Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
--[ติ๊งต่องงงงงง สวัสดีครับ รีบ ๆ ซื้อ รีบ ๆ จ่าย ผมจะได้ไปเช็ดตู้ต่อ T_T]--  

หมายเหตุ : เรื่องนี้ค่อนข้างยาว (จริง ๆ ก็ยาวมันทุกเรื่องแหล่ะ T_T) สำหรับเพื่อน ๆ ที่ไม่ชอบอ่านอะไรยาว ๆ
ผมจะสรุปให้ฟังสั้น ๆ ครับ คือ ผมหิวข้าวตอนตี 2 จึงออกไปหาอะไรกินที่เซเว่น
แล้วดันไปเจอกับพนักงานโคตรดุอยู่ในร้าน แค่นั้นเองครับ ไม่มีอะไรมาก T_T


สำหรับเพื่อน ๆ ที่ชอบอ่านอะไรยาว ๆ ขำ ๆ เอาอรรถรส ก็เชิญบรรทัดต่อไปได้เลยครับ ^_^


เมื่อคืนนี้ครับ หลังจากนอนไม่หลับ พลิกไปพลิกมา นอนเท่าไหร่ก็นอนไม่หลับ
เพิ่งมารู้สึกตัวเองว่า หิวข้าว

"หิวข้าว"  หิวข้าวตอนตี 2 เนี่ยนะ!!!!!!! บ้าไปแล้ว

ลงไปหาอะไรกินข้างล่างดีกว่า เปิดตู้เย็นมา พบแต่ไข่ ไข่ ไข่ แล้วก็ไข่   เวรกรรม ไข่เต็มตู้ - -"
เปิดตู้กับข้าวดู ดันไปเจอสิ่งที่ไม่น่าจะอยู่ในตู้กับข้าวเข้า พระเจ้า!!!!!   รู้ไหมผมเจออะไร


ผมเจอ.................. ไบก้อน


ครับไบก้อน คุณอ่านไม่ผิด ผมเจอไบก้อนจริง ๆ หยิบออกมาดู


"เออ ดี  คิดจะฆาตรกรรมลูกชายก็บอกมาเหอะแม่!!! T_T"


แม่ผมคิดยังไง เอาไบก้อนมาไว้ในตู้กับข้าวฟระ!!!!!  
หรือว่าแม่เบื่อผมแล้ว  เห็นผมมึน ๆ ไม่ค่อยสนใจอะไร เลยเอาไบก้อนมาไว้ในตู้กับข้าว
เผื่อผมไม่ทันดู ฉีดไบก้อนใส่ปากตัวเอง จะได้ตาย ๆ ไปซะ


"เอ่อ แม่ครับ ถึงผมจะไม่ค่อยฉลาดเท่าไหร่นัก แต่ผมก็พอจะดูออกนะครับว่า อะไรคือไบก้อน อะไรคือของกิน!!!!"


ว่าแล้ว ผมก็เอาไบก้อนไปใส่ไว้ในตู้เย็น  เป็นการแก้แค้น 55555


หลังจากที่หาอะไรกินไม่ได้ จะนอนก็กระไรอยู่ ก็ท้องมันหิวอ่ะ นอนไม่หลับหรอก ทำไงดีล่ะ  คิดไปคิดมา

"เออ ไปเซเว่นฯ ดีกว่า"

ว่าแล้วผมก็ปั่นอีแก่คู่ชีพออกจากบ้านไปหน้าปากซอย  แอ๊ดดดด แอ๊ดดดดด  
(เสียงอีแก่คู่ชีพผมร้องครวญคราง เนื่องจากผมไม่เคยหยอดน้ำมันมันเลย - -")

แอ็ดดดดดดด คาราบาวววววว  (เอ่อ จะตลกไปถึงไหนครับคุณ ซักทีเหอะ)

ลากสังขารอันโคตรโทรมของตัวเองออกมาถึงหน้าหมู่บ้านจนได้ อ่า นั่นไงล่ะ เซเว่น - อีเลฟเว่น


ติ่งต๊องงงงงง ติ่งต๊องงงงงงง

"สวัสดีครับ"  

โปรแกรมตอบรับอัตโนมัติทำงานได้โดยไม่ต้องมองว่าใครเดินเข้ามา แค่ได้ยินเสียง
ติ่งต๊องงงงง แค่นั้น โปรแกรมนี้ก็พร้อมที่จะทำงาน  บางทีหมาเดินผ่าน โปรแกรมยังทำงานเลย

ด้วยความเคยตัว เอ้ย เคยชิน ผมก็เดินไปที่โซนอาหารสำเร็จรูป ในส่วนของข้าวแช่แข็ง ยืนเลือกอยู่ว่าจะเอาอะไรดี

- กระเพราหมูข้าวหอมไข่เค็ม
- ข้าวกระเพราไก่
- ข้าวแพนงหมู

ฯลฯ

เลือกไปเลือกมา ได้ ข้าวกระเพราหมูไข่เค็มมากล่องหนึ่ง  
เดินไปหน้าเค้าท์เตอร์จ่ายเงิน


ผีหลอก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!   พนักงานหายไปไหน ทำไมไม่มีพนักงาน

เหลือบไปทางซ้าย  อ้อ นั่นไง นั่งเช็ดตู้อยู่คนนึง  เป็นผู้ชาย แล้วอีกคนล่ะ หายไปไหน
คนนั้นเช็ดตู้อยู่ ตามประสบการณ์ที่ผ่านมา มันไม่มีทางมาคิดเงินให้เราแน่ ๆ

มองไปมองมา ก็ไม่เจอตัวอีกคนที่ว่า สงสัยจะอยู่หลังร้าน ผมรอจนทนไม่ไหว

"คิดเงินด้วยครับ"   ผมพูดไปทางพนักงานชายที่เช็ดตู้อยู่

"เงียบ............."   ได้ยินหรือเปล่าไม่รู้ แต่ไม่เห็นเค้าหันมาเลย (มันจะขายกุไหมเนี่ย   คิดในใจ)

"น้องครับ คิดเงินด้วย"  ผมบอกไปอีกทีด้วยความเกรงใจ

พนักงานชายที่เช็ดตู้อยู่ หันมามองผมแว๊ปนึง แล้วก็ทำหน้าแบบเสียมิได้ ทิ้งผ้าที่กำลังเช็ดตู้
แล้วก็เดินมาที่เค้าท์เตอร์ที่ผมยืนรออยู่


"45บาท"  ห้วนมาก  (มันจะต่อยกุไหมเนี่ย คิดในใจ)

ผมยื่นแบ้งค์ 20 กับเหรียญ 10   3 เหรียญไปให้

ติ๊ด ๆ ๆ ๆ ๆ  ครืดดดดดดดดดดด แกรกๆๆๆๆๆๆ

"ทอน 5 บาท"  แล้วเค้าก็ยื่นตังค์ทอนให้ พร้อมกับเอาข้าวแข็งนั่น ใส่ถุง

"เอ่อ น้องครับ ไม่เวฟให้พี่ซักหน่อยเหรอครับ"  ผมถามด้วยความเกรงใจที่มารบกวนเวลาเค้า

"เวฟด้วยเหรอ"  

"อ้าว ไม่เวฟแล้วพี่จะกิน (แหล่ก) ยังไงล่ะครับ"

ในใจคิด เอ่อ น้องครับ พี่ซื้อไปกินนะครับ ไม่ได้ซื้อไปเขวี้ยงหัวหมา!!!!!!  แข็งโป๊กขนาดนี้ ใจให้พี่กินยังไงล่ะครับ

"เฮ้ออออออออ"  

ถอนหายใจครับ พนักงานคนนั้นถอนหายใจใส่ผม พร้อมกับเอาข้าวแข็งโป๊กกล่องนั้น ไปใส่เครื่องเวฟ  แล้วก็เช็ดตู้ของเค้าต่อไป
ผมรู้สึกว่าตัวเองทำผิดยังไงชอบกล ที่มารบกวนเวลาเช็ดตู้ของเค้าตอนตี 2 กว่า ๆ
ถ้ารู้ว่าจะออกมาเจออย่างนี้ ผมฉีดไบก้อนใส่ปากตัวเองดีกว่า T_T


ในระหว่างที่รอข้าวกล่องนั่น มันก็กินเวลาพอสมควรผมก็เลยเดินไปดูหนังสือที่วางไว้บนชั้น
ตอนเดินผ่านตรงนั้น มันก็จะผ่านไอ้ตัว เซนเซอร์หน้าประตูด้วย


ติ่งต๊องงงงงงงง  


"สวัสดีครับ"

โปรแกรมอัตโนมัติเริ่มทำงานทันทีเช่นเดียวกัน โดยไม่ได้หันมามอง


"อิ๊บอ๋ายแล้ว!!!!!"     ในใจผมอุทานเช่นนี้พร้อมกับคิด


"แม่มยิ่งดุ ๆ อยู่ด้วย เดี๋ยวมันหันมาเจอเราเดินผ่านแล้วมีเสียง มันคงเข้ามาต่อยเราแหง ๆ
โทษฐานที่ทำให้โปรแกรมเค้าที่ถูกตั้งมา  ทำงานโดยไม่มีคนเข้าร้าน"

ก่อนที่เค้าจะหันมาดูว่าใครเข้ามาในร้าน ผมต้องรีบเดินหลบไปก่อน ไม่งั้นอาจโดนเค้าด่าเอาได้!!!!!!

ยืนดูหนังสืออยู่ครู่นึง ก็ไปเจอหนังสือถูกใจเข้า อ่าหหหหห์

หนังสือจำพวก gossip หน้าปกน้องอะไรไม่รู้ ผมไม่รู้จัก รู้แต่ว่าน้องเค้า เอ่อ T_T

"โอววววว  ตู้มมมม ดีแท้ ๆ  อีหนูเอ้ย!!!!!"

จริง ๆ แล้วไม่ได้สนใจน้องดาราผู้หญิงคนนั้นหรอกครับหรอกครับ  
สนใจแต่มะพร้าวที่ น้องเค้าแบกไว้ทั้ง 2 ลูกตรงหน้าอกนั่นมากกว่า
ไม่รู้ว่าน้องเค้าไปกินอะไรมามันถึงได้ตู้มขนาดนี้ ฮู้วววววววววววววววว
(หื่นได้ใจจริง ๆ T_T)

ใจนึงจะหยิบ แต่อีกใจนึงก็คิด  

"ถ้าเราเอาไปจ่ายเงินตอนนี้ จะโดนมันด่าไหมเนี่ย"

สองจิตสองใจอยู่นาน จนข้าวที่เอาไปเวฟไว้มันได้ที่

ติ๊ดๆๆๆ   เสียงไมโครเวฟร้องเตือน  พนักงานชายคนนั้น ทิ้งผ้าที่กำลังเช็ดอยู่ลงพื้นทันที
พร้อมเดินมาเปิดตู้แล้วหยิบเอาข้าวกล่องนั้นแล้วเอามาใส่ถุง

ผมเห็นดังนั้น ก็ตัดสินใจ

"เอาวะมะพร้าวขาว ๆ 2 ลูก แลกกับ โดนด่า ถือว่าคุ้ม!!!!"

หยิบเอาหนังสือฉบับนั้นมาที่เค้าเตอร์จ่ายเงิน พร้อมยื่นให้กับพนักงานชายคนนั้นอีกครั้ง
เชื่อไหมครับ เค้ามองหน้าผม มองแบบว่า โมโหน่ะ

"ทำไมไม่เอามาทีเดียว!!!!!!"   เค้าพูดออกมาอย่างนี้เลยนะ
"เอ่อ .......... ขอโทษนะน้อง"  ผมพูดได้แค่นี้จริง ๆ พลางคิดในใจ (ทำไมตูต้องไปขอโทษมันด้วยหว่า T_T)

"18 บาท!!!!!!"  

เมิงต่อยกุเลยดีกว่าไหม เจ๊ดดดดดดดด T_T!!!!!!!

ผมยื่นให้ไป 20 บาท  ติ๊ด ๆ ๆ ครืดดดดดดดด แกร๊กๆๆๆๆ

"ทอน 2 บาท!!!!!!"

แค่นั้นเอง แล้วเค้าก็เดินไปเช็ดตู้ของเค้าต่อเลย ถุงก็ไม่ใส่ให้นะ ช้อนก็ไม่มี

"เออ นี่เรามาขอมันกินหรือไงวะเนี่ย น่าสมเพชตัวเองจริงๆ  ต้องมาง้อขอซื้อของ"

ก็ได้แต่ทำใจ เพราะไม่รู้จะไปทำอะไรเค้าได้ เข้าใจว่าผมเข้าไปขัดจังหวะทำงานเค้า แต่ว่า
จะให้ทำไงล่ะมีอยู่ร้านเดียว ถ้ามีร้านอื่น ผมก็คงไม่ซื้อตั้งแต่แรกแล้ว  มันก็เลยต้องง้อขอซื้อเค้าหน่อย

ตอนผมเปิดประตูเดินออก มันก็มีเสียงอีก

ติ่งต๊องงงงงงงง

"สวัสดีครับ"  

โปรแกรมตอบรับอัตโนมัติทำงานอีกแล้ว ไม่ได้หันมาดูอีกเช่นเคย  

"กุออกโว้ย!!!!!! ไม่ได้เข้า หัดหันมาดูซะบ้าง นี่ถ้าคนมันจะมาปล้น ก็คง ยินดีต้อนรับมันแน่ ๆ "

"เชิญปล้นได้ตามสะบายไม่ใช่ร้านผม โอกาสหน้าเชิญใหม่นะครับ เอ่อ ๆ เอาซาลาเปาไปทานด้วยไหมครับ เผื่อหนี ๆ อยู่แล้วหิว"


(เจ๊ดดดดดดดดดดดดดดด คิดได้ไงวะ!!!)



ดวงดีจริง ๆ ผม ขนาดตี 2 แล้วยังเจอเรื่องตลก ๆ มาเล่าให้ฟังกันได้อีก


แค่นี้นะ T_T


สมันน้อย เบอร์ 14 ครับผม


ปล.ผมมี link กระทู้ที่ผมตั้งไว้ในห้องสยามมาฝากครับ ใครอยากคลายเครียดกับเรื่องราวของผม ก็เชิญไปอ่านกันได้
คำเตือน : ยาวนะครับ ยาวมาก ^_^

http://www.pantip.com/cafe/siam/topic/F9183629/F9183629.html

แก้ไขเมื่อ 28 เม.ย. 53 18:46:16

 
 

จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14
เขียนเมื่อ : 28 เม.ย. 53 15:57:41

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com