฉบับครัวจีนที่ดี ... วันนี้คิดถึงทั้งอั่งหนึ๋ง ทั้งเจ๊กสั่น เลยมาทำ ข้าวผัดเจ๊ก กินแก้คิดถึงกันซักวัน
| จากคุณ |
:
OverEat  
|
| เขียนเมื่อ |
:
26 เม.ย. 53 20:10:24
|
|
|
| 
กำลังคิดจะผัดข้าวผัดแบบนี้พอดีเลยค่ะ
มาไม่ทันเหมือนเคย จะแวะมาบอกว่าเป็นข้าวผัดแบบที่ชอบที่สุดเลยคุณพี่ เดี๋ยวนี้หาทานยากมาก ไปสั่งร้านไหนเค้าก็ผัดไม่ค่อยจะเป็นกัน